ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ ΣΤΟ PALIO

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ 

ΣΤΟ PALIO

Siena, Ρiazza del Campo, η "καρδιά" του Palio, όπως την είδαμε!

     Mία πολιτιστική "νούλα" δείχνει η, δημοκρατική, μετα-Πυδναία γραικία μπροστά στην πολιτιστικώς κραταιότατη μετα-Ρωμαϊκή Ιταλία της οποίας η σημερινή μορφή, με όλες τις υστερήσεις που ακολούθησαν την ανεπανάληπτη Φασιστική της λαμπρότητα, θυμίζει έντονα τον κοσμοκρατορικό χαρακτήρα του αλλοτινού της Imperio.

     Στην ιστορική μεσαιωνική "καρδιά" της ιταλικής πόλεως Siena, κάθε καλοκαίρι ακούγονται οι "παλμοί" μιας παραδόσεως αιώνων και οι 17 συνοικίες της εκπροσωπούμενες η κάθε μία από μία ομάδα (Contrada), εμφανίζονται στο παγκόσμιο προσκήνιο με  ένα θεαματικότατο τετραήμερο ιππικών αγώνων, επιδείξεων και άλλων δράσεων που αναδεικνύουν την πόλη, την χώρα και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό!

     Αυτό το πανηγυρικό τετραήμερο η πόλη της Siena κατακλύζεται από επισκέπτες απ΄ όλο τον κόσμο και μέσα σε ένα "κλίμα" γενικού εορτασμού, όλοι τιμούν την ευρωπαϊκή ιππική παράδοση στο πλέον διατηρητέο κέντρο αυτής της εμβληματικής πόλεως την οποία οργώνουν τα πέταλα αμέτρητων διαγωνιζόμενων Ίππων χωρίς κανένα "αρχαιολαγνικό σύμπλεγμα" των ιταλικών αρχαιολογικών υπηρεσιών αφού, η άριστη σχεδίαση των ιππικών διαδρομών  και της διαχειρίσεως του όλου συνωστισμού, προλαμβάνουν κάθε φθορά.   

     Εν αντιθέσει με τους πολύ μέτριους όσο και "αρχαιολάγνους" ιθαγενείς αρχαιολόγους της γραικίας τους οποίους επισκιάζει ένας μη αρχαιολόγος και ...Γερμανός, ο Heinrich Schliemann, οι Ιταλοί αρχαιολόγοι βλέπουν με πολύ εκτίμηση την αναβίωση των ιππικών αγώνων της Siena, του θρυλικού Palio της όπου οι οπλές πολλών Ίππων κροτούν στα διατηρητέα πλακόστρωτά της, χωρίς καμία "μουσειακή" προσέγγιση αλλά με την ρεαλιστικότητα της μεταδόσεως των ιστορικών παραδόσεων δια μέσου του χρόνου, όπως ακριβώς επιτάσσει η επιστήμη και, κυρίως, η ηθική, της Αρχαιολογίας. 

    Εδώ καμία αστοιχείωτη πεζοδρομιακή "εταίρα" Μελίνα Μερκούρη δεν θα προσχηματισθεί "φθορά διατηρητέων" για να στραγγαλίσει την παράδοση ενός έθνους και καμία θρησκόληπτη Λίνα Μενδώνη δεν θα υποκριθεί την θεματοφύλακα "εθνικής περιουσίας" για να καταθάψει και να ..."τσιμεντώσει" ολόκληρη την αρχαιότητα προς χάρη της εβραιοχριστιανικής νευρώσεως από την οποία πάσχει! Στην Ιταλία, ακόμη και μετά τον, πολιτιστικώς, εμβληματικό  Φασισμό, η επικράτηση του πνεύματος του Benito Mussolini στην Δικαιοσύνη, την Παιδεία και τον Πολιτισμό, ακόμη και στις περιόδους των μεταπολεμικών ...κομμουνιστικών(!) κυβερνήσεων, η Αρχαιολογία διατηρεί την δεοντολογικήν ακεραιότητά της και οι υπηρεσίες της, πέραν κάθε μεμψιμοιρίας, αναλαμβάνουν και διεκπεραιώνουν με επιτυχία κάθε πρόκληση, όπως το Palio που θεωρείται ...ιερό! Κι εδώ είναι παραδεκτό ότι οι οπλές των Ίππων και ο συνωστισμός δεν βλάπτουν τις αρχαιότητες αλλά, λαμβανομένων των ενδεδειγμένων μέτρων, τις αναδεικνύουν, αναδεικνύοντας και την Ιστορία!

     Και με τελειότητα οργανώσεως, σε ένα τόσο, αρχαιολογικώς, "ευπαθές" και προστατευόμενο αστικό περιβάλλον, η πόλη της Siena κατορθώνει κάθε χρόνο να αναδείξει την Ιστορία της και την ιππικήν αίγλη της Ευρώπης με μία "σπονδύλωση"  διαφόρων εκδηλώσεων που ξεκινούν από την Τελετουργική Σημαιοφορία και καταλήγουν στη ξέφρενη ιπποδρομιακή κούρσα στα στενοσόκακα και στα λιθόστρωτά τους! 

Η εκπληκτική Siena που την "περπατήσαμε" με συγκίνηση.

