ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑΣ

     Πόσο υπόχρεοι αλλά και υπερήφανοι θα πρέπει να νιώθουμε εμείς οι φίλιπποι Έλληνες για το υψηλότατο επίπεδο του, πάλαι, Ελληνικού Ιππικού το οποίο κατήργησε η αθλία μεταπολίτευση εκτιμώντας την γενναιότητα των Ανδρών του αλλά και το υψηλότατο επαγγελματικό τους επίπεδο του οποίου τα, γραπτά, τεκμήρια φωτίζουν ακόμη και σήμερα, στον 21ο αιώνα, όσους καταγίνονται με την υψηλήν Ιππική τέχνη...

     Από ένα από αυτά τα γραπτά τεκμήρια υψηλής Ιππογνωσίας και Ιππολογίας που πληρούν την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων", μία έκδοση του τότε (1929) Υπουργείου Στρατιωτικών αντλούμε και, εν συνεχεία, παρουσιάζουμε τις παρακάτω σελίδες οι οποίες αποτελούν μια "συμπυκνωμένη" γνώση Ιππογνωσίας απαραίτητης σε κάθε Ιππέα και, ασφαλώς, σε κάθε "Έλληνα Κένταυρο". Ας διδαχθούμε, λοιπόν, από τους "μύστες" των ιππικών ζητημάτων, επιτελείς του ηρωικού μας Ελληνικού Ιππικού:

     Πόση η ευγνωμοσύνη μας προς τους Άνδρες του Ελληνικού Ιππικού για τις γραπτές παρακαταθήκες τις οποίες μας άφησαν ως "χορεία" εκπαιδευτικών εγχειριδίων του ηρωικού τους σώματος το οποίο υπήρξε "λίκνο" σπουδής και διακονοίας του Ίππου, αλλά και πόσος θαυμασμός για την Παιδεία τους, ηθική, στρατιωτική αλλά και γραμματική, απολαμβάνοντες το δώρημα μιας εγκυρότατης γνώσεως την οποίαν άφησαν "πίσω" τους τόσν εύληπτη αλλά και ορθότατα ελληνογραφημένη σε άπταιστα Ελληνικά τα οποία κατέστρεψαν, επί τούτου, οι αγραμμάτιστοι γλωσσοβάνδαλοι της "μεταπολίτευσης"...

ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΜΟΛΕΝΙΤΖ

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ 

ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟΝ ΤΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΟΠΛΟΥ 

ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ 

(1876)

