ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΙΑΠΩΝΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ

"ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ"

με τον 

ICHINOSUKE UMEKAWA

     Δεν γνωρίζω πως μπορεί να αντιδρά ένας Αμερικανός κάθε φορά που στέκεται μπροστά σε έναν Ιάπωνα, πως μπορεί οι τύψεις του για το ατιμώρητο εγκληματικό παρελθόν του να τον κάνουν να τρέμει, αλλά εγώ, ως Έλλην, κάθε φορά που αντικρίζω έναν Ιάπωνα χαμηλώνω το βλέμμα διότι στο νού μου έρχεται μία εικόνα για την οποία η χώρα μου είναι συνένοχη, έχοντας συνεργήσει στο πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι δια των ραδιοπυροσωλήνων που ενεργοποίησαν τις δύο γενοκτονικές πυρηνικές βόμβες και που υπήρξαν ανακάλυψη του Έλληνος καθηγητή του Ε.Μ.Π. Παύλου Σαντορίνη και προσφορά προς τους εγκληματίες Αμερικανούς του, αλήστου μνήμης, Γεωργίου Β', αναξιοπρεπούς υπηρέτη της Βρεταννικής Intelligence Service!

Nεαρός Ιάπωνας, θύμα της πυρηνικής βόμβας, αλλά υπερήφανος,

 μεταφέρει προς ταφή στη πλάτη του το πτώμα του μικρότερου αδελφού του!

     Και κάθε φορά που έχω την Τιμή να στέκομαι εμπρός σε έναν Ιάπωνα στη σκέψη μου έρχεται η ντροπή του ευχαριστηρίου της κυβερνήσεως των Η.Π.Α. για την παραχώρηση της ανακαλύψεως των δύο ραδιοπυροσωλήνων προς τον Παύλο Σαντορίνη και νιώθω την καταισχύνη να σκιάζει ολόκληρη την χώρα μου! 

Το ευχαριστήριο της ΝΤΡΟΠΗΣ!

     Έτσι κι απόψε, σε μία βραδυά παραδοσιακού Ιαπωνικού χορού του εκπληκτικού Ιchinosuke Umekawa, υποκλινόμενος στον μεγάλο χορευτή, ο νους μου ξαναβρέθηκε εκεί όπου παραμένει ο νους όλης της Ανθρωπότητος από το 1945, με το δολοφονικό "Enola Gay" να υπερίπταται εκατομμυρίων δολοφονημένων Ιαπώνων, στο πυρηνικό ολοκαύτωμα, το μ ό ν ο αληθινό ολοκαύτωμα της Ιστορίας, της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι!

     Παρών απόψε και η Α.Ε. ο Πρέσβυς της Ιαπωνίας στην Αθήνα κ.Yasuhiro Shimizu αφού, η εκδήλωση ήταν εντεταγμένη στο πλαίσιο του εορτασμού των 120 χρόνων των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος-Ιαπωνίας!

     Για "ποιον", όμως, χορευτή μιλάμε; Σε "ποιον" αναφερόμαστε; Μεταφέρουμε από το πρόγραμμα της εκδηλώσεως το βιογραφικό του: 

     Και το αποψινό πρόγραμμα, ένα πολυποίκιλο ριπίδιο γεμάτο καλλιτεχνική "πολυχρωμία" αλλά και ιαπωνική παραδοσιακότητα όπως και αυτό, παρουσιάζεται στο επίσημο φυλλάδιο:

     Δυο κατατοπιστικά, όμως, λόγια για τον Ιαπωνικό χορό περί του οποίου θα ήταν απαραίτητο να διευκρινισθούν κάποια απαραίτητα για όποιον "δυτικό" θα ήθελε να τον απολαύσει:

     "Nihon buyō" (日本舞踊) είναι ένας γενικός όρος για τον Ιαπωνικό χορό. ;Έχει την χρονική αφετηρία του στην πρώιμη εποχή του Εdo (17ο αιώνα) με "δάνεια" από το παραδοσιακό δραματικό θέατρο Kabuki, έχοντας, έκτοτε, ενσωματώσει διάφορε μεταγενέστερες τεχνικές..

