"ANAΤΟΜΙΑ" ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

"ANAΤΟΜΙΑ" ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

     Αν η "φαιά ουσία" του Ίππου είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός (και είναι!) ...διπλομανταλωμένος σε ένα "χρηματοκιβώτιο" όπως το κρανίο του, τότε ο συνδυασμός που απασφαλίζει την "κάσα" είναι τρία "κλειδιά" που, όποιος τα κατέχει μπορεί να "συνομιλήσει" μ'  αυτό το ζώο καλύτερα απ΄ ό,τι θα μπορούσε να επικοινωνήσει μ΄ έναν όμοιό του. Και, αυτά τα τρία "κλειδιά" είναι:

     1. Η κατανόηση της λειτουργίας της συνδυαστικής μνήμης του ζώου.

     2. Η εννόηση του περιεχομένου της διδασκαλίας της "Επιθετικότητος" του Konrad Lorenz και,

     3. Η γνώση και εφαρμογή της "στρογγυλής κινήσεως".

     Κι αυτή είναι η ...εκατοστή φορά που επιβεβαιώνεται η αποτελεσματικότητα του συνδυασμού αυτών των τριών "κλειδιών" αφού η πανέμορφη Nur είναι ο ...100ός Ίππος τον οποίο μας εμπιστεύεται η θεά Τύχη! 

     Όλα τούτα ξαναφέρνουμε στο νου σ΄ αυτό το τρίτο μάθημα εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου με επίκεντρο την φορβάδα Nur, έχοντας ήδη από το πρώτο μάθημα κερδίσει την εμπιστοσύνη της ενώ, στο δεύτερο, της ενισχύσαμε αυτή την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Εκπαιδευτή! Και τώρα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον Εκπαιδευτή ως "ανακατανομέα εμπιστοσύνης" ώστε, μέσω αυτού, να "παροχετευθεί" η εμπιστοσύνη της φορβάδος προς οποιονδήποτε ή ο,τιδήποτε διασυνδέεται με αυτόν. Και σήμερα, αποφασίσαμε να συστήσουμε στη Nur ως πρόσωπο συν-εμπιστοσύνης τον ...Μάνο μας και ως αντικείμενο εμπιστοσύνης το Δόρυ με την ...τρομακτική θωριά του απαστράπτουσα στον ήλιο αιχμή του και τον, επίσης, απαστράπτοντα σαυρωτήρα του.

     Πρώτο μας μέλημα ήταν ο σχηματισμός της αγέλης με βασικά "υποστυλώματα" τον Εκπαιδευτή και τον δεύτερο Ίππο που ήδη είχε αποδεχθεί η Nur, τον Ανδρέα.

     Επειδή η ανάληψη του Δόρατος ως αντικειμένου απο-ενοχοποιήσεως φόβου θα έπρεπε, για λόγους ασφαλείας και βαθμιαίας προσεγγίσεως, να γίνει μακριά από την Νur, αλλά και διότι θελήσαμε να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στην Nur για δύο ακόμη πρόσωπα της Ομάδος μας, τον Αλέξανδρο και τον Κωνσταντίνο, πάντοτε με τον ήδη έμπιστό της Εκπαιδευτή προπορευόμενο, την αναθέσαμε στα χέρια του Αλεξάνδρου, ενώ τον Ανδρέα στα χέρια του Κωνσταντίνου και ξεκινήσαμε ρυταγώγηση πάντοτε επί του στίβου ως πεδίου εργασίας! Η παρουσία του Εκπαιδευτή τον οποίο η Nur ήδη εμπιστεύεται, ομογενοποιεί το "group" στην αντίληψη της φορβάδος ως ένα "σύνολο" ,,,εμπιστοσύνης ενώ η επί του στίβου ρυταγώγηση της υπογραμμίζει την κατάσταση εργασίας, κάτι το οποίο εάν απεδίδετο ως μαθηματική εξίσωση με άξονα την συνδυαστική μνήμη της Nur θα ήταν: Αυτός ο έμπιστος Εκπαιδευτής + αυτή η έμπιστη αγέλη + ο στίβος = όλα γύρω μου ασφαλή εν ώρα εργασίας! Κι ενώ ο αδαής βλέπει απλώς μιαν εικόνα τριών Ανθρώπων και δύο Ίππων να περπατούν, πίσω από την εικόνα μια ολόκληρη διεργασία συναισθημάτων και σχέσεων "ξεδιπλώνεται"  κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο του Ιππευτηρίου...  

     Σε απόσταση από την Nur αλλά μέσα στο οπτικό πεδίο της, ο Εκπαιδευτής, με "στρογγυλή κίνηση" αναλαμβάνει το αντικείμενο του ...φόβου της Nur και, πάντοτε, με "στρογγυλή κίνηση" το "δείχνει" στην φορβάδα προκαλώντας, μάλιστα, αναλαμπές των μεταλλικών μερών του από τις αντανακλάσεις τους στον ήλιο. Όλοι είναι χαλαροί και κανείς δεν "τετραγωνίζει" ώμους, ούτε κοιτάζει στα μάτια την Nur. Και όσοι εκπαιδεύονται στη Σχολή μας ξέρουν τι σημαίνουν αυτά από τον "Κύκλο Προσεγγίσεως" που εφαρμόζουμε...