Ο Κωνσταντίνος Σμολένσκη ή Σμολένιτζ ή Σμολένσκυ (Φεβρουάριος 1843 - 27 Σεπτεμβρίου 1915) ήταν ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, αντιστράτηγος πυροβολικού, ήρωας του Ελληνοτουρκικού πόλεμου του 1897 και δυο φορές υπουργός στρατιωτικών. Ο Κωνσταντίνος Σμολένσκη ήταν μέλος της ιστορικής οικογένειας των Σμολένσκη ή Σμόλενιτς οι οποίοι κατάγονταν από την Μοσχόπολη. Σύμφωνα με μια εκδοχή, το επώνυμο της οικογένειας ήταν Δήμου, το οποίο και άλλαξαν σε Σμολένσκη, όταν έλαβαν τίτλο ευγενείας στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Το Σμολένσκη παραπέμπει στο όρος Σμόλικα της Πίνδου, μεγάλες εκτάσεις του οποίου οι Δήμου είχαν στην κατοχή τους από την βυζαντινή ήδη περίοδο. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο προπάππος του αντιστράτηγου - Σίμων Σμόλενιτς - εγκαταστάθηκε στην Ουγγαρία από την Μοσχόπολη, μετά το 1770 και απέκτησε περιουσία. Από την έπαυλη της οικογένειας, στον βορρά της Ουγγαρίας, που ονομαζόταν Σμολκ προήρθε και το επώνυμο της οικογένειας. Πατέρας του Κωνσταντίνου Σμολένσκη ήταν ο επίσης στρατιωτικός Λεωνίδας Σμόλενιτς, και μητέρα του η Μαρία Αξιώτη από την Νάξο, κόρη του οπλαρχηγού Κωνσταντίνου Αξιώτη. Είχε ακόμα έναν μικρότερο αδερφό τον επίσης στρατιωτικό, Νικόλαο Σμόλεντς. Ο Σμολένσκη παντρεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1875, την Χαρίκλεια (ή Χαριτίνη) Μελά, κόρη του γνωστού συγγραφέα, Λέοντος Μελά, και θεία του Παύλου Μελά, και μαζί απέκτησαν πέντε κόρες, από τις οποίες όμως επέζησαν μόνο οι τρεις: η Μαρία, η Ραλλού και η Σοφία. Από αυτές, η Ραλλού Σμολένσκη, αυτοκτόνησε σε ηλικία 20 ετών, αφού σύμφωνα με τον τύπο της εποχής έπασχε από μελαγχολία μετά τον θάνατο της μητέρας της. Ο Σμολένσκη κατοικούσε στο σημερινό Νέο Φάληρο, σε έπαυλη νεοκλασικού ρυθμού που χτίστηκε πιθανότατα την δεκαετία 1875 - 1885, στην οδό που έφερε το όνομά του, και συγκεκριμένα στο σημερινό διατηρητέο και ανακαινισμένο κτίριο επί των οδών Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Κωνσταντίνου Σμολένσκη 25 - αν και διατηρούσε ακίνητη περιουσία και στο κέντρο της Αθήνας. Η κηδεία του έγινε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1915, με πλήθος κόσμου να τον συνοδεύει στο Α΄ Νεκροταφείο όπου ετάφη, ενώ του αποδόθηκαν όλες οι στρατιωτικές τιμές.

     Πολύ πριν ο ελλαδικός στρατός καταντήσει "καμαριέρα" λαθροεισβολέων και οι στρατώνες μετατραπούν σε ...hot-spots, όπως συνέβη στη μεταπολιτευτική δημοκρατία, τα στελέχη του Ελληνικού Στρατού, οι Αξιωματικοί του, όχι μόνον ήσαν προσηλωμένοι αυστηρώς στα στρατιωτικά καθήκοντά τους αλλά και διέθεταν ιδιαίτερη μόρφωση με αποτέλεσμα, ακόμη και σήμερα να θαυμάζουμε το συγγραφικό έργο που άφησαν πίσω τους ακόμη και μέχρι την περίοδο των στρατιωτικών Κυβερνήσεων της 21ης Απριλίου. Ειδικώς δε για το όπλο του Ιππικού, πάμπολλα εκπαιδευτικά στρατιωτικά εγχειρίδια και διάφορες εκδόσεις, υπογραφόμενα από Έλληνες Αξιωματικούς, πλείστα εκ των οποίων διασώζουμε στην Βιβλιοθήκη μας, μας αφήνουν άναυδους για την επιστημονικότητα και την πληρότητά τους, ενώ ένα τεράστιο και θλιβερότατο κενό παρομοίων εργασιών παρατηρούμε από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, μία περίοδος "νεκρή" για την παραγωγικότητα στρατιωτικής τεχνογνωσίας εν συγκρίσει με τις προηγηθείσες περιόδους. Εν μέσω αυτών των συγγραμμάτων που αφορούν στον Ίππο και την Ιππική, λαμπρή θέση κατέχει το, ως άνω, Εγχειρίδιο του Στρατηγού του Πυροβολικού Κωνσταντίνου Σμολένιτζ  το οποίο συνέγραψε όταν ήταν, ακόμη, Υπολοχαγός. Σε αυτό το υπέρ 700 σελίδων ογκωδέστατον εγχειρίδιο, συμπεριλαμβάνονται 108 σελίδες, τιτλοφορούμενες "ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΟΥ" το περιεχόμενο των οποίων συνιστά μιάν αυτοτελή Ιππογνωσία ανεκτίμητης αξίας.

