Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019

ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ, 
ΙΠΠΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ


      Ο 11χρονος Χάρης, υπερπηδητής εμποδίων με πολλές διακρίσεις αλλά και δεξιοτέχνης Ιππέας παρά την ηλικία του, σήμερα κατάφερε να καλπάσει και να τοξεύσει το πρώτο του βέλος! Αυτό το ταλαντούχο παιδί που από μόνο του συνοψίζει πολλά ιππικά δόγματα υπήρξε το highlight της σημερινής ημερίδος στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων", μιας Σχολής από την οποία ανεδείχθησαν όλα τα στελέχη της Ελληνικής Έφιππης Τοξοβολίας στα οποία, σήμερα, δείχνει να προστίθεται ακόμη ένα!


     Ξεκινώντας το πρόγραμμά του με την κλασική άσκηση κρούσεων των παλαμών σε καλπασμό πριν αναλάβει το Τόξο και επιχειρίσει τοξεύσεις, ο νεαρός Χάρης κατάφερε να αυτοσυγκεντρωθεί και να ολοκληρώσει με επιτυχία την εκπαίδευσή του χάρ στον πειθαρχημένο χαρακτήρα του αλλά και την "δίψα" του για την Ιππική! Και, βεβαίως, αντιλαμβάνεται κανείς, ιππεύοντας κάθε μέρα πλην Πέμπτης, με πατέρα διακεκριμένο Προπονητή Υπερπηδήσεως Εμποδίων, με κάμποσους Ίππους στη διάθεσή του και με την τεχνογνωσία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" να τον στηρίζουν, σε ποιο επίπεδο Έφιππης Τοξοβολίας θα έχει φθάσει μόλις ενηλικιωθεί...


     Επειδή ο νεαρός εκπαιδευόμενος θα ίππευε για πρώτη φορά τον συγκεκριμένο Ίππο, ο Εκπαιδευτής, προνοώντας κάθε πιθανή δυσκολία ως εκ της χρήσεως των "βοηθημάτων" και κυρίως, τις ενδεχόμενες αντιδράσεις του Ίππου με έναν αναβάτη με κοντά -λόγω ηλικίας- πόδια, πολύ πριν εφιππεύσει ο νεαρός εκπαιδευόμενος εφίππευσε ο Εκπαιδευτής και με κοντές αρτάνες αναβολέων εκάλπασε τον Ίππο διδάσκοντάς τον να ανταποκρίνεται σε εντολές του μήκους των ποδών του νεαρού αναβάτη. Ασυνήθιστη εικόνα καλπασμού του Ίππου αλλά με πρόταγμα την ασφάλεια των μαθημάτων, κρίνεται αναγκαίο κάθε μέτροπροστασίας Ίππων και Ιππέων στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".


     Υποδεχθήκαμε σήμερα στην σχολή μας την Μαρία, έναν χαρακτήρα πολύ ιδιαίτερο με εμφανείς ικανότητες, ρωσικής καταγωγής και με επαγγελματική σχέση με το θέατρο.


     Από τη πρώτη στιγμή του εισαγωγικού μαθήματός της, η Μαρία μας εξέπληξε με τις φιλότιμες προσπάθειές της να αποτινάξει σημαντικές επιφυλάξεις που ήταν προφανές ότι διατηρούσε σε σχέση με τον Ίππο και την ίππευση.


     Μετά τα "κλασικά" προκαταρκτικά, η Μαρία υπεβλήθη στις προβλεπόμενες διατατικές ασκήσεις οι οποίες την έφεραν αντιμέτωπη με τα πρώτα ζητήματα ισορροπίας.


     Στην περίπτωσή της δόθηκε προσοχή στην εφαρμογή επιπλέον ασκήσεως αναπτύξεως ισορροπιστικής αυτοεμπιστοσύνης μιας και μπορεί να ακολουθούμε ένα γενικό πλαίσιο βασικού ασκησιολογίου αλλά αναλόγως των ιδιαιτεροτήτων κάθε μαθητή το πρόγραμμά μας επιδέχεται αναπροσαρμογών ώστε το αποτέλεσμα να είναι αυτό που θέλουμε σε κάθε περίπτωση.


