ΚΑΤΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ..."ΟΡΚΟ"

     Ιππαγωγός δύο φοράδων στην επαρχία, ο Πάνος, είχε από χρόνια "ορκιστεί" να μην ξανα-ιππεύσει επιβήτορα και τήρησε τον όρκο του μέχρι που βρέθηκε στη Σχολή μας, λίγες ημέρες πριν, θέλοντας να γνωρίσει "από μέσα" την Φυσική Ιππική και το σύστημα εκπαιδεύσεώς μας. Άλλωστε για όσους παρακολουθούν τις αναρτήσεις μας θα έχουν προσέξει ότι ακόμη και από την Κίνα και το Σουδάν είχαμε ενδιαφερομένους να γνωρίσουν την Σχολή και την διδασκαλία μας που "συζητούνται" διεθνώς.

     Έτσι, λοιπόν, ο αγαπημένος μας Πάνος, φτάνοντας στο Ιππευτήριό μας το τελευταίο πράγμα για το οποίο ήταν έτοιμος ήταν να του ζητηθεί να ιππεύσει ένα ...βαρβάτο, όπερ και έγινε αιφνιδιάζοντάς τον μέχρι σημείου να μην προλάβει να προβάλει αντιρρήσεις.

     Επίσης, σήμερα ο Πάνος δοκίμασε τις αντιδράσεις ενός Ίππου ο οποίος δεν ελέγχεται από βασανιστικές στομίδες και άλλα μέσα καταναγκασμού τα οποία, όχι μόνον στην επαρχία αλλά οπουδήποτε θεωρούνται "απαραίτητα" για τον έλεγχο του Ίππου!

     Εκών-άκων, λοιπόν, ο Πάνος βρέθηκε να κάνει "Κύκλο Προσεγγίσεως" στον Sepp ο οποίος τον περίμενε εντελώς ελεύθερος, χωρίς κανείς να τον κρατά και με το σχοινί αφημένο καταγής, ενώ, αμέσως, τον απεδέχθη και τον ...καλωσόρισε κοντά του.

     Μετά τις αλγεινές εμπειρίες του από τα "βαρβάτα" αλλά και την 17ετή φοράδα του η οποία εξακολουθεί να συμπεριφέρεται νευρικά, ο Πάνος άρχισε σιγά-σιγά να αναθεωρεί τις επιφυλάξεις του διαπιστώνοντας ότι ακόμη και ένα "βαρβάτο" μπορεί να συμπεριφέρεται όπως και ένα ...pet!

     Η διαδικασία της συραγωγήσεως που κλήθηκε να εφαρμόσει ο Πάνος τον έφερε "πιο κοντά" στον Sepp!

     Με τον επιβήτορα ανά χείρας ο Πάνος κατενόησε ότι αυτό το πλάσμα μπορεί να ακολουθείται από μία προκατάληψη αλλά οι προκαταλήψεις δεν διαμορφώνουν την πραγματικότητα! 

     Ακολουθώντας τον κανόνα εφιππεύσεως της Σχολής μας, ο Πάνος εφίππευσε δι εφάλσεως και, μάλιστα, αρκετά άνετα! Και ευτυχώς που, εφιππεύοντας, δεν μπορούσε να δει τι συνέβαινε ...κάτω από την κοιλιά του λατρευτού επιβήτορός μας...όμως, όταν σε απόσταση λίγων μέτρων από τον Sepp το ωραίο φύλο με ...τέσσερα πόδια αφήνει τις φυσικές ...μοσχοβολιές του στον άνεμο, όλα τούτα είναι φυσικά!

     Οι διατατικές ασκήσεις ακολούθησαν για να προσφέρουν στον Πάνο καλύτερην αιμάτωση αλλά και ασφαλέστερο κάθισμα. Συγκρατημένος στην αρχή ("βαρβάτο" ...γαρ) σιγά-σιγά ο Πάνος κατάλαβε ότι δεν χρειάζεται να ακρωτηριάζουμε βάναυσα ένα ζώο νομίζοντας ότι έτσι το ...ηρεμούμε!

