ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΓΟΝΕΙΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ...ΙΠΠΑΣΙΑ

     Είναι παρατηρημένο ότι, συχνά, στις υπανάπτυκτες χώρες, η ατυχής Ιππασία θεωρείται ως ένα "status" το οποίο θα πρέπει, σώνει και καλά, να "κατακτηθεί" από τους νεαρούς βλαστούς των ιθαγενών "εξαρχουσών" οικογενειών! Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην ελλαδική (και, ποτέ, Ελληνική) κοινωνία όπου οι γονείς των εκκολαπτομένων Τσοχατζοπουλαίων και Καρατζαφέρηδων του μέλλοντος, θεωρούν ότι το οικογενειακό "σύνθετο" με τα μακραμέ σεμενάκια, θα πρέπει απαραιτήτως να το κοσμεί η φωτογραφία του αναπτυσσόμενου γραικυλίσκου τους και δη ..εφίππου! 

     Αν και η Έφιππη Τοξοβολία είναι το προφανέστατο αντικείμενο της Ομάδος μας, συχνά, στο χώρο των Προπονήσεών μας έχουμε υποστεί το λίαν ψυχοφθόρο φαινόμενο όπου, η μεσόκοπη και "σινιέ" ενδεδυμένη μαμάκα, συνήθως ποδεμένη με πανάκριβες μπότες και δεκαοκτάποντο "στιλέτο", υπογραφόμενες κι αυτές από κάποιον μετρ (τις έχουμε απολαύσει και σε εκδοχή με ...σπιρούνια!) "προσκομίζει" ...σβερκωτό το κακομαθημένο και με ξυνισμένη μούρη βλαστάρι της, εκσφενδονίζοντάς μας εκείνο το στερεότυπο "Καλέ βάλτε το για λίγο στ' αλογάκι να το βγάλω μερικές φωτογραφίες"! Βεβαίως και ημείς, εν τοιαύτη περιπτώσει, ανασύρουμε την στερεοτυπική μας ατάκα λέγοντάς της : "Κυρία μου μόλις μείνατε ...μεταξεταστέα και σας περιμένουμε με τον  κηδεμόνα σας για να ιππεύσετε πρώτα εσείς!".

     Κατά τα λοιπά, όταν υποδεχόμεθα "επείγοντα περιστατικά" με πατερομαμάδες που ..."διακομίζουν" ανήλικα ζητώντας μας να τα μάθουμε ...Ιππασία, η πρώτη μας ερώτηση είναι "Μα γιατί δεν ιππεύετε πρώτα εσείς;" δείχνοντάς τους σταθερά τη πόρτα εξόδου! Και τούτο διότι θεωρούμε ότι αποτελεί βιασμό της βουλήσεως ενός παιδιού η αναζωπύρηση των γονικών συμπλεγμάτων που θέλουν να δουν το παιδί τους να κάνει αυτό που δε τόλμησαν και δε τολμούν να κάνουν οι ίδιοι... Θεωρούμε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να υποχρεώσουμε ένα παιδί να υποκύψει σε μια ψυχοπαθητική γονική απαίτηση μόνον και μόνο για να "στοκάρει" ένα τραυματικό κενό του γονικού ψυχισμού και κάνουμε εκείνο που μας υπαγορεύει ο σεβασμός μας προς εκείνο που δε το σέβονται οι γονείς του : τους αποπέμπουμε προς τους ..."νενομισμένους" Ομίλους της "Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας" κουνώντας τους ζωηρά το ...μαντήλι!  Και μέχρι σήμερα διώξαμε πολλούς! Βέβαια, κάνοντας αυτό που κάνουμε όχι για εισπρακτικούς λόγους, όπως οι "νενομισμένοι" Όμιλοι αλλά δωρεάν, επειδή το αγαπάμε, μπορούμε να λειτουργούμε και αναλόγως. Οι "νενομισμένοι" Όμιλοι οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν ...εργολαβικώς δια λόγους επιβιώσεως ας ...πρόσεχαν! Η Ιππασία είναι πολύ σπουδαία υπόθεση ώστε να την εμπιστευόμεθα σε "α(θ)λητικούς παράγοντες"!

