ΟΧΙ! ΜΑ ΤΩ ΘΕΩ! 
Η ΛΕΞΗ "ΡΥΤΑΓΩΓΗΣΗ" 
ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ...ΥΒΡΗ!

     Συμπαθέστατη σελίδα του γνωστού μέσου κοινωνικής δικτυώσεως μας ζήτησε να της κάνουμε ..."like", κάτι το οποίο ευχαρίστως κάναμε. Του "ιππικού χώρου" η σελίδα και χαρά μας η υποστήριξη αυτού του χώρου στον οποίο, άλλωστε και οι "Έλληνες Κένταυροι" ανήκουμε! Και, μάλιστα, του χώρου της ...Θεραπευτικής Ιππασίας, η σελίδα, η οποία χαρακτηρίζεται και από μιαν ευρύτερη επιστημοσύνη... Έτσι με τους καλύτερους οιωνούς "αφήσαμε" την ευαρέσκειά μας με όλη τη "καρδιά" μας στην συγκεκριμένη σελίδα. 

     Δυστυχώς όμως, αναζητώντας πληροφόρηση σχετική με την Θεραπευτική Ιππασία είδαμε σκυλάκια να κάνουν ...διαλογισμό και πολλά άλλα ευχάριστα ώσπου πέσαμε επάνω στην ανάρτηση ενός βίντεο που παρουσίαζε έναν Ίππο Criollo ρυταγωγούμενο με εντελώς λανθασμένο τρόπο, αντίθετο από τους καθιερωμένους κανόνες  ρ υ τ α γ ω γ ή σ ε ω ς  και επ΄ αυτής της  ρ υ τ α γ ω γ ή σ ε ω ς  σταθήκαμε καλοπίστως για να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες δεν είχαν καμία σχέση με την φυλή Criollo, ούτε και με την αναρτήσασα σελίδα της Θεραπευτικής Ιππασίας αλλά με την ίδια την  διαδικασία της ρ υ τ α γ ω γ ή σ ε ω ς  όπως παρουσιάζονταν στο βίντεο το οποίο, βεβαίως, δεν ήταν παραγωγή της σελίδος! Και οι παρατηρήσεις μας ήσαν οι εξής:

     Δυστυχέστατα, η κυρία διαχειρίστρια της σελίδος όχι μόνον δεν κατάλαβε το περιεχόμενο των παρατηρήσεών μας αλλά νόμισε ότι την ...βρίσαμε! Ω, τάλαινα γλώσσα Ελληνική, ω κάτοικοι αυτής της χώρας που χάσατε την επαφή με την ρίζα της μητρικής σας συνεννοήσεως... Και ακολούθησε ο εξής, εξωπραγματικός, διάλογος:  

     Όχι, δεν πρόκειται περί ανεκδότου! Όσο απίστευτο και αν δείχνει, η αυτοτελής "μεταφορά" των screenshots πείθει περί μιας τραγικής πραγματικότητος την οποία ο Αντισθένης είχε επισημάνει ήδη από την αρχαιότητα: Όσοι, διαλεγόμενοι, διαφωνούν, μιλούν ή για διαφορετικό αντικείμενο, ή με διαφορετική γλώσσα! Κι εδώ, η "διαφορετικότητα" της γλώσσας, διαφοροποίησε στην αντίληψη της καλότατης συνομιλήτριάς μου το ...αντικείμενο! 

     Όχι, αγαπητή κυρία, η λέξη "ρυταγώγηση" δεν είναι ...υβριστική, ούτε μειωτική, είναι ο ακριβής ιππικός όρος ο οποίος σημαίνει την εκ του εδάφους διεύθυνση, από τον Άνθρωπο, ενός Ίππου με την βοήθεια του ρ υ τ ή ρ ο ς, τουτέστιν του κοντού σχοινιού με το οποίο τον ελέγχουμε. Kαι επιμένουσα η αγαπητή κυρία, επιμένοντας να μην προσέχει το "αντικείμενο της παρεμβάσεώς μας, μας καλεί να ...μάθουμε για την Κολομβιανή ...ράτσα Ίππων(!) και, πως να της πούμε ότι η Σχολή μας έχει δεσμούς με την ...Κολομβία έχοντας την χαρά να υποδέχεται Κολομβιανή μαθήτρια η οποία μας έρχεται από το Εξωτερικό για εκπαίδευση θεωρώντας, μετά από έρευνα διεθνούς "αγοράς", ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" αποτελούν έγκριτη Σχολή!...

