ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

KAΛΗ ΧΡΟΝΙΑ 
ΜΕ

Richard Strauß 
και,

"ALSO SPRACH ZARATHUSTRA..."

     Και πριν κατασιγάσει ο απόηχος της πρωτοχρονιάς, οι "Έλληνες Κένταυροι", την επόμενη κιόλας ημέρα, Σάββατο 2α Ιανουαρίου 2016, ξεκινήσαμε δουλειά με πολλά μαθήματα Ιππασίας, το τακτικό εβδομαδιαίο μάθημα Σπαθασκίας και, μπόλικο κέφι, με τη τακτική εβδομαδιαία ομαδική μας Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας, στη χειμωνιάτικη, μεν, αλλά πεντακάθαρη και ηλιόφωτη Κοιλάδα μας, με τη συμμετοχή αρκετών ...βαρυστομαχιασμένων (από τη προηγουμένη...) μαθητών μας. Προσοχή, για όλους τους μελλοντικούς μαθητές μας: Είμαστε κολασμένα ...κεφάτοι, μη μας πλησιάζετε αν δεν είστε το ίδιο! Η Ιππική είναι η πιο σοβαρή πολυ-επιστήμη που εάν δε τη πλησιάσουμε με χαμόγελο καταντά σοβαροφανής και, ως τέτοια, μια ανοησία! Πετάξτε λοιπόν τα προστατευτικά καπέλλα, τους σφιχτούς θώρακες, τα γαντάκια, τα μαστίγια τους πτερνιστήρες, τις στομίδες, ολόκληρο το ..."British style" μαζύ με το φόβο σας και ξαπλώστε αναπαυτικά για να απολαύσετε την υπέροχη ιππική περιπέτεια στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" και το 2016! 

     Τα μαθήματα στο Ιππευτήριο, όπως πάντα, άρχισαν από νωρίς σε κλίμα εορταστικής χαράς και ομαδικού έφιππου ...ξεφαντώματος, καταλήγοντας στην Ιππική πρόοδο όλων των μαθητών που έλαβαν μέρος. 

     Όλα αυτά με τον ασυνήθιστο τρόπο των "Ελλήνων Κενταύρων" οι οποίοι μπορεί να μη ζούμε σε μία χώρα με χιόνι που να μας επιτρέπει να χαιρόμαστε το Skijoring, αλλά μπορούμε να το χαιρόμαστε και στη χειμωνιάτικη ...άμμο ενός μεσογειακού Ιππευτηρίου!

     H σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα ήταν ιδιαιτέρως χαρμόσυνη για όλους μας, βλέποντας  ακόμη ένα μαθητή μας, τον αγαπητό μας Ιωάννη, να καλπάζει και να τοξεύει για πρώτη φορά, ο πρώτος που αναδεικνύεται τη νέα χρονιά! Με το στιγμιότυπο αυτής της 'παρθενικής" του εφιπποτοξοτικής εξόδου, του ευχόμαστε στον Ιωάννη πρόοδο στη Πολεμική Τέχνη μας και απόλαυση των ηθικών και φυσικών ευργετημάτων της. 

                               

     Με τη συνεργασία μαθητών, ο Αρπάλυκος έστησε τη διαδρομή διευθύνσεως που, όπως πάντα, ήταν σχεδιασμένη για να δυσκολέψει τους εκπαιδευομένους και να τους οδηγήσει σε ένα υψηλό επίπεδο διευθυντικής ικανότητος σε πολύ σύντομο χρόνο. Η διαδρομή αυτή η οποία εκτελείται από εντελώς αρχαρίους σε βάδην και τροχάδην, κατόπιν δε και σε καλπασμό, έχει αποδειχθεί η μεγάλη "λύση" για τάχιστη ανάπτυξη διευθυντικών δεξιοτήτων και οικονομίας περιττών μαθημάτων που σημαίνει για τον μαθητή όχι μόνον εξοικονόμηση χρόνου αλλά και χρήματος! Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία το "συνεργείο" εργάσθηκε συντονισμένα και αν, εκεί στη Θεσσαλονίκη, θέλουν γρήγορα να χαρούν το μετρό η Ομάδα μας στη διάθεσή τους διότι, αν το περιμένουν από κυβερνητικούς "κωλοτούμπες" θα κάνουν κι αυτοί Skijoring, ξαπλωμένοι σε σεντόνια που θα σέρνουν αλογάκια στην Εγνατία

