ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΕΣ 

ΤΗΝ 

...ΚΑΤΑΚΟΙΤΗ "ΠΟΛΙΤΕΙΑ"

     Η Προπόνηση των Εκπαιδευτών των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι φυσικό να περιλαμβάνει, κάθε φορά, ένα ασκησιολόγιο υψηλών απαιτήσεων και κάθε φορά αυτός ο κανόνας τηρείται  απαρεγκλίτως.

     Όμως, το συντροφικό πνεύμα της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όχι μόνον βοηθά στην ολοκλήρωση κάθε δύσκολης ασκήσεως με σταθερήν ασφάλεια και επιτυχία, αλλά και συσφίγγει τις σχέσεις όλων μας από ημέρα σε ημέρα.

     Η εναρμόνιση των σχέσεων συνεργασίας Διδασκάλου-Ίππου και εκπαιδευομένων είναι το εναρκτήριο "λάκτισμα" κάθε Προπονήσεως και δη, κάθε Προπονήσεως υψηλών απαιτήσεων όπως αυτές των Εκπαιδευτών της Ομάδος μας. Και μόνον όταν διαπιστωθεί ότι αυτή η εναρμόνιση επετεύχθη, εισερχόμεθα στο κυρίως προπονητικό πρόγραμμα, όπως έγινε και αυτή τη φορά κατά την οποία αυτό το πρόγραμμα είχε τρία σκέλη: [α] Την ενεργοποίηση της "μυικής μνήμης" προς αναθέρμανση των ήδη κεκτημένων ικανοτήτων, [β] Την ενίσχυση του αισθήματος ισορροπίας προς "αδειοδότηση" της επιδιωκόμενης προόδου με ασκήσεις υψηλοτέρων απαιτήσεων και [γ] Την εισαγωγή των εκπαιδευομένων σε ένα βαθύτερο επίπεδο Εφίππων Μαχητικών Τεχνών που αποτελούν και το υπόβαθρο της όλης Εκπαιδεύσεως των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αλλά και, εν προκειμένω, στην εισαγωγή σε μία βαθύτερη Γυμνιππευτική η οποία εκφεύγει κατά πολύ από την απλή Γυμνιππευτική της αρμονικής σωμασκίας και αγγίζει το πλαίσιο της ακραιφνώς μαχητικής ιππεύσεως που έλκει την καταγωγή από την Ιππευτική των Κοζάκων η οποία, στην ιππική "γλώσσα", ονομάζεται Djigitovka  (джигитовке).

     Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", αν και υπερήφανοι συνεχιστές της Ιππικής του Συνέλληνος Ξενοφώντος, δεν εγκλωβιζόμεθα σε σμικρυντικές ...εντοπιότητες οι οποίες καταλήγουν, κατά κανόνα, σε ανέθνιστες και, κυρίως, ανελλήνιστες γραφικότητες. Προτιμούμε να θεώμεθα τον Κόσμο, όπως οι Έλληνες Πρόγονοί μας και να είμεθα ένα διαρκές πειραματικό εργαστήριο μελέτης και, κυρίως, εφαρμογής της Ιππικής ως πανανθρώπινης Υψηλής Τέχνης, χωρίς κοντόθωρες προκαταλήψεις, μέσα σε ένα πλαίσιο ηθικού χρέους κατανοήσεως ολοκλήρου του Κόσμου αντί της στρεβλωτικής επικεντρώσεως σε ένα μόνον μέρος αυτού. Και αυτή η προσέγγισή μας είναι η δικλείδα ασφαλείας και των μαθημάτων της Σχολής μας η οποία αντλεί κάθε θετικό από οπουδήποτε και αν αυτό προέρχεται, αντιλαμβανόμενη, παραλλήλως και κάθε απευκταίο αρνητικό. Διότι η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ιδρύθη ώστε να αναπτύξει την αμφιθεατρική Κοσμοθέαση των μαθητών της (κι εδώ, όλοι μαθητές είμεθα) και όχι να ενθαρρύνει τη χρήση "παρωπίδων" στην Τέχνη των τεχνών και Επιστήμη των επιστημών, όπως η Ιππική. Σήμερα, λοιπόν, ο Αρχηγός και ο Υπαρχηγός της Ομάδος μας, κατ'  αρχήν, εκλήθησαν να επιβεβαιώσουν ότι, παρά τα πολλά και ποικίλα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα και υποχρεώσεις, οι ίδιοι παραμένουν άριστοι Ιππείς, όπως απέδειξαν εξεταζόμενοι στο παρελθόν για την, ως Εφιπποτοξοτών, διαπίστευσή τους και το ...απέδειξαν.

     Εν αρχή ην η ...ισορροπία και επ΄ αυτού ουδεμία αμφιβολία περί ενδεχομένης αδυναμίας όχι απλώς για τους Εκπαιδευτές αλλά και για τους αρχαρίους μαθητές της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", αφού η ισορροπία αποτελεί τη βάση του πνεύματος της διδασκαλίας μας.

