ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΚΑΙ 

ΜΙΑ ΘΗΛΥΚΗ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ 

ΕΝΟΣ ESTRADIOTO

     Στρατιώτης-πολεμιστής καθώς ήταν ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, όπως ήταν αναμενόμενο δεν πέθανε στο κρεβάτι του φορώντας τις πυζάμες του αλλά ετελεύτησε τον βίο του έφιππος, φορώντας την πανοπλία του και κατευθυνόμενος προς την μάχη, καταλήγιοντας στα άγρια νερά ενός ανταριασμένου ποταμού που προσπάθησε να διασχίσει.

     Επειδή αυτή την σκηνή είμαστε υποχρεωμένοι να την μεταφέρουμε στη θεατροποιημένη διάλεξη γι αυτόν τον άγνωστο ήρωα του Ελληνισμού που οργανώνει η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και ο ποταμός στην θεατροποίηση της σκηνής θα συμβολιστεί με μία ξεχωριστή επιφάνεια διαφορετική του εδάφους επάνω στο οποίο ο Ίππος εμπιστεύεται να πατούν τα ..."πέλματά" του κρίθηκε απαραίτητο να τον εκπαιδεύσουμε ώστε να εμπιστεύεται κάθε είδους επιφάνεια κινούμενος επάνω της απρόσκοπτα.

     Διότι, άλλο για τον Ίππο να κινείται επάνω σε ένα φυσικό έδαφος που του είναι ...αταβιστικώς οικείο κι άλλο να βάζει το πόδι του σε μία τεχνητή επιφάνεια  η οποία του είναι άγνωστη.

     Σήμερα, λοιπόν, η εκπαιδευτική ημερίδα μας άρχισε με την πρώτη φάση της εκπαιδεύσεως του επιβήτορος Sepp μας στην κίνηση επί παντοειδούς επιφανείας και, όπως είναι επιβεβλημένο, η εκπαίδευση ξεκίνησε μέσα από την φάτνη, το οικείο "γήπεδο" του αγαπημένου μας τετραπόδου, προετοιμάζοντάς τον για τα ...περαιτέρω.

     Ακολουθώντας την βαθμιαία διαδικασία επιδείξεως της "επιφανείας" (εν προκειμένω, πλαστικό) και της ενθαρρύνσεώς του να την εμπιστευθεί, τον προετοιμάσαμε για την μεγάλην έξοδο και παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις, σύντομα αντελήφθη το τι του ζητήσαμε και, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, άρχισε δειλά-δειλά να ανταποκρίνεται.

     Ακολουθήθηκε η σοφή ρυταγωγιτική διαδικασία του συστήματος που ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ώστε χωρίς άσκηση σωματικής ή ψυχικής βίας ο Ίππος να συναινέσει στη συνεργασία με τον Άνθρωπο.

     Τάχιστα, ο επιβήτορας Sepp όχι μόνο κινήθηκε με άνεση επάνω στην αφύσικην επιφάνεια αλλά και υπερέβη εαυτόν παραμένοντας ελεύθερος επάνω της με τον Εκπαιδευτή του να διαλέγεται επί παντός ...επιστητού μαζύ του, ώστε να βαθαίνει ολοένα και περισσότερο η εμπιστοσύνη του προς την άγνωστη, μέχρι προ τινος, επιφάνεια του πλαστικού.

     Τότε και μόνον τότε, όταν ο Ίππος έδειξε να εμπιστεύεται την πλαστικήν επιφάνεια, βγάλαμε και την ομαδική εναρκτήρια φωτογραφία που, σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα, σηματοδοτεί την έναρξη της και η οποία φωτογραφία, στη παρούσα περίπτωση, μάλλον η καταληκτική της όλης διαδικασίας υπήρξε.

     Και τα μαθήματα ξεκίνησαν με τον Sepp ιππευόμενο, εναλλάξ, από τους δύο Γεωργίους, με αντικείμενο την κατανόηση της ανάγκης "καλών χειρών" κατά την χρήση των ηνιών και με την χρήση δύο επιβαρυντικών παραμέτρων: Την χρήση coif και την κατάληξη σε τροχασμό άνευ ηνιών με εκτεταμένες στη διάσταση τις χείρες!

     Το αλυσιδωτό κάλυμμα κεφαλής (coif) μαζύ με το σκουφάκι του που ζυγίζουν περίπου τέσσερα κιλά, αποτελούν ένα στοιχείο το οποίο διαταράσσει πάρα πολύ την όλη κατάσταση ισορροπίας του Ιππέως και αυτό ελάχιστοι το γνωρίζουν ή το φαντάζονται.

