ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΥΠΤΙΑΣ ΤΟΞΕΥΣΕΩΣ

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιδιώκοντας την συστηματικότερη, δυνατή, διδασκαλία όλων των πτυχών του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου στους μαθητές της, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην παροχή αναλυτικών οδηγιών για όλα τα γνωστικά αντικείμενα που το απαρτίζουν. 

     Έτσι, αναφορικώς με την Ενστικτώδη - Παραδοσιακή Τοξοβολία, παραδίδει σήμερα σε γενική χρήση ένα ολιγοσέλιδο αλλά αναλυτικό εγχειρίδιο για την σωστή εκτέλεση της υπτίας τοξεύσεως την οποία συνθέτουν πολλές παράμετροι, ώστε να είναι ωφέλιμη και αποτελεσματική για τον Τοξότη.

     Αυτό το μικρό αλλά πλήρες εγχειρίδιο προσφέρεται δωρεάν για κοινή χρήση από κάθε ενδιαφερόμενο, αναρτημένο στο "ISSUU".

ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΡΙΑΣ

     O Εκπαιδευτής Δημήτριος Π. Χρήστου – Αρπάλυκος με μήνυμά του προς το Δ.Σ. και τον Aρχηγό της Ομάδος ενημερώνει ότι η μαθήτριά του, Συνασκουμένη Εριθέλγη-Διονυσία Μεραμβελιωτάκη είναι έτοιμη να δώσει εξετάσεις οι οποίες προγραμματίζονται για την Παρασκευή 10^ην Αυγούστου 2018 και ώρα (τοπική) 14:μ.μ. στο Ιππικό Κέντρο Chekendon (Oxfordshire, Αγγλία) με τον Ίππο Artie ύψους 17h, 20 ετών, με την τήρηση των προβλεπομένων κανόνων ευθύνη του εξουσιοδοτημένου εξετάζοντος Εκπαιδευτή. Οι εξετάσεις αυτές, λόγω της μόνιμης εγκαταστάσεως της εξεταζομένης εκτός Ελλάδος, θα είναι και οι πρώτες της Σχολής μας που θα διεξαχθούν στο εξωτερικό. Το Δ.Σ. και ο Αρχηγός της Oμάδος εύχονται εγκαρδίως στην εξεταζομένη και στον εξετάζοντα καλήν επιτυχία!

HUGO BOSS KOMMT ZURÜCK!

     Φανατικός αμφισβητίας της γαλλικής «αισθητικής» ο Αρχηγός μας, σήμερα που ξανάφερε πίσω στο προσκήνιο του Ιππευτηρίου τον Hugo Boss, είμαστε σίγουροι ότι δεν θα ήθελε τίποτε το γαλλικό στο κείμενο της παρουσιάσεως των σημερινών μαθημάτων κι εμείς… συντασσόμεθα με την επιθυμία του Ηγεμόνος της Ομάδος.

     Συντονιστήκαμε, λοιπόν, με τον αξέχαστο Peter Alexander Ferdinand Maximilian Neumayer γνωστό και ως Peter Alexander, ναι, εκείνο τον πιτσιρικά εθελοντή της Luftwaffe και, παρά την ηλικία του, μέλος της Reichsarbeitsdienst, που δεν ήταν Γερμανός αλλά Αυστριακός (όλοι οι διακεκριμένοι –prominenten- Γερμανοί, …Αυστριακοί ήσαν…) και μπορούσε να τραγουδάει αγκαλιά με το Dackel του.

     Σήμερα, τα μαθήματα του Κωνσταντίνου στις δύο εξαιρετικές μαθήτριές του είχαν μιαν αντίστροφη "ανάγνωση". Η πρόοδος των μαθητριών δεδομένη, αλλά σήμερα "θαμπωθήκαμε" από την πρόοδο του Ίππου και μάλιστα την ...ψυχολογική του πρόοδο, αφαιρώντας του τα De gogue και τα Chambon με τα οποία ήταν συνηθισμένος να ιππεύεται.

     Και, πραγματικά, είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό πλάσμα, να κινείται με πολύ καλύτερην ισορροπία και άνεση, με την χάρη μιας κοπελίτσας, σαν αυτές που είχε στη ράχη του. Και το αποτέλεσμα ήταν αυτό.

