HABEMUS  PAPAM

     Μια ευτυχισμένη σύμπτωση μπορεί να μη μας έκανε να συνδεθούμε και πάλι  με τον χώρο όπου πρωτοξεκίνησε, το 2005, η Έφιππη Τοξοβολία στην Ελλάδα.

     Σήμερα, στον συγκεκριμένο χώρο που απετέλεσε το λίκνο της πολεμικής τέχνης μας στη χώρα μας, η "συνέχεια" του Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων", ο Αρχηγός της Ομάδος Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης, επανέλαβε την μυητική διαδικασία ενός επιβήτορος Ίππου στην Έφιππη Τοξοβολία και, τελικώς, εφίππως ετόξευσε.

     Δεκατρία χρόνια μετά, τέτοιες μέρες, στον ίδιο χώρο, ο σημερινός Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" εισήγαγε στην Έφιππη Τοξοβολία έναν εξαιρετικό επιβήτορα τιμώντας κατά τον καλύτερο τρόπο μιαν "επέτειο" τόσο σημαντική για την Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία, σε μια προπονητική ημερίδα γεμάτη αρμονία και θετικήν εκπαιδευτικήν αποτελεσματικότητα.

     Αν και, από τότε, πολλά άλλαξαν στον συγκεκριμένο χώρο, ο πρώην Προπονητής του Ιδρυτή της Ομάδος μας ο οποίος δεσπόζει του Ιππευτηρίου, παραχώρησε ευγενώς έναν υπέροχο Ίππο στην "συνέχεια" του πρώην προπονουμένου του, κάνοντας όλα να μπερδεύονται "γλυκά" εκεί όπου οι Άνθρωποι ανεκάλυψαν την ομορφιά της φύσεως και την αρμονία της ζωής. 

     Τα πάντα ξεκίνησαν με την απαραίτητη "εισαγωγική σφυγμομέτρηση" του χαρακτήρος του Ίππου και, για μία ακόμη φορά επιβεβαιώσαμε την ανοησία του μέσου ανθρώπου να θεωρεί ότι ο ευνουχισμός των επιβητόρων είναι προϋπόθεση επιτεύξεως ..."ηρεμίας" του ζώου.

     Ο Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", διατηρώντας εντελώς αντίθετη άποψη, θυμάται ότι ακόμη και ως αρχάριος, αλλά και μετέπειτα, έχοντας ιππεύσει συνεχώς επιβήτορες σε πολλές χώρες, έχει αποκομίσει την καλύτερη άποψη περί αυτών ως προς την εναρμόνισή τους με τον Άνθρωπο και την επίτευξη συναινετικής συνεργασίας.

     Ο συγκεκριμένος Ίππος, ο Sepp, αν και επιβήτορας, αποδεχόμενος, αρχήθεν, την ενδεδειγμένη προσέγγιση της Φυσικής Ιππικής εισήχθη στο σύστημά μας αμέσως και χωρίς καμία αρνητική αντίδραση. Αν και μέχρι τώρα μαθημένος να ιππεύεται με στομίδα, σέλλα κλπ, από την πρώτη στιγμή που του αφαιρέθηκε η στομίδα και ιππεύθηκε χωρίς σέλλα ανταποκρίθηκε άψογα στις εντολές του Ιππέως του και Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" Κωνσταντίνου, αποδεικνύοντας ότι πίσω από τις ανθρωποκεντρικές προκαταλήψεις τα ζώα παραμένουν αξιόπιστοι συνεργάτες του ανθρώπου, τηρουμένων, πάντοτε, των φυσικών κανόνων.

     Από την πρώτη στιγμή της ρυταγωγήσεως, αν και με τελείως διαφορετική ιπποσαγή από εκείνη που μέχρι τώρα είχε συνηθίσει εν ώρα εργασίας, ο Sepp συνδέθηκε με τον Άνθρωπο και ανταποκρίθηκε με σωστή, χαλαρή, κίνηση.

     Η εφίππευση δι εφάλσεως, από τον Αρχηγό των "Ελλήνων Κενταύρων", υπήρξε τεχνικότατη και χωρίς καμία πρόκληση ενοχλήσεως, αιφνιδιασμού ή επιβαρύνσεως,  μέχρι σημείου ο Sepp να μην αντιδράσει καν, αν και μη εξοικειωμένος με τον συγκεκριμένο τρόπο εφιππεύσεως.