     Παρατηρώντας έναν Ιππέα που φορά coif δεν είναι τόσο επαισθητές οι εκτροπές ισορροπίας που μπορεί να ασκεί στον Ιππέα αλλά αν αναλογισθούμε ότι αυτά τα περίπου τέσσερα κιλά πολλαπλασιάζονται και ...υπέρπολλαπλασιάζονται με την επιτάχυνση της κινήσεως του Ίππου θα καταλάβουμε πόση δυσκολία επιπροσθέτουν στους διευθυντικούς και ισορροπιστικούς χειρισμούς του Ιππέως. Σήμερα, μάλιστα, εξ αιτίας της coif ο Γεώργιος στην προσπάθειά του να εφιππεύσει δι εφάλσεως έπεσε καταγής από την άλλη πλευρά του Ίππου διότι το πολλαπλασιαζόμενο βάρος της τον εξέτρεψε πέραν του τόξου εφιππεύσεως!

     Ανοίγοντας, λοιπόν, την "αυλαία" των σημερινών μαθημάτων ο πρώτος Γεώργιος δεν άργησε να καταλήξει στο ποθητό αποτέλεσμα με σωστές εντολές και σωστή χρήση των βοηθημάτων κατά την διευθυντική διαδικασία, χωρίς την συμμετοχή των ηνιών.

     Το αυτό επανελήφθη και με τον δεύτερο Γεώργιο ο οποίος μας έδωσε, επίσης, μία ιδανική εικόνα ολοκληρώσεως της ασκήσεως.

     Ο θηλυκός μας Τσίγκις Κχάαν, ή ελβετικός σουγιάς, ή, η ...κατά κόσμον Χρυσούλα, όμως, υπήρξε η πραγματικά κορυφαία.

     Σήμερα θα έπρεπε να ελέγξει τον υπερβολικά ανοικτό καλπασμό της φοράδος της ως κύριο εκπαιδευτικό ζητούμενο και κατόπιν... Κατόπιν, ας μη τα συζητήσουμε... Πάντως, θα έπρεπε να εργασθεί εντελώς μόνη, χωρίς την παρουσία του Εκπαιδευτή της σε ένα ειδικό μάθημα "Solo Schooling" κάτι που ο Εκπαιδευτής της, της το εξήγησε εξ αρχής και εκείνη μάλλον μετά χαράς συμφώνησε. Της επισημάνθηκε ότι θα ήταν εντελώς μόνη σε όλη την διαδικασία του ελέγχου του ανοικτού καλπασμού και μόνον όταν η ίδια ένοιωθε ότι τα κατάφερε, μόνον τότε θα καλούσε τον Εκπαιδευτή της να την ελέγξει. Βέβαια, ο πανταχού παρών Εκπαιδευτής της την παρακολουθούσε αθέατος συνεχώς και την χαίρονταν για τους σωστούς χειρισμούς που από μόνη της, ενστικτωδώς, έκανε επαληθεύοντας την ορθότητα της μέχρι τώρα διδασκαλίας. Παραμένοντας στην εξαιρετική ψυχολογία της των τελευταίων ημερών, η Χρυσούλα προετοίμασε τον Ίππο της με επιμέλεια και με χαμόγελο και ξεκίνησε το πρόγραμμά της. Πολύ ενωρίτερα από τον αναμενόμενο χρόνο τα είχε καταφέρει και πριν προλάβει να καλέσει τον Εκπαιδευτή της να την θαυμάσει εκείνος ήταν δίπλα της λέγοντάς της "βιαστικά": "Καλά-καλά ας αρχίσουμε τώρα το ...μάθημα!" 

     Ξεροκατάπιε η Χρυσούλα και ανέλαβε -κι αυτή!- την coif  για να δοκιμάσει τις επιδράσεις της στην ίππευση.

     Της ζητήθηκε κατ΄ αρχήν να βαδίσει και να τροχάσει άνευ Τόξου, ενώ αμέσως μετά της δόθηκε και το Τόξο!

     Coif, τροχασμός και Τόξο της ήρθαν "ζόρικα" με τον ευαίσθητο, κοριτσίστικο, αυχένα της να δυσκολεύεται να κρατήσει κάθετη τη κεφαλή της αλλά το πείσμα της Καζακστανής απερίγραπτο...

