ΜΑΓΕΙΑ

 ΜΑΓΕΙΑ

     "Ιχνηλατώντας" το πέρασμα των Ναϊτών Ιπποτών, στο 3ο και 4ο Διαμέρισμα του Παρισιού, αφουγκραστήκαμε τη βοή του, πάλαι, Διοικητηρίου τους, όπου οι αρχαιολόγοι του "EVA" ανέσκαπταν το έδαφος ανασυνθέτοντας ένα παρελθόν Ιστορίας αλλά και  Μ α γ ε ί α ς, ξαναζωντανεύοντας τα ανώνυμα, πια, ανθρώπινα απομεινάρια του νεκροταφείου Carreau du Temple. 

     Κι όπως εκείνοι οι αρχαιολόγοι έτσι κι εμείς, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όχι στο Παρίσι αλλά στον, εξίσου περίφημο, Υμηττό, ενισχύσαμε με το στοιχείο της Μαγείας το ρεαλιστικό κάλεσμα του Ξενοφώντος ώστε να προσδώσουμε στην Ιππική την μεγαλοπρεπή της ολοκλήρωση.

    Ασφαλώς και ο νοήμων αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι, εν προκειμένω, ουδεμία θρησκευτική ή θεολογική προσέγγιση επιχειρείται. Η δική μας προσέγγιση επιλέγει την αυστηρώς μετά-Φυσική (την σταθερώς φυσική, επέκεινα του ως "φυσικού, αντιληπτού" ώστε να καλυφθεί ένα κενό μεταξύ του, κοντόθωρα, αντιληπτού και του, κατά πολύ ευρυτέρου,  πραγματικώς υπάρχοντος το οποίον ακεραιώνει την Ιππική και αυτό το υπαρκτό, όσο και προσφερόμενο προς διερεύνηση, άνυσμα της Ιππικής δεν είναι παρά η Μαγεία της, ένα στοιχείο αναπόσπαστο της φυσικής πραγματικότητος ουδεμία σχέση έχοντος με τσαρλατανισμούς και μαγγανείες.  

      Ανεξαρτήτως εποχών και λαών, είτε σε χρόνους και κοινωνίες Βαρβάρων, είτε σε σύγχρονες εποχές πολιτισμένων ή και τύποις "πολιτισμένων" κοινωνιών, η Μαγεία ασκεί την δική της φυσική επίδραση στο γίγνεσθαι κι επισφραγίζει με την ανεξίτηλη συναρπαστικότητά της πολιτισμούς κι εγχειρήματα.

     Ερμηνευόμενη είτε από τον Eliphas Levi, είτε από τον Alessandro di Cagliostro, η Μαγεία παρακολουθεί μέσα στον χρόνο όλα τα φυσικά κι ανθρώπινα, αλλά και τα πάντα πέραν αυτών, όσα αδυνατούμε να προσδιορίσουμε.

      Μία φράση από έναν όχι και τόσο "υποψιασμένο" Συνασκούμενο αντηχεί προ πολλών χρόνων ως υπόμνηση στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων": "Ας μη χαθεί ποτέ η Μαγεία της Έφιππης Τοξοβολίας!". Κι εμείς, βεβαίως αυτό προσπαθούμε και θα το προσπαθήσουμε ακόμη εντονότερα στα επικείμενα περιορισμένα μαθήματα Ιππασίας που θα διεξαχθούν στο Ιππευτήριό μας για πολύ λίγα άτομα (εμπλεκόμενα στην ταινία μας κλπ). Ήδη, δε, είναι έτοιμο το σχετικό curriculum.  

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Η συστηματική διοργάνωση μιας σοβαρής παραγωγής ταινίας μεγάλου μήκους είναι σίγουρο ότι αποτελεί ένα πολυπρισματικό μάθημα πολυειδών γνώσεων για όποιον την επιχειρεί και η όλη διαδικασία παραπέμπει σε μια διαρκή σύζευξη όλων των αισθήσεών του προς την τελική δημιουργία. Αυτό ακριβώς που συμβαίνει και κατά την άσκηση μιας πολεμικής τέχνης όπου όλες οι αισθήσεις συναρμόζονται προς επίτευξη του τελικού πλήγματος, βεβαίως δε, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Έφιππη Τοξοβολία όπου ο Εφιπποτοξότης εναρμονίζει όλες τις αισθήσεις του πριν απελευθερώσει την χορδή του Τόξου του ενώ βρίσκεται στην φάση απογειώσεως ενός καλπαστικού διασκελισμού.

     Πολύ ωραίες προσπάθειες, γύρω μας, εντυπωσιακότατες θα λέγαμε, με επίκεντρο την πρακτική της Έφιππης Τοξοβολίας, με συναρπαστικές εικόνες Εφιπποτοξοτών εν δράσει σε αγωνιστικές διαδρομές και διεθνή "events", με λαμπρούς πρωταθλητές που διδάσκουν με τις τεχνικές τους την εφιπποτοξοτική "μαγεία" που αναδεικνύεται μέσα από τον κονιορτό του καλπασμού όταν το βέλος εγκαταλείπει το Τόξο... Όμως, πόσοι έχουν αναρωτηθεί εάν η ίδια εφιπποτοξοτική "μαγεία" μπορεί να εντοπισθεί σε όλες τις εκφάνσεις μιας αρμονικής καθημερινότητος από κάποιον που κατάφερε να διδαχθεί πραγματικά από την Έφιππη Τοξοβολία και να την κάνει βίωμα ζωής;

     Μια πολεμική τέχνη δεν μπορεί να συνιστά "απασχόληση ελευθέρων ωρών" σε έναν συγκεκριμένο χώρο προγραμματικής ασκήσεως κάποιου που θέλει να "ξεφύγει" από μία μίζερη πραγματικότητα διότι κάτι τέτοιο μοιάζει με μία απελπισμένη διάθεση αναμορφώσεως ενός τσαλακωμένου παρουσιαστικού με την πρόσκαιρη ένδυση ενός καλοσιδερωμένου υποκαμίσου. Αντιθέτως, μια πολεμική τέχνη είναι το καλοβαλμένο περίβλημα μιας διευθετημένης υπάρξεως η οποία, απλώς, ενδύεται το ανάλογον και το ευάρμοστον αυτής της ιδίας. Και το "ζήτημα" είναι, βεβαίως, εσωτερικό και όχι εξωτερικό!

     Όλα τούτα είναι σημαντικά να τα κατέχουμε όσοι αφιερωθήκαμε σε μία πολεμική τέχνη και, πολύ περισσότερο, όσοι είχαμε το προνόμιο να εμβαθύνουμε στην Έφιππη Τοξοβολία υιοθετώντας την ως τρόπο ζωής, ως διαρκές βαθμονόμιον  ε α υ τ ώ ν  και όχι ως πρόσκαιρο βαθμολόγιο ανταγωνιστικότητος με τους άλλους. Και αυτό είναι και το πνεύμα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".