Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

"ΠΛΟΪΜΟΤΑΤΗ" ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΣΤΟΜΙΔΟΣ


     Με πλήρες ..."πιστοποιητικό πλοϊμότητος", δηλαδή, πλήρως ιππεύσιμη ακόμη και σε φυσικό περιβάλλον άνευ στομίδος, ανεδείχθη σήμερα η πανέμορφη φοράδα μας η οποία στα χέρια των μαθητών της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" θα έχει πλέον μια πολύ καλύτερη καθημερινότητα χωρίς "σίδερο στο στόμα"!



     Ζαβολιάρικο μαθητούδι που κρύβεται τσαχπίνικα στα τελευταία θρανία για να μη της τραβήξουν το αφτί, η Χρυσούλα μας, που πάλι τεστάρησε την αντοχή των ...νεύρων του Εκπαιδευτή της παριστάνοντας την, δήθεν, ανήμπορη να σταθεί επάνω σε έναν Ίππο με τον οποίο, ήδη, έχει καταφέρει τα ...πάντα!


     Στο ασφαλές περιβάλλον του περικλείστου, λοιπόν, η "άτακτη" Χρυσούλα υποκρίνονταν ότι σήμερα ..."δεν ήταν η μέρα της", ότι, δήθεν δεν μπορούσε να δώσει σωστές εντολές στη φοραδούλα μας, ότι "δεν της έβγαινε"...με τον παππού να μετράει ...προβατάκια για να μη δαγκώσει την άτακτη...


     Όταν όμως η άτακτη βγήκε με τη φοράδα μας στο ελεύθερο, φυσικό περιβάλλον, άρχισε να "πετάει", να καλπάζει και μάλιστα χωρίς ηνίες και να λάμπει στα χαμόγελα ενώ ο παππούς στο τσακ κρατήθηκε να μη της πετάξει τη σφυρίχτρα του! 


     Σήμερα, λοιπόν, η φοράδα μας απέδειξε ότι μετά από ελάχιστες εκπαιδευτικές διαδικασίες, είναι ασφαλής να ιππεύεται χωρίς στομίδα και χωρίς αναβολείς ακόμη και σε φυσικό περιβάλλον κι έτσι, πλέον, θα ιππεύεται τουλάχιστον από τους μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".


     Ο κανόνας του ανενστόμιστου Ίππου, για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ορθός και εφαρμόσιμος κατά την διάρκεια των δέκα τριών χρόνων της λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου πάρα πολλοί Ίπποι, μαθημένοι να ιππεύονται μόνον με στομίδα, μετά από μία εκπαιδευτική διαδικασία έγιναν ιππεύσιμοι άνευ στομίδος, κάτι που ευνοεί , ασφαλώς,την ευημερία του Ίππου!


     Και σήμερα, στα μαθήματα που διεξήχθησαν επί φυσικού εδάφους, η συγκεκριμένη φοράδα η οποία επί χρόνια ιππεύονταν με στομίδα βάδισε, τρόχασε και κάλπασε με απόλυτο έλεγχο ακινητοποιήσεως ακόμη και άνευ ηνιών, παρά τις αρχικές, σοβαρότατες, επιφυλάξεις του Ιππαγωγού της  και Προπονητή (κλασικής) Ιππασίας, επιβεβαιώνοντας τις αρχές της Φυσικής Ιππικής την οποία ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"!


Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

O ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ΣΕ CD

O ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"
ΣΕ CD


Σαν δεις στον ορίζοντα σκόνη,
οπλές αν κροτούν βουερές,
μια ίλη εφίππων ζυγώνει
με τόξα και λόγχες στιλπνές.

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάνουν
καλπάζοντας σαν αστραπές,
πυρφόρα τα βέλη ανάβουν
στου Κόσμου τις μύριες καρδιές!

Γενναίων εφίππων οι γόνοι
σημαία  πολέμου κρατούν
κανένας εχθρός δε σιμώνει
εκεί που οι οπλές τους πατούν.

Το θάρρος τους κέντρο του στόχου,
τα βέλη τους δέσμες φωτός.
Εχθρός περιρρέοντος ζόφου
του Χείρωνος ο καλπασμός!