     Σε λίγο η εύθραυστη κοπελλίτσα αποκάλυπτε τον πολεμιστή που κρύβει μέσα της και της ζητήθηκε με όλη αυτή την εξάρτηση να καλπάσει ελεγχόμενα κάτι το οποίο αμέσως κατάφερε!

     Στο τέλος του εκπαιδευτικού της προγράμματος η Χρυσούλα έδειξε όλη την επιβάρυνση που της προξένησε η coif  στον αυχένα, αλλά αυτό κάθε άλλο παρά την εμπόδισε να εκτελέσει άψογα όλες τις καλπαστικές ασκήσεις της.

     Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν επικαλούμεθα "πειραματικά" ...άλλοθι, αλλά επιμένουμε στην, κατόπιν επιμελούς μελέτης, εφαρμοστική βιωματικήν εμπειρία κάθε καταστάσεως εφίππων πολεμικών τεχνών, Έφιππης Τοξοβολίας και Τοξοβολίας, ώστε οι μαθητές μας να μην "εφάπτονται" επιδερμικώς και μόνον με το γνωστικό αντικείμενο αλλά να το βιώνουν!

     Μάλλον ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης βρίσκεται μετενσαρκωμένος στο σώμα της Χρυσούλας Ηλιάδη αλλά οι βουδδιστικές μας γνώσεις δεν είναι τόσο επαρκείς ώστε να το επαληθεύσουμε.

     Αν όμως στη Χρυσούλα μας δεν είναι μετεσνσαρκωμένος ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης θα πρέπει να είναι ο ...Ταμερλάνος, γι αυτό όσοι περνάτε δίπλα της ...το νου σας!

     Καταπληκτική και η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα για τους ίππους και τους μαθητές μας, καταπληκτική και για τη μοναδική Σχολή Ιππικού Θεάτρου που λειτουργεί στους κόλπους της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου η ισοτιμία όλων έναντι του πολεμικού καθήκοντος ξεκινά από το Ιππευτήριο και εξαντλείται στον απέραντο ορίζοντα του βίου.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ 

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Ο κανόνας "από το καλό στο καλύτερο..." ισχύει πάντοτε για τους απανταχού "Έλληνες Κενταύρους" οι οποίοι, μετά από κάθε αλλαγή, βρίσκονται σταθερά ολοένα και πιο πολύ κερδισμένοι. Αυτό ίσχυσε και στη περίπτωση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" μετά την αλλαγή του προπονητικού τους χώρου, από την πανέμορφη "αυλή" που ξέραμε, σε μία καταπληκτικού φυσικού κάλλους κατάφυτη περιοχή στην οποία ενδημεί κι ένας επιπρόσθετος απρόσμενος ...μποναμάς: Μια πανέμορφη φοραδούλα.

     Ο νέος προπονητικός χώρος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" εμφανίζει μια χρηστική πολυπρισματικότητα με δυνατότητες εφαρμογής πλούσιων ασκησιολογίων για κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα και, βεβαίως, δυνατότητα τοξεύσεων σε μεγάλες αποστάσεις.

     Υπ΄ αυτές τις ευεργετικές συνθήκες, στην τελευταία τους Προπόνηση και πρώτη στο νέο τους χώρο, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και δύο νέα Τόξα για τα οποία μας ενημέρωσε λεπτομερώς στην Αναφορά του ο επικεφαλής του Παραρτήματος Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης.

     Βεβαίως, ο νέος χώρος δεν ενδείκνυται, μόνον, για προπονητική εργασία αλλά και για χαλάρωση με όλα τα προβλεπόμενα ...αξεσουάρ.

     Δυναμική, όπως πάντα και αυτή η Προπόνηση των Κερκυραίων Συνασκουμένων μας.

     Και η Γραμμή Βολής πάντα αρμονική σε κάθε στάση τοξευτική έδειξε τη γνωστή συνοχή που χαρακτηρίζει τους "Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας".

     Εκείνο όμως που πραγματικά εντυπωσιάζει τους "επαίοντες" από την προσεκτικήν ανάγνωση του οπτικοακουστικού αυτής της Προπονήσεως είναι οι θετικές αντιδράσεις της ...φοραδούλας που παρατηρεί ήρεμη τις τοξεύσεις που γίνονται μπροστά της. Κι αυτό είναι μια επιτυχής, πρώτη, εισαγωγή του Ίππου στο Τόξο και στη χρήση του Τόξου, προετοιμάζοντας τον Ίππο για μελλοντικήν Έφιππη Τοξοβολία.