     Το ξεθάρρεμα του Πάνου ήταν ενδεικτικό όταν σε κάποια στιγμή οι διατατικές ασκήσεις έγιναν ένα σωστό ..."νενικήκαμεν" και ένα μεγάλο μέρος των φόβων του στάλθηκε εκτός Ιππευτηρίου! Ναι, τα "βαρβάτα" μπορεί να εμπνεύσουν πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια από τα ακρωτηριασμένα!

     Και αυτό εντάθηκε όταν ο νεαρός μας Ιππέας άρχισε να παίζει τον αυλό του αντιλαμβανόμενος την επίδραση του κορμού και των ποδών κατά την διεύθυνση του Ίππου του τον οποίο διατηρούσε εν συνεχή κινήσει.

     Κάπου εκεί ο Πάνος άρχισε να εξασκείται στην τάχιστη εγκατάλειψη δι' άρσεως του ισχύος υπεράνω του τραχήλου και παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις αντελήφθη και την σημασία αυτής της ασκήσεως και το πλαίσιο της ορθής αλλά και ευχερούς εκτελέσεώς της.

     Βεβαίως και τα μπαλλάκια του τένις, με την σειρά τους, τον "κάθισαν" βαθύτερα κι ευσταθέστερα στη ράχη του ίππου, ενώ ο Sepp έδειχνε αδιάφορος για τα όσα γίνονταν επάνω του!

     Κατόπιν, ο Πάνος είχε την ευκαιρία να αντιληφθεί ότι στην Ιππασία η όραση του Ίππου πρωταγωνιστεί, κλείνοντας τα δικά του μάτια με το μαντήλι, στην κλασικήν άσκηση του εισαγωγικού μαθήματος αφήνοντας ελεύθερο τον εν κινήσει Ίππο του να ακολουθήσει δικές του κατευθύνσεις

     Και με κλειστά τα μάτια του ο Πάνος εξετέλεσε ασκήσεις εγκαταλείψεως του Ίππου του χωρίς κανένα πρόβλημα ισορροπίας!

     Ωραιότατη και η τελική αφίππευσή του με τα δύο πόδια του συνενωμένα και σε "χορευτική" στάση απολύτως ελεγχόμενης καθετότητος ώστε να προσγειωθεί, όπως και προσγειώθηκε, όρθιος, δίπλα στα εμπρόσθια του Ίππου!
  

     Το μάθημά του διεκόπη αιφνιδιαστικά και πάντοτε προσχεδιασμένα, χωρίς, βεβαίως κανένα δυσάρεστο απρόοπτο ή πτώση. Σκοπός της αιφνιδιαστικής διακοπής ήταν να του δοθεί έναυσμα σκέψεως προς κατανόηση του βασικού αξιώματος της Ιππασίας: ήρεμος Ιππέας=ήρεμος Ίππος διότι, τα πάντα, από την ψυχική διάθεση του Ιππέως εξαρτώνται!