     Αυτός ο επιβήτορας, ο, για τους μικρόνοες ανθρώπους "επικίνδυνος βαρβάτος", δέχθηκε ηρεμότατος τον δι' εφάλσεως αναβάτη του και τόσο ευπρόσδεκτα, όταν πολλοί εκτομίες αντιδρούν αρνητικά ακόμη και σε εφιππεύοντες με υποβοηθητικό ...αναβαθμό.

     Οι βασικές γυμνιππευτικές ασκήσεις οι οποίες συνθέτουν το ασκησιολόγιο του εκπαιδευτικού προγράμματός μας διεξήχθησαν εντελώς απρόσκοπτα.

     Ο Sepp ούτε για μια στιγμή δεν έδειξε όχι να δυσανασχετεί, αλλά ούτε καν να απορεί για τα όσα αισθάνθηκε να λαβαίνουν χώρα στη ράχη του.

     Η ευκαμψία αλλά και η ιππική δεινότητα του αναβάτη του βοήθησε τον Sepp όχι μόνον να ανταποκριθεί στα ζητούμενα αλλά και να δείχνει συνεχώς ότι απολαμβάνει την συγκεκριμένη εργασία και συνεργασία με τον Άνθρωπο.

     Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υποκάτω διελεύσεις του Κωνσταντίνου όχι μόνον δεν ενόχλησαν τον Sepp αλλά και τον έκαναν να αναμένει την έξοδο του Αρχηγού μας κάτω από την κοιλιά του. Αυτός, ο κατά τον πανύβλακα "κόσμο"..."επικίνδυνος βαρβάτος" στέκονταν τόσο ήρεμος όσο ο Κωνσταντίνος πέρναγε κάτω από την κοιλιά του αλλάζοντας διευθύνσεις, διεψεύδοντας κάθε προκατάληψη...

     Ακόμη και το ορθοστάδην του Κωνσταντίνου απέδειξε ότι ο Sepp είναι διαθέσιμος για κάθε ανθρώπινη απαίτηση αρκεί αυτή να "διατυπώνεται" σωστά...  

    Έτσι, η κατάληξη του ορθοστάδην του Κωνσταντίνου με αφίππευση δι εκτινάξεως υπήρξε τόσο αρμονική ώστε στο φακό έδειξε μία τεχνική αναπήδηση από βατήρος ...κολυμβητηρίου, με τον Ίππο εντελώς ατάραχο και ακίνητο.

     Μετά ταύτα, ακολούθησε η εξοικείωση του Sepp στο Τόξο και στα βέλη καθώς και η μύησή του στην Έφιππη Τοξοβολία.

     Από το πρώτο βήμα, ο επιβήτορας έδειξε ενδιαφέρον για το Τόξο και τα βέλη τα οποία όχι μόνον δεν τον ενόχλησαν αλλά του κέντρισαν την προσοχή κάνοντάς τον να ακολουθεί τον Άνθρωπο-χειριστή σαν ...οικόσιτο. 

     Ο όλος εισαγωγικός χειρισμός ευθύς εξ αρχής απέδωσε καρπούς και "συμφιλίωσε" τον Ίππο με το Τόξο και τα βέλη χωρίς να αφήνει καμία αμφιβολία για την παραπέρα αποδοχή της Έφιππης Τοξοβολίας στη ράχη του.

     Παρά ταύτα, ακολουθήθηκε όλο το πρόγραμμα δοκιμασίας της αποδοχής Τόξου και βελών μέχρι σημείου εξαντλήσεως κάθε ενδεχομένου.

     Οι τοξεύσεις από εδάφους, επίσης, δεν έδειξαν να ενοχλούν τον επιβήτορά μας.

     Όλη η από εδάφους τοξευτική διαδικασία έδειξε ότι παρέμεινε στην χορεία της περιφερειακής και μόνον οράσεως του Ίππου χωρίς καν να απασχοληθεί να παρακολουθήσει απευθείας τα "δρώμενα" μπροστά και γύρω του.

     Τέλος ο Αρχηγός της Ομάδος μας ετόξευσε έφιππος και εν κινήσει τα ...παρθενικά βέλη από την ράχη του Sepp  απολαμβάνοντας την απάθεια του ευγενούς ζώου.

