ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟ

     H διαρκής ποιοτική αναβάθμιση του «μαθητολογίου» της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία, ως φαίνεται, αποτελεί νομοτέλεια, θέτει τον Εκπαιδευτή της Σχολής ενώπιον ενός ηθικού ζητήματος: Ανεξαρτήτως ότι ο ίδιος ουδέποτε πληρώθηκε από τους μαθητές του, μήπως θα πρέπει να αρχίσει να τους …πληρώνει για την απόλαυση των μαθημάτων την οποία, ευγενώς, του παρέχουν; Διότι εκπαιδευτικές ημερίδες όπως η σημερινή, πράγματι, συνιστούν ποιοτικήν απόλαυση για τον Εκπαιδευτή, πολύ πέραν της, δεδομένης, ωφελείας των ιδίων των εκπαιδευομένων.

     Με μονοψήφιο αριθμό μαθημάτων και με δύο χρόνια αποχής από το Ιππευτήριο, αφήνοντας πίσω του τους μαθητές του Κολλεγίου της Γαλλικής Προβηγκίας όπου διδάσκει για να περάσει λίγες μέρες στην Ελλάδα, ο Βασίλειος δεν παρέλειψε να "κοινωνήσει των αχράντων" ενός επανασυνδετικού μαθήματος με την Φυσικήν Ιππική και την Έφιππη Τοξοβολία.

     Για πρώτη φορά σε επαφή με δύο από τους Ίππους της Σχολής μας, ο Βασίλειος έδειξε ότι ποτέ δεν χάνει την "επαφή" του με το ευγενές, αυτό ζώο ενώ και στις δύο περιπτώσεις οι Ίπποι, αυτοί που αποκαλύπτουν τα πάντα για τους γύρω τους, υπεγράμμισαν με τον πλέον εγκάρδιο τρόπο την αποδοχή του Βασιλείου κατά την προβλεπόμενη διαδικασία του Κύκλου Προσεγγίσεως.

     Χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις του λίαν συναισθηματικού επιβήτορός μας ο οποίος, αμέσως, "αγκάλιασε" τον Βασίλειο, εξωτερικεύοντας την χαρά της ...γνωριμίας!

     Στο μάθημα αυτό τηρήθηκε ένα συγκεραστικό πρωτόκολλο εισαγωγικού μαθήματος στην Φυσικήν Ιππικήν αλλά και στην Έφιππη Τοξοβολία.

     Ένα ιδιαίτερα ταχύρυθμο μάθημα "δύο σε ένα" προκειμένου να "επανέλθει" ο εκπαιδευόμενος σε μιαν αδιάσπαστην "ευθεία" μεταξύ των όσων προ διετίας είχε εμπεδώσει και στο επόμενο βήμα της προόδου της εκπαιδεύσεώς του.

     Και ο Βασίλειος όχι μόνον τα κατάφερε αλλά και τα κατάφερε σε πολύ βραχύτερο του αναμενομένου, χρόνο.

     Στην Ιππική τέχνη, ο φύσει ευγενής, αυτοσυγκεντρούμενος και λιγομίλητος, είναι αποδεδειγμένο ότι κατέχει πλεονέκτημα. Και αυτό το πλεονέκτημα ασφαλώς και κατέχει ο Βασίλειος ο οποίος διαθέτει και τα τρία προαναφερθέντα προσόντα.

     Η ευγένεια του Ιππέως γίνεται αμέσως αντιληπτή από τον Ίππο ο οποίος συνεκτιμά τον γαλήνιο τόνο της φωνής του Ανθρώπου, στοιχεία που επιτρέπουν την καλύτερην αυτοσυγκέντρωση του τελευταίου και την αποτελεσματικότερη συνεργασία του με το ευγενές τετράποδο. Και όλα τούτα ήσαν εμφανέστατα στη σημερινή περίπτωση του μαθήματος του Βασιλείου.

     Το συγκεραστικό πλαίσιο του μαθήματός του επέβαλε την συνένωση του διατατικού προγράμματος του εκπαιδευομένου με την βελτίωση του "καθίσματός" του και το εισαγωγικό ασκησιολόγιο του βασικού μαθήματος.

     Και ο Βασίλειος κατάφερε να ανταποκριθεί κατά τον καλύτερο τρόπο.

     Η διέλευση βαλβίδων απετέλεσε τον "καμβά" του όλου σημερινού προγράμματος του μαθήματος του Βασιλείου.

     Η αποενοχοποίηση καταστάσεων ασταθούς ισορροπίας διήλθε μέσω της ενσωματώσεως διατατικών ασκήσεων αλλά και της επεκτάσεως σε μία άσκηση εφαρμοζόμενη για πρώτη φορά, προερχόμενη από το ασκησιολόγιο μιας πολύ γνωστής, ιστορικής, Ιππικής Ακαδημίας της κεντρικής Ευρώπης, αξιοποιώντας το καπέλο που ήδη φορούσε ο εκπαιδευόμενος.

     Συγκεκριμένα, ο εκπαιδευόμενος εκλήθη να αποκαλύπτεται και να καλύπτεται με αργή, τελετουργική κίνηση, διερχόμενος υπεράνω των βαλβίδων, κάτι που με πρώτη "ματιά" εκλαμβάνεται ως απλός χαιρετισμός αλλά κάθε άλλο παρά λειτουργεί για τον Ιππέα ως κάτι τέτοιο, μόνον! Και ο Βασίλειος εξετέλεσε την άσκηση διαχειριζόμενος, παραλλήλως και το Τόξο του!