     Διόλου περιέργως, ακόμη και όταν ίππευσε ο Κωνσταντίνος, η ευτυχής ως απελεύθερη, φοράδα διατήρησε την ίδια χάρη κι ευκαμψία, όπως πριν, με την Χρυσούλα και την Δήμητρα.

     Και σ΄ αυτή τη χαρούμενη "γειτονιά" η Αισθητική είναι συνυφασμένη με την αλήθεια των "κατοίκων" της, χωρίς τίποτε το κομφορμιστικά ψεύτικο. Γι αυτό και τη δική μας ζωντάνια δεν τη ζωπυρώνουν μόνον τα υπέροχα άτια μας αλλά κι ένα ταπεινό ...τόπι  που είναι αρκετό για να δώσει "φτερά" στη Χρυσούλα να ...μονομαχήσει με τον Κωνσταντίνο.

     Με τέτοιον "επίλογο" ιππικών μαθημάτων είναι αλήθεια ότι η "επίγευση"  της προπονητικής ημερίδος αφήνει μια πιο "γήινη γεύση" και η επαναπροσγείωση στα απλά σε κάνει να "αφιππεύεις"  αρμονικότερα και αποθεραπευμένος από κάθε ...ψηλομυτισμό, τόσο ανίατα υπαρκτό στα καθωσπρέπει 'ιππικά" περιβάλλοντα των συγχρόνων -δήθεν, "ιππικών"- ...Ομίλων. Έχει σημασία στη ζωή να ισορροπείς τον Hugo Boss, τα άτια και το τόπι διότι αυτό είναι ακεραίωση ουσιαστικής Αισθητικής βίου άνευ ...αγκυλώσεων.

     Ναι, ο "Τιτανικός" με διάχυτη την ηλιθιότητα από την γέφυρα μέχρι τ' αμπάρια, βυθίζεται και στο κατάστρωμα μελωδούν την τροχιά του προς τον πάτο... Τα φουγάρα ήδη κρύβονται κάτω από την επιφάνεια του παγωμένου νερού... Επιλογές είναι αυτές... και κάποιοι, από την στεριά των επιβεβαιωμένων δικών τους επιλογών τους αποχαιρετούν: "Wunderbar"...

     Moιραίοι "ταξιδιώτες", ακόμη ο ευγενής Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" ελπίζει ότι οι ανόητοι μπορεί ...κάποτε και να ...κατανοήσουν... κι εδώ βρίσκεται το σημείο αποστασιοποιήσεώς του από τον "Ούνο" Ιδρυτή τους που ποτέ δεν πίστεψε ότι η ανοησία των συγκεκριμένων "ταξιδιωτών" θα τους έσωζε από τον πάτο του ωκεανού... Και, όποτε η αυτοκτονική ηλιθιότητα των αυτοαφανιζομένων επιπροσθέτει εκατόμβες η φωνή του  Peter Alexander Ferdinand Maximilian Neumayer έρχεται να εξορκίσει κάθε θλίψη... "Wunderbar"...

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

     Αύγουστο γεννήθηκε ο Ιδρυτής και οι δύο Αρχηγοί αυτής της Ομάδος, Λέοντες κατά ζώδιο πολλά Μέλη μας και μαχητικοί … «λέοντες» όλοι οι «Έλληνες Κένταυροι». Φέτος θα καλωσορίσουμε αυτόν τον μήνα με ένα ακόμη κεφάλαιο, το 2^ο, του βιβλίου «Το Μονοπάτι του Πολεμιστή» που μας δώρισε ο ευγενέστατος επικεφαλής του Παραρτήματος των «Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας, Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης:

Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΞΥΠΝΑ

     Στον ορίζοντα τα όρια μεταξύ ουρανού και γης χάνονται. Είναι αδύνατο να τα διακρίνει κανείς στον ορίζοντα. Πριν παρακολουθήσω το ηλιοβασίλεμα, κάθομαι πάνω σε μια σταθερή πέτρα.

     Ζούσες σ΄ ένα ψέμα. Δεν είχες μια σταθερή βάση. Ήσουν μετέωρος. Όλον αυτό τον καιρό είχες μια συγκεκριμένη αντίληψη για την πραγματικότητα. Ενέργησες ανάλογα και αυτό ήταν ορθό. Ωστόσο, στο μονοπάτι της γνώσης, ο πολεμιστής πρέπει να διεισδύει όλο και βαθύτερα στον εαυτό του και στην ζωή του. Στο μονοπάτι της γνώσης, ο Πολεμιστής πρέπει να πεθαίνει μόνο για να ξαναγεννηθεί έχοντας αποκτήσει νέα ενόραση.