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάσαν
εν μέσω πολέμου κλαγγής,
φωτιές ένα γύρω ανάψαν
ζεσταίνουν το κέντρο της γης!


     O διακεκριμένος Κύπριος μουσικός και εκπαιδευτικός Kωνσταντίνος Στυλιανού, κυκλοφόρησε το νέο cd του μέσα στο οποίο περιέχεται ο ύμνος των "Ελλήνων Κενταύρων" σε δική του μελοποίηση και στίχους του Ιδρυτή της Ομάδος Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη. Τίτλος του νέου cd "Μια Μέρα".


     Ο ύμνος των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε ανακρουσθεί για πρώτη φορά στην Κύπρο από τον ίδιο τον μελοποιητή του Κωνσταντίνο Στυλιανού το 2012.


     Εκτός του ύμνου των "Ελλήνων Κενταύρων" και της μελοποιήσεως ενός ακόμη ποιήματος του Ιδρυτή της Ομάδος, το νέο cd του Κωνσταντίνου Στυλιανού περιέχει μία ενότητα έντεχνων λυρικών δημιουργημάτων που εξυψώνουν τον Άνθρωπο και το πολιτισμικό του όραμα! 


     

AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"


     Και για το Παράρτημα των «Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος» αυτό το σαββατοκύριακο υπήρξε γόνιμο. Στο απέραντο και κατάφυτο σταυλικό περιβάλλον στήθηκε και η Γραμμή Βολής. Ενδιαφέρουσες και οι παρατηρήσεις του επικεφαλής του Παραρτήματος Γεωργίου Σταυριανόπουλου-Ιφικράτη ο οποίος στην Αναφορά του σημειώνει:



     «Την 16η Σεπτεμβρίου 2018 στην τακτική, εβδομαδιαία, Προπόνησή μας, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα νέο Μέλος που θέλησε να μυηθεί στην Παραδοσιακή Τοξοβολια.

     Η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων», παραμένοντας ανοικτή σε κάθε νέο ενδιαφερόμενο για το αντικείμενο δράσης μας, καλωσόρισε τον Γιάννη.

     Η στάση σώματος, η αναπνοή, η λαβή Τόξου και βέλους και η επεξήγηση των μερών αυτών είναι πάγια για κάθε εισαγωγική διαδικασία. Τα νέα Μέλη, παρά τις αρχικές ενστάσεις και αμφιβολίες που ενδεχομένως έχουν, δεν αργούν να συνειδητοποιήσουν ότι σε σύντομο χρόνο το ένστικτο λειτουργεί σχεδόν αυτόματα καθότι οι παραδοσιακές αυτές πολεμικές τέχνες είναι βαθιά χαραγμένες στα γονίδια ενός εκάστου.

      Έτσι ο Ιωάννης σε μόλις μια προπονητική ώρα κατάφερε, τόσο να τοξεύσει σε τρεις στάσεις σώματος, σε βάδην, αλλά και να μεταφέρει και σε διερχόμενους που ενδιαφέρθηκαν να τοξεύσουν, τα όσα έμαθε.

     Η χαρά της Ομάδος είναι να βελτιώνονται τα Μέλη της και να σημειώνουν εμφανή πρόοδο.»



      Οι ευχές μας για πρόοδο του Παραρτήματος, το συνοδεύουν!



ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 
ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"


     Μια "ήρεμη δύναμη" που "μεταφράζεται" σε σταθερή ανέλιξη χαρακτηρίζει τις ομαδικές Προπονήσεις του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας".


     Στο νέο τους, γαλήνιο αλλά και "ολύμπιο"  προπονητικό περιβάλλον, η κερκυραϊκή μας Ομάδα δείχνει την διαρκή πρόοδο των Μελών της με μία δωρική λακωνικότητα που εκφράζεται, κάθε φορά, μέσα από το εκάστοτε οπτικοακουστικό υλικό.


