Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΛΠΑΣΜΟΣ
ΜΕ ΡΥΘΜΟΥΣ...LAKOTA 


     Ένα μικρό ορόσημο ζωής, η έξοδος σε πρώτο καλπασμό με έναν Ίππο με τον οποίο ήδη έχεις επιτύχει μια "ζεστή" σχέση, κάτι σαν την πρώτη συναρπαστική συνάντηση με ένα άτομο που γυρόφερνες καιρό και, επιτέλους, το χαίρεσαι "μπροστά" σου! Κι αυτή την εμπειρία την είχε σήμερα η νεαρή Αμαζόνα μας, η Κατερίνα, η οποία στο όγδοο μάθημά της έδειξε έτοιμη να μπορεί να την απολαύσει με ασφάλεια και επιτυχία, όπως κι έγινε.


     Χωρίς βιασύνες και με εκτίμηση όλων των παραμέτρων ασφαλείας, λαμβάνοντας υπ΄ όψη ότι αυτός ο πρώτος καλπασμός θα διεξήγετο σε φυσικό, υπαίθριο, έδαφος ήδη νοτισμένο από τις βροχές και με όσην ολισθηρότητα μπορούσε να έχει στα δύο "πέταλα" του στίβου  με τις ευθείες ασφαλώς, βατές , η Κατερίνα πιέσθηκε από τον Εκπαιδευτή της να φορέσει προστατευτική κάσκα και να ξεκινήσει τοωραίο της "ταξίδι" στον καλπασμό.


     Οι καλπασμοί της Κατερίνας μας κράτησαν ένα ολόκληρο εικοσάλεπτο και η sécance των υπέρ-διακοσίων φωτογραφιών της που κρατήθηκε θα μπορούσε να γίνει μία υπέροχη ...ταπετσαρία αρίστων στιγμιοτύπων για το παιδικό της δωμάτιο. Στο τέλος, η Κατερίνα κράτησε και για πρώτη φορά, έφιππη, το Τόξο στα χέρια της,προετοιμαζόμενη για τα ...καλύτερα!


     Εντυπωσιακές και οι αντιδράσεις των παρόντων Συνασκουμένων στους επιτυχείς καλπασμούς της Κατερίνας οι οποίοι επιβεβαίωσαν την αγάπη και την απουσία κάθε ανταγωνιστικού "ρύπου" μεταξύ των "Ελλήνων Κενταύρων", επευφημώντας την και συγχαίροντάς την. Σ΄ αυτή την Ομάδα μάθαμε να βιώνουμε την επιτυχία και την χαρά του "άλλου" ως δική μας, μάθαμε, εν ολίγοις, να μην βλέπουμε "άλλον" ούτε "εμάς" παρά μόνο μια Οικογένεια! Κι έτσι, ευχηθήκαμε στην νεαρή Αμαζόνα μας "καλή συνέχεια"  στην ωραία περιπέτεια της Έφιππης Τοξοβολίας που ξανοίγεται μπροστά της!


     Μπορεί ο πρώτος καλπασμός της Κατερίνας μας να ήταν το αποκορύφωμα της ημέρας, όμως, δεν μπορεί εκπαιδευτική ημερίδα στο Ιππευτήριο να μην περιλαμβάνει, πια, Έφιππη Τοξοβολία και μάθημα Ιππικού Θεάτρου, αφού, πλέον, αυτά τα δύο "υπερχειλίζουν" του προγράμματός μας!


     Ο Πρωτεσίλαος με εκπληκτικά εύστοχους καλπασμούς, επί, σχεδόν, είκοσι λεπτά "φιλοδώρησε" τον στόχο με τα βέλη του.


     Διατηρώντας το σωστό και ασφαλές "κάθισμά" του, βελτιώνοντας την τεχνική του από τόξευση σε τόξευση και απολαμβάνοντας την σχέση του με τον ...χαμηλά ιπτάμενο  Ίππο του, ο Πρωτεσίλαος μας θύμισε την παραβολή εκείνης της χελώνας που κατάφερε να αφήσει πίσω της όχι έναν αλλά περισσότερους ...λαγούς υλοποιώντας την προσταγή του Δασκάλου Kassai Lajos: "Practice, and practice, and practice!".   


     Και με την τακτικήν εργασία του στον Σταύλο, ο Πρωτεσίλαος επικυρώνει την προσταγή του Δασκάλου μετον καλύτερο τρόπο! 


     Διόλου τυχαίο το αποτέλεσμα, όταν αυτό "χτίζεται" επάνω σε ένα υπόβαθρο Παιδείας της ψυχής, με αρωγό και την διδασκαλία του Ιππικού Θεάτρου η οποία συνεισφέρει στη διάπλαση του πολεμικού χαρακτήρος, ακρογωνιαίας συνισταμένης του Εφιπποτοξότη!


     Και σε αυτό το πεδίο, δείχνουν να προοδεύουν  α λ μ α τ ω δ ώ ς , πια, οι μαθητές μας! Αν και πάντοτε το "πνεύμα"  της Σχολής μας υπήρξε πολεμικό, η εισαγωγή της διδασκαλίας του Ιππικού Θεάτρου συνέβαλε στην βιωματικότητα της αφομοιώσεως της μαχητικότητος ως συνιστώσας της Έφιππης Τοξοβολίας, με ό,τι αυτό σημαίνει για την πολεμική τέχνη μας! 


