ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΣΠΑΘΗ

ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,

ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ

ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ

     Η διαφορετικότητα των λειτουργιών των αισθήσεων του Ίππου αλλά και της ψυχολογίας του, καθώς και των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων του θα πρέπει πάντοτε να επισύρει την προσοχή του Ιππαγωγού ώστε να τον εισάγει με ασφάλεια σε κάθε νέα εμπειρία η οποία θα μπορούσε να τον ξαφνιάσει προκαλώντας δυσάρεστες καταστάσεις.

     Κάθε νέα ιππική κατάσταση, κάθε νέο αντικείμενο, κάθε αλλαγή δεδομένων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ψύχραιμα και προνοητικά ως υποχρέωση του Ιππαγωγού να "ενημερώσει" εγκαίρως τον Ίππο περί αυτού του ενδεχόμενου "νεωτερισμού" και να του διαμορφώσει καθησυχαστική ψυχολογία και προϋποθέσεις ήρεμης αποδοχής αυτού του "νέου". Η διαδικασία αυτή καλείται "εισαγωγή" ή "εξοικείωση", διότι ο Ίππος άγεται με ήπια και μόνον μέσα στο να εισαχθεί στην αποδοχή της νεωτερικότητος και να εξοικειωθεί με αυτήν χωρίς το ενδεχόμενο των αντιδράσεων πανικού, αποστροφής και φόβου.

     Η σπάθη, ασφαλώς και δεν είναι οικεία στον Ίππο και, μάλιστα, σε έναν Ίππο ο οποίος, διάγοντας σταυλικό βίο δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με το σχήμα της, τις αντανακλάσεις της λάμας της της στον ήλιο, τους ήχους της αλλά και την οσμή της, παράμετροι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρνητικό αντίκτυπο στην συμπεριφορά του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.

     Έτσι ο προνοητικός και προβλεπτικός Ιππαγωγός, κρίνοντας ότι η σπάθη θα είναι απαραίτητη στον Ιππέα ενός συγκεκριμένου Ίππου θα πρέπει, προηγουμένως, να εισαγάγει τον Ίππο στη παρουσία της επάνω και εγγύς στον Ίππο αναπτύσσοντας στο ζώο την εμπιστοσύνη του στην ύπαρξή της στο χέρι του Ιππέως του αλλά και ενώπιόν του όταν κάποιος εκ του εδάφους και όχι κατ΄ ανάγκην ο Ιππέας του, την κρατά και την κινεί ακόμη και προς την κατεύθυνση του Ίππου, ακόμη και κοντά στα μάτια του ζώου,όπως ενδέχεται να συμβεί σε μία ρεαλιστική σκηνή μάχης. 

     Ο, εκ των δύο χρησιμοποιουμένων, Ίππος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" εξοικειώθηκε με το Τόξο και την χρήση του, παραλαμβανόμενος "πράσινος" γρήγορα και με απόλυτην επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με την πρόσφατην εξοικείωσή του με την σπάθη. Και όλα τούτα, όχι διότι ακολουθήσαμε..."μαγικά κόλπα", ή μιμήσεις κινηματο-"γραφικών" ..."ψιθυριστών" αλλά διότι εμείς, απλώς, ακολουθήσαμε το αυτονόητο.

     Η ασφαλής και γρήγορη εξοικείωση του Ίππου με κάτι καινούργιο στη ζωή του προϋποθέτει την, εκ των προτέρων, πλήρη εμπιστοσύνη του προς εκείνον που θα την επιχειρήσει. 

     Ο Ίππος, παρά ταύτα, θα επαληθεύσει την εμπιστοσύνη του προς τον επιχειρούντα, οσφραινόμενος προσεκτικά την αδρεναλίνη του επιχειρούντος και η ύπαρξή της θα δυσχεράνει ή και θα ακυρώσει το εγχείρημα της εξοικειώσεως. 

