ΣΧΟΛΗ ..."ΟΡΧΗΣΤΡΑ"!

 ΣΧΟΛΗ ..."ΟΡΧΗΣΤΡΑ"!

     Eνώ οι δύο επαγγελματίες Cascadeurs μας, ο Αλέξανδρος και ο Κωνσταντίνος, "εδραιώνουν" ήδη αποκτημένες δεξιότητες και εισάγονται στην ενσυναίσθηση μιας ..."γυροσκοπικής ισορροπίας", η νεόλεκτη φορβάδα μας εκπαιδεύεται στην αφοβία ιπταμένων αντικειμένων, η Συνασκούμενη Μυρτώ βελτιώνει τον καλπαστικό της έλεγχο και "κάθισμα" , με τον σχολικό μας Ίππο Ανδρέα να ...συνεκπαιδεύεται στην συνεργασία με όλους και στην υποβοήθηση της φορβάδος να ξεπεράσει τους φόβους της. Δεν είναι και λίγα...  

     Δύο ξεχωριστές ομάδες συνεκπαιδευομένων σήμερα, αφ΄ ενός οι Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος και ο τετράποδος Ανδρέας, αφ΄ ετέρου δε η Μυρτώ με την υπέροχη φορβάδα της και στη μέση ο Εκπαιδευτής να εξισορροπεί ένα πρόγραμμα δίωρης διαρκείας, κυρίως, κοινής ...ωφελείας με τρεις θεαματικές και πάντοτε ανώδυνες πτώσεις (Ιππασία άνευ πτώσεων...δεν νοείται, όσο κι αν στην Σχολή μας σπανίζουν!) και πολύ ...κέφι!

     Ο Αλέξανδρος "άνοιξε" την "αυλαία" της ημερίδος με Έφιππη Τοξοβολία σε άψογο καλπασμό, "κάθισμα" και τεχνική.

     Κι αυτή την φορά, βελτίωσε και την "αλλαγή καθίσματος με ψαλλίδι" όπως μας δείχνει το σχετικό video.

     Aκολούθησε η εισαγωγή του Αλεξάνδρου και του Κωνσταντίνου σε ένα πολύ σημαντικό "κεφάλαιο" ισορροπίας που θα τους είναι χρήσιμο ως Cascadeurs και, μάλιστα, Ιππέων, αυτό της "γυροσκοπικής ισορροπίας", κάτι που διδάχθηκε με άξονα την άσκηση "Σημαία" (Flag) της ακροβατικής Γυμνιππευτικής. Αλλά, προς τι αυτό;

     Η περίπτωση αυτή αφορά στην βελτίωση της αισθήσεως ισορροπίας σε μία κατάσταση σοβαρής απωλείας της. 

     Πως μπορούμε να διατηρήσουμε βελτιωμένη την αιφνιδιαστική όσο και ολική διακοπή της ισορροπιστικής "αντιλήψεως" με τα πάντα γύρω μας να περιστρέφονται κι εμείς να έχουμε χάσει "γη και ουρανό" είτε από μία απρόβλεπτη πτώση είτε από ένα καίριο κτύπημα σε μιαν οιανδήποτε πολεμική τέχνη? 

     Ε, σήμερα, οι εκπαιδευόμενοί μας "πέρασαν το κατώφλι κι αυτής της διδασκαλίας, της ..."γυροσκοπικής" αισθήσεως, η οποία, βεβαίως, έχει ακόμη "δρόμο", ωστόσο σ΄ αυτή την πρώτην "εισαγωγή" κι οι δύο επέδειξαν εξαιρετική προσαρμοστικότητα.

     Ορατή βελτίωση από καλπασμό σε καλπασμό παρουσιάζει και η Μυρτώ!

     Κατά πολύ καλύτερη στην "μικρομετρική" ανταπόκριση των απαιτήσεων του καλπασμού, σήμερα, η Μυρτώ, ήλεγξε και διηύθυνε τον Ίππο της εκτελώντας με ακρίβεια τις οδηγίες που της δόθηκαν ενώ καθ΄ όλη την διάρκεια της ημερίδος χειρίσθηκε με ακρίβεια την φορβάδα της Nur, η οποία, υποδειγματικώς δέχθηκε την διδασκαλία αφοβίας με ...εκτινάξεις ιπταμένων δίσκων.

     Πράγματι, σήμερα η ηρεμία της Nur δοκιμάσθηκε ...σκληρά, με τον Εκπαιδευτή να εκτινάσσει στο οπτικό της πεδίο ιπτάμενους δίσκους, ενώ γύρω λυσσομανούσε ο άνεμος ο οποίος "δέρνει" κυριολεκτικώς το Ιππευτήριό μας.

     Στην αρχή, ...πολυβοληδόν και από μεγαλύτερην απόσταση, κατόπιν δε από κοντινότερη, οι ιπτάμενοι δίσκοι δημιουργούσαν εφιαλτική πρόκληση για την νεόλεκτη φορβάδα η οποία, όμως, "κρατήθηκε" ...ψύχραιμη.

     Σ' αυτή την περίπτωση η τεχνική της εκτοξεύσεως είναι σημαντική ώστε, κατά προτεραιότητα, να απομονωθεί το εκτοξεύον, ανθρώπινο, χέρι, από τον εκτινασσόμενο δίσκο στην αντίληψη του Ίππου, ώστε να αποφευχθεί η ενοχοποίηση του Ανθρώπου από το ενόχλημα.

     Ακολούθως, το ενόχλημα θα πρέπει να "περάσει" από ελεγχόμενα "επίπεδα" αντοχής του Ίππου, μέχρι να κορυφωθεί στην αντίληψή του και να γίνει αποδεκτό, όπως και έγινε.

     Μεγάλος συμπαραστάτης στο όλο εγχείρημα η απάθεια του γενναίου τετράποδου Ανδρέα του οποίου η ...αναισθησία έδωσε θάρρος στην πανέμορφη Nur να αδιαφορήσει στα ...ufo του Ιππευτηρίου μας.

     Σε μια Σχολήν "Ορχήστρα" δεν μπορούμε παρά να χαιρόμαστε τις προόδους όλων μας και, κυρίως, τις σχέσεις όλων μας οι οποίες και αποτελούν τον "καμβά" της ομαδικής μας ανελίξεως.

     Δεν μπορούμε παρά να χαιρόμαστε ακόμη και τις ...τούμπες μας σε ένα Ιππευτήριο που το κάνουμε κάθε φορά ...τσίρκο για να καταλήξουμε να βλέπουμε τους εκπαιδευομένους μας να κουβαλάνε σακούλες με φρούτα για τα αλογάκια μας. 

     Και πιο πολύ χαιρόμαστε τον απορημένο Ανδρέα να κοιτάζει με έκπληξη τον Αλέξανδρο να τρώει το μήλο που περίμενε να του το προσφέρει... Αυτή η απορία είναι "όλα τα λεφτά" μιας τέτοιας τσιρκολάνικης ημερίδος...

     Κι όμως, όταν σε λίγο ο Ανδρέας ταίζεται με μήλα και αχλάδια, "από πάνω κι από κάτω", όλα ξαναβρίσκουν την ισορροπία τους στο ...μεγάλο μας τσίρκο όπως κι οι εκπαιδευόμενοί μας που καλπάζουν υπερήφανα! Ας μη ξεχνάμε ότι το Τσίρκο είναι Πολιτισμός!