     Βρεθήκαμε εδώ στη Siena και μελετήσαμε in situ τις συνθήκες διοργανώσεως του Palio, τις αστικές παραμέτρους που ορίζουν κάθε χρόνο το πλαίσιο του συναρπαστικού του, τετραημέρου, Palio που σηματοδοτεί μια από τις λαμπρότερες ιστορικές διοργανώσεις του πλανήτη, εν πολλοίς αγνώστου στους κατοίκους της, εν πλήρη καταρρεύσει, γραικίας! Περπατήσαμε την ιπποδρομιακή "διαδρομή" του, μελετήσαμε την οργανωτική διαχείριση του πολυάνθρωπου πλήθους που επί τρεις ημέρες κάθε χρόνο γεμίζει την μοναδική, σαν αχιβάδα, κεντρική πλατεία της Siena και τα γραφικότατα δρομάκια της, θαυμάσαμε ένα αστικό "τοπίο" που, ενώ προκαλεί την ευλάβεια του επισκέπτη, εν τούτοις, προσφέρεται ανεμπόδιστα στην βιωματική απόλαυση των αμέτρητων "προσκυνητών" της παγκόσμιας και ιταλικής ιππικής παραδόσεως! Όλα μπορούν να ισορροπήσουν όταν το Fascio έχει χαράξει θεμέλια πολιτισμού κι έχει αναδείξει Αισθητική σε έναν λαό οποίος διατηρεί την αυθεντικότητα της ρωμαϊκής καταγωγής του! Κι αυτά σκεφτήκαμε όταν μας πέρασε η ιδέα να προτείνουμε στο, κατ΄ ευφημισμό, "υπουργείο πολιτισμού" της γραικίας την αναβίωση της Πομπής των Παναθηναίων κάτι, που θα μπορούσε να επισκιάσει κατά πολύ το ιταλικό Palio, αναδεικνύοντας, αντιστοίχως, στο, έστω, κακοποιημένο και κακάσχημο άστυ της Παλλάδος τον πυρήνα των ευρωπαϊκών ιππικών παραδόσεων και όχι μόνον! Και το σκεφτήκαμε πολύ διότι αφ΄ εαυτού μας και μόνον, με την 19χρονη τεχνογνωσία που διαθέτουμε ως Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", καθώς και με την αρχαιολογική κατάρτισή μας, θα μπορούσαμε να το οργανώσουμε εν πλήρη αρτιότητι! Κι όμως...

      Κάτι τέτοιο στη σοδομισμένη από την αντιφασιστική δημοκρατία της γραικίας, φαντάζει, επιεικώς, ...μακάβριο! Εδώ όπου το Fascio ποτέ δεν εξύψωσε έναν λαό που επί αιώνες παραμένει εσμός, κάθε πολιτιστική διοργάνωση, πλην κάποιων σκουπιδιών που σερβίρονται ως ..."τεχνουργήματα", είναι αδύνατη σε μια κοινωνία που πάσχει από έλλειψη Παιδείας και Αισθητικής, σε μια κοινωνία που τα πρωτοσέλιδά της ασφυκτιούν από έγκλημα, διαφθορά, ανωμαλία, που προβάλλουν ως μόνο προβληματισμό τους αν οι ...σοδομισμένοι δικαιούνται να φορέσουν ...νυφικό, ενώ τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα να κυβερνούν την χώρα από εποχής μητραλοία Κωνσταντίνου Καραμανλή όχι με τις "πλάτες"  αλλά με άλλο σημείο του σώματος του Λάμπρου Ευταξία! Εδώ, στο εβραϊκό προτεκτοράτο, κυβερνά το αφορολόγητο πρόσωπο δημοσίου δικαίου "Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο", ενώ στην Ιταλία η ερίτιμη κ. Giorgia Meloni... Κι έτσι, ποτέ δεν θα κάνουμε πρόταση αναβιώσεως της Πομπής των Παναθηναίων στους συνεχιστές της καραμανλικής παρακμής, αφήνοντας ήσυχη στη νεκρική της ιερότητα την Ιερά Οδό,  μεταξύ Ελευσίνος και Εκατομπέδου! Άλλωστε, το λείψανο της Ιστορίας είναι πιο γαλήνιο στην άγνοια των βεβήλων παρά στα χέρια των σοδομισμένων!    

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

 ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ 

ΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

     Ενημερώνονται ότι όσοι ενδιαφέρονται για μαθήματα Έφιππης Τοξοβολίας στην περιοχή της Αττικής (Αθήνα και περίχωρα) ότι μπορούν από τώρα να δηλώνουν το ενδιαφέρον τους στο τ. 6977764737 και στο e-mail: hellenichorsebackarchery@gmail.com. Tα μαθήματα της Σχολής των Αθηνών θα ξεκινήσουν μετά την 10η Σεπτεμβρίου αλλά η ακριβής ημερομηνία ενάρξεως θα ανακοινωθεί εγκαίρως.

ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΕΠΙΒΟΥΛΟΥΣ, ΚΑΥΣΩΝΑ 

ΚΑΙ ...ΗΛΙΘΙΟΥΣ!

     Μέγας ευεργέτης ο Πέτρος Σάρογλος και το κληροδότημά του, η "Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων" στολίζει, στη καρδιά της Αθήνας, την παιδική γειτονιά της μαμάς του δημάρχου τους και της αδελφής του πρωθυπουργού τους, καθώς φεγγοβολά στην κοροϊδοϊόπληκτη νύχτα! 