     Για τον λόγο αυτό, κάθε επιχειρών ανάλογην εξοικείωση, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος φόβου, ανησυχίας, κοπώσεως, βιασύνης, ακόμη και αμφιβολιών, στοιχεί τα οποία θα προκαλέσουν τις αρνητικές αντιδράσεις του Ίππου.

     Το αντικείμενο με το οποίο πρόκειται να εξοικειωθεί ο Ίππος θα πρέπει να πρωτοεμφανισθεί στις αισθήσεις του από αρκετά μακριά ώστε ο χρόνος που θα απαιτηθεί μέχρι να τον πλησιάσει στα χέρια του χειριστή να λειτουργήσει ως χρόνος προσαρμογής του ζώου στο νέο, αυτό, αντικείμενο και στις καταστάσεις που επισύρει.

     Ο χειριστής, ήρεμος, χαλαρός και με αυτοπεποίθηση, πλησιάζοντας το αντικείμενο προς τον Ίππο θα πρέπει να κινηθεί φυσιολογικά, χωρίς μεταβολές συμπεριφοράς, προκαλώντας διακριτικούς θορύβους με το αντικείμενο ώστε να προσδώσει και στην ακοή του ζώου, εγκαίρως, ένα "σινιάλο" υλικής υποστάσεως του νέου αντικειμένου. 

     Ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις,ο χειριστής θα πρέπει να προβεί σε αποενοχοποίηση της συνδυαστικής μνήμης του Ίππου διαχωρίζοντας το νέο αντικείμενο από παρόμοια τα οποία ο Ίππος έχει, εκ της εμπειρίας του, ενοχοποιήσει ως απαρέσκοντα ή και εχθρικά. 

     Στην περίπτωση της σπάθης, ο χειριστής θα πρέπει να την διαχωρίσει από κάθε συνδυαστική ενόχληση μάστιγος ή μαστιγίου, ή και ράβδου τιμωρίας, των οποίων το επίμηκες σχήμα θα μπορούσε να προκαλέσει στον Ίππο απρόβλεπτους συνειρμούς πανικού.

     Και, κατόπιν, οι κινήσεις, κρούσεις κλπ, θα συντελέσουν ώστε η σπάθη και αποδεκτή να γίνει από τον Ίππο και, βεβαίως, αντικείμενο ενεργητικού ενδιαφέροντος.

     Κάπως έτσι και μετά από προσπάθεια ελάχιστου χρόνου ο Ίππος μας εξοικειώθηκε και απεδέχθη την σπάθη ώστε να μπορεί, πλέον, με ασφάλεια να ανταποκριθεί στην αποστολή  του ως Ίππος εκπαιδεύσεως μιας Σχολής Ιππικού Θεάτρου  ή και Ιππηλασίου, εκπαιδευτικοί τομείς που καλλιεργούνται στην Ομάδα μας.

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     O πάγιος βροχερός καιρός ο οποίος αποτελεί το μόνιμο "σήμα κατατεθέν" της χειμερινής Κέρκυρας, ούτε και αυτή την εβδομάδα εμπόδισε τους "Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας" να ασκηθούν.

     Υπό την αναγκαστική τροποποίηση του προπονητικού ασκησιολογίου σε ό,τι αφορά στις κινητικές ασκήσεις και προς αποφυγήν δυσαρέστων ως εκ της ολισθηρότητος, η ανάγκη ...φιλοτιμία ποιουμένη απέδειξε και πάλι ότι μπορεί να αποδώσει ωφέλιμους καρπούς.

     Κι έτσι και ασκήσεις κυριαρχίας επί του Τόξου με την αποφυγή ανεξέλεγκτης αφέσεως έγιναν και ασκήσεις με κλειστά μάτια και πολλά άλλα που σημαίνουν ότι τα εμπόδια για τους, όπου γης, "Έλληνες Κενταύρους" ξεπερνιούνται με γόνιμη σκέψη.

     Συγκρατημένες, για τους λόγους που προανεφέρθησαν και οι κινητικές ασκήσεις και πολύ σοφά...

