ΣΤΙΣ ΑΓΕΛΕΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΙΠΠΩΝ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

ΣΤΙΣ ΑΓΕΛΕΣ 

ΤΩΝ 

ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΙΠΠΩΝ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Σαν βγεις στο πηγαιμό για ...repérage 

πολλά αλόγατα να εύχεσαι να συναντήσεις...

     Την τρίτη ταινία του προετοιμάζει ο εξαίρετος Συνέλληνας και φίλος των "Ελλήνων Κενταύρων" Τάκης Βογόπουλος και, βεβαίως, οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι στο πλευρό της παραγωγής για την κάλυψη κάθε ιππικής ανάγκης των γυρισμάτων. Και σ΄ αυτή την ταινία οι ιππικές ανάγκες είναι πράγματι πολλές αφού η ταινία είναι ..."Western"!  

     Mιλάμε για την ταινία "The Loner" στην οποία παραγωγός είναι ο κ. Άλκης Θεοδωράκης και πρωταγωνιστής, βεβαίως, ο Τάκης Βογόπουλος.

     Και τούτη τη μέρα πήραμε "τα όρη και τα βουνά", συγκεκριμένα τον Υμηττό, για να τραβήξουμε μερικά πλάνα αγελών ελεύθερων ΄Ιππων για τις ανάγκες της ταινίας η οποία, σημειωτέον είναι και η χαρά του ...αλογατάρη. Ουσιαστικώς, ένα πρώτο "ανιχνευτικό" repérage που θα μας κατευθύνει στις κυρίως λήψεις...έτσι, για να δούμε φυσικά πλάνα, φωτισμό κλπ ώστε να επιλέξουμε. Αλλά, μπορεί η ολιγάρκεια να μας χαρακτηρίζει, όμως η ζωή μας είναι τόσο πλουσιοπάροχη που αυτός ο ορεινός "περίπατος" απέδωσε πολλά περισσότερα...

     Αρχικώς κάναμε χρήση ενός τηλεφωνικού αριθμού που μας έδωσε το γραφείο της παραγωγής για να βοηθηθούμε να εντοπίσουμε περιοχές με περιφερόμενες αγέλες ελεύθερων Ίππων αλλά μία κυρία εμφανώς απρόθυμη προσπάθησε να μας αποθαρρύνει γνωστοποιώντας μας, μάλιστα, ότι θα μπορούσε να καλέσει και την ...Αστυνομία. Ομολογουμένως δεν καταλάβαμε αν αναφέρεται σε δικούς της Ίππους (οπότε η παράνομη είναι αυτή που τους εγκαταλείπει αδέσποτους να περιφέρονται...και με το ερώτημα εάν είναι και τσιπαρισμένοι...) ή σε ξένους Ίππους οπότε δεν έχει δικαιοδοσία επ΄ αυτών... Απορήσαμε εάν είχε κάτι να κρύψει αφού η στάση της έδειχνε ανασφάλεια από την επίσκεψή μας στην περιοχή: Όταν προσπαθείς να απομακρύνεις κάποιον από τον "ζωτικό σου χώρο" χωρίς κανέναν εμφανή λόγο τότε, εκτός κι αν αντιμετωπίζεις πρόβλημα ψυχικής υγείας, ο λόγος δεν είναι ανύπαρκτος αλλά αφανής κάτι που λέει πολλά... ειδικώς για την, έμπειρη πια..., "όσφρησή" μας! Και πάντως αποφύγαμε να την ενημερώσουμε για το τι έπαθε στο παρελθόν ένας διάσημος δήθεν προστάτης Ίππων που εξαργύρωνε τα δήθεν φίλιππα αισθήματά του για πολύ ...παραδάκι, τον οποίο μάλιστα πατρονάριζε ο Ο.Δ.Ι.Ε., καταλήγοντας καταδικασμένος μετά από τις ενέργειες του Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο οποίος, τότε, δεν ήξερε και πολλά για τον άρρωστο κόσμο της ελλαδικής "ιππασίας" και των "επαγγελματιών ζωοφίλων"!... 

     Kαι το αστείο του πράγματος, δηλαδή, της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας με την εν λόγω κυρία είναι ότι την περιοχή την ξέρουμε πολύ καλά αφού είναι η "γειτονιά" του Σταύλου μας! Και όχι μόνον... Εδώ προ πολλών χρόνων (2016), πολύ πριν η άγνωστή μας κυρία που φαντάζεται ...επικίνδυνα αλόγατα ανακαλύψει τον "άγριο Ίππο", γυρίσαμε το επικό βίντεο του πολυβραβευμένου Δημήτρη Κατή "Η Ιστορία ενός Ήρωα" συναντώντας και πάλι περιφερόμενες αγέλες ελεύθερων Ίππων. 

     Τέλος πάντων, αγνοήσαμε την δεσποσύνη αφιερωμένοι σε μιαν ιχνηλασία οπλών η οποία, επιτέλους μας οδήγησε στα ερείπια των εγκαταλελειμμένων ορνιθώνων μέσα στα οποία εντοπίσαμε στην ερημιά(!) κλειδαμπαρωμένους Ίππους αδιευκρίνιστης ιδιοκτησιακής καταστάσεως και προελεύσεως, χωρίς καμία ενδεικτική πινακίδα εκτός από τις τριπλές(!) αμπάρες στην είσοδό τους, κάτι που δείχνει ανθρώπινη παρέμβαση. 