Η χειρόγραφη διαθήκη του Πέτρου Σαρόγλου

     Κι ο δήμαρχός τους το καμαρώνει φωταγωγημένο λιγότερο, πάντως, απ΄ όσο το καμαρώνουν οι "Έλληνες Κένταυροι" οι οποίοι καταξιώσαμε κατά τον καλύτερο τρόπο το γενναιόδωρο πνεύμα της μεγάλης προσφοράς του Σαρόγλου την οποία, κάποιοι ...εντιμότατοι πασοκοτραφείς ένστολοι προόριζαν για "μεταστάθμευση" σε οίκο δημοπρασιών της αλλοδαπής! Μια υπέροχη ιστορία διασώσεως Ελληνικού Πολιτισμού στην οποία πρωταγωνιστήσαμε, άγνωστη στους πολλούς, που κάποτε θα περιγράψουμε..., φιλοτεχνώντας άνυδρους "ξηρομερίτες" καραβανάδες!...

Το "Σαρόγλειον"

     Αλλά, ενώ ο δήμαρχός τους καμαρώνει το "Σαρόγλειον" το οποίον, παρ΄ ολίγον, να "ροκανίσουν" σαν εύγευστο ...σαραγλί κάποιοι καραβανάδες, ο θείος του και πρωθυπουργός, τριγυρνάει επίσης στην παιδική γειτονιά της αδελφής του και καμαρώνει την, παρακείμενη, οικτρή Πινακοαποθήκη την οποία, υπό κάποιαν ανακαίνιση, προορίζει ως άλλο τρόπαιο στην "show case" του για κάποια επιπλέον ...ψηφουλάκια στις επόμενες εκλογές! 

Η Πινακοαποθήκη

      Επ΄ αυτού, λοιπόν του "αμαρτωλού άξονος" ο οποίος αποτελεί και την "σπονδυλική στήλη" της -επιεικώς αποκαλουμένης και ως...- Ελλάδος, στήνεται και το κοινοβουλευτικό "παλκοσένικο" των εκάστοτε κυβερνώντων για το θεΑθήναι, συνήθως μελών μιας και της αυτής "οικογενείας" η οποία προσκηνιακώς και παρασκηνιακώς, εν πολλοίς,  μ ο ν ί μ ω ς  εξουσιάζει τον τόπο με αλήστου μνήμης πατέρα, κόρη, γιο, θείους ανηψιούς και ων ουκ έστιν αριθμός και συγγένεια... !

Λ. Βασιλίσσης Σοφίας, προ της Βουλής

     Παρά ταύτα, απ΄ αυτό το οδικό "παλκοσένικο" δεν μπορούν να αποκρυβούν τα τραγικά δείγματα του κοινωνικού μας καταντήματος τα οποία τεκμηριώνουν οι αμέτρητοι΄, οψίμως πτωχοποιημένοι, άστεγοι οι οποίοι δείχνουν να το προτιμούν, καταλαμβάνοντες τα πεζοδρόμια και τις νησίδες πέριξ του αμαρτωλότατου Κοινοβουλίου, εκεί, στην "χοάνη" εισόδου της Λ. Βασιλίσσης Σοφίας. 

Λ. Βασιλίσσης Σοφίας προ της "Μεγάλης Βρεταννίας"

     Στην πρόσοψη της, έρημης πια, "Μεγάλης Βρεταννίας", εκεί όπου φιλοξενήθηκαν διάσημοι επισκέπτες απ΄ όλο τον κόσμο πριν ο τουρισμός μας καταλήξει στο σημερινό χάλι, κοιμούνται Έλληνες άστεγοι, εγκαταλελειμμένοι από το κράτος ..."προνοίας" της Νέας (και παλιάς) Δημοκρατίας!

Στην πρόσοψη της "Μεγάλης Βρεταννίας"

     Αυτά τα ενδεικτικά περί της "βιτρίνας" της Λ. Βασιλίσσης Σοφίας για να μην υπεισέλθουμε και στα ενδότερα της περιρρέουσας συστημικής αθλιότητος όπως τα καταγράφει καθημερινώς η φωτογραφική τεκμηρίωση στους δρόμους και στα πεζοδρόμια του δημοκρατικού μας άστεος αναδεικνύοντας την κοινωνικήν "αισθητική" της τυραννικής δημοκρατίας, όπως, π.χ., το χθεσινοβραδυνό στιγμιότυπο κατά το οποίο,  στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Σίνα, δίπλα ακριβώς από το Οφθαλμιατρείο, σε μιαν εσοχή, απόγευμα ημερών …κορωναϊού κι ένας τοξικομανής, απ’ τους αμέτρητους,, «ρίχνει» τη δόση του φορώντας μία μπλούζα του Δήμου Αθηναίων που καλεί για μιαν «ΑΘΗΝΑ ΚΑΘΑΡΗ»! Πόσο πιο τραγική η δημοκρατία με «εικόνες» που ποτέ, κανένας …Φασισμός δεν έδειξε;

     Κι ενώ όλα τα "ωραία" συμβαίνουν και αποκρύπτονται επιμελώς ή, αναλόγως, επιδεικνύονται φορτικώς προς το κοινό των χρησίμων ηλιθίων του κοινοβουλευτικού εκτροφείου, επί του κοσμικότατου και περιόπτου άξονος της Βασιλίσσης Σοφίας, λίγο πιο 'κεί, στον, εγκαταλελειμμένο και αθέατο από ψηφοφόρους, Λυκαβηττό, η απουσία της οποιασδήποτε φροντίδος του "αρμοδίου" δήμου του Μπακογιάννη κάνει τα απότιστα δένδρα να ραγίζουν από την ξηρασία και να αποσαθρώνονται.