     Ακολουθώντας ένα εξατομικευμένο ασκησιολόγιο η Μαρία άρχισε σιγά-σιγά να ισορροπεί καλύτερα και να χαίρεται την ίππευσή της.


     Διευθύνοντας τον Ίππο της με κλεισμένα μάτια η Μαρία στην αρχή ανέφερε vertigo, όμως, μετά από μία ανάταξη  κατάφερε να νιώσει ασφαλής αλλά και αποτελεσματική οδηγώντας τον Ίππο της με κλειστά μάτια.


     Έτσι, βαθμιαία η Μαρία διηύθυνε τον Ίππο της με κλειστά μάτια αλλά εγκαταλείποντας και τις ηνίες δείχνοντας ασφαλής και χαρούμενη.


      Στο τέλος του εισαγωγικού της μαθήματος η Μαρία δεν είχε σχέση με την "Μαρία" που πρωτο-εφίππευσε και η άνεση της ιππεύσεώς της ήταν χαρακτηριστική.


     Καλωσορίζοντας την Μαρία στην Ομάδα μας δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι αυτές οι "εικόνες" με τις οποίες καταλήγει κάθε μάθημα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι η πραγματική ανταμοιβή των Εκπαιδευτών μας!


     Με αφορμή την φωτογράφιση του κοστουμιού της συμπρωταγωνίστριας του θεατρικού έργου το οποίο ετοιμάζουμε στην Σχολή Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" η υπέροχη Δέσποινα Μπόνου, φορώντας το όχι και τόσο βολικό αναγεννησιακό της  ένδυμα, συνδύασε την φωτογράφιση με ένα ειδικό μάθημα Ιππασίας.


     Με πνέοντα άνεμο έξι κόμβων και με το ένδυμα να της προξενεί μύριες όσες δυσκολίες, στο σημερινό της μάθημα η αγαπημένη μας Δέσποινα κλήθηκε ακόμη και να τροχάσει καταφέρνοντάς το μερικώς αν και εκ των συνθηκών κάτι τέτοιο ήταν δύσκολο, δοθέντος ότι ίππευε για πρώτη φορά τον συγκεκριμένο Ίππο.


     Παρά ταύτα, η Δέσποινα ολοκλήρωσε με επιτυχία το μάθημά της διερχόμενη ακόμη και υπεράνω βαλβίδων άνευ ηνιών, με την γνωστή της αυτοσυγκέντρωση, αυτοπειθαρχία και, κυρίως, με την ποιοτική της σκέψη και συμπεριφορά που κατέκτησε ακόμη και το πανέμορφο τετράποδο.


     λαμψε" και σήμερα ο αργυρόχρους Λάμπων επιτρέποντας στον Χάρη να καλπάσει και να τοξεύσει, στην Μαρία να εκτελέσει το εισαγωγικό της μάθημα και στην Δέσποινα να φωτογραφηθεί με το ένδυμα της παραστάσεως της Alessandra Scala αλλά και να συνδυάσει την φωτογράφιση με ένα μάθημα Ιππασίας δοκιμάζοντας και την λειτουργικότητα του ενδύματος εφίππως. βεβαίως και άλλοι Ίπποι στο Ιππευτήριο έλαμψαν σήμερα "ανεβάζοντας" τον Χάρη μας στα εμπόδια αλλά και τον Εκπαιδευτή στο ..."έβδομο ουρανό" απολαμβάνοντας τους εκπαιδευομένους του να προοδεύουν.


     Άλλωστε, ο Εκπαιδευτής δεν μπορεί, πια να συγκρατηθεί στην έλξη που του ασκεί ο Λάμπων και ενδίδει συστηματικώς στη "φιλοξενία" της ...ράχης του.


Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ...


     Μια Γραμμή Βολής της οποίας το "βάρος" ανέλαβε ο ευγενέστατος Μηνάς και πάλι στον γνωστό λόφο για να φανεί και πάλι ότι στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η συμπαγής ομαδικότητα μπορεί, ταυτοχρόνως, να αναπτυχθεί σε μία διακριτήν ατομικότητα προκειμένου όλοι να προοδεύουν.


     Με δύο νεοείσακτους διαφορετικών ηλικιών στην ευθύνη του, ο Μηνάς και σήμερα απέδειξε ότι μπορεί ψυχραιμότατα να διαχειρισθεί κάθε δυσκολία και να καταλήξει σε ένα επιτυχέστατο αποτέλεσμα προτάσσοντας το Ήθος και την εργατικότητα που τον χαρακτηρίζουν.


     Η υψηλή αντιληπτικότητα του νεοείσακτου Αντώνη αλλά και η ικανότητα αυτοσυγκεντρώσεώς του επέτρεψαν στον Μηνά να τον μυήσει στην Τοξοβολία σε ελάχιστο χρόνο! Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Μηνάς επέδειξε ιδιαίτερην ικανότητα προσοχής των λεπτομερειών τεχνικής και διόρθωσε αμέσως κάθε απόκλιση στον Αντώνη με αποτέλεσμα έναν νέο Τοξότη σε ελάχιστο χρόνο.


     Απρόσμενο δείγμα υπερκεράσεως, φαινομενικώς, ανυπέρβλητων δυσκολιών όπως η ..."σμίκρυνση" ενός επινωτίου προοριζόμενου για ενήλικες ώστε να προσαρμοσθεί στο ...μέγεθος εξάχρονου παιδιού, από τον Μηνά ο οποίος, τηρώντας τους κανονισμούς, επεδίωξε ώστε η μικρή εκπαιδευόμενή του να συνάδει εμφανισιακώς με την "εικόνα" των "Ελλήνων Κενταύρων".


     Κι έτσι η εξάχρονη μαθήτρια του Μηνά άρχισε να εισάγεται στην μαγική τέχνη της Τοξοβολίας καταχαρούμενη για την νέα της ανακάλυψη ώσπου ήρθε η ώρα να αλλάξει Εκπαιδευτή διότι η ακεραίωση της διδασκαλίας αποτελεί την σταθερή προσδοκία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων". Άλλωστε,ο Μηνάς θα έπρεπε να επιστρέψει στη Γραμμή Βολής για να συνασκηθεί.


     Και αυτή την "ακεραίωση" την ανέλαβε η καλότατη Ναυσιστράτη μας με το ίδιο υψηλό Ήθος και ικανότητες του Μηνά, μεταφέροντας την γνώση στη μικρή εκπαιδευόμενή της,ενώ ο Μηνάς κατελάμβανε την θέση της στη Γραμμή Βολής. 


     Αλλά, ο ...παντεπόπτης παππούς, παρατηρώντας την μικρούλα να σαστίζει με την αστάθεια του βέλους της προς τόξευση, απεφάσισε, ως παππούς να της πει ένα σύντομο παραμυθάκι για την δύναμη του ανθρώπινου νου που μπορεί να καθηλώσει κάθε αντιξοότητα και να την μετατρέψει σε ένα παιγνιδάκι για μικρούς και ...μεγάλους.


     ια φορά κι έναν καιρό"... είχαμε ένα μυαλό μέσα σ΄ ένα τόσο δα κουτάκι, ένα μυαλό που ήταν τόσο όμορφο γιατί κανείς δεν μπορούσε να το δει αλλά όλοι ήξεραν ότι υπάρχει...κάτι σαν τον θεό που όλοι τον ψάχνουμε στον ουρανό αν και τον έχουμε μέσα μας...