     Κι όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, εκείνο που εξάγεται από την δραστηριότητα του κερκυραϊκού Παραρτήματός μας είναι μια διαρκώς αναπτυσσόμενη "εσωτερικότητα" η οποία χαρακτηρίζει την ιδιοσυστασία του επικεφαλής του, Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη.


     Δεν έχει σημασία να "μιλήσουμε" για τα όσα θετικά εξάγονται από τις συνεχείς Προπονήσεις αυτού του Παραρτήματος, θετικά για ζητήματα τεχνικής ή και επιδόσεων.


     Εκείνο που έχει σημασία να υπογραμμίσουμε είναι η συνεχής ανέλιξη των ψυχοπνευματικών ωφελειών των προπονουμένων του, όπως "διαβάζονται" στο υλικό που αφήνουν πίσω τους, κάθε φορά που απέρχονται από την Γραμμή Βολής.


Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2018


ΣΚΗΝΙΚΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ


     H σκηνική Σπαθασκία αποτελεί μιαν «εικαστική» χορογραφικήν αναπαράσταση πραγματικής σπαθιστικής εμπλοκής η οποία δεν έχει καμία σχέση με μαχητικό ρεαλισμό.



     Ο ειδικός, δάσκαλος Σπαθασκίας και συγγραφέας Νick Evangelista, στο βιβλίο του  "The Art and Science of Fencing"  αφιερώνει, μόνον, τις δύο τελευταίες, από τις 288, σελίδες του, στη σκηνική Σπαθασκία (Theatrical Fencing) σημειώνοντας τα εξής:


     «Η Σπαθασκία επί σκηνής θεάτρου ή στην κινηματογραφική κάμερα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Σπαθασκία. Το μεγαλύτερο μέρος της δράσεώς της δραματοποιείται με την ακραία υπερβολή και μεγαλοποίηση. Ο δάσκαλος της σκηνικής Σπαθασκίας Fred Cavens που διηύθυνε τις σκηνές μονομαχίας σε κλασικές ταινίες όπως "The Adventures of Robin Hood" (1938) και το "The Mark of Zoro" (1940), κάποτε παρετήρησε: "Στην οθόνη οι σκηνές μονομαχίας για να επιτύχουν άριστη "φωτογραφία" και να γίνουν αποδεκτές από τους θεατές θα πρέπει να παρουσιάζονται υπερθετικά μεγαλοποιημένες"»


     Συνεπώς, η επί σκηνής θεάτρου ή κινηματογραφικής κάμερας μονομαχητικών ή σπαθιστικών στιγμιοτύπων δεν προϋποθέτει καθόλου την τήρηση των κανόνων Σπαθασκίας αλλά την ανάπτυξη χορογραφικής φαντασίας ώστε ο θεατής να εντυπωσιασθεί και όχι να βαθμολογήσει την σπαθιστική ακρίβεια των αντιδράσεων των εμπλεκομένων, δοθέντος, άλλωστε ότι ο θεατής δεν παρακολουθεί ένα θέαμα ως ειδικός Σπαθιστής αλλά μόνον για την προσωπική του ψυχαγωγία.


     Η μεγαλοποίηση κι ο εντυπωσιασμός του θεατή είναι, λοιπόν, ο στόχος, της σκηνικής Σπαθασκίας και όχι η ακριβής απόδοση σπαθιστικών τεχνικών και κανόνων και όποιος αποφασίσει να πάει στον κινηματογράφο για να δει μία ταινία του ...Ζορό προκειμένου να μάθει Σπαθασκία και Μονομαχητική αντί να πάει σε μία ειδική Σχολή, θα παραμείνει θεατής χωρίς ποτέ να γίνει Σπαθιστής. 



ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ



     Μεγάλη χαρά μετά από τόσο καιρό να βρεθώ πάλι δίπλα σε Συνασκουμένους που σηκώναμε μαζί ταυτόχρονα το τόξο στο γνωστό μας σημείο, εκεί που είχε λήξει και η τελευταία Προπόνηση της προηγούμενης προπονητικής περιόδου. Ανταμώσαμε και πάλι με ένα κοινό στόχο, να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που αγαπάμε.