     Μία σειρά παρατεταμένων προσομοιώσεων Τοξοβολίας εν κινήσει ήταν ο επίλογος του σημερινού μαθήματος του Βασιλείου και όλες έγιναν με όσες, μικρές, διορθώσεις εκρίθησαν απαραίτητεες.

     Προσομοιώσεις υπεράνω βαλβίδων και σε κίνηση επί επίπεδης διαδρομής, όλες με τον ιδανικό ρυθμό που έδειχνε την επικέντρωση του εκπαιδευομένου στην ουσία της προσομοιωτικής διαδικασίας.

     Και η αφίππευση του Βασιλείου έγινε με όλους τους τύπους αλλά, κυρίως με όλη την ουσία του εκπαιδευτικού χαρακτήρος της ,ενισχύοντας την μυική μνήμη του εκπαιδευομένου ο οποίος, βαθμιαίως, εισάγεται, ούτω πως, στο "πνεύμα" της ενεργητικής ασφαλείας της Ιππεύσεως. 

     Το δεύτερο μέρος της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος ήταν αφιερωμένο στον ενδεκάχρονο Χάρη μας ο οποίος, σήμερα "εισήχθη" στα ακόμη ...δυσκολότερα.

     Άριστος Ιππέας ο νεαρός Χάρης με υποδειγματικό χαρακτήρα ευπειθούς στρατιώτη, παρά την ηλικία του, αλλά και γενναίου αναβάτη, ίππευσε τόσο εντός του μεγάλου Ιππευτηρίου όσο και στο Κυκλοτερές τον δυνατό επιβήτορα της Σχολής μας προκειμένου να καταλήξει στο "θέμα" του σημερινού μαθήματός του το οποίο δεν ήταν άλλο από την διατήρηση του καλπασμού εν συνεπτυγμένω κύκλω με ταυτόχρονη τόξευση, κάτι ιδιαιτέρως δύσκολο για όσους γνωρίζουν την σημασία αυτού του βηματισμού (ως εκ της απιτουμένης συνδυαστικής τεχνικής των βοηθημάτων αλλά και της στάσεως του κορμού) με τον επιβαρυντικό παράγοντα της τοξεύσεως!

     Ο Χάρης, επίτηδες, αφέθηκε να καλπάσει και να τοξεύσει επί της μεγάλης ευθείας του στίβου του Ιππευτηρίου ώστε ο Ίππος του να παρασυρθεί σε υψηλές καλπαστικές ταχύτητες. 

     Και αφού Ίππος και αναβάτης οδηγήθηκαν στην ...παγίδα, κατόπιν ο νεαρός Ιππέας έλαβεν εντολή να εγκαταλείψει το μεγάλο Ιππευτήριο και να κατευθυνθεί προς το Κυκλοτερές.

     Με τις, ήδη, κεκτημένες ταχύτητες, εδώ ζητήθηκε από τον Χάρη να μικρύνει ακόμη περισσότερο την διάμετρο του κυκλικού στίβου του Κυκλοτερούς και να συνεχίσει καλπάζοντας να τοξεύει,  Οποία δυσκολία έως ...στενότατος κορσές και για τους δύο κι όμως...!

     Μετά τις πρώτες ανεπιτυχείς απόπειρες, ο Χάρης αντελήφθη πλήρως και χωρίς καμία υπόδειξη του Εκπαιδευτή του το δέον γενέσθαι και έθεσε τον Ίππο του στην ορθή καλπαστική διαδρομή τοξεύοντας.

     Όλες οι τοξεύσεις εν καλπασμώ του Χάρη υπήρξαν όχι μόνον τεχνικώς άψογες αλλά και ακριβώς στα σημεία που του υπεδείχθη να τος εκτελέσει.

     Εν προκειμένω, ο Εκπαιδευτής Ιππασίας, εκ των πραγμάτων, αναλαμβάνει και ρόλο παιδαγωγού υπόχρεως ων να αναπτύξει έτι περαιτέρω και την κρίση και την καρτερία, αλλά και την αυτοπειθαρχία του νεαρού εκπαιδευομένου του, ώστε να τον αποδώσει καλύτερον κατά την αφίππευση όχι απλώς στους Γονείς του αλλά και στην Κοινωνία, δεδομένου ότι η άσκηση άνευ παιδαγωγίας παραμένει ημιτελής.

     Και, όπως πάντα, ο ενδεκάχρονος Χάρης, χωρίς να ανοίξει το στόμα του καθ΄ όλη την διάρκεια του μαθήματός του, αφίππευσε περιχαρής και βέλτιστος όπως προσδοκάται στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων". 

     Τούτες τις ημέρες κάποιοι μιλούν για "γιορτές"... Για τους "Έλληνες Κενταύρους" κάθε ημέρα στο Ιππευτήριο είναι εορτή, εορτή ψυχοπνευματικής ανατάσεως και σωματικής βελτιώσεως με χειραγωγό μας τον ευγενέστατον Ίππο προς τον οποίο και η ευγνωμοσύνη μας!