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "Ελλήνων Κενταύρων" ο Ιδρυτής και ο Αρχηγός της, αισθάνονται ευγνώμονες προς τον Ιππαγωγό-προπονητή Δημήτρη Κυριακίδη και προς τον υπέροχο επιβήτορα Sepp για όσα, σήμερα, ...επετειακήν ημέρα για την Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία μας προσέφεραν. Και, τίποτε το πλέον σημαντικό στον χώρο της Ιππικής να μπορούμε να αναφωνούμε "Habemus Papam", ανακαλύπτοντας έναν τετράποδο συνεργάτη της περιωπής του Sepp.

ΥΓ:

Η «Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία» και η Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των «Ελλήνων Κενταύρων» θεωρούν τον ευνουχισμό των επιβητόρων Ίππων ως πράξη αντιφυσική και, ως εκ τούτου, εγκληματική, προερχόμενη από την ανόητη ανθρωποκεντρική σκέψη ότι δια του ευνουχισμού ο επιβήτορας Ίππος καθίσταται ευκολότερα και συντομότερα υποχείριος του Ανθρώπου.

Η εγκληματική πράξη του ευνουχισμού των επιβητόρων Ίππων σε μία κοινωνία της οποίας τα μέλη έχουν, ήδη, αποδεχθεί δι εαυτούς τον ευνουχισμό του συστήματος, πέραν της αντιφυσικότητός της, είναι και εντελώς αναποτελεσματική διότι ένας επιβήτορας Ίππος μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε έναν άριστο συνεργάτη του Ανθρώπου εφ΄ όσον –όπως και για κάθε Ίππο ή άλλο πλάσμα- ο Άνθρωπος επενδύσει επάνω του την αρμόζουσα εκπαιδευτική προσπάθεια.

Ο Ιδρυτής των «Ελλήνων Κενταύρων» ακόμη και ως αρχάριος Ιππέας ίππευσε αμέτρητους επιβήτορες Ίππους, διαφόρων φυλών, στην Ελλάδα, Αυστρία, Σλοβενία, Γερμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ιταλία και Μογγολία, χωρίς ποτέ κανείς από αυτούς να του προκαλέσει το οιονδήποτε πρόβλημα, ακόμη και συνίππευσε εντός του αυτού Ιππευτηρίου με συνευρισκόμενες φοράδες υπό τον απόλυτο έλεγχο του ιππευομένου επιβήτορος.

Κάποτε, οι ανόητοι, ανθρωποκεντρικώς (και όχι φυσιοκεντρικώς), σκεπτόμενοι θα πρέπει να εννοήσουν ότι δεν αποτελούν τον «ομφαλό» του Κόσμου, να σεβασθούν επί ίσοις όροις όλα τα, γύρω τους, φυσικά πλάσματα και να αποδώσουν σε αυτά την οφειλόμενη προσπάθεια ΣΥΝεννοήσεως και ΣΥΝεργασίας, χωρίς την ηλιθία έπαρση της ανθρωποκεντρικής, δήθεν, «ανωτερότητος».

"ΜΕΓΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ 

...μετά μουσικής"

ΜΝΗΜΗ ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ

     Οι κύκλοι κλείνουν κατά πως ανοίγουν με τους "...χαρταετούς τους λυσίκομους με τις μακριές ουρές" να υπερίπτανται των όπου γης Κενταύρων...

     Ο Γιάννης Δρίτσας, ιδρυτικό Μέλος της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" και των "Ελλήνων Κενταύρων", ηθοποιός και σκηνοθέτης, αποτολμά μια μουσικοχορευτική σκηνοθετική ακροβασία επάνω στο πνεύμα του ...διάττοντος Υπερρεαλιστή μας Ανδρέα Εμπειρίκου ο οποίος, πολλά χρόνια πριν, είχε εμπνεύσει και τον Ιδρυτή της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" σε ένα μανιφέστο Τέχνης που είχε δημοσιεύσει [1983].

