ΔΥΟ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΠΡΟΦΙΛ
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ
Τον Έλληνα Στρατιώτη της Δύσεως τον περιγράφει αδρά ο "χρωστήρας" του εθνικού μας Ιστορικού Κωνσταντίνου Σάθα στο ομότιτλο έργο του. Ανιδιοτελέστατος, αυτόθυτος, μαχητικότατος, ευθύς όσο και άτεγκτος, μη αναμειγνυόμενος σε ο,τιδήποτε ποταπό ("πολιτική", οργανώσεις, ίντριγκες, εθνοκαπηλίες κλπ κλπ) μοναχικός και αυταρκέστατος! Αυτός που, χωρίς κορυβαντισμούς, επιτυγχάνει την πρώτη επαναστατική απελευθέρωση εθνικού εδάφους τον ιη' αιώνα και δεν το διατυμπανίζει ακόμη κι όταν οι, μεταγενεστέρως, επελθόντες οικειοποιούνται θρασύτατα το μοναδικό απελευθερωτικό του επίτευγμα και, τσιφλικοποιώντας το, μιλούν περί "επαναστάσεως" έναν αιώνα μ ε τ ά, τον ιθ' αιώνα!
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος αρνησίπατρης της Ελλάδος από
ένα μέρος των ίδιων των ψευδο-"εθνικιστών" της οι οποίοι, ενώ
εμφανίζονται ως διαπρύσιοι "ελληνοπατριώτες" δεν χάνουν ευκαιρία να
μεθοδεύουν μια συστηματική αποδόμηση του Ελληνισμού ακόμη και κρυπτόμενοι πίσω
από αυτόν.
Ο Χρήστος Αν. Ζουλιάτης - Βασιλείου (1862 - 1937),
λοιπόν, με το ψευδώνυμο "Χρήστος Χρηστοβασίλης" (είχε κι άλλα,
διάφορα...) επιδίδεται σε μια συστηματική παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας
αποβλακώνοντας έναν ήδη απαίδευτο βαλκανικό λαό με μύριες όσες προσμίξεις
που προσπαθεί, στα τέλη του 19ου αιώνος και στο πρώτο μισό του 20ού, να
ανακάμψει από τον οθωμανικό ζυγό και να διαμορφώσει την εθνική του ταυτότητα.
Αυτός, λοιπόν, ο μεγαλοαστός της εποχής του, οχυρωμένος πίσω από την τουρκική
υπηκοότητα και, φυσικά, την υποταγή του στην ανθελληνική φαναριώτικη εκκλησία,
αναμασά την πομφολυγούσα περί "Βυζαντίου" παρελκυστική
"ρητορική", μιλά για Ενετική ..."Δημοκρατία", δείχνει
εντελώς απληροφόρητος περί Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και θεωρεί ότι
στις 29 Μαίου 1453 κατέρρευσε η ...Ελληνική Αυτοκρατορία(!) και, γενικώς,
επιδίδεται στις γνωστές συρμώδεις κορωνίδες περί "Αγια-Σοφιάς",
"ανακτήσεως Κωνσταντινουπόλεως" και λοιπών μεγαλοϊδεατικών
ανοησιών που μεθοδεύουν την προσήλωση του βλέμματος των βλακών στην εκείθεν του
Αιγαίου "Βασιλεύουσα" ενώ χάνουν την εντεύθεν του Αιγαίου
...πρωτεύουσα των Αθηνών.
Ο παμπόνηρος τούρκος υπήκοος Χρήστος Χρηστοβασίλης τον
οποίο, μάλιστα η ελληνική ...εθνικιστική(!) εγκυκλοπαιδεία
"Μetapedia" θεωρεί και ως "εθνικιστή", δεν
παρέμεινε ένας απλώς γραφικός της εποχής του καλοπερνώντας πρωτοκλασάτα
στην "τάξη" του,, εάν δεν κατέληγε ως ένας από τους πλέον ειδεχθείς
πλαστογράφους προσώπων και γεγονότων της νεότερης ελληνικής ιστορίας,
ωθούμενος από τον διαστροφικό φαναριωτισμό του με αποτέλεσμα να ομολογήσει ότι
"σερβίρισε" τα εθνικά μας άσματα κατά την δική του, υποκειμενική
"κοπτορραπτική" ασεβώντας απέναντι στην ιστορικήν αλήθεια στην οποία,
το καθένα, αναφέρεται. Καταδικασμένος σε θάνατο από τους Τούρκους, εν τούτοις,
ταξιδεύει ανενόχλητος κι εγκαθίσταται(!) στην ...Κωνσταντινούπολη και στην
...Σμύρνη όπου, μάλιστα, επεχείρησε να αγοράσει και περιουσία! Ο ίδιος,
χρησιμοποιείται από τον Πασά(!) των Τρικάλων ως έμπιστος, προσωπικός, διερμηνέας
του! Ανεμείχθη στη δημοσιογραφία υπό διάφορες "σημαίες"
...ευκαιρίας, στην πολιτική ως φιλομοναρχικός και σε διάφορες οργανώσεις με
εθνικό πρόσημο από τις οποίες και απεχώρησε ακόμη και με δραματικές
διαφωνίες ("Ελληνισμός" του Νεοκλέους Καζάζη) Παραλλήλως, υμνεί
στο έργο του τους ...Εβραίους(!) και υπήρξε από τους πρώτους που πανηγυρίζει προσδοκώντας την ίδρυση του κράτους του ...Ισραήλ(!) αποκαλώντας τους Εβραίους
..."περιούσιο λαό"(!):
«Στην δημιουργία εθνικής εστίας του περιούσιου λαού του
Ισραήλ»
«{....} Αλλ’ ύστερα από είκοσι αιώνων αδικία,
Κι’ απ’ την Ευρώπη έλλειψη κάθε δικαιοσύνης
Προς τον λαόν του Ισραήλ, τώρα η διπλωματία
Η ένδοξη και κραταιά της Χριστιανοσύνης
Είδε το μέγα Αδίκημα, το στίγμα των αιώνων,
Και στη Σιών τον θρόνο της στήνει η Ελευθερία!