     Σ'  αυτόν τον σημαντικότατο "πνεύμονα" οξυγόνου του κλεινού άστεος, τα νεκρά δένδρα ρεαλιστικοποιούν την θνητότητα για την οποία δεν κατάφερε να μας πείσει ο τσιόδρειος κοροϊδοϊός κάνοντάς μας να ανησυχήσουμε πραγματικά για τον δεδομένο "λοιμό" του αττικού πρασίνου το οποίο, ναι μεν, ενέχεται επί κακουργήμασι από εποχής πασοκοκρατίας αλλά σε κάθε περίπτωση ως χλωροφύλλη είναι απαραίτητο για την ευρωστία των κατοίκων αυτής της άναρχης και ξενο-εποικισθείσας τσιμεντουπόλεως.

     Έτσι, εκ των πραγμάτων και οι "Έλληνες Κένταυροι" απομένουμε χωρίς προπονητικό χώρο όπως μέχρι τώρα μας προσεφέρετο ο Λυκαβηττός, αλλά και κάθε άλλο παρά έχουμε σκοπό να "παραδοθούμε" στην μοίρα των ηλιθίων αποδομητών της χώρας οι οποίοι και αναδεικνύουν ένα τυραννικό και καταστρεπτικό καθεστώς!  

     Γι αυτό και τούτο το διήμερο με τα αιφνιδιαστικά "άλματα" του θερμομέτρου που θα δείξουν πλέον των 40C, και με το Ιππευτήριο εκτός ενεργείας αποφεύγοντας να εκθέσουμε τους Ίππους μας σε κίνδυνο ηλιοπληξίας, το αφιερώσαμε σε εργασίες βελτιώσεως του αυλείου (και όχι μόνον) χώρου της έδρας της Ομάδος μας, ώστε να ανεξαρτητοποιηθούμε πλήρως στον δικό μας χώρο, τουλάχιστον, για τις Προπονήσεις  Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

     Ήδη μια σειρά απαραιτήτων δομικών εργασιών στους κοινοχρήστους χώρους ενισχύει την κτηριακή μακροβιότητα ενώ στον κυρίως αύλειο χώρο εμείς συνεχίζουμε τις κηπουρικές εργασίες ακόμη και κατά την διάρκεια της νύχτας η οποία προσφέρει και την ...δροσιά της, μέρες που είναι.

     Στην πίσω, λοιπόν, αυλή μας (κι ας μη φαίνεται αφού εμείς δεν προσπαθούμε να δελεάσουμε αφελείς ψηφοφόρους διερχομένους λίγο πιο πέρα, στη Λ. Βασιλίσσης Σοφίας), νέα φυτά κι ένα πανέμορφο καρποφόρο Αβοκάντο βρήκαν την θέση τους για να αναπτυχθούν και να μας προσφέρουν τα φυσικά δωρήματά τους.

     Βεβαίως, κάποιοι περίοικοι ανησυχούν ακούγοντας την τσάπα μας ...μεταμεσονυκτίως, αλλά εμείς δεν θάβουμε τα "λάθη μας στο χώμα" όπως κάνουν οι τσιοδρέοι, αλλά φυτεύουμε "προσπάθειες" που θα καρπίσουν επ΄ αγαθώ της Φύσεως και όλων ημών! 

     Και πάντα ταύτα, βεβαίως, με την φράση του Θεμιστοκλέους ως ιαχή και υπό κάποιαν, ασφαλώς,  …παραλλαγή:

ΟΥΚ ΕΑ ΜΕ ΚΑΘΕΥΔΕΙΝ ΤΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

Α Π Ο Τ Ρ Ο Π Α Ι Ο Ν!

IΠΠΑΣΙΑ και ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΙΑ ΜΑΚΡΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ

     Μια μακρά, μακραίωνη θα λέγαμε, παρεξήγηση επικρατεί σχετικά με την Ιππασία που την συγχέει με την πλουτοκρατία και την εξ αυτής παραχαραγμένη έννοια της "αριστοκρατικότητος" η οποία δεν έχει σχέση με "αρίστους" αλλά με "ευπόρους" και δεν είναι παρά "πλουτοκρατικότητα"! 

Villa Alessandro Albani

     Όσοι είχαμε την τύχη να επισκεφθούμε στην Ρώμη την Villa Albani θαυμάσαμε εν μέσω των εκπληκτικών συλλογών της το επιτύμβιο μνημείο Αθηναίου Ιππέως περιβεβλημένου πολυτελούς,αραχνούφαντου, ενδύματος, αντιλαμβανόμενοι το επίπεδο οικονομικής ευρωστίας εκείνων των Αττικών Ιππέων. Και αυτό, σε συνδυασμό με τον ιδεώδην Ίππο που αναπαριστά το μνημειακόν έργο, μπορούμε να φαντασθούμε την όλην οικονομικήν επιφάνεια του νεκρού!   

