HORS D' OEUVRE KAI ΚΥΡΙΩΣ ...ΠΙΑΤΟ!

 HORS D' OEUVRE

KAI ΚΥΡΙΩΣ ...ΠΙΑΤΟ!

    

Αρκετά καταφέραμε και σήμερα σε ελάχιστο χρόνο και παρά τον καύσωνα όμως ένα δεν καταφέραμε, να δούμε την θερμοκρασία υπό σκιά κι αυτό για τον απλούστατο λόγο αφού πουθενά δεν υπήρχε ...σκιά! Παρά ταύτα στον αγαπημένο Σταύλο μας ασχοληθήκαμε και με την συραγώγηση μιας υπέροχης τετράποδης καλλονής και με την τελειοποίηση του καλπασμού της Ταξιαρχίας με τον Ανδρέα, τον σχολικό Ίππο μας όχι απλώς να καλπάζει αλλά να ...υπερίπταται του στίβου λες και ήθελε να δείξει στην Ταξιαρχία να παραμένει ήρεμη και να απολαμβάνει ακόμη και τους πιο γρήγορους καλπασμούς που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει! Κάποιοι αστάθμητοι, παράγοντες, σήμερα, μας βοήθησαν να χαρούμε ακόμη περισσότερα απ΄ όσα είχαμε αρχικώς προγραμματίσει και για μιαν ακόμη φορά είμαστε ευγνώμονες προς το "αστάθμητο" διότι αποδεικνύεται κατά πολύ ωφελιμότερο από τις όποιες "καλοσχεδιασμένες" προσδοκίες μας. 

     Και να που καταφθάσαμε στον Σταύλο με συγκεκριμένο πρόγραμμα για την βελτίωση του καλπασμού της Ταξιαρχίας μας και αντ΄ αυτού βρεθήκαμε με ένα νεόλεκτο ...Ιππάριο ανά χείρας έτοιμοι να το συραγωγήσουμε! Κι ας μη ρωτήσει κανείς "τι" και "πως" διότι θα απαντήσουμε ...εική και ως έτυχε! Στον Σταύλο δεν αφήνουμε καμιάν ευκαιρία εκπαιδεύσεως να πάει χαμένη κι όλες οι ευκαιρίες είναι ανεκτίμητες.

     Έτσι, λοιπόν, με το κατάλευκο ...ερωτεύσιμο τετράποδο στον συραγωγέα ξεκινήσαμε την κλασική εργασία εδάφους με δεξιό κύκλο στον οποίο η μικρή καλλονή ανταποκρίθηκε άψογα.

     Χωρίς καμία ανάγκη χρήσεως μάστιγος, η νεόλεκτη "οπτασία" βάδισε, τρόχασε και κάλπασε άνετα, όταν όμως ήρθε η ώρα της αλλαγής του κύκλου από δεξιόστροφο σε αριστερόστροφο η καλλονή μας ...επ΄ ουδενί, λες και ακολουθούσε τον πανευρωπαϊκό συρμό των επικειμένων ευρωεκλογών με προσήλωση στη ...δεξιά στροφή!

     Κι ενώ στην φαιδρή πολιτική ..."κουνίστρα" συγχωρούνται συρμώδη κολλήματα και μοδάτες εμπλοκές, η σοβαρή πολυεπιστήμη της Ιππικής κάτι τέτοια δεν τα σηκώνει και ανελήφθη η μάστιγα, ως "δείκτης" και ποτέ ως ...τιμωρός, για να βάλει τα "πράγματα" στη θέση τους.

     Διευθετώντας την μικρή φορβάδα προς την αριστερήν επιθυμητή κατεύθυνση με πολύ ευαίσθητο καρπό και δάκτυλα που προεκτείνονταν διακριτικά και στοργικά έως τους κυνήποδες, ο Εκπαιδευτής παρότρυνε την φορβάδα να αρχίσει να κινείται αργά μετατοπίζοντας προς την υποδεικνυόμενη κατεύθυνση ένα-ένα τα πόδια της. 

     Η παροτρυντική επενέργεια της μάστιγος ήταν και στα εμπρόσθια και στα οπίσθια και η "τρυφερότητα" του αγγίγματος τόσο διακριτική αλλά και κατευθυντική ώστε η φορβάδα ξεκίνησε δειλά-δειλά την, προς τον αριστερό κύκλο, κίνησή της και μετά πάροδο πενταλέπτου βάδισε, τρόχασε και κάλπασε και στα χέρια του Εκπαιδευτή και στα χέρια της Ταξιαρχίας χωρίς, πλέον την ανάγκη της επιδείξεως της μάστιγος η οποία ήδη είχε εγκαταλειφθεί κατά γης. 