Ανδρέας Εμπειρίκος

     Σήμερα το πρωί ευτυχήσαμε να παρακολουθήσουμε την generale της νέας σκηνοθετικής δημιουργίας του Γιάννη Δρίτσα στον εξαιρετικό χώρο του "MASK" όπου ανεβαίνει η παράσταση, απολαμβάνοντας τέσσερα εκπληκτικά κορίτσια, τις Joanna Dousso, Αμαλία Κλημοπούλου, Ελίνα Μαντζαβίνου και Εβελίνα Γράφη να τραγουδούν, να ακροβατούν πάνω από τους θεατές κρεμασμένες από πανιά και να περιπαίζουν ωκεανούς και "πελάγη μιας παμμεγίστης παλιρροίας..." όπως μας υποτονθορύζει ο μέγας Ανδρέας Εμπειρίκος στη διαχρονική ποιητική υπερπραγματιστική μέθεξη πνευμάτων ανησύχων και ...βλασφήμων.

Γιάννης Δρίτσας

     Μια παράσταση στην οποία όλοι είναι καλοδεχούμενοι μέσα στο "Cafe MASK", [Καλαμιώτου 18 και Κολοκοτρώνη 55, πλ. Αγίας Ειρήνης, τηλ. 6987454777] και η οποία παίζεται από 9 Ιανουαρίου και κάθε Τρ'ιτη στις 21:15 μ.μ.

 ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΚΑΙ ...ΣΤΗΝ ΓΑΜΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

    Στο νησί των φιλομούσων Φαιάκων, το όνομα "Γουλιέλμος Τέλλος" θα παρέπεμπε στην ομότιτλη όπερα του Gioachino Rossini και, γνωρίζοντας ότι με κάτι τέτοια ανοίγουμε την "όρεξη" κάποιων αναγνωστών του Ιστολογίου μας θα τους αφιερώσουμε την εισαγωγή αυτού του αριστουργήματος σε μία από τις ωραιότερες εκτελέσεις του.

      Όμως, στον χώρο της Παραδοσιακής Τοξοβολίας όπως και στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας",  το όνομα "Γουλιέλμος Τέλλος" σημαίνει και μιαν άσκηση τοξευτική της οποίας η έμπνευση κατάγεται από βιογραφική πτυχή του συγκεκριμένου ήρωος και, βεβαίως της εξ αυτού όπερας.

     Και οι Φαίακες Συνασκούμενοί μας την έκαναν πράξη, αποφεύγοντες να εκθέσουν σε κίνδυνο εαυτούς, αλλά προτιμώντας την ανώδυνη στήριξη του μήλου αντί της κεφαλής τους σε ανεξάρτητο υποδοχέα.

     Όπως κάθε Προπόνηση του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" και αυτή ήταν γονίμως ευφάνταστη και πολυπρισματική, με ποικιλία ασκήσεων και ευχάριστα ξαφνιάσματα, αναδεικνύοντας την τοξευτική δεξιότητα όλων των Συνασκουμένων.

     Το οπτικοακουστικό υλικό άφησε και πάλι πίσω, μιαν πολυάνθρωπη προσέλευση και μιαν άριστα συντεταγμένη Γραμμή Βολής.

     Τα χαμόγελα των συμμετασχόντων αποτελούν, όπως πάντοτε, τεκμήρια προπονητικής επιτυχίας και στη προκειμένη περίπτωση.

     Μαζύ τους, χαμογελάμε ευδαίμονες όλοι όσοι παρακολουθούμε το έργο και την καθημερινότητά τους απολαμβάνοντας την ομαδική πρόοδό τους. 

     Και η κατακλείδα αυτής της Προπονήσεως ήταν και το ευχάριστο νέο της, δια των δεσμών του γάμου επισφραγίσεως της σχέσεως δύο αγαπημένων Στελεχών της Ομάδος μας, του Νικολάου-Ακαδήμου και της Όλγας, στους οποίους οι Συνασκούμενοι Φαίακες αφιέρωσαν μίαν άσκηση Ζεν την οποία κατέγραψαν στο βίντεο που ακολουθεί.

     Στον Νικόλαο-Ακάδημο και στην Όλγα, όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" και η "Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία", ευχόμεθα ολοψύχως θερμά συγχαρητήρια για την τελική, γαμήλια, ευστοχία της ευτυχούς επισημοποιήσεως της σχέσεώς τους, αναμένοντες τους πολυπόθητους απογόνους τους να λαμπρύνουν, όπως και οι Γονείς τους και να επαυξήσουν την Οικογένεια των "Ελλήνων Κενταύρων". 

ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

     Εάν κάποιος περαστικός περνούσε από το Ιππευτήριο μας και στεκόταν σήμερα να παρακολουθήσει τα μαθήματα που γίνονταν στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" το πιθανότερο θα ήταν να απορήσει γιατί δεν θα του θύμιζαν καθόλου μάθημα Ιππασίας. Βέβαια εμάς αυτό μας χαροποιεί γιατί ενώ δεν διστάζουμε να ξεφύγουμε από τα καθιερωμένα συνεχίζουμε να ανεβάζουμε τον πήχη δυσκολίας και ολοένα και περισσότερο οι μαθητές μας να προοδεύουν χωρίς να όμως να τον ακολουθεί και ο πήχης επικινδυνότητος διότι εξακολουθούμε στην Σχολή μας να μην έχουμε ατυχήματα. Και αυτό διότι ό,τι κάνουμε φροντίζουμε να το δοκιμάζουν οι ίδιοι οι εκπαιδεύοντες, έπειτα από πολύ έρευνα, κόπο και εργασία.

     Έτσι, ενώ σε έναν εκτός της Σχολής μας θα φάνταζε αδιανόητο αντί για Ίππο να βλέπει να εισέρχεται στο Ιππευτήριο αυτή η καταπληκτική μητέρα και σύζυγος να τρέχοντας επί του στίβου, όμως για εμάς αυτό είναι κάτι το καθημερινό. Και αυτό γιατί θεωρούμε πως εάν πρέπει να ζητήσουμε από ένα ευγενές πλάσμα όπως ο Ίππος να μας αποδεχθεί, να μας κουβαλά στην ράχη του και δη να τρέχει κιόλας με εμάς επάνω του, θα πρέπει πρωτίστως εμείς οι ίδιοι να μπορούμε να το υλοποιήσουμε.

      Γι’ αυτόν  λοιπόν το λόγο, σήμερα, η αγαπημένη μας Χρυσούλα βρέθηκε προτού ανέβει στην ράχη του ίππο της και να καλπάσει, να «καλπάσει» η ίδια ...δίχως αυτόν. 

     Αφού τελείωσε την προθέρμανση της υπό την καθοδήγηση του Εκπαιδευτή της, ο τελευταίος ξεκίνησε να την προϊδεάζει για το τι θα επακολουθούσε σήμερα.

     Το να γράφουμε για άλλη μια φορά για το ταλέντο της Χρυσούλας φαντάζει πλεονασμός, όμως αξίζει να σημειώσουμε πως όχι απλά η κοπέλα αυτή κατάφερε να εκτελέσει την άσκηση που της ζητήθηκε αλλά και να την υλοποίησε σε καλύτερο βαθμό από τον ίδιο τον Εκπαιδευτή της.

     Αφού επαληθεύτηκαν οι δυνατότητες αυτού του κοριτσιού προχωρήσαμε ένα βήμα παραπέρα και ξεκίνησαν ασκήσεις με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

     Ενώ προηγουμένως έπρεπε να διατηρήσει την ισορροπία της και να την μοιράσει σε τρία μέρη του σώματός της το επόμενο βήμα ήταν να μειωθούν τα σημεία επαφής με το έδαφος σε δύο.

     Και πάλι εδώ η Χρυσούλα δεν σταμάτησε να ξεπερνάει τον Εκπαιδευτή της. 

     Όλες οι ισορροπιστικές ασκήσεις και δη αυτές που απαιτούν να κρατήσεις όλο το σωματικό σου βάρος στα δύο σου χέρια και να διατηρήσεις την ισορροπία σου με ακρίβεια και έλεγχο είναι απαιτητικές, όμως το κατακόρυφο είναι από τις πλέον πιο εντυπωσιακές. 

     Και μιας και ο στόχος όλων αυτών των ασκήσεων ήταν να καταλήξουμε σε αυτήν την άσκηση και με μια Χρυσούλα ασταμάτητη περάσαμε πολύ γρήγορα και στην εκτέλεση της. 

     Ήρθε όμως και η στιγμή που έπρεπε όλα αυτά τα ωραία να το δοκιμάσουμε και επάνω στον Ίππο. Αφού η Χρυσούλα καθάρισε τον Βίτο, τον προθέρμανε κατάλληλα,

     Ξεκίνησε να εφαρμόζει της ασκήσεις που έμαθε στο έδαφος και επάνω στον ίππο της.

