Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ
Η συστηματική διοργάνωση μιας σοβαρής παραγωγής ταινίας μεγάλου μήκους είναι σίγουρο ότι αποτελεί ένα πολυπρισματικό μάθημα πολυειδών γνώσεων για όποιον την επιχειρεί και η όλη διαδικασία παραπέμπει σε μια διαρκή σύζευξη όλων των αισθήσεών του προς την τελική δημιουργία. Αυτό ακριβώς που συμβαίνει και κατά την άσκηση μιας πολεμικής τέχνης όπου όλες οι αισθήσεις συναρμόζονται προς επίτευξη του τελικού πλήγματος, βεβαίως δε, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Έφιππη Τοξοβολία όπου ο Εφιπποτοξότης εναρμονίζει όλες τις αισθήσεις του πριν απελευθερώσει την χορδή του Τόξου του ενώ βρίσκεται στην φάση απογειώσεως ενός καλπαστικού διασκελισμού.
Πολύ ωραίες προσπάθειες, γύρω μας, εντυπωσιακότατες θα λέγαμε, με επίκεντρο την πρακτική της Έφιππης Τοξοβολίας, με συναρπαστικές εικόνες Εφιπποτοξοτών εν δράσει σε αγωνιστικές διαδρομές και διεθνή "events", με λαμπρούς πρωταθλητές που διδάσκουν με τις τεχνικές τους την εφιπποτοξοτική "μαγεία" που αναδεικνύεται μέσα από τον κονιορτό του καλπασμού όταν το βέλος εγκαταλείπει το Τόξο... Όμως, πόσοι έχουν αναρωτηθεί εάν η ίδια εφιπποτοξοτική "μαγεία" μπορεί να εντοπισθεί σε όλες τις εκφάνσεις μιας αρμονικής καθημερινότητος από κάποιον που κατάφερε να διδαχθεί πραγματικά από την Έφιππη Τοξοβολία και να την κάνει βίωμα ζωής;
Μια πολεμική τέχνη δεν μπορεί να συνιστά "απασχόληση ελευθέρων ωρών" σε έναν συγκεκριμένο χώρο προγραμματικής ασκήσεως κάποιου που θέλει να "ξεφύγει" από μία μίζερη πραγματικότητα διότι κάτι τέτοιο μοιάζει με μία απελπισμένη διάθεση αναμορφώσεως ενός τσαλακωμένου παρουσιαστικού με την πρόσκαιρη ένδυση ενός καλοσιδερωμένου υποκαμίσου. Αντιθέτως, μια πολεμική τέχνη είναι το καλοβαλμένο περίβλημα μιας διευθετημένης υπάρξεως η οποία, απλώς, ενδύεται το ανάλογον και το ευάρμοστον αυτής της ιδίας. Και το "ζήτημα" είναι, βεβαίως, εσωτερικό και όχι εξωτερικό!
Όλα τούτα είναι σημαντικά να τα κατέχουμε όσοι αφιερωθήκαμε σε μία πολεμική τέχνη και, πολύ περισσότερο, όσοι είχαμε το προνόμιο να εμβαθύνουμε στην Έφιππη Τοξοβολία υιοθετώντας την ως τρόπο ζωής, ως διαρκές βαθμονόμιον ε α υ τ ώ ν και όχι ως πρόσκαιρο βαθμολόγιο ανταγωνιστικότητος με τους άλλους. Και αυτό είναι και το πνεύμα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".