     Ο τότε Υπολοχαγός και μετέπειτα ήρωας Στρατηγός Κωνσταντίνος Σμολένιτζ (οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως "Σμολένσκυ" αλλά εκείνος προτιμούσε το "Σμολένιτζ") σε αυτές τις 108 σελίδες, με ακρίβεια, λακωνικότητα αλλά και εξονυχισμό του αντικειμένου μας καθιστά κοινωνούς περί τα του Ίππου με τέτοια πληρότητα ώστε η Σχολή μας έχει αντλήσει εξ αυτού σημαντική πληροφόρηση προς όφελος των μαθητών μας με στοιχεία τα οποία παραμένουν διαχρονικής σημαντικότητος και αναλλοίωτα μέσα στον χρόνο! 

ΤΟ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ

     Η διδασκαλία της Ιππασίας συνιστά ένα διαδραστικό τρίγωνο αλληλεπιδράσεως οριζόμενο από τον Ίππο, τον Εκπαιδευτή και τον εκπαιδευόμενο οι οποίοι διαμορφώνουν ένα μοναδικό παράδοξο: Και οι τρεις από κοινού, είναι ταυτοχρόνως εκπαιδευόμενοι και Εκπαιδευτές διότι, καθ΄ όλη την έκταση της διδασκαλίας και οι τρεις διδάσκουν αλλήλους παραμένοντες και οι τρεις διδασκόμενοι. Κάθε διατάραξη αυτής της σχέσεως ισορροπίας καταλήγει στην αποτυχία και , στην χειρότερη περίπτωση, στο ατύχημα. Και αυτός είναι ο πρώτος κανόνας σε κάθε μάθημα Ιππασίας.

     Ο δεύτερος κανόνας σε κάθε μάθημα Ιππασίας είναι η επιλογή της σωστής "διδακτέας ύλης" η οποία υπαγορεύεται από συγκεκριμένους παράγοντες οι οποίοι και πάλι καθορίζονται από τον Ίππο, τον Εκπαιδευτή αλλά και τον εκπαιδευόμενο, με τελικόν "επεξεργαστή" και υπεύθυνο επιλογών και διδασκαλίας τον Εκπαιδευτή και μόνον, λόγος για τον οποίο ο Εκπαιδευτής διατηρεί την τελικήν ευθύνη της διεξαγωγής ενός ασφαλούς και ωφελίμου μαθήματος Ιππασίας.

     Αναλυτικότερα, ο Εκπαιδευτής θα πρέπει να έχει κατασταλάξει στην επιλογή "σχολής" την οποία θα ακολουθήσει έχοντας, προηγουμένως μελετήσει τις διαφορές των σχολών προκειμένου να μπορεί να επιλέξει εκείνη που διαγιγνώσκει ως ορθότερη. Ακολούθως, θα πρέπει να έχει εκτιμήσει τις δυνατότητες του Ίππου Σχολής με τον οποίο θα συνεργασθεί και, οπωσδήποτε, θα πρέπει να τον έχει καταρτίσει αναλόγως ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται στην διδακτέα ύλη της σχολής που επέλεξε να ακολουθήσει. Τέλος, θα πρέπει να έχει ορθή εικόνα των δυνατοτήτων αλλά και αναγκών του εκπαιδευομένου του. Όλα τα προαναφερθέντα δεν συνάγονται μονομιάς αλλά συν τω χρόνω, με πολλήν υπομονή, παρατηρητικότητα και σύνεση, συντιθέμενα τελικώς σε μία διδασκαλία όπου και οι τρεις "κορυφές" του, προαναφερθέντος, διαδραστικού τριγώνου συν-παράγουν το έργο της διδασκαλίας.

     Όλα τα παραπάνω ισχύουν στην περίπτωση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και κατά έναν "αυτοματικό" τρόπο, μη χρήζοντα βερμπαλιστικών αναλύσεων. Ένα, μόνον, σημείο θα άξιζε να αναπτυχθεί, αυτό της επιλογής "σχολής" το οποίο είναι σημαντικό, όχι μόνον για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αλλά και για κάθε Σχολή Ιππασίας.

