Σάββατο 27 Απριλίου 2019

INRO


     Μπορεί η επικαιρότητα της ημέρας να μιλά για ΙΝΒΙ, όμως στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" που δεν επιδιώκουμε ουδεμία σχέση με τους ...βασιλείς των ιουδαίων, θα αναφερθούμε στο inro, το πανέμορφο παρελκόμενο του ιαπωνικού κιμονό του οποίου τα συνθέτοντα τμήματα χαρακτηρίζονται από την αρμονική συνάρμοση κατά την λειτουργία!


     Διότι, ακριβώς αυτή η αρμονική συνάρμοση των επιμέρους ενοτήτων ήταν και το χαρακτηριστικό της σημερινής έκτακτης Προπονήσεως την οποία ζήτησε ο αγαπημένος μας Ιωάννης ο οποίος, λόγω των υποχρεώσεων του λειτουργήματος που ασκεί μόλις σήμερα και λόγω του πέσαχ, μετά από μακρά απουσία στο εξωτερικό, κατάφερε να έχει λίγο ελεύθερο χρόνο!



     Καλωσορίσαμε τον Ιωάννη υπερήφανοι για τα ατομικά του επιτεύγματα κατά την περίοδο της απουσίας του και τον χαρήκαμε ανταμώνοντας ένα Μέλος μας που οι επιτυχείς προσπάθειές του το πίστωσαν με, πραγματικά, υπαρξιακήν ανέλιξη κάτι που, από την πρώτη στιγμή της Προπονήσεώς του, έδειξε ολοφάνερο! Κι έτσι, αφεθήκαμε στο "σκεπτικό" του inro από την βάση του, την Τοξοβολία εξ επαφής.



     Αν και πρωτοείσακτος στην συγκεκριμένη τεχνική, ο Ιωάννης από την πρώτη, κιόλας, προσπάθειά του υπήρξε πολύ καλός κι έτσι συνέχισε μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της "προσεγγίσεως" που εφαρμόζουμε στη Σχολή μας.



     Αυτή η τεχνική μπορεί να αποτελεί δικό μας επινόημα και ήδη αποδεικνύεται ωφελιμότατο για την ανάπτυξη ευστοχίας σε όλους τους μαθητές μας που εφαρμόσθηκε έτσι ώστε, πλέον, να την θεωρούμε ως δεδομένα καθιερωμένη στις Προπονήσεις μας ως την απαρχή της σχέσεώς μας με την χορδή. 



     Ακολούθησε ο "κορμός" του inro αλλά και ο κορμός που υποδέχθηκε τον Ιωάννη σε μία πρώτη, εξοικειωτική βάδιση επάνω του.



     Βάδιση, ισορροπία αλλά και άλματα με προσομοιώσεις τοξεύσεως που θα ακολουθούσαν αποτελώντας το κινητικό μέρος της Προπονήσεως.



     Διότι, η Έφιππη Τοξοβολία θα διατηρεί τις βάσεις της στην κίνηση. Στην έφιππη ή στην πεζή κίνηση του Τοξότη! Παρά ταύτα, οι τοξεύσεις άρχισαν, όπως πάντοτε, στατικές σε πρόσθια και πάρθια στάση, όλες με εξαιρετική ευστοχία εν ισορροπία.



     "Κάτοπτρο" διανοητικής ακεραιώσεως τα αποτελέσματα του Ιωάννη επί του στόχου τοξεύοντας δι' εκτινάξεων όπου όχι μόνον ο στόχος χάνεται από το βλέμμα αλλά και ο ίδιος ο ...ορίζοντας! 



     "Mέτρον άριστον" οι κινήσεις, οι χειρισμοί και τα επί στόχου επιμετρούμενα, απόλαυση να τον παρατηρείς παραμένοντα στην "ουσία" της ασκήσεως με προσδοκώμενο finale!



