ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ 20ό ΧΡΟΝΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

 ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ 20ό ΧΡΟΝΟ 

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Xρειάστηκαν πολλά "μέσα", πολλές παρεμβάσεις και περισσότερες διαδικασίες, ώστε σε εκείνο το εκπαιδευτικό ταξίδι να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε από την Βουδαπέστη και τον Ζωολογικό Κήπο της, τον αρχαιότερο της Ευρώπης, μέσα από το κλουβί των αιλουροειδών, την μελέτη παραμέτρων της, κατά Κ. Lorenz, επιθετικότητος. 

     Κι αν αναρωτηθεί κανείς τι σχέση μπορεί να έχει μια λεοπάρδαλη με έναν Ίππο τον οποίο εμείς μελετούμε θα απαντήσουμε ότι και τα δύο ζώα έχουν τον κοινό παρονομαστή του φόβου ο οποίος μετασχηματίζεται σε επιθετικότητα. Και η διαχείριση του φόβου του Ίππου από τον Εκπαιδευτή είναι αυτό που μας αφορά, όταν, δε, διαχειριζόμαστε επιτυχώς τον φόβο ενός αιλουροειδούς τότε... 

     Και ακολουθώντας τις οδηγίες του φροντιστή του κλουβιού, μέσα σ΄ αυτό, καταλήξαμε σε συμπεράσματα που έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση του Ίππου, αλλά και κάθε, σχεδόν, θηλαστικού.

     Πράγματι, στο τμήμα των αιλουροειδών αυτού του εμβληματικού Ζωολογικού Κήπου η επαφή μας μαζύ τους μας δίδαξε τόσα πολλά κι ενδιαφέροντα, πρωτίστως όμως, πως να διαχειριζόμαστε τον δικό μας φόβο ώστε η δική μας διέγερση να μην προκαλεί επιθετικές συμπεριφορές άλλων ζώων οδηγώντας μας στην τέλεια "στρογγυλή κίνηση" που είναι η "πύλη εισόδου" στην Φυσικήν Ιππική. 

     Ένα απέραντο "σχολείο" η Ουγγαρία, "σχολείο" πολλών επιστημών και τεχνών, "σχολείο" Αισθητικής για όποιον έχει την τύχη να την ζήσει και να την μελετήσει όπως εμείς που την βιώνουμε από το 1992 θεωρώντας την ανεξάντλητη.

     Βεβαίως, η Βουδαπέστη έχει τα ωραιότερα ...καφέ της Ευρώπης, εντυπωσιακά κέντρα ...διασκεδάσεως, δηλαδή, ό,τι θέλει ο ...τουρίστας, όμως, διαθέτει κι εξαιρετικά εκπαιδευτικά σημεία τα οποία, για εμάς, είναι ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό για την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κι αυτά τα σημεία επιλέγουμε πάντοτε όταν βρισκόμαστε σ΄ αυτή την μεγαλειώδη πόλη για να επενδύσουμε τον χρόνο μας.   

     Και αυτά τα εκπαιδευτικά σημεία της Βουδαπέστης είναι πολλά και ...αιφνιδιαστικά, για όποιον ενδιαφέρεται να διεισδύσει στον Πολιτισμό των Ούννων και, για να πούμε την αλήθεια, πάντοτε για εμάς, από το 1992 κι εντεύθεν, ήταν χαρά μας η ανάμειξη με τον ντόπιο πληθυσμό αυτής της χώρας, παρακολουθώντας τα βιώματά του. Αυτό κάναμε και σε τούτο το εκπαιδευτικό ταξίδι. 

     Η συνέχεια μέσα σε ένα τρένο από Βουδαπέστη προς Βέρνη και η απόλαυση του χειμωνιάτικου τοπίου, προσεγγίζοντας σε έναν προορισμό γεμάτο ...πληροφόρηση! 

     Η Ελβετία έχει πολλά να προσφέρει σε κάποιον που μελετά τον πόλεμο και τις παραμέτρους του. Κι εδώ τα Μουσεία πολλά κι οι ιδιωτικές συλλογές περισσότερες για να αντλήσεις όποια πληροφορία σε ενδιαφέρει κατά τον εγκυρότερο τρόπο, ειδικώς εάν σε συνοδεύει κι ένας υπέροχος φίλος, μόνιμος κάτοικος αυτής της χώρας. Και ολόκληρο το καντόνιο Solothurn είναι ένας θησαυρός!

     Στο "Museum Altes Zeughaus" η "στάση" μας ήταν μακρά, διότι οι συλλογές του είναι ατελείωτες και κάθε έκθεμα σε υποχρεώνει σε προσεκτική παρατήρηση και μελέτη. Εδώ είναι η "χαρά του μελετητή της Ιστορίας" με αμέτρητα παραδείγματα που χρειάζονται ώρες οπτικής απολαύσεως για να τα "ψηλαφίσεις" και να τα καταλάβεις.