     Και, αν αυτοί προέρχονταν από αγέλες ελεύθερης βοσκής, ένας τέτοιος εγκλεισμός σε τεχνητό περιβάλλον είναι απαράδεκτος, πράξη που μόνον ως κακοποίηση νοείται. 

     Ενδεικτική δε, η θλίψη του "φυλακισμένου" να παρατηρεί μέσα από τη διπλομανταλωμένη πόρτα της οποίας τις τρεις αμπάρες έκρυβαν πονηρά κάποια παραπετάσματα, τ'  "αδέλφια" που τριγυρνούσαν ελεύθερα απ΄ έξω...  

     Προς το παρόν, παραβλέψαμε τις πολλαπλές αμπάρες που περιόριζαν τους έγκλειστους Ίππους στα ερείπια των εγκαταλελειμμένων ορνιθοτροφείων, κρατήσαμε οπτικοακουστικό υλικό και συνεχίσαμε την αναζήτηση αγελών ελεύθερων Ίππων και όχι "άγριων" όπως οι άσχετοι αναφέρουν συχνά, προκαλώντας τον γέλωτα όσων γνωρίζουμε ότι ο Ίππος έχει εξημερωθεί προ πολλών ...αιώνων! Θυμηθήκαμε, μάλιστα και την συνομιλήτριά μας λίγο πριν η οποία θέλησε να μας τρομάξει λέγοντάς μας ότι οι Ίπποι της περιοχής είναι ..."άγριοι" και κινδυνεύουμε, μη μπορώντας να συγκρατήσουμε ένα μειδίαμα διερωτώμενοι πως τυχαίνει η εν λόγω ..."ειδήμων" να μην γνωρίζει ότι ο Ίππος ...εξημερώθηκε προ πολλών-πολλών ...αιώνων! 

     Τέλος πάντων, εμείς συνεχίσαμε την αναζήτησή μας και, ω, του θαύματος, χαρακτηριστικά πελματικά αποτυπώματα Ίππων επί του εδάφους μας οδήγησαν σε μια μικρή αλλά πανέμορφη αγέλη Ίππων ελευθέρας ...βοσκής η οποία χαλάρωνε σε μία απόσταση εκατό περίπου μέτρων. Σταματήσαμε μακριά και δώσαμε στην αγέλη τον χρόνο να συνειδητοποιήσει την παρουσία μας χωρίς καμία ένδειξη προθέσεως από πλευράς μας να την πλησιάσουμε. 

     Η επικεφαλής "μονάδα" αποκόπηκε από την αγέλη και στράφηκε προς το μέρος μας. Κατόπιν, αργά κι επιφυλακτικά άρχισε να κατευθύνεται προς εμάς.

     Ακίνητοι αφήσαμε το αλογάκι να μας προσεγγίσει και του επιτρέψαμε να μας μυρίσει εξ επαφής... Διεπίστωσε την απουσία αδρεναλίνης και αμέσως εφαρμόσαμε τον Κανόνα του Κύκλου Προσεγγίσεως κατά Klaus Ferdinand Hempfling. Αυτό ήταν! Η επικεφαλής "μονάδα" αμέσως μας απεδέχθη και γίναμε ...φίλοι! Κι όχι, απλώς, φίλοι, αλλά και "αρχηγοί" αφού ο μεγάλος Γερμανός Δάσκαλος για άλλη μια φορά αναδεικνύεται σωστός! Και να σκεφτεί κανείς ότι για την σύναψη αυτής της σχέσεως δεν καταφύγαμε στα εύκολα, δηλαδή, στον δελεασμό  με τροφή (δόλωμα) αφού είμαστε κατά του "trick training" βασιζόμενοι μόνον στην επικοινωνιακή σαφήνεια και ειλικρίνεια της γλώσσας του σώματος για την "συνομιλία" μας με τα ζώα και, ειδικώς με τον Ίππο!

     Έτσι φέραμε κοντά μας όλη την αγέλη και γίναμε μια χαριτωμένη ...οικογένεια στο "πουθενά" του Υμηττού με τον εικονολήπτη μας τον φίλτατον Αντώνη να προσπαθεί να σώσει την μοτοσυκλέτα του από την αγάπη των ...Ίππων!

     Γνωστή εικόνα εδώ στον Υμηττό, με τους ελεύθερους Ίππους κάθε άλλο παρά "άγριους" κι "επικίνδυνους" όπως η ανθρώπινη τρομολαγνεία επικαλείται για τα γνωστά "καλά και συμφέροντα"...όπως, τουλάχιστον, τα "εννοούν" ευφυέστατες κυρίες και κύριοι πασών των προθέσεων...    

     Δυστυχώς για την δεσποσύνη η οποία, από τηλεφώνου, προσπάθησε να μας ...τρομάξει για να απομακρυνθούμε, οι Ίπποι και εν προκειμένω κάθε άλλο παρά απεδείχθησαν ...άγριοι και ...ανθρωποφάγοι, αντιθέτως, μόνο που δεν ανταλλάξαμε ...τηλέφωνα για πολύ πιο γόνιμη επικοινωνία από εκείνη με την "ανήσυχη" κυρία με την οποία μιλούσαμε λίγο πριν...

     Και τότε, ο φίλτατος Τάκης μου ανεκοίνωσε ότι ο παραγωγός της ταινίας κ. Άλκης Θεοδωράκης θέλει να τιμήσει την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" για την συμμετοχή της στην ταινία του  "The Loner" με ένα ιδιαίτερο αναμνηστικό, κατευθυνόμενος προς το αυτοκίνητο για να μου το παρουσιάσει.