     Κι αυτός ο θεός έχει τέτοια δύναμη που αν πει στον κόσμο "κάνε αυτό..." ο κόσμος θα το κάνει κι αν πει στο ..βέλος "κάτσε στη θέση σου" εκείνο υπακούει κι εμείς το τοξεύουμε...Και το τοξεύουμε με τόση σταθερότητα ακόμη κι αν ακυρώνουμε τον νόμο της βαρύτητος ...χορεύοντας, γιατί εκείνο υπακούει στο θεό όπως όλοι πρέπει να υπακούμε σ΄ αυτό τον θεό που κουβαλάμε μέσα μας...


     Η Γραμμή Βολής ασχολήθηκε σήμερα με ένα ιδιότυπο πρόγραμμα "θεραπείας" του πανικού στόχου. Κάποιοι θεώρησαν αδικαιολόγητο τον εαυτό τους για ανεξήγητη απώλεια βέλους αλλά "πίσω" από αυτό υπήρχε εξήγηση και μάλιστα πολύ συγκεκριμένη.


     Εξαιρετικός απεδείχθη στις τοξεύσεις του και ο μόλις ενταχθείς Αντώνης ο οποίος, μάλιστα, συνειδητοποίησε εγκαίρως και τις επιπτώσεις του πανικού στόχου αν και μόλις είχε αναλάβει Τόξο στα χέρια του.


     Η Τοξοβολία αποκαλύπτει πολλά για τον ανθρώπινο χαρακτήρα και οργανισμό και είναι ευχάριστη έκπληξη ότα ανακαλύπτουμε άτομα τα οποία έχουν ιδιαίτερες στοχαστικές ικανότητες αλλά, πολύ περισσότερο, γενικά αντιληπτικές ή και προσαρμοστικότητα, όπως ο Αντώνης τον οποίο σήμερα καλωσορίσαμε.


     Ο Μηνάς ως Εφιπποτοξότης και Εξκπαιδευτής υπό επίβλεψη είναι Στέλεχος μιας Ομάδος η οποία βραβεύθηκε ως η, διεθνώς, καλύτερα οργανωμένη Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας! Και όπως όλα τα Στελέχη αυτής της Ομάδος, έτσι και ο Μηνάς μας κοσμεί την Ομάδα με Ήθος και ικανότητες ανάλογες ενός τέτοιου Οργανισμού. Και...


     Οι "Έλληνες Κένταυροι" έχουμε κάθε λόγο να χαμογελάμε και το χαμόγελό μας δεν χάνεται  π ο τ έ  αφού τολμάμε να κοιτάζουμε τον Ήλιο κατάματα, καθοδηγούμενοι από τον δολοφονημένο Γάλλο διανοούμενο Robert Brasillach:«Λένε πως το θάνατο, όπως και τον Ήλιο, δεν μπορεί κανείς να τους αντικρίσει κατάματα. Παρά ταύτα προσπάθησα». Γι αυτό και ο "επίλογος" των προσπαθειών μας επικυρώνει το "άριστον τέλος" με ωφέλεια των ψυχών μας! Το προσπαθούμε και τα καταφέρνουμε!


ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 
ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"


     H παράλληλη εξάσκηση του επικεφαλής των «Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας» Χριστόφορου Κασφίκη με την πολεμική τέχνη του Aikido και η πρόσφατη συμμετοχή του σε ένα τριήμερο σεμινάριο του έδωσε την θετικότατην έμπνευση να μεταφέρει κάποια ωφέλιμα στοιχεία της διδασκαλίας που δέχθηκε στους Τοξότες μαθητές του με δεδομένο ότι όλες οι πολεμικές τέχνες συνδέονται μεταξύ τους.


     Η ροή των κινήσεων σε μία πολεμική τέχνη, δηλαδή, η φυσικότητα και πλαστικότητα, καθώς και ο μη «εκβιασμός» που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις κινήσεις του ασκουμένου ήταν ένα επιμέρους ζήτημα της διδασκαλίας του σεμιναρίου και αυτό μετεφέρθη και στους Συνασκουμένους της Κερκύρας.