     Είναι καιρός να ξυπνήσεις. Ξαφνικά, συνειδητοποίησες πόσο εύθραυστες ήταν οι πεποιθήσεις σου. Ό,τι σε στήριζε πρωτύτερα, τώρα δεν είναι παρά ξεθωριασμένες σκέψεις. Ο Παντοδύναμος έκανε και πάλι το παλιό αστείο του – τράβηξε την καρέκλα στην οποία καθόσουν κάθε μέρα. Πληγώθηκες, πόνεσες, και αυτό εμπεριέχει καλό από μια άποψη. Αν είχες πέσει πάνω σε κάτι μαλακό δεν θα είχες δώσει σημασία. Όμως, η αλήθεια είναι πως προσγειώθηκες σε μια άλλη πραγματικότητα. Είσαι σαστισμένος, η συνειδητότητά σου βρίσκεται σε σύγχυση. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ΄ ό,τι συμβαίνει. Νιώθεις σα να έχεις σπαταλήσει μάταια τον χρόνο σου μέχρι τώρα, και μπορεί να νιώθεις ακόμα και ντροπή για ό,τι έχεις κάνει. Αν ανασκοπήσεις την ζωή σου, θα διαπιστώσεις πως ήσουν προσκολλημένος σε μάταια πράγματα.

     Ο πόνος τυφλώνει. Ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνεις, να ξέρεις πως αυτό που σου συμβαίνει, είναι κάτι θαυμάσιο. Δεν είσαι το ίδιο άτομο που ήσουν μόλις πριν λίγο και, αν φανείς συνετός, δεν θα ξαναγίνεις ποτέ. Από εδώ και στο εξής θα θέσεις άλλες προτεραιότητες, θα σκαρφαλώσεις άλλα βουνά. Θα αντιμετωπίσεις άλλους δαίμονες, άλλα αδέρφια θα βαδίσουν μαζί σου στον δρόμο. Ζήσε την νέα σου ζωή, δες τον κόσμο με νέα μάτια. Εν τούτοις, ετοιμάσου να ξαναγεννηθείς. Ξανά. Μόνο αν ξαναγεννηθείς θα καταφέρεις να φτάσεις στο τέλος του δρόμου.

ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ 

ΚΑΙ ΤΑ ..."ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ"

     Γευστικότατοι αν και πρώιμοι οι καρποί της συκιάς, τώρα το καλοκαίρι, που μας υποδέχεται πάντα έξω από το Ιππευτήριο, όσο μέχρι προ τινος οι υπέροχοι καρποί του κουμ-κουάτ μας περίμεναν και μας αποχαιρετούσαν στην είσοδο. Και λίγο πιο μέσα, την στιγμή της εφιππεύσεως, το καλωσόρισμα από τον φιλοφρονέστατο υέτιο Δία ο οποίος μας έστειλε τον όμβρο του χωρίς όμως να μας αποθαρρύνει να συνεχίσουμε τα μαθήματά μας.

     Υπέροχη η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα με τους «Έλληνες Κενταύρους» σε ομαδική πρόοδο και έναν Ίππο να εισέρχεται σιγά και μεθοδικά στο «τέμενος» της Έφιππης Τοξοβολίας εξοικειούμενος με το Τόξο. Και η πρώτη μεγάλη χαρά, σήμερα, όλων μας ήταν η "επιστροφή" του Αρχηγού μας στα έφιππα καθήκοντά του μετά από μία περίοδο αναγκαστικής αποχής .

     Ο Κωνσταντίνος μας σε μία πολύ σύντομη αλλά και πολύ ποιοτική "επανασύνδεσή" του με τον Ίππο επιβεβαίωσε τον κανόνα του ...μια φορά Ιππέας, πάντα Ιππέας. Και ξεκίνησε αυτή την επανασύνδεσή του από το σημείο που είχε αφήσει πίσω του, την βελτίωσή του στο ανακουφιστικό τροχάδην.

     Η σειρά των δύο Αμαζόνων μας, εν συνεχεία, με την Χρυσούλα να βελτιώνει και αυτή τον ανακουφιστικό τροχασμό της και την Δήμητρα να "βαθαίνει" το "κάθισμά" της.