     Συγκινητικό το αναμνηστικό του παραγωγού μας: Μία μαρμάρινη πλάκα επάνω στην οποία ήταν σμιλευμένο ένα κεφάλι Ίππου η οποία έδειχνε ακόμη πιο εντυπωσιακή κάτω από τον λαμπρό ήλιο του Υμηττού, ενώ το ..."άγριο" και ..."ανθρωποφάγο" αλογάκι δεν έλεγε να απομακρυνθεί από δίπλα μου συνεχίζοντας να μου δείχνει την αγάπη του!

     Σ' αυτή την απροσχεδίαστη "τελετή" της παρουσιάσεως του πανέμορφου γλυπτού, ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να απουσιάσει και το αγαπημένο τετράποδο φιλαράκι που ποζάρησε κι αυτό ανάμεσά μας, ενώ εγώ απορούσα και πάλι για την Ιππογνωσία της ...κυρίας (και πολλών άλλων ασχέτων) περί "αγρίων αλόγων"! Μια χαρά το αλογάκι ανάμεσά μας να ποζάρει στον φακό του εικονολήπτη μας! 

     Αυτά μπορούν να συμβούν στον Υμηττό και που διαψεύδουν εκείνους που θεωρούν ...εαυτόν κατά πολύ ανώτερο κορυφαίων Ιππογνωστών όπως ενός Αντίκα, ενός Πιλάβιου, ενός Καναβατζόγλου κλπ κλπ. O tempora, o mores! 

     Aφού ο εικονολήπτης μας επιτέλεσε το καθήκον του, μεταφέραμε ως κόρην οφθαλμού το πολύτιμο δώρο του φιλτάτου κ. Άλκη Θεοδωράκη στην έδρα της Σχολής μας, ιδιαιτέρως ευγνώμονες για την ευγενή χειρονομία του! 

     Προσωρινώς, με ευλάβεια το εναποθέσαμε επάνω σε ένα "ιστορικό" έπιπλο προς αποφυγή φθορών και σύντομα θα βρει την θέση του εν μέσω των υπολοίπων τροπαίων και αναμνηστικών των "Ελλήνων Κενταύρων" που προέκυψαν από νίκες σε διεθνείς αγώνες (Κορέα, Κίνα, Άγιο Μαρίνο, Τουρκία Ουγγαρία κλπ).

     Όμως, με την ηρεμία και νηφαλιότητα που χαιρόμαστε στον χώρο της Σχολής μας, προσέξαμε στο υπέροχο έργο τέχνης που μας προσέφερε ο κ. Άλκης Θεοδωράκης μία υπογραφή αφού το μαρμάρινο, αυτό γλυπτό είναι υπογεγραμμένο: "ΤΣΙΛΗΣ".

     Και τότε η χαρά μας πολλαπλασιάσθηκε διότι ο υπογράφων γλύπτης Τιμολέων Τσίλης ανήκει στη γενιά των συγχρόνων καλλιτεχνών οι οποίοι δεν παρασύρονται σε μεταμοντέρνες αφαιρετικές ανοησίες, αλλά, σεβόμενοι την κλασική φόρμα υπηρετούν την Τέχνη όπως νοείται από έναν φυσιολογικό φιλότεχνο!

     Μάλιστα, το συγκεκριμένο έργο είχε προσφάτως εκτεθεί στην ατομική έκθεση του γλύπτη η οποία έγινε με μεγάλη επιτυχία σε όμορφο χώρο Τέχνης στη Φιλοθέη υπό τους ήχους του εξαιρετικού κουαρτέτου εγχόρδων "Εnchord" που έπαιξε Mozart κλπ...

     Ναι, αυτός ο καλλιτέχνης που σέβεται τις κλασικές φόρμες στην Γλυπτική δεν επέτρεψε να ακουστούν στην έκθεσή του μπουζουκοτράγουδα ούτε στους επισκέπτες του να ξεπέσουν σε ξέφρενους καρσιλαμάδες όπως, τον ίδιο καιρό, ξέπεσε το λεφούσι των βασιλιάδων χωρίς βασίλειο και τον πριγκίπων χωρίς πριγκιπάτο στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, το οποίο εξευτέλισαν! 

     Eιδικώς και εις ό,τι αφορά στον Ίππο, ο Τιμολέων Τσίλης επιδεικνύει μιαν επίμονη παρατηρητικότητα, τόσο στην μορφολογία του ζώου όσο και στην κίνησή του, ξαφνιάζοντάς μας με την ακρίβεια της προσοχής του αλλά και με την εσωτερικήν του έμπνευση που "καλπάζει πλάι" σ΄ αυτό το υπέροχο τετράποδο αποτυπώνοντας με ευλάβεια τις πατημασιές του. Τέλος, ο Τιμολέων Τσίλης αποκαλύπτει τον παραδοσιοκρατικό εαυτό του και στο περιεχόμενο του καταλόγου της εκθέσεώς του όπου με σεμνότητα εκφράζεται και ευχαριστεί κυρίως δε, διδάσκει ότι ο πραγματικός καλλιτέχνης δεν αφίσταται της ισορροπίας του δημιουργού, "στοκάροντας" ρωγμές, κενά και ελλείψεις με δήθεν "απόψεις" μοντερνισμών και ...αφαιρετισμών στις οποίες καταλήγουν όσοι δεν έμαθαν ποτέ να σκιτσάρουν ένα χέρι ή ένα πόδι!  

