ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΞΟΙΚΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΙΠΠΟ...

 

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" υπήρξαν οι εισαγωγείς της 'Εφιππης Τοξοβολίας και της Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην Ελλάδα και, βεβαίως, εξ αρχής, αντιμετώπισαν την ανάγκη της αναπτύξεως τεχνικών στην εξοικείωση του Ίππου με το Τόξο και την Τοξοβολία. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, ασφαλώς, η εμπειρία των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" υπήρξε τεράστια στους συγκεκριμένους τομείς και, ασφαλώς και στην εξοικείωση του Ίππου με την διαδικασία της Τοξοβολίας.

 

     Ο πρώτος Ίππος ο οποίος στη νεώτερη Ελλάδα εξοικειώθηκε με το Τόξο και την Τοξοβολία, ήταν ένας εκτομίας Ολλανδικής καταγωγής, τον οποίο ίππευε ο Ιδρυτής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ως αρχάριος Εφιπποτοξότης για τις αρχικές προπονητικές του ανάγκες. Η εξοικείωση εκείνου του Ίππου έγινε με απόλυτη επιτυχία από τον ίδιο τον Ιδρυτή της Ομάδος μας το 2005 και οι δυσκολίες της εξοικειώσεώς του υπήρξαν για τον επιχειρήσαντα ένα μεγάλο σχολείο ιππικής ηθολογίας. Κατόπιν ο Ιδρυτής της Ομάδος μας εξοικείωσε και άλλους Ίππους, εκτενή δε αναφορά στις τεχνικές που εφάρμοσε κάνει στο βιβλίο του «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ».

 

     Κατόπιν, τόσο ο Ιδρυτής της Ομάδος όσο και άλλα Μέλη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", επιχειρούν με επιτυχία την εξοικείωση διαφόρων Ίππων με το Τόξο και την Τοξοβολία ακολουθώντας τα ασφαλή διδάγματα των προηγουμένων, σχετικών, εμπειριών, πάντοτε με επιτυχές αποτέλεσμα.

 

     Κατά την εξοικείωση του Ίππου με τα τοξευτικά αντικείμενα θα πρέπει, κατ΄ αρχήν, εκείνος που θα το επιχειρήσει να γνωρίζει τις τεχνικές της "στρογγυλής" κινήσεως κοντά και γύρω στον Ίππο. Η μη γνώση αυτών των τεχνικών θέτει σε κίνδυνο ακεραιότητος τον επιχειρούντα, αλλά και αποτυχίας την όλη προσπάθεια.

 

 

     Ξεκινώντας, ο επιχειρών την εξοικείωση θα πρέπει να απενοχοποιήσει την "εικόνα" του Τόξου και των βελών στην συνείδηση του Ίππου ο οποίος, όχι μόνον μπορεί να δυσπιστεί στη παρουσία τους αλλά και να τα ταυτίζει στη συνδυαστική μνήμη του, πιθανόν, με το μαστίγιο και την καταφορά ενός χτυπήματος.

     Ο Ίππος θα πρέπει να αφεθεί απερίσπαστος να ερμηνεύσει τα βασικά παρελκόμενα της Τοξοβολίας και προς τούτο δεν θα πρέπει να ωθηθεί αλλά να του επιτραπεί να τα "αναγνωρίσει" καθ΄ον χρόνο ο επιχειρών την εξοικείωση τα αφήνει "τυχαία" στην όσφρηση, αφή, αλλά ενίοτε και γεύση του Ίππου ο οποίος, φιλοπερίεργος ων, θα σπεύσει να τα αναγνωρίσει.

 

     Με πολλή υπομονή και μεθοδικότητα θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμη "φάσεις" μέχρι ο Ίππος να εμπιστευθεί στη ράχη του ένα Τόξο που να τοξεύει και να μη ταραχθεί από το σχήμα του ή τον ήχο που παράγει η τοξεύουσα χορδή του.

 

     Εκείνος που επιχειρεί την εξοικείωση πάντοτε θα πρέπει να έχει κατά νου ότι μπορεί το πρώτο λάθος να σημάνει και το "κάψιμο" ενός Ίππου ο οποίος μπορεί δια παντός να καταστεί ανίκανος για Έφιππη Τοξοβολία.

 

     Και, ας μη ξεχνάμε και αυτό το οποίο ο μεγάλος Δάσκαλος Kassai Lajos σημειώνει στο βιβλίο του: "Δεν είναι όλοι οι Ίπποι κατάλληλοι για Έφιππη Τοξοβολία"!

     Περιέργως πως, οι δεκάδες των Ίππων που μέχρι σήμερα οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" επεχείρησαν κι επέτυχαν να εξοικειώσουν με το Τόξο και την Τοξοβολία, απεδείχθησαν όλοι κατάλληλοι!