     Σε μια άλλη ζωή η κοπέλα αυτή θα σάρωνε τα μετάλλια σε διοργανώσεις ενόργανης γυμναστικής, όμως επειδή σε αυτήν οι στόχοι της είναι λίγο διαφορετικοί, εφαρμόζει τα ταλέντα της επάνω σε μια ράχη ενός εξίσου καταπληκτικού Ίππου που δέχθηκε σήμερα όλα αυτά τα όμορφα πρωτόγνωρα γι’ αυτόν με χαρά και υπομονή. Ποιος ξέρει μπορεί και ο Βίτος μας σε μία προηγούμενη ζωή από Ίππος Σχολής να ήταν Ίππος τσίρκο. Το σημαντικό είναι πως ένα μεγάλο κεφάλαιο ανοίγει από σήμερα για αυτά τα δύο υπέροχα πλάσματα.

Εφιπποτοξοτικά!

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης,

Αρχηγός Ομάδας.

ΟΠΟΥ ΤΑ ΑΠΛΑ "ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ" 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ...

     Σε μία κοινωνία στην οποία κυριαρχεί η ανοησία και η μισαλλοδοξία, το να απολαμβάνεις μιαν ισορροπημένη καθημερινότητα εν μέσω , ομοίων, ισορροπημένων αποτελεί επίτευγμα ζωής. Και αυτό το έχουμε κατακτήσει στην Ομάδα των, απανταχού, "Ελλήνων Κενταύρων".

     Η τελευταία Προπόνηση του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" όχι μόνον επιβεβαίωσε την παραπάνω αλήθεια αλλά και ανέδειξε, για άλλη μια φορά, τον σοφό Αρχηγό του ως ιδανικό επικεφαλής αλλά αποτελεσματικό "διανομέα" της χαράς και προόδου των Μελών του. 

     Όλη η δραστηριότητα έγινε στο κτήμα όπου φιλοξενούνται οι Ίπποι οι οποίοι έχουν ευγενώς παραχωρηθεί στον αρχηγό του Παραρτήματος, Αθανάσιο Ψωρομύτη, αφού προηγουμένως οι Συνασκούμενοι καθάρισαν επιμελώς τον χώρο από το παραμικρό σκουπιδάκι μιας και η Αρχή μας είναι η καθαριότητα και η ευταξία στον χώρο εργασίας ώστε η καθαριότητα και η ευταξία αυτή να αντανακλάται στη σκέψη και στα έργα μας.

     Μέσα στο φυσικό αυτό πεδίο, ο επικεφαλής του Παραρτήματος σκέφτηκε πολύ έξυπνα να συνδυάσει την τακτική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας με την εξοικείωση του ενός εκ των Ίππων με το Τόξο και την τόξευση, αξιοποιώντας την τοξευτική δραστηριότητα της ημερίδος.

     Η παρουσία των Μελών στη Γραμμή Βολής αναδείχθηκε από τον Αρχηγό σε ένα εξαιρετικό μέσο διδασκαλίας της αφοβίας του Ίππου στη παρουσία και λειτουργία του Τόξου και, απ΄ ό,τι φάνηκε η "συνταγή" απέδωσε άριστα.

     Η διαδικασία της εξοικειώσεως με το αντικείμενο και τους ήχους που παράγει εκτοξεύοντας το βέλος ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε άψογα.

     Ο Αθανάσιος ακολούθησε όλα τα προβλεπόμενα στάδια εξοικειώσεως όπως ακριβώς τα βλέπει να εφαρμόζονται στη Σχολή μας και ο ίδιος έχει βιωματική εμπειρία περί αυτών.

     Παρέσυρε έξυπνα τον Ίππο να ταυτοποιήσει, μυρίζοντας, το Τόξο και τα βέλη πριν τον φέρει σε άμεση επαφή με αυτά.

     Αξιοποίησε την "αφή" του Ίππου για να του δημιουργήσει αίσθημα ασφαλείας με τα αντικείμενα και το έκανε υπομονητικά με εμφανές το θετικό αποτέλεσμα μιας και ο Ίππος έδειξε ότι εμπιστεύονταν, αρχικώς, τον ίδιο τον Άνθρωπο και τα συναισθήματά του.