     Τόσο η πολυπρόσωπη παρουσία Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής όσο και η ολισθηρότητα του εδάφους καλύτερα είναι να αντιμετωπίζονται με σύνεση παρά με ..."αποκοτιές" που περικλείουν κινδύνους απροβλέπτων καταστάσεων.

     Γι αυτό και παραμένουμε θαυμαστές των ..."ζενικών" προπονητικών προσεγγίσεων του επικεφαλής του Παραρτήματος, Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη ο οποίος, εκ του ασφαλούς, μοχθεί για την πρόοδο των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας"! 

ΜΕ ...ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ

     Μια Ομάδα όπως αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αποτελεί ένα viriya-magga (ηρωικό μονοπάτι) δεν μπορεί παρά να ενθαρρύνει την viriya-bala, την πανίσχυρη και θετική, πνευματικήν, ενέργεια η οποία συνιστά μία από τις πέντε αρετές του αρίου πολεμιστή. Kι αυτή η ενέργεια ήταν διάχυτη στο Ιππευτήριό μας την τελευταία Κυριακή κατά την οποία ανεβλήθη η εκδήλωση της εισαγωγής εγχόρδων λόγω βλάβης του βαθυχόρδου αλλά η εκπαιδευτική μας δραστηριότητα υπήρξε, αμείωτα, εντονότατη με μαθήματα και δράσεις που μας οδήγησαν στο vitakka, την αντίληψη, ενός αληθινού satori, μιας πραγματικής φωτίσεως.

     Για την φοραδούλα μας  η εξοικείωση με την σπάθη ήταν, μέχρι σήμερα, μια paccavekkhana-nimitta, μια αναδρομική κατάσταση που σήμερα ήρθε σε αίσιο  πέρας.

     Και κάπως έτσι ο Πρωτεσίλαος με  χαρά, μια λυτρωτική pāmujjia, που κατακτάται μετά την επίτευξη μιας nibbāna η οποία συνιστά τον παραμερισμό κάθε αρνητικότητος, ανέλαβε την σπάθη επί του Ίππου ως ένα προοίμιο νέων εκπαιδευτικών εφαρμογών.

     Με φανατική appamāda, την επιμέλεια, μελέτης των ινδιάνικων παραδόσεων, ο Δημήτρης μας δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει κάτω από τον Ίππο και σήμερα τον χάρηκε σε μία ολιγόλεπτη μύηση. Με εμφανή την arupa-rāga, τον πόθο για ανώτερην ευτυχία, στις προσδοκίες του, πιστεύουμε ότι σήμερα έκανε ένα ακόμη βήμα προς αυτήν. 

     Με γαλήνη  και ηρεμία σώματος ως απότοκο πνευματικής καλλιεργείας, passadhi, η Νατάσα διεκπεραίωσε το τρίτο, μόλις, μάθημά της στον υπαίθριο στίβο, αφηνόμενη χαλαρά στους τροχασμούς του Ίππου της.

     Και με μία anuttaram yogakhemam, απαράμιλλη σιγουριά, η Νατάσα, στο τέλος κατάφερε και την πρώτη εν κινήσει έφιππη τόξευσή της, σηματοδοτώντας την "είσοδό" της στην Έφιππη Τοξοβολία.

     Με υποδειγματική dāna, δηλαδή, την  υπέρβαση κάθε εγωισμού ο Παντελής επιδόθηκε στις βασικές προσομοιώσεις που δείχνουν bhakti, αφοσίωση, στην συντήρηση της εφιπποτοξοτικής δεξιότητος.

     Μία νέα μαθήτρια , μία upāsika και, πάντως, ένας άριστος άνθρωπος, ένας uttamapurisa, η Ζηνοβία μας ξεκίνησε σήμερα την ωραία περιπέτειά της στην Ιππική και στην Έφιππη Τοξοβολία μετο εισαγωγικό της μάθημα. 