     Στην περίπτωσή μας η, αρχήθεν και παραμένουσα, "σπονδυλική στήλη σχολής" που επιλέξαμε ήταν, είναι και θα παραμείνει εκείνη της Φυσικής Ιππικής και την οποία πρωτογνωρίσαμε στην Σχολή "Kassai", με Δάσκαλό μας τον Kassai Lajos! Mια "σπονδυλική στήλη" επάνω στην οποία, όμως, δομήσαμε και άλλες δοκιμασμένες διδασκαλίες, μετά από επισταμένη μελέτη και θάρρος επιλογής. 

     Έτσι, επάνω σε αυτή τη βασική "σπονδυλική στήλη", μελετώντας και αξιολογώντας "κεφάλαια" από την διδασκαλία και άλλων σχολών και δασκάλων, δεν διστάσαμε να επιλέξουμε και να την ενισχύσουμε με βελτιώσεις οι οποίες κρίθηκαν απαραίτητες, όπως αυτές του "Κύκλου Προσεγγίσεως" και τεχνικών "γλώσσας του σώματος" που αντλήσαμε από την διδασκαλία του Klaus Ferdinand Hempfling τις οποίες ενσωματώσαμε στα μαθήματά μας, παραλλήλως, αναπτύσσοντάς τις.

     Η μετάφραση του βασικού βιβλίου του μεγάλου αυτού Δασκάλου "Dancing with Horses" την οποία ολοκλήρωσε ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" ως προσωπικό του εκπαιδευτικό βοήθημα από την εποχή της μαθητείας του στην Ιππασία, πράγματι, συνεισέφερε πολλά στην ασφάλεια και ωφελιμότητα των μαθημάτων της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Μία ύλη "δοκιμασμένη" και επιβεβαιωμένη στις χιλιάδες των μαθημάτων μας τα οποία ήσαν χιλιάδες πιθανοτήτων ατυχήματος, καταλήγοντας  ό λ α  σε χιλιάδες ασφαλέστατων και ωφελιμότατων για τους μαθητές μας μαθημάτων, τα οποία ανέδειξαν ικανούς Ιππείς και Εφιπποτοξότες!  

     Η επιτυχία, λοιπόν, ενός μαθήματος Ιππασίας εξαρτάται από την προηγούμενη διάθεση χρόνου σπουδής αλλά και χρήματος που ο Εκπαιδευτής επένδυσε στην βελτίωση των προσωπικών του γνώσεων, αλλά και ικανότητος επιλογής του βελτίστου, που θα πιστωθούν, τελικώς στον Ίππο και στον μαθητή του, όμως αυτό δεν αποτελεί "προσφορά" όσο υποχρέωση του Εκπαιδευτή απέναντι στο ιερό αντικείμενο της Εκπαιδεύσεως το οποίο απεφάσισε να διακονήσει, εάν και εφ΄ όσον θέλει να είναι συνεπής με αυτό. 

     Και η επιστροφή μας στον στίβο του Ιππευτηρίου μετά την πτώση των τίτλων τέλους του κορωναϊκού ...σεναρίου, θα μας βρει να εκπαιδεύουμε τον νεόλεκτο Ίππο της Σχολής μας επάνω στην δοκιμασμένη "συντεταγμένη" την οποία προεκθέσαμε, ήτοι, της επιτυχούς επιλογής και συνθέσεως "κεφαλαίων" εκπαιδεύσεως από την επιμελή σπουδή σχολών και εκπαιδευτικών προσεγγίσεων που συνεχίζουμε επί δεκαπενταετία, επ΄ αγαθώ της Ιππικής και των μαθητών μας! 

ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ...ΝΑΡΘΗΚΑ!

