ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

"DEATH FROM ABOVE"

Ή

ΠΟΛΛΑ ΣΕ "ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ" ...ΕΝΟΣ!

     Και τι θα κάναμε στη περίπτωση μιας μάχης, εκείνες τις εποχές στις οποίες πρωταγωνιστούσε το Τόξο ως εκηβόλο όπλο; Πως θα μπορούσε μια ομάδα τοξοβόλων να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον εχθρό εφαρμόζοντας το "Δες προτού σε δουν" αλλά και εξοντώνοντας τον αντίπαλο πριν αυτός ανασυνταχθεί και αντιδράσει αντιλαμβανόμενος ότι δέχεται επίθεση; Στο "σενάριο" της σημερινής Προπονήσεως αντιμετωπίσαμε και τα δύο αυτά "σκέλη" με τη σωστήν επιλογή τόσο του σημείου της ενέδρας, όσο και της παραμέτρου της συγχρονισμένης βολής.   

     Ωραίο απόγευμα μέσα στον ορεινό, φυσικά δενδροφυτευμένο, προπονητικό χώρο μας και με την απαραίτητη προθέρμανση πάντα να προηγείται.

     Επιλέξαμε το σημείο ώστε να δούμε πρώτοι από ψηλά τον εχθρό που θα βάδιζε μια στενωπό, κάτι όχι σπάνιο στις παλιές εκείνες πολεμικές αναμετρήσεις. Να τον δούμε πριν αυτός μας δει...

     Αλλά φροντίσαμε, σήμερα, να ασκηθούμε και στη συντονισμένη τόξευση (ομοβροντία) ώστε να καταφέρουμε αποτελεσματικό πλήγμα στον εχθρό προτού εκείνος αντιληφθεί ότι δέχεται επίθεση. Έτσι, σήμερα, το τύμπανο μας έδινε μόνον τους δύο πρώτους χρόνους ενώ την άφεση της χορδής την υπολογίζαμε σε ίση χρονική διάρκεια όμοια μεταξύ πρώτου και δεύτερου, ώστε το πλήγμα να καταφερθεί αιφνιδιαστικά και μαζικά χωρίς "σκόρπιες" βολές που θα ενεργοποιούσαν τα αμυντικά αντανακλαστικά του προσβαλλόμενου  εχθρού.

     Το μέγιστο ύψος της διατάξεώς μας, σήμερα, ήταν 13 μέτρα από το επίπεδο του στόχου αλλά ξεκινήσαμε από χαμηλότερο με πεταλόσχημη Γραμμή Βολής στο στενό (όχι παραπάνω από 25 εκατοστόμετρα) χείλος του γκρεμού. Εδώ δεν συγχωρείται υψοφοβία ή κινητικά λάθη διότι η παραδοσιακή Τοξοβολία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μοιραίο "Παραπέντε" χωρίς ..."Παραπέντε"! Όχι απλώς αυτοσυγκέντρωση, συντονισμός και ευστοχία αλλά και πλήρης εσωτερική γαλήνη ήτα τα απαιτούμενα της σημερινής Πρπονήσεως από τους Συνασκουμένους μας δύο εκ των οποίων ήσαν πρωτοείσακτοι, δύο παιδιά και κάποιοι μιας κάποιας ηλικίας, όμως, αυτό που ισχύει για την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" ότι όλοι στη Γραμμή Βολής είμαστε ισότιμοι Πολεμιστές, επιβεβαιώθηκε και αυτή τη φορά κατά τον πλέον πανηγυρικό τρόπο.

     Αυτοσυγκεντρωμένοι, ήρεμοι, συντονισμένοι αλλά και εύστοχοι, οι "Έλληνες Κένταυροι" από τις πρώτες τοξεύσεις έδειξαν ότι τον αν.σκ. τον έχουν στο ..."τσεπάκι"! Αν, πράγμνατι, ο εχθρός προσπαθούσε να κινηθεί κάτω από το σημείο της ενέδρας τους δεν είχε καμία ελπίδα να φθάσει στο προορισμό του!

     Και όλα τούτα με μία βλητική υποτείνουσα μήκους 30 μέτρων, υπολογιζομένης της αποτελεσματικής δραστικότητος ενός μέσου Τόξου υπό συνθήκες πραγματικής μάχης!