     Έτσι και σήμερα, όταν ο Πρωτεσίλαος κι ο Παντελής κλήθηκαν έφιπποι να αποδώσουν φράσεις του "Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη" θα έκαναν πολύ ευτυχισμένο τον Σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα, αν τους άκουγε. 


     Ομολογουμένως, αξιολογώντας την πρόοδο στην Έφιππη Τοξοβολία όσων μαθητών μας, οικειοθελώς και επιλεκτικώς, παρακολουθούν και την διδασκαλία του Ιππικού Θεάτρου, καταλήγουμε ολοένα και σταθερότερα στο συμπέρασμα ότι η πρωτοποριακή λειτουργία στην Ελλάδα και αυτού του εκπαιδευτικού μας τομέως υπήρξε, ίσως, η λαμπρότερη ιδέα για την ανάδειξη όχι μόνον βελτίστων Εφιπποτοξοτών, αλλά και ολοκληρωμένων μαχητικών χαρακτήρων! 


     Τέλος,ο Παντελής μας ξεκίνησε την εξάσκησή του και στην  αμφίχειρη Έφιππη Τοξοβολία με συστηματικές καλπαστικές προσομοιώσεις.


     Και με τις ψυχές μας πλημμυρισμένες από την ομορφιά της δράσεως του Ιππευτηρίου, το βράδυ, βρεθήκαμε σε ένα φιλόξενο ινδιάνικο ...tipi , με ...χριστουγεννιάτικο δένδρο και πολλά αυθεντικά ινδιάνικα μουσικά όργανα, φιλοξενούμενοι του Συνασκουμένου μας, Κενταύρου, Δημήτρη ο οποίος μαζύ με την παρτνέρ του Gina μας προσέφεραν ευγενώς ινδιάνικα ακούσματα από το εκπληκτικό φολκλορικό ρεπερτόριό τους με το οποίο ασχολούνται με εμβρίθεια και επαγγελματικότητα! Ο ωραιότερος "επίλογος" μιας εκπαιδευτικής ημερίδος που μόνο στη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" μπορεί να "γραφεί" με ένα λυρικό νανούρισμα των ινδιάνων Lakota παιγμένο από τον Δημήτρη και την Gina! Πράγματι, σε μία κοινωνία υπελικτικής μιζέριας και άγονης γκρίνιας με διαφυγές  μικροεγωισμού  και κακεντρεχείας, δίπλα μας, ποιοτικοί Άνθρωποι μπορεί να ξαναζωντανέψουν τις προσδοκίες μας για άνω θρώσκοντα πλάσματα  με ένα φλάουτο, ένα charango και τους υπέροχους χαρακτήρες τους κάνοντάς μας ευτυχισμένους που τους γνωρίσαμε και τους ακούσαμε να μας τραγουδάνε κι όχι να ψελλίζουν την δυσφορικότητα ενός νοσηρού "εγώ", ως είθισται σε μέρες παρακμής!


Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Η "ΕΙΚΟΝΑ"
ΣΤΗΝ  ΙΠΠΙΚΗ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ


"ΕΊΝΑΙ" ή "ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ"; Ασφαλώς, "ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ"!

     Ως ένα άριστο εποπτικό μέσο διδασκαλίας, η "εικόνα" έχει κατακτήσει την κορυφαία θέση της στην παγκόσμια εκπαιδευτική πρακτική! Και, όσο άριστη και εάν είναι η λεκτική ανάλυση του γνωστικού αντικειμένου, η "εικόνα" πάντοτε θα επαυξάνει τις προσδοκίες της πλήρους κατανοήσεως και αφομοιώσεως του γνωστικού αντικειμένου από τον μαθητή.

     Στην περίπτωση της ιππικής εκπαιδεύσεως, σε όλα τα σοβαρά Ιππευτήρια η "εικόνα" θεωρείται εκ των ουκ άνευ! Έτσι, μέσ σ΄ αυτά θα παρατηρήσουμε μεγάλους καθρέφτες όπου οι εκπαιδευόμενοι μπορούν, καθ΄ όλη την διάρκεια του μαθήματός τους, να παρατηρήσουν τον εαυτό τους και να αναπροσαρμόζουν την στάση και το "κάθισμά" τους. Όμως, αυτό το είδος της παραγόμενης "εικόνος"  μειονεκτεί κατά το ότι, πέραν της στιγμιαίας πληροφορήσεως, δεν μπορεί να διατηρηθεί προς εκτενέστερη μελέτη και εξαγωγή βαθύτερων συμπερασμάτων για την βελτίωση του μαθητή. 

     Όταν ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" πρωτοήρθε σε επαφή με την Φυσικήν Ιππική και την Έφιππη Τοξοβολία στην Ουγγαρία, έχοντας επίγνωση ότι, επιστρέφοντας στην Ελλάδα για να ασκηθεί επάνω σε αυτά τα αντικείμενα δεν θα είχε την δυνατότητα να έχει άμεση πρόσβαση σε κάποιον Δάσκαλο ή γνώστη των αντικειμένων αυτών αφού, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει κάποιος τέτοιος στη χώρα μας, προενόησε ώστε  να κρατήσει φωτογραφικές "σημειώσεις" από τις διδασκαλίες που δέχθηκε ώστε να ανατρέχει σε αυτές όποτε χρειασθεί. Έτσι, εκών άκων,επέλεξε την κάμερα για να κρατά εκπαιδευτικά στιγμιότυπα ακόμη και ως εφίππως εκπαιδευόμενος διευθύνοντας τον Ίππο του και, παραλλήλως, εμπλουτίζοντας τις οπτικοακουστικές σημειώσεις του με την παράλληλη χρήση κάμερας! Και, μέσα από αυτή την εμπειρία η οποία τον βοήθησε να αναπτύξει ακόμη και την ιππική του δεξιότητα, διεπίστωσε τις πολλαπλές ωφέλειες του φακού στην ιππικήν εκπαίδευση, υιοθετώντας αμέσως μετά την ίδρυση της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" την κάμερα στην εκπαιδευτική δραστηριότητά της.