     Σε κατάσταση pīti, πλήρους ανατάσεως και από την πρώτη στιγμή, η Ζηνοβία απόλαυσε τις διαδοχικές καταστάσεις ισορροπίας που εισάγουν στην Ιππασία. 

     Και η Ζηνοβία κατέληξε με την muditā, την καταυγάζουσα χαρά που μοιραζόμαστε με τους άλλους για την επιτυχή έκβαση αυτής, της πρώτης επαφής της με τον επιβήτορα Ίππο της ο οποίος, πάραυτα,για άλλη μία φορά την δέχθηκε σαν ..."αρνάκι"!

     Μακράν κάθε ātmā, κάθε εγωκεντρικής εκτροπής, ο Πρωτεσίλαος, εφάρμοσε πιστά τις οδηγίες που του δόθηκαν, καταλήγοντας στο ποθητό αποτέλεσμα.

     Έτσι, ως γνήσιος ariya, ένας ευγενής αφυπνισμένος, κατέληξε  σε αρμονική καλπαστική τόξευση!

     Και το "μάτι" της αλήθειας, το dhama-chakkhu, ο αδιάψευστος φωτογραφικός  φακός, κατέγραψε και την άνεση του αποτελέσματος!  

Ή ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ ΣΟΥ,   Ή ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΕΙΣ!

Η Νατάσα στο, μόλις, τρίτο μάθημά της!

     Ο εκπαιδευόμενος έχει ένα σταθερό δικαίωμα το οποίο εξελίσσεται σε καθήκον: ή να εμπιστεύεται απολύτως τον Εκπαιδευτή του ή να τον αλλάζει! Μόνον έτσι μπορεί να ελπίζει στη πρόοδό του  και στην αποφυγή σπατάλης δυνάμεων και χρόνου. Ειδικώς, στην περίπτωση της Ιππασίας, όπου εμφιλοχωρεί και η παράμετρος του κινδύνου, ο εκπαιδευόμενος είναι υποχρεωμένος πολλαπλασίως περισσότερο να τηρεί τον εν λόγω κανόνα και ο σωστός Εκπαιδευτής όχι μόνον δεν πρέπει να θίγεται όταν ο εκπαιδευόμενός του τον απορρίπτει αλλά θα πρέπει να του είναι και ευγνώμων διότι έτσι αποφεύγεται και ο κίνδυνος ατυχήματος που συνεπάγεται κάθε δυσπιστία του εκπαιδευομένου προς τον Εκπαιδευτή του!

Η Νατάσα στο, μόλις, τρίτο μάθημά της!

     Στην περίπτωση εμφανούς δυσπιστίας του εκπαιδευομένου προς τον Εκπαιδευτή ο τελευταίος έχει υποχρέωση να καλεί τον εκπαιδευόμενο προκειμένου να του αιτιολογήσει την δυσπιστία του όχι με αντιθετική διάθεση αλλά με τον σκοπό να σταθμίσει, τυχόν, ελλείψεις του ως Εκπαιδευτή και να τις αποκαταστήσει κατά την συνέχιση του εκπαιδευτικού έργου του με τον εκπαιδευόμενο υποχρεωμένο από τους κανόνες της ευγενείας να του επεξηγήσει τους λόγους της δυσπιστίας του. Εν εναντία περιπτώσει, π.χ. σε περίπτωση κακοπιστίας του εκπαιδευομένου, ο Εκπαιδευτής όχι μόνον δεν θα πρέπει να ενοχληθεί από την κακοπιστία του εκπαιδευομένου του αλλά και θα πρέπει να αισθανθεί ένα ακόμη θετικό πρόσημο για το έργο του!

Η Νατάσα στο, μόλις, τρίτο μάθημά της!

