ΚΑΙ ΜΕ ΤΥΡΑΚΙ ΣΤΗ ΦΑΚΑ...
Και σήμερα ο καιρός πολύ ψυχρός με έντονο υετό που διαπερνούσε κόκκαλα, όμως η "αγία τριάς" δεν ορρωδεί προ καιρικών φαινομένων και ο αγαπημένος μας Βορειοελλαδίτης, όσο λάθος εποχή κι αν διάλεξε για να μας δώσει την χαρά της παρουσίας του, είχε όλη την διάθεση να ασκηθεί στο ανοιχτό μας Ιππευτήριο που το δέρνουν όλοι οι άνεμοι κι όλες οι καταιγίδες!
Η ύλη της σημερινής ημερίδος περιελάμβανε για τον Κωνσταντίνο βελτίωση τοξευτικής τεχνικής, διεύθυνση Ίππου δια μιας χειρός και Έφιππη Τοξοβολία (μα πολύ, όμως!). Επιπλέον αυτών, πάντως, περιελάμβανε κι ένα ...δέλεαρ, κάτι σαν το τυράκι στη φάκα. Αυτό το τελευταίο θα το δούμε διότι ήταν μόνον η αρχή, αφού προετοιμάσθηκε ως "πρόλογος" εκείνου που θα ακολουθούσε την επομένη...
Εισερχόμενοι στον ...ανεμοδαρμένο στίβο χρησιμοποιήσαμε ως μέσον ...θερμάνσεώς μας την εν κινήσει Τοξοβολία ώστε, εκτός της βελτιώσεως της σωματικής μας θερμοκρασίας να βελτιώσει ο εκπαιδευόμενος την τοξευτική τεχνική του και, κυρίως, να συνδεθεί με την "τυφλή" εγκαθίδρυση βέλους στην χορδή ώστε, κατόπιν, να διευκολυνθεί στην Έφιππη Τοξοβολία.
Η κινητική Τοξοβολία, όπως και ο κινητικός διαλογισμός, πάντοτε ευνοεί την αυτοσυγκέντρωση την οποίαν δεν έχει ανάγκη μόνον ο εκπαιδευόμενος αλλά, πρωτίστως, ο Εκπαιδευτής, όπως και ο σχολικός Ίππος για τον οποίον προβλέπεται άλλη προσέγγιση.
Κατά την εκτέλεση των ασκήσεων Έφιππης Τοξοβολίας ο Κωνσταντίνος επέδειξε πλήρη πειθαρχία εκτελέσεως οδηγιών και κατάφερε να πραγματοποιήσει πολύ περισσότερες των προσδοκώμενων, εν κινήσει, εφίππων τοξεύσεων.
Αν και προς αποφυγή πανικού στόχου δεν χρησιμοποιήθηκε επί τούτου στόχος, ο Κωνσταντίνος κατάφερε να επιτύχει συγκέντρωση βελών σε επίγειο στόχο που χαράχθηκε στο έδαφος του Ιππευτηρίου επιδεικνύοντας καλή στοχαστικήν αντίληψη και πλήρη έλεγχο χειρισμών.
Γενικώς, επί μισή περίπου ώρα ο εκπαιδευόμενος τόξευε έφιππος και εν κινήσει, ενώ είχε διάθεση να συνεχίσει και μόνον λόγοι αποφυγής υπερκοπώσεώς του και, ενδεχομένως, μυοσκελετικού τραυματισμού του ανάγκασαν την διακοπή της τοξευτικής ροής του.
Και να που ήρθε και το ...τυράκι στη φάκα όταν ο Εκπαιδευτής ξεκίνησε, επιδεικτικώς αδιάφορα, να συραγωγεί τον σχολικόν Ίππο ο οποίος, στην προκειμένη περίπτωση εξέρχεται ομαλώς προς τα δεξιά, αλλά αρνείται να εξέλθει προς τα αριστερά.
Η συραγώγηση του Ίππου είναι μία βασική εκπαιδευτική διαδικασία η οποία δίνει την αίσθηση του ζώντος πλάσματος στα χέρια του Ανθρώπου-χειριστή του και με τον συραγωγέα (ιμάντα) στον ρόλο του "ομφαλίου λώρου", διασυνδέει Ίππο και Άνθρωπο ακεραιώνοντας την σχέση τους.
Έτσι, σήμερα, ο Εκπαιδευτής θέλησε να ερεθίσει το ενδιαφέρον του εκπαιδευομένου του γι' αυτή την ζωτική διαδικασία, αρχίζοντας την συραγώγηση του σχολικού Ίππου μας προς την "καλή" του διεύθυνση (δεξιά) ενώπιον του εκπαιδευομένου.
Με τους κατάλληλους χειρισμούς, την υπομονή και την "γλώσσα του σώματος" του συραγωγούντος, ο Ίππος εξήλθε σε συραγώγηση και προς τα αριστερά, πάντοτε ενώπιον του εκπαιδευομένου στον οποίον, όμως, ο Εκπαιδευτής δεν έδωσε την ευκαιρία της συραγωγήσεως, αλλά διέκοψε το μάθημα ανανεώνοντας την συνέχεια για την επομένη.
Ναι, κρίνεται ωφελιμότερο για κάποιον που πρόκειται να εκπαιδευθεί στην συραγώγηση να εξοικειωθεί αρκετά με την κίνηση του συραγωγούμενου Ίππου πριν τον αναλάβει εις χείρας ώστε να υποψιασθεί επαρκώς για τους κανόνες που διέπουν την συραγώγηση και τις εντάσεις του Ίππου που θα αντιμετωπίσει ώστε να αποφευχθεί κάθε αιφνιδιασμός του από μία πιθανή διαφυγή του Ίππου εκ του ελέγχου του συραγωγούντος. Και σήμερα ήταν, απλώς, η εισαγωγή σ΄ αυτό το κρίσιμο "κεφάλαιο" της ιππικής εκπαιδεύσεως.
Καθόλου ευχαριστημένος ο εκπαιδευόμενος που δεν του δόθηκε η δυνατότητα να συραγωγήσει τον Ίππο, αλλά δεν έβγαλε μιλιά! Το τυράκι "δούλεψε" και ...ες αύριον τα σπουδαία!
Το ίδιο βράδυ αλλάξαμε "σκηνικό" παρακολουθώντας μιαν ενδιαφέρουσα διάλεξη περί του Ιαμβλίχου νιώθοντας, περισσότερο, να "βαδίζουμε" σε μια νοητή γέφυρα μεταξύ Πλάτωνος και Πρόκλου, βεβαίως, ...εκτός Ιππευτηρίου!