     Από την πρώτη ημέρα, λοιπόν, της ιδρύσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή εκπαιδεύσεως από την οποία να απουσίασε η κάμερα και σε ειδικώς τηρούμενα ηλεκτρονικά αρχεία είναι αποθηκευμένες υπό μορφήν ημερομηνιακού φακέλλου όλες οι εκπαιδευτικές ημερίδες, όλα τα μαθήματα κι όλες οι Προπονήσεις της. 

     Ποια, όμως, είναι τα εκπαιδευτικά οφέλη της κάμερας μέσα στο Ιππευτήριο; Πώς η "εικόνα",στατική όπως η φωτογραφία, ή κινούμενη όπως το βίντεο, συμβάλλει στην ιππική εκπαίδευση, βοηθώντας τον εκπαιδευόμενο, τον Εκπαιδευτή, τον Ίππο, την Σχολή Ιππασίας, ή και την την ίδια την Ιππική Τέχνη, ως συνιστώσα του ανθρώπινου Πολιτισμού;  

     Ανεκτίμητη η χρησιμότητα της "εικόνος" για τον ιππεύοντα εκπαιδευόμενο ώστε να καταλάβει τις αδυναμίες του και τα πεδία στα οποία καλείται να εμφανισθεί βελτιωμένος. Βεβαίως, χρησιμότατοι οι καθρέπτες του Ιππευτηρίου για την στιγμιαία υποβοήθησή του, αλλά η παραμένουσα, καταγεγραμμένη, "εικόνα" είναι ό,τι χρησιμότερο. Ανεκτίμητη η συγκριτική αποτίμηση της εκπαιδευτικής εξελίξεώς του από την προσεκτική, εκ μέρους του μελέτη ενός συστηματικώς τηρουμένου\ αρχειακού υλικού που θα πρέπει ο ίδιος να επιμελείται και να εκτιμά κατά τακτές περιόδους, αναλύοντάς το με τον Εκπαιδευτή του. Επιπλέον, κάθε φορά που ο εκπαιδευόμενος αντιλαμβάνεται τον φακό να στρέφεται προς το μέρος του, ενστικτωδώς, αναθεωρεί επί τα βελτίω τα πάντα που έχουν σχέση με την ίππευσή του διότι η στροφή προς αυτόν του φακού, είναι παρατηρημένο, ότι αποτελεί διέγερση της ματαιοδοξίας και, συνεπώς, επιτακτικήν υπόδειξη επιτεύξεως τελείας εικόνος και τούτο είναι το σημαντικότατο όλων των οφελημάτων της εικόνος στην ιππικήν εκπαίδευση, ερχόμενο ως υποστηρικτικό μέσον της όλης εκπαιδευτικής τακτικής!  

     Για τον ίδιο τον Εκπαιδευτή, η τήρηση αρχείου μαθημάτων είναι ένα διαχρονικό σημείο αναφοράς βάσει του οποίου μπορεί να "σχεδιάσει" την πρόοδο των μαθητών του αλλά και να αναθεωρήσει δικές του εκπαιδευτικές μεθόδους και τακτικές. Επιπλέον, ο ίδιος βελτιώνει την σχέση του με τον ρυθμό και την κίνηση όταν, επί παραδείγματι, χειριζόμενος την κάμερά του πέραν του ριπαίου αυτοματισμού και έχοντας κατά νου το "όραμα" της ασκήσεως με τον συγκεκριμένο μαθητή αλλά και Ίππο, συγχρονίζεται με το κλείστρο του φακού του ώστε να "αιχμαλωτίσει" την μοναδική στιγμή η οποία θα καταδείξει το επίπεδο μαθητή, Ίππου αλλά και της μεταδοτικότητος του ιδίου. Στη προκειμένη περίπτωση ένα απειροστό του δευτερολέπτου κρίνει το αποτέλεσμα και με αυτό το απειροστό του δευτερολέπτου ο χειριστής της κάμερας-Εκπαιδευτής συγχρονίζει εαυτόν με την δράση του Ιππευτηρίου! Κι έτσι, εφιππεύοντας και επιθέτοντας τα χαρακτηριστικά αντιδράσεως του κλείστρου στο πεδίο αντιληπτικότητος του εγκεφάλου του Ίππου, βελτιώνει τον δικό του, πλέον, ιππικό χρονισμό, μέσα στον κύκλο ενός συναρπαστικού παιγνιδιού βελτιστοποιήσεως των δικών του αντιδράσεών. Κέρδος ασύγκριτο για κάποιον που επιδιώκει την τελειοποίηση της σχέσεώς του με τον ρυθμό που ταυτίζεται με την Ιππασία!    