     Και το ακόμη εντυπωσιακότερο, ο μικρός Δημήτρης με την υπέροχη τοξευτική τεχνική του η οποία ηρεμεί τόσο την φοραδούλα η οποία σκύβει το κεφάλι της ως ένδειξη γαλήνης και χαλαρότητος.  Και μπορεί το κράτημα των βελών να είναι λάθος, αλλά όλα τα υπόλοιπα και πολύ σημαντικότερα είναι τόσο ιδανικά σε αυτή την φωτογραφία ώστε να μας κάνει βέβαιους ότι ο Δημήτρης με την φοραδούλα μπορούν σύντομα να γίνουν έως και ιδανικοί συνεργάτες στην Έφιππη Τοξοβολία.

ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

ΕΠΙ ΠΕΔΙΟΥ

     Η ανάγκη προσδέσεως του Ίππου επί πεδίου είτε σε περιπτώσεις ομαδικής μετακινήσεως Ίππων, είτε για εκστρατευτικούς, είτε για άλλους λόγους και η απαιτούμενη προσωρινή στάθμευσή τους εκτός οργανωμένης σταυλικής εγκαταστάσεως, υπαγορεύουν την λύση μιας ασφαλούς και "ευέλικτης" τακτικής εύκολα εφαρμόσιμης σε υπαίθριους χώρους και, μάλιστα, με όσο το δυνατόν απλά και ευκόλως μεταφερόμενα προαπαιτούμενα.

     Δυστυχώς, πολύ συχνά παρατηρείται το φαινόμενο της πρόχειρης προσδέσεως του Ίππου με ένα επίγειο, "έρπον', σχοινί το οποίο καταλήγει σε έναν πάσσαλο βυθισμένο στο έδαφος, είτε σε οποιοδήποτε άλλο σταθερό σημείο (κορμό δένδρου κλπ) μπορεί να υπάρξει στον χώρο. Αυτός όμως ο τρόπος είναι πολύ επικίνδυνος διότι ο Ίππος, καθώς κινείται συχνά εμπλέκει τους κυνήποδές του στο σχοινί αυτό με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό των άκρων του (σχοίνιασμα).

     Στις σελίδες που ακολουθούν σε φωτογραφική αναπαραγωγή (κλικάρετε στις εικόνες για καλύτερη ανάγνωση) βλέπουμε μια στρατιωτική προσέγγιση ομαδικής προσδέσεως Ίππων στον Ελληνικό Στρατό.

     Ένας ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος προσδέσεως Ίππων επί πεδίου είναι ο παραδοσιακός μογγολικός, όπως εμφανίζεται στη συνέχεια σε ένα σύγχρονο βιβλίο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το "ευαγγέλιο" της Ιππικής και του ίππου στη Μογγολία. Ο τρόπος αυτός είναι ασφαλέστατος και εύκολος να εφαρμοσθεί οπουδήποτε, με ελάχιστα υλικά τα οποία μεταφέρονται με την οικοσκευή των νομάδων. 

     Toν, ούτως ειπείν, "μογγγόλικο" τρόπο προσδέσεως η Ομάδα μας τον συνιστά ανεπιφυλάκτως λόγω του υψηλού βαθμού αποφυγής τραυματισμών των προσδεδεμένων Ίππων, της ασφαλείας προσδέσεως αλλά και της ανέσεως που παρέχει στον Ίππο, αναλόγως, βεβαίως, του κατά περίπτωση μήκους του σχοινίου προσδέσεως.

ΔΙΠΛΟΒΑΡΔΙΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΕΣ

ΕΝ ΠΛΗΡΗ ...ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

     Μπορεί το αυγουστιάτικο θερμόμετρο να προσπαθεί να μας πείσει ότι οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές και να στέλνει τη μάζα στις παραλίες για μαζική ουροκολύμβηση, όμως, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" επιλέγει σταθερά το Ιππευτήριο όπου ο ιδρώτας είναι χαρά και πιάνει ...τόπο! Έτσι, σ' αυτή την προπονητική ημερίδα καταφέραμε το μεν πρωί να είμαστε με δύο αγόρια δίποδα κι ένα τετράποδο και το απόγευμα με δύο κορίτσια δίποδα και μία ...τετράποδη.