     Εκρηκτική η Χρυσούλα, έχει "συλλάβει" την ουσία του ανακουφιστικού και επιδίδεται σε παραλλαγές και ...Rondo Capriccioso, ;όχι βεβαίως του...Saint-Saëns, αλλά εντελώς δικής της ...μεταγραφής.

     Αυτή την σύνθεση φαντάσθηκε ο Ιδρυτής της Ομάδος όταν την είδε να ιππεύει και να ...γλωσσεύει όπως κατά κανόνα, αποκαλύπτοντας έναν γενναίο χαρακτήρα και μια φυσική ευγένεια που χαρακτηρίζει πραγματικούς πολεμιστές.

     Η γλυκύτατη Δήμητρα υπό την διδασκαλία του Κωνσταντίνου μας απαθανατίστηκε ως ένα "χάρμα ιδέσθαι" Αμαζόνος, με ένα έως ...ιδανικό "κάθισμα" σε ασκήσεις συραγωγέως.

     Εκπληκτικός Εκπαιδευτής, πια,  ο Κωνσταντίνος "ψυχανεμίζεται" σωστά και εξ αρχής τον συγκερασμό δυνατοτήτων και αναγκών Δασκάλου-Ίππου και μαθητή με αποτέλεσμα μια δεδομένη πρόοδο και για τους τρεις, αφού, σε αυτό το "παιγνίδι" όλοι μαθαίνουν, όλοι εκπαιδεύονται και πρώτη απ΄ όλους η Δήμητρα. Και ο παππούς, "επισυνδεδεμένος" με το νου αυτού του νεαρού ταλαντούχου Εκπαιδευτή όπως ο κοριός της παρακρατικής Ε.Υ.Π. με ...τηλεφωνικές συνδέσεις, κάθεται σε μιαν αναπαυτική γωνιά και παρακολουθεί ευδαίμων τον Κωνσταντίνο που άγει την Ομάδα και τους μαθητές μας με ασφάλεια προς την πρόοδο. όμως αυτός ο περίεργος παππούς που δε σέβεται καθόλου τα ...άσπρα του μαλλιά δεν κάθεται για πολύ στην αναπαυτική του πολυθρόνα σκεπασμένος με τη καρό κουβέρτα του αλλά, νάτος πετιέται και ξάφνου εφιππεύει κρατώντας το Τόξο, για να προετοιμάσει τον Ίππο για την Έφιππη Τοξοβολία.

     Αυτοί οι παππούδες που δεν έχουν επίγνωση ότι σε λίγο θα είναι ...εβδομήκοντα, είναι ό,τι πιο γραφικό σε ένα Ιππευτήριο μην έχοντας καταλάβει ότι, προϊόντος του χρόνου, είναι απαραίτητο να προκύπτει στον Άνθρωπο και μια κάποια ...ωρίμανση. Έτσι, ο σταθερώς παλιμπαιδίζων παππούς αυτής της Ομάδος, σήμερα "έκλεψε" από τα εγγονάκια του την πανέμορφη φοραδούλα και την έκανε να αγαπήσει ακόμη περισσότερο το Τόξο, το οποίο σύντομα θα "κελαδάει" πάνω από την ράχη της στα χέρια των Εφιπποτοξοτών μας.

     Και, επειδή όλη η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα ήταν δομημένη επάνω στον ανακουφιστικό τροχασμό, ο παππούς ευθυγραμμίστηκε με αυτό και εξετέλεσε την εξοικείωση του Τόξο σε ...ανακουφιστικό τροχασμό, κάτι πρωτότυπο για τους διεθνείς κανόνες της Έφιππης Τοξοβολίας. Όμως, είπαμε... Αυτός ο παππούς έχει, πια, το ...ακαταλόγιστο... 

     Ο επίλογος αυτής της διασκεδαστικότατης αλλά και ποιοτικότατης ημερίδος γράφτηκε με παππού και εγγονό να εξοικειώνουν την φοραδούλα με τον ήχο της παλλόμενης χορδής και τον αιφνιδιασμό της πτήσεως των βελών σε ένα κάτι τις για ...πιάνο με τέσσερα χέρια. Τα χέρια του παππού στην υπέροχη φοραδούλα και τα χέρια του εγγονού στο Τόξο, την χορδή και τα βέλη. Αυτό κι αν ήταν ...ρεσιτάλ... 