     Ένα πολύ ...εύκολο μάθημα είχαμε σήμερα στο Ιππευτήριο, πιο εύκολο δεν γίνεται! Ο μαθητής ...πολυτραυματίας(!) από τροχαίο ατύχημα και με ...νάρθηκα(!), με αυστηρή απαγόρευση κάθε πιθανότητος πτώσεως ως κρίσιμης για την επιβίωσή του! Βρέθηκε στο συγκεκριμένο Ιππευτήριο για πρώτη φορά ιππεύοντας για πρώτη φορά τον συγκεκριμένον Ίππο ενώ σε απόσταση πέντε μέτρων γίνονταν σοβαρές ...σιδηρουργικές εργασίες με ...τροχούς να κόβουν μέταλλα ...πετώντας σπίθες, ...βαριοπούλες να χτυπάνε και μεγάλες σιδερένιες βέργες να ...σηκώνονται όρθιες από το έδαφος προς ολοκλήρωση, παραπλεύρως, σιδηροκατασκευής! Όλα φυσιολογικά και ...αναμενόμενα για ένα πανεύκολο μάθημα Ιππασίας! Κι όμως! Όταν έχεις διαζευχθεί την μιζέρια και το πρόσωπό σου φωτίζεται με ένα μόνιμο χαμόγελο, όλα τα προηγούμενα μπορεί να καταλήξουν σε ένα ευτυχές αποτέλεσμα!

     Η εφίππευση με νάρθηκα απεδείχθη ιδιαιτέρως ...χρονοβόρος αλλά τελικώς επετεύχθη με τον Ίππο να επιδεικνύει τεράστιαν υπομονή αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του εγχειρήματος. Με ολόκληρη την αριστερή κνήμη στον νάρθηκα, η εφίππευση επιχειρήθηκε από δεξιά ώστε να υποστηριχθεί με συγκράτηση του δεξιού ποδιού αλλά και πάλι, χρειάστηκε ώρα αλλά και επιμονή από τον εφιππεύοντα μαθητή.

     Οκτώ μήνες μακράν Ιππευτηρίου λόγω μόνιμης διαμονής εκτός Αττικής και σε επίπεδο αρχαριότητος κι όμως, μας έκανε την έκπληξη.

     Η αρχική σχεδίαση του σημερινού μαθήματος ήταν ο μαθητής να εισαχθεί στο μονοπάτι της επιτεύξεως μιας ισορροπίας η οποία στο επόμενο μάθημα θα του επέτρεπε να καθίσει σωστά, αλλά ο Σταύρος δεν ...αρκέστηκε σ΄ αυτό.

     Σαν να ίππευε κι εχθές, ο Σταύρος κατάφερε να βρει το σωστό και ασφαλές "κάθισμά" του σχεδόν αμέσως και η εκτέλεση των διατατικών ασκήσεων έγινε με άνεση και ασφάλεια ακόμη και κατά την ανάταση των χειρών.

     Καθ΄ όλη την διάρκεια αυτού του, μάλλον εκτενέστερου του δέοντος, μαθήματος ο Σταύρος δεν έδειξε καμία στιγμή επικίνδυνης απωλείας της ισορροπίας του!

     Και το παιγνίδι με τα μπαλάκια τον "κάθισε" ακόμη καλύτερα κάνοντάς τον να ξεχάσει τον ...νάρθηκα!

     Και στο να ξεχάσει τον ...νάρθηκα φρόντισε και ο ανεπανάληπτος τετράποδος Λάμπων ο οποίος, συναισθανόμενος την κρισιμότητα της καταστάσεως μετρούσε ακόμη και τα βήματά του ώστε να μην διαταράξει επ΄ ουδενί την ισορροπία του "ευαίσθητου" αναβάτη του.

     Κατακτώντας και τον στόχο του επομένου μαθήματος στο παρόν, ο Σταύρος διηύθυνε τον Ίππο με αξιοπρόσεκτην άνεση και χαλαρότητα, έχοντας ιππεύσει πολύ περισσότερην από την ενδεδειγμένην ώρα για ένα τέτοιο μάθημα. 