     Ο Γεώργιος επαλήθευσε τον κανόνα ότι οι αρχάριοι θα πρέπει να  διατηρούν πυκνά τα μαθήματά τους διότι τα "χάσματα" δεν ευνοούν την πρόοδο, τουλάχιστον στην αρχική φάση ενός εκπαιδευόμενου Ιππέως. Η μικρή του "απόδραση" από το Ιππευτήριο έδειξε τις συνέπειές της, ευτυχώς όμως για τον Γεώργιο, λόγω του λίαν αυτοσυγκεντρωτικού του χαρακτήραος, αυτές οι συνέπειες αντισταθμίστηκαν. 

     Έτσι στο τέλος του μαθήματος ξαναείδαμε τον "γνωστό" μας Γεώργιο με το καλό του κάθισμα και την αποτελεσματική διεύθυνση, ώστε να μπορέσουμε να "πάμε παρακάτω" στα επόμενα μαθήματα.

     Η λίαν "ιδιαίτερη" και δυσκολότατη "περίπτωση" που ακούει στο όνομα "Χρυσούλα" εισέβαλε ώσπερ ...ταύρος εν υαλοπωλείω, με ένα τεράστιο χαμόγελο αυτοπεποιθήσεως εταιρικού ...στελέχους που μόλις έλαβε διευθυντική προαγωγή και προετοίμασε εν ριπή οφθαλμού την φοράδα των απογευματινών μαθημάτων που ήσαν "δομημένα" σε αλληλοδιδακτική διάδραση: η Ελένη θα δίδασκε τη Χρυσούλα και η Χρυσούλα την Ελένη.

     Τα δύο κορίτσια μας με την ομόφυλη τετράποδη στο επίκεντρο της δράσεώς τους εξ αρχής έδειξαν μία καταπληκτική "χημεία" όχι άγνωστη στην Ομάδα μας αλλά πάντα καλοδεχούμενη και η Ελένη έδωσε αμέσως "ώθηση" στη Χρυσούλα.

     Αυτός ο θηλυκός "ελβετικός σουγιάς", η Χρυσούλα, με την εξαιρετική της, σημερινή, διάθεση που της έδινε τόόόση αυτοπεποίθηση ήταν εξ αρχής -επιεικώς- τέλεια!

     Υπό την προσεκτική διδασκαλία της Ελένης, η Χρυσούλα εξετέλεσε ένα άριστο ανακουφιστικό τροχασμό και προετοιμάστηκε άψογα και με ασφάλεια για τα όσα ακολούθησαν. Και ποιά ήσαν αυτά;

     Τοξοφορία και προσομοιώσεις ήταν η συνέχεια για την Χρυσούλα. Σήμερα, έχοντας βελτιώσει τη βαθύτητα του καθίσματός της με "βύθιση" των πτερνών, η "εικόνα" της ήταν "χάρμα ιδέσθαι". 

     Ανοικτοί καλπασμοί ...υψηλότατων ταχυτήτων κατόπιν, με ακρίβεια εντολών και έμφαση στο 'σωστό πόδι" εξόδου. Και πάλι άψογη σε όλες τις εξόδους της.

     Και, τέλος, τοξοφορία εν καλπασμώ υψηλής ταχύτητος, αυτό που λέμε "αγωνιστικούς ρυθμούς", χωρίς να "χαλάσει" τίποτε από το "κάθισμα" ή την ακρίβεια χειρισμών και εντολών.

     Κι εδώ οι όροι αντεστράφησαν και η Χρυσούλα ανέλαβε ως Εκπαιδεύτρια της Ελένης με την ίδια προσοχή και προσήλωση στην πρόοδο της "μαθήτριάς" της.

     To ίδιο αυτοσυγκεντρωμένη, εξ αρχής και με την ίδιαν αυτοπεποίθηση και η Ελένη υπήρξε η επιτομή της πειθαρχημένης "μαθήτριας" η οποία, υπό την καθοδήγηση της Χρυσούλας  έφθασε με ασφάλεια αλλά και με ταχύτητα σε σημείο καλπαστικής τοξοφορίας και, μάλιστα, χωρίς να έχει ξανακρατήσει, ποτέ πριν, Τόξο στα χέρια της.

     Πράγματι, σήμερα ήταν η πρώτη φορά που η Ελένη κρατούσε στα χέρια της Τόξο και ήταν χαρακτηριστικό ότι όταν η Χρυσούλα της το έδωσε, αιφνιδιαστικά, να το κρατήσει, πριν από έναν καλπασμό, η Ελένη δεν ήξερε ούτε πως να το πιάσει.