     Όμως, εάν η ισορροπία στην Ιππική αποτελεί την αρχή, σε μία Σχολή Εφίππων Πολεμικών Τεχνών όπως η δική μας, απαραίτητο συμπλήρωμα της ισορροπίας είναι το μαχητικό υπόβαθρο της ιππευτικής ψυχολογίας των μαθητών μας και η επιτυχής έφιππη χρήση των όπλων η οποία το τεκμηριώνει. Οπότε, η ορθή έφιππη χρήση της Σπάθης  (πέραν αυτής του Τόξου το οποίο είναι, μαζύ με τον Ίππο, η βάση της Εκπαιδεύσεώς μας) αποτελεί ...προϋπόθεση και η Σπάθη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν είναι μία συνήθης εύχρηστη Σπάθη εφίππων εφαρμογών αλλά μία πολύ βαρύτερη και δυσχρηστότερη "σχεδίαση" ώστε να εκγυμνάζει τους μαθητές μας κατά τα σοβαρά και απαιτητικότατα πρότυπα της Σχολής μας.  

     Σε μία σύγχρονη, ...τούνομα και μόνον, "Ελλάδα", όπου ο ...'στρατός" της δεν διαθέτει ούτε Σχολείο Ιππικού, ούτε καν Ιππικό (για να μη θυμηθούμε ότι και ολόκληρος είναι ανύπαρκτος, με Γερμανό Ναύαρχο-Διοικητή Αιγαίου και ...Τούρκο Πτέραρχο-Διοικητή εναερίων δυνάμεων στο Στρατηγείο της Λάρισας), η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αισθάνεται υπερήφανη επιτελούσα το έργο που θα έπρεπε να επιτελεί η δημοκρατικότατα χρεωκοπημένη, τάλαινα, χώρα και να αναβιώνει στο Ιππευτήριό μας τις έφιππες μαχητικές Παραδόσεις των Προγόνων μας τις οποίες οι ανελλήνιστοι ορνιθόψυχοι γραικύλοι περιφρονούν. Έτσι, σήμερα, οι δύο νεαρότατοι επικεφαλής της Ομάδος μας, όχι απλώς εχειρίσθησαν  γ υ μ ν ι π π ε υ τ ι κ ώ ς  την Σπάθη (κάτι που δεν απετολμάτο ούτε στις αυστηρότερες στρατιωτικές Σχολές Ιππικού της Ευρώπης)  αλλά και την εχειρίσθησαν επιτυχώς κατά την διάρκεια καλπαστικών εφορμηστικών υπερπηδήσεων εμποδίων!!

     Επιπλέον των προαναφερθέντων, οι δύο νεαρότατοι επικεφαλής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" οι οποίοι μόλις αφυπηρέτησαν από το ..."hot-spot" του "ευσχήμως" αποκαλουμένου ..."στρατού",  αντάξιοι του ήθους και της γενναιότητος των Ελλήνων Προγόνων μας δεν ηρκέσθησαν στη χρήση μιάς Σπάθης αλλά ανέλαβαν και ...δεύτερη (μία ανά χείρα !!) υπερπηδώντες εμπόδιο !!

     Και ως να μην αρκούσαν όλα τούτα, οι δύο σημερινοί εκπαιδευόμενοι εξετέλεσαν (γυμνιππευτικώς, πάντοτε) και σπαθιστικές  ζ ε ύ ξ ε ι ς  υπεράνω παραβολής εμποδίου κάτι χωρίς προηγούμενο στα καταξιωμένα στρατιωτικά Σχολεία Ιππικής του πλέον ιππικού παρελθόντος της ηπείρου μας.

     Kαι αν , το μέχρι εδώ πρόγραμμα αποτελούσε το ...hors d' oeuvre του σημερινού προγράμματος, μετά ταύτα ήρθε η στιγμή μιας εισαγωγής στη, πολυπόθητη για τους Εκπαιδευτές μας, Djigitovka με την εισαγωγή σε μία συντονισμένη αμφίπλευρη εφίππευση δι εφάλσεως και συγχρονισμένη αφίππευση.

     Με τον ιδανικό Ίππο-Διδάσκαλο Άρια. οι δύο εκπαιδευόμενοί μας ήδη από αυτό το πρώτο μάθημα κατόρθωσαν να εναρμονισθούν και να επιτύχουν συντονισμένες και αμφίπλευρες εφιππεύσεις δι εφάλσεως και αφιππεύσεις, ενώ ο Ίππος πανταχόθεν  ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς  απολάμβανε τις επάλληλες ισορροπιστικές εφάλσεις των μαθητών του των οποίων η "εναέρια" άνεση ουδόλως επεβάρυνε την ράχη του τετραπόδου. .