     Τα γλωσσικά πράγματα της "μεταπολιτευτικής Ελλάδος" εμφανίζουν βαρύ αρνητικό πρόσημο... Σε λίγο θα λέμε "χαίρε" και θα μας μηνύουν επί ...συκοφαντική δυσφημίσει! Διόλου τυχαία, προσφάτως, η Ευρωπαϊκή Κομισιόν χαρεκτήρισε τους κατοίκους αυτής της χώρας ως "αγραμμάτιστους"! Εμείς, πάντως, ως Ιππική Σχολή, θα εξακολουθήσουμε να προάγουμε την Ελληνικήν Ιππικήν Ορολογία όπως αυτή τεκμηριώνεται από τις πηγές της Ιππικής Βιβλιοθήκης μας ασχέτως εάν κινδυνεύουμε να "εισπράξουμε" ...μήνυση επί εξυβρίσει, μιλώντας, π.χ., για "Ίππο" αντί για ..."αλόγατο";  

      Με όλη, λοιπόν, την εκτίμησή μας στην ερίτιμη, (συγγνώμη, αλλά πως να το πούμε, δεν βρίσκουμε λέξη...) κυρία διαχειρίστρια της ως άνω συμπαθέστατης σελίδος χωρίς καμία ...μειωτική πρόθεση, τουναντίον, με τα καλύτερα αισθήματα φίλιππα όσο και φιλάνθρωπα! Amen!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Και η σοφία του ενστίκτου παραστέκει τον Εφιπποτοξότη και Αρχηγό των «Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας» Αθανάσιο Ψωρομύτη να εκπαιδεύσει έναν νέο επιβήτορα, κάνοντας ευτυχισμένο Ίππο και Ανθρώπους κι αφήνοντας την σοφία της φύσεως να θριαμβεύσει!

     Πρωτοίππευτος ο νεαρός επιβήτορας που έμαθε να τρέχει αχαλίνωτος στο φυσικό τοπίο αλλά και τρισευτυχισμένος στα "χέρια" του Αθανασίου που τον νοιάζεται και τον παιδαγωγεί σαν τα δυο παιδιά του... Και το παρακάτω βίντεο αποκαλύπτει το παιδαγωγικό αλλά και εκπαιδευτικό ένστικτο του Αθανασίου ο οποίος, απλώς, διαβαίνοντας μια "πύλη", την "πύλη" της Φυσικής Ιππικής, ανακαλύπτει και διακονεί τον υπέροχο "κόσμο" μιας από τις κορυφαίες παραμέτρους της ζωής, την Ιππική τέχνη.

     Στο παραπάνω βίντεο, ο Αθανάσιος (α) προσεγγίζει  σ ω σ τ ά τον νεόλεκτον Ίππο, (β) καθησυχάζει  σ ω σ τ ά  τον Ίππο πριν επιχειρήσει την εφίππευση, (γ) εφιππεύει  σ ω σ τ ά  αποφεύγοντας δυσάρεστους αιφνιδιασμούς του Ίππου, (δ) επιβραβεύει  σ ω σ τ ά  τον Ίππο για την ευγένειά του να του επιτρέψει την εφίππευση με αρμονικές ψαύσεις του τραχήλου (ε) επικάθεται  σ ω σ τ ά  ώστε να διασφαλίσει την ηρεμία του Ίππου  (στ) επισημαίνει  σ ω σ τ ά  την μεγάλη σημασία του καλού "καθίσματος" ώστε ο Ιππέας να έχει την απαιτούμενην ισορροπία καθησυχάζοντας έτσι και τον Ίππο προς αποτροπή διορθωτικών αντιδράσεών του, (ζ) αφιππεύει  σ ω σ τ ά  χωρίς, επίσης, να προκαλέσει αιφνιδιασμό ή αστάθεια του Ίππου, (η) απομακρύνεται  σ ω σ τ ά έχοντας την πλάτη στραμμένη στον Ίππο ως "αρχηγός" που εμπιστεύεται απολύτως τον συνεργάτη του, (θ) δεν παραλείπει να επιστρέψει  σ ω σ τ ά  με κανόνες "Κύκλου Προσεγγίσεως" για να δείξει την ευγνωμοσύνη του προς τον Ίππο για την επιτυχή συνεργασία και (ι) όταν ο Ίππος χρεμετίζει ευχαριστημένος παρακαλώντας τον Άνθρωπο να συνεχίσει να ασχολείται μαζύ του, ο Αθανάσιος πολύ  σ ω σ τ ά  του απαντά με παρόμοιο χρεμετισμό και πάντοτε στη γλώσσα του Ίππου ότι θα συνεχίσουν να συνυπάρχουν, να διασκεδάζουν και να συν-βελτιώνουν την σχέση τους!