     Μετά από τους χαιρετισμούς στήθηκε η Γραμμή Βολής και ανακοινώθηκαν κάποιες οδηγίες ήδη αναρτημένες τις οποίες θα παρακαλούσα να ξαναθυμηθούμε.



     Φανταστείτε μετά τις ανακοινώσεις είχα ξεχάσει ότι κάνουμε και …προθέρμανση πριν την Προπόνηση. Είχα πει σε όλους "τώρα πάμε να πάρουμε τόξα και τα βέλη" και εκεί αισθάνθηκα να με κοιτάνε όλοι με απορία, σκέφτηκα μέσα μου αστραπιαία μα γιατί με κοιτάνε τι περίεργο είπα, και ήρθε ο Κωνσταντίνος και μου το έλυσε αμέσως λέγοντας "προθέρμανση Χρυσούλα; Δεν θα κάνουμε προθέρμανση;"



     Σημείωση πως πρέπει επιτέλους να πάρω και μια σφυρίχτρα. Ευχαριστώ πολύ τον Κωνσταντίνο που μου δάνεισε και πάλι την δική του...



     Πρέπει να αναφέρω πως η απουσία του Πρωτεσίλαου ήταν εμφανής και διαπιστώθηκε από όλους… ‘Όλοι σχολίασαν το γεγονός λέγοντας "τι περίεργο που λείπει ο Σπύρος".



     Δεχτήκαμε με χαρά τα νέα μας Μέλη, την Μαρία και την Κατερίνα εξίσου καλές και οι δύο μετά το εισαγωγικό τους όπου το ανέλαβε ο Κωνσταντίνος και τον ευχαριστώ. Στο εισαγωγικό ήταν και η Δήμητρα καθώς είχε έρθει στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς και δεν της είχε γίνει εισαγωγικό...



     Ξεκινήσαμε με την προθέρμανση λοιπόν την οποία την έκανα εγώ και αμέσως μετά προχωρήσαμε σε βολές πρόσθιες, πλάγίες και πάρθιες για να ξαναβρούμε την τεχνική μας και να ξαναμπούμε στην συχνότητα της ομαδικής Προπόνησης



     Όλοι εξίσου καταπληκτικοί, και έχω να τονίσω πως ήταν εμφανές πως ο Κωνσταντίνος και ο Βαγγέλης δεν σταμάτησαν τις Προπονήσεις το καλοκαίρι...



     Ήταν πολύ δύσκολη η Προπόνηση σήμερα καθώς για στόχο είχαμε μόνο ένα μικρό γαλάζιο …καπάκι φιάλης νερού. Και το αξιοποιήσαμε για να κάνουμε το καλύτερο ξεκίνημα με Τοξοβολία εξ’  επαφής.



     Τα αποτελέσματα ήσαν πολύ καλά.. Υπήρχαν έντονες τοξεύσεις οπότε για να ρυθμίσω (ελαττώσω) το άνοιγμα της χορδής των τόξων των Συνασκουμένων ξαναδιδαχθήκαμε τους κανόνες της Τοξοβολίας εξ’  επαφής με καταπληκτικές βολές από όλους...



     Μεγάλη έκπληξη ο Ορφέας που, παρόλο που κοκκίνισαν τα πόδια του από τα τσιμπήματα των κουνουπιών, δεν έχασε την αυτοσυγκέντρωση του και συνέχισε με καταπληκτικές βολές στην εξ’ επαφής. Και ο στόχος άλλαξε!



     Στόχος μας, αυτή την φορά, ήταν ένα κουκουνάρι πάνω στο καπάκι, πολύ δύσκολα τα πράγματα τα έκανα για τους Συνασκουμένους όπου έπρεπε να ανοίξουν την χορδή σε ένα άνοιγμα όπου θα άγγιζαν τα βέλη το κουκουνάρι αλλά δεν θα το μετακινούσαν.


     Εκεί κάπου φτάσαμε σε ένα όριο κι έτσι γυρίσαμε στις πλάγιες  με πολύ καλύτερες επιδόσεις, δεν έφευγε ούτε ένα βέλος μακριά από τον στόχο και υπήρχαν βέλη που ήταν ακριβώς στο στόχο, που αυτή την φορά ήταν ένα πήλινο κυπελλάκι από γιαούρτι...



