ΜΕ ΑΡΜΟΝΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Mε τη "λογική" ενός διαρκούς αναπτύγματος "ακορντεόν", η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" δείχνει να μπορεί, πλέον, να ανταπεξέρχεται στις πιο απρόβλεπτες δυσκολίες μιας, π.χ., εκπαιδευτικής ημερίδος με πολυάριθμη συμμετοχή, σύνθετα εκπαιδευτικά αντικείμενα, με την παράλληλη νεοφερμένων, χωρίς καμία "έκπτωση" στη ποιότητα της διδασκαλίας.
Σήμερα, στο "μάτι" του εκπαιδευτικού "κυκλώνος" ήταν ο νέος μαθητής μας Μηνάς, ο οποίος κλήθηκε να ασκηθεί στην εφίππευση και αφίππευση σε καλπασμό! Και αφού ...εκτονωθήκαμε παίζοντας, αρχίσαμε "δουλειά"!
Ξεκινώντας από συραγώγηση, ο Μηνάς ακολούθησε τις υποδείξεις του Αρπάλυκου και δε χρειάστηκε παρά κάτι λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας για να καταφέρει να εφιππεύει και να αφιππεύει ενώ ο Ίππος του κάλπαζε.
Βασική δεξιότητα για όλους τους μαθητές μας αυτή η δύσκολη άσκηση Γυμνιππευτικής, για τον Μηνά έδειξε να αποτελεί παιγνίδι και μετά το μάθημά του τον ακούσαμε να λέει το πόσο ακατόρθωτη του φαίνονταν όταν την πρωτοείδε να την εκτελούν Συνασκούμενοί του, ευχόμενος να μη του ζητηθεί ποτέ να την εκτελέσει ο ίδιος. Όμως, τώρα, μετά την εμπειρία του, θεωρεί ότι του είναι τόσο απλή και όμορφη που θα ήθελε να την κάνει ...συνεχώς!
Με την επιτυχία του Μηνά χάρηκαν όλοι οι παρόντες, έφιπποι και άμιπποι, χειροκροτώντας τον και αφιερώνοντάς του τα χαμόγελά τους.
Στο τέλος του μαθήματος του Μηνά οι συμμαθητές του, οι οποίοι συνέβαλαν υποστηρικτικά στη προσπάθειά του καθ' όλη τη διάρκεια της ασκήσεως, δεν έκρυβαν τη χαρά τους για τη πρόοδό του και μία φωτογραφία με την ευχαρίστηση στα πρόσωπα της "παρέας" ...ξόρκισε και τις τελευταίες απορίες του Μηνά!
Πολύ ιδιαίτερες δυσκολίες εμφάνισε και το σημερινό μάθημα Σπαθασκίας οι οποίες, όμως, ξεπεράστηκαν ομαλά.
Αφ' ενός, λόγω μεγάλης συμμετοχής αλλά και υπάρξεως μαθητών που έπρεπε να εισαχθούν για πρώτη φορά, ο Πρωτεσίλαος χώρισε τους συμμετέχοντες, πολύ σοφά, σε δύο ομάδες, ώστε και οι αρχάριοι να εισαχθούν με τη βοήθεια ενός προχωρημένου μαθητή και οι υπόλοιποι να προχωρήσουν απρόσκοπτα στην ύλη του μαθήματος.
Βεβαίως, κατόπιν, συνενώθηκαν όλοι και μέχρι το τέλος του μαθήματος, μία αρμονική "ροή" κύλησε με σπαθισμούς και κίνηση.
Το εντυπωσιακό ήταν σήμερα η "αδρή" διδασκαλία του Πρωτεσίλαου ο οποίος, πραγματικά, ενέπνευσε τους μαθητές του, κάνοντάς τους να βγάλουν έναν ωραίο δυναμισμό με ευγένεια κινήσεων που, συχνά, έδειχναν ...χορευτικές.
Στην αρχή της εβδομαδιαίας ομαδικής Προπονήσεως Παραδοσιακής Τοξοβολίας χαρήκαμε τα χειροποίητα Τόξα που κατεσκεύασε ο Συνασκούμενος Νικόλαος με σφενδάμι και που έδειξαν να λειτουργούν άψογα.
Και πάλι το "Σχολείο Σιωπής" έδειξε ότι από τη πρώτη έως, μόλις, τη τρίτη προθερμαντική τόξευση μπορεί να αλλάξει επί τα βελτίω όλη η επίδοση της Γραμμής Βολής.
Με έντονη τη ομοιογενή "χημεία" των Συνασκουμένων και αυτή η προπονητική ημερίδα επέτρεψε σε όλους να αυτοσυγκεντρωθούν και να "ακουμπήσουν" το στόχο.
Και η "εικόνα" του στόχου ήταν αυτή που, λίγο ως πολύ, όλοι προσδοκούσαμε και ...όχι μόνον...
...Αφού δεν έλειψαν και κάποιες ακόμη εντονότερες επιβεβαιώσεις εύστοχης ..."συγκεντρώσεως"!
Η "γεωμετρία" μιας Ομάδος σωστά "αρχιτεκτονημένης" φαίνεται, πάντοτε, στο συνολικό της "παρονομαστή" και αυτή η Ομάδα το δείχνει σε κάθε της "βήμα" με το αρμονικότερο αποτέλεσμα.
Σήμερα είχαμε τη χαρά να υποδεχθούμε ακόμη ένα νέο Μέλος, τον Αναστάση τον οποίο "μύησε" στη Παραδοσιακή Τοξοβολία ο Αρπάλυκος, κάτι που διήρκεσε ελάχιστα.
Το αποτέλεσμα αυτής της πρώτης επαφής του Αναστάση με το Τόξο ήταν εντυπωσιακό, κάτι που το προσέξαμε όλοι παρακολουθώντας τις άνετες και εύστοχες τοξεύσεις του στη Γραμμή Βολής μέσα στην οποία τόξευσε στο τέλος αυτής της ημερίδος. Τον καλωσορίζουμε, ευχόμενοι να χαρεί μαζύ μας το "μονοπάτι" της Έφιππης Τοξοβολίας!
Με ισορροπία σχέσεων και συναισθημάτων Ανθρώπων και Ίππων, κάνοντας πράξη το "Αll you need is love" που ακούγαμε κάποτε, μέσα κι έξω από το Ιππευτήριο, οι "Έλληνες Κένταυροι" πορευόμαστε μέσα στο χρόνο, κυρίως, υλοποιώντας τις πλατωνικές παρακαταθήκες ενός αριστοκρατικού Ήθους με γενναιότητα ψυχής και ακεραίωση σκέψεως, ιδιότητες άγνωστες σε μια παρακμιακή κοινωνία χυδαίου υλισμού αλλά απαραίτητες ώστε να ζωοδοτούνται μικρές "νησίδες" απαραίτητες για τη διαιώνιση του ανθρώπινου Πολιτισμού. Και, κάθε ημέρα, αυτό βλέπουμε να το πετυχαίνουμε ολοένα και περισσότερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.