     Ακόμη εντυπωσιακότερη η στιγμή της αφιππεύσεως με την μετατόπιση της κνήμης με τον νάρθηκα υπεράνω του ...αυχένος του Ίππου, κάτι που ο Σταύρος κατάφερε ανετότατα και χωρίς να ενοχλήσει καθόλου τον Λάμπωνα ο οποίος, κυριολεκτικώς, είχε στρώσει "κόκκινο χαλί" στον αναβάτη του με μία συγκινητική στωικότητα και ακινησία.

     Και όπως την είχε προμελετήσει και σχεδιάσει, η προσγείωσή του τον βρήκε όρθιο και ασφαλή, μετά την αφίππευση, ολοκληρώνοντας ένα πολύ ιδιαίτερο μάθημα χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο, αφού η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμένει να διατηρεί ΜΗΔΕΝΙΚΟ! τον δείκτη ατυχημάτων, κατά την δεκαπενταετή λειτουργία της.

     Ποιος είπε ότι ο τελευταίος γενναίος Ιππέας της Ιστορίας ήταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης των αγώνων του 1936 στο Βερολίνο, Εθνικοσοσιαλιστής, αξιωματικός του Ιππικού Konrad Freiherr von Wangenheim ο οποίος κατέκτησε το μετάλλιό του με σπασμένη κλείδα(!) και το ένα χέρι του στον νάρθηκα, θεωρούμενος μέχρι σήμερα μοναδική περίπτωση στο παγκόσμιο στερέωμα της Ιππικής, όπως και όλη η ολυμπιακή Ομάδα της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας η οποία κατέκτησε και τα έξι χρυσά μετάλλια των Ιππικών αγωνισμάτων; 

     Ποιος είπε ότι η μεγάλη Leni Riefenstahl αν ζούσε σήμερα και παρακολουθούσε αυτό το μάθημα δεν θα εμπνέονταν για μία συνέχεια του μεγαλειώδους «Triumph des Willens» (Ο θρίαμβος της θελήσεως);

ΨΥΧΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ

     Η εξαιρετική ανάπτυξη του  ε ν σ τ ί κ τ ο υ  στα φυσικά πλάσματα τα οποία ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον (μη δεσποζόμενα ζώα) τους επιτρέπει την ευχερέστερη αλλά και ακριβέστερην ερμηνεία του Κόσμου, υποσύνολο της οποίας είναι και η ερμηνεία της ψυχολογίας των, γύρω τους, πλασμάτων! Δυστυχώς, ο Άνθρωπος αφιστάμενος από πολλού χρόνου της, πλήρους, φυσικής καταστάσεώς του περιορίζει την ανάπτυξη του ενστίκτου του και υστερεί , έναντι των ζώων, στην ταχεία και ορθή ερμηνεία της ψυχολογίας των γύρω του πλασμάτων.

     Ανεξαρτήτως αυτών, όσοι ενασχολούμεθα με τον Ίππο, πρώτιστο καθήκον μας είναι η ευχέρεια αλλά και η ταχύτητα της κατανοήσεως των ψυχικών καταστάσεών του ώστε κάθε επαφή μας με αυτόν να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες ασφαλούς αλλά και αποτελεσματικής συνεργασίας μαζύ του και αυτή είναι μία παράμετρος στην οποία δίνουμε μεγάλη έμφαση καθ΄ όλη την διδασκαλία στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενώ, εκτενείς αναφορές, περιέχονται και στο έντυπο εκπαιδευτικό μας εγχειρίδιο του οποίου η ύλη διδάσκεται στους εκπαιδευομένους μας. 

     Δυστυχώς, στην πανταχόθεν υστερούσα ελληνόγλωσση βιβλιογραφία, δεν έχουμε ειδικές μελέτες Ψυχικής Ιππογνωσίας όπως αυτές αφθονούν στις αντίστοιχες ξενόγλωσσες. Παρά ταύτα, το κεφάλαιο ενός ειδικού εγχειριδίου που συνέγραψε ένας εκ των πλέον μορφωμένων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού επιχειρεί, αξιοπρεπώς, να περιορίσει το κενό! Πρόκειται για το κεφάλαιο "Ψυχική Ιππογνωσία" του βιβλίου που εξέδωσε το 1938 με τίτλο "ΓΕΝΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ Ή ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΠΠΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ" ο, τότε, Συνταγματάρχης του Πυροβολικού, Στέφανος Κ. Γαλάτης και το οποίο περιλαμβάνεται εν μέσω πολλών άλλων στην Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας.  