  Το Nihon buyō διακρίνεται σε δύο βασικά "ρεύματα", το πρώτο επηρεασμένο από το θέατρο Kabuki (歌舞伎) με δυναμικότερη χορογραφία και το δεύτερο επηρεασμένο από το θέατρο Nō (能) και με ηρεμότερη χορογραφία είναι το Kamigata-mai που αναπτύχθηκε στην Kamigata (περιοχές Kyoto και Osaka).

     Γενικώς, το Nihon buyō χαρακτηρίζεται από γαλήνιες και αρμονικές κινήσεις, εν αντιθέσει προς τον δυτικό κλασικό χορό που χαρακτηρίζεται από έντονα άλματα, δυναμικές πιρουέτες κλπ.

     Και τα δύο είδη του Nihon buyō εκτελούνται με την συνοδεία ενός παραδοσιακού λαούτου, του  samisen (三味線).

     Aυτό, πάντως, που χαρήκαμε απόψε από τον θεσπέσιο Ιchinosuke Umekawa, δεν θα μπορούσε να υποβαθμιστεί σε, απλό, παραδοσιακό Ιαπωνικό χορό αφού υπήρξε μία εντυπωσιακότατη τελετουργία ορχήσεως, λες και λάβαινε χώρα στο βάθρο του υπερφυσικού αγάλματος του Βούδδα Daibutsu, στην ιερή Kamakura και κάθε απόπειρα λεκτικής μεθερμηνείας της σκηνικής "αφηγήσεως" του μεγάλου Ιάπωνος χορευτή θα συνιστούσε σμικρυντική βλασφημία.

     Εν ολίγοις, ο Ιchinosuke Umekawa, απόψε δεν είχε, θνητή, ανθρώπινη υπόσταση επί σκηνής αλλά ήταν ένας "ιερός άνεμος" μέσα από τους στροβίλους του οποίου λαμπύριζαν δυο μάτια που "μιλούσαν" στον θεατή αφηγούμενα, συνεχώς, όλο το δρώμενο και δυο χέρια σαν κλωνάρια ανθισμένης κερασιάς, βαριοφορτωμένα με κατακόκκινους καρπούς που κυμάτιζαν νωχελικά από ένα ολόφρεσκο αγέρι που κατέβαινε από το Fuji.

     Σίγουρα, αυτή η αποψινή συγκλονιστική εμπειρία λαμπρής ορχήσεως δεν ήταν ένας "χορός" αλλά το μεγαλείο της ενσαρκώσεως της Τερψιχόρης η οποία απεποιήθη του χιτώνος της και προτίμησε κιμονό και χακάμα!

     Αιφνιδιαστικός, στο τελευταίο χειροκρότημα ο ευγενέστατος Ιάπων, παρεκάλεσε το ακροατήριό του να παραμείνει στις θέσεις του και ζήτησε την άδειά του να φωτογραφηθεί μαζύ με όλους τους θεατές αυτής της παραστάσεως κάτι που έγινε, επευφημούμενος από όλους!

     Απόψε όμως, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε έναν λόγο παραπάνω να απολαύσει αυτή την εμπειρία παραδοσιακού Ιαπωνικού χορού διότι ένα Μέλος μας και η πρωταγωνίστρια του Ιππικού Θεάτρου μας, η Δέσποινα Μπόνου, μαθήτρια αλλά και συνεργάτις του Ιchinosuke Umekawa ήταν και πάλι δίπλα του, μιλώντας Ιαπωνικά και φέροντας ένα "βαρύτατο" καλλιτεχνικό βιογραφικό ...μεσήλικος, στα, μόλις, 21 της χρόνια! Και, κάπως έτσι, με τον Ιάπωνα διεθνή χορευτή εν μέσω δύο  "Ελλήνων Κενταύρων", αφέθηκαν οι προβολείς της αίθουσας να σβήσουν κι απόψε...