Δ.Ε.Π.Υ. Η ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΤΩΝ

 Δ.Ε.Π.Υ.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΤΩΝ

     Κατά το πολυετές "άνυσμα" των εκπαιδευτικών μας δραστηριοτήτων, αναγκαστικώς και εν μέσω πολλών, ήλθαμε σε "επαφή" και με την Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητος, εν συντομία Δ.Ε.Π.Υ., αναλαμβάνοντας σωρεία εκπαιδευομένων μας βαρυνομένων από αυτή την δυσάρεστη, γι  αυτούς, κατάσταση. Έτσι, θέλοντας και μη και παρά το κυρίως αντικείμενο της Έφιππης Τοξοβολίας που μας αφορά δεν συνδέεται αμέσως με την χορεία των ψυχιατρικών αντικειμένων, εν τούτοις αποδεικνύεται ότι αυτά τα τελευταία αφορώντα όλους τους ανθρώπους αγγίζουν, μοιραία και τους ανθρώπους των πολεμικών τεχνών εν μέσω των οποίων είναι και η Έφιππη Τοξοβολία. Έτσι, ζητώντας την βοήθεια ειδικών, μελετήσαμε το φαινόμενο της Δ.Ε.Π.Υ. ώστε να μπορούμε να ανταποκριθούμε ορθότερα στις ανάγκες των, αρκετών..., εκπαιδευομένων μας που πάσχουν από αυτήν την διαταραχή, προσφέροντάς τους ποιοτικότερην εκπαίδευση.  Και για τον λόγο αυτό, προ πενταετίας, δημοσιεύσαμε και σχετικό άρθρο στο παρόν Ιστολόγιο το οποίο μπορεί ο αναγνώστης μας να το μελετήσει εδώ. Και ως "παρονομαστή", κατόπιν προσεκτικών στατιστικών παρατηρήσεων, καταλήξαμε ότι η συγκεκριμένη, σοβαρότατη διαταραχή συνιστά την "εθνική νόσο" των κατοίκων της, ούτως ειπείν, σημερινής "Ελλάδος", κάτι το οποίο τεκμηριώνεται και από την καθόλου κοινωνική "κατάσταση" (διάβαζε: ακαταστασία) της χώρας! 

     Δυστυχέστατα, δε, την περί  ως "εθνικής νόσου" της Δ.Ε.Π.Υ., επαλήθευση, την κάναμε και εντός της λειτουργίας της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" με διατεταραγμένες συμπεριφορές Συνασκουμένων οι οποίοι όχι μόνον έθεσαν σε κίνδυνο εαυτούς και το συλλογικό έργο μας, αλλά και εν τέλει "αυτοεκπαραθυρώθηκαν" δια του ..."εξοδίου φεγγίτη", αποτυγχάνοντας να εννοήσουν εγκαίρως το πρόβλημά τους αν και από πλευράς μας κάναμε τα πάντα ώστε να τους το επισημάνουμε όχι τόσο για να τους κρατήσουμε κοντά μας, όσο για να τους βοηθήσουμε να το αντιμετωπίσουν ζητώντας εγκαίρως βοήθεια ειδικού. Στην Ψυχιατρική, όμως, είναι κοινό μυστικό ότι έχει κάποιες ελπίδες σωτηρίας μόνον αυτός ο οποίος παραδέχεται το πρόβλημά του, άλλως... Και, ατυχέστατα, η τόλμη της παραδοχής, κατά κανόνα, δεν  "περισσεύει", κυρίως, στην επαρχία όπου παρόμοιες "ατέλειες" ψυχιατρικού χαρακτήρος θεωρούνται επιχώρια "ταμπού"! 

     Και κάπως έτσι φθάσαμε μέχρι σημείου να παρακολουθούμε ολόκληρη ομάδα επαρχίας που η ίδια ζήτησε να αποτελέσει Παράρτημά μας κι εμείς κάναμε τα πάντα να ικανοποιήσουμε την επιθυμνία της, να ενδοσπαράσσεται από αντιθέσεις - απόρροιες αδυναμίας ατομικής και συλλογικής αυτοσυγκεντρώσεως στην προϋπόθεση ομαδικού συντονισμού, "μεταφραζόμενες", τελικώς, σε σεχταριστικές αντιδράσεις και διαμόρφωση αγεφύρωτου, τελικώς, ρήγματος!

     Αυτούς τους διατεταραγμένους επαρχιώτες, έκπληκτοι, τους παρακολουθήσαμε να δυσφορούν ως προς το στοιχειώδες καθήκον της τηρήσεως κανονισμών γνωστών εκ των προτέρων, τους αντιμετωπίσαμε να θέλουν να καθιερώσουν δικούς τους ανυπόστατους "όρους", ωσεί επισκέπτες που απαιτούν να επιβληθούν στον οικοδεσπότη μέσα στον οίκο του και εν τέλει τους αποχαιρετήσαμε ακούγοντάς τους να δηλώνουν "αυτονομία", διατυμπανίζοντας μεγαλόστομες εξαγγελίες περί συνεχίσεως της τρανής τους πορείας στο σύμπαν, με κατάληξη, βεβαίως, το τίποτε και πουθενά και με μόνο "επίτευγμα" μία μπλούζα η οποία, κατά παγκόσμια ..."πρωτοτυπία" στολίζεται όχι με ένα αλλά με ...τρία εμβλήματα! Τουτέστιν, η  δ ι ά σ π α σ η  στο κορύφωμά της και αντίκρυσμα ... π ο μ φ ό λ υ γ ε ς! Kαι, τέτοιες "επαναλήψεις" είχαμε πολλές στην Ομάδα μας η οποία, ευτυχέστατα, λειτουργεί επί 17 χρόνια και θα λειτουργεί με Συνασκουμένους οι οποίοι, ως υγιέστατοι, συνεργάζονται ομαλότατα με κοινή πρόοδο!

     Προς "τι", όμως, μια τέτοια ανάρτηση; "Ποια" πρόταση πρέπει να την ακολουθεί και την ακολουθεί...; Eίναι απλό! Η διαρκής επιδείνωση της κοινωνικής συμπεριφοράς των κατοίκων αυτής της χώρας η οποία καταχρηστικώς ονομάζεται "Ελλάς" και, κατά κανόνα, δεν εμπεριέχει παρά τα πολυεθνικά "ανακυκλώσιμα" αμέτρητων κατακτητών αμέτρητων κατακτήσεων αρχής γενομένης από την Μάχη της Πύδνας και μέχρι σήμερα, απαιτεί την  π α ρ α δ ο χ ή  ως "εθνικής νόσου" της Δ.Ε.Π.Υ. ως μόνη προοπτική, εν μέρει ή και εν όλω, ιάσεως των συμπεριφορικών "ημαρτημένων" τους. Απαιτεί τον συντονισμό, όσων "υποψιασμένων" προς κατάδειξη τιου προβλήματος και την κινητοποίηση των (εντός και εκτός πολλών ...εισαγωγικών) αρμοδίων, προς αντιμετώπισή του. Και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" όχι απλώς ως "υποψιασμένη", αλλ'  ως πεπεισμένη για το πρόβλημα της Δ.Ε.Π.Υ. ως "εθνικής νόσου" κρούει με παρρησία σείστρο συνεγέρσεως!