     Κι έτσι, όλες οι κινήσεις που περιέχει η τόξευση, η όπλιση, το άνοιγμα και η άφεση, με την εμπλοκή όλων των απαιτούμενων μυικών ομάδων έγιναν με φυσικότητα και χωρίς εντάσεις κάτι που είχε το όφελος της μειώσεως του κόπου και της διευκολύνσεως του ενστίκτου να κερδίσε την προτεραιότητα που του αρμόζει. 


     Μία ακόμη άσκηση-«προϊόν» του σεμιναρίου μετεφέρθη από τον επικεφαλής του Παραρτήματος στους μαθητές του, εκείνη της οξύνσεως του ενστίκτου με δύο Τοξότες ιστάμενους κατά μέτωπον να ακολουθούν μια διαδικασία η οποία άγει στην υπέρβαση της περιφερειακής οράσεως και τοξεύουν συγχρονισμένα με «οδηγό» το ένστικτο. Σοφός Εκπαιδευτής, ο Χριστόφορος και πάντοτε κηδόμενος της προόδου των Συνασκουμένων μας "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" οι οποίοι θα πρέπει να αισθάνονται πολύ ευτυχείς απολαμβάνοντας την ευρύτητα γνώσεων του επικεφαλής τους!


Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

ΕΝΔΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ALESSANDRA SCALA


      Η προετοιμασία του βεστιαρίου της παραστάσεως της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", μετά την ολοκλήρωση της ενδύσεως του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, προχώρησε στην ένδυση και της συμπρωταγωνίστριας "συζύγου" του, Alessandra Scala.  


     Είναι δύσκολο να αποφεύγεις "παγίδες" εκεί που και πολλές είναι και ...επικίνδυνες! Και η ένδυση μιας μοιραίας ιστορικής προσωπικότητος όπως η Alessandra Scala, σύζυγος του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, κρύβει πολλές "παγίδες" για τον σχεδιαστή της ενδύσεώς της...


     "Επιτομή" της femme fatale που αναπτύσσεται στο αριστοκρατικό περιβάλλον μιας κραταιάς φαμίλιας με πλήρη επίγνωση της δυναμικής προσωπικότητός της και της πνευματικότητος που αμφισβητεί -και μπορεί να αμφισβητεί ατιμωρητί για την εποχή της..- ακόμη και την θρησκευτική ...συμβατικότητα!


     Είναι όμορφη, καλλίγραμμη και διανοούμενη, ξεχειλίζει από χάρη αλλά και στοχασμό και η θηλυκότητά της δείχνει να μισεί την κουζίνα και το πλυσταριό του παλάτσο των Μεδίκων με εμφανή λατρεία στο σαλόνι του.


     Κι ενώ η σιλουέτα και το παρουσιαστικό της θα μπορούσε να την καθηλώσει στο ρόλο ζωντανής εμπνεύσεως για τους πάμπολλους και σημαντικούς "χρωστήρες" της εποχής της, εκείνη παρεκκλίνει, ξεφεύγει, ...δραπετεύει από το γράψιμο, σε πολύ δυναμικότερες δραστηριότητες..


     Η Αlessandra, αυτή η Alessandra, όσο λεπτεπίλεπτη, ίσως κι εύθραυστη, αν φαίνεται, είναι ένας δυνατός ...τυφώνας σε μικροκάμωτο διάφανο βάζο... Ένας τυφώνας που όταν ξεφεύγει αναποδογυρίζει μέχρι και την καρδιά ενός εμβληματικού πολεμιστή και λογίου προάγοντάς τον σε ...εραστή!