     Για τον Αρχηγό Ομάδος Εφιπποτοξότη Κωνσταντίνο Δαμιανάκη και τον Υπαρχηγό Εφιπποτοξότη Μάριο Ευθυμιάδη, τους δύο εκπαιδευομένους μας, η συνέχεια και κατάληξη της σημερινής ημερίδος ήταν η εφίππευση δι αντίστροφης εφάλσεως που κατέληγε σε Μένδειο "κάθισμα" όπου ο Ιππέας επικάθηται ατενίζων προς τα οπίσω του Ίππου, βασική, επίσης, άσκηση της Djigitovka.

     Κατά την διάρκεια των μαθημάτων της Σχολής μας βασικό μας μέλημα δεν είναι μόνον η τήρηση των όρων ευημερίας των Ίππων μας αλλά και η διαρκής παρατήρηση των αντιδράσεών τους ώστε να αποφύγουμε κάθε επιβάρυνση η οποία θα μπορούσε να έχει συνέπειες στη ζωή, την υγεία ή και την ευρωστία τους. Έτσι, γνωρίζοντας ότι το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως όλων των πλασμάτων είναι το πρώτο που μας προστατεύει, ελέγχουμε συνεχώς τις αντιδράσεις των Ίππων μας επιτρέποντάς τους σε κάθε στιγμή ενός μαθήματος να μας επιδείξουν την όποια επιβάρυνση ή δυσφορία που μπορεί να αισθανθούν. Αυτό σημαίνει ότι, σε όποια στιγμή ενός μαθήματος ο Ίππος μας είναι δυνατόν να υποστεί την οιανδήποτε ενόχληση του επιτρέπουμε να μας την δείξει, λόγος για τον οποίο σε τέτοιες στιγμές ο Ίππος μας παραμένει πανταχόθεν ελεύθερος με τον ιμάντα ελέγχου ελεύθερο κατά γης όπως εμφανίζεται σε όλες τις ανάλογες φωτογραφίες των μαθημάτων μας. Σε μια τέτοια στιγμή, ο Ίππος οπωσδήποτε θα υποχωρήσει ή θα προσπαθήσει να διαφύγει της ενοχλήσεως όπως ακριβώς κι εμείς όταν κάποιος προσπαθήσει να μας επιβαρύνει ή ταλαιπωρήσει καθ’  οιονδήποτε τρόπο. Παρά ταύτα, η επαρκέστατη τεχνογνωσία των Εκπαιδευτών της Σχολής μας είναι αρκετή ώστε ποτέ οι Ίπποι μας να μη δείχνουν την οιανδήποτε δυσφορία επιβαρύνσεως από τους χειρισμούς μας. Πάντοτε λειτουργούμε κατά την οικονομία των δυνάμεων των Ίππων μας διότι, άλλωστε, καμία Σχολή Ιππικής δεν έχει συμφέρον και από την κακοποίηση του βασικού δυναμικού της το οποίο συνιστούν οι Ίπποι της και των οποίων η απώλεια ζωής ή η βλάβη της υγείας τους περιστέλλει την προοπτική των μαθημάτων ή αυξάνει το κόστος συντηρήσεώς του με ασύμφορα κόστη ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως.      

     Η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι και θα παραμείνει ένα Ιππικό Σχολείο που τιμά τις ιππικές Παραδόσεις του ανθρώπινου πολιτισμού , ούτω πως δε δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί μία εύκολη "θύρα" ...απασχολήσεως ελευθέρων ωρών, όπως τυγχάνουν πολλές παραφιλολογίζουσες "ομάδες" και "σύλλογοι" φληναφηματολογουσών ..."ιστορικών μελετών" ή  ...δήθεν "ιστορικών αναβιώσεων" ...θεατρικού και μόνον  χαρακτήρος. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" χωρίς να αφίστανται της βαθύτατης μελέτης των γνωστικών αντικειμένων μας επιμένουμε στην πρακτική κατάληξη της θεωρίας τελούντες εν βαθυτάτη επιγνώσει του ιστορικού μας ρόλου να διαιωνίζουμε εν τω χρόνω την Τέχνη των τεχνών και Επιστήμη των επιστημών που λέγεται "Ιππική" στην πολεμικότερην εκδοχή της, όπως αρχήθεν εδρομολογήθη από τον Άνθρωπο, υπηρετούντες την Παράδοση του Ξενοφώντος αλλά και οιανδήποτε Παράδοση θεωρηθεί ότι υπηρετεί επί τα βελτίω την προσέγγιση του αρχαίου Συνέλληνος Προγόνου μας.

     Ο συντονιστής της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος δεν αισθάνεται, απλώς, υπερήφανος για τις επιδόσεις των δύο Εκπαιδευτών της Ομάδος μας και, κυρίως, για τον εξαιρετικό Ίππο-Διδάσκαλο της Σχολής μας, αλλά για όλους τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" οι οποίοι, εν μέσω εθνικής εξαθλιώσεως διατηρούμεθα ελληνοπρεπώς άλκιμοι και μάχιμοι, υποκαθιστώντες -αν και ολίγοι- μιαν, δημοκρατικότατα, κατάκοιτη -ευσχήμως ειπείν- "πολιτεία", ποσώς απέχουσα εθνικού σανατορίου.