     Πολλά ήσαν αυτά που προσφέρθηκαν σήμερα στον Πάνο ώστε να αναθεωρήσει πάγια λάθη που επί αιώνες ταλανίζουν τον Ίππο και την Ιππασία, όπως, την περιττή στομίδα η οποία μόνον ως όργανο βασανισμού του Ίππου νοείται, όπως, εν πολλοίς και τις ηνίες οι οποίες μπορούν να αντικατασταθούν με τον έλεγχο του καθίσματος της έδρας, το βάρος του κορμού  και την επενέργεια των συνεργημάτων των ποδών. Από κείνον εξαρτάται να προχωρήσει σε σωστότερην ίππευση των δύο φοράδων του, μετά την επιστροφή του στον όμορφο Σταύλο του! Και είμαστε βέβαιοι ότι θα το κάνει! Με αυτό το "σκονάκι" αποχαιρετήσαμε τον εξαιρετικό Πάνο, περιμένοντάς τον και πάλι όταν βρεθεί από το Μεσολόγγι στην Αθήνα για να συνεχίσουμε! Και τον διαβεβαιώσαμε ότι "προδοσίες" υπάρχουν πολλές και ...χαριτωμένες όπως η σημερινή δική του, καταπατώντας τον όρκο του να μην ξανα-ιππεύσει ..."βαρβάτο", όμως κάποιες από αυτές, ενίοτε, είναι ...χρήσιμες!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και ο Ιδρυτής της αισθάνονται υπερήφανοι για την 14ετή λειτουργία της Ομάδος μας στην οποία εκπαιδεύθηκαν και από την οποία προέρχονται ΟΛΟΙ! οι Έλληνες που δραστηριοποιούνται στην Έφιππη Τοξοβολία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό!  Σε όλους αυτούς τους μαθητές και τις μαθήτριές μας οι ευχές μας για "Τύχη αγαθή" είναι εγκάρδια και διαρκής όπως η ίδια ευχή ακολουθεί και όσους βρέθηκαν έστω και για λίγο κοντά μας όπως ο φίλτατος Πάνος!  

ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ

ΣΤΟΝ ΖΑΠΠΕΙΟ ΧΩΡΟ

     Στη "γειτονιά" του Ολυμπίου Διός του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας, έλαβε χώρα η τελευταία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας της Ομάδος των Αθηνών, για την, τρέχουσα, ΙΑ' Προπονητική Περίοδο. Αν και η επίσημη λήξη έγινε έναν μήνα πριν, η επιθυμία των Συνασκουμένων για παράταση των Προπονήσεων ακόμη και υπό συνθήκες αυξημένων θερμοκρασιών δεν θα μπορούσε παρά να γίνει σεβαστή, όμως, εν όψει προετοιμασιών για δύο Αποστολές εξωτερικού, μοιραία, οι προπονήσεις Τοξοβολίας διακόπτονται μέχρι τον Σεπτέμβριο όταν θα ξεκινήσει η ΙΒ' Προπονητική Περίοδος.

     Με "στόχο" ένα μικρό πλαστικό διαφανές φιαλίδιο νερού που ούτε καν φαίνονταν από την καμπύλη Γραμμή Βολής και αυτή η προπόνηση ξεκίνησε με μία αίσθηση Τοξοβολίας εξ Επαφής η οποία φαίνεται τόσο εύκολη και ...παιδαριώδης αλλά, τελικώς, αποδεικνύεται τόσο τεχνική και απαιτητική, αναθεωρώντας ριζικά την σχέση μας με την χορδή.

     Το αντικείμενο και αυτής της τελευταίας για την περίοδο αυτή Προπονήσεως ήταν η κατάληξή της στον ευχερή αμφίχειρο χειρισμό του Τόξου και όλες οι εισαγωγικές διαδικασίες τηρήθηκαν με προσοχή ώστε να προετοιμασθούν οι Συνασκούμενοι για το κυρίως μέρος του προγράμματος.

     Η μαρμάρινη, ημικυκλική, "έδρα" της κιονοστοιχίας της Ρωμαϊκής Βίλας βοήθησε και πάλι ως ιδανικό ίχνος κινήσεως της Γραμμής Βολής για την εκτέλεση των προκαταρκτικών αλλά και κυρίων ασκήσεων. 

     Και το, παρακείμενο, επιδαπέδιο ρωμαϊκό ψηφιδωτό ήταν ό,τι πιο ενισχυτικό για τούτη την προσπάθειά, προσφέροντας την "ενέργειά" του, κάτι που το αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε βαδίσει με τα πέλματα επάνω του.

     Και, σωστά προετοιμασμένοι οι Συνασκούμενοι, όταν ανέλαβαν τα Τόξα τους με το αντίθετο χέρι κατάφεραν όχι μόνον να τοξεύσουν με σωστή τεχνική αλλά και να διατηρήσουν τον σωστό ρυθμό κινήσεως καθώς και τα μεταξύ τους διαστήματα, αφού, η Τοξοβολία  (όπως και κάθε Πολεμική Τέχνη) δομείται επί του ρυθμού!