     Και η Ιππασία, ως η δυσκολότερη μορφή εκπαιδεύσεως όπου ο Εκπαιδευτής συνδιαχειρίζεται την πειθαρχία και τις δεξιότητες δύο ταξιδερμικώς διαφορετικών πλασμάτων, Ίππου και Ανθρώπου, προϋποθέτει την  ε υ λ α β ι κ ή  προσήλωση του Ανθρώπου- εκπαιδευομένου στα "ρήματα" του Εκπαιδευτή χωρίς κανένα περιθώριο αμφισβητήσεώς τους εν ώρα μαθήματος διότι, ακόμη και ένα δευτερόλεπτο σκεπτικιστικής καθυστερήσεως στην εκτέλεση μιας εντολής του Εκπαιδευτή ελλοχεύει ο κίνδυνος του ατυχήματος!

Η Νατάσα στο, μόλις, τρίτο μάθημά της!

ΚΑΙ ΔΙΑΓΕΝΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ...

     Η σημερινή "μάχη" στο Ιππευτήριο δόθηκε σε δύο "πεδία", στο εσωτερικό κυκλοτερές και στο υπαίθριο  Ιππευτήριο με μαθητές διαφορετικού επιπέδου αλλά του ιδίου υψηλού ήθους  και εφιπποτοξοτικού πνεύματος μιας Ομάδος  που την διέπει η κοινή "γλώσσα" και το κοινό  ηθικό φρόνημα, απολύτως απαραίτητο για την πρόοδο μιας Σχολής.

     Παρών,με τον δικό του τρόπο και ο εγγονός του αγαπημένου μας Παντελή  ο οποίος, μέσα στο βρεφικό καροτσάκι του έγινε "αντικείμενο" λατρείας ενός από τα αγαπημένα μας τετράποδα που ανέλαβε και ρόλο ...νταντάς, ενώ ο  παππούς του εκπαιδεύονταν ως μέλλων Εκπαιδευτής με την ομάδα των σημερινών εκπαιδευομένων.

     Η Νατάσα επί ...σκηνής κουκλοτερούς, με τις διατατικές ασκήσεις της μετά Τόξου, έδειξε το πρώτο εχέγγυο ταχύτατης προόδου, όπως ακριβώς επιβεβαιώθηκε από την συνέχεια του μαθήματός της.

     Δεύτερο μάθημα για την Νατάσα και το άριστο "κάθισμα" που απέκτησε ήδη από το πρώτο μάθημά της  να διατηρείται στο ακέραιο, με μία "ψυχολογία" επίσης άριστη, δεν θα μπορούσε παρά να καταλήγει σε μία ιππευτικήν άνεση που προκάλεσε τον θαυμασμό μας.

     Η πραγματική έκπληξή μας, όμως, υπήρξε όταν η Νατάσα, στο δεύτερο μόλις μάθημά της και ενώ ο Ίππος βρίσκονταν σε βάδην εργασίας  και στο όριο του τροχασμού, εκείνη εγκατέλειψε επί του τραχήλου τις ηνίες και σαν να ήταν στη πολυθρόνα της...αφαίρεσε το ένδυμα που την ζέσταινε, υπό το έκπληκτο βλέμμα του Παντελή μας. Κατόπιν,αμέριμνη η Νατάσα,ξανα-ανέλαβε τις ηνίες και συνέχισε το μάθημά της αφήνοντάς μας όλους άφωνους με την φυσικότητα των κινήσεών της!

     Η μετάβαση της Νατάσας στο εξωτερικό Ιππευτήριο υπήρξε η φυσική εξέλιξη  στα όσα επέτυχε στο κυκλοτερές, με την ευτυχή κατάληξη σε εξαιρετικούς τροχασμούς επί φυσικού εδάφους, πάντοτε, με ασφαλέστατο "κάθισμα" και, κυρίως, ευγένεια χειρισμών! 

     Ο Πρωτεσίλαος έδειξε αμέσως και αυτός στο κυκλοτερές ότι, όντας σε πολύ καλή "φόρμα", ήταν έτοιμος για "Τόξο".