Επιτύμβιο μνημείο Αθηναίου Ιππέως στη Villa Alessandro Albani

     Ο Ίππος, ήδη από την προϊστορική περίοδο απετέλεσε ένα διακεκριμένο σύμβολο κύρους και δυνάμεως για όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες στις οποίες εισήχθη ως συνεργάτης του Ανθρώπου με αποτέλεσμα, ο Equus Caballus να "αντανακλά" εθνική και κοινωνική καταξίωση όπου και εάν εμφανίζονταν.

     Σε όλη την "λεκάνη" της Μεσογείου, ο Ίππος ανέκαθεν εθεωρείτο τεκμήριον κοινωνικής υπεροχής και μέτρον ταξικής ανωτερότητος για όσους τον εξέτρεφαν και τον ίππευαν, από τους ΄'Ελληνες "Ιππείς", τους Ρωμαίους "Equites", τους Ευρωπαίους του μεσαίωνος "Chevaliers" ή και βορειότερα, τους Άγγλους "Knights". 

     Στο 23ο βιβλίο της Ιλιάδος διαβάζουμε για τους αγώνες αρμάτων που τελέσθηκαν με τον θάνατο του Πατρόκλου, κάτι που δείχνει το "μέγεθος" αξίας παρόμοιων δρωμένων με πρωταγωνιστή τον Ίππο, κάτι που παρατηρούμε και σε πολλά άλλα ομηρικά κείμενα αλλά και σημεία της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας όπου ο Ίππος "απαστράπτει" από διακεκριμένη σημαντικότητα. 

Έλληνες Ιπποκόμοι

      Και όλα ξεκινούν από την κλασική εποχή της αρχαίας Αττικής όπου, στον χώρο της Ιππικής, κυριαρχούσε η εύπορη αριστοκρατία των Αθηνών η οποία και κοινωνικό κύρος διέθετε αλλά και πόρους κατακτώντας το βάθρο του "αρίστου".

     Αλλά και στην αρχαία Αθήνα ο Ίππος κατακτά περίοπτη σημασία και εντοπίζουμε στην αρχαίαν Αγορά των Αθηνών την πρωιμότερη μαρτυρία ταυτίσεως της Ιππικής με την ανώτερη κοινωνική τάξη να βρίσκεται στις ταφές του νεκροταφείου της εποχής του σιδήρου που υπόκειται του επικέντρου του, μετέπειτα, αστικού ιστού. 

     Αριστείς, λοιπόν, φορείς κοινωνικού κλέους επί τη βάσει αρετών, αλλά και οικονομικώς εύρωστοι οι Αθηναίοι Ιππείς ήσαν υπόχρεοι κοστοβόρου εκτροφής και συντηρήσεως Ίππων ικανών για πολεμικού, πομπικούς ή και εορταστικούς σκοπούς, αφορμώμενοι εκ του ιδανικού της περιωπής του αξιομάχου, εισέδυαν στο πεδίο της Ιππικής, αρχικώς, όχι προς επίδειξη υλικού πλούτου αλλά προς ανάδειξη αξίων Ίππων οι οποίοι θα μπορούσαν να αναδείξουν και αυτοί, με την σειρά τους, την έφιππη ανδρεία και τις ιππικές δεξιότητές τους εν πολέμω και εν ειρήνη.

     Bαθμιαίως, η ολοένα αναπτυσσόμενη φιλοδοξία μεταξύ των νεαρών Αθηναίων Ιππέων να διακριθούν στους ιππικούς αγώνες οι οποίοι ανεπτύσσοντο διαρκώς και περισσότερο ως κοινωνικός θεσμός τους παρέσυρε να κατασπαταλούν ολόκληρε περιουσίες στην Ιπποτροφία αγωνιστικών Ίππων με αποτέλεσμα πολλοί αρχαίοι συγγραφείς να στιγματίζουν το φαινόμενο ως "ιππομανία" και "φιλιππία" ώστε να καθιερωθεί και ο όρος της "καθιπποτροφίας" για να σημάνει την πανωλεθρία κατασπαταλήσεως περιουσίας ¨καθ' υπερβολήν Ιπποτροφίας. 

     Χαρακτηριστική η περίπτωση της διάσημης οικογενείας των Αλκμαιονιδών η οποία ήταν εκ των πλέον διακεκριμένων ιπποτρόφων αγωνιστικών Ίππων της εποχής της κατακτώντας ιδιαίτερην αίγλη μετά την νίκη μέλους της στους αγώνες των Νεμέων.

     Επίσης, ο Ιπποκράτης έλεγεν ότι "η Ιπποδρομία ήταν έργο εκ των ευδαιμονεστάτων και κανένας φαύλος δεν θα μπορούσε να το επιχειρήσει" συμβάλλοντας, άθελά του στην παρεξήγηση της συγχύσεως της Ιππασίας με την υλιστική πρόθεση που θα ακολουθούσε.Διότι, πέραν υποκειμενικών εξιδανικεύσεων, είναι σαφές ότι με την Ιπποδρομίαν όχι μόνον θα μπορούσαν να ασχοληθούν και πολλοί φαύλοι, αλλά και ...ασχολήθηκαν!