     Η ταινία του Τάκη Βογόπουλου "The Loner" θα είναι το ίδιο συναρπαστική με τις δύο προηγούμενες ταινίες του, τον "Λήσταρχο Νταβέλη" και τον "Αλέξανδρο τον Μακεδόνα"! Όμως, η "περίπτωση" Τάκης Βογόπουλος δεν εξαντλείται εδώ... Τα καλύτερα έρχονται! Και τα "καλύτερα"  δεν είναι, μόνον, αυτά τα αλογάκια που ζουν ελεύθερα στις πλαγιές του Υμηττού και δεν μας άφηναν να φύγουμε δείχνοντάς μας την αγάπη τους μέχρι που μπήκαμε στο αυτοκίνητο, αλλά "κάτι" που σύντομα θα αναγγελθεί από την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και, όπως κατά κανόνα, θα αποτελεί συνεισφορά στην Τέχνη και τον Πολιτισμό...  

ΤΡΙΓΛΩΣΣΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ

 ΤΡΙΓΛΩΣΣΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ

     Μπορεί το επίπεδο της Ιππασίας στην σημερινή Ελλάδα να έχει υποχωρήσει σε ναδιρικές εκτιμήσεις, μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν "ειδήμονες" περί την Ιππολογία οι οποίοι επιμένουν να αγνοούν ότι ο Ίππος εξημερώθηκε συνεχίζοντας να μιλούν για ..."άγρια άλογα", εμείς, πάντως, στους "Έλληνες Κενταύρους" αποδίδουμε μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες της Ιππογνωσίας και θεωρούμε ότι η γνώση της ορολογίας της σε διάφορες γλώσσες είναι απαραίτητη. Έτσι, από ένα από τα "ευαγγέλια" του είδους αναρτούμε το επιμύθιό του που δεν είναι άλλο από ένα τρίγλωσσο λεξικό ιππικής ορολογίας (Ελληνικά, Γαλλικά και Γερμανικά) πολύ χρήσιμο ακόμη και σε όσους Έλληνες εκπαιδεύονται στο εξωτερικό. 

     Διορθωτέα, πάντως, η λέξη του τίτλου "ΜΝΗΜΟΝΕΙΟΝ" σε "ΜΝΗΜΟΝΙΟΝ", κάτι που προφανέστατα οφείλεται σε τυπογραφική αβλεψία. 

ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΕ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ

 ΔΙΑΛΕΞΗ 

ΣΕ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ

     Ο Χριστόφορος Neufelt είναι ένας Έλληνας Γερμανικής καταγωγής, ηλεκτρονικός επιστήμων ειδικευμένος στην σχεδίαση ηλεκτρονικών μικροκυκλωμάτων και όχι μόνον, που ζεί και εργάζεται στην Ελβετία. Ακρογωνιαίος υποστηρικτής των προσπαθειών της Σχολής μας, ήταν εκείνος ο οποίος στο ξεκίνημά μας και σε ένα πολυήμερο σεμινάριο που μας προσέφερε, πάντοτε ανιδιοτελώς, μας καθοδήγησε προς την κατεύθυνση της διαχειρίσεως του ανθρωπίνου δυναμικού μας, παρέχοντάς μας "κλειδιά" που ευλαβικά τηρούμε και χρησιμοποιούμε. Ξεκινώντας από το “AMON: A Wearable Medical Computer for High Risk Patients” κατάφερε πολλά αξιόλογα επιτεύγματα στην επαγγελματική του καριέρα και είναι ιδιαίτερη Τιμή για μας το ότι νοιάζεται για την, κατά περιόδους, ενημέρωσή μας επί σημαντικών εξελίξεων οι οποίες μας αφορούν είτε λόγω ειδικών είτε λόγω γενικών συγκυριών κι αυτή την φορά έφτασε από την χώρα της μόνιμης διαμονής του για να μας φωτίσει επί ενός εξελισσόμενου επιστημονικού ζητήματος που συνιστά ζωτικό περιρρέον διακύβευμα και επί του οποίου, συχνά, αναφέρεται ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων", συνοπτικώς, δια της διαγνωστικής διατυπώσεως "Ζούμε εν μέσω ηλιθίων!"

     Τούτη την φορά, λοιπόν, ο δικός μας Χριστόφορος σε μία δίωρη, χειμαρρώδη, διάλεξή του ενώπιον του ...μονοπροσώπου ακροατηρίου του, δηλαδή, του Ιδρυτή της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων", με επιστημονική τεκμηρίωση, σαφήνεια αλλά και λακωνικότητα, συνεισέφερε την δική του επιβεβαίωση στην, ως άνω, φράση παρέχοντας, επιπλέον, μία πλήρη ανάλυση της επιστημονικής μεθοδεύσεως της μαζικής ηλιθιότητος που επιχειρούν οι πασίγνωστοι όσο και "αθέατοι" ολιγάριθμοι οι οποίοι επιδιώκουν να κυριαρχήσουν επί των πολλών διαιωνίζοντας μιαν φυλή της οποίας το μόνο πολιτιστικό επίτευγμα υπήρξε η ...τοκογλυφία!

     Ξεκινώντας από την σκιαγραφία των προσωπικοτήτων του Thomas Alva Edison και Никола Тесла, αναλύοντας τον ηλεκτρισμό ως σύμμαχο αλλά και εχθρό του Ανθρώπου, ανατέμνοντας τον ρόλο των μικροσωματιδίων, της νανορομποτικής κι ενός ζωτικότατου "index", τις εφάψεις και συνάψεις, καταλήγοντας δε στο Αλουμίνιο, το Βάριο και το Neon (Ne)..., ο Χριστόφορος μας ερμήνευσε το σκοτεινό "παρασκήνιο" πίσω από την ολοένα διογκούμενη ηλιθιότητα των μαζών και μας βοήθησε να συντάξουμε καλύτερα και τις δικές μας, συμπίπτουσες τοποθετήσεις.      