     Αναφορικώς με την ωφέλεια της κάμερας στον Ίππο, από την καθημερινή μας εμπειρία διαπιστώνουμε ότι και στην προκειμένη περίπτωση το κέρδος είναι σημαντικό. Κάθε φορά που ξεκινά μία εκπαιδευτική ημερίδα και, πριν αρχίσουν τα μαθήματα, με τον Ίππο επί του στίβου και πλαισιωμένο εκατέρωθεν από παρατεταγμένους μαθητές και Εκπαιδευτές, βγάζουμε μία φωτογραφία την οποία στην Σχολή μας αποκαλούμε "εναρκτήρια" και, αυτό δεν το κάνουμε για να απαθανατίσουμε μια "στιγμή"  αλλά για κάποιον άλλον, ουσιωδέστερο, λόγο.  με αυτή την εναρκτήρια φωτογραφία και την όλη διαδικασία που προϋποθέτει, έχει παρατηρηθεί ότι ο Ίππος εισχωρεί αμέσως στο πνεύμα της εργασίας που πρόκειται να ακολουθήσει, αυτοσυγκεντρώνεται και, κυρίως, ηρεμεί αποδεχόμενος την παρουσία όλων των Ανθρώπων οι οποίοι θα εμπλακούν στην δράση της ημερίδος δίκην ενός ατύπου "Κύκλου Προσεγγίσεως" , ο οποίος τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση και με όσους Ίππους χειρισθήκαμε, δείχνει ότι, πράγματι, "λειτουργεί"! Εάν δε, στην ημερίδα θα χρησιμοποιηθούν και επιπλέον μέσα διδασκαλίας (ξίφη, δόρατα κλπ) συνηθίζουμε να τα ενσωματώνουμε στο σκηνικό της εναρκτήριας φωτογραφίας ώστε ο ίππος να τα συμπεριλάβει στον κύκλο των αποδοχών του.

     H τήρηση οπτικοακουστικού αρχείου μαθημάτων αλλά και η συστηματική δημοσιοποίηση μέρους του από μία Σχολή Ιππικής, αφ΄ ενός μεν, κατοχυρώνει την ορθότητα των εκπαιδευτικών τακτικών της στην όποια περίπτωση χρειασθεί να αποδείξει το ανεύθυνό της έναντι δυσαρέστου, αφ΄ ετέρου δε, υπογραμμίζει την υπευθυνότητά της να θέτει υπό την κρίση παντός ενδιαφερομένου τις, προαναφερθείσες, εκπαιδευτικές τακτικές της ώστε να επιτρέπει την κριτική τους και, δι αυτής της κριτικής, την αναθεώρηση και βελτίωση των τακτικών. 

     Τέλος, στην ίδια την Ιππική, το άθροισμα όσων προανεφέρθησαν σχετικώς με τα οφέλη της καταγραφής "εικόνος" στην εκπαίδευση,  ωφελεί τα μέγιστα στη χάραξη νέων, ασφαλεστέρων και αποτελεσματικοτέρων, εκπαιδευτικών οριζόντων.

     Το ερώτημα που ανακύπτει, όμως, είναι και το κόστος της καταγραφής, αξιοποιήσεως και αρχειοθετήσεως της "εικόνος" στην δραστηριότητα Ιππευτηρίου;

     Αναφορικώς με το κόστος της υλικοτεχνικής υποδομής, η σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία το καθιστά μηδαμινό έως μηδενικό. Δυστυχώς, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με το κόστος εργατωρών όχι μόνον λήψεως και της αρχειοθετήσεως  της "εικόνος", αλλά, κυρίως της επισταμένης μελέτης από τον ίδιο τον Εκπαιδευτή του οπτικοακουστικού υλικού αμέσως μετά από κάθε μάθημα.  

     Συγκεκριμένα, κάθε "συγκομιδή" οπτικοακουστικού υλικού μετά από κάθε μάθημα ή Προπόνηση σημαίνει εκατοντάδες φωτογραφιών και βίντεο που θα πρέπει ο Εκπαιδευτής να μελετήσει προσεκτικότατα, καρά-καρέ, χωρίς καν να χασομερήσει αμέσως μετά την λήξη της δραστηριότητος του Ιππευτηρίου, ώστε να του είναι νωπές οι μνήμες της δομής αυτής της δραστηριότητος και των παραμέτρων που θα πρέπει να συνεκτιμήσει ώστε να αποτιμήσει, τελικώς, με ακρίβεια την απόδοση των μαθητών του και να"σχεδιάσει" βάσει αυτής της αποτιμήσεως τα επόμενα μαθήματα. Και τούτο σημαίνει ότι επιστρέφοντας στην έδρα του ο υπεύθυνος Εκπαιδευτής δεν θα χαλαρώσει αλλά θα συνεχίσει την εργασία Ιππευτηρίου σε ...ηλεκτρονικό πεδίο, αυτή την φορά! Κατόπιν ο ίδιος θα επεξεργασθεί (κροπάρισμα κλπ) χωρίς να παραποιήσει και να φαλκιδεύσει, το υλικό του, θα διαχωρίσει όσο εξ αυτού θα δημοσιοποιηθεί και όλο μαζύ θα το αρχειοθετήσει κατ΄ οικονομίαν όγκου GB, γνωστού όντος ότι το "κρασάρισμα" ενός υπολογιστή ο οποίος δέχεται συχνά έναν τόσο μεγάλο όγκο ηλεκτρονικού υλικού δεν είναι κάτι "μακρινό" , κάτι που απαιτεί συχνή εκκένωση του περιεχομένου του "καλάθου απορριμμάτων" του υπολογιστή, παρατηρηθέντος ότι για μία μέτρια συχνότητα μαθημάτων, η εκκένωση είναι απαραίτητη, περίπου, δύο φορές την εβδομάδα. Γίνεται, λοιπόν, σαφές ότι όπου η λήψη, επεξεργασία, μελέτη και αρχειοθέτηση "εικόνος" σε μία Ιππική Σχολή τηρείται απαρεγκλίτως, όπως πρέπει να τηρείται, αυξάνονται ραγδαίως οι απαιτούμενες και, ασφαλώς, μη αμειβόμενες αλλά και αφανείς, εργατώρες του Εκπαιδευτή, αλλά μόνον με αυτή την θυσία  μία ιππική εκπαίδευση μπορεί να θεωρείται a priori ασφαλής και αποτελεσματική και ο Εκπαιδευτής μπορεί να ηρεμεί ότι μπορεί να "σχεδιάσει" ένα καλά δομημένο μάθημα και αυτό ισχύει και στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων". 