     Oι δύο σταθεροί κρότοι του τυμπάνου ήχησαν κάμποσες φορές στη σημερινή Προπόνηση για να ολοκληρωθούν με τη τρίτη "ομοβροντία" των βελών επί του στόχου, ενώ οι Τοξότες αιωρούνταν στο χείλος του γκρεμού! Και θυμηθήκαμε το ρητό της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας των Η.Π.Α. "Death from Above" ("Θάνατος από Ψηλά") που οι "Έλληνες Κένταυροι" το υλοποιήσαμε σήμερα, απλώς, με τα ξύλινα Τόξα μας και την αθόρυβη τακτική μας την οποία μόνον ο ήχος ενός φυσικού τυμπάνου και η πρόσκρουση των βελών επί του στόχου διετάρασσαν! 

     Αλλά η σημερινή μέρα είχε και αρκετήν εξάσκηση στο γρήγορο "ανέβα-κατέβα" απότομου, ορεινού, εδάφους κατά τη φάση της περισυλλογής από το στόχο και αναδιανομής των βελών για τη συνέχιση των τοξεύσεων. 

     Και στα μεσοδιαστήματα της περισυλλογής των βελών και παρά το "ιδιαίτερο" του σημείου, κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να χαλαρώσουν στο ...χείλος του γκρεμού και να επιδοθούν σε ίδια ...αυτοπερισυλλογή, υπογραμμίζοντας την ηρεμία που πρέπει πάντα να χαρακτηρίζει τον Πολεμιστή ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας "μάχης"!

     Λίγα μέτρα πιο πέρα, η Μαρίλη εισήγαγε στη παραδοσιακή Τοξοβολία τους δύο νέους Συνασκουμένους οι οποίοι, σήμερα, μας τίμησαν με την είσοδό τους στην Ομάδα.

     Και αυτά τα δύο νέα παιδιά απέδειξαν ότι η Τοξοβολία δεν είναι κάτι άγνωστο που πρέπει να το μάθουμε αλλά, απλώς, κάτι εγγεγραμμένο στο ανθρώπινο "γονιδίωμα" από το οποίο ανασύρεται σε ελάχιστο χρόνο κι επανέρχεται τάχιστα στη διανοητική αλλά και στη μυϊκή μνήμη. 

     Έτσι, οι δύο νέοι Συνασκούμενοί μας κατάφεραν με άνεση να φθάσουν μέχρι και σε ...αξιοπρεπέστατη Παρθία τόξευση υπό τη διδασκαλία της Μαρίλης η οποία, κατόπιν, ενθουσιάστηκε παρατηρώντας τους μαθητές της να τοξεύουν "λίαν καλώς" με την υπόλοιπην Ομάδα.

     Όμως, όπως πάντοτε, μία Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων" πάντοτε ολοκληρώνεται και η σημερινή ολοκλήρωση ήλθε με έναν "επίλογο" κινητικών τοξεύσεων σε ανισοϋψές ορεινό μονοπάτι.

     Όλες οι τοξευτικές διαδρομές έδειξαν τις ακαταμάχητες ικανότητες των "Ελλήνων Κενταύρων" και την αποτελεσματική προσαρμοστικότητα των Μελών μας σε πράγματικές συνθήκες μάχης.

     Ο στόχος που υποδήλωνε τον εχθρό ήταν στο επίπεδο του εδάφους και κρυμμένος πίσω από τις πευκοβελόνες. Είχαμε αναστρέψει τις συνθήκες προσβάλλοντος και προσβαλλομένου, όπως ακριβώς αναστρέφεται και η τόξευση προς και από τοξοθυρίδα για τη περίπτωση της προσβολής και αμύνης της, κάτι που "κάποιοι" ...ιδιαζόντως "θεωρητικοί" και φιλολογούντες αδυνατούν να εννοήσουν.  

     Πόσο μεγάλο προνόμιο αποτελεί ένα απλό Τόξο, μια καλή Ομάδα κι ένα φυσικό, καταπράσινο, τοπίο για όλους εμάς που καταφέρνουμε να "οξυγονωθούμε" υπό ιδανικές συνθήκες σ'  αυτή την όμορφη "Οικογένεια" των "Ελλήνων Κενταύρων"...