Ας σημειωθεί ότι από άλλον φίλο επιστήμονα ο οποίος ζει και ερευνά στην "καρδιά" του τέρατος, μόλις προχθές είχαμε λάβει ένα εκτενέστατο ηλεκτρονικό μήνυμα μα ανάλογες αναλυτικές τοποθετήσεις εξ αφορμής ενός περιστατικού που "σερβιρίστηκε" ως "τυφλή βία", αλλά, κατά την πεποίθηση του εν λόγω, κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο ισχύει. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο επιστήμονες δεν έχουν καμία συνάφεια, επικοινωνία ή γνωριμία μεταξύ τους, είναι διαφορετικών ειδικοτήτων και δεν συμπίπτουν και ιδεολογικώς.

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν περιοριζόμεθα στα "επιμέρους" αλλά "θεώμεθα" ή, τουλάχιστον το προσπαθούμε, να παρατηρούμε αμφιθεατρικώς την ζωή και το γίγνεσθαι αφού μόνον έτσι ο πολεμιστής μπορεί να μακροημερεύει και να παραμένει αποτελεσματικός. Κι έτσι, αν και το αρχικό ακροατήριο αυτής της σπουδαίας διαλέξεως ήταν μονοπρόσωπο, σίγουρα το περιεχόμενό της θα γίνει κτήμα περισσοτέρων. Άλλωστε, ο ίδιος ο Χριστόφορος μεριμνά περί την αντιμετώπιση μιας εξελισσόμενης υπελικτικής για την Ανθρωπότητα, μεθοδεύσεως. 

ΕΚ Ν. ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ Ο ...ΕΛΛΗΝΑΣ ΞΕΝΟΦΩΝ

 ΕΚ Ν. ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ Ο ...ΕΛΛΗΝ ΞΕΝΟΦΩΝ

     Περιφρονημένος από τους ανελλήνιστους γραικύλους που παριστάνουν τους "Έλληνες" στο έδαφος της πάλαι Ελλάδος, ο Ξενοφών επανέρχεται στο προσκήνιο της παγκόσμιας Ιππικής από την ...Νέα Ζηλανδία! Ναι, ο Ξενοφών που συνέγραψε το έργο "ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" το οποίο αγνοούν οι γραικύλοι "παράγοντες" της ελλαδικής "Ιππασίας", αναβιώνει στις συνειδήσεις των πιστών της Ιππικής, επανεμφανιζόμενος από την άλλη πλευρά του πλανήτη, την Νέα Ζηλανδία με την μορφή μιας ελληνότιτλης ηλεκτρονικής εκδόσεως που μας ξαφνιάζει και μας συγκινεί ευχάριστα! Ναι, μπορεί οι ιθαγενείς ιθύνοντες της "Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας" ("Ελληνικής" κατ΄ όνομα...) να αγνοούν τον Ξενοφώντα και το εμβληματικό έργο του "ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" αλλά οι Νεοζηλανδοί τιμούν και τον Έλληνα Στρατηγό και το έργο του! 

     Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και χαρά προσέξαμε την πρώτη κυκλοφορία της ηλεκτρονικής ιππικής εκδόσεως "ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" με πρωτοβουλία Νεοζηλανδών φιλίππων, αλλά και πάλι δεν νιώσαμε υπερήφανοι για την "Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας" η οποία θε έπρεπε προ πολλών χρόνων να είχε προηγηθεί μιας τέτοιας ευγενούς πρωτοβουλίας. Δυστυχώς, το "επίπεδο" της "Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας" παραμένει στην "στάθμη" την οποία προ δεκαετιών στιγμάτισε κατ'  επανάληψη ο επίσημος δημοσιογράφος του "χώρου" Άρης Τασούλης...!

     Και μπορεί στην άλλοτε χώρα του Ξενοφώντος ο μεγάλος συγγραφέας και το έργο του να παραμένουν "άγνωστες λέξεις", όμως, στη Νέα Ζηλανδία του πρωτόγονου τελετουργικού Haka ο Ξενοφών εξακολουθεί να τιμάται!

     Έτσι, οι "άγριοι" Maori αναδεικνύονται πολύ πιο πολιτισμένοι από τους παράγοντες της "Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας" οι οποίοι έχουν πολύ δρόμο ακόμη για να ..."ανακαλύψουν" (και ...αν...) τον Ξενοφώντα!

     Εμείς, με την υπερηφάνεια των πρώτων αναβιωτών του Ξενοφώντος όταν, προ 22 χρόνων του αφιερώσαμε σειρά τηλεοπτικών παραγωγών μας στο (τότε) "Extra Channel", συνεισφέροντας τα οφειλόμενα στην Ελληνική Ιππική, χαιρετίζουμε την εν λόγω ηλεκτρονική και ελληνότιτλη ιππική έκδοση και συγχαίρουμε τους συντάκτες της για την ύλη της!  

     Την Νεοζηλανδική ηλεκτρονική έκδοση "ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" μπορεί ο ενδιαφερόμενος να αναζητήσει εδώ.  

"ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ" ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!

"ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ" ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!