     Μεγάλην εκτίμηση προς την Ιππική και, βεβαίως, προς την Ιππασία είχε και ο Αριστοτέλης ο οποίος θεωρούσε ότι αυτή, ήταν ο κοινός συνδετικός "κρίκος" της αριστοκρατίας των Αθηνών, της Κορίνθου, της Επιδάμνου, της Σάμου αλλά και των λοιπών Ελλήνων, με κοινήν έκφραση τα ιππικά τους "σώματα". Είναι όμως γνωστή η ερμηνεία του αριστοτελικού όρου της "αριστοκρατικότητος" αλλά, δυστυχώς και αυτό δεν αποτελεί κανόνα των πολλών ...συγχυσμένων! 

     Με την διαρκή αναβάθμιση της αξίας της νίκης των αρχαίων Αθηναίων στα ιππικά αγωνίσματα και την εξ αυτής συνεπαγωγή της επαυξήσεως της κοινωνικής καταξιώσεως, γρήγορα η ιδιότητα του "Ιππέως" ταυτίσθηκε με εκείνη του "πλουσίου" αλλά, δυστυχώς και με εκείνη του "ευπατρίδη" απ΄ όπου εκκίνησε και η μεγάλη παρεξήγηση διότι, ο μεν "πλούσιος" δεν εμφορείται υποχρεωτικώς και υπό της αρετής της πατριωτικής ευποιίας, αντιθέτως προς τον "ευπατρίδη". Και, βεβαίως, ως "άριστος" Πολίτης παρ΄ αρχαίοις Έλλησι ήταν ο ευπατρίδης και όχι ο πλούσιος!

     Όμως όλα τούτα δεν αποτελούν γεωγραφικήν ..."προνομίαν" του ευρωπαϊκού χώρου!

Ταφικό ανάγλυφο Αιγυπτίου Ιππέως 14ου αι. π.χ.χ.

     Ήδη από του 17ου αιώνος π.χ.χ., οι Βαβυλώνιοι και οι Ασσύριοι εμφανίζονται να χρησιμοποιούν το πολεμικόν άρμα τεσσάρων Ίππων, με τους Αιγυπτίους να τους μιμούνται, ενώ το Ιππικό τους είχε ιδιαίτερη σημασία για τους λαούς αυτούς. Πολλά θρυλούνται για τα ιππικά αυτώβν των λαών και είναι γνωστό το "αφήγημα" της Σεμιράμιδος η οποία εμφανίστηκε επί του πεδίου της μάχης με 500.000 Ιππείς και 100.000 άρματα, ενώ ο βασιλέας Νίνος με 200.000 Ιππείς.

Ασσυριακό Ιππικό 900-800 π.χ.χ.

     Πολλά ακόμη θρυλούνται για την σχέση των Ασσυροβαβυλωνίων, Μήδων και πολλών άλλων αρχαίων ασιατικών λαών με τον ϊππο και την Ιππική.

     Και είναι γνωστό ότι ακόμη και μετά την πτώση της πολιτικής ανεξαρτησίας, η Ιπποτροφία στην Ασσυρία εξακολούθησε να ακμάζει επί μακρόν με κύριους ανταγωνιστές τους Μήδους με τα φημισμένα Ιπποτροφεία της Νίσσης που λειτουργούσαν υπό την αιγίδα του βασιλέως. Χαρακτηριστική η αναφορά του Αιλιανού που μας λέγει ότι μία ταχύτατη Νισσαϊκή φορβάδα διέσωσε τον βασιλέα Δαρείο κατά την μάχη της Ισσού. 

     Ιπποτρόφοι χώρες υπήρξαν η Αρμενία και η Καππαδοκία και περίφημοι ιπποτρόφοι λαοί οι Παφλαγώνιοι, οι κάτοικοι της Βιθυνίας, της Φρυγίας, της Τρωάδος, εν τέλει δε, οι Λυδοί ή Μαιωνοί τους οποίους υμνεί και ο Όμηρος στην Ιλιάδα.  

     Αυτή η σύγχυση, περιέργως πως, διαιωνίσθηκε κατά τους επόμενους αιώνες μέχρι σήμερα, με έξαρση κατά τους μεσαιωνικούς και αναγεννησιακούς χρόνους όταν μόνον οι εύποροι ηγεμόνες και οι "δορυφόροι" τους μπορούσαν να συντηρούν εύρωστους Ίππους, να παραγγέλνουν σε λαμπρούς κατασκευαστές πανάκριβες ιπποσκευές και πανοπλίες, να διοργανώνουν πολυαίμακτες υπαιχμίες, έφιππα κυνήγια και τουρνουά και πολλά άλλα διότι για όλα τούτα ...δει δε χρημάτων. Και, κάπως έτσι φθάσαμε στην εποχή μας η Ιππασία να θεωρείται "άθλημα πλουσίων" κάτι  στο οποίο συνετέλεσε και η πονηρή εμπορικοποίηση αυτής της φυσικής δραστηριότητος από τους όπου γης μερκαντιλιστές και καιροσκόπους οι οποίοι εκμεταλλεύονται την ματαιοδοξία των κενοδόξων κάθε εποχής.