Κι έτσι ο παρών Χριστιανισμός έχει ήδη καταργήσει
Ό,τι ο παλιός Χριστιανισμός είχε δημιουργήσει.
Ήρθεν η μέρα η ποθητή, Εβραίοι, να χαρήτε,
Κι’ απ’ τη μεγάλη σας χαρά η Γη ας αντηχήσει!
Δεν είστε πλιά εξόριστοι σ’ Ανατολή και Δύση!
Της Παλιγγενεσίας σας ανέτειλεν η μέρα,
Η μέρα η περιπόθητη η χρυσoνειρεμένη.
Η εθνική Σημαία σας χορεύει στον αέρα,
Και η ένδοξη πατρίδα σας είναι ελευθερωμένη!
Άνοιξε, γη του Ισραήλ, την ιερή αγκαλιά σου
Και ελεύθερη αγκάλιασε τα ελεύθερα παιδιά σου!».
(1920)
Τέλος, γύρω απ΄ αυτή την μοιραία
"περσόνα" συμβαίνουν περίεργοι, α δ ι κ α ι ο λ ό γ η τ ο ι(!) και σ ω ρ η δ ό ν, θ ά ν α τ ο ι
συζύγου και π α ι δ ι ώ ν, ενώ βεβαίως είναι και ...τέκτων(!) 33ου, μάλιστα, βαθμού
στην στοά "Δωδώνη", με άριστες σχέσεις με τη δικτατορία της
"4ηςΑυγούστου" (στην κηδεία του παρέστη και ο υπουργός ασφαλείας του βασιλομεταξικού καθεστώτος Κ. Μανιαδάκης) και, κατά την διάρκειά της (1937) παρασημοφορημένος με
τον χρυσό Σταυρό του Βασιλέως Γεωργίου Α'!
Aλλά προς "τι;" η αναφορά στον Χρήστο
Χρηστοβασίλη και τα "Εθνικά Άσματά" του; Προς "τι;" η αναφορά σε
έναν ακόμη "βολεμένο" που "επιστρατεύθηκε" να προσυπογράψει ένα
"συγχωροχάρτι" για μιαν αμαρτωλή εκκλησία η οποία στραγγάλισε έναν
Ρήγα στο κάστρο Καλεμεγκντάν, που αφόρισε τους επαναστάτες και καθ΄ όλη την "πορεία" της βανδάλισε τον Ελληνισμό; Διότι, o Xρήστος Χρηστοβασίλης είναι ενδεικτική "φυσιογνωμία" που εκπροσωπεί τους γραικύλους ως έναν μεταλλαγμένο όχλο που, ολίγον σαν πατριώτες, ολίγον σαν φιλο- και αντι- μοναρχικοί και σαν διαχρονικώς υποβλέποντες "νυκοκυραίοι κυρ-Παντελήδες", πολύ εβραιολάγνοι κι άλλο τόσο αρχιμασόναροι, μετάλλαξαν τον "Έλληνα" σε "ρωμιό" και διεμόρφωσαν τον νεογραικύλικο ραγιαδισμό ως κανόνα κοινωνίας, επιβεβαιώνοντας τον Φαλμεράιερ και κρατώντας ολόκληρη την Ελλάδα υποχείρια των εκμεταλλευτών της! Με λίγα λόγια, ο Χρήστος Χρηστοβασίλης ήταν ο κανόνας του ανθρωποειδούς μορφώματος που πολέμησαν οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως στην ιερή προσπάθειά τους να ανιδρύσουν Πατρίδα!