     Κόπωση αρκετή αλλά ακόμη στον "κορμό" του inro και του ...σημείου! Ένα βήμα παραπέρα στο ...log book της Ομάδος μας και κάπως περισσότερα άλματα από όσα, συνήθως, επιχειρούνται, όμως ο Ιωάννης αυτοπειθαρχημένος στο έπακρον διετήρησε όχι μόνον την αλκή του αλλά και την ευστοχία του! Κι έτσι περάσαμε και στο "καπάκι" του inro, δηλαδή, στην στατική άσκηση με την διαδοχικότητα των βραχέων και μέσων αποστάσεων.



     κρηκτικός" ...και εδώ, ο Ιωάννης, "πάντρεψε" την Τοξοβολία με την Πυγμαχία και το Muay Thai σαν να βρίσκονταν στο ...κλουβί της λευκής τίγρεως.



     Ικανοποιητικότατος αυτοέλεγχος, αξιοπρόσεκτη ευστοχία και στις εγγύς και στις μέσες αποστάσεις χαρά Θεών να συμπροπονείσαι με τον Ιωάννη αφού και να τον βλέπεις να δρα χαίρεσαι μαζύ του την πρόοδο ενός ισορροπημένου πνευματικού μαχητή! Έτσι, με αρμονικότατη συνάρμοση τοποθετήθηκε στη θέση του κι έκλεισε το "καπάκι" του σημερινού inro...



     Διαρκές ερευνητικό εργαστήριο η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", ακριβώς όπως εξ αρχής την οραματιστήκαμε, με συνεχή αναζήτηση κι εξαγωγή συμπερασμάτων, με ανεξάντλητη πειραματικήν εφαρμογή συμπεριλαμβανομένου του σκεπτικού του "inro" του οποίου, βεβαίως, δεν διεκδικούμε την πατρότητα (δώρημα εξ ανατολών...όπως όλα τα inro) αλλά τον τρόπο να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στην "συγκυρία" η οποία συνέβαλε να υπεισέλθουμε σ΄ αυτό...



Παρασκευή 26 Απριλίου 2019


ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΟΥΓΓΡΙΚΟΥ ΞΙΦΟΥΣ



     Σε μία κεντρική και ιστορική πλατεία της Nyíregyháza (πλατεία Kossuth) στην Ουγγαρία, και με την σύμπραξη πνευματικών Ιδρυμάτων και Βιβλιοθηκών, διοργανώθηκε η "Ημέρα του Ουγγρικού Ξίφους" με σκοπό την διατήρηση της παραδόσεως του ουγγρικού στρατιωτικού ξίφους, του στρατιωτικού συστήματος Οπλομαχίας "Borsody"  και την έκθεση ιστορικών ντοκουμέντων και βιβλίων σχετικών με την ουγγρική οπλομαχία, καθώς και αντικείμενα σχετικά με αυτή! 


     Λαός υπερήφανος και ελεύθερος οι Ούγγροι οι οποίοι έχουν κλείσει οριστικά τον "δρόμο" σε κάθε εθνομηδενιστή και όπου το λαϊκό πνεύμα συντάσσεται με το εθνικό συμφέρον, παρόμοιες εκδηλώσεις είναι συνηθέστατες και με μαζική λαϊκή συμμετοχή.


    Βεβαίως, ο αναπόκρυπτος πατριωτισμός των Ούγγρων ο οποίος τους κρατά σε υψηλότατο επίπεδο εθνικού και κοινωνικού Πολιτισμού αποτελεί "κάρφος στους οφθαλμούς" των απανταχού αρνησιπάτριδων και υπελισσομένων αθυρμάτων της παγκοσμιοποιήσεως, παρά ταύτα οι Ούγγροι συνεχίζουν τον δικό τους "δρόμο" προόδου χωρίς σκύβαλα-ξεπουλητάδες της Πατρίδος που, δυστυχώς,αφθονούν στην υπόλοιπη Ευρώπη και, δυστυχέστατα, στην σημερινή Ελλάδα!