     Στο τέλος, το χαμόγελο του παππού πελώριο βλέποντας τις προόδους των εγγονών του και η ευτυχία του εμφανής στη φωτογραφία που του έκανε, αιφνιδιαστικά, η Χρυσούλα. Και αυτός που οι "καλοθελητές" λίγες ημέρες πριν τον ενεφάνισαν ως ...αγνοούμενο της πυρκαϊάς στο Μάτι, κάθε άλλο παρά έδειχνε ...πυρόπληκτος αλλά ...ευδαιμονέστατος εν μέσω ευδαιμόνων "Ελλήνων Κενταύρων". Και καταφέρνοντας να ελέγχουμε τα δυσμενέστατα "σημεία των καιρών" κατόπιν προσεκτικής εκτιμήσεως των συμπερασμάτων του κ. Χρήστου Άρχου, παρά την κρισιμότητα της διανυομένης περιόδου, το χαμόγελό μας προοιωνίζεται μόνιμον... Σ΄ αυτή την Ομάδα φαίνεται ανακαλύψαμε το "ευ ζειν" γενόμενοι όλβιοι έστω και εν μέσω δυστυχούντων άνευ λόγου και αιτίας...

ΑΙΩΝΙΑ ...ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΑ

     Τα πραγματικά σπουδαία πράγματα δεν "στραφταλίζουν" και δε ντύνονται με απστράπτουσες, φωσφοριζέ, πούλιες. Μπορεί να είναι ένα μικρού σχήματος, βιβλίο, όπως αυτό, με 352 "σοφές" σελίδες, πανόδετο και ταπεινό, που εκδόθηκε στη Γερμανία του 1939, του μοιραίου έτους που ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, γραμμένο για να παιδαγωγεί τις οικογένειες και με τα έσοδα των πωλήσεών του να προορίζονται για την ενίσχυση ενός ειδικού προγράμματος ενισχύσεως του λαού κατά την διάρκεια του χειμώνα. Τίτλος του "Η ΑΙΩΝΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ", εμπνευσμένος από την παραδοσιοκρατική θέαση της χώρας στην οποία εκδόθηκε και στο λαό της οποίας ήταν αφιερωμένο. Ο συγγραφέας του παρέλειψε διακριτικά να αναφέρει το όνομά του στο εξώφυλλο, όταν και ο Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" ξέχασε (ναι, ξέχασε!) κι εκείνος να αναγράψει το όνομά του στο εξώφυλλο του εκπαιδευτικού εγχειριδίου της Ομάδος μας, όταν προ χρόνων το συνέγραψε και το εξέδωσε. "Συμπτώσεις" μέσα στον χρόνο...

     Η προέλευση του βιβλίου αυτού είναι συγκινητική διότι προέρχεται από την Βιβλιοθήκη ενός από τα σημαντικότερα πνευματικά κέντρα της Ευρώπης και, βεβαίως, της Γερμανίας την οποία οι βάρβαροι σύμμαχοι μετά την είσοδό τους στην ηττημένη χώρα κατέκλεψαν κι εσύλησαν: Την Βιβλιοθήκη του ιστορικού κάστρου του Wewelsburg, όπου εκαλλιεργείτο η φιλοσοφική Παιδεία και ο υπερβατικός εσωτερισμός.

     Το μικρό αυτό βιβλίο αποθεώνει  τον Άνθρωπο εντάσσοντάς τον μέσα στην φυσική του κοιτίδα, την ίδια την Φύση και τους κανόνες της. Σ΄ αυτές τις 352  "σοφές" σελίδες τα δύο φύλα, από την γέννηση μέχρι τον θάνατο, αναπτύσσονται, και συνυπάρχουν αρμονικά σύμφωνα με την φυσική πρόνοια, χωρίς αντιπαλότητες, χωρίς δυσαρμονίες, χωρίς διαστροφικές αφυλότητες και παρά φύσει εκτροπές, τηρώντας αυτό που κάνει τον Άνθρωπο ευδαίμονα και όλβιο: την φυσική τάξη. 

     Αυτό το ταπεινό βιβλίο μας ξαναθυμίζει το μεγαλείο της μητρότητος η οποία, στις μέρες μας, περιφρονείται με παρένθετες διαστροφές και "άφυλα" πλάσματα τα οποία,  στα δεκατέσσερα,για να παρακολουθήσουν μία τηλεοπτική ταινία χρειάζονται γονική συγκατάθεση, ενώ για να αλλάξουν το φύλο τους  μπορούν να το κάνουν με μία απλή δήλωσή τους.