     Εδώ, τα εκθέματα παρουσιάζονται σε απίστευτες ποσότητες και ποιότητα αδιαμφισβήτητη, ώστε η αντίληψη του αντικειμένου από τον μελετητή να είναι πλήρης.

     Και, η ίδια πληθωρικότητα εκθεμάτων ισχύει για όλα τα αντικείμενα διαφόρων περιόδων που εκτίθενται εδώ.

     

Εδώ κατατοπιστήκαμε πλήρως για τον δορυπέλεκυ την γνωστότερη ως "αλεβάρδα" την οποία κατόπιν εισαγάγαμε στην εκπαίδευση της Σχολής μας. Τα δείγματα αλεβάρδας τα οποία εκτίθενται σε αυτό το Μουσείο, με τις ποικίλες σχεδιάσεις της κεφαλής τους μας απεκάλυψαν και τον τρόπο χρήσεως κάθε εκδοχής! Μας άφησαν να σκεφθούμε τον "μηχανισμό" κάθε σημείου και, παρά το ότι η αλεβάρδα δεν προορίζεται για έφιππη χρήση, εμείς να της δώσουμε και μια τέτοια χρηστική "προέκταση"! 

`

     Χωρίς να χρειάζεται να μιλήσουμε για το αμιγώς ιππικό κεφάλαιο πληροφοριών αυτού του Μουσείου, θα πρέπει να σημειώσουμε τον πλούτο των σχετικών διοραμάτων του τα οποία εξαντλούσαν πολλούς τομείς Ιππικής με παραστατικήν ακρίβεια.

     Άλλωστε, η Ελβετία διατηρεί μέχρι σήμερα το Ιππικό της, κυρίως, ως ορεινή χώρα της οποίας η άμυνα πάντοτε θα χρειάζεται τον Ίππο που "πάει παντού" ανεξαρτήτως της προόδου της τεχνολογίας του πολέμου.

     Βεβαίως, εδώ και τα πυροβόλα έχουν την τιμητική τους αρχής γενομένης από τα παλαιότερα και ιστορικότερα, πάντοτε παρουσιαζόμενα κατά κοινή τακτική, σε ποσότητα.

     Και τα πυροβόλα όπλα εκτίθενται εδώ σε αφθονία είτε στη βαρεία μορφή τους, είτε στην ελαφρά. 

     Διεξοδική είναι και η παρουσίαση μέχρι και των βοηθητικών οχημάτων εκστρατείας, αλλά και πολλών ακόμη εκθεμάτων διαφόρων τομέων διεξαγωγής πολέμου για τον οποίον οι Ελβετοί τρέφουν ιδιαίτερην ...εκτίμηση!

     Ανεξάντλητα, επίσης και τα σύγχρονα όπλα των τελευταίων ευρωπαϊκών πολέμων σ΄ αυτό το Μουσείο-"σχολείο" Ιστορίας εκτεθειμένα με σεβασμό στους μουσειολογικούς κανόνες ώστε ο μελετητής να τα νιώθει "ολοζώντανα" στην παρατήρησή τους.

     Τέλος, μιλώντας για μουσειολογικούς κανόνες, θα πρέπει να αναφερθούμε στην ιδανική παρουσίαση διοραμάτων τα οποία θα μπορούσαν να είναι ...φωτογραφίες εποχής! Η Αισθητική των Ελβετών στην παρουσίαση αναλόγων εκθεμάτων είναι "μοναδική". 

     Το ταξίδι πάντα εκπαιδευτικό, για εμάς τους αρχαρίους μαθητές που θέλουμε να μαθαίνουμε ισοβίως... Κι αυτό το ταξίδι μας έδωσε "εφόδια" ώστε να διαχειριζόμαστε επιτυχώς τον φόβο του Ίππου, να αποσαφηνίσουμε ιστορικώς και χρηστικώς τον δορυπέλεκυ ώστε να τον εντάξουμε στην διδασκαλία του Ιππηλασίου  της Σχολής μας, αλλά και πολλά-πολλά άλλα που μάθαμε σ΄ εκείνο την πολυήμερη περιπλάνησή μας στην Ελβετία διότι, όπως αναφέραμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας, "...προτεραιότητα έχει η μεγάλη και  α τ ε λ ε ύ τ η τ η   μ ά θ η σ η..." και όχι ο ...αυτοθαυμασμός μας ως δήθεν "Δασκάλων"! Αισίως, δε, εισερχόμεθα στο 20ό έτος συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" κοντά στο ζώο και κοντά στο όπλο που μας αφορά ως αρχάριοι μαθητές και μόνον!