EN OIΔΑ...
Κι αίφνης, πιστεύεις ότι τα έμαθες όλα στην Ιππασία, ακριβώς όπως κι οπουδήποτε αλλού...Και νοιώθεις τόσο σίγουρος για τον εαυτό σου όντας βέβαιος ότι τουλάχιστον το απλούστερο, το βασικό το έχεις "στη τσέπη"...
Ιππεύεις άριστα, υπερπηδάς εμπόδια άριστα, εκτελείς ασκήσεις Ιππηλασίου άριστα, καλπάζεις και τοξεύεις άριστα...κι όμως, έρχεται μια απρόσμενη στιγμή που σε τρομάζει, πείθοντάς σε ότι δεν μπορείς ούτε καν να βαδίσεις σε επίπεδο έδαφος, έφιππος!
Αυτό διδάχθηκε η Εκπαιδεύτριά μας η Χαρά σήμερα, κάτι που όλοι μας διδασκόμαστε στο πλαίσιο της εκπαιδεύσεώς μας, επιδιώκοντας να θωρακιστούμε με την υποχρέωση της συνεχούς βελτιώσεως των γνώσεων και των ικανοτήτων μας και την αποφυγή της ψευδαισθήσεως ότι τα ξέρουμε και τα καταφέρνουμε όλα!
Το μάθημα αυτό είναι αιφνιδιαστικό, "ασφυκτικό", επώδυνο αλλά και το πιο διδακτικό απ΄ όλα στο κύκλο της εκπαιδεύσεώς μας, προοριζόμενο για την ολοκλήρωση του Εκπαιδευτή. Για το περιεχόμενό του δε θα αναφέρουμε τίποτε, άλλωστε μπορούμε να δημοσιοποιούμε πάμπολλα για την εκπαίδευσή μας όμως ο "πυρήνας" της παραμένει στη διάθεσή μας όχι για λόγους "μονοπωλιακούς" αλλά διότι δε μπορεί να είναι σε κανέναν άλλο τόσο ωφέλιμη όσο για κείνους που πραγματικά προορίζεται.
Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" έχουμε λόγο να δηλώνουμε: "Είμαστε πάντοτε αρχάριοι!".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.