     Η αξία μιας πολυμελούς οικογενείας της οποία τα μέλη διατηρούν μεταξύ τους συνεκτικούς δεσμούς, η οικιακή θαλπωρή  και τα συναισθήματα αγάπης μεταξύ συγγενών, θεσμοί που σήμερα θεωρούνται ..."ακατανόητα" και "ξεπερασμένα", σ΄ αυτό το βιβλίο προβάλλονται με τον πρέποντα σεβασμό και αποτιμώνται ως ζωτικές δικλείδες ατομικής και κοινωνικής ευτυχίας.

     Ένα αφιέρωμα στη Φυσιοκρατία ως συμπαντικού νόμου και πλαισίου ζωής, το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου, ένα "παράθυρο" στην υγεία του Κόσμου οι σελίδες του για μία Κοινωνία όπου το αρσενικό και το θηλυκό διατηρούν τον φυσιοκεντρικό ρόλο τους χωρίς ιδιοπαθή μπασταρδέματα και παρά φύσει αλλοιώσεις...

     Πράγματι, η εκπληκτική εικονογράφησή του με χαρακτικά υψηλής αισθητικής, μιας υψηλής Αισθητικής η οποία υπήρξε και το γενικότερο "σήμα κατατεθέν" εκείνης της Γερμανικής ιστορικής περιόδου, μας μεταφέρει από μόνη της τα "μηνύματα" για ένα εθνικό και κοινωνικό "ευ ζειν"  ενός λαού που επιλέγει το "ζειν" αντί του "θνήσκειν".

     Αλλά, όταν επιλέγεις το "ευ ζειν" υπό την σκιά εκείνων των διεστραμμένων νοσούντων οι οποίοι μεθοδεύουν τον θάνατο των Κοινωνιών ο κουρνιαχτός του πολέμου παραμένει η μόνιμη απειλή των αγαθών προσδοκιών  κάθε λαού με διακύβευμα την ύπαρξή του. 

     Παρά ταύτα, στις ίδιες σελίδες υμνείται προφητικά και η Πολεμική Αρετή ως διαχρονική φυσιοκεντρική Αξία για την τελική νίκη της Ανθρωπότητος και των λαών οι οποίοι ποτέ και υπό καμία συνθήκη δεν θα πάψουν να αναζητούν το δικαίωμα της φυσικής επιβιώσεως κι εξελίξεώς τους όσο και εάν, εκ των πραγμάτων, είναι υποχρεωμένοι να συνυπάρχουν με τους διαστροφικούς τοκογλύφους της παραφυσικής "οικονομίας".  Γι αυτό και η νίκη του αγαθού είναι το μόνο βέβαιο!

     Για την αποθησαύριση του συγκεκριμένου βιβλίου από την διεθνή αγορά και την ευγενή προσφορά του στην Βιβλιοθήκη της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" και πάλι οφείλουμε χάριτες στον εξαιρετικό φίλο και πολλαπλώς συμπαραστάτη των "Ελλήνων Κενταύρων", Ιστορικό, κ. Γεώργιο Κοτζάμπαση. Και αυτό το μικρό αλλά ισχυρότατο έντυπο vade mecum, ολοκληρώνοντας τον "κύκλο" του κι επιστρέφοντας στην κοινότητα συγχρόνων φυσιοκεντριστών ομοδόξων με "Εκείνους" απ΄ όπου ξεκίνησε ένα "ταξίδι" πριν 73 ολόκληρα χρόνια, θα εμπνέει με διδάγματα υγιούς κοινωνικού βίου, διδάσκοντας ότι στο τέλος, έστω και μετά από περιπλάνηση οκτώ, σχεδόν, δεκαετιών, τα "πραγματα" αποκαθίστανται φυσιοκεντρικώς, αφού κανείς δεν μπορεί να σταθεί αντιμέτωπος με την ίδια την Φύση.

"ΣΑΝ ΤΟ ΛΙΒΑ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΣΠΑΡΤΑ..."

     Μπορεί ο εποχιακός λίβας να ..."καίει τα σπαρτά" ίσως και την ...Ανατολική Αττική, αλλά οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" δεν επιτρέπουν ούτε σ΄ αυτόν ούτε και σε κανέναν άλλο να τους "κάψει" μία Προπόνηση.