     Ο συγγραφέας, υπήρξε από τους ευνοημένους Αξιωματικούς οι οποίοι εστάλησαν προς εκπαίδευση στην Γαλλική στρατιωτικήν Ιππικήν Ακαδημία της Saumur, ενώ, μετά την επιστροφή του συνέγραψε και ένα, επίσης, σημαντικό εγχειρίδιο με τίτλο "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΣΩΜΥΡ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΥΤΩ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΗΣ ΙΠΠΕΥΤΙΚΗΣ"  [1913] και το οποίο τηρείται, επίσης, στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ακολουθεί το εν θέματι κεφάλαιο "Ψυχική Ιππογνωσία" και για την καλύτερη μελέτη του οποίου μπορεί ο αναγνώστης να "κλικάρει" επί των εικόνων των παρατιθέμενων σελίδων.

  

     Kαι θα συμπληρώναμε ότι κατά την εκτίμηση των συμπεριφορικών αντιδράσεων του Ίππου θα πρέπει να σταθμίζεται και η ηλικία του με την συνεπαγόμενη εμπειρία ζωής, φυσικής και σταυλικής την οποία κατανοούμε ευκολότερα εάν την συσχετίσουμε με την ηλικία του Ανθρώπου, όπως αυτός ο συσχετισμός εμφανίζεται στον πίνακα που ακολουθεί:

     Η σχέση του Ανθρώπου με τον Ίππο θα πρέπει, εκεί όπου υπάρχει, να είναι αφιερωματική και πλήρης! Σε αυτή την σχέση δεν πρέπει να εμφιλοχωρεί καμία "τσαπατσουλιά", καμία προχειρότητα με το απερτίσκεπτο "σκεπτικό" ότι η Ιππασία είναι ..."κέφι" ή "επίδειξη" και αυτό είναι όλο!... Η Ιππική, η οποία περιλαμβάνει και την Ιππασία αποτελεί πολυ-επιστήμη την οποία θα πρέπει να μελετά καθημερινώς ο καταγινόμενος με τον Ίππο διότι μόνον έτσι θα αποφύγει δυσάρεστες εκπλήξεις και την τελική εγκατάλειψη αυτού που μας προσφέρει γνώση, δεξιότητα και χαρά!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ  ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Mε μαγιό και βουτιές στη θάλασσα περνάνε τις ...κρύες μέρες του Δεκέμβρη οι καλαματιανοί Συνασκούμενοί μας δροσιζόμενοι μόνον από τα στολισμένα με λευκό ...βαμβάκι, εποχιακά δεντράκια. Παρά ταύτα, ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εφιπποτοξότης-Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης  και οι μαθητές του δεν παραλείπουν και τα προπονητικά καθήκοντά τους αλλά και την εκπαίδευση των δύο Ίππων της Σχολής τους, του νεαρού επιβήτορος και της νεοείσακτης φοράδας τους.