     Στην Ομάδα μας έχουμε αρκετούς ανηλίκους, όμως, πάντα μαζύ με τους συνασκουμένους γονείς τους! Όταν διαπιστώνουμε ότι το παιδί δεν "ταχυδρομείται" ως ..."ασυνόδευτη αποσκευή" αλλά το παρακολουθεί και ο γονιός του για να συνασκηθεί μαζύ του τότε αποδεχόμεθα και παιδί και γονέα με ιδιαίτερη χαρά θεωρώντας ότι αυτό είναι θείο δώρημα και για την Ομάδα και για την Οικογένεια. Στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας μας, εξαίρεση στον κανόνα κάναμε μόνον σε μία περίπτωση και απεδείχθη ότι έτσι έπρεπε να κάνουμε! Όλα τα υπόλοιπα παιδιά της Ομάδος μας συνασκούνται μαζύ με τους γονείς τους.

     Σήμερα, ξεκίνησαν την εκπαίδευσή τους μαζύ μας δύο νέα Μέλη μας, μία Μητέρα με τον νεαρό γιο της, ιππεύοντας για πρώτη φορά. Και οι δύο ίππευσαν τον ίδιον Ίππο που τον συναντούσαν, επίσης, για πρώτη φορά, με την ίδια άνεση και επιτυχία. Η Μητέρα, δυο εβδομάδες πριν, είχε έρθει μόνη της, χωρίς το παιδί της προφανώς για να εξερευνήσει -πολύ σοφά...- το "κλίμα" της Ομάδος πριν εισαγάγει σ' αυτή τον ανήλικο γιο της. Άτομο εξαιρετικά πεπαιδευμένο η ίδια, δε θα μπορούσε παρά να λειτουργήσει πολύ παιδαγωγικά και στη περίπτωση του γιού της, ανιχνεύοντας πρώτα η ίδια το "τοπίο" πριν εντάξει σ' αυτό το αναπτυσσόμενο παιδί! Πώς να μην εκτιμάς έναν τέτοιο γονέα ο οποίος σου δίνει την ελπίδα ότι μέσα στη κοσμοχαλασιά της ηθικής ερειπώσεως και της παρακμής του Δ.Ν.Τ., εξακολουθεί να υπάρχει ζέση παιδαγωγού πνεύματος που προετοιμάζει αυριανούς υπεύθυνους Πολίτες και όχι συρμώδη κνώδαλα; Βεβαίως τη συγκεκριμένη Μητέρα την γνωρίσαμε σεμνή στην εμφάνιση (με μάχιμη ...αρβύλα και όχι δεκαοκτάποντο), ευγενέστατη, αυτοπειθαρχημένη και με γενναία συμπεριφορά, προσηνή και με ένα μόνιμο ειλικρινές χαμόγελο, ιδιότητες που, όπως διαπιστώσαμε, τις είχε κληροδοτήσει στο παιδί της. Η Κατερίνα, λοιπόν και ο Νικόλας ήταν τα αγαπημένα πρόσωπα εν μέσω αγαπημένων προσώπων, στο σημερινό μάθημα Ιππικής.

     Και οι δύο ίππευσαν το πανέμορφο αρσενικό Ηaflinger  το οποίο προσήγγισαν όπως ορίζει ο κανόνας του "Κύκλου Προσεγγίσεως", ρυταγώγησαν και εξετέλεσαν όλες τις προθερμαντικές διατατικές ασκήσεις γυμνιππευτικής φθάνοντας μέχρι τον πρώτο τροχασμό και, βεβαίως, άνευ σέλλας, όπως προβλέπεται στην εκπαίδευση Φυσικής Ιππικής. 

     Και οι δυό τους, εκτελούσαν προσεκτικά και με χαμόγελο, χωρίς να κουράσουν τον Ίππο τους με καθυστερήσεις, αρνήσεις ή δυστροπίες!

     Υπό την καθοδήγηση ενός προχωρημένου Εφιπποτοξότη, οι δύο αρχάριοι, μας μάγεψαν με τις πειθαρχημένες κινήσεις τους, δίνοντάς μας ένα σπουδαίο μάθημα για το πόσο, χαρακτήρες επιπέδου, ταιριάζουν αληθινά με την Ιππική και την Έφιππη Τοξοβολία!

     Όμως, ο τρόπος διεξαγωγής των μαθημάτων μας όπου εφαρμόζεται η αλληλοδιδασκαλία και η συνεργασία των Συνασκουμένων αποδεικνύει ότι κινούμεθα προς την καλύτερη "κατεύθυνση". Η σημερινή εισαγωγή των δύο αγαπημένων αρχαρίων μας στην Ιππική ήταν έργο δύο προχωρημένων Εφιπποτοξοτών μας, του Αρπάλυκου και της Στέλλας οι οποίοι, πάντοτε υπό επίβλεψη, ανέλαβαν με υπευθυνότητα αυτό το ζωτικό μέρος που αποτελεί και το θεμέλιο της περαιτέρω εξελίξεως δύο μελλοντικών Ιππέων, καταφέρνοντάς τα περίφημα! Δεν αρκούμεθα στο να αναδείξουμε Εφιπποτοξότες, ούτε, απλώς, ικανούς Ιππείς ' μας ενδιαφέρει να παραγάγουμε συνειδητούς αλογατάρηδες Πολεμιστές με  ικανότητα μεταδόσεως γνώσεων σε επερχομένους!

    Έτσι, μετά από αυτά, το κυρίως μάθημα, το μάθημα των προχωρημένων, διεξάγεται κατά τον πλέον ρέοντα και ομαλό τρόπο αφού η συνειδητότητα των εκπαιδευομένων και η, ήδη, εισαγωγή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθιστά σχεδόν περιττό τον ρόλο του κυρίως Εκπαιδευτή. 

     Με απόλυτη συνειδητότητα, συνέπεια και στρατιωτικό συντονισμό, οι προχωρημένοι θα αρχίσουν το πρόγραμμά τους κάθε φορά από το "α" για να καταλήξουν πάντα και ολοένα πιο μπροστά, εκεί που οι ίδιοι κρίνουν ότι είναι ασφαλές για τον Ίππο και τους ίδιους.

     Χωρίς μπαμπαδομαμάδες να δίνουν "κατευθύνσεις" από τη περίφραξη του Ιππευτηρίου όπως συμβαίνει στους "νενομισμένους" Ομίλους κατά τη διάρκεια των "μαθημάτων Ιππασίας", σε εμάς οι ανήλικοι θα αναπτύξουν τη καλύτερη σχέση με τον οποιονδήποτε Ίππο ακόμη και από την πρώτη στιγμή που θα τον συναντήσουν! Χωρίς υπερπροστατευτικότητες και ανόητα "μέτρα σφαλείας", ενθαρρύνουμε τους ανηλίκους Εφιπποτοξότες μας να εκτεθούν σε καταστάσεις ασταθούς ισορροπίας και να τις υπερνικήσουν μετατρέποντάς τις σε καταστάσεις ευσταθούς ισορροπίας, Ιππασίας αλλά και, κυρίως, ζωής. Διαμορφώνουμε χαρακτήρες, όχι απλώς "Ιππείς" και ξεκινάμε από τους γονείς, συνεχίζουμε με τα παιδιά και καταλήγουμε στην Ιππική. Μας νοιάζει όταν ένα παιδί αφιππεύει, να έχει "αφιππεύσει" μαζύ του κι ο γονιός του, αλλιώς δεν έχει αξία.

     Οι ιππικές ικανότητες κάποτε προκύπτουν...

     ...Ο Ιππέας ολοκληρώνεται, εφ' όσον ο ίδιος και το εκπαιδευτικό σύστημα που ακολουθείται παρέχουν την προσδοκία επιτυχίας...

     ...Ο Εφιπποτοξότης θα προκύψει!

     Εκείνο που επιδιώκουμε πάντα στην Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι η διάπλαση υγιών χαρακτήρων μέσα σε έναν Κόσμο που πάσχει... Το χαμόγελο μέσα σε μία κατηφή Κοινωνία! Και για το λόγο αυτό δεν ασχολούμεθα μόνο με τους μαθητές μας αλλά, κυρίως, με το φυσικό (οικογενειακό, κοινωνικό και πολιτειακό) πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσονται, γνωστού όντος ότι το "πλαίσο" αυτό είναι εκείνο που πάσχει και αναπαράγει το "πρόβλημα"! Και είμαστε ιδιαιτέρως ευτυχείς διαπιστώνοντας ότι μας προσεγγίζουν και συνασκούνται μαζύ μας οι αριστείς κοινωνικής ..."υγείας", κάτι διόλου τυχαίο!

    Ναι και χωρίς προστατευτικά καπελλάκια, θώρακες, γαντάκια κλπ british style accessories, κυρίως, με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, αφού σε εμάς υφίσταται εκπαιδευτικό σύστημα ενώ, δεν υπάρχουν ...μαστίγια και ...σπιρούνια! Κάποτε θα μάθουν και οι "british style" τι σημαίνει Ιππική, αν ποτέ...!