     Και όταν σταθεροποιήθηκε η αποτελεσματικότητα ετερόχειρης τοξεύσεως σε χαμηλούς κινητικούς ρυθμούς, αναπτύχθηκαν οι ...ταχύτητες χωρίς καμία "έκπτωση" και στην ευστοχία.

     Και η ευστοχία μετά από όλα αυτά φάνηκε επί του "στόχου" διότι, όταν μία προπόνηση δομείται επί σωστής  σχεδιάσεως η κατάληξη είναι αναμενόμενη και δεν εκπλήσσει καθόλου!

     Τον διδακτικότατον "επίλογο" της σημερινής, καταληκτικής, Προπονήσεως, μας τον προσέφερε η αγαπημένη μας Ζαμπίνε η οποία έκανε δύο διαδρομές καταφέρνοντας, στη δεύτερη να τοξεύσει δύο βέλη. Κι έτσι θυμηθήκαμε και πάλι την μεγάλη αξία εκείνου που συνηθίζει να λέει ο μεγάλος Κάσσαι Λάιος: "Practice, ...and practice, ...and pracrtice!". Εν όψει διακοπών ευχόμαστε καλή χαλάρωση σε όλους αν και οι σημερινοί Συνασκούμενοι δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν στα ...μπαλκόνια τους την εξάσκηση στη Τοξοβολία!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Χωρίς να εκπλησσόμεθα και πάλι οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" κέρδισαν το ενδιαφέρον μας για την εμβάθυνση στο σκησιολόγιό τους μελετώντας το οπτικοακουστικό υλικό της τελευταίας Προπονήσεώς τους.

     Κινητικοί και ...αέρινοι, οι Κορφιάτες Συνασκούμενοί μας επιμένουν -και πολύ σωστά- σε ένα προπονητικό περιεχόμενο βασισμένο στην κίνηση η οποία ωφελεί σε πολλά τον Τοξότη!

     Αντίθετα με την μοντέρνα Τοξοβολία ("ολυμπιακή") η οποία αρκείται στην ακινησία και στην επανάληψη τεχνικής ρουτίνας αφού αποτελεί μία "κοσμική' και όχι μαχητική δραστηριότητα, η Ενστικτώδης Τοξοβολία ως Πολεμική Τέχνη εμπεριέχει το στοιχείο της κινήσεως αφού ο πόλεμος συντίθεται από το πυρ και την κίνηση!

     Κι έτσι, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας", ορθότατα επιμένουν στην κίνηση ως "ραχοκοκαλιά" του προπονητικού προγράμματός τους.

     Πολυποίκιλες ασκήσεις και αυτή την φορά με φαντασία και σίγουρη ωφελιμότητα έφθασαν μέχρι σημείου να εμφανίσουν εικόνες ...εξωαισθητής ...καταργήσεως της βαρύτητος, όπως αυτή που ακολουθεί!

     Και, σημαντικότατες και οι παρατηρήσεις που εξάγονται ως πορίσματα μετά από κάθε Προπόνηση του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" και που μας κάνουν όλους ...σοφότερους!

ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν

     Οι πολεμικές τέχνες απηχούν την ουσία της ζωής όπου ο ωφελημένος είναι εκείνος ο οποίος επιμένει να μαθαίνει και όχι να αρκείται στην επίδειξη των όσων γνωρίζει! Αυτό είναι και το παράδειγμα του Δασκάλου μας Kassai Lajos ο οποίος, παρά την κορύφωση των δεξιοτήτων του συνεχίζει να εκπαιδεύει τον εαυτό του παραμένοντας στον κολοφώνα της εφιπποτοξοτικής του τροχιάς!