     Δική μας ευχή είναι όλες οι Ιππικές Σχολές να εφαρμόσουν την συστηματική λήψη, μελέτη, και αρχειοθέτηση οπτικοακουστικού υλικού των δραστηριοτήτων Ιππευτηρίου τους και να έχουν το κουράγιο να δημοσιοποιούν συστηματικώς ενδεικτικό μέρος αυτού, σεβόμενες εαυτές και τους μαθητές τους.        

 ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ


    Σε έναν, απολύτως, ιππεύσιμο Ίππο Σχολής καταλήγουν οι μεθοδικές και επίμονες προσπάθειες του επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" , Συνασκουμένου Αθανασίου Ψωρομύτη.


     Στην τελευταία εκπαιδευτικήν ημερίδα του Παραρτήματος, ο Συνασκούμενος μας ενημερώνει με την Αναφορά του την οποία συνοδεύει με φωτογραφικό υλικό  ότι επετεύχθη, πλέον, η, πολυπόθητη, πρώτη ολοκληρωμένη και άνευ συραγωγέως ίππευση αυτού του Ίππου ο οποίος δεν ανήκει καν στην φύλαξη του Εκπαιδευτή του και επικεφαλής του Παραρτήματος, αλλά στα χέρια του βρίσκεται μόνον ελάχιστες ώρες μια φορά την εβδομάδα, κατά την προγραμματισμένη προπονητικήν ημερίδα της Ομάδος. Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του Παραρτήματος σημειώνει στην Αναφορά του: 


     ρώτη ίππευση με την Ρέα ελεύθερη με την χρήση μόνο ηνιών και άνευ ρυταγωγήσεως. Η ίππευση ήταν μόνο εν στάσει και η Ρέα δεν αντέδρασε καθόλου στην εφίππευση. Έγινε δε εφίππευση δύο φορές και η δεύτερη είχε διάρκεια περίπου 3 λεπτών."


     Από την ενότητα του φωτογραφικού υλικού που συνοδεύει την Αναφορά του Συνασκουμένου Αθανασίου διαπιστώνουμε ότι εκ μέρους του ακολουθήθηκαν ευφυείς προσεγγίσεις ώστε με ασφάλεια αλλά και φειδώ χρόνου να υπάρξει ένα αποτέλεσμα που να παρέχει προσδοκίες ασφαλούς αξιοποιήσεως του συγκεκριμένου Ίππου ως βασικού Ίππου Σχολής.


     Ασφαλώς και τα "φαινόμενα"  δεν είναι διόλου αρκετά ως "εγγυήσεις"  διαρκούς καλής συμπεριφοράς ενός ζώου, ειδικώς ενός Ίππου ο οποίος δεν σταυλίζεται υπό την ευθύνη του Εκπαιδευτή του αλλά ως εκ των αναγκών  σε "χέρια" τρίτων και, μάλιστα, μη ειδικών, αλλά ήδη ο συγκεκριμένος Ίππος παρέχει αρκετά εχέγγυα ασφαλείας ώστε, πλέον, ο Συνασκούμενος Αθανάσιος να μπορεί να επιτρέπει την σε αυτό τον Ίππο εφίππευση ενηλίκων, για την διεξαγωγή  εισαγωγικού μαθήματος ή και βάδην, κατά την κρίση του.


     Και αυτό το δικαίωμα του αναγνωρίσθηκε και με γραπτή πράξη στα Πρακτικά του Δ.Σ.  την οποία υπογράφει ο υπεύθυνος Ιππικής Εκπαιδεύσεως των "Ελλήνων Κενταύρων", συγχαίροντάς τον για την επιτυχή προσπάθειά του, ώστε, με την προσωπική του κοπιαστική και ανιδιοτελέστατην εργασία,  να καταστήσει ευτυχή εν μέσω "αγαθών ανθρωπίνων χειρών" και χρήσιμο έναν Ίππο, ουσιαστικώς, εγκαταλελειμμένο!