     "Eίναι που χρειάζεται κι η γραφειοκρατία..." όπως λέει στον "Πολιτευτή" του κι ο Διονύσης Σαββόπουλος και "γραφειοκρατία" για μια πολεμική τέχνη είναι ο,τιδήποτε δεν καταλήγει με έναν εχθρό ..."ανάσκελα", όπως και οι διάφορες δοκιμές όπλων που απαιτούν μετρήματα και γραψίματα και το μόνο που σε παρηγορεί σ΄ αυτές είναι ότι μπορεί να καταλήξουν με "ανάσκελα" την αναποτελεσματικότητα του όπλου, όπως έγινε και σήμερα!

     Στη γνωστή "σήραγγα" λοιπόν και σήμερα με ένα υπόδειγμα ανακατασκευασμένου αρχαίου Ελληνικού Τόξο του Περικλέους Τελειορίδη ισχύος #30 και τέσσερα παραδοσιακά βέλη για ένα πολύ γρήγορο κύκλο δοκιμών μηχανικής αντοχής και ευστοχίας, χωρίς πολλά λόγια και χωρίς πολλά νούμερα που ζαλίζουν, μόνο και μόνο για να παρατηρήσουμε την αποτελεσματικότητα αυτού του αυθεντικού δημιουργήματος και στατικά, όπως πρέπει, σε "αποστειρωμένο" κλειστό χώρο, αφού υπό συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος (Ιππευτηρίου και ανοικτού χώρου, υφ΄ όλες τις καιρικές συνθήκες και ακόμη σε Έφιππη Τοξοβολία το έχουμε δοκιμάσει επί πολύ καιρό με άριστα εξαγόμενα. 

     Πρώτος στόχος ένα cd (από αυτά που βαραίνουν κάθε δισκοθήκη γιατί αποτελούν ηχορρύπανση) μέσα σε θήκη χαρτονένιου διπλού φακέλλου που αντιπροσωπεύει μια υπολογίσιμη σκληρότητα (επιπλέον εκείνης που παρέχει ένας απλός στόχος Τοξοβολίας) επί αποστάσεως 10 μέτρων. 

     Το αποτέλεσμα ήταν το παραπάνω και με, απλές, εκπαιδευτικές αιχμές βελών χωρίς υψηλή διατρητικότητα! 

     Η τετράδα των τοξευθέντων βελών, συνεχίζοντας, μας έδωσε το παραπάνω αποτέλεσμα.  

     Και παρατηρώντας, πλέον και την διατρητικότητα απαθανατίσαμε το εξής αποτέλεσμα όπως εμφανίζεται στη παραπάνω φωτογραφία.

     Συνεχίσαμε από την ίδιαν απόσταση με διαφορετικό στόχο, μια "χριστουγεννιάτικη" μπάλλα κι ευτυχώς που αυτοί οι οποίοι γιορτάζουν "χριστούγεννα" σκορπάνε χρήματα σε τέτοιες ανοησίες διότι οι άλλοι που γιορτάζουν "Διούγεννα" είναι πολύ πιο σοφοί και δεν σπαταλάνε χρήματα για να μας φροντίζουν με στόχους!      

     Ω! ναι κι εδώ το δημιούργημα του Περικλέους Τελειορίδη απεδείχθη ευστοχότατο και η συγκέντρωση των βελών αξιοπρεπέστατη.

     Ακολούθησε και το αυγό [του "πεσάχ", "πάσχα"(;) ποιος ξέρει...] από απόσταση 8 μέτρων!

     Ο συγκεκριμένος στόχος, κατά τι μικρότερος ενός φυσικού αυγού αλλά με πολύ σκληρήν επιφάνεια (ένα πολύ ισχυρό πλαστικό) είχε την ίδια τύχη με το cd του πολυδιαφημισμένου συνθέτη που έκλεψε τον ...Ζαμπέτα για να γίνει διάσημος με τον "Ζορμπά" που ποτέ δεν συνέλαβε ο ίδιος!

     Είπαμε, χωρίς πολλά λόγια και το δημιούργημα του Περικλέους Τελειορίδη αποδεικνύεται σταθερά σε ένα, ήδη, αξιόπιστο Τόξο του οποίου η διαδοχική ανακατασκευαστική βελτιωτική αναθεώρηση μπορεί να καταλήξει σε ένα Τόξο αγωνιστικών αξιώσεων.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΕΚΜΑΙΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΤΕΜΙΔΑ

 ΕΚΜΑΙΕΥΟΝΤΑΣ 

ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΤΕΜΙΔΑ

     Κυνηγώντας την αλήθεια της θεάς Αρτέμιδος, αλλά και την δικαίωση της Γυναίκας σε μια κοινωνία που την εργαλειοποιεί παγιδεύοντάς την σε γκρίζες μεθοδεύσεις, διέσχισε τον Ατλαντικό κι έφτασε κοντά μας η ρηξικέλευθη και δυνατή Σιέρρα,  έχοντας ήδη νιώσει ισχυρές "δονήσεις" ζωής πλάι στις γυναίκες του Αμαζονίου και ακολουθώντας τις "πατημασιές" του Δαλάι Λάμα προκειμένου να ολοκληρώσει ακόμη μία παραγωγή της για τον Οργανισμό "National Geographic".

      Μαχητική και εργώδης, η Αμερικανίδα Sierra Bender, με κινητήρια δύναμη την βαθιά πνευματικήν ανησυχία του σκεπτόμενου όντος, όπως όλοι οι σκεπτόμενοι, πάτησε το Ελληνικό έδαφος όχι για να προσκυνήσει τα κακόδμητα "αυθαίρετα" εκείνων που το καταπάτησαν, αλλοιώνοντάς το με λείψανα ανθρωποκατασκεύαστης πλάνης και ξενόφερτες δογματικές δοξασίες, αλλά για να τιμήσει την αρχαία Ελληνίδα θεά Αρτέμιδα, τους Ναούς της και την λυτρωτική της αλληγορία!