      Τώρα, έφτασε η κρίσιμη στιγμή κατά την οποία θα γίνει η "ανακατανομή εμπιστοσύνης" από τον Εκπαιδευτή στον Μάνο ο οποίος θα "διαπιστευθεί" στην συνείδηση της Nur ως ..."persona grata"! Tηρουμένων των κανόνων που προανεφέρθησαν και μπροστά στο οπτικό πεδίο της Nur αλλά σε απόσταση ασφαλείας, ο Εκπαιδευτής θα "περάσει", όσο πιο ήπια γίνεται, το Δόρυ στα χέρια του Μάνου  

     Η ομαδική ρυταγώγηση θα συνεχιστεί αλλά τώρα, ενώ ο Εκπαιδευτής θα προπορεύεται, η νέα "persona grata", ο Μάνος με το Δόρυ, θα παραμένει εγγύτερα στη Nur αλλά πάντοτε σε απόσταση ασφαλείας ενώ το παρατηρητικό μάτι θα προσέξει μια αγωνία στην Nur προκειμένου να παραμένει σίγουρη ότι ο Εκπαιδευτής, το επίκεντρο της εμπιστοσύνης της, εξακολουθεί να "κυριαρχεί" επί "σκηνής" ως εγγύηση ασφαλείας της.

     Κι αφού η Nur σιγουρεύεται για την παρουσία του Εκπαιδευτή, ξεθαρρεύει για να στραφεί προς το νέο ερέθισμα του ενδιαφέροντός της, το Δόρυ και τείνει προς αυτό για να το "ταυτοποιήσει" στην αντίληψή της ως "φίλιο" ή...

     "Αδιάφορα" ο Μάνος ενθαρρύνει την Nur να μυρίσει το Δόρυ ξέροντας ότι η όσφρηση του Ίππου είναι η ισχυρότερη αίσθηση μέσω της οποίας αντιλαμβάνεται τον κόσμο γι αυτό και ο Μάνος και όλοι μέσα στο Ιππευτήριο δεν παρεμποδίζουν με τίποτε την ομαλήν όσφρηση του Ίππου. Δεν φορούν κολώνιες, έντονα αποσμητικά, οδοντόπαστες, δεν καπνίζουν (εκ των ουκ άνευ!) κλπ. Εδώ ο Ίππος με απερίσπαστη την όσφρησή του θα διαπιστώσει ότι το Δόρυ (και οι πέριξ αυτού) δεν ...εκκρίνουν οσμή αδρεναλίνης (ένδειξη κινδύνου για τον Ίππο) κι έτσι το Δόρυ και ο Μάνος θα ταυτοποιηθούν ως "φίλιοι" στην αντίληψη του ζώου!

     Σε αυτό το κομβικό σημείο δεν θα βιαστούμε καθόλου και θα επιμείνουμε ολοκληρώνοντας την διαδικασία! Αφήνοντας τον Ίππο να οσφραίνεται το Δόρυ, εμείς, συνδυαστικώς, θα επιχειρήσουμε ψαύσεις θωπείας, κάτι που "μεταφράζεται": χάδια + Μάνος + Δόρυ = ασφάλεια. 

     Αμέσως μετά, ο Μάνος θα τοποθετηθεί με την πλάτη του σε πλήρη επαφή με την Nur όπως στην παραπάνω φωτογραφία και, εν συνεχεία θα αναλύσουμε το γιατί...

     Ο ερυθρός κύκλος και το ερυθρό στέλεχος ορίζουν το αντικείμενο (Δόρυ) με το οποίο πρέπει να συμφιλιωθεί το αίσθημα ασφαλείας του Ίππου, δηλαδή, ο ίδιος ο Ίππος και, μέχρι τώρα, προσέξαμε ότι αυτό το αντικείμενο κρατήθηκε, μεν, μέσα στο οπτικό πεδίο του ζώου, αλλά μακράν του σώματός του και της όποιας επαφής με τον Ίππο. Κατά την παρούσα φάση το Δόρυ εξακολουθεί να παραμένει εντός του οπτικού πεδίου του Ίππου, όπως είναι το πεδίο της περιφερειακής οράσεώς του που ορίζεται από τις δύο γαλάζιες ευθείες, ενώ διατηρείται η πλήρης επαφή του σώματος του ήδη "διαπεπιστευμένου" ως "φιλίου προσώπου" Μάνου (κίτρινη ευθεία) με σημείο πλήρους "διαδράσεως" (αισθήσεως ασφαλείας) το κίτρινο τρίγωνο.

     Τώρα ο Μάνος ελέγχοντας πάντοτε το Δόρυ ώστε να μην ακουμπήσει τον Ίππο, τείνει το ελεύθερο χέρι του προς το ζώο και το χαιδεύει απαλά στην αρχή και κατόπιν έντονα, ξύνοντάς το όπως αρέσει στον Ίππο. Στην πραγματικότητα, ο Μάνος καθορίζει στην αντίληψη του Ίππου μια συγκεκριμένη περιοχή της επιφανείας του σώματός του ζώου η οποία σε λίγο θα "υποδεχθεί" το ίδιο το Δόρυ και φροντίζει ώστε αυτή η περιοχή να παραμένει "ευχαριστημένη" από τις επιδαψιλεύσεις του χεριού του Μάνου, δηλαδή, από τον Μάνο. 

     Όταν το χέρι του Μάνου αποσυρθεί από την συγκεκριμένη περιοχή του σώματος του Ίππου που χάιδευε, αμέσως, με "στρογγυλή κίνηση" και απαλά, θα ακουμπήσει το υπό εξοικείωση αντικείμενο, το Δόρυ και θα συνεχισθεί η θωπευτική ψαύση με πλήρη επαφή του Δόρατος αντί του χεριού! Τώρα η "εξίσωση" θα μας πει: Εκπαιδευτής = Μάνος = Δόρυ = ασφάλεια! Και, βεβαίως, τώρα θα εκμεταλλευθούμε πλήρως την εμπιστοσύνη του Ίππου...

...επεκτείνοντας τα σημεία επαφής του Δόρατος με το υπερ-ευαίσθητο κεφάλι του Ίππου ο οποίος θα συνεχίσει να παραμένει απαθής και γαλήνιος, όπως μας δείχνει η όλη στάση του και ο χαλαρότατος ρυτήρας που κρατά ο Αλέξανδρος ο οποίος δεν ασκεί κανέναν έλεγχο "καθηλώσεως" της Nur η οποία δέχεται φιλικότατα, πλέον, το Δόρυ! Κι εδώ η εξίσωσή μας καταλήγει στο ποθητό ό.έ.δ.! Κι ας μη ξεχνάμε ποτέ, ότι δεν ακολουθούμε καθόλου την λαθεμένη συνήθεια της "ανταμοιβής" με καρότα ή μήλα ως επιβράβευση της υπακοής του Ίππου, κάτι που δείχνει έλλειμμα γνώσεως . Η επικοινωνία με τον Ίππο είναι υπόθεση γνώσεως της "γλώσσας του σώματος" και δι αυτής και όχι δια του "καρότου" ή του "μήλου", ο Ίππος θα  ε ν ν ο ή σ ε ι  και θα συνεργαστεί!

     

Και μετά από όλα αυτά, ο επιμελής μελετητής της αναρτήσεως σκέφτεται: "Μα εδώ οι 'Έλληνες Κένταυροι' μας τα λένε όλα χαρτί και καλαμάρι, δεν κρύβουν τίποτε, άρα μπορώ κι εγώ να εξοικειώσω το αλογάκι μου με ένα Δόρυ εφαρμόζοντας τα όσα διάβασα!" Ναι, κάπως έτσι μπορεί να είναι, όμως  π ρ ο σ ο χ ή  διότι, αν γίνει κάποιο "ασήμαντο" λάθος, αν υπάρξει ένα απρόσεκτο βλέμμα (κατάματα) με μία κίνηση μη "στρογγυλή" τότε μπορεί να προκύψει καταστροφή, να "καεί" δια παντός και η εμπιστοσύνη του Ίππου προς τον χειριστή του και προς το αντικείμενο, για να μην αναφερθούμε σε πιο δυσάρεστες καταστάσεις. Εν προκειμένω, ο Εκπαιδευτής θα πρέπει να είναι όχι μόνον έμπειρος κατέχοντας την γνώση του πλήρους πλαισίου της όλης διαδικασίας αλλά και την "γλώσσα του σώματος", δηλαδή, την "στρογγυλή κίνηση" ώστε να γίνεται αντιληπτός από τον Ίππο. Κάποτε, από αυτό το Ιστολόγιο παρουσιάζαμε την εκπαίδευση ενός νεολέκτου Ίππου τον οποίο εξελίξαμε σε υψηλό επίπεδο όταν κάποιος που μας διάβαζε έσπευσε να τον αγοράσει από τον Ιππαγωγό του που μας τον διέθετε, αλλά μόλις τον απέκτησε ο νέος Ιππαγωγός διεπίστωσε ότι στα χέρια του ο Ίππος ήταν ανεξέλεγκτος και μας βομβάρδισε με μηνύματα για να του εξηγήσουμε τα ..."μυστικά" μας! Όχι, δεν έχουμε "μυστικά", γνώση και, κυρίως, αγάπη και σεβασμό για τον Ίππο, έχουμε!