ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΕΠΙΒΟΥΛΟΥΣ, ΚΑΥΣΩΝΑ 

ΚΑΙ ...ΗΛΙΘΙΟΥΣ!

     Μέγας ευεργέτης ο Πέτρος Σάρογλος και το κληροδότημά του, η "Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων" στολίζει, στη καρδιά της Αθήνας, την παιδική γειτονιά της μαμάς του δημάρχου τους και της αδελφής του πρωθυπουργού τους, καθώς φεγγοβολά στην κοροϊδοϊόπληκτη νύχτα! 

Η χειρόγραφη διαθήκη του Πέτρου Σαρόγλου

     Κι ο δήμαρχός τους το καμαρώνει φωταγωγημένο λιγότερο, πάντως, απ΄ όσο το καμαρώνουν οι "Έλληνες Κένταυροι" οι οποίοι καταξιώσαμε κατά τον καλύτερο τρόπο το γενναιόδωρο πνεύμα της μεγάλης προσφοράς του Σαρόγλου την οποία, κάποιοι ...εντιμότατοι πασοκοτραφείς ένστολοι προόριζαν για "μεταστάθμευση" σε οίκο δημοπρασιών της αλλοδαπής! Μια υπέροχη ιστορία διασώσεως Ελληνικού Πολιτισμού στην οποία πρωταγωνιστήσαμε, άγνωστη στους πολλούς, που κάποτε θα περιγράψουμε..., φιλοτεχνώντας άνυδρους "ξηρομερίτες" καραβανάδες!...

Το "Σαρόγλειον"

     Αλλά, ενώ ο δήμαρχός τους καμαρώνει το "Σαρόγλειον" το οποίον, παρ΄ ολίγον, να "ροκανίσουν" σαν εύγευστο ...σαραγλί κάποιοι καραβανάδες, ο θείος του και πρωθυπουργός, τριγυρνάει επίσης στην παιδική γειτονιά της αδελφής του και καμαρώνει την, παρακείμενη, οικτρή Πινακοαποθήκη την οποία, υπό κάποιαν ανακαίνιση, προορίζει ως άλλο τρόπαιο στην "show case" του για κάποια επιπλέον ...ψηφουλάκια στις επόμενες εκλογές! 

Η Πινακοαποθήκη

      Επ΄ αυτού, λοιπόν του "αμαρτωλού άξονος" ο οποίος αποτελεί και την "σπονδυλική στήλη" της -επιεικώς αποκαλουμένης και ως...- Ελλάδος, στήνεται και το κοινοβουλευτικό "παλκοσένικο" των εκάστοτε κυβερνώντων για το θεΑθήναι, συνήθως μελών μιας και της αυτής "οικογενείας" η οποία προσκηνιακώς και παρασκηνιακώς, εν πολλοίς,  μ ο ν ί μ ω ς  εξουσιάζει τον τόπο με αλήστου μνήμης πατέρα, κόρη, γιο, θείους ανηψιούς και ων ουκ έστιν αριθμός και συγγένεια... !

Λ. Βασιλίσσης Σοφίας, προ της Βουλής

     Παρά ταύτα, απ΄ αυτό το οδικό "παλκοσένικο" δεν μπορούν να αποκρυβούν τα τραγικά δείγματα του κοινωνικού μας καταντήματος τα οποία τεκμηριώνουν οι αμέτρητοι΄, οψίμως πτωχοποιημένοι, άστεγοι οι οποίοι δείχνουν να το προτιμούν, καταλαμβάνοντες τα πεζοδρόμια και τις νησίδες πέριξ του αμαρτωλότατου Κοινοβουλίου, εκεί, στην "χοάνη" εισόδου της Λ. Βασιλίσσης Σοφίας. 

Λ. Βασιλίσσης Σοφίας προ της "Μεγάλης Βρεταννίας"

     Στην πρόσοψη της, έρημης πια, "Μεγάλης Βρεταννίας", εκεί όπου φιλοξενήθηκαν διάσημοι επισκέπτες απ΄ όλο τον κόσμο πριν ο τουρισμός μας καταλήξει στο σημερινό χάλι, κοιμούνται Έλληνες άστεγοι, εγκαταλελειμμένοι από το κράτος ..."προνοίας" της Νέας (και παλιάς) Δημοκρατίας!