     Αλλά είναι θέμα Παιδείας ο σεβασμός προς την Πατρίδα και το Έθνος κι ενώ οι Ούγγροι παραμένουν ως ο πλέον πεπαιδευμένος λαός της Ευρώπης με υψηλότατο δείκτη αποφοίτων ανωτάτης Παιδείας, κάποιοι "άλλοι" λαοί έχουν καταστρέψει ακόμη και την εθνική γλώσσα τους υφιστάμενοι τα δεινά της "βαβυλωνίας"! 




ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ":

ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ


     Μπορεί ο Sandro Botticelli να μας άφησε ένα "ομιλητικότατο" πορτραίτο του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη αλλά, η διδασκαλία του πρώτου θεατρικού έργου της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" απαιτεί την συμπλήρωσή του, ώστε η "εικόνα" του να είναι πιο "βιωματική" σε όλους μας, προκειμένου να αποδώσουμε τις πραγματικές "διαστάσεις" του επί σκηνής. Έτσι, παραλλήλως με την μελέτη του κειμένου του έργου, συνεχίζουμε την "συμπλήρωση" του "πορτραίτου" που μας άφησε ο Ιταλός ζωγράφος και που όλοι γνωρίζουμε...


     Kαι μέσα στην γαλήνη της ομαδικής φυγής των συμπολιτών μας λόγω του εορτασμού μιας version του πέσαχ, δεν θα μπορούσαμε παρά να αξιοποιήσουμε την συγκυρία ώστε να αποδυθούμε στο χρέος της βαθύτερης κατανοήσεως του χαρακτήρος του σκηνικού μας ήρωος και Ήρωος της ίδιας της ζωής, Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη. 


     Μελέτη, λοιπόν, Ελληνισμού άνευ αλλογλώσσων και αλλοδόξων ... "amen" λόγω ..."πέσαχ"! Κι "απ΄ εδώ" οι Έλληνες με τις Αξίες μας κι "απ΄ εκεί" οι λοιποί με τα αιμάσσοντα σφάγιά τους και ό,τι τους ταλανίζει και σκοτίζει επί αιώνες...!


ΣΠΑΘΑΣΚΗΤΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
ΕΠΙΚΡΙΣΗ



     Ανεξάντλητη κάθε αναφορά στην ιστορικότητα του ξίφους. Προέλευση, σχεδίαση, διαφοροποίηση, διαδρομή μέσα στον χρόνο και στον τόπο, "προσέγγιση" και συνθέτοντα υλικά, κόψη και διαμόρφωσή της, σχεδιαστική αντίληψη λαβής και κολεού και τόσα άλλα, ασφαλώς και δικαιολογούν την συγγραφή και εκτύπωση μυριάδων τόμων που μπορεί να ασφυκτιούν στα ράφια των ειδικών βιβλιοθηκών.


     Αντιθέτως, η  χ ρ ή σ η  του ξίφους μπορεί να συνοψισθεί σε μία και μόνον φράση η οποία δεν μπορεί να γεμίσει ούτε καν μία σελίδα: "Έχε την πρωτοβουλία της επιθέσεως!" Και τούτο έγινε αντιληπτό από όσους είχαν παρακολουθήσει προ πενταετίας (2014) το Εισαγωγικό Μάθημα Σπάθης το οποίο προσεφέρθη στους Συνασκουμένους μας από τον Ιδρυτή της Ομάδος.


     Κάθε φορά, λοιπόν, που παίρνουμε στα χέρια μας ένα  θ ε ω ρ η τ ι κ ό  σύγγραμμα Σπαθασκίας, εμφορούμεθα από μία επιφύλαξη η οποία, πάντοτε, αποδεικνύεται βάσιμη.