     Όλες οι αντιδράσεις του Ίππου "διαβάζονται" ως επιβεβαίωση της αγαθότητος του Ανθρώπου που τον μυεί και εμείς, γνωρίζοντας τον Αθανάσιο και την ευγένεια της ψυχής του δεν νοιώθουμε καμία έκπληξη για την σοφή ψυχοδιαγνωστική ικανότητα του Ίππου. 

     Λίγο αργότερα, όταν μετά την εξοικείωση ακολούθησε η ρυταγώγηση, τα ίδια συναισθήματα του Ίππου "διαβάσαμε" και για την Ιωάννα και για τον Χρύσανθο, αλλά και για όλους τους άλλους παρευρισκόμενους Συνασκουμένους. 

     Μάλιστα, η ρυταγώγηση αυτή έδωσε εικόνες "Κασσαϊκών" μεθόδων με κινήσεις σε απόκρημνα σημεία που δείχνουν και τον βαθμό συνδέσεως του Ίππου με τον Άνθρωπο κάτι που, επίσης ευφυώς, ο πανέξυπνος Μεσσήνιος Αρχηγός υιοθέτησε στην διδασκαλία του.

     Η ημερίδα αυτή υπήρξε υποδειγματική και ιππικώς και τοξευτικώς, δίνοντας απέραντη χαρά στον Ιδρυτή της Ομάδος ο οποίος, απλώς και για μία τέτοιαν εκπαιδευτική ημερίδα θεωρεί ότι αξίζει κάθε προσπάθεια ζωής.

     Το ίδιο ευτυχής αισθάνεται και ο Αρχηγός της Ομάδος των "Ελλήνων Κερνταύρων" Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης παρακολουθώντας την εξαιρετική διδασκαλία του Αρχηγού του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Συνασκουμένου Αθανασίου Ψωρομύτη να συντελεί στην ευημερία ενός Ίππου και στη πρόοδο των Μελών μας. 

     Και, πιστεύουμε ακράδαντα ότι το ίδιο αισθάνονται όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" όπου κι αν βρίσκονται απολαμβάνοντας την πρόοδο των Μεσσηνίων Συνασκουμένων η οποία, αν και μέχρι τώρα τοξευτική, εξελίσσεται και σε ιππική με την πρωτοβουλία και τις ικανότητες του Αρχηγού του Παραρτήματος.

     Ευχή των "Ελλήνων Κενταύρων" με αφορμή την δράση και την πρόοδο του Παραρτήματός μας της Καλαμάτας αλλά και όλης της Ομάδος μας είναι να βρούν και οι "εκτός" ...ανοήτως αλληλοσπαρασσόμενοι το "μονοπάτι" της υπηρετήσεως του Πολιτισμού, απομακρυνόμενοι από τα ταπεινά αδιέξοδα στα οποία τους εγκλωβίζει ο αιώνιος "εχθρός", ο κακός εαυτός μας. 

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ

ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Μελετώντας το οπτικοακουστικό υλικό μετά από κάθε Προπόνηση του Παρατήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" νοιώθουμε πάντοτε μιαν "επίγευση" μυστηριακών ..."χρωμάτων", λες και τα χρώματα μπορεί να γίνουν επαισθητά από τον ...ουρανίσκο.

     Στη πρώτη του Προπόνηση για το 2018, το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" άφησε πίσω του ένα πολύ παράξενο οπτικοακουστικό υλικό μέσα από το οποίο "αναβλύζει" βαθύτερη ομαδική συνεργασία και ακόμη καλύτερη αλληλοκατανόηση.

     Ίσως για κάποιον άλλο, ακόμη και παρόντα, όλα τα παραπάνω να μην γίνονται αντιληπτά, ίσως και να θεωρεί ότι δεν ισχύουν ...κι όμως...

     Αυτό που παρατηρούμε από Προπόνηση σε Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" είναι μια ολοένα και δυνατότερη σύσφιγξη σχέσεων ομαδικότητος που υποβοηθά την γενική πρόοδο όλων των Συνασκουμένων.

     Η χιλιομετρική απόσταση δεν μας επιτρέπει να γνωρίζουμε επακριβώς ποιος είναι ο παράγων αυτής της ανελικτικής πορείας του Κερκυραϊκού Παραρτήματος, όμως, οι επικεφαλής του Χριστόφορος Κασφίκης και Ειρήνη Ψαίλα ασφαλώς θα το γνωρίζουν.

     Είθε, αυτή η πρόοδος να τους ευλογήσει και το Νέον Έτος 2018.