     Θα μπορούσε, λοιπόν, ένας τέτοιος χαρακτήρας να "πνίγεται" μέσα στους πτυχωτούς γιακάδες, τις δαντέλες, τους κορσέδες και τα τούλια καθώς και τα φλύαρα ενδύματα της εποχής της? Θα βολεύονταν με ο,τιδήποτε άλλο ένδυμα πλην εκείνου που θα της επέτρεπε να στροβιλίζεται ανεμπόδιστη με τους ποιητικούς οραματισμούς της, τις επιθετικές αμφισβητήσεις της και τον κατακτητικό ερωτισμό της; Και, να! το αποτέλεσμα!


     Και η έμπνευση προέκυψε σε μια στιγμή, μελετώντας ένα σπουδαίο  πεντάτομο έργο το οποίο δώρισε στην Βιβλιοθήκη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" ο ευγενής φίλος της κ. Γεώργιος Κοτζάμπασης προς τον οποίον η ευγνωμοσύνη μας απέραντη!


     Εκεί, καθώς "ψηλαφίζαμε" την ευρωπαϊκήν Αναγέννηση, μας "προϋπάντησε" η αιθέρια Alessandra Scala με την μορφή ενός σχεδίου διακοσμήσεως σελίδος...


     Μνημειακός εκδοτικός Οίκος, ο Γερμανικός "Ullstein" και ανεκτίμητης ύλης το πεντάτομο έργο του "Weltgeschichte" (Βερολίνο, 1909) το οποίο η γενναιοδωρία του κ. Γεωργίου Κοτζάμπαση προσέφερε στη Βιβλιοθήκη μας.


     Το συγκεκριμένο τυπογραφικό επίτευγμα σε μία περίοδο κατά την οποία η ευρωπαϊκή βιβλιογραφία βρέθηκε στο απόγαιό της, μας απορροφά συχνά στην προσπάθειά μας για την τεκμηρίωση των όσων καταγινόμεθα και πραγματικά, δεν "απαντά" μόνον στα ερωτήματά μας αλλά και διεκδικεί θέση σε ...μουσειακή συλλογή και όχι απλή Βιβλιοθήκη.


      Εγκυρότατη συγγραφή αλλά και σπάνιο τυπογραφικό τεχνούργημα, με σειρά σπουδαίων ενθέτων αναπαρηγμένων ..."ωσεί πρωτότυπα" με ίδιας ποιότητος υλικά (χαρτιά, μελάνια κλπ) από την πολυσέλιδην επιστολή του Κολόμβου για την ανακάλυψη της Αμερικής (1493) μέχρι την περγαμηνώα αναπαραγωγή εκτυπώσεως του Γουτεμβεργίου (1455).


     Στον ίδιο τόμο στον οποίο, συχνά, προσφεύγουμε  δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό της ...θωπείας ...βλέμματος του υπέροχου χειρογράφου του μοναδικού Wallenstein που θα μπορούσε ως περιεχόμενο αλλά και γραφή να εμπνέει εσαεί την ευρωπαϊκή σκέψη!


     Και βεβαίως, ο ίδιος τόμος είναι και το δικό μας vade mecum σε ό,τι αφορά στις βαθύτερες αναζητήσεις μας περί τα όπλα και τις μαχητικές τακτικές εκείνης της εποχής ώστε, ως Ομάδα Εφίππων Πολεμικών Τεχνών να παραμένουμε επικεντρωμένοι στην πολεμική "αλήθεια" της Αναγεννήσεως η οποία εναγκαλίζεται την δράση των δικών μας ινδαλμάτων, Ελλήνων Στρατιωτών στη Δύση των οποίων την εποποιία αναβιώνουμε στο πλαίσιο της Ομάδος μας. 


     Την Alessandra Scala, λοιπόν, την "ντύσαμε", ή, μάλλον την ..."γδύσαμε" όσο μας επέτρεψε ο πουριτανισμός της ...εποχής της, για να αναδείξουμε το περίοπτο εσωτερικό "περιεχόμενό" της αλλά και να υπογραμμίσουμε τον δυναμισμό της κινήσεώς της που εξέφραζε η αυτονομία της διανοήσεώς της.