     Στην εποχή μας κατά την οποία ούτε η γλώσσα αλλά ούτε και τα ήθη ευνοούν έναν ορθοτομούντα λόγο, αυτή καθαυτή η έννοια της "αριστοκρατίας", κατά κανόνα, παρερμηνεύεται ταυτιζόμενη με την "πλουτοκρατία" εν αντιθέσει με το ορθόν που σχετίζεται με τους "αριστείς", δηλαδή, τους ευπατρίδες, τους Πολίτες οι οποίοι κοσμούνται από μίαν ευποιία που συνεισφέρει στο δημόσιο όφελος ηθικώς ή και υλικώς. και με όλο το"ιστορικό" που σύρει πίσω της η Ιππασία και η Ιππική,πολλούς παρασύρει να την ταυτίζουν με την "πλουτοκρατία" αντί των ευπατριδών, όπως θα έπρεπε!

     Σε αυτήν την λυπηρή παρεξήγηση συνέβαλαν και οι ίδιοι οι πλουτοκράτες οι οποίοι, ως έχοντες την οικονομική δυνατότητα της κατοχής και συντηρήσεως Ίππων, σε όλα τα μέρη της γης διεμόρφωσαν μια κλειστήν "αυλή" στην οποία ένιωθαν ασφαλείς να "παίζουν" με τα τετράποδά τους δίχα των "κοινών θνητών" οι οποίοι, κατά κανόνα, διέθεταν περισσότερες ιππικές δεξιότητες ως φυσικά, υπαίθρια, πλάσματα, πλην όμως, μη έχοντα την οικονομικήν ευρωστία της κατοχής και συντηρήσεως Ίππων όπως οι απανταχού πλουτοκράτες.

     Στη σύγχρονη εποχή οι ανά τον κόσμο ιππικές "ομοσπονδίες" στελεχωμένες από εντοπίους πλουτοκράτες κάνουν τα πάντα ώστε να κρατήσουν μακράν της Ιππικής και της Ιππασίας τις πτωχότερες τάξεις αναπτύσσοντας ένα αφόρητο πλαίσιο οικονομικών απαιτήσεων που καθίσταται απαγορευτικό στις χαμηλότερες, οικονομικώς, τάξεις να απολαύσουν τον Ίππο. Και, αυτό ακριβώς, συντηρεί τον μύθο της παραχαραγμένης "αριστοκρατικότητος" της Ιππασίας και της Ιππικής εν γένει, πού δεν μπορούν να αποτελούν αποκλειστικότητα των πλουτοκρατών οι οποίοι δεν είναι κατ΄ ανάγκην και αριστείς!

     Σήμερα στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" το ατομικό μάθημα της Ιππασίας κοστίζει 22 ευρώ (όταν ένα μάθημα τένις ξεπερνά τα 40 ευρώ) ενώ οι μαθητές της Σχολής μας του Ιππικού Θεάτρου πληρώνουν 12 ευρώ (!) για το κάθε ατομικό μάθημα Ιππασίας, ποσά τα οποία δεν εισπράττει η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αλλά ο εκτός Ομάδος Ιππαγωγός ο οποίος μας διαθέτει τους Ίππους για τα μαθήματά μας. Έτσι, οι μαθητές μας επιβαρύνονται αποκλειστικώς και μόνον με τα ελάχιστα που απαιτούνται για το κόστος συντηρήσεως, διατροφής και σταυλισμού των Ίππων, χωρίς να προβλέπεται ο οποιοσδήποτε προσπορισμός κέρδους για τον οποιονδήποτε! Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διατηρούμε την, πραγματικήν, αριστοκρατικότητα της Ιππικής αρετής στιγματίζοντας κάθε ανάμειξή της με πλουτοκρατικές παραμέτρους και επιθυμούμε αριστοκράτες κατά το φρόνημα μαθητές, αδιαφορώντας περί των, εκάστοτε, ...περιουσιακών τους στοιχείων. Στους "Έλληνες Κενταύρους" διακρίνονται αριστείς και όχι εύποροι! Κι έτσι, στην Ομάδα μας καταλύεται η μακραίωνη παρεξήγηση των παρερμηνειών της "αριστοκρατικότητος"!

ΥΠΟ ΤΑ ΟΜΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΩΝ

     Φύσει ανεκτικός προς όλες τις θρησκείες και με λατρευόμενο τον Ξένιο Δία, υψηλό προστάτη των παρεπιδημούντων, ο Έλληνας δεν παύει να τιμά τους θεούς του, σεβόμενος και τους ξένους, θεούς ή θνητούς! Και σήμερα, στο κλεινόν άστυ, την πρωτεύουσα του Ελληνισμού, αφού η Ελλάς παραμένει εισέτι μη οροθετημένη, οι Έλληνες τιμήσαμε την πολιούχο του, την Αθηνά ενθυμούμενοι ότι τούτη η πρωτεύουσα δεν ονομάζεται μήτε "Διονύσιος" μήτε ..."Διονυσία", αλλά ΑΘΗΝΑ!

     Μία εστία συγχρόνων ευπατριδών, η "Ιερά Φιλενθέων Ιστίη" και οι εξ αυτής, ευγενώς, προσκληθέντες "Έλληνες Κένταυροι", αξιωθήκαμε να τελέσουμε τα "7α Παναθήναια" προς Τιμή της θεάς Αθηνάς, περιερχόμενοι τις οδούς του αρχαιοτέρου κέντρου της πρωτεύουσας με αναπεπταμένο τον πέπλο της Αρείας Αθηνάς! 

     Η Δέσποινα, η Έλσα αλλά και άλλα Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων" ακολουθήσαμε τους Αδελφούς Συνέλληνες της "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης" σε μία σεμνή όσο και λαμπρή περιφορά του θείου πέπλου από την πλατεία Θησέως μέχρι το Θέατρο του Ηρώδου Αττικού.

     Η κίνηση της πομπής αιφνιδίασε θετικότατα τους ανυποψίαστους περιπατητές της απογευματινής Πλάκας και οι αντιδράσεις τους ήσαν ενθαρρυντικές για την διαρκή αγωνία των κατοίκων αυτού του τόπου περί της θρησκευτικότητός του και των εισέτι παραμενόντων "αγνώστων θεών"!

     Στους δρόμους, λοιπόν, η τελετουργία της "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης" και όχι εν κρυπτώ και παραβύστω στους κλειστούς χώρους γραφείων (...) και καθαρτήρια η περιφορά του πέπλου εν μέσω της ασχήμιας των νεορωμιών, δείχνοντας ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια Ελλάδα εν μέσω του χάους, εκεί όπου τα "χράμια, τσδόκαρα, ταγάρια και ντορβάδες εμπριμέ" αποτελούν σήματα κατατεθέντα των ανελληνίστων!

     Εξορκιστική και για πολλές άλλες ασκήμιες οι οποίες, δυστυχώς, έχουν καταστεί ευκατάποτα βδελύγματα των κακαίσθητων γραικύλων!

     Με τα θροίσματα των λευκών χιτώνων να παρασύρουν κάθε κακαίσθητο ρύπο στο πέρασμά τους, η τελετουργική πομπή ξεκίνησε από την πλατεία του Θησέως, προ του Ιδρύματος "Μαρία Κάλλας" το οποίο υπήρξε δημιούργημα της αείμνηστης μαέστρου Λ. Ψυχούλη.

     Συντεταγμένη η πομπή διήλθε ανάμεσα από τις οδούς της Πλάκας πραγματοποιώντας, περιεκτικότατες δεητικές απαγγελίες σε κάποια σημεία.

     Πραγματική τελετάρχις, η ερίτιμη Πρόεδρος της "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης" Αμφιτρίτη, όπως πάντα, μας "καθήλωσε" με τις αναγνώσεις και τις απαγγελίες της!

     Και η σύναξη των Ελλήνων περιήλθε ακόμη και το  χωμάτινο διάζωμα μεταξύ βορείας κλιτύος της Ακροπόλεως και αρχαίας Αγοράς πριν περάσει στο τελευταίο σκέλος της πορείας της προς τον προορισμό του θεάτρου Ηρώδου Αττικού για το καταληκτικό δρώμενο. 

     Η άφιξη της τελετουργικής πομπής στο Ηρώδιο Θέατρο είχε και το απρόβλεπτό της διακόπτοντας την πρόβα των καλλιτεχνών που γίνονταν στο εσωτερικό του.

     Με το "σούσουρο" των λατρευτών στον αύλειο ο αιφνιδιασμός των καλλιτεχνών στο εσωτερικό του θεάτρου επέφερε μία ...αδόκητη διακοπή πρόβας της "Τraviata" με αποτέλεσμα να βλέπουμε την έξοδό τους στη θολωτή είσοδο  κρατώντας ακόμη και τα όργανά του, όπως μία απαστράπτουσα ...tuba.

     Yπό τα όμματα Ελλήνων Θεών και την σκέπη της Ακροπόλεως, η "εικόνα" του αυλείου χώρου του Ηρωδείου ξαναβρήκε την ελληνοπρέπειά της ..."αποτουριστικοποιούμενη" έστω και επ΄ ολίγον!

     Ένας εντυπωσιακός χορός που περιείχε ακόμη και ποντιακά "ακούσματα" ήταν η κατάληξη αυτής της τελετής η οποία εγκολπώθηκε ακόμη κι αυτό το αλύτρωτο κομμάτι του Ελληνισμού το οποίο, συχνά, "παροράται" από την σύγχρονη ελλαδική καθημερινότητα και για λόγους περιττόν να επαναληφθούν.

     Και ο συμβολισμός του καθαρμού του πέπλου αντί επιλόγου από την Ομάδα μελέτης αρχαίας ορχήσεως του θεάτρου "Δώρα Στράτου", λίγο πριν η πάντοτε φιλόφρων "Ιερά Φιλενθέων Ιστίη" προσφέρει σε όλους οίνον και άρτον, ως είθισται.

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", ευγνώμων προς την "Ιεράν Φιλενθέων Ιστίην" την ερίτιμη Πρόεδρό της Αμφιτρίτη και προς όλα τα Μέλη της τα οποία σήμερα μας προσέφεραν ακόμη μία ιεροπρακτική αλλά και αισθητικήν εμπειρία, μαζύ με τα Μέλη της εξαιρετικής Ομάδος μελέτης αρχαίας ορχήσεως του Θεάτρου "Δωρα Στράτου", ευχαριστεί και τα δύο δικά μας Μέλη-παραστάτιδες του πέπλου, Δέσποινα Μπόνου και Ελισάβετ Αρμαδώρου για την σημαντική συνεισφορά τους στην επιτυχία των "7ων Παναθηναίων"!

     Ας είναι αυτές οι πομπές των Ελλήνων να εξαγνίζουν τις "μπομπές" των ανελληνίστων που μιαίνουν τον Ελληνισμό!

Πλήρες φωτογραφικό Λεύκωμα, ΕΔΩ