     Μεταφέροντας στις "αποσκευές" της μιαν εμβληματικήν αρχαιοελληνική αριστοκρατικότητα, έναν πνευματικόν ακτιβισμό και πολύ πάθος συνεισφοράς προς το φύλο της το οποίο ο "νεωτερισμός" θέτει σε μια επικίνδυνη τροχιά φυγοκέντρου εκτροπής από το πραγματικά υψηλό βάθρο περιωπής της μητρότητος που δικαιούται η Γυναίκα, η Σιέρρα, με την ομάδα της βρέθηκε στο ...παράξενο χώρο των "Ελλήνων Κενταύρων" για να βιώσει σε ακόμη βαθύτερο επίπεδο την μαχητικότητα της Αρτέμιδος ερχόμενη για πρώτη φορά σε επαφή με την  Έφιππη Τοξοβολία. Και όχι μόνον...

Ψηφιδωτό από την αρχαία πόλη Ισσός-Επιφάνεια (Κιλικία), σημερινής Τουρκίας.  Μουσείο Hatay, Antakya.

     ...Και όχι μόνον, διότι η Σιέρρα ταξιδεύοντας στην Ανατολή, όπως κι θεά Άρτεμις της οποίας η παρουσία εμφανίζεται από την Αίγυπτο μέχρι την Κριμαία, άδραξε Ίππο και Τόξο και υπό την καθοδήγηση του Εκπαιδευτή της, παραδόθηκε στη γοητεία της Έφιππης Τοξοβολίας.

     Αφού, όπως ήδη δημοσιεύσαμε, η Σιέρρα είχε την ευκαιρία να μυηθεί στην προαιώνια παραβολή της Αρτέμιδος και να αγγίξει τις αλήθειες και τις υπερβολές της Αρχαιολογίας του ζητήματος, τούτη την δεύτερην ημερίδα που αφιέρωσε στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων", εισέδυσε ακόμη βαθύτερα στην δυναμική του Τόξου και της Τοξοβολίας ακολουθώντας με αυτοπειθαρχία και συνέπεια τους κανόνες της διδασκαλίας της Σχολής μας.

     Βεβαίως, στο σημερινό πρόγραμμα η Σιέρρα είχε την συμπαράσταση του ιδανικού σχολικού Ίππου μας ο οποίος, μετά από μακρά περίοδο θερινών διακοπών ξαναβρέθηκε στην υπηρεσία των μαθητών μας προβαίνοντας, μάλιστα, σε συγκινητικές εκδηλώσεις αγάπης ξαναβλέποντας τον Εκπαιδευτή του ο οποίος, αυτή την φορά δεν απέφυγε τον πειρασμό να τον κουράσει ιππεύοντάς τον επί μακρόν ώστε να τον προετοιμάσει και για την συνεργασία του με την Σιέρρα.  

     Προηγουμένως, όμως, ο αναβιωτής του αρχαίου Ελληνικού Τόξου Περικλής Τελειορίδης, παρεχώρησε μια συνέντευξη αναλύοντας το δικό του "μονοπάτι" που τον οδήγησε στην αναζωογόνηση ενός Ελληνικού πολιτιστικού μνημείου που παρέμενε "ενταφιασμένο" στο μνήμα του χρόνου επί αιώνες.

      Με τα άριστα Αγγλικά του ο Περικλής μας κατέθεσε την έμπνευση και το πλαίσιο της αναβιώσεως του αρχαίου Ελληνικού Τόξου στην φιλοξενούμενή μας Σιέρρα.

     Η συνέντευξη του Περικλέους στην Σιέρρα ήταν γλαφυρότατη, διανθισμένη όχι μόνον με λεπτομέρειες από την προσωπική του αναλαμπή για την αναβίωση του αρχαίου Ελληνικού Τόξου αλλά και με συναρπαστικές πληροφορίες για την Αρχαιολογία αυτού του "κομβικού" πολιτιστικού τεκμηρίου.

     Στον Περικλή η Σιέρρα εμπιστεύθηκε τις απορίες και τα ερωτήματά της τα οποία ο Περικλής κάλυψε αναδεικνύοντας την  συνεπή έρευνα επί του αντικειμένου την οποία έχει καταφέρει επί μακρό χρόνο μέχρι να καταλήξει στα χειροποίητα δημιουργήματά του τα οποία ήδη έχουν την διεθνή τους προβολή και βρίσκονται στην διάθεση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ακολούθησε το έφιππο πρόγραμμα της ημέρας το οποίο, στην πραγματικότητα, αποτελούσε την αναστροφή της Παραδόσεως που θέλει την θηλυκή Αρτέμιδα να προηγείται της γεννήσεως του αδελφού της άρρενος Απόλλωνος και, μάλιστα, να την θέλει βοηθό της μητέρας της Λητούς στην εκμαίευση του αδελφού της! Άλλωστε, ο άνδρας γεννά και η γυναίκα τίκτει κι αφού ο άνδρας γεννά μπορεί και να ...ξεγεννά!

     Κι ενώ γύρω μας αμέτρητοι ηλίθιοι μαυρίζουν την ζωή και τον κόσμο, στο επίκεντρο του Ιππευτηρίου των "Ελλήνων Κενταύρων" η θεά του τοκετού Ειλειθυία είναι πάντοτε έτοιμη να ξεγεννήσει το φως της αρμονίας και της ομορφιάς όπως πάντοτε προσδοκούσαν οι Έλληνες!