     Δεινός πλέον δεξιοτέχνης στη διεύθυνση Ίππου ο Δημήτρης μας, παρά το νεαρό της ηλικίας την "κατάπιε αμάσητη" και με πλήρη αυτοσυγκέντρωση, χωρίς να τον ακούμε να αρθρώνει συλλαβή, όπως ακριβώς συνηθίζει! με ένα μυαλό "ξυράφι" και με χειρισμούς υψηλού dresseur ο Δημήτρης εξαναγκάζει τον Εκπαιδευτή του να στύβει το μυαλό του για νέες ολοένα και πιο υψηλές ασκήσεις! Με τέτοιους μαθητές δεν αναπτύσσεται μόνον η Έφιππη Τοξοβολία αλλά και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ο νεαρός Δημήτρης δε θα μπορούσε, ασφαλώς, να μην ολοκληρώσει το μάθημά του με Έφιππη Τοξοβολία σε καλπασμό κι έτσι η ...Άρια ανέλαβε στη φιλόξενη ράχη της τους επόμενους μαθητές μας.

     Στο τρίτο, μόλις, μάθημά του κι ο Μηνάς μας, ο ίδιος ασφαλώς δε κατάλαβε αλλά εμείς παρατηρήσαμε την ιδιαίτερη αντίληψή του στην Ιππασία παρατηρώντας τον να εκτελεί τη δύσκολη διαδρομή διευθύνσεως Ίππου, όπως ήταν στημένη σήμερα. 

     Ο Μηνάς μας, όχι απλώς εξετέλεσε άψογα ελεγχόμενες διαδρομές αλλά και χωρίς να του υποδειχθεί, ανεκάλυψε από μόνος του και εφάρμοσε άψογα έναν βασικό κανόνα διευθύνσεως ο οποίος ονομάζεται  "L'épaule en dedans" (Ο ώμος, εντός) τον οποίο ακολουθούν οι δεξιοτέχνες της Υψηλής Ιππασίας!

     Η εκπαιδευτική ευφυία του Αρπάλυκου έχει φτάσει, πλέον, σε ένα σημείο, να προωθεί τους μαθητές του ως χοάνη ...Venturi και χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβάνονται! Αλλά και η Σχολή μας, πλέον, προσελκύει και τους ανάλογους χαρακτήρες ώστε η καθημερινότητα στο Σταύλο να αποτελεί χαρά για όλους και, κυρίως, για τους Ίππους μας.

     Και, αναφερόμενοι στον ευγενέστατο Μηνά, θα θέλαμε να τον ευχαριστήσουμε και για μία ιδιαιτέρως φιλόφρονα χειρονομία, της προσφοράς ενός εκπαιδευτικού wakizashi, τυλιγμένο με ...εφιπποτοξοτικήν αισθητική σε ένα κατάμαυρο δέρμα, που θα το φυλάξουμε στο δικό μας ιερό daishō [大小] των καλύτερων αναμνήσεων!

     Το μάθημα της Σπαθασκίας που ακολούθησε, εύληπτο και "καθαρτήριο", στο υπέροχο φυσικό πεδίο των εξωτερικών ασκήσεών μας που το ονομάζουμε "Κοιλάδα", ήταν η προγραμματισμένη συνέχεια του ημερησίου προγράμματός μας που μας προσέφερε, όπως πάντα, ο Πρωτεσίλαος!

     Με έναν εαρινό καιρό κι έναν υπέροχο ήλιο για τον οποίο ο Μέγας Ιουλιανός θα μπορούσε να γράψει ποίημα, η Σπαθασκία έδειξε λυτρωτική για όσους έλαβαν μέρος, έτσι όπως επιδρά πάντοτε στους μαθητές μας.

     Πράγματι αυτό το σπαθασκητικό interludio, κάθε φορά που διασταυρωνόμαστε μαζύ του μας υπογραμμίζει τη μεγάλη ωφελιμότητά του για έναν βίο που απαιτεί ακριβείς αλλά και αποτελεσματικούς "σπαθισμούς"!   

     Κλασικός επίλογος της ημέρας η ομαδική Προπόνηση στη Παραδοσιακή Τοξοβολία, όπως συνηθίζεται ανελλιπώς στη σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" από το 2008 και κάθε εβδομάδα!

     Ξεκινώντας, όπως σταθερά προβλέπεται, από τη Προθέρμανση, οι Τοξότες μας ενεργοποιούν εξ αρχής τη μυική μνήμη τους και από τη πρώτη τόξευση δείχνουν ότι τήρηση ενός σταθερού προγράμματος παρέχει μεγάλα οφέλη στον ασκούμενο.

     Έτσι και σε αυτή τη Προπόνηση του "Σχολείου Σιωπής", οι συγκεντρώσεις των βελών επί του στόχου ήσαν αξιοπρόσεκτες, αν και τη φορά αυτή ο στόχος ήταν ιδιαιτέρως μικρότερος από τις προηγούμενες φορές και ...επί του εδάφους!