     Πέραν αυτών, κατά την τελευταία Προπονητικήν ημερίδα οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας" προόδευσαν και στην Παραδοσιακή Τοξοβολία συνδυάζοντάς την μετην αποευαισθητοποίηση του Ίππου τους, ακολουθώντας τακτικές της Σχολής "Kassai" .


     Aπό το οπτικοακουστικό υλικό και αυτής της προπονητικής ημερίδος παρατηρούμε αρκετή πρόοδο στους Μεσσήνιους Συνασκουμένους μας, αλλά και την συμμετοχή παιδιών στη Γραμμή Βολής.


     Πραγματικά, προσπάθειες όπως αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" και του επικεφαλής τους Αθανασίου Ψωρομύτη τιμούν τον Πολιτισμό της Ελληνικής επαρχίας  η οποία έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα της από το διεφθαρμένο αθηνοκεντρικό κράτος!


Kαι ένα προσωπικό ευχαριστήριο του επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" για την ευγενή προσφορά  χρησιμότατου εκπαιδευτικού υλικού 
από τον Γερμανικό Οργανισμό των 
και την κ. Miriam Wagner:


     Προσωπικά ευχαριστώ θερμά τον Βασίλειο Ψωρομύτη, διοικητικό μέλος των "Μαύρων Ιπποτών του Κάλτενμπεργκ" "Schwarze Ritter zu Kaltenberg e.V."  και την Miriam Wagner για την ευγενική προσφορά τους σε υλικά τοξοβολίας και ιππασίας προκειμένου να διευκολυνθεί η εκπαίδευσή μας στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας".

     Με ειλικρινή σεβασμό στους Βαυαρούς αδελφούς προσβλέπουμε σε μελλοντική αδελφοποίηση και συνεργασία για την προώθηση και προαγωγή της ευγενούς τέχνης του πολέμου που παιδαγωγεί με τον καλύτερο τρόπο πλάθοντας ελεύθερους, σκεπτόμενους και μαχητικούς χαρακτήρες απαραίτητους για την επιβίωση και ευδαιμονία των πολιτισμένων κοινωνιών.

Εφιπποτοξοτικά!

Αθανάσιος Α. Ψωρομύτης
Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας".  

ΑΝΤΑΥΓΕΙΕΣ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΚΕΚΙΝΑ


     Aσφυκτικές υποχρεώσεις του Σκηνοθέτη μας δεν του επέτρεψαν να παραμείνει  όλο αυτό το βράδυ μαζύ μας αλλά μόνον να φτάσει, να δώσει οδηγίες προς ναυτιλλομένους και να αποχωρήσει , αφήνοντας άθικτο, πίσω του, το ρόφημα που του είχε προετοιμάσει η Ζηνοβία.


     Παρά ταύτα, με ευγενή τοποτηρητή (γερμανιστί ...Gauleiter) την Ζηνοβία μας, οι αποψινές εργασίες διεξήχθησαν επιτυχέστατα και παρά την δικαιολογημένη απουσία του Παντελή μας ο οποίος "εισέπραξε" την εποχιακή του ίωση και στον οποίο ευχόμαστε "περαστικά"! 


     Με την τετράποδην οικοδέσποινα συνακόλουθο της ομηγύρεως κάτω από την γνώριμη κουβέρτα της μας θύμιζε την εποχιακή πτώση των θερμοκρασιών τούτες τις μέρες των ...νικολοβάρβαρων, ενώ το ίδιο ακριβώς μας θύμιζαν και δυο σκυλάκια που έμειναν μοναχά τους, λίγο πιο πέρα κάτω από ένα πάπλωμα, λόγω του ότι ο κηδεμόνας τους έπρεπε να παρευρεθεί στην αποψινή πρόβα ! 


     Ο Πρωτεσίλαος στάθηκε και  πάλι στο "ύψος" της προσελκυστικής αφηγηματικότητός του, με σαφή βελτίωση παραστατικότητος.


     Η Ζηνοβία ως ζωντανός ...Κεκίνας συγκαλύπτει διακριτικά, μεν, την χειμαρρώδη ιδιοσυστασία της, αλλά όπου, δε, την αποκαλύπτει τότε η "εικόνα" της γίνεται ακόμη πιο συναρπαστική όπως και αποψινή ανάγνωσή της.


     Η παραστατικότητα του Γεωργίου παρολίγον να πυροδοτήσει πραγματικούς κεραυνούς και να ενεργοποιήσει ακουσίως τα φωτιστικά του χώρου μετά την παραστατικότατην απόδοση του ...κεραυνού επί επιφανείας Κεκίνα, πού οι παρόντες απολαύσαμε.


     Το επίμετρο της βραδυάς υπήρξε η ανάγνωση από την Ζηνοβία του εισαγωγικού κειμένου που η ίδια συνέγραψε για το βίντεο που θα γυρισθεί από τον Συνασκούμενο Γιάννη Καπρούλια και θα παρουσιάζει την Σχολή Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων". Περιττός κάθε σχολιασμός της ποιότητος του κειμένου που  απολαύσαμε δια στόματος της συγγραφέως του.


     Στον επιτυχέστερο και αποτελεσματικότερο ..."αυτόματο πιλότο" η Ομάδα μας, λειτουργεί με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού ακόμη και εν τη απουσία του Σκηνοθέτη σε ένα μάθημα θεάτρου!


     Και το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά ...προσπεράσιμο...


Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ ΙΠΠΗΛΑΣΙΟΥ 
ΚΑΙ ...ΚΑΤΩΦΛΙΟΥ
ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ


ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,
ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ


     Κάθε Ίππος κρύβει σε κάποιο εγκεφαλικό πεδίο του  διαφορετικούς φόβους κι επιφυλάξεις που, ο Ιππαγωγός του, θα πρέπει να εντοπίσει και να θεραπεύσει.Κι ενώ ο δικός μας Ίππος έδειξε να αποδέχεται ευκολότατα το Τόξο και την Σπάθη,  εν τούτοις στάθηκε πολύ δύσκολο να αποδεχθεί τους κρίκους οι οποίοι είναι απαραίτητοι στο Ιππηλάσιο (Giostra) που αποτελούσε βασικό "κεφάλαιο" ασκήσεως για τους έφιππους πολεμιστές και, ούτω πως και για τους μαθητές μας.


     Επίσης, πτυχές του περιεχομένου του Ιππηλασίου έχουν εφαρμογή και στο Ιππικό Θέατρο, κάτι που, επίσης, αφορά στη Σχολή και στην Ομάδα μας!  


     Έτσι, σήμερα αφιερωθήκαμε στην εξοικείωση του Ίππου μας με τους κρίκους και την όλη διαδικασία την συνδυάσαμε ώστε οι τρεις εκπαιδευόμενοί μας, οι δύο Γεώργιοι και ο Παντελής μας να ασκηθούν στην τεχνική διεύθυνση ακριβείας με συνδυαστικούς χειρισμούς Σπάθης, εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών με καλπαστικές στροφές και έξοδο σε προκαθορισμένο σημείο απ΄ όπου άρχιζε καλπαστική ευθεία με επιπρόσθετους χειρισμούς ακριβείας αλλά και "στρογγυλής" κινήσεως κλπ κλπ...


     Κι όλα άρχισαν, όπως πάντα, με ασκήσεις Παραδοσιακής Τοξοβολίας επί μέσων και μεγάλων αποστάσεων, που βοηθούν, πέραν των άλλων, σε χαλάρωση και αυτοσυγκέντρωση.


     Ο Παντελής μας, πάντοτε με αλτρουιστική διάθεση, προτίμησε να καθαρίσει τον στίβο από κάθε υποψία ενοχλήσεως για τα πολύτιμα πέλματα του αγαπημένου Ίππου μας και μετέτρεψε την αργιλώδη επιφάνεια σε "καθρέπτη" απομακρύνοντας κάθε ασήμαντο πετραδάκι με επιμέλεια αποβολής ...μύγας από το γάλα. 


     Η διακριτική και με πολύ "στρογγυλή" κίνηση, εμφάνιση των κρίκων μπροστά στη φάτνη  του Ίππου μας, υπήρξε για όλους μας μία έκπληξη βλέποντας το αγαπημένο μας τετράποδο να υποχωρεί ενοχλημένο έως και ...έντρομο!


      Ακολούθησαν πολλές επαναλήψεις με όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά που να συνδέσουν τους κρίκους με τρυφερότητα, με οσμή τρυφερού καρότου,με την γνώριμη αίσθηση εκείνου του χεριού που μόνο χαϊδεύει και ταίζει, αλλά ...τίποτε! Ώσπου, κάποτε, με τη φωνή ποσταρισμένη  στο πιο τρυφερό ηχόχρωμά της, με κίνηση όχι απλώς "στρογγυλή" αλλά ...Mikhail Baryshnikov και, βεβαίως, με το πάντα αποδοτικό "δόλωμα", τα καρότα, στη παλάμη, η υπέροχη ύπαρξη τιης Σχολής μας παρεσύρθη και πλησίασε το στρογγυλό αντικείμενο του πόθου μας, τους κρίκους! Ναι, απλώς τους πλησίασε αλλά δεν έδειξε διόλου να αναθεωρεί τις ισχυρές επιφυλάξεις της γι αυτούς!


     Πριν την βγάλουμε για εργασία στο υπαίθριο Ιππευτήριο, επαναλάβαμε τον "κύκλο" εξοικειωτικών αποπειρών  με χλωμά αποτελέσματα! Φαίνεται, οι κρίκοι δεν της άρεσαν καθόλου. Όμως η επιμονή με ...επαυξημένα και βελτιωμένα τεχνάσματα ανθρώπινης πανουργίας, έφεραν τα αποτελέσματά τους. Και, επιτέλους, το ...υψηλόν τετράποδο κατεδέχθη να τους ...οσφρανθεί ταυτοποιώντας τους στο οικείο πεδίο Broca... 


     Στο σημείο αυτό, ο μεν παππούς αισθάνθηκε ό,τι και προ χρόνων, όταν στο Δημαρχείο Αθηνών επισημοποιούσε την σχέση του με την νυν ...Σύζυγό του, ευτυχία την οποία ο φωτογραφικός φακός αποτύπωσε στο, κατά κανόνα αγέλαστο, πρόσωπό του! Κάτι τέτοιες στιγμές που τεκμηριώνεις την επικοινωνία σου με ένα αλογάκι αισθάνεσαι τη νοηματοδότηση της ζωής σου εν μέσω μυριάδων ανοήτων διπόδων!