Στην πρόσοψη της "Μεγάλης Βρεταννίας"

     Αυτά τα ενδεικτικά περί της "βιτρίνας" της Λ. Βασιλίσσης Σοφίας για να μην υπεισέλθουμε και στα ενδότερα της περιρρέουσας συστημικής αθλιότητος όπως τα καταγράφει καθημερινώς η φωτογραφική τεκμηρίωση στους δρόμους και στα πεζοδρόμια του δημοκρατικού μας άστεος αναδεικνύοντας την κοινωνικήν "αισθητική" της τυραννικής δημοκρατίας, όπως, π.χ., το χθεσινοβραδυνό στιγμιότυπο κατά το οποίο,  στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Σίνα, δίπλα ακριβώς από το Οφθαλμιατρείο, σε μιαν εσοχή, απόγευμα ημερών …κορωναϊού κι ένας τοξικομανής, απ’ τους αμέτρητους,, «ρίχνει» τη δόση του φορώντας μία μπλούζα του Δήμου Αθηναίων που καλεί για μιαν «ΑΘΗΝΑ ΚΑΘΑΡΗ»! Πόσο πιο τραγική η δημοκρατία με «εικόνες» που ποτέ, κανένας …Φασισμός δεν έδειξε;

     Κι ενώ όλα τα "ωραία" συμβαίνουν και αποκρύπτονται επιμελώς ή, αναλόγως, επιδεικνύονται φορτικώς προς το κοινό των χρησίμων ηλιθίων του κοινοβουλευτικού εκτροφείου, επί του κοσμικότατου και περιόπτου άξονος της Βασιλίσσης Σοφίας, λίγο πιο 'κεί, στον, εγκαταλελειμμένο και αθέατο από ψηφοφόρους, Λυκαβηττό, η απουσία της οποιασδήποτε φροντίδος του "αρμοδίου" δήμου του Μπακογιάννη κάνει τα απότιστα δένδρα να ραγίζουν από την ξηρασία και να αποσαθρώνονται.

     Σ'  αυτόν τον σημαντικότατο "πνεύμονα" οξυγόνου του κλεινού άστεος, τα νεκρά δένδρα ρεαλιστικοποιούν την θνητότητα για την οποία δεν κατάφερε να μας πείσει ο τσιόδρειος κοροϊδοϊός κάνοντάς μας να ανησυχήσουμε πραγματικά για τον δεδομένο "λοιμό" του αττικού πρασίνου το οποίο, ναι μεν, ενέχεται επί κακουργήμασι από εποχής πασοκοκρατίας αλλά σε κάθε περίπτωση ως χλωροφύλλη είναι απαραίτητο για την ευρωστία των κατοίκων αυτής της άναρχης και ξενο-εποικισθείσας τσιμεντουπόλεως.

     Έτσι, εκ των πραγμάτων και οι "Έλληνες Κένταυροι" απομένουμε χωρίς προπονητικό χώρο όπως μέχρι τώρα μας προσεφέρετο ο Λυκαβηττός, αλλά και κάθε άλλο παρά έχουμε σκοπό να "παραδοθούμε" στην μοίρα των ηλιθίων αποδομητών της χώρας οι οποίοι και αναδεικνύουν ένα τυραννικό και καταστρεπτικό καθεστώς!  

     Γι αυτό και τούτο το διήμερο με τα αιφνιδιαστικά "άλματα" του θερμομέτρου που θα δείξουν πλέον των 40C, και με το Ιππευτήριο εκτός ενεργείας αποφεύγοντας να εκθέσουμε τους Ίππους μας σε κίνδυνο ηλιοπληξίας, το αφιερώσαμε σε εργασίες βελτιώσεως του αυλείου (και όχι μόνον) χώρου της έδρας της Ομάδος μας, ώστε να ανεξαρτητοποιηθούμε πλήρως στον δικό μας χώρο, τουλάχιστον, για τις Προπονήσεις  Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

     Ήδη μια σειρά απαραιτήτων δομικών εργασιών στους κοινοχρήστους χώρους ενισχύει την κτηριακή μακροβιότητα ενώ στον κυρίως αύλειο χώρο εμείς συνεχίζουμε τις κηπουρικές εργασίες ακόμη και κατά την διάρκεια της νύχτας η οποία προσφέρει και την ...δροσιά της, μέρες που είναι.

     Στην πίσω, λοιπόν, αυλή μας (κι ας μη φαίνεται αφού εμείς δεν προσπαθούμε να δελεάσουμε αφελείς ψηφοφόρους διερχομένους λίγο πιο πέρα, στη Λ. Βασιλίσσης Σοφίας), νέα φυτά κι ένα πανέμορφο καρποφόρο Αβοκάντο βρήκαν την θέση τους για να αναπτυχθούν και να μας προσφέρουν τα φυσικά δωρήματά τους.

     Βεβαίως, κάποιοι περίοικοι ανησυχούν ακούγοντας την τσάπα μας ...μεταμεσονυκτίως, αλλά εμείς δεν θάβουμε τα "λάθη μας στο χώμα" όπως κάνουν οι τσιοδρέοι, αλλά φυτεύουμε "προσπάθειες" που θα καρπίσουν επ΄ αγαθώ της Φύσεως και όλων ημών! 