    Και οι Συνασκούμενοι, μετά το πέρας κάθε τοξεύσεως μετέβαιναν ..."εν σώματι" για την ανάσυρση των βελών από το στόχο αφού τα πλείστα ήσαν επάνω του.

     Ο Αρχηγός της Ομάδος δεν ανεμείχθη καθόλου σε αυτή τη Προπόνηση παρακολουθώντας από απόσταση, πάνω σε μία πλαγιά την εξέλιξή της ώστε να διαπιστώσει εάν και κατά πόσο μπορεί να διεξαχθεί άριστα μία ανάλογη δραστηριότητα εν τη απουσία του και τα συμπεράσματά του ήσαν παραπάνω από ικανοποιητικά.

     Η χαρά μας σήμερα έγινε ακόμη μεγαλύτερη βλέποντας να επιστρέφει στη "δράση" μετά από ένα σοβαρότατο τροχαίο ο αγαπητός μας Νικόλαος και, μάλιστα, το ίδιο δυνατός όπως και πριν, αλλά και με ένα ιδιοκατασκεύαστο Τόξο φτιαγμένο με ξύλο σφενδάμου, άριστα φινιρισμένο.

     Το χειροποίητο Τόξο του αγαπητού μας Νικολάου έδειξε ότι λειτουργεί πολύ καλά κατά τη σημερινή δοκιμασία του επί πεδίου.

      Εργασία απολύτως παραδοσιακή και χειροποίητη, ακόμη και με τη χορδή κατασκευασμένη στο χέρι, έδειξε ότι η Ομάδα όχι μόνον εκπαιδεύει αλλά και εμπνέει για μία δημιουργία πολύ πέραν 'αθλητικών" προσδοκιών, με τους "Έλληνες Κενταύρους" να παράγουν Πολιτισμό! Στον Νικόλαο ευχόμαστε "σιδερένιος" και πάντα στην ευγενή δράση της Πολεμικής Τέχνης μας!

     Εκτός, όμως, του Νικολάου, μας έδωσε ιδιαίτερη χαρά κι ένα ακόμη δημιούργημα του αδελφού του και κοσμηματοποιού της Ομάδος μας, του Αλεξάνδρου ο οποίος μας έφερε μία υπέροχη ασημένια καρφίτσα, αρκετά μεγάλη και με καλοδουλεμένη λεπτομέρεια που παριστάνει ένα αρπακτικό σε στιγμή επιθέσεως και με κόστος μόνον 20 ευρώ! Αυτός ο εκπληκτικός κοσμηματοποιός του οποίου τα δημιουργήματα διατίθενται και από το Κατάστημα της Ομάδος μας, πραγματικά, με το τελευταίο δημιούργημά του μας άφησε άφωνους για τη λεπτομέρεια, τις αναλογίες, τη παραστατικότητα αλλά και το μέγεθος ενός πραγματικού έργου Τέχνης!

     "Καταχείμωνο" και χωρίς να νοιώσουμε, καν, ...χειμώνα στη Κοιλάδα μας, παντού στα πεύκα τα αραχνούφαντα κουκούλια με τις κάμπιες δείχνουν την άνοιξη που έρχεται. Οι όχλοι, βαλτωμένοι στη μιζέρια τους πεθαίνουν... Εδώ, στη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" η αναγέννηση της ζωής είναι κανόνας... Καθένας διαλέγει εκείνο που του ταιριάζει και είναι άξιος της μοίρας του. Κι εμείς δεν έχουμε λόγο να μισούμε κανέναν, ούτε καν τους αυτόχειρες που δεν ανεκάλυψαν ούτε καν την ομορφιά ενός ταπεινού αγκαθιού για να καταφέρουν να ευτυχήσουν!

     Μακάριοι οι ...ανακαλύπτοντες την ευτυχία στη Φύση, μακάριοι οι αφομοιούμενοι απ΄ αυτήν!   

     Και, μπαίνοντας στα αυτοκίνητα για αναχώρηση, ο Πρωτεσίλαος μας έκανε την ωραιότερη πρωτοχρονιάτικη έκπληξη με ένα ...κονσέρτο από το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου του. Μπορεί να μην είχαμε ζωντανή μπροστά μας τη Φιλαρμονική της Βιέννης και να μη βλέπαμε στο podium τον Herbert von Karajan, αλλά τα θριαμβικά εισαγωγικά κρουστά του "Also sprach Zarathustra" με τον αντίλαλό τους στη στενή χαράδρα, ήταν μια μοναδική μαγεία που μόνον η έμπνευση του Πρωτεσίλαου μπορεί να μας προσφέρει.

                              

Kι όπως συνηθίζουμε:

Boldog új évet kívánunk!