     Κατόπιν κι ενώ οι εκπαιδευόμενοι ρυταγωγούσαν τον Ίππο προς το υπαίθριο Ιππευτήριο προκειμένου να ξεκινήσει το κυρίως πρόγραμμα της ημερίδος, μετά το εισαγωγικό προοίμιο που προηγήθηκε, ο παππούς προηγήθηκε υποδεχόμενος το τετράποδο πετώντας ψηλά τους κρίκους και συλλαμβάνοντάς τους με ένα ομοίωμα ξίφους κι όσο ο παππούς πετούσε και συνελάμβανε τους κρίκους, ο Ίππος που περιέτρεχε, ρυταγωγούμενος, γύρω του τον στίβο,τον παρακολουθούσε με την περιφερειακή όρασή του. 


     Μετά την στατική επίδειξη των κρίκων στον Ίππο μέσα στον Σταύλο, ο τελευταίος θα έπρεπε να τους αποδεχθεί και ως κινούμενα αντικείμενα σε ανοικτό χώρο, αποδεχόμενος ήρεμα τις αιφνιδιαστικές τροχιές τους. 


     Σε λίγο, επιχειρήθηκε ακόμη μία ..."πλαγιοκόπηση" του Ίππου με τους κρίκους οι οποίοι, αυτή την φορά παρέμεναν πεσμένοι στο έδαφος και, ω!, του θαύματος, ο Ίππος τόλμησε όχι μόνον να τους πλησιάσει αλλά και να βάλει το κεφάλι του μέσα σ΄έναν απ΄ αυτούς ώστε να βοσκήσει! Μόνον τότε θεωρήσαμε ότι θα μπορούσαμε με ασφάλεια των εκπαιδευομένων μας να ξεκινήσουμε το κυρίως πρόγραμμα του οποίου το προοίμιο ήταν η εκ του μακρόθεν αποδοχή της κινήσεως των κρίκων από τον Ίππο. Καμιά βιασύνη στη Σχολή μας, κανένας συμβιβασμός με την ασφάλεια Ίππων και εκπαιδευομένων!


     Οι προσχεδιασμένες ασκήσεις είχαν ως στόχο τους την βελτίωση της διευθυντικής ικανότητος των τριών εκπαιδευομένων, την ασφαλέστερην εμβάθυνση του"καθίσματός" τους, την εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών συνδυασμένων στροφών και την τελειοποίηση της "στρογγυλής" κινήσεώς τους, συνδυαστικά με την χρήση Σπάθης και στους τρεις βηματισμούς του Ίππου.


     Και όλα τούτα, με επίκεντρο τους κρίκους και την απόσπασή τους με ομοίωμα ξίφους χωρίς να προκληθεί τρόμος στον Ίππο από ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κίνηση των κρίκων κατά την διάρκεια των χειρισμών αποσπάσεως!


     Ένα πολύ σύνθετο πρόγραμμα με πολλές αλληλοδιαπλεκόμενες παραμέτρους που, απλά, κρατούν σε εγρήγορση Ίππο και Ιππέα διασυνδέοντάς τους εν εργασία και βελτιώνοντας τόσο τις ιππικές ικανότητες του Ιππέως όσο και την συνεργασιμότητα του Ίππου με τον Ιππέα του, ενώ, ταυτοχρόνως, "λυτρώνουν"  και πολλές επιφυλάξεις, ή και φοβίες, του Ίππου που σχετίζονται με την έφιππη χρήση της Σπάθης ή και την παρουσία των...κρίκων, όπως εν προκειμένω.   


     Και οι τρεις εκπαιδευόμενοι,προ των απαιτητικότατων προϋποθέσεων της σημερινής ημερίδος αυτοσυγκεντρώθηκαν  εγκαίρως και απέδωσαν τα προσδοκώμενα!  


     Όλοι εξετέλεσαν τα πάντα προβλεπόμενα ως μέλη ενός Bolshoi επί ...αγρού! Και όταν λέμε "όλοι" δεν εννοούμε απλώς τους τρεις εκπαιδευόμενους αλλά και τον ...Ίππο, αφού για τον καθένα υπήρχε βλέψη προόδου η οποία και υλοποιήθηκε.


     Είναι εντυπωσιακός και για τους συγκεκριμένους τρεις ο εκτελεστικός δυναμισμός με την παράλληλη στάθμιση όλων των παραγόντων ασφαλείας που, πια, τους "βγαίνει" αυθόρμητα και χωρίς τις γνωστές φλυαρίες των εκπαιδευομένων στην Ιππασία.


     Γνωστής ούσης και της "γεροντοκορίστικης" παραξενιάς του παππού για ευλαβική σιωπή εν ώρα ασκήσεως, όπως πάντοτε έτσι και σήμερα ο στίβος παρέμεινε μία εργώδης, μεν, κυψέλη, αθόρυβη, δε.


     Και το αποτέλεσμα και πάλι λαμπρό με εκπαιδευόμενους ευδαίμονες και ξεκούραστους παρά τις κοπιαστικές ασκήσεις, όπως κι έναν κατάστεγνο Ίππο, κάτι στο οποίο επιμένουμε!Αντί, δε, επιλόγου, ο Παντελής μας έκανε ένα tour de piste σε ανοικτό, εκτενή, καλπασμό, κρατώντας διακριτικά μία τούφα της χαίτης του Ίππου μας! Ακόμη μία υποδειγματική "εικόνα" ιππεύσεως.


Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