     Έτσι, σήμερα, στο Ιππευτήριό μας οι άρρενες Κένταυροι ανέλαβαν το υψηλό έργο της εκμαιεύσεως μιας σύγχρονης Αρτέμιδος στο πρόσωπο της θηλυκότατης Σιέρρα κι απ΄ ό,τι απεδείχθη, η διαχρονική Άρτεμις εξακολουθεί να ζει επί αιώνες, ακόμη και με Αμερικανικό διαβατήριο στην κομψότατη, μοντέρνα, τσάντα της.  

     Κατά την διάρκεια των υποχρεωτικών προκαταρκτικών προθερμαντικών διαδικασιών του μαθήματός της, η Σιέρρα επέδειξε έναν αξιοπρόσεκτο δυναμισμό δείχνοντας ότι κατέφθασε στο Ελληνικό έδαφος με την αυθεντική μαχητική ψυχολογία της Βραυρωνίας Αρτέμιδος.  

     Την ίδια βιωματική αυτοπειθαρχία της πολεμίστριας επέδειξε και όταν εκλήθη να διευθύνει τον Ίππο της με κλειστά μάτια όταν, παρέμεινε υπό απόλυτον αυτοέλεγχο καθ΄ όλους τους βηματισμούς του, επίσης, πολεμιστήριου Ίππου της!

     Το αρχαίο Ελληνικό Τόξο στα χέρια της Σιέρρα έδειξε ότι στέκει μόνον εκεί που ...αρμόζει! Αυτό το δημιούργημα του Περικλέους Τελειορίδη δείχνει ότι δεν αρκείται στον ρόλο ενός αγοραίου "προϊόντος" αλλά διεκδικεί τις ακρώρειες μιας τελετουργικής οντότητος η οποία επιστρέφει από το παρελθόν "ύπνου" αιώνων για να θυμίσει σε έναν σύγχρονο σπαρασσόμενο κόσμο ότι οι Αξίες εξακολουθούν να εμπνέουν τον άνω θρώσκοντα (=Άνθρωπο) κάτοικο της γης! 

      Σήμερα, η Σιέρρα αλλά και o Oργανισμός "National Geographic" πιστώθηκαν με μία πρωτιά: Είναι οι πρώτοι μη Έλληνες που αναλαμβάνουν το αναβιωμένο αρχαίο Ελληνικό Τόξο για να τοξεύσουν και, μάλιστα, από την ράχη του Ίππου! Και η Σιέρρα κατάφερε να το αναδείξει ως αποτελεσματικότατο όπλο, όπως και κατά τους αρχαίους χρόνους, τοξεύοντας επανειλημμένα και επιτυχέστατα, έφιππη και εν κινήσει! 

     Όμως, η καλύτερη τόξευση της Σιέρρας ήταν σε καλπασμό, ενθουσιάζοντας τον Εκπαιδευτή της αλλά και όσους θεατές την παρακολουθούσαν, αφού, σήμερα, στο πρώτο της μάθημα η Αμερικανίδα Άρτεμις δεν περιορίστηκε απλώς σε τοξεύσεις ηπίων βηματισμών αλλά κατάφερε και να τοξεύσει σε καλπασμό! 

     Το ολοκληρωμένο σύστημα διδασκαλίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" προνοεί -ειδικώς- για τα ...δύσκολα τα οποία κάνει ασφαλή και εύκολα! Και πολλά περισσότερα θα είχε να μας "αφηγηθεί" ο κινηματογραφικός φακός του Συγγραφέως, Εκδότη και Σκηνοθέτη Παναγιώτη Γλυνού ο οποίος, ως σταθερός συνεργάτης των "Ελλήνων Κενταύρων", κατέγραψε με την τελειότητα της δουλειάς του και την κάμερά του, ολόκληρη την σημερινή ημερίδα.

     H αρμονία στα μαθήματα και στις δράσεις Ιππευτηρίου των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι κανόνας και αυτός ο κανόνας τηρήθηκε και σήμερα με μία Αμαζόνα που πειθάρχησε όχι μόνον στις οδηγίες του Εκπαιδευτή της αλλά  και στην "εσωτερική φωνή" της η οποία συστρατεύονταν με ένα αμιγώς πολεμικό ασκησιολόγιο. Έτσι, η επιτυχής κατάληξη δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη από αυτή της τοξεύσεως σε καλπασμό, αυτό δηλαδή που χαρήκαμε όλοι!  

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" παραμένουμε ευγνώμονες προς την Sierra Bender και την ομάδα της για την παρουσία τους κοντά μας, την εξαιρετική μεταφράστρια Ελληνο-Αμερικανίδα κυρία Γιώτα Μητσάκου για την γλωσσική διαμεσολάβησή της ώστε να γίνουν αμφιπλεύρως κατανοητές δύσκολες νοηματικές διατυπώσεις, τα Μέλη μας Παναγιώτη Γλυνό, Περικλή Τελειορίδη και Γεώργιο Παυλίδη, Tαξιαρχία Αθανασάκη όπως επίσης και τον ιδανικό Ίππο της Σχολής μας, για την υπέροχη διήμερη βιωματική εμπειρία της αναβιώσεως της θεάς Αρτέμιδος, του αρχαίου Ελληνικού Τόξου και του Οψιανού σε έναν χώρο ο οποίος συνεχίζει στην εποχή μας τις αρχαίες Ελληνικές Αξίες και Παραδόσεις!    

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