     Τελικώς, ο αιφνιδιασμός απεδείχθη επιτυχής και η Ελένη εξετέλεσε με ασφάλεια αρκετούς καλπαστικούς γύρους του στίβου με άψογη τοξοφορία. Ημέρες πανέμορφες, ωφέλιμες για όλους και κυρίως για τον Ιππικό Πολιτισμό μας.

ΠΡΟΟΔΟΣ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Με δρομολογημένο και τον "Μάρουλλο" και τον "Σκεντέρμπεη", ξεκινάμε σιγά-σιγά να μπαίνουμε στις κρίσιμες παραμέτρους ρόλων, όπως είναι το ιππεύειν με τα "καθιερωμένα" ενδύματα και πανοπλίες του ύστερου Μεσαίωνος και της Αναγεννήσεως. Κι όσο κι αν φαίνεται παράξενο οι αμφιέσεις της εποχής, είτε απλές είτε μάχης, ανατρέπουν τα ιππικά δεδομένα ως προς την ισορροπία και την άνεση χειρισμών του Ιππέως.

     Σήμερα ξεκινήσαμε να μελετούμε τις επιπτώσεις από την χρήση του αλυσιδωτού περικαλύμματος κεφαλής (coif)  εισάγοντάς το στην ύλη των εκπαιδευτικών ημερίδων και εξοικειώνοντας με την αίσθησή του τους μαθητές του Ιππικού Θεάτρου μας.. Και πρώτα απ΄ όλα εξοικειώσαμε με την "παρουσία" του τον Ίππο μας ο οποίος επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφιερώνοντας αρκετήν ώρα και παρατήρηση ώστε να το αποδεχθεί ως "φίλιο" αντικείμενο.

     Το ίδιο κάναμε και με τον εσωτερικό υποστηρικτικό υφασμάτινο σκούφο  για τον οποίο και πάλι ο Ίππος χρειάστηκε αρκετήν ώρα και προσοχή πριν τον αποδεχθεί. Οι αντιδράσεις του Ίππου αξιοπρόσεκτες και ενδεικτικές της ευφυίας του δείχνοντάς μας ότι αντελήφθη αμέσως ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο θα ήταν το επίκεντρο του σημερινού μαθήματος και ήθελε εγκαίρως να ξέρει τι ακριβώς ήταν και τι επιπτώσεις θα είχε στην ημέρα του.

     Αυτό το, φαινομενικώς αμελητέο, παρελκόμενο, η coif, από την πρώτη στιγμή έδειξε να ανατρέπει την ισορροπία του Ιππέως απαιτώντας ισχυρότερη αυχενική στήριξη της κεφαλής του Ιππέως ώστε να κρατηθεί η σωστή στάση.

     Το υπολογίσιμο βάρος των 3,5 κιλών της coif δυσκόλεψε αρκετά τον Ιππέα στο να εκτελέσει ακόμη και απλούς βηματισμούς (βάδην ή τροχασμό) με την άνεση που τους εκτελούσε στο παρελθόν χωρίς να φορά αυτό το παρελκόμενο διότι με τον αυχένα  να πρέπει να φέρει το φορτίο συνεχώς, η κόπωσή του ήταν δεδομένη και αυτό είχε ως συνέπεια την μεταβολή της στάσεως του κορμού και εξ αυτής την επιδείνωση της ισορροπίας αλλά και την αδυναμία ορθών διευθυντικών χειρισμών.

     Βεβαίως, ο Ιππέας δεν απέτυχε να εκτελέσει ακόμη και ένα ικανοποιητικό άλμα αφιππεύσεως εν κινήσει αλλά και πάλι το βάρος της coif είχε τις ορατές επιπτώσεις του.

     Όλα είναι υπόθεση επαναλήψεως και είναι βέβαιο ότι στα μαθήματα που θα ακολουθήσουν πολλά θα εξομαλυνθούν και σιγά-σιγά ένας ιδανικός σιδερόφρακτος έφιππος μαχητής θα μπορέσει να χειρισθεί και τα όπλα της εποχής επάνω από τον ηρωικό μας Sepp ο οποίος είναι ο Ίππος που τα υπόσχεται...όλα! Ακόμη και υπό την πολύ υψηλή αυγουστιάτικη θερμοκρασία μιας τέτοιας ημέρας.