     Από προσωπική μου εμπειρία έχω να σημειώσω πως η εξ’ επαφής βελτιώνει την ευστοχία και πολύ χάρηκα και για τους Συνασκουμένους που βίωσαν το ίδιο. Σαφώς και δεν έμεινα μόνο στην «εικόνα» των αποτελεσμάτων αλλά τους ρώτησα έναν-έναν, με όλους να συμφωνούν πως αισθάνονται καλύτερες τις βολές τους.



     Συνεχίσαμε με πάρθιες βολές και εκεί θυμηθήκαμε την ιδιαίτερη κίνηση που έχει η πάρθια στάση ώστε να φέρεις το τόξο μπροστά σου. Ο στόχος ήταν ένα ξύλο και πάνω του το γαλάζιο μας καπάκι... Αυτό που ζήτησα ήταν να καταφέρουν οι Συνασκούμενοι να ρίξουν το καπάκι από το ξύλο. Εντυπωσιακό το αποτέλεσμα που με φέρνει σε θέση να σας ανακοινώσω πως μια φορά τον μήνα τουλάχιστον θα έχουμε τέτοιους ιδιαίτερους στόχους με διαφορετικό επίπεδο δυσκολίας... Δεν θα το κάνω μόνο για βαθμό δυσκολίας ή να ανεβάσω κάποιο level... Θα το κάνω γιατί είδα στα μάτια όλων να τους αρέσει η πρόκληση, και ναι το γαλάζιο καπάκι ήταν σήμερα πρόκληση... Αμέσως προχωρήσαμε σε βολές ντόμινο εκεί ο Ορφέας είχε αποχωρήσει καθώς δεν άντεχε άλλο τα τσιμπήματα...οι βολές έγιναν και από τις δύο πλευρές εναλλάξ.



     Έπειτα αναρωτήθηκα τι ώρα είναι καθώς αισθάνθηκα πως το είχα παρακάνει. Ρωτώντας τον Αριστοτέλη πόσο χρόνο έχω ακόμα, μου είπε ήρεμα και Αριστοτελικά "μέχρι να τελειώσετε".



     Συνεννοήθηκα με τον Κωνσταντίνο που τελείωνε το εισαγωγικό στα καινούργια Μέλη λέγοντας μου πως θα βρίσκονταν στην Γραμμή Βολής μέσα σε 5 λεπτά... Έτσι κι εγώ άφησα ελεύθερους τους Συνασκούμενους όσο περιμέναμε τα νέα μας Μέλη, να κάνουν ότι βολές ήθελαν και βέβαια δεν έχασαν χρόνο...



     Αργότερα που ήρθαν τα νέα Μέλη μαζί μας στην Γραμμή Βολής, κάναμε 3 πρόσθιες και 3 πλάγιες βολές και κλείσαμε μια όμορφη Προπόνηση που διήρκεσε, εν τέλει, 2 ώρες... και, ειλικρινά, δεν είχα καταλάβει, καν, πως είχαν περάσει τόσο γρήγορα αυτές οι 2 ώρες.



     Σας ευχαριστώ όλους για σήμερα!!!

Εφιπποτοξοτικά,
Χρυσή Ηλιάδη






Υστερόγραφο:

     Σ΄ αυτή την Προπόνηση το Σχολείο Σιωπής τηρήθηκε σχολαστικά απ΄ όλους και η κίνηση όλης της Ομάδος έγινε τόσο "στρογγυλή" ώστε, άξαφνα, μια οικογένεια φτερωτών ήρθε και κάθισε στα κλαριά, ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτό δεν είναι απλά ένας θετικός οιωνός για τη νέα προπονητική περίοδο που μόλις άρχισε αλλά και μια επιβεβαίωση ότι το Σχολείο σιωπής οδηγεί σε μια τέτοια ομαδική συμπεριφορά που εναρμονίζει με την φύση κάνοντας τον Άνθρωπο αποδεκτό ακόμη κι απ΄ τα ευαίσθητα φτερωτά . 



Boldog szülinapot Mester!