Ο Συνασκούμενος Βασίλειος Φράγκος

     Ακολουθώντας την ίδια "γραμμή" οι "Έλληνες Κένταυροι" ετοιμάζονται να κατευοδώσουν τρία Μέλη μας τα οποία ξεκινούν από τα τρία διαφορετικά σημεία όπου διαμένουν, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Παρίσι, προκειμένου να μεταβούν ως συντεταγμένη Αποστολή στην Ουγγαρία για εκπαίδευση στην πολεμική τέχνη μας αλλά και για να γνωρίσουν από κοντά τα εκεί επικρατούντα συστήματα και συνθήκες εκπαιδεύσεως!

Ο Συνασκούμενος Κωνσταντίνος Αβερκιάδης

     Στον Μηνά, τον Βασίλειο και τον Κωνσταντίνο οι οποίοι, σε λίγο, θα χαρούν σπουδαίες εμπειρίες τους ευχόμαστε "καλήν απόλαυση"!

JUST   OUT   FESTIVAL

«Όλοι εδώ, σ΄ αυτό το καστρομονάστηρο,  
αντιστεκόμαστε υπερήφανα 
ενάντια στην δραματική αύξηση της βίας, 
των ναρκωτικών,
του χουλιγκανισμού 
και του κιτς 
…και στρεφόμαστε προς τις παραδοσιακές Αξίες!»

Από τους διοργανωτές του "Just Out"

     Η Ευρώπη αρχίζει να ξυπνά από τον λήθαργο της παρακμής των μεταπολεμικών της χρόνων και αργά-αργά αλλά σταθερά στρέφεται στις ρίζες της και στην Παράδοσή της. Οι νέοι της ξαναβρίσκουν τις Αξίες της ηρωικής αντιλήψεως ζωής περί της οποίας, πολλές δεκαετίες πριν, συνέγραψε ο Ιωάννης Συκουτρής και με βδελυγμία αποκηρύσσουν τα όσα μέχρι σήμερα τους δηλητηρίασαν.

     Στην Σερβία και με επίκεντρο ένα ιστορικό καστρομονάστηρο και φέτος οι νέοι του κόσμου καλούνται για μιαν ακόμη χρονιά να αναβιώσουν παραδοσιακές ευρωπαϊκές πολεμικές τέχνες και παραδόσεις, να τιμήσουν Προγόνους και να ξαναθυμηθούν μέσα σε μία πολυάνθρωπη διοργάνωση ότι έχουν την Τιμή και το χρέος να είναι τα παιδιά μιας ηπείρου με υψηλές πολιτισμικές Αξίες!

     Στο ιστορικό καστρομονάστηρο Manasija (σε αρχιτεκτονικό ρυθμό Resava) της πόλεως Despotovac της Σερβίας, από 23 έως 25 Αυγούστου 2019, ο μη κυβερνητικός και μη κερδοσκοπικός Οργανισμός "Just Out", διοργανώνει και φέτος το ετήσιο φεστιβάλ για την απότιση Τιμής στις ευρωπαϊκές πολιτισμικές Αξίες με προσκεκλημένη, για πρώτη φορά, την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" .

     Έτσι, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, οι "Έλληνες Κένταυροι" στο καστρομονάστηρο Manasija του σερβικού Despotovac, από 23-25 Αυγούστου, εκπροσωπούμε την Ελλάδα, μαζύ με 25 ακόμη χώρες, προβάλλουμε την εποποιία των ηρωικών Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως και την μνήμη του εθνικού μας Ιστορικού Κωνσταντίνου Σάθα και συνενώνουμε την "φωνή" μας με την ιαχή 25 εθνών για την επιστροφή των συγχρόνων κοινωνιών στις παραδοσιακές πολιτισμικές Αξίες!

     Ας χαρούμε, λοιπόν, τα τείχη του καστρομονάστηρου Manasija, εκεί όπου η σκιά του Δεσπότη Στέφανου Λαζάρεβιτς περιφέρεται στις πολεμίστρες.

ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΙΑΠΩΝΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ

"ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ"

με τον 

ICHINOSUKE UMEKAWA

     Δεν γνωρίζω πως μπορεί να αντιδρά ένας Αμερικανός κάθε φορά που στέκεται μπροστά σε έναν Ιάπωνα, πως μπορεί οι τύψεις του για το ατιμώρητο εγκληματικό παρελθόν του να τον κάνουν να τρέμει, αλλά εγώ, ως Έλλην, κάθε φορά που αντικρίζω έναν Ιάπωνα χαμηλώνω το βλέμμα διότι στο νού μου έρχεται μία εικόνα για την οποία η χώρα μου είναι συνένοχη, έχοντας συνεργήσει στο πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι δια των ραδιοπυροσωλήνων που ενεργοποίησαν τις δύο γενοκτονικές πυρηνικές βόμβες και που υπήρξαν ανακάλυψη του Έλληνος καθηγητή του Ε.Μ.Π. Παύλου Σαντορίνη και προσφορά προς τους εγκληματίες Αμερικανούς του, αλήστου μνήμης, Γεωργίου Β', αναξιοπρεπούς υπηρέτη της Βρεταννικής Intelligence Service!

Nεαρός Ιάπωνας, θύμα της πυρηνικής βόμβας, αλλά υπερήφανος,

 μεταφέρει προς ταφή στη πλάτη του το πτώμα του μικρότερου αδελφού του!

     Και κάθε φορά που έχω την Τιμή να στέκομαι εμπρός σε έναν Ιάπωνα στη σκέψη μου έρχεται η ντροπή του ευχαριστηρίου της κυβερνήσεως των Η.Π.Α. για την παραχώρηση της ανακαλύψεως των δύο ραδιοπυροσωλήνων προς τον Παύλο Σαντορίνη και νιώθω την καταισχύνη να σκιάζει ολόκληρη την χώρα μου! 

Το ευχαριστήριο της ΝΤΡΟΠΗΣ!

     Έτσι κι απόψε, σε μία βραδυά παραδοσιακού Ιαπωνικού χορού του εκπληκτικού Ιchinosuke Umekawa, υποκλινόμενος στον μεγάλο χορευτή, ο νους μου ξαναβρέθηκε εκεί όπου παραμένει ο νους όλης της Ανθρωπότητος από το 1945, με το δολοφονικό "Enola Gay" να υπερίπταται εκατομμυρίων δολοφονημένων Ιαπώνων, στο πυρηνικό ολοκαύτωμα, το μ ό ν ο αληθινό ολοκαύτωμα της Ιστορίας, της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι!

     Παρών απόψε και η Α.Ε. ο Πρέσβυς της Ιαπωνίας στην Αθήνα κ.Yasuhiro Shimizu αφού, η εκδήλωση ήταν εντεταγμένη στο πλαίσιο του εορτασμού των 120 χρόνων των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος-Ιαπωνίας!

     Για "ποιον", όμως, χορευτή μιλάμε; Σε "ποιον" αναφερόμαστε; Μεταφέρουμε από το πρόγραμμα της εκδηλώσεως το βιογραφικό του: 

     Και το αποψινό πρόγραμμα, ένα πολυποίκιλο ριπίδιο γεμάτο καλλιτεχνική "πολυχρωμία" αλλά και ιαπωνική παραδοσιακότητα όπως και αυτό, παρουσιάζεται στο επίσημο φυλλάδιο:

     Δυο κατατοπιστικά, όμως, λόγια για τον Ιαπωνικό χορό περί του οποίου θα ήταν απαραίτητο να διευκρινισθούν κάποια απαραίτητα για όποιον "δυτικό" θα ήθελε να τον απολαύσει:

     "Nihon buyō" (日本舞踊) είναι ένας γενικός όρος για τον Ιαπωνικό χορό. ;Έχει την χρονική αφετηρία του στην πρώιμη εποχή του Εdo (17ο αιώνα) με "δάνεια" από το παραδοσιακό δραματικό θέατρο Kabuki, έχοντας, έκτοτε, ενσωματώσει διάφορε μεταγενέστερες τεχνικές..

  Το Nihon buyō διακρίνεται σε δύο βασικά "ρεύματα", το πρώτο επηρεασμένο από το θέατρο Kabuki (歌舞伎) με δυναμικότερη χορογραφία και το δεύτερο επηρεασμένο από το θέατρο Nō (能) και με ηρεμότερη χορογραφία είναι το Kamigata-mai που αναπτύχθηκε στην Kamigata (περιοχές Kyoto και Osaka).

     Γενικώς, το Nihon buyō χαρακτηρίζεται από γαλήνιες και αρμονικές κινήσεις, εν αντιθέσει προς τον δυτικό κλασικό χορό που χαρακτηρίζεται από έντονα άλματα, δυναμικές πιρουέτες κλπ.

     Και τα δύο είδη του Nihon buyō εκτελούνται με την συνοδεία ενός παραδοσιακού λαούτου, του  samisen (三味線).

     Aυτό, πάντως, που χαρήκαμε απόψε από τον θεσπέσιο Ιchinosuke Umekawa, δεν θα μπορούσε να υποβαθμιστεί σε, απλό, παραδοσιακό Ιαπωνικό χορό αφού υπήρξε μία εντυπωσιακότατη τελετουργία ορχήσεως, λες και λάβαινε χώρα στο βάθρο του υπερφυσικού αγάλματος του Βούδδα Daibutsu, στην ιερή Kamakura και κάθε απόπειρα λεκτικής μεθερμηνείας της σκηνικής "αφηγήσεως" του μεγάλου Ιάπωνος χορευτή θα συνιστούσε σμικρυντική βλασφημία.

     Εν ολίγοις, ο Ιchinosuke Umekawa, απόψε δεν είχε, θνητή, ανθρώπινη υπόσταση επί σκηνής αλλά ήταν ένας "ιερός άνεμος" μέσα από τους στροβίλους του οποίου λαμπύριζαν δυο μάτια που "μιλούσαν" στον θεατή αφηγούμενα, συνεχώς, όλο το δρώμενο και δυο χέρια σαν κλωνάρια ανθισμένης κερασιάς, βαριοφορτωμένα με κατακόκκινους καρπούς που κυμάτιζαν νωχελικά από ένα ολόφρεσκο αγέρι που κατέβαινε από το Fuji.

     Σίγουρα, αυτή η αποψινή συγκλονιστική εμπειρία λαμπρής ορχήσεως δεν ήταν ένας "χορός" αλλά το μεγαλείο της ενσαρκώσεως της Τερψιχόρης η οποία απεποιήθη του χιτώνος της και προτίμησε κιμονό και χακάμα!

     Αιφνιδιαστικός, στο τελευταίο χειροκρότημα ο ευγενέστατος Ιάπων, παρεκάλεσε το ακροατήριό του να παραμείνει στις θέσεις του και ζήτησε την άδειά του να φωτογραφηθεί μαζύ με όλους τους θεατές αυτής της παραστάσεως κάτι που έγινε, επευφημούμενος από όλους!

     Απόψε όμως, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε έναν λόγο παραπάνω να απολαύσει αυτή την εμπειρία παραδοσιακού Ιαπωνικού χορού διότι ένα Μέλος μας και η πρωταγωνίστρια του Ιππικού Θεάτρου μας, η Δέσποινα Μπόνου, μαθήτρια αλλά και συνεργάτις του Ιchinosuke Umekawa ήταν και πάλι δίπλα του, μιλώντας Ιαπωνικά και φέροντας ένα "βαρύτατο" καλλιτεχνικό βιογραφικό ...μεσήλικος, στα, μόλις, 21 της χρόνια! Και, κάπως έτσι, με τον Ιάπωνα διεθνή χορευτή εν μέσω δύο  "Ελλήνων Κενταύρων", αφέθηκαν οι προβολείς της αίθουσας να σβήσουν κι απόψε...