     Έτσι, η οίκοθεν νοουμένη υποχρέωση διαρκούς μελέτης του σπαθασκητικού αντικειμένου, την φορά αυτή μας ώθησε να επιφορτίσουμε αγαπημένο Μέλος της Ομάδος μας το οποίο βρίσκεται μονίμως στο εξωτερικό, να μεριμνήσει για την αποστολή εγχειριδίου Καταλανικής Σπαθασκίας προς μελέτη και συμπλήρωση της Βιβλιοθήκης της Ομάδος μας.



     Έκδοση του 2006, σε ευληπτότατα Γαλλικά, απολύτως κατανοητά και από έναν Έλληνα ...γερμανόγλωσσο (!), αναλίσκεται με αναλυτικότατα σχήματα και επεξηγήσεις στην, αυτονόητη, τεκμηρίωση (π.χ.) του αντιμετωπίζειν την δύναμη με ...δύναμη!



     Δαιδαλώδεις κατηγοριοποιήσεις και φιλολογικοποιήσεις της τμήσεως, της καταφοράς και της νύξεως που καταλήγουν σε σκιαμαχίες με την μαχητική πραγματικότητα παράγοντας ψευδαισθήσεις αποτελεσματικότητος ή και ολόκληρες "Σχολές" που μπορεί να καταλήξουν και σε φολκλορικά σχήματα όπως αυτά των φαιδρών βυζαντινοπλήκτων που διαθέτουμε και "ενταύθα" συνιστώμενα από ανεπαγγέλτους οι οποίοι αγνοούν ότι ακόμη και ο όρος "βυζάντιο" είναι ανιστόρητος και ανυπόστατος αφού καθιερώθηκε  μ ε τ ά  την πτώση της Ανατολικής ΡΩΜΑΪΚΗΣ αυτοκρατορίας!



     Ωραιότατες, τωόντι, εικονογραφικές αναπαραστάσεις ιδανικής κινησιολογίας οι οποίες, όμως, δεν εγγυώνται εφαρμοσιμότητα επί του πεδίου.  Επί παραδείγματι, όταν παρακολουθούμε τις επιθετικότατες σαρωτικές επελάσεις του εξαιρετικού Σπαθιστή Aναστασίου Τριανταφύλλου της “Nova Fraternitas Sancti Marci-Marxbrüder Guild Hellas” αδυνατούμε να φαντασθούμε ότι ο δυναμικός αυτός μαχητής έχει κατά νου του κατά την διάρκεια των χαρακτηριστικών αλμάτων του τις θεωρητικοποιημένες "οδηγίες προς ναυτιλλομένους" των διαφόρων εγχειριδίων αλλά προτάσσει την επιθετική πρωτοβουλία του και την επιδίωξή του να "κόψει" πρώτος πριν το κόψει πρώτος ο αντίπαλος!


     Kαι, επικρίνοντας την περιττολογία της υπεραναλυτικής περιπλανήσεως των συγγραφέων παρομοίων εγχειριδίων θα αναφερθώ στην σελίδα 28 της εν λόγω σπουδής (βλ. παραπάνω φωτογραφία) η οποία περιέχει την ονοματολογία των τριών τμημάτων της λάμας η οποία, ονοματολογία, θα μπορούσε να συνοψισθεί στο ανάλογο σχέδιο ξίφους που εκτίθεται στην σελίδα 153, όπως την συνόψισα ιδιοχείρως προκειμένου να είναι πλήρες το τελευταίο σχέδιο και εγώ να μην είμαι αναγκασμένος να "πισωγυρίζω" σελίδες (βλ. παρακάτω εικόνες).


     Ο πόλεμος και οι τέχνες του συνιστούν (και πρέπει να συνιστούν) την επιτομή της λακωνικότητος και κάθε "χάσιμο στη μετάφραση, κάθε άλλο παρά συνεισφέρει στην υλοποίηση των "μονοπατιών" του πολέμου, μετατρέποντάς τον σε φιλολογικό πάρεργο.