     Ευφυέστατη η πανέμορφη τετράποδη αντελήφθη το "ζητούμενο" κι εγκαταλείποντας τους, αρχικώς, εμμονικούς δισταγμούς της να συραγωγηθεί προς τα αριστερά όχι μόνον συραγωγήθηκε αλλά και συραγωγήθηκε επί ώρα και στους τρεις βηματισμούς χωρίς καν να χρειασθεί η μάστιγα! 

     Έχοντας μάθει, όλως εκτάκτως και την χρησιμότητα των παροτρυντικών ψαύσεων των κυνηπόδων οι οποίες είναι σωτήριες για παρόμοια ζητήματα συραγωγήσεως (άρνηση κινήσεως επί συγκεκριμένου κύκλου) η Ταξιαρχία αντάμειψε το γλυκύτατο τετράποδο βγάζοντάς το μία βόλτα με ρυταγώγηση στο χορταριασμένο εξωτερικό περιβάλλον του Σταύλου για "μεθεόρτια" χαλάρωση, κάτι που όπως φάνηκε άρεσε πάρα πολύ στο νεαρό ζώο.

     Κι άξαφνα η φοραδούλα, εκτιμώντας την όλη επαφή με τον Άνθρωπο, άρχισε να ...γλείφει το χέρι της Ταξιαρχίας ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ή, μάλλον, ως υπογράμμιση των ευγενών αισθημάτων του ζώου το οποίο, μακάρι και ο Άνθρωπος να εμιμείτο σε ανάλογες στιγμές!  

     Δύο κομψές κυρίες, στην επιστροφή, κατέγραψε ο φακός, με τη μία να έχει δύο πόδια ...λιγότερα από την άλλη, όμως και οι δύο με τον ίδιο κομψότατο βηματισμό που αν τον μελετούσαν οι διάφοροι ...Γαβαλάδες, δεν θα μας έδειχναν εκτρώματα στις πασαρέλες τους αλλά την φυσική ομορφιά η οποία παραμένει υπεράνω της ανθρώπινης κακαισθησίας! 

     Στο δεύτερο μέρος της σημερινής ημερίδος η Ταξιαρχία "βολεύτηκε" στη ράχη του Ανδρέα μας για να ξεκινήσει ένα μάθημα ...εμπεδώσεως του καλπασμού, όμως δεν χρειάστηκε να κάνει απολύτως ...τίποτε κι έκανε ένα μάθημα διαρκείας 15 λεπτών το οποίο ισοδυναμούσε με ...δέκα μαθήματα!

     Ο τετράποδος Ανδρέας, όντας μέσα στο μυαλό του Εκπαιδευτή, χωρίς καμιά προηγούμενη προσπάθεια κανενός, ξεκίνησε έναν δυναμικό καλπασμό ...υπεριπτάμενος του στίβου, ενώ η αιφνιδιασμένη πλην ευφυέστατη Ταξιαρχία κατάλαβε αμέσως ότι εκείνο που έπρεπε να κάνει ήταν να "ακολουθήσει" τον Ίππο, όπως και έκανε!

     Ο Ίππος και κάλπασε στην υψηλότερη, όσο ποτέ ταχύτητά του και ξανα-αιφνιδίασε την Ταξιαρχία όταν, αντί να συνεχίσει επί του στίβου προς τα δεξιά, στην είσοδο του στίβου, προτίμησε να στρίψει επιτόπου προς τα αριστερά παρασύροντας την Ταξιαρχία εκτός Ιππευτηρίου με την εκπαιδευόμενη, όμως, ψυχραιμότατη, ακλόνητη και σταθερή επί του Ίππου.  

     Αυτά επανελήφθησαν αρκετές φορές με την Ταξιαρχία ανέγγιχτη από αιφνιδιασμούς κλπ, να διατηρεί το άψογο καλπαστικό της "κάθισμα" και, μάλιστα, ενστικτωδώς να ρίχνει το βάρος της στα εμπρόσθια του Ίππου σαν να τον κορόιδευε και να απαιτούσε υψηλότερη καλπαστική ταχύτητα!

     Ε, μετά από όλα αυτά, πόσο πιο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε στον Ανδρέα και στην ευφυία του να παραμένει σταθερώς μέσα στο μυαλό του Εκπαιδευτή; Πόσο;...