     Και πάντα ταύτα, βεβαίως, με την φράση του Θεμιστοκλέους ως ιαχή και υπό κάποιαν, ασφαλώς,  …παραλλαγή:

ΟΥΚ ΕΑ ΜΕ ΚΑΘΕΥΔΕΙΝ ΤΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

Α Π Ο Τ Ρ Ο Π Α Ι Ο Ν!

ΕΡΓΩ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

     Ευθυγραμμισμένος πλήρως με την μεταπολιτευτική τακτική της αποδομήσεως της ελλαδικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα και στο περιβαλλοντικό, ο δήμαρχος παντοειδών λαθροεποίκων και "κατ΄ευφημισμόν" ...Αθηναίων, έχει επικεντρωθεί στην πασαρέλα "έργων βιτρίνας" που τον προάγουν για ...επανεκλογή, αδιαφορώντας πλήρως για έργα ουσίας όπως, επί παραδείγματι την διάσωση ενός εκ των ελαχίστων "πνευμόνων" πρασίνου της αθηναϊκής τσιμεντουπόλεως, όπως είναι ο Λυκαβηττός! 

     "Εδώ Αθήναι!" για το θεΑθήναι από τον σημερινό δήμαρχο και ο Λυκαβηττός έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο με την χλωρίδα του αφρόντιστη και απότιστη, χωρίς το απαιτούμενο προσωπικό και, κυρίως χωρίς νερό, με τα δένδρα του να καταρρέουν ξερά στα κεφάλια των ελάχιστων (πια) περιπατητών και με όλο το "τόξο" από Πευκάκια μέχρι την 3η στάση του Περιφερειακού, κυριολεκτικώς, οικτρό τοπίο!

     Σήμερα κάναμε μιαν μετα-κοροϊδοϊό "επιθεώρηση" του αγαπημένου μας Λυκαβηττού για να εκτιμήσουμε την δυνατότητά του ως "προπονητικό χώρο" των τακτικών Προπονήσεων Τοξοβολίας μας αλλά η απογοήτευσή μας δεν περιγράφεται!

     Τα όσα ξέραμε γι΄ αυτόν τον εμβληματικό λόφο των Αθηνών ήρθε η στιγμή να τα ξεχάσουμε και πλέον δεν απομένει παρά το "σκέλεθρο" ενός άλλοτε πανέμορφου τοπίου το οποίο ξέκανε κι αυτό μαζύ με πολλά άλλα η μεταπολιτευτική δημοκρατία των πολύχρωμων και πολυώνυμων, μετά το 1974, μητραλοιών η οποίοι μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε καμμένη γη.

     Έτσι, εφεξής, κρίνουμε ότι ο Λυκαβηττός δεν έχει χάσει, απλώς, την αισθητική του φυσικού τοπίου, αλλά αποτελεί κι επικίνδυνο μέρος για την όποια δραστηριότητα αφού τα δένδρα του καταρρέουν απροειδοποίητα από την ξηρασία με κίνδυνο ζωής όσων βρεθούν από κάτω.

     Δυστυχώς η ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατεί εξ αιτίας της ίδιας εγκαταλείψεως και στους γύρω απομένοντες "πνεύμονες" πρασίνου, τον Λόφο του Στρέφη, τον Λόφο του Φινόπουλου, το Άλσος της Χωροφυλακής και του Γουδή. Κάπως σε καλύτερη κατάσταση το Πεδίο του Άρεως αλλά λόγω συρροής (αλλοδαπού) κόσμου δεν ενδείκνυται εκεί η δραστηριότητά μας.

     Έτσι, επικεντρωνόμαστε στις δυνατότητες που μας παρέχει ο αύλειος χώρος της έδρας της Ομάδος μας και εντατικοποιούμε τις προσπάθειές μας ώστε σύντομα να διαθέτουμε έναν ιδανικό χώρο ασκήσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" στο κέντρο των Αθηνών.

     Κατόπιν αυτών, συνεχίζουμε την συστηματική κηπουρική και με νυκτερινή εργασία, φυτεύοντας νέα και περιποιούμενοι τα ήδη υπάρχοντα δένδρα και φυτά μας μιας κι εμείς δεν καταδεχόμαστε την μομφή του "δημοκράτη" ώστε να παρακάμπτουμε τις ουσιώδεις υποχρεώσεις μας έστω κι αν κάποιοι, ευλόγως, ανάβουν φώτα μπαλκονιών για να ερμηνεύσουν θορύβους εργασίας που ακούγονται μέσα στη νύκτα.

     Με αδιάκοπην εργασία, πιστεύουμε ότι σύντομα θα υλοποιηθεί το σχέδιό μας για έναν ιδανικό χώρο Τοξοβολίας που θα χαιρόμαστε όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι".