ΤΡΟΧΑΣΤΙΚΗ ΡΥΤΑΓΩΓΗΣΗ 

ΕΠΙ ΑΣΦΑΛΤΟΥ

     H Oμάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" δημιουργήθηκε ως μη κερδοσκοπική, για έναν ελάχιστο αριθμό ατόμων, αλλά, ενώ παραμένει μη κερδοσκοπική, έφτασε σε ένα λίαν ευάριθμο αριθμό Μαλών, σε σχέση με τους αρχικούς προγραμματισμούς του Ιδρυτή της. Οι "Έλληνες Κένταυροι",  λοιπόν, μοιάζουν με την πόλη των Αθηνών κατά το ..."υπεράριθμον"  δοθέντος ότι και η πρωτεύουσα σχεδιάσθηκε για να φιλοξενήσει 200.000 κατοίκους με σχέδιο πόλεως μέχρι την ...οδό Σόλωνος ενώ σήμερα φιλοξενεί 6.000.000, επεκτεινόμενη μέχρι την ...Χαλκίδα! Έτσι, καταλαβαίνει κανείς ότι η Ομάδα μας δεν έχει καμία βλέψη προσελκύσεως πελατειακού κοινού αλλά αυτό δεν γίνεται κατανοητό από τα εμποράκια της Ιππασίας που παριστάνουν τους "εκπαιδευτές-προπονητές" της Ομοσπονδίας, φοβούμενοι ότι θα τους αποσπάσουμε ..."πελάτες"  κι ένας από αυτούς τους οποίους η Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας έχει βαφτίσει "προπονητές" στέλνοντάς τους "μποναμά" το "πτυχίο" άνευ σπουδών και εξετάσεων μας έκανε ...παρατήρηση (!) ότι ..."δεν πρέπει να τρέχουμε το άλογο στην άσφαλτο"! Και ευτυχώς, το συγκεκριμένο πρόσωπο ουδεμία σχέση έχει με το ανθρώπινο περιβάλλον της Ομάδος μας αλλά η κακή του μοίρα τον εξέθεσε"βλέποντας φως και ...μπαίνοντας"!

Από  το βιβλίο του Άρη Τασούλη "Σε θέση Μάχης"

     Βεβαίως, σε ασχέτους με την Ιππική δεν προτιθέμεθα να κάνουμε μάθημα Εργασίας Εδάφους η οποία τους είναι terra incognita, χάρη όμως όσων ενδιαφέρονται για την Ιππική θα σημειώσουμε τα παρακάτω:

     Η Εργασία Εδάφους αποτελεί ένα βασικότατο και ευρύτατο κεφάλαιο εκπαιδεύσεως του Ίππου αλλά και του Ιππέως κατά το οποίο ο μεν Ίππος εκπαιδεύεται στην σχέση του με τον Άνθρωπο και στην κίνησή του γενικώς, ο δε Άνθρωπος εκπαιδεύεται, αντιστοίχως, στην σχέση του με τον Ίππο χειριζόμενος τον τελευταίο από το έδαφος χωρίς να τον ιππεύει.

     Η Εργασία Εδάφους περιλαμβάνει πολλούς γνωστικούς τομείς τους οποίους γνωρίζουμε και εφαρμόζουμε όσοι ακολουθούμε την Φυσική Ιππική. 

     Δυστυχώς όμως, όσοι είναι παγιδευμένοι στην ημιμάθεια της "δυτικής  ιππικής", όσοι ακολουθούν τις "Ομοσπονδίες", το μόνο που γνωρίζουν -και, μάλιστα, λαθεμένα!-  είναι την συραγώγηση και τίποτε περισσότερο.

     Ο παρατηρητής  ενός δικού μας μαθήματος θα προσέξει ότι  π ο τ έ  ο μαθητής μας δεν εισέρχεται έφιππος στο Ιππευτήριο και, πριν εφιππεύσει, θα εκτελέσει μια σειρά ασκήσεων από το έδαφος μαζύ με τον Ίππο του! Αντιθέτως, ο παρατηρητής ενός μαθήματος οποιουδήποτε Ομίλου της Ομοσπονδίας θα προσέξει ότι όλοι οι μαθητές του εισέρχονται έφιπποι στο Ιππευτήριο και θα ξεκινήσει αμέσως το ασκησιολόγιό του. Στη δική μας περίπτωση θα προηγηθεί η Εργασία Εδάφους η οποία, συντονισμένα, θα προθερμάνει σωματικώς από το έδαφος Ίππο και Ιππέα, θα τους διασυνδέσει ως συνεργάτες του μαθήματος που θα ακολουθήσει και θα αποτρέψει και για τους δύο κάθε ενδεχόμενο "ασυμβατότητος" που θα μπορούσε να προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις! Όλα τούτα, για τους ασχέτους "προπονητές" της "δυτικής ιππικής" είναι ...κινέζικα, με αποτέλεσμα εμείς να μην έχουμε ατυχήματα όσο εκείνοι συντηρούν τους προϋπολογισμούς νοσοκομείων!

     Ένας βασικότατος τομέας της Εργασίας Εδάφους είναι και η   ρ υ τ α γ ώ γ η σ η,  δηλαδή, ο από εδάφους χειρισμός και διεύθυνση του Ίππου από τον Ιππέα. Με την ρυταγώγηση ο Ιππέας, χρησιμοποιώντας τον ρυτήρα, αναδεικνύεται σε "κύριο" του Ίππου αλλά και αναπτύσσει την κινητική αντίληψη του ζώου ενισχύοντας την ασφάλεια της συνεργασίας τους. 

     Οι απαιτήσεις υψηλής κινητικής αντιλήψεως για τον Ίππο κάθε άλλο παρά εξαντλούνται στον χώρο του Ιππευτηρίου όπου αυτός εργάζεται καθημερινώς, αλλά εκτείνεται και έξω από αυτό όπου ο Ίππος καλείται πολύ συχνά να εργασθεί (εξωτερική περιίππευση) κινούμενος επί παντοειδούς εδάφους. Και, μιλώντας για παντοειδές έδαφος, ασφαλώς συμπεριλαμβάνουμε και επιφάνειες πεπλατυσμένων λίθων ή βραχωδών τμημάτων που χαρακτηρίζονται από μεγάλη ολισθηρότητα κυρίως, για την διέλευση Ίππων που φέρουν ολικήν ή μερική πετάλωση.

     Tα αυτά ισχύουν και σε οποιανδήποτε περίπτωση κατά την οποία ο Ίππος βρεθεί οπουδήποτε και χρειασθεί για τον οποιονδήποτε λόγο να τροχάσει, όπως παρατηρούμε και στο βίντεο που ακολουθεί όπου αρχάριος μαθητής μας τροχάζει επί μεταβλητού εδάφους, από χωμάτινο ορεινό μονοπάτι σε ασφάλτινο οδόστρωμα. Και πολύ θα θέλαμε να ξέρουμε, αυτός ο θλιβερός "ομοσπονδιακός προπονητής" τι θα έκανε εν προκειμένω;...

     Όλοι οι Ίπποι, λοιπόν, κυρίως δε αυτοί οι οποίοι φέρουν ολικήν ή μερική πετάλωση θα πρέπει να εκπαιδεύονται  ρ υ τ α γ ω γ ο ύ μ ε ν ο ι  ώστε να ενισχύεται το ένστικτο αυτοελέγχου της ολισθηρότητός τους κατά την κίνησή τους με ασφάλεια επάνω στις προαναφερθείσες, ολισθηρές, φυσικές επιφάνειες. Και αυτή η εκπαίδευση στην συγκεκριμένη, επιμέρους, Εργασία Εδάφους θα πρέπει να αποτελεί συχνό μέλημα του Ιππέως που ενδιαφέρεται για την ασφάλεια του Ίππου του αλλά και την δική του.

     Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της επιμέρους ρυταγωγικής εκπαιδεύσεως, ο Ιππέας από το έδαφος και με τη βοήθεια του ρυτήρος θα τροχάσει προσεκτικά και ελεγχόμενα επί  α σ φ ά λ τ ο υ  τον Ίππο του και θα τον ακινητοποιήσει αρμονικώς μερικές φορές, ακολουθώντας τους κανόνες της ρυταγωγήσεως της Φυσικής Ιππικής. Βασική προϋπόθεση είναι αυτή η ρυταγωγούσα κίνηση (τροχασμός) να μην γίνει με κατεύθυνση   π ρ ο ς  τον Σταύλο αλλά με αντίθετη κατεύθυνση, απομακρύνσεως από αυτόν ώστε ο Ίππος να μην εθίζεται να αναπτύσσει ταχύτητα επιστρέφοντας στον Σταύλο, φυσική τάση που ήδη έχει αγωνιώντας να φάει μετά από μία εργασία εξωτερικής περιιππεύσεως.

     Έτσι όποιος πει σε έναν Ιππέα ο οποίος ρυταγωγεί τον Ίππο του τροχάζοντάς τον επί ασφάλτου  ότι δεν πρέπει να το κάνει, είναι, απλώς, άσχετος με την Ιππική, είναι ακόμη πιο άσχετος, δε, αγνοώντας ότι η εξάσκηση σε τροχαστική ρυταγώγηση είναι απαραίτητη για κάθε Ιππαγωγό και Ιππέα διότι αυτή η κίνηση απαιτείται και κατά την εξέταση  χ ω λ ό τ η τ ο ς  από τον Ιππιατρό ο οποίος, προκειμένου να διαγνώσει πρόβλημα απαιτεί να κινηθεί  τ ρ ο χ ά ζ ο ν τ α ς  ο Ίππος επί  επίπεδης και  σ κ λ η ρ ή ς  επιφανείας, κατά προτίμηση τσιμέντινης ή ασφάλτινης όπου κάθε ενδεχόμενο πρόβλημα χωλότητος αναδεικνύεται ευκρινέστερα στην παρατήρηση του Ιππιατρού.  Και όλα τούτα τα βασικά για την ευημερία του Ίππου, ο εντελώς αστοιχείωτος ομοσπονδιακός "προπονητής"-ποδηλατάς έδειξε να τα αγνοεί!

     Τέλος, η από το έδαφος τροχαστική ρυταγώγηση είναι και επιβεβλημένη ικανότητα στις επιδείξεις Ίππων, σε δημοπρασίες και ιπποδρομιακές διοργανώσεις, κάτι εντελώς αδιάφορο στην Φυσική Ιππική αλλά, πάντως, θεσμό! Και αυτή η τροχαστική ρυταγώγηση σε διοργανώσει δημοπρασιών ή ιπποδρομιακές δεν εκτελείται από τους χειριστές -κατ΄ ανάγκη-  στο μαλακό χώμα του στίβου αλλά επάνω σε σκληρήν επιφάνεια η οποία, ως προανεφέρθη, αναδεικνύει την ποιότητα της κινήσεως.

     Αλλά γιατί σημειώνουμε όλα τα παραπάνω; Μήπως ο αστοιχείωτος ομοσπονδιακός "προπονητής" θα τα διαβάσει ή θα τα καταλάβει, μήπως ο ίδιος θα μάθει ποτέ ότι η προϊσταμένη του Αρχή, η F.E.I., εδώ και χρόνια έχει απαγορεύσει το "Rollkur", δηλαδή την εγκληματική υπέρκαμψη του αυχένος του Ίππου για τον υποχειριασμό του την οποία εφαρμόζει ο εν λόγω αστοιχείωτος μη γνωρίζοντας ούτε καν να διευθύνει τον ατυχή Ίππο του; Aσφαλώς, όχι! Όλα τούτα τα σημειώνουμε για τους δικούς μας μαθητές οι οποίοι, βεβαίως, δεν τα αγνοούν -αν και μαθητές και όχι "προπονητές" με πτυχίο σταλέν ...ταχυδρομικώς!- αλλά χρειάζεται πάντοτε να τα έχουν υπ΄ όψη και να μην εξευτελίζονται όπως την έπαθε ο αστοιχείωτος ομοσπονδιακός "προπονητής"!

     Και η αναγνωρισμένη ως η καλύτερη διεθνώς, του είδους της, Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" με πρώτες παγκόσμιες διακρίσεις και δύο εγχειρίδια εκπαιδεύσεως για τους μαθητές της (όταν, ολόκληρη η "Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας" που "καταπίνει" δημόσιο χρήμα, δεν διαθέτει ούτε ένα!) δεν θίγεται από τους "πουθενάδες" ομοσπονδιακούς "προπονητές"-ποδηλατάδες όσο εκείνοι θίγουν εαυτούς με, παρόμοιες, ανόητες συμπεριφορές που αποκαλύπτουν εαυτούς ασχέτους με την Ιππική!    

ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

     Tον τελευταίο καιρό, ολοένα και περισσότερες Οικογένειες μας δίνουν την χαρά να έρχονται στη Σχολή μας για να χαρούν τον Ίππο και την Τοξοβολία, κάτι που συνέβη και σήμερα, με την προσέλευση μιας συμπαθέστατης τετραμελούς Οικογενείας.

     Τον πρώτο που αναλάβαμε για ένα έφιππο "βάπτισμα", ή μάλλον μας ...ανέλαβε αυτός, ήταν το υπέροχο βρέφος το οποίο, με ένα διάπλατο χαμόγελο, βολεύτηκε στη ράχη του ίππου από την οποία δεν έδειξε διόλου ότι θα ήθελε να ...ξεκολλήσει! Αληθινά, πολύ ελάχιστες φορές έχουμε παρατηρήσει παιδιά με τέτοιαν "έλξη" από τον Ίππο και η χαρά μας όποτε τα συναντούμε είναι απερίγραπτη!

     Αφού, με ναπολεόντεια άνεση και αρχηγική "στάση" χαιρετούσε τους ...θαυμαστές του τελικώς ...αφίππευσε, αφήνοντάς μας όλους κατάπληκτους με την σχέση του με τον Ίππο όπως έδειξε καθ΄ όλη την διάρκεια του "βολταρίσματός" του από τον προσεκτικότατο Παντελή μας. Κι αυτή ήταν η πρώτη έκπληξη της ημέρας!

     Σειρά είχε η μικρότερη κόρη της Οικογενείας η οποία στην αρχή έδειχνε πολύ επιφυλακτική έως και αντιθετική με τον Ίππο ακόμη και από το έδαφος. Ακόμη και στον εναρκτήριο Κύκλο Προσεγγίσεως το παιδί, με το διστακτικό βάδισμά του και την επιφυλακτική προσέγγισή του προς τον Ίππο έδειχνε μία σοβαρότατην ένσταση για κάθε ενδεχόμενο εφιππεύσεως...

     Προτιμήσαμε για το μάθημα αυτό τον εξαιρετικό επιβήτορά μας, τον Sepp o oποίος έχει αποδεχθεί άριστος Δάσκαλος και, κυρίως, απαθής έναντι επιφυλακτικών, ανθρωπίνων, συμπεριφορών προς τις οποίες άλλοι Ίπποι παρασύρονται σε "αντανακλαστικές" επιφυλάξεις ή και αντιδράσεις που, συχνά, καταλήγουν σε δυσάρεστα απρόοπτα.

     Κινήσεις περιορισμένες, αρχική διάθεση "γκρίζα" έως και αρνητική για κάθε σκέψη εφιππεύσεως, αλλά όλα έρχονται σιγά-σιγά με την σειρά τους για να αποκαλύψουν πολλές δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας και χωρίς να φαίνονται αναμένουν την κατάλληλη στιγμή για να παρουσιαστούν μπροστά μας.

     Έτσι και η μικρή μας φίλη σιγά-σιγά, με την προοδευτικότητα του ασκησιολογίου του συστήματός μας, υπερέβη κάποιους αρχικούς φόβους της και απεφάσισε να ανταποκριθεί στις ασκήσεις εδάφους με μία αξιοπρόσεκτη εγκεφαλική πειθαρχία που δεν δυσκολευθήκαμε να προσέξουμε.

     Αυτό το ευγενικό παιδί, αφέθηκε βαθμιαία στην σαγήνη της επαφής με τον Ίππο διαπιστώνοντας ότι ετούτο το τεράστιο πλάσμα που την τρόμαζε όταν το πρωτοσυνάντησε θα μπορούσε να έχει μια παιδική καρδιά, όπως η δική της και να καταδεχθεί τελικώς να ...παίξει μαζύ της, κάτι που εν τέλει έγινε!

     Και η μικρή μας μαθήτρια όχι μόνον εφίππευσε αλλά και ...ξεχάστηκε εγκαταλείποντας αργά - αργά πολλές επιφυλάξεις της, όταν την παρασύραμε να μας μιλήσει για το σχολείο και τα μαθήματά της.

     Κάπως έτσι ανταποκρίθηκε και στο βασικό διατατικό ασκησιολόγιο το οποίο εξετέλεσε χωρίς να δείξει καμία αδυναμία και...

     ...και το επόμενο "κεφάλαιο" ήταν η διδασκαλία της σημασίας του ρυθμού στην Ιππασία, με την παράλληλη απαγκίστρωση από, φυσικές, φοβικές σκέψεις, ώστε το παιδί να ξεχάσει την όποια ανησυχία ασταθείας και να ξεκινήσει να τραγουδά, μετρώντας ανά δύο τα βήματα του Ίππου της και παίζοντας "τύμπανο" με τα χεράκια της ώστε να ξεπερνά κάθε ανάγκη στηρίξεως στις χειρολαβές της σελλίσκης.

     Λίγο πιο μετά, τα χέρια για την μικρή μας δεν αποτελούσαν μέσα στηρίξεως  και άρχισε να ανακαλύπτει την ισορροπία "καθίσματος".

     Είναι η στιγμή που ο αρχάριος μαθητής κάθεται ασφαλέστερα και απελευθερώνεται από ένα μεγάλο φορτίου φόβου για το ενδεχόμενο πτώσεως,τόσο μυθοποιημένου στην ανθρώπινη συνείδηση που αγγίζει ...βασανιστικά όρια χωρίς να το αξίζει.

     Και, κάπου, εκεί η μικρή μας μαθήτρια, συνειδητοποιώντας ότι, πια, μπορούσε να σταθεί επάνω στον Ίππο χωρίς την ανάγκη της στηρίξεως των χεριών της, ενθουσιάστηκε και φώναξε "Μπαμπά, μπαμπά δες με πως στέκομαι!"! Είναι το σημείο που "σπάει ο πάγος" των επιφυλάξεων και ο αρχάριος μαθητής της Ιππασίας περνά την "ωραία πύλη" της ισορροπίας.

     Το μάθημα ολοκληρώθηκε με την διεύθυνση του Ίππου από την μικρή μας φίλη η οποία τον χειρίσθηκε με τον αναμενόμενο τρόπο διατηρώντας το καλό της "κάθισμα" που αντανακλούσε μία θετική ψυχική διάθεση, εντελώς διαφορετική με εκείνη με την οποία είχε ξεκινήσει την σημερινή της εμπειρία. 

     Η σειρά της μαμάς είχε έρθει για να μας δείξει από μακριά έναν γενναιόψυχο ηγετικό χαρακτήρα ο οποίος, όσο κι αν δεν είχε σχέση με την Ιππική είχε με την δυναμική στάση ζωής και αυτό ακριβώς θελήσαμε να υποδείξουμε προς το τέλος του μαθήματος μας στη συγκεκριμένη μαθήτριά μας ώστε να το έχει υπ΄ όψη της ώστε πάντα να ξεπερνά με επιτυχία κάθε δυσκολία βίου, μετά το σημερινό της μάθημα. 

     Η μαθήτριά μας "κάθισε" αρκετά ικανοποιητικά στον Ίππο  και με πολύ καλή διάθεση εξετέλεσε όλες τις διατατικές ασκήσεις ευκαμψίας σε στάση και κίνηση.

     Πειθαρχημένη απολύτως, με αυτοπεποίθηση αλλά και προσεκτική στην εκτέλεση των οδηγιών που της δίδονταν, η φίλτατη Μαρία έδειξε έναν ισορροπημένο χαρακτήρα απολύτως συμβατό με τον Ίππο και την Ιππασία 

     Σημειωτέον ότι, αυτό το πρώτο, μυητικό, μάθημά της έφιππης "πρωταγωνίστριάς" μας σε μια νέα και ασυνήθιστη εμπειρία όπως η Ιππασία δεν περιορίσθηκε στον αυστηρό χρόνο που προλαμβάνει την κόπωση του μαθητή αλλά επεκτάθηκε αρκετά περισσότερο βάσει των αντοχών της.

     Κάπου λίγο πριν το τέλος του μαθήματος ο Εκπαιδευτής αξιοποίησε το "κουμπί" που κάνει τον Ίππο μας να ανορθώνεται εντυπωσιακά και δεν είναι παρά ένα σημείο στην αριστερή οσφύ του. Με την Μαρία μας σε καλή συγκράτηση των χειρολαβών της σελλίσκης, ο Εκπαιδευτής "ενεργοποίησε" το "κουμπί" συγκρατώντας σταθερά τον Ίππο από τον χαλινό και ο Ίππος μη μπορώντας να ανορθωθεί αρκέστηκε σε μία τετράδα αναπηδήσεων επί των τεσσάρων (αναπηδήσεις "αιγάγρου") με την Μαρία να παραμένει αποφασιστικά επί του Ίππου παρά την σοβαρή διατάραξη της ισορροπίας της, ενώ μόλις στην πέμπτην αναπήδηση η Μαρία απεφάσισε να αφιππεύσει "συντεταγμένη" και να σταθεί όρθια επί του εδάφους πλάι στον Ίππο αποσπώντας τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα όλων μας για τις απολύτως ελεγμένες αντιδράσεις της. Δυστυχώς, ο μακράν ιστάμενος "φωτογράφος" μας Παντελής, απροειδοποίητος για την "φάση" δεν κατάφερε να την απαθανατίσει αλλά, πράγματι, ήταν εντυπωσιακή.Και, βεβαίως, μετά από αυτό το απροσδόκητο περιστατικό, η Μαρία εφίππευσε και πάλι ολοκληρώνοντας επιτυχώς, με επιπλέον ασκήσεις, το μάθημά της. 

     Τέλος και, πάντοτε, με τα αναμενόμενα λάθη, οι πρώτες προσπάθειες διευθύνσεως του Ίππου έδειξαν το καλό ιππικό ένστικτο της Μαρίας μας στην οποία ευχόμαστε καλή συνέχεια στην σχέση της με τον Ίππο και την Ιππική. 

ΠΡΟ-ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επικεντρώνεται στην εκπαιδευτική ουσία του γνωστικού αντικειμένου και δεν έχει καμία σχέση με τις "σχολές" των διαφόρων "ιππικών ομίλων" (..."ποδηλατάδικων") που λειτουργούν στη χώρα μας! Στη δική μας Σχολή η κερδοφορία δεν μας είναι αδιάφορη αλλά μας είναι εχθρική και προσπαθούμε να αναδείξουμε Εφιπποτοξότες και Ιππείς υψηλού επιπέδου με την ..."αδίστακτην" εφαρμογή μιας τεχνογνωσίας η οποία, εφαρμοζόμενη με ασφάλεια επί 13 συνεχή χρόνια έχει αποδείξει ότι είναι η πλέον επιτυχής στον τομέα της ιππικής εκπαιδεύσεως. Συνεπώς, εν αντιθέσει με τα "ποδηλατάδικα" των διαφόρων "ομίλων" εμείς όχι μόνον αρνούμεθα να παρατείνουμε τα "μαθήματα" των μαθητών μας για εισπρακτικούς λόγους αλλά, αντιθέτως, όταν κρίνουμε με το αδιάψευστο "μάτι" της εμπειρίας μας και την συνηγορία του φωτογραφικού φακού ότι ο μαθητής μας είναι έτοιμος για εξετάσεις, τον παροτρύνουμε να κινηθεί προς αυτές, επιστεγάζοντας την προσπάθειά του!

     Η έναρξη της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος, λοιπόν, με τα κάμποσα και πολυποίκιλα μαθήματα, κυρίως, παίδων, είχε ως πρώτο μάθημα-προεξεταστική δοκιμασία την αξιολόγηση του Παντελή μας ως υποψηφίου εξετάσεων διαπιστεύσεως σε Εφιπποτοξότη, χωρίς βεβαίως ο ίδιος να το γνωρίζει!