     Όχι, ο Αθανάσιος δεν έχει κοντά του κανέναν Δάσκαλο ή "γητευτή" για να τον καθοδηγήσει στο δύσκολο έργο της εκπαιδεύσεως ενός πλάσματος πολύ δυνατότερο από τον ίδιον με όσες δυστροπίες ενός όντος που έμαθε να ζει ανεξέλεγκτα και έξω από τους ανθρώπινους κανόνες. Ο Αθανάσιος βρήκε, απλώς, μια πόρτα διπλαμπαρωμένη και διόλου "ορθάνοιχτη", την προσπέλασε με τον τσαμπουκά του ενστίκτου του και βρέθηκε σε έναν μαγευτικό κόσμο που λίγοι τον κερδίζουν σ'  ετούτη τη ζωή.

     Αυτή η Ομάδα και η Σχολή που δημιουργεί εδώ και δέκα τέσσερα χρόνια δομήθηκε επάνω στη "λογική του κεριού", της μεμονωμένης πηγής φωτός η οποία, αφ΄ εαυτού της, συντρίβει το απέραντο "σκοτάδι" που περιζώνει έναν μη βλέποντα κόσμο τολμώντας να σταθεί αντιμέτωπη στους αριθμούς του πλήθους στιγματίζοντάς του τον αυτοθέλητο ζόφο του. Αποτελεί την υλοποίηση μέσα στον χρόνο μιας στροφής που συνέταξε ο Ιδρυτής της το 1983 (τι μακρινοί χρόνοι λες και ήταν ...χθες) που έλεγε:

Ορθή η φλόγα του κεριού αναδεύεται

το ζόφο σαβανώνει μ΄ ένα χάδι

κι ολόγυρα το μήνυμά της πέμπεται:

"Ένα κερί ειν'  αρκετό να σπάσει το σκοτάδι"*

     Κι ο αγαπημένος μας Αθανάσιος αυτό καταφέρνει: Nα σπάσει το "σκοτάδι" μιας διαχρονικής παρερμηνείας της σχέσεως Ίππου και Ανθρώπου με το "χάδι" μιας ευγενούς προσεγγίσεως με αυτό το σπουδαίο ζώο γενόμενος ένα "κερί" που φωτίζει το μονοπάτι της Φυσικής Ιππικής!

     Έτσι η λάμψη αυτής της μικρής φλόγας φωτίζει "ίχνη" Πολιτισμού, από ένα "στέαρ" - υστέρημα του χρόνου και του κόπου κάποιων οραματιστών  των οποίων το όραμα για την τιμιότερη υπηρέτηση της Φύσεως είναι η κινητήρια δύναμή τους και η υλοποίησή της η μόνη ανταμοιβή τους.

     Και από το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" θα εκπέμπεται σταθερά αυτή η λάμψη μιας προσφοράς, ουσιαστικώς, προς την ευημερία του Ίππου την οποία ο Αρχηγός του Παραρτήματος, Εφιπποτοξότης Αθανάσιος Ψωρομύτης ξέρει να "μεταλαμπαδεύει" στους επερχομένους. 

     Διότι, ο Αθανάσιος, όπως και όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" επιλέγοντας την εργώδη απομόνωση επικεντρωνόμαστε "μοναχικά" στην εγκόσμια αυτοβελτίωσή μας και στην βελτίωση του αξίου ανελίξεως περιβάλλοντος Κόσμου, με έναν αυτόφωτο τρόπο-εφεύρημα ενός υγιούς και ελευθέρου ενστίκτου.

     Ωστόσο, με την σοφία του ελευθέρου ανθρωπίνου ενστίκτου του Αθανασίου ο νεαρός Δίας εκπαιδεύεται με την πιο γόνιμη φαντασία, με την ισχυρότερη λάμψη της φλόγας ενός "κεριού" που θρυμματίζει το σκοτάδι και "σιγοκαίει" ζενικά και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας"!

_______________

* Αρ. Ηρ. Καλέντζη: "Sε Sένα" ( Ελεύθερη Σκέψις, 1983)

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΥΝΕΡΓΗΜΑΤΩΝ 

ΠΡΟΣ ΚΑΙ ...ΑΠΟ 

ΤΗΝ ...ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΗ!

     Ένας από τους ευστοχότερους ιππικούς όρους της Ελληνικής Ιππασίας είναι και ο όρος "συνέργημα"! Ο όρος αυτός (συν+έργον => συν+ενεργώ) εννοεί την ταυτόχρονη χρήση χειρών και ποδών κατά την διεύθυνση και, εν γένει, χειρισμό, διευθυντικό ή άλλο του Ίππου από τον Ιππέα και τον εντοπίζουμε στα πρώτα επίσημα ελληνόγλωσσα ιππικά βιβλία (του Ελληνικού Ιππικού) του 19ου αιώνος, εισηγμένο από τους λογίους Εκπαιδευτές Ιππασίας του ενδόξου Ελληνικού Ιππικού οι οποίοι πέραν της ιππικής δεξιότητός, εκοσμούντο και δια γνώσεων λεπτολόγου ορολογίας μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο επιστημοσύνης! Δυστυχώς, ο ευστοχότατος αυτός όρος, με την ραγδαία μεταπολεμική γλωσσική παρακμή των Ελληνικών αλλά και μαζύ με την υπελικτική κατάπτωση της όλης Παιδείας στην "μεταπολιτευτικήν" Ελλάδα υπέπεσε στην αφάνεια. Ως μεταγενέστερος αντικαταστάτης του όρου "συνεργήματα" καθιερώθηκε ο όρος "βοηθήματα" ο οποίος ενσωμάτωσε και αντικείμενα όπως το μαστίγιο, την στομίδα/χαλινό, τις εγκεντρίδες (σπιρούνια), τον κλωγμό κλπ. Ας δούμε, επί παραδείγματι, τι αναφέρονται ως "βοηθήματα" (les aides) στο Λεξικό (1895) του Αντωνίου Θ. Ηπίτη:

     Στην λανθασμένη κι επικίνδυνη "δυτική ιππική', λοιπόν, η οποία δεν έχει ουδεμία σχέση με την Φυσική Ιππική την οποία ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ανέκαθεν (έως και σήμερα) θεωρούνται ως "βοηθήματα" μέσα βασανισμού και βιασμού του Ίππου όπως το μαστίγιο, η μάστιγα, οι εγκεντρίδες (σπιρούνια), η στομίδα και πολλά άλλα τα οποία στην Φυσική Ιππική απαγορεύονται αυστηρώς ως αντιτιθέμενα, όχι μόνον στην ευημερία του Ίππου, αλλά και στην ίδια την ομαλή διεξαγωγή της ιππεύσεως! Άλλωστε είναι γνωστό ότι η βία κατά του Ίππου από τον Ιππέα είναι "συγχωρητέα" σε όλα τα επίσημα εγχειρίδια της "δυτικής ιππικής" όπου συνιστάται κατά απροκάλυπτο τρόπο ως μέσο καταναγκασμού του Ίππου!

     Αντιθέτως, στους "Έλληνες Κενταύρους" όπου καθοδηγούμεθα από την Ελληνική Παιδεία μας και τον σεβασμό του επιστητού της Ιππικής, ο όρος "συνεργήματα" ("βοηθήματα") τυγχάνει καθημερινής προσεκτικής εφαρμογής στο εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα υπό τους όρους περιεχομένου Φυσικής Ιππικής και, αυτή την φορά τον φέραμε και πάλι στο προσκήνιο, κατά το τρίτο μάθημα της αρχάριας μαθήτριάς μας Λίζυ η οποία, μέσα από μία διάταξη γωνιώδους και τεθλασμένης διαδρομής εκλήθη όχι απλώς να τον κατανοήσει αλλά και να τον εφαρμόσει πρακτικώς! Και πριν ξεκινήσει η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα, η επιφάνεια του Ιππευτηρίου "σβαρνίστηκε" προσεκτικά με τον ελκυστήρα, ενώ οι αυτόματοι καταιονητήρες έστειλαν πίδακες νερού ώστε να αποτρέψουν την σκόνη από την κίνηση του Ίππου στην αμμώδη επιφάνεια του Ιππευτηρίου. 

     Και μόνον όταν ολόκληρη η έκταση αυτού του μοναδικού Ιππευτηρίου εξομαλύνθηκε και νοτίσθηκε, στήθηκαν οι διαδρομές με βαλβίδες επί γης, περιμένοντας να τις διανύσει, εξασκούμενη, η σημερινή μαθήτριά μας. 

     Όμως, πριν επιχειρήσει την εκτέλεση των ασκήσεων του σημερινού ασκησιολογίου η Λίζυ μας, της επεδείχθη με κάθε λεπτομέρεια σε όλο το  ανάπτυγμα των διαδρομών της η σωστή εφαρμογή των συνεργημάτων με ακρίβεια χιλιοστού διότι, αυτή την φορά, είχαμε "ανατροπές", εντελώς διαφορετικών εφαρμογών από εκείνες που είδαμε  στο προηγούμενο μάθημα και που κατά τρόπο θαυμάσιο, αμέσως, επεσήμανε η Λίζυ.

     Η επεξήγηση της εφαρμογής των συνεργημάτων προς την Λίζυ έγινε άπαξ και, όντως, περιείχε πολλές λεπτομέρειες που θα έπρεπε να συγκρατήσει και που, ...ρεαλιστικώ τω σκεπτικώ, δεν ...επρόκειτο να συγκρατήσει, κάτι για το οποίο ήδη προϋπήρχε η προϋπόθεση της απέραντης υπομονής από πλευράς Εκπαιδευτή. Και κάπως έτσι η Λίζυ ξεκίνησε για να κάνει την μεγάλην έκπληξη!