     Τι να πούμε, στ'  αλήθεια; Θα είχε νόημα να υπογραμμίσουμε την αποτελεσματικότητα της, έναντι κάθε θεωρητικολογίας, προτάξεως του ενστίκτου για την τάχιστη ψυχολόγηση του αντιπάλου και την ανάπτυξη επιθετικής πρωτοβουλίας;


     Άριστη η μελέτη των θεωρητικών σπαθασκητικών εγχειριδίων αλλά, ...αριστότερη η ανάληψη του ξίφους και η  π ρ ω τ ο β ο υ λ ί α  της χρήσεώς του!


     "Αιρετική", ίσως, η παρούσα επίκριση, μάλιστα δε, διατυπωμένη από έναν επίμονο και επί πολλές δεκαετίες, μελετητή, όχι μόνον της χρήσεως αλλά και της θεωρίας του ξίφους! Αλλά, αν η "αίρεση" δεν αποτελεί το άλας της προόδου των ιδεών, τότε, τι το αποτελεί;



ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΜΦΙΕΣΕΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"


     Μόλις παρελήφθησαν από τον κατασκευαστή και, από σήμερα, διατίθενται οι αμφιέσεις (T-shirts) της Ομάδος μας, σε αρίστης ποιότητος βαμβακερό ύφασμα Βελγικής προελεύσεως, με δύο εμβλήματα κεντητά (στήθους και πλάτης). Έτσι, από σήμερα, όπως είχε ανακοινωθεί εγκαίρως, όλα τα Μέλη της Ομάδος μας, όπως ισχύει για όλες τις αθλητικές ομάδες ανεξαρτήτως αντικειμένου, υποχρεωτικώς θα πρέπει να εμφανίζονται και να εκπαιδεύονται με την προβλεπόμενη αμφίεση των «Ελλήνων Κενταύρων», ήτοι το άνω μέρος με τα εμβλήματα της Ομάδος και κάτω μέρος ΜΑΥΡΟ και ΑΝΕΥ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ή ΕΠΙΓΡΑΦΩΝ ή ΣΧΕΔΙΩΝ το οποίο μπορεί να είναι παντελόνι ή φούστα, με, κατά προτίμηση, σκουρόχρωμα υποδήματα.

     Για την παραλαβή των T-shirts στο 6977764737.

Τετάρτη 24 Απριλίου 2019


Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ


      Η Oμάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", έχοντας θέσει τις βάσεις της στην κυριαρχία του ενστίκτου ως μέσου τόξευσης και όχι τις αισθήσεις της όρασης για άλλη μία φορά, επέμεινε στην επίδεση των ματιών και στην πλήρη απουσία οπτικής επαφής με τον στόχο. Μόνη επαφή με αυτόν αποτέλεσε το ένστικτο το οποίο κατεδείκνυε την ορθή τοποθέτηση των βελών, στάση σώματος και ει δυνατόν επιτυχέστερη ευστοχία!



        Αρχικά εκκινήσαμε με την τόξευση σε μικρή απόσταση από τον στόχο ως μέσο προθερμάνσεως για τις ασκήσεις που θα ακολουθούσαν. Εν συνεχεία επιδοθήκαμε σε μια αρκετά δύσκολη άσκηση, την οποία πραγματοποιήσαμε και κατά το πρόσφατο παρελθόν, την πρηνηδόν στάση. Αν και θεωρητικά - αλλά και πρακτικά - ο βαθμός δυσκολίας είναι αυξημένος, τούτο δεν αποτέλεσε αιτία αποφυγής αλλά αντίθετα κίνητρο για εμβάθυνση στην άσκηση αυτής. Άσκηση, άσκηση και πάλι άσκηση... Ακολουθώντας το παράγγελμα αυτό του μεγάλου Δασκάλου Kassai Lajos, δεν διστάσαμε να την επαναλάβουμε -και θα την ξαναεπαναλάβουμε- αφού η βελτίωση ήταν αισθητή, στοχεύοντας πάντα στην τελειοποίηση!