     Επιδιώκοντας την αποφυγή "τρακ" του μαθητή μας τον αφήσαμε εντελώς ανυποψίαστο να μας δείξει τα όριά του και βάσει αυτών να αξιολογήσουμε την ετοιμότητά του για πρακτικές εξετάσεις. Και, ακόμη και μετά την λήξη της αξιολογήσεώς του δεν του ανακοινώσαμε ούτε το περιεχόμενο του σημερινού του μαθήματος, ούτε και τα εξ αυτού πορίσματά μας, αλλά απολαμβάνουμε την έκπληξή του τώρα που θα διαβάζει αυτή την ανάρτηση και θα απολαμβάνει και το φωτογραφικό υλικό που τεκμηριώνει το συμπέρασμά μας.

     Σήμερα, λοιπόν, ο Παντελής μας δήλωνε σε όχι και την καλύτερη "φόρμα" του κι έτσι αφέθηκε στην επιλογή ενός εισαγωγικού διατατικού προγράμματος δικής του επιλογής.

     Αφού "ξεμούδιασε" με κλασικές ασκήσεις τις οποίες εξετέλεσε με επιμέλεια, με δική του πρωτοβουλία ζήτησε την άδεια να ξαπλώσει εν κινήσει σε οριζόντια στάση επί της ράχεως παρά την δυσκολία της πίσω αψίδος της σέλλας και τα κατάφερε θαυμάσια!

     Κατόπιν του ζητήθηκε να αποδείξει την αντίληψη διευθύνσεως, αποστάσεως και βηματισμών με άριστη ανταπόκριση.

      Και το κύριο μέρος της αξιολογήσεώς του άρχισε ευθύς αμέσως επί εννέα καλπαστικών εξόδων με προσομοιώσεις τοξεύσεως επί στόχου Και γιατί προσομοιώσεις και όχι πλήρεις τοξεύσεις; Διότι, σήμερα, θα έπρεπε να αξιολογηθεί η "καθαρή" στάση και το "κάθισμά" του χωρίς τις παρενέργειες που καταφέρει η χρήση του Τόξου, τουτέστιν, η "βάση" της Έφιππης Τοξοβολίας. Και το αποτέλεσμα των εννέα καλπαστικών εξόδων του με προσομοιώσεις το βλέπουμε στην αλληλουχία των φωτογραφιών που ακολουθούν κατ΄ αύξουσα συνέχεια, όπως αποτυπώθηκαν στη φωτογραφικη κάμερα:

     Eν συμπεράσματι, παρά το ότι οι έξοδοι στις εξετάσεις είναι μόνον έξι, σήμερα ο παντελής μας και στις εννέα καλπαστικές εξόδους του διετήρησε την αρκετά καλή στάση και "κάθισμά" του, εξαιρετική διεύθυνση και έλεγχο Ίππου και, μάλιστα, μετά από κάθε ολοκλήρωση εξόδου τον σταματούσε χωρίς να αναλαμβάνει ηνίες αλλά μόνον με φωνητικό παράγγελμα!

     Εκτός δε της παραπάνω δοκιμάσίας, επιπλέον, του ζητήθηκε να εκτελέσει και μία καλπαστικήν έξοδο με την προσομοίωση να αρχίζει με προσθία προσομοίωση πρις εξέλθει στην καλπαστικήν ευθεία, να συνεχίζει με πλαγία προσομοίωση προ του στόχου και να ολοκληρώνει με παρθία τόξευση εγκαταλείποντας πίσω του τον στόχο. Όπως δείχνουν οι δύο παραπάνω φωτογραφίες και αυτά τα εξετέλεσε με ακρίβεια ο Παντελής.

     Επειδή, δε, το "λακωνίζειν" εστί ...ιππολογείν, κάτι απείρως ανώτερο από το "φιλοσοφείν", αγαπημένε μας Παντελή, ...καλήν επιτυχία στις εξετάσεις σου, γιατί, σε λίγο, θα πρέπει να προετοιμάσεις για εξετάσεις και τον αγαπημένο εγγονό σου!