     Για τον επιβήτορα ακολουθείται από τον, πραγματικώς, ικανότατο (!) Αθανάσιο μια καλοσχεδιασμένη συνδυαστική εκπαίδευση η οποία όχι μόνον τον καθιστά κατάλληλο για την αγελαία συμβίωση που απαιτούν οι τοπικές σταυλικές συνθήκες αλλά και τον προετοιμάζει ως Ίππο Σχολής πολλαπλών καθηκόντων και όχι μόνον για Έφιππες Πολεμικές Τέχνες ενώ, ταυτοχρόνως, εκπαιδεύει και επάνω στον εκπαιδευόμενο Ίππο μαθητές. Ένα χαρακτηριστικότατο βίντεο και το ακόλουθο το οποίο ηρεμεί τον Ίππο ώστε να αφοσιώνεται στην εργασία του, ηρεμεί τον Ιππέα εξαναγκάζοντάς τον να ρυθμίζει την αναπνοή του κι έτσι ολόκληρη την στάση του, ρυθμίζει την ροή του μαθήματος αλλά και αναπτύσσει τις δεξιότητες λόγου του Ιππέως με δυνατή προέκταση και στην υποκριτική. Ιππασία και απαγγελία και να το επιτυχέστατο πρώτο δείγμα της νεαρής Έλενας με υποβολές τον Μελέτη μας ο οποίος, κάκιστα, απέχει του θεάτρου με την εξαιρετική παρουσία του, την ωραιότατην άρθρωση λόγου και το υψηλότατο ήθος του τα οποία κρατά "φυλαγμένα" στη ...σκιά και "ΕΥΓΕ!" στον Αθανάσιο που τήρησε την απειλή του και μας έστειλε αυτό το ωραιότατο δείγμα ιππικής διδασκαλίας η οποία γίνεται στις παρισινές Βερσαλίες (υπό ...ανακτορικές συνθήκες!) αλλά εδώ δείχνει ακόμη φυσικότερη και εντυπωσιακότερη ως τεκμήριο ανθρώπινης θελήσεως, μέσα στο χειροποίητο Κυκλοτερές μιας ταπεινής σταυλικής εγκαταστάσεως της Καλαμάτας!

     Ο επιβήτορας υπό τους χειρισμούς του Αθανασίου αντιδρά με ασφάλεια και ταχύτητα σε όλη την διαδικασία της εξοικειώσεώς του με τα υπόλοιπα ζώα (Ίππους, ιπποειδή και άλλα) της εγκαταστάσεως (και είναι αρκετά) δείχνοντας πλήρως υποχειριασμένος από τον Εκπαιδευτή του.

     Είναι πολύ σημαντική η αίσθηση ότι σε όλη την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και οπουδήποτε και εάν αυτοί λειτουργούν και εκπαιδεύονται, η αλληλοδιδασκαλία άνευ ... "Διδασκάλου" είναι ο καλύτερος "δρόμος" για την ασφάλεια και την πρόοδο όλων, των Ίππων προηγουμένων!

     Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο με υψηλότατην εργατικότητα και αφοσίωση στον εκπαιδευτικόν αντικειμενικό σκοπό, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιος Ψωρομύτης κατάφερε και ο ίδιος να αναπτύξει έξοχες ικανότητες και να τις μεταφέρει σε Ίππους και μαθητές!

     Τώρα, με τον δεύτερο και τρίτο (επιβήτορα και φοράδα) κατά σειρά εκπαιδευόμενους Ίππους, τόσο δύσκολους για συνδιαχείριση όπως είναι ευνόητο, στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", ο Αθανάσιος καθιερώνει το δικό του σύστημα το οποίο θα μελετήσουμε όλοι και θα ωφεληθούμε από κοινού από όσα εκείνος επιχειρεί και εφαρμόζει. Κι αυτή είναι η μεγάλη αξία του ομαδικού έργου όπου ο ένας προάγει τον άλλο και όλοι μαζύ μιαν Ομάδα που ήδη είναι σημείο αναφοράς για την Ελληνικήν Ιππική επιδιώκοντας να παραμένει και για την παγκόσμια!

Η αναγνώριση των "Ελλήνων Κενταύρων" 

ως της καλύτερα οργανωμένης Ομάδος παγκοσμίως,

στους διεθνείς αγώνες Quinghai της Κίνας.

     Στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", παρά τα γλίσχρα "μέσα" η παραγόμενη εργασία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα χάρη σε έναν εργατικότατο κι επιμελέστατο Αρχηγό. 

     Και η πρόσφατη, εκπαιδευτική, ημερίδα, τόσο στην Ιππική όσο και στην Τοξοβολία, έδειξε ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε πολλά από τους Μεσσήνιους Συνασκουμένους  μας!