     Βεβαίως, η δική μας, φυσική, Δέσποινα Μπόνου που θα υποδυθεί την Alessandra Scala, ούσα ,,,σκάλες ανώτερη εκείνης της ηρωίδος σε ένταση προσωπικότητος και υπαρξιακό "ειδικό βάρος", δεν πολυ-είχε ανάγκη ενός τέτοιου "γδυσίματος" διότι αυτή η λαμπρή νεαρή Ελληνίδα με την διακριτική διέλευση και μόνον της ...σκιάς της υποχρεώνει σε προς τα άνω ...αναθεωρήσεις!


     Παρά ταύτα, η προσέγγισή μας ήταν απροσωποποίητη, κάτι, δηλαδή, ως "in rem", σαν να επρόκειτο να ενδύσουμε μιαν οποιανδήποτε ηθοποιό για τον ρόλο της Alessandra Scala. Και καταλήξαμε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.



     Και, πρώτο απ΄ όλα το εσωτερικό δαντελένιο υποκάμισο, πολύ κοντινό ή και ταυτιζόμενο με την αναγεννησιακήν εποχή, προερχόμενο από το βεστιάριο μιας πασίγνωστης πρωταγωνίστριας που το φορούσε σε μία πολύ επιτυχημένη παράστασή της και μας το δάνεισε ευγενώς κατιών συγγενής ο οποίος επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος.


     Σαν βγήκαμε στον πηγεμό για την ...συμπλήρωση του θεατρικού βεστιαρίου μας και σημαντικούς ανθρώπους γνωρίσαμε αλλά και σημαντικό υλικό, με αποτέλεσμα να νιώθουμε πλέον ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε σκηνική δυσκολία.


     Το κοστούμι της Alessandra Scala, εκ των πραγμάτων, θα έπρεπε να είναι πολυσύνθετο, σεβόμενο τις ενδυματολογικές αντιλήψεις της εποχής αλλά και της κοινωνικής τάξεως του προσώπου.


     Η αυθεντικότητα του "φαίνεσθαι" αν δεν συνάδει με την "ουσία" του "είναι" βρίσκεται εκτός πνεύματος Σχολής "Ελλήνων Κενταύρων" κι εν προκειμένω, ακόμη και το κόσμημα θα έπρεπε να "είναι" και όχι απλώς να φαίνεται...


     Κι αυτό βεβαίως ισχύει και για κάθε λεπτομέρεια του κοστουμιού, για κάθε λεπτομέρεια του υπό ανέβασμα έργου!


     Έτσι, δεν διστάσαμε να δοκιμάσουμε τα όρια της σκηνικής λειτουργικότητος αυτού του κοστουμιού και μάλιστα υπό συνθήκες ...μαθήματος Ιππασίας, με άνεμο έξι κόμβων και με ό,τι αυτά σημαίουν,ι επιχειρώντας ακόμη και τροχασμούς.


     Με το κόσμημα να την χτυπά στο πρόσωπο με το αξιοπρόσεκτο βάρος του κατά την εφίππευση, με τα πάντα επάνω να "αιωρούνται" και να διακυβεύουν κέντρο βάρους και ισορροπία ιππεύσεως, με τον Ίππο να αιφνιδιάζεται με όσα "παράξενα" συνέβαιναν στη ράχη του, η Δέσποινα τα κατάφερε λίγο καλύτερα κι απ΄ την ίδια την ...Alessandra Scala! 



     Προσπαθήσαμε να κάνουμε μιαν απλή φωτογράφιση του θεατρικού κοστουμιού μιας παραστάσεως και μας προέκυψαν εικόνες από τον Σταύλο των …Μεδίκων στην αναγεννησιακή Φλωρεντία! Κύρια ένοχος η …Δέσποινα Μπόνου με την «εικόνα» της να κυριαρχεί  στο Ιππευτήριο!



Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