    Κλείνοντας τοξεύσαμε, όπως ανεφέρθη και στην εισαγωγή, στην τόξευση με κλειστά μάτια. Μόνοι, στο απόλυτο σκότος, με μόνο οδηγό το ένστικτο βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τους υποσυνείδητους -πλην όμως εύλογους- φόβους που συνεπάγεται μια τέτοια άσκηση. Σκοπός της άσκησης είναι να καταφέρουμε να δούμε αυτό που δεν μπορούμε να δούμε με τις αισθήσεις, να πετύχουμε αυτό που δεν πετυχαίνουμε με το αίσθημα. Η σημασία της άσκησης αυτής είναι μεγίστης σημασίας την οποία τα μέλη κατενόησαν, λόγος αρκετά ισχυρός για την επανάληψη αυτής στο σύντομο μέλλον.


Εφιπποτοξότης Γεώργιος Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης
Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος"


ΜΕΛΕΤΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ


     Με το αιμάσσον σφάγιον επ΄ ώμου, οι πιστοί της αγάπης αλλόφρονες και περιφερόμενοι "ανά τας ρύμας και τας αγυιάς", προετοιμάζονται για την πνευματικότατη τραπεζοκατάνυξη του Πέσαχ ώστε την Δευτέρα του, να σχηματίζουν ουρές στα εφημερεύοντα προς ανακούφιση του στομαχικού τους φόρτου... 


     Δυστυχώς, ή, μάλλον ευτυχώς, οι "Έλληνες Κένταυροι" ως Έλληνες, τιμούμε τις ελληνικές παραδόσεις και, δη, αυτές των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως των οποίων το παράδειγμα ακολουθούμε, με ό,τι αυτό σημαίνει, ελεύθεροι αβραμικών αγκυλώσεων και, ούτω πως, διαρκώς διαθέσιμοι σε θετικό έργο.


     Κάπως έτσι ξεκινήσαμε και τούτη την άγονη, για τους πολλούς, εβδομάδα με μία διδασκαλία Ιππικού Θεάτρου αναμένοντες τα μελλοντικά πρωτοσέλιδα για να ενημερωθούμε σε πόσους ο καλός λευκογένης έκοψε τα χέρια ενώ εκείνοι τον τιμούσαν με εκτόξευση βαρελότων, πόσοι κατέρρευσαν στο πεσάχιο τραπέζι κατασπαράζοντας ξεροψημένη πέτσα εριφίου και πόσοι εισήχθησαν στις Μ.Ε.Θ. από ακράτεια ...σιαγόνων παρά το προβεβηκώς της ηλικίας τους.  


     Και σιγά-σιγά ο Χρυσοβαλάντης βελτιώνεται, καταλαβαίνει καλύτερα το τι ξεστομίζει κι ο ρόλος του γίνεται πιο κατανοητός και βιωματικός.


     Στ΄ αφτιά μας ήδη ακούγονται κάποιες σημαδιακές ρήσεις:


     "--Aιώνες τώρα, αδέρφια, το σκότος είναι το σκιερό πέπλο που κρύβει τη πατρίδα μας κι  ο μανδύας που μας σκεπάζει χωρίς να μας σκιάζει! Μάθαμε να ζούμε και μ΄ αυτό ραγίζοντάς το με το κερί της τόλμης και της γνώσης". 



      Προσπάθειά μας "να δώσουμε φωνή" στον αγνοημένο εξόριστο που τόλμησε να ανασηκώσει ψηλά τους τρίποδες της Πυθίας αναφωνώντας:



     "-Μόνον ο Δίας είναι άπειρος και απερινόητος κι ο Ερμής να τιμήσει την εξορία μου!". 


     Κι αυτά όσο οι "άλλοι" περιμένουν τη "πιστολιά" του "Χριστός ανέστη" για να παρατήσουν λειτουργιές και συμπαρομαρτούντα επιπίπτοντες ώσπερ ...ανακόντες στη μαγειρίτσα. ...Πνευματικά πράγματα...!