     Στον Πρωτεσίλαο το "Τόξο" αποτελεί, πλέον, προέκταση των χεριών του και μέσα στο κυκλοτερές του δόθηκε ώστε, αντί διατατικών ασκήσεων να ασχοληθεί με όπλιση-αφόπλιση βελών και την εκ των κινήσεων προκύπτουσα "βάθυνση" του "καθίσματος". Το γιατί; Η  έξοδός του στο υπαίθριο Ιππευτήριο δίνει την απάντηση...

     "Caso pensato" να βγάλουμε τον Πρωτεσίλαο, λοιπόν, σε Έφιππη Τοξοβολία και τα καταφέραμε μια χαρά χωρίς να τον θορυβήσουμε με περιττές ...ενημερώσεις!

     Και, πράγματι, αφού τον βγάλαμε σε σταθερούς τροχασμούς επί του φυσικού στίβου με το Τόξο του, ο Πρωτεσίλαος, από μόνος του ερωτοτρόπησε με την βολή όπου κι εμείς ...βάλαμε το χεράκι μας. Κι ο Πρωτεσίλαος δεν άργησε να δώσει άριστα δείγματα τοξεύσεων σε τροχασμό, με την ευστοχία που τον διακρίνει στην στατική Τοξοβολία!

     Το ίδιο επιτυχής στην ίππευσή της και η νεαρή μας Κατερίνα η οποία έδειξε να χαλαρώνει επαρκώς μέσα στο κυκλοτερές.  

     Αν και η Κατερίνα εμπνέει εμπιστοσύνη για "πολλά", το έμπειρο "μάτι" του Εκπαιδευτή κήδεται, πάντοτε της ασφαλείας του μαθητή του και ποτέ δεν βιάζεται να απαιτήσει από αυτόν  ό,τι υπόσχονται οι ικανότητές του μαθητή αλλά επιμένοντας στην ασφάλεια του μαθήματος επιμένει στην εμπέδωση των "κεκτημένων" πριν προχωρήσει παρακάτω.

     Έτσι και στην περίπτωση της Κατερίνας επιμείναμε για ένα ακόμη μάθημα στην βελτίωση της τροχαστικής της ικανότητος, κάτι που επιχειρήσαμε και επί του φυσικού εδάφους με δυναμικές εκτελέσεις και επί των δύο κατευθύνσεων του στίβου. Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" κυριαρχεί ο άριστος σχεδιασμός ενός μαθήματος, η απέραντη υπομονή στην βαθμιαία ανάπτυξη των ικανοτήτων του μαθητή και η αποφυγή κάθε "αποκοτιάς" που μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες, λόγοι για τους οποίους διατηρούμε επί δέκα τρία χρόνια,  μ η δ ε ν ι κ ό  τον δείκτη ατυχημάτων μας! Και ευτυχώς, όλοι στην Σχολή μας αυτό το αντιλαμβάνονται , άλλως δεν δύνανται να αποτελούν Μέλη της Σχολής μας!

     Και ο εκτελέσας χρέη βοηθού Εκπαιδευτή είχε την δική του ηθικήν ανταμοιβή με δύο  προσομοιωτικούς καλπασμούς στο τέλος και αυτής της πανέμορφης ημερίδος.

     Η αποχώρηση από τον υπαίθριο στίβο, αργά το απόγευμα, μπορεί να μας βρήκε όλους αρκετά κουρασμένους, αλλά καθένας από μας βίωνε την δική του χαρά για τις ώρες  αυτής της αρμονικότατης συνασκήσεως!

     Και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" βιώνει την δική της χαρά με την ομαδική πρόοδο των Μελών της, όποτε αυτά ανταμώνουμε στο Ιππευτήριο ή στη Γραμμή Βολής και πάντοτε ένα τετράποδο, ανάμεσά μας, μας"συμπληρώνει" και ενσαρκώνει ένα πλάσμα το οποίο ευγνωμονούμε δίνοντάς μας την δυνατότητα ανταλλαγής συναισθημάτων που, πραγματικά, είναι τα ..."ιαματικότερα" σε μια εποχή συναισθηματικής "στειρότητος"!