     Η αρχάρια μαθήτρια όχι μόνον συνεκράτησε τις οδηγίες εφαρμογής των συνεργημάτων αλλά και επανέλαβε κατά τρόπον άριστο όλες τις διαδρομές της (πλην μιας) κινούμενη σταθερώς εντός του ίχνους των γωνιωδώς τεταγμένων βαλβίδων αλλά και τα κατάφερε ταχύτατα διατηρώντας την αυτοσυγκέντρωσή της αλλά και την ετοιμότητα έγκαιρης εφαρμογής των συνεργημάτων της! Και να φαντασθεί κανείς ότι, εν προκειμένω, είχαμε και αναστροφή των όσων είχαμε διδαχθεί στο προηγούμενο μάθημα ως προς την επενέργεια του ετεροπλεύρου ποδιού στην στροφή με την αντικατάστασή του με το ομόπλευρο πόδι προς αποτροπή εσωτερικής εκτροπής των οπισθίων επί της στροφής λόγω της φυσιολογίας της κινήσεως του σώματος του Ίππου

     "Βαθύτερα", λοιπόν, στην κατανόηση των επενεργειών των συνεργημάτων η Λίζυ στο σημερινό, τρίτο της, μάθημα το οποίο την εισήγαγε στην πλέον "γεωμετρημένη" κίνηση του Ίππου επί στροφής ίχνους πορείας και η μεγάλη έκπληξη του Εκπαιδευτή ήταν μία αρχάρια η οποία αμέσως συνέλαβε την, εν προκειμένω, σύνθετη εφαρμοστική απαίτηση!

     Και, καθώς η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" παραλλήλως με την εκπαιδευτικήν αποστολή της αποτελεί και ένα διαρκές ερευνητικό εργαστήρι Ιππικής και Τοξοβολίας, σήμερα η Λίζυ με βοήθησε να διευρύνουμε και τους δικούς μας "ορίζοντες" αναφορικώς με την διδασκαλία της διευθυντικής στροφής του Ίππου σε αρχαρίους μαθητές, κάτι για το οποίο την ευχαριστούμε.

     Άλλωστε η πρόοδος μιας Ομάδος είναι ιδανική όταν είναι διαδραστική, όπως κατά κανόνα είναι στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου επιδιώκεται ο ένας να υποστηρίζει την ανέλιξη όλων και όλοι να υποστηρίζουν την ανέλιξη του ενός. Κι έτσι, οι βαλβίδες ανετάχθησαν σε νέο, ενιαίο, τεθλασμένο ίχνος διαδρομής επί του οποίου η Λίζυ επεχείρησε να διέλθει δύο ορθές και μία αμβλεία γωνία, κάτι που σήμαινε την ...αυτοανακάλυψη ορθών επενεργειών των συνεργημάτων αφού, εν προκειμένω, ουδεμία οδηγία της δόθηκε προηγουμένως!  

     "Παγίδα" για την αρχάρια μαθήτρια ή έλεγχος της διευθυντικής αντιλήψεώς της; Ποιος ξέρει...

     Παρά ταύτα και εδώ η Λίζυ τα κατάφερε με την πρώτη και με μεγάλην ακρίβεια αλλά και πολύ καλό χρόνο!

     Μια εισαγωγή-πρόγευση υπερπηδήσεως ήταν η κατάληξη του σημερινού μαθήματος με "επίλογο" την υπέρβαση μιας υπερυψωμένης βαλβίδος στην έξοδο του τεθλασμένου ίχνους, ως ακόμη βαθύτερη κατανόηση της επενεργείας του συνεργήματος των ποδιών, από την Λίζυ.

     Εδώ, όπως ήταν αναμενόμενο η Λίζυ χρειάσθηκε τον χρόνο της για να εννοήσει την διαφορά του "βάζω πόδια" αλλά συντομότατα το κατάφερε κι αυτό.

     Μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος στο Ιππευτήριο και την παράδοση του Ίππου στον επόμενο μαθητή, η ημερίδα συνεχίσθηκε στον Σταύλο όπου όλοι οι μαθητές μας αποδίδουν τα οφειλόμενα στον Ίππο, εξασκούμενοι στην Ιπποκομία.

     Και σήμερα η Λίζυ διεκπεραίωσε στην εντέλεια αλλά και σε αξιοσημείωτο "χρόνο" την ιπποκόμηση του Ίππου που της ανατέθηκε με την πρέπουσα "αρχηγικότητα" αλλά και ευγένεια που απαιτείται σ΄ αυτή την περίπτωση!  

     Mπορεί ο Εκπαιδευτής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" να μην δέχεται χρηματική αμοιβή αλλά, πάντοτε και μετά από κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα, αμείβεται πολύ πιο πλουσιοπάροχα απ΄ ό,τι με κάποια νομίσματα: Είναι ο προνομιούχος ο οποίος προσλαμβάνει γνώση Ιππικής και, οπωσδήποτε, γνώση ζωής τόσο από τους μαθητές Ανθρώπους όσο και από τους Δασκάλους Ίππους! Και σήμερα, ο συγκεκριμένος Εκπαιδευτής είναι ευγνώμων στην Λίζυ και στους δύο Ίππους του μαθήματός μας για τα όσα γονιμότατα του προσέφεραν ώστε να μπορέσει να βελτιώσει το επίπεδο της εκπαιδεύσεως αυτής της Σχολής με τα όσα του απεκάλυψαν οι, κάτω από την επιδερμίδα και την κρανιακή κάψα, νευρώνες της Λίζυ των οποίων οι εφάψεις και συνάψεις λειτούργησαν τόσο αρμονικά όσο και τα όργανα της Συμφωνικής του Βερολίνου υπό τη μπαγκέτα του H. v. Κarajan του οποίου, εν προκειμένω, ούτε καν η ...σκιά δεν υπήρχε! Παρά ταύτα, η τελική αρμονία ήταν η ίδια και η ευγνωμοσύνη μας προς τους Ίππους και την Λίζυ, εκ βαθέων και απέραντη!

     Σήμερα, ο Ιδρυτής της Ομάδος δέχθηκε στα μηνύματά του από το "πειραχτήρι" μας, τον Αρχηγό των Παραρτημάτων Χαλκίδος και Σχηματαρίου, Γ. Σταυριανόπουλο - Ιφικράτη μία φωτογραφία που τον ξάφνιασε! Η φωτογραφία τον έδειχνε στην ηλικία των ...15 χρόνων αλλά με το χιτώνιο της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία, βεβαίως, τότε δεν υπήρχε. Κάλεσε αμέσως τον Ιφικράτη στο φορητό του για να τον ρωτήσει πως έκανε αυτό το φωτομοντάζ και ο Ιφικράτης κάτι ...ακαταλαβίστικο του είπε, γελώντας. Και τότε ο Ιδρυτής κατάλαβε πόσο συμβολική ήταν αυτή η φαλκιδευμένη φωτογραφία που σήμαινε ότι ο ίδιος παραμένει ένας ισόβιος μαθητής της διδασκαλίας που του παρέχει συνεχώς μία καθημερινότητα η οποία τον καθηλώνει στην παραδοχή της διαρκούς αρχαριότητός του στην Ιππική αλλά και στην ίδια την ζωή! Κι αυτή η εκπαιδευτική ημερίδα, "εκπαιδευτική" πρωτίστως για την εκπαίδευση του ιδίου του Εκπαιδευτή, προς αυτό κατέτεινε! 

ΙΠΠΙΚΗ ...ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ

     Στο δεύτερό του μάθημα Ιππασίας, ο Errik Nour! Και η μόνη μας απορία είναι εάν είναι "μαθητής" ή Δάσκαλος ...αντιβαρύτητος μέσα σ΄ αυτή την ωραία διάδραση με τον Ίππο!

     Κάθε μάθημα Ιππασίας έχει τρεις μαθητές, τον Ίππο, τον Εκπαιδευτή και ...ίσως και τον κυρίως μαθητή. Και πράγματι, εκπαιδεύοντας στην Ιππασία τον Errik Nour παραμένουμε και ευλαβικοί μαθητές του παρακολουθώντας τον να διαχειρίζεται το βάρος του σώματός του με μία λογιστική προσέγγιση που θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί ευστοχότατα "αντιβαρύτητα".

     Αυτό το δεύτερο μάθημά του, όπως συνηθίζεται στη Σχολή μας, εμπεριέχει ένα ασκησιολόγιο το οποίο συνιστά την εγγύηση ασφαλών πτώσεων για κάθε Ιππέα, όποτε και αν αυτές του συμβούν και, βεβαίως, στην απαρέγκλιτη εφαρμογή αυτού του ασκησιολογίου πιστώνεται και ο μηδενικός δείκτης ατυχημάτων που κοσμεί την 14ετή δραστηριότητα της Σχολής μας και, μάλιστα, σε μία τόσο απαιτητική δραστηριότητα,

     Όταν, όμως, εκπαιδεύεις έναν άριστο κλασικό χορευτή και Δάσκαλο κλασικού χορού δεν αρκείσαι να τον μυήσεις σε ένα δοκιμασμένο ασκησιολόγιο αλλά επενδύεις στις φυσικές ικανότητές του ώστε να διευρύνεις το εν λόγω ασκησιολόγιο και να το βελτιώσεις επ΄ αγαθώ όλων των μαθητών της Σχολής.

     Σήμερα, λοιπόν, ο Errik Nour υπεβλήθη στο καθιερωμένο πρόγραμμα δυναμικών, αιφνιδιαστικών, αφιππεύσεων, όπως προβλέπει το εκπαιδευτικό ασκησιολόγιό μας αλλά, όχι μόνον.

     Ο νέος μας μαθητής με το εξαιρετικά γυμνασμένο σώμα και κυρίως πνεύμα (διότι ο κλασικός χορευτής είναι συνδυασμός και των δύο) χωρίς να το συνειδητοποιεί ο ίδιος, χάραξε νέους "ορίζοντες" ωφελίμων ασκήσεων οι οποίες θα τεθούν βαθμιαίως υπό αίρεση ώστε να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο το ισχύον, εκπαιδευτικό, πρόγραμμά μας.

     Όχι, δεν "χειριστήκαμε" τον Errik Nour ως ..."πειραματόζωο", ούτε τον θέσαμε σε κίνδυνο! Άλλωστε, εκτιμούμε ότι σε λίγες μέρες εμφανίζεται σε ένα κορυφαίο έργο διεθνούς ρεπερτορίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς ως πρώτος χορευτής και η σωματική του ακεραιότητα είναι η πολύτιμη "περιουσία" του και το δικό μας καμάρι, έτοιμοι να τον χειροκροτήσουμε από τις θέσεις των θεατών.

     Απλώς, παρατηρώντας το εύρος των κινητικών του δυνατοτήτων, χωρίς καν να διανοηθούμε να το εξαντλήσουμε, επεκτείναμε το ασκησιολόγιο ασφαλείας κατά ένα μικρό μήκος μακρύτερα, ώστε και ο ίδιος να ωφεληθεί στο σημερινό του μάθημα και τα πορίσματα αυτής της "επεκτάσεως" να ωφελήσουν τους μέλλοντες μαθητές μας.

     Η χαρακτηριστική αυτοπειθαρχία του κλασικού χορευτή να κοσμεί τον χαρακτήρα του Errik Nour, όχι μόνον έγινε αμέσως αποδεκτός από τον Ίππο του αλλά και ο Ίππος μετεβλήθη αμέσως σε έναν συνεργάτη ο οποίος σε δύο κρίσιμες φάσεις έκανε διπλή διορθωτική κίνηση ώστε να αποτρέψει "ολισθήσεις" του αναβάτη του που θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει σε πτώση.

     Συγκινητική η διαρκής επικοινωνία του βλέμματος του Ίππου με το βλέμμα του Εκπαιδευτή και η αδιάκοπη ανταλλαγή μηνυμάτων καθ΄ όλη την διάρκεια αυτού του μαθήματος, ώστε ο μαθητής Errik Nour όχι μόνον να μάθει να ιππεύει και να αφιππεύει αμφιπλεύρως, αλλά και να εγκαταλείπει, ομοίως, τον Ίππο εν κινήσει παραμένοντας όρθιος μετά την επί του εδάφους προσγείωσή του.

     Κι ανάμεσα σε όλα τούτα τα χρήσιμα κι εντυπωσιακά, σήμερα, o Errik Nour μυήθηκε και στον τροχασμό ο οποίος, ενώ στην αρχή τον ξάφνιασε, εν συνεχεία όχι μόνον του άρεσε αλλά και όταν ο Εκπαιδευτής του ανήγγειλε το τέλος του μαθήματος ο εξαιρετικός Errik Nour ζήτησε την άδεια να ...τροχάσει ακόμη για λίγην ώρα, κάτι που έγινε!

     Χαρά της Σχολής μας μαθητές τέτοιου ήθους, αλλά και τέτοιων δυνατοτήτων και επένδυση προόδου για όλους μας! Μια πρόοδος που συνακολουθεί την απόλαυση καλοκάγαθων πλασμάτων που μόνο σ΄ έναν Σταύλο μπορούν να συνυπάρξουν!

ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΑΓΡΙΑΣ ΠΑΝΙΔΟΣ 

ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΛΟ

     Με τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις να τον έχουν κρατήσει μακράν του Σταύλου για πολύ καιρό, ο αγαπημένος μας Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν, κατάφερε να επανενταχθεί στο ...φυσικό του περιβάλλον!

     Και, βεβαίως, επειδή τα ...αγόρια συνεννοούνται μεταξύ τους, ο Μηνάς μας απευθύνθηκε στον Sepp για να ξαναβρεί το "μονοπάτι" του Σταύλου, μιας κι ο λατρευτός τετράποδος επιβήτοράς μας διατηρεί ...ακέραια την αρσενικότητά του έχοντας γλιτώσει το νυστέρι του ευνουχισμού όπως, δυστυχώς άλλοι ομότακτοί του έχουν υποστεί!

     Η υπέροχη διαδρομή με την μοτοσυκλέτα του Μηνά στην ήρεμη απογευματινή παραλιακή αυτό το ήπιο καλοκαιρινό απόγευμα ήταν η καλύτερη επανεντακτική εισαγωγή στο πρόγραμμά μας, απολαμβάνοντας τα γραφικά λιμανάκια της.

     Με την κόκκινη κορδέλα να ανεμίζει χαρούμενα στο τιμόνι της μοτοσυκλέτας του Μηνά, περάσαμε για πολλοστή φορά την φυσικών διαστάσεων "τρύπα του Καραμανλή" και πλησιάσαμε στην πύλη εισόδου του Σταύλου μας.

     Μπαίνοντας στο Ιππευτήριο πρώτος "χλιμίντρησε" ο Μηνάς μας βλέποντας τον κύκλο των φωτογενέστατων νεαρών μαθητριών της Σχολής να διαγράφουν τον άψογο κύκλο  της ομαδικής διαδρομής τους υπό την διδασκαλία της αγαπημένης μας Εκπαιδεύτριας Αθηνάς, αλλά και ο κύκλος της ομαδικής ιππεύσεως των Αμαζόνων γρήγορα έπαυσε να είναι άψογος με την Αθηνά να φωνάζει προς τις μαθήτριες "Προσέξτε που πηγαίνετε..."! 

     Τέλος πάντων, μετά τα εκατέρωθεν προκαταρκτικά "χλιμιντρίσματα" Μηνά και λοιπών ενδοσχολικών παραγόντων, ο νεοαφιχθείς οδηγήθηκε "από το αφτί" στην φάτνη του Sepp, όπου ανεπτύχθησαν άλλες αγάπες και συναισθήματα μιας κι ο Sepp ξέρει να κερδίζει όποιον τον πλησιάζει με κόλπα που ούτε η Βάνα Μπάρμπα δεν ήξερε να εφαρμόσει στον μακαρίτη Βαγγέλη Γιαννόπουλο (για όσους θυμούνται...).

     Με το κυρίως Ιππευτήριο ...γυναικωνίτη, προτιμήσαμε να βγάλουμε τον Μηνά και τον Sepp από την ...πίσω πόρτα στο "σεπαρέ" για να κάνουμε λίγη σοβαρή δουλειά, όπερ και εγένετο!

     Άψογη η σχέση των δύο ..."ακόπων", ήδη, από την ρυταγώγηση!

     Δυστυχώς η "αύρα" των διεγερτικών οσμών από τις παρακείμενες φοράδες προκαλούσε τα συχνά χλιμιντρίσματα του τετράποδου επιβήτορος ενώ ο δίποδος κατέπνιγε τα δικά του παρατηρώντας το βλοσυρότατο βλέμμα του συντηρητικού παππού που τον καθήλωνε, όπως ο Παντοκράτωρ από τον θόλο του καθολικού της Ιεράς Μονής Δαφνίου.

     Υπέροχος ο Μηνάς στις εφιππεύσεις δι εφάλσεως (και επί αληθούς Ίππου...), "επανήλθε" στα καθήκοντά του λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που τα επαγγελματικά του καθήκοντα τον απομάκρυναν από το Ιππευτήριο.

     Υπέροχος και στους χειρισμούς του Sepp που τεκμηρίωναν το "Μια φορά Ιππέας, πάντοτε Ιππέας"!

     Στη ράχη του Sepp, άλλωστε, όλοι οι Ιππείς έχουν ευτυχήσει και ο Μηνάς με την ευγενική του φύση δεν θα μπορούσε παρά να τον χαρεί το ίδιο και ο Sepp να χαρεί τον Μηνά.

     Μόνο πρόβλημα ο κανόνας του Σταύλου που είναι η ...πολυγαμικότητα η οποία και στην περίπτωση του Μηνά επιβεβαιώθηκε όταν προσέγγισε το επόμενο ..."αίσθημα" που και με αυτό έδειξε να δένεται από την πρώτη ματιά...

     Τέλος πάντων κάποτε αποφασίσαμε να αφήσουμε τον Σταύλο να ...ηρεμήσει κι εμείς να ξαναχαρούμε το ...λυτρωτικό δίκυκλο στο δρόμο της επιστροφής! Φορέσαμε τις ...παρωπίδες (καλού-κακού) στον Μηνά μας για να μην "απασχοληθεί" με τις εντός Ιππευτηρίου Αμαζόνες και ζυγώσαμε το πάρκιγκ, αλλά διαπιστώσαμε ότι είχαμε ξεχάσει πίσω μας τα κράνη και τα σακίδιά μας! Οποία εντροπή, όχι διότι τα ξέχασε ο Μηνάς αλλά διότι τα ξέχασε και ο ...Παντοκράτωρ! Ούτω υποπίπτουσιν εν αμαρτίαις και οι Θεοί, εισέτι! Αλλά με αυτά τα εγγονάκια που έχουμε ο παρασυρμός ...ηδύς και δεδομένος!