ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ 20ό ΧΡΟΝΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

 ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ 20ό ΧΡΟΝΟ 

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Xρειάστηκαν πολλά "μέσα", πολλές παρεμβάσεις και περισσότερες διαδικασίες, ώστε σε εκείνο το εκπαιδευτικό ταξίδι να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε από την Βουδαπέστη και τον Ζωολογικό Κήπο της, τον αρχαιότερο της Ευρώπης, μέσα από το κλουβί των αιλουροειδών, την μελέτη παραμέτρων της, κατά Κ. Lorenz, επιθετικότητος. 

     Κι αν αναρωτηθεί κανείς τι σχέση μπορεί να έχει μια λεοπάρδαλη με έναν Ίππο τον οποίο εμείς μελετούμε θα απαντήσουμε ότι και τα δύο ζώα έχουν τον κοινό παρονομαστή του φόβου ο οποίος μετασχηματίζεται σε επιθετικότητα. Και η διαχείριση του φόβου του Ίππου από τον Εκπαιδευτή είναι αυτό που μας αφορά, όταν, δε, διαχειριζόμαστε επιτυχώς τον φόβο ενός αιλουροειδούς τότε... 

     Και ακολουθώντας τις οδηγίες του φροντιστή του κλουβιού, μέσα σ΄ αυτό, καταλήξαμε σε συμπεράσματα που έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση του Ίππου, αλλά και κάθε, σχεδόν, θηλαστικού.

     Πράγματι, στο τμήμα των αιλουροειδών αυτού του εμβληματικού Ζωολογικού Κήπου η επαφή μας μαζύ τους μας δίδαξε τόσα πολλά κι ενδιαφέροντα, πρωτίστως όμως, πως να διαχειριζόμαστε τον δικό μας φόβο ώστε η δική μας διέγερση να μην προκαλεί επιθετικές συμπεριφορές άλλων ζώων οδηγώντας μας στην τέλεια "στρογγυλή κίνηση" που είναι η "πύλη εισόδου" στην Φυσικήν Ιππική. 

     Ένα απέραντο "σχολείο" η Ουγγαρία, "σχολείο" πολλών επιστημών και τεχνών, "σχολείο" Αισθητικής για όποιον έχει την τύχη να την ζήσει και να την μελετήσει όπως εμείς που την βιώνουμε από το 1992 θεωρώντας την ανεξάντλητη.

     Βεβαίως, η Βουδαπέστη έχει τα ωραιότερα ...καφέ της Ευρώπης, εντυπωσιακά κέντρα ...διασκεδάσεως, δηλαδή, ό,τι θέλει ο ...τουρίστας, όμως, διαθέτει κι εξαιρετικά εκπαιδευτικά σημεία τα οποία, για εμάς, είναι ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό για την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κι αυτά τα σημεία επιλέγουμε πάντοτε όταν βρισκόμαστε σ΄ αυτή την μεγαλειώδη πόλη για να επενδύσουμε τον χρόνο μας.   

     Και αυτά τα εκπαιδευτικά σημεία της Βουδαπέστης είναι πολλά και ...αιφνιδιαστικά, για όποιον ενδιαφέρεται να διεισδύσει στον Πολιτισμό των Ούννων και, για να πούμε την αλήθεια, πάντοτε για εμάς, από το 1992 κι εντεύθεν, ήταν χαρά μας η ανάμειξη με τον ντόπιο πληθυσμό αυτής της χώρας, παρακολουθώντας τα βιώματά του. Αυτό κάναμε και σε τούτο το εκπαιδευτικό ταξίδι. 

     Η συνέχεια μέσα σε ένα τρένο από Βουδαπέστη προς Βέρνη και η απόλαυση του χειμωνιάτικου τοπίου, προσεγγίζοντας σε έναν προορισμό γεμάτο ...πληροφόρηση! 

     Η Ελβετία έχει πολλά να προσφέρει σε κάποιον που μελετά τον πόλεμο και τις παραμέτρους του. Κι εδώ τα Μουσεία πολλά κι οι ιδιωτικές συλλογές περισσότερες για να αντλήσεις όποια πληροφορία σε ενδιαφέρει κατά τον εγκυρότερο τρόπο, ειδικώς εάν σε συνοδεύει κι ένας υπέροχος φίλος, μόνιμος κάτοικος αυτής της χώρας. Και ολόκληρο το καντόνιο Solothurn είναι ένας θησαυρός!

     Στο "Museum Altes Zeughaus" η "στάση" μας ήταν μακρά, διότι οι συλλογές του είναι ατελείωτες και κάθε έκθεμα σε υποχρεώνει σε προσεκτική παρατήρηση και μελέτη. Εδώ είναι η "χαρά του μελετητή της Ιστορίας" με αμέτρητα παραδείγματα που χρειάζονται ώρες οπτικής απολαύσεως για να τα "ψηλαφίσεις" και να τα καταλάβεις.

     Εδώ, τα εκθέματα παρουσιάζονται σε απίστευτες ποσότητες και ποιότητα αδιαμφισβήτητη, ώστε η αντίληψη του αντικειμένου από τον μελετητή να είναι πλήρης.

     Και, η ίδια πληθωρικότητα εκθεμάτων ισχύει για όλα τα αντικείμενα διαφόρων περιόδων που εκτίθενται εδώ.

     

Εδώ κατατοπιστήκαμε πλήρως για τον δορυπέλεκυ την γνωστότερη ως "αλεβάρδα" την οποία κατόπιν εισαγάγαμε στην εκπαίδευση της Σχολής μας. Τα δείγματα αλεβάρδας τα οποία εκτίθενται σε αυτό το Μουσείο, με τις ποικίλες σχεδιάσεις της κεφαλής τους μας απεκάλυψαν και τον τρόπο χρήσεως κάθε εκδοχής! Μας άφησαν να σκεφθούμε τον "μηχανισμό" κάθε σημείου και, παρά το ότι η αλεβάρδα δεν προορίζεται για έφιππη χρήση, εμείς να της δώσουμε και μια τέτοια χρηστική "προέκταση"! 

`

     Χωρίς να χρειάζεται να μιλήσουμε για το αμιγώς ιππικό κεφάλαιο πληροφοριών αυτού του Μουσείου, θα πρέπει να σημειώσουμε τον πλούτο των σχετικών διοραμάτων του τα οποία εξαντλούσαν πολλούς τομείς Ιππικής με παραστατικήν ακρίβεια.

     Άλλωστε, η Ελβετία διατηρεί μέχρι σήμερα το Ιππικό της, κυρίως, ως ορεινή χώρα της οποίας η άμυνα πάντοτε θα χρειάζεται τον Ίππο που "πάει παντού" ανεξαρτήτως της προόδου της τεχνολογίας του πολέμου.

     Βεβαίως, εδώ και τα πυροβόλα έχουν την τιμητική τους αρχής γενομένης από τα παλαιότερα και ιστορικότερα, πάντοτε παρουσιαζόμενα κατά κοινή τακτική, σε ποσότητα.

     Και τα πυροβόλα όπλα εκτίθενται εδώ σε αφθονία είτε στη βαρεία μορφή τους, είτε στην ελαφρά. 

     Διεξοδική είναι και η παρουσίαση μέχρι και των βοηθητικών οχημάτων εκστρατείας, αλλά και πολλών ακόμη εκθεμάτων διαφόρων τομέων διεξαγωγής πολέμου για τον οποίον οι Ελβετοί τρέφουν ιδιαίτερην ...εκτίμηση!

     Ανεξάντλητα, επίσης και τα σύγχρονα όπλα των τελευταίων ευρωπαϊκών πολέμων σ΄ αυτό το Μουσείο-"σχολείο" Ιστορίας εκτεθειμένα με σεβασμό στους μουσειολογικούς κανόνες ώστε ο μελετητής να τα νιώθει "ολοζώντανα" στην παρατήρησή τους.

     Τέλος, μιλώντας για μουσειολογικούς κανόνες, θα πρέπει να αναφερθούμε στην ιδανική παρουσίαση διοραμάτων τα οποία θα μπορούσαν να είναι ...φωτογραφίες εποχής! Η Αισθητική των Ελβετών στην παρουσίαση αναλόγων εκθεμάτων είναι "μοναδική". 

     Το ταξίδι πάντα εκπαιδευτικό, για εμάς τους αρχαρίους μαθητές που θέλουμε να μαθαίνουμε ισοβίως... Κι αυτό το ταξίδι μας έδωσε "εφόδια" ώστε να διαχειριζόμαστε επιτυχώς τον φόβο του Ίππου, να αποσαφηνίσουμε ιστορικώς και χρηστικώς τον δορυπέλεκυ ώστε να τον εντάξουμε στην διδασκαλία του Ιππηλασίου  της Σχολής μας, αλλά και πολλά-πολλά άλλα που μάθαμε σ΄ εκείνο την πολυήμερη περιπλάνησή μας στην Ελβετία διότι, όπως αναφέραμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας, "...προτεραιότητα έχει η μεγάλη και  α τ ε λ ε ύ τ η τ η   μ ά θ η σ η..." και όχι ο ...αυτοθαυμασμός μας ως δήθεν "Δασκάλων"! Αισίως, δε, εισερχόμεθα στο 20ό έτος συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" κοντά στο ζώο και κοντά στο όπλο που μας αφορά ως αρχάριοι μαθητές και μόνον!    

H MEΓΑΛΗ ΜΑΘΗΣΗ

 H MEΓΑΛΗ ΜΑΘΗΣΗ

     Ένα, μάλλον, επικριτικό όσο και πολύ ουσιατικό τηλεφώνημα από εξαιρετικό φίλο των "Ελλήνων Κενταύρων" μας επανέφερε στην μνήμη την χρησιμότητα του ελέγχου πράξεων και παραλείψεων που επηρεάζουν την αποτίμηση του έργου μας. Με αφορμή, λοιπόν, την συμπεριφορά δύο πρώην στελεχών της Ομάδος μας, ο συνομιλητής μας αναρωτήθηκε "τι" είναι εκείνο που αποτυγχάνει σε μία, δεδομένα, σωστή διδασκαλία να διαμορφώσει "χαρακτήρες"; Και, κινούμενος επί δύο αξόνων-παραδειγμάτων ανεπίτρεπτης συμπεριφοράς, ο καλός μας φίλος επικαλέσθηκε, αφ΄ ενός, την περίπτωση πρώην στελέχους μας το οποίο ασέβησε ενώπιον Ίππου και Σχολής και, αφ΄ ετέρου, την περίπτωση επίσης πρώην στελέχους μας το οποίο εμφανίζεται σε μέσον κοινωνικής δικτυώσεως ...αυτοθαυμαζόμενο ως ..."Δάσκαλος" πολεμικής τέχνης με την οποία οψίμως "αυτοσυνδέθηκε" χωρίς να τεκμηριώνει σχέση! Και με φωνή οργίλα ο συνομιλητής μας, έθεσε το ερώτημά του: "Πώς είναι δυνατόν ο Δάσκαλος να δηλώνει επίμονα ότι δεν είναι Δάσκαλος αλλά αρχάριος μαθητής κι ο μαθητής να δηλώνει με αναίδεια ότι είναι Δάσκαλος;" 

     Επιμένοντας στην πλατωνική αρχή της αληθείας και λόγω του ότι ο συνομιλητής μας, μας κατέλαβε εξ απήνης, απληροφόρητους για την δεύτερη περίπτωση την οποία από χρόνων δεν παρακολουθούμε ζητήσαμε πίστωση χρόνου και τις σχετικές παραπομπές - συνδέσμους και, τελικώς, ...screenshots, ώστε να μορφώσουμε γνώμη, κατόπιν δε αυτών, μπορούμε πλέον να τοποθετηθούμε.

     Και οι δύο περιπτώσεις (και όχι μόνον...) έχουν ως κοινό παρονομαστή την υπερβάλλουσα νεανικήν ανωριμότητα (η οποία κάποτε όλους μας επεβάρυνε...) αλλ' επιπλέον και έναν εμφανέστατο ναρκισσισμό ο οποίος, ευτυχώς, συνιστά εξατομικευμένο μειονέκτημα. Ειδικώς δε στην δεύτερη περίπτωση, ο νοσηρός ναρκισσισμός υπήρξε αντικείμενο εξ αρχής διαγνωσθέν στην Σχολή μας και τεθέν υπό "θεραπευτική διαχείριση", δυστυχώς, όμως, για τον φορέα του, το μειονέκτημά του αυτό είναι τόσο συνυφασμένο με την προσωπικότητά του μέχρι σημείου να τον κατατρύχει ισοβίως και επ΄ αυτού ουδεμία "διδασκαλία" μπορεί να επιφέρει ιάσιμο αποτέλεσμα. Και ο ρόλος μιας διδασκαλίας, το χρέος μιας Σχολής, είναι η ποιοτική διδαχή και όχι η μεμψιμοιρία της όποιας πιθανής επιτυχίας ή αποτυχίας της! Ο πολεμιστής μάχεται, αδιάφορος για την όποιαν "απάντηση" στο όποιο "ερώτημα" περί επιτυχίας ή όχι του πολέμου που διεξάγει. Κι αυτό επιχειρούμε και στους "Έλληνες Κενταύρους"!

     Όμως, όλα τούτα δεν αναιρούν την δική μας πρωτίστην υποχρέωση προς εαυτούς, να επιμένουμε στην   ι δ ί α ν  ημών τελείωση, ανεξαρτήτως συμπεριφορών τρίτων οι οποίες, συμπεριφορές τους, αφορούν σε αυτούς και μόνον! Kαι προς επίτευξη αυτής της τελειώσεως, προτεραιότητα έχει η μεγάλη και  α τ ε λ ε ύ τ η τ η   μ ά θ η σ η, μια διηνεκής διαδικασία της οποίας το πέρας ορίζει και την παύση της γνώσεως, κάτι ασύμφορο για την επιβεβλημένη διαρκή ανέλιξη του όντος. Και, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, εμείς αποποιούμεθα τον βαρύτατο τίτλο του "Δασκάλου" επιλέγοντες αυτόν του αρχαρίου μαθητή, αδιάφοροι εάν, αντιθέτως, κάποιοι άλλοι θέλγονται με την παραδοχή της παύσεως της ανελίξεώς τους, κάτι στο οποίο, άλλωστε, ούτε μπορούμε, ούτε και μας επιτρέπεται να παρέμβουμε. Γι αυτό και εμείς τηρούμε την διδασκαλία περί μεγάλης μαθήσεως του Κομφουκίου:

ΣΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗ ΖΟΥΛΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ...ΣΟΥΛΑ ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΙ Η ΒΑΒΟΥΡΑ ΑΔΕΤΑΙ ΑΠ΄ ΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ!

 ΣΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗ ΖΟΥΛΑ

ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ...ΣΟΥΛΑ

ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΙ Η ΒΑΒΟΥΡΑ

ΑΔΕΤΑΙ ΑΠ΄ ΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ!

     Η φωτογραφία είναι σαφέστατη, ένας Ίππος εν κινήσει, π ε ρ π α τ ά ελεύθερος με τον αναβάτη του και φέρει προστατευτικά περισφύρια ("γκέτες") ώστε κατά τον καλπασμό να μη χτυπούν τα πόδια του μεταξύ τους. Επίσης, ο Ίππος είναι  α ν ε π ί σ α κ τ ο ς  και ελεύθερος  σ τ ο μ ί δ ο ς,  κάτι πολύ σπάνιο στην Ιππασία, που δείχνει πόσο πολύ ο Ίππος αυτός προστατεύεται από τον Άνθρωπο που τον ιππεύει και, βεβαίως, όταν ο Ίππος δεν φέρει στομίδα δεν υποφέρει και από κανέναν πόνο στο στόμα του όπως φαντάζεται η κάθε Σούλα η οποία ούτε ξέρει τι βλέπει, ούτε έχει μυαλό να σκεφτεί και απλώς αναμασά ανοησίες! Και όμως, η ...Σούλα, λαϊκή αΗδός, έχει και παραισθήσεις και διατυπώνει γνώμη παρά την ασχετοσύνη της, εκλαμβάνοντας τα περισφύρια ως ...δεσμά(!) που εμποδίζουν τον Ίππο να κινηθεί παρά το ότι ο Ίππος  κ ι ν ε ί τ α ι, παραβλέποντας ότι ο Ίππος δεν φέρει στομίδα ώστε να πονά το στόμα του από την χρήση της, αγνοώντας Ιππασία, Ιππογνωσία και, γενικώς, Ιππική, ξεδιπλώνοντας όλο το φάσμα της  α ν ο η σ ί α ς  της, μιλώντας υστερικά για ..."απανθρωπιά", για "κτηνωδία", "αισχρότητα" και "δεσίματα ποδιών", "παρανοϊκούς βασανιστές", "δυστυχισμένα πλάσματα" και ..."δικαστήρια"!

    Ονομάζεται Βαζούρα "Σούλα", προφανώς δεν έχει πλησιάσει Ίππο ούτε για να τον χαϊδέψει, όμως, στη δημοκρατική ζούλα έχει γνώμη και η ...Σούλα την οποία, κατά δήλωσή της, την παρέσυρε το ρέμα! 

     Στη Σούλα απαντήσαμε και θεωρήσαμε περιττό ο,τιδήποτε επιπλέον για τα όσα συκοφαντικά και ανόητα ξεστόμισε, νομίζοντας ότι βρίσκεται σε κάποια εμποροπανήγυρη από εκείνες που βγάζει το μεροκάματό της παρέα με τους ομοίους της αΗδούς! Όμως, είναι σημαντικό να ανατάμουμε το πρόσωπο, την Σούλα, η οποία δηλώνει "καλλιτέχνις", "τραγουδίστρια", "συνθέτις" και "στιχουργός" μηδεμία σχέση έχουσα με τον Ίππο, προς εξαγωγή κοινωνιολογικών συμπερασμάτων που αφορούν στην τάλαινα εποχή μας! Και επ΄ αυτού θα επικαλεσθούμε την αρωγή του προσωπικού της λογαριασμού του Facebook που, άλλωστε, αποτελεί και το "δακτυλικό αποτύπωμα" της εποχής μας!

     Ένα άτομο, λοιπόν, που δεν μπορεί να εννοήσει ότι ένας Ίππος που κινείται δεν μπορεί να έχει ...δεμένα πόδια, δεν μπορεί παρά να είναι δ η μ ο κ ρ ά τ η ς. Και η Σούλα από τα Γρεβενά είναι μία δεδηλωμένη και αναμφισβήτητη οπαδός της δημοκρατίας και, δη, της  α μ έ σ ο υ!

      Οπαδός της δημοκρατίας, λοιπόν, η Σούλα από τα Γρεβενά και όχι μόνον! Είναι και ...κασσελίστρια, θαυμάστρια του Στέφανου Κασσελάκη και όσων ο αμερικανόφερτος επαμφοτερίζων Στέφανος κομίζει από την άλλη όχθη του Ατλαντικού! Και η Σούλα, όλα τούτα τα "θαγμάζει" διότι στα Γρεβενά, αλλά και στα υπόλοιπα Βαλκάνια, τα δολλάρια, οι βίλες, οι πισίνες και τα ξεκάλτσωτα loafers είναι πολιτιΖΖΖΖμός! Και η Σούλα μας, απαιτεί όχι μόνον δημοκρατία αλλά και ...ά μ ε σ η  δημοκρατία (Κασσελάκης), υποκύπτοντας στην ...γοητεία της όψιμης λεξιπλασίας που θέλει  ά μ ε σ η  την  τ υ ρ α ν ν ί α,  όπως ο Πλάτων την όρισε!

     Όμως, η Σούλα δεν περιορίζεται στον θαγμασμό μόνον του Στέφανου, αλλά επεκτείνει τα εσώτερα συναισθήματά της σε ολόκληρη την έκταση του ...ζεύγους, διεκδικώντας, ποιος ξέρει τι και αναρτώντας το σε κοινή θέα!

     Άλλωστε, η Σούλα είναι εμφανές ότι ψάχνει να βρει την ...χαρά χωρίς να προσδιορίζει "πού ακριβώς", αφήνοντας την φαντασία μας να κατευθυνθεί ακόμη και σε ..."πολυσυλλεκτικότητες", τόσο συνήθεις για τους καιρούς που ζούμε! 

     Και, όπως κάθε σωστός δημοκράτης, η Σούλα είναι και αντιφασίστρια νομίζοντας ότι ο Ezra Pound κι ο Luigi Pirandello αποτελούν απαξιωτικές ύβρεις! Και χαρακτηρίζει ως ...Φασίστα οποιονδήποτε εκπίπτει της ...ευαρεσκείας της με την επικατάρατη φασιστική νοοτροπία να ...ξεπερνά το δυσθεώρητο μεγαλείο της νοημοσύνης της. Αμ' πώς;...

     Δυστυχώς, η Σούλα δεν αναφέρει στο βιογραφικό του λογαριασμού της τις ...σπουδές της, τα Ωδεία στα οποία φοίτησε, τα διπλώματα αντιστίξεως και φούγκας που κατέχει... Θα είναι τόσα πολλά που δεν θα τα θυμάται, όμως, απεριφράστως δηλώνει "τραγουδίστρια", "συνθέτις" και "στιχουργός" εξάπτοντας την φαντασία μας στο να ερευνήσει την σχέση της με την Μουσική, τις εμφανίσεις της στην Σκάλα του Μιλάνου, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Ηρώδειο (έστω, όπως το κατήντησαν...) αλλά ...πουθενά η Σούλα! Αντιθέτως, η Σούλα εντοπίζεται στα Τρίκαλα (όχι στα δυο στενά όπου ξέκαναν τον ...Σακαφλιά!) και σε πάλκα αναλόγου περιωπής και καλλιτεχνικής κορυφώσεως... με τσιφτετέλια και άλλες οσμανλίδικες ζεμπεκιές, ανεξαρτήτως αμερικανολαγνικών ιδιαιτεροτήτων! 

      "Γαρύφαλλο στ΄ αφτί", λοιπόν, ή μάλλον ...μαργαρίτα, ενώ η Σούλα αποφαίνεται επί παντός ...επιστητού, της Ιππασίας συμπεριλαμβανομένης κι ας μην έχει πλησιάσει ούτε καν περίφραξη Σταύλου! Για το ρωμιό, όταν κατέχει το τσιφτετέλι είναι δεδομένο και το δικαίωμα να έχει γνώμη και επί της ...Πυρηνικής Φυσικής!

     Και κάπως έτσι, καταλήγουμε στην βαθμολόγηση του ...IQ της Σούλας, της δημοκράτισσας, της αντιφασίστριας κλπ κλπ..., εκείνης που χωρίς να γνωρίζει τι εστί "Ίππος" έχει ...άποψη περί του ...Ίππου, εκείνης που χωρίς να έχει γνώση, έχει ...γνώμη, εκείνης που επιβεβαιώνει πλήρως την φράση του Πλάτωνος στο η' βιβλίο της "Πολιτείας": 

ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ 

Ή ΕΚ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ! 

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

      Aν είναι για κάτι γνωστός ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτό δεν είναι άλλο παρά η μέχρι ...γεροντοκορισμού τελειομανία του στο κάθε τι με το οποίο καταπιάνεται καθώς και η ανελέητη κριτική του σε ό,τι θεωρεί ως κακαισθησία κι όμως, σήμερα, προετοιμάζοντας μία σκηνή της ταινίας μας "ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ" ως βοηθός του κωλυομένου μας Σκηνοθέτη Γιώργου Κλήμη έμεινε κατενθουσιασμένος από την ανάγνωση και την πρώτη πρόβα της συγκεκριμένης σκηνής η οποία ανέβασε την "αυλαία" αυτής της τολμηρής μας πρωτοβουλίας.

     Συγκεκριμένα, σήμερα, αναγνώσαμε το περιεχόμενο και επιτελέσαμε την πρώτη πρόβα της σκηνής κατά την οποία ο νεαρός Ταρχανιώτης μυείται από τον Δάσκαλό του στο σπαθί και εισάγεται στις τάξεις των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως. "Ταρχανιώτης" στην σκηνή αυτή ο Αλκιβιάδης Βαρδίκος και "Δάσκαλός" του ο Διονύσης Βαρδίκος και όλα αυτά επί παρουσία και του Τάκη Βογόπουλου ο οποίος υποστηρίζει την πρόοδο της ταινίας με την σοβαρή κινηματογραφική του εμπειρία.

     Aξίζει να σημειωθεί ότι ο Διονύσης Βαρδίκος είναι ο επικεφαλής του Εκπαιδευτικού Αρχαιοπρεπούς Οπλιτικού Αγήματος "Λεωνίδας", ως συνέχεια του προηγουμένου "Σπαρτιατικές Μόρες", το οποίον μελετά και διαιωνίζει τα αρχαία ελληνικά και, δη, σπαρτιατικά ιδεώδη και παραδόσεις μέσα στο πλαίσιο της πειραματικής Αρχαιολογίας και με το οποίο αδελφό Άγημα οι "Έλληνες Κένταυροι" έχουμε την Τιμή και την χαρά να συνεργαζόμαστε ποικιλοτρόπως από πολλών ετών.

     Η συνεργασία Αλκιβιάδη και Διονύση από την πρώτη στιγμή ήταν γονιμότατη και κατέληξε σε αυτό που προσδοκά το σενάριο κατά τον πλέον πειστικό τρόπο, μάλιστα και επί παρουσία ...θεατή που, εκ των υστέρων, απέδωσε εύσημα! 

Και σε ό,τι αφορά στην "σκηνική παρουσία" κι ευχέρεια διεκπεραιώσεως του ρόλου του, ο έμπειρος Διονύσης Βαρδίκος δεν μας εξέπληξε αφού η επιτυχία του ήταν δεδομένη, όμως, ο γιος του Αλκιβιάδης μας εξέπληξε όντως, όχι μόνον με την "αναγεννησιακή" κατατομή και τους τρόπους του αλλά και με την μάλλον βιωματική κατανόηση του ρόλου του τον οποίον απέδωσε άριστα με τον εκφερόμενο λόγο, τα εξ αυτού συναισθήματα που διαμορφώνουν "ηχόχρωμα" και κίνηση. Πραγματικά, εύστοχη επιλογή αυτού του σκηνικού "διδύμου" για όλους μας.

     Βεβαίως, το υλικό της οπλοθήκης και αυτής της ταινίας αποτελεί ευγενή χορηγία του Μέλους των "Ελλήνων Κενταύρων" Πολυδεύκη τον οποίον και ευχαριστούμε για την επί χρόνια ανιδιοτελή του υποστήριξη της Σχολής μας.

      Αυτή η προσπάθεια μιας πρώτης προετοιμασίας στη διδασκαλία των ρόλων επ΄ ουδενί υποκαθιστά το έργο του Σκηνοθέτη μας Γιώργου Κλήμη, απλώς και κατά τρόπον "φροντιστηριακό" προετοιμάζει τους ηθοποιούς μας ώστε ο Σκηνοθέτης ο οποίος πιέζεται από σοβαρά υπηρεσιακά καθήκοντα να νιώθει λιγότερο βεβαρυμμένος εργατωρών και να επιχειρήσει τις τελικές διορθώσεις που θα κριθούν απαραίτητες.

AKOMH MIA ΦΟΡΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟ ΑΝΤΙΚΑ

AKOMH MIA ΦΟΡΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟ ΑΝΤΙΚΑ

     Σπουδαίος, ο αείμνηστος Θεόδωρος Αντίκας, Δάσκαλός μας και πολύτιμος υποστηρικτής των "Ελλήνων Κενταύρων", μας υπογραμμίζει με την απουσία του το επιστημονικό υστέρημα της εποχής μας και μας κάνει να τον θυμόμαστε πάντοτε για τα όσα ανεκτίμητα προσέφερε στην Ιππογνωσία, στην Ιππολογία, στην Ιππιατρική και, βεβαίως, στην Αρχαιολογία.

Από το "ΕΘΝΟΣ" πληροφορούμεθα:

     "Ο Αρχαιολόγος, Ανθρωπολόγος αλλά και διακεκριμένος Ιππολόγος και Ιππιατρός, αείμνηστος, Θεόδωρος Αντίκας παρουσιάζει τα ευρήματα σκελετών τάφου τα οποία μαρτυρούν ότι ο νεκρός είναι ο Φίλιππος Β΄ και η νεκρή, η κόρη του Σκύθη βασιλιά Αθέα.

     Μιλώντας στο «Εθνος», ο αείμνηστος καθηγητής είπε ότι οι ανθρωπολογικές αναλύσεις των οστών έδειξαν πως ο άντρας υπέφερε από χρόνια ιγμορίτιδα, ίσως λόγω του σοβαρού προβλήματος όρασης που αντιμετώπιζε, έφερε εκφυλιστικές αλλοιώσεις και δείκτες που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ήταν ηλικίας 41-49 ετών και είχε ιππική δραστηριότητα. Επιπλέον είχε τραύμα στο αριστερό χέρι, κάτι που αναφέρει και ο Δημοσθένης στο «Περί Στεφάνου Λόγος».

     Μετέπειτα έρευνες που έκανε ο καθηγητής Αντίκας στα οστά της νεκρής, που βρέθηκε στον τάφο ΙΙ -στον προθάλαμο- δείχνουν ότι πρόκειται για νεαρή γυναίκα περίπου 32 χρόνων, που είχε συντριπτικό κάταγμα στην αριστερή κνήμη και κούτσαινε, ενώ ήταν δεινή ιππέας και πολεμίστρια. Άλλωστε, στον χώρο της ταφής της βρέθηκε πλούσιος οπλισμός από ακόντια, βέλη, και ολόκληρη η φαρέτρα της.

     Τα χαρακτηριστικά αυτά αποκλείουν τις γυναίκες που είχαν προταθεί και ενισχύουν την άποψη ότι είναι η ανώνυμη Σκύθισσα, κόρη του βασιλέως Αθέα."

     Πόσο τυχεροί υπήρξαμε με τέτοιους Δασκάλους!...


http://www.thetoc.gr/eng/culture-arts/article/has-philips-mask-been-found

http://www.thetoc.gr/politismos/article/bergina-ti-edeikse-i-aksoniki-tomografia-sta-osta-tou-filippou

http://www.archeolog-home.com/pages/content/vergina-grece-remains-of-alexander-the-great-s-father-confirmed-found.html

ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΒΑΤΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΥ

 ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΒΑΤΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΥ

     Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το ανίκανο και διεφθαρμένο δημοκρατικό κράτος, αμέσως μετά την οικονομική κραιπάλη των, δήθεν, «Ολυμπιακών» του 2004, δρομολόγησε το ξεπούλημα των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων Ιππασίας Μαρκοπούλου, όπως και του Ιπποδρόμου Μαρκοπούλου.

     Εγκαταλείποντας σε πλήρη καταστροφή το Ολυμπιακό Κέντρο Ιππασίας Μαρκοπούλου από το οποίο ντόπιοι μεγαλοπαράγοντες ομιλάρχες έκλεψαν ακόμη και την άμμο των Ιππευτηρίων του προς ίδια χρήση, μεθόδευσαν και την διάλυση του Ιπποδρόμου φθάνοντας σήμερα σε σημείο να έχουν κλείσει οι καλύτεροι Σταύλοι του, να έχουν σχεδόν εξαφανιστεί οι Ίπποι και οι ιπποδρομίες να είναι καθαρά μία συμβολική αναφορά χωρίς περιεχόμενο!

     Θυμόμαστε τότε που άρχιζε η ουσιαστική διάλυση του Ιπποδρόμου να δίνεται προτεραιότητα αφανισμού στη Σχολή Αναβατών η οποία, στις προηγούμενες εγκαταστάσεις του Παλαιού Φαλήρου άκμαζε και στήριζε νεαρά παιδιά σε μια επαγγελματική πορεία γεμάτη οφέλη και αίγλη! Θυμόμαστε στα σκουπίδια του Ολυμπιακού Κέντρου Μαρκοπούλου πεταμένη ακόμη και την πινακίδα της Σχολής Αναβατών μαζύ με στομίδες, ηνίες, χαλινούς και πολλά άλλα με των οποίων την εξαφάνιση κάποιοι ελεεινοί προσπαθούσαν να εξαλείψουν τα ίχνη των ανομημάτων τους! Και, ας το πούμε, τότε, την εποχή μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, η Σχολή Αναβατών διέθετε ακόμη και μηχανικό Ίππο(!) για την εκπαίδευση των μαθητών της, κάτι πανάκριβο και που δεν ξέρουμε τι απέγινε…

     Τύχη αγαθή μας είχε φωτίσει το 2002 να παρουσιάσουμε (3/11/2002) την, τότε Σχολή Αναβατών στη σειρά των εβδομαδιαίων τηλεοπτικών εκπομπών μας με τίτλο «Ιππασία ή Περί Ιππικής», στο «Εxtra Channel». Σήμερα που, βεβαίως, δεν υπάρχει η Σχολή Αναβατών του Ιπποδρόμου, σας παρουσιάζουμε το περιεχόμενο εκείνης της εκπομπής μας, έτσι, για να θυμόμαστε την συνεχή παρακμή της αντιφασιστικής δημοκρατίας μας και τους άθλιους προαγωγούς της!  

BACKSTAGE ...ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΩΝ

 BACKSTAGE ...ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΩΝ

     Ναι, θα λέγαμε "backstage προετοιμασιών" για την ταινία μεγάλου μήκους "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" και σήμερα βρεθήκαμε στον χώρο του πολύτιμου χορηγού μας Πολυδεύκη ο οποίος όχι μόνον υποστηρίζει κάθε ελληνοκεντρικήν ανιδιοτελή "προσπάθεια" οιουδήποτε Συνέλληνος, αλλά και κάθε δράση της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" στην οποία, παλαιόθεν, ανήκει και ο ίδιος. Και ο Πολυδεύκης είναι ο ευγενής χορηγός μας ο οποίος φροντίζει την οπλοθήκη της παραγωγής της ταινίας!

     Αυτή την φορά μας υποδέχθηκε για να μας χορηγήσει τα απαραίτητα αγχέμαχα της σκηνής κατά την οποίαν ο νεαρός Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης μυείται στο σπαθί. Kαι μας υποδέχθηκε, όπως πάντα, φιλοφρονέστατα με άφθονο καλλίγευστο κέικ και υπέροχο "Disaronno" σε πανέμορφα κρυστάλλινα ποτήρια, έτσι, για να μην ξεχνάμε ότι μέσα στο χάλι της δημοκρατικής κακαισθησίας, η Αισθητική παραμένει προνόμιο των οχλολοίδορων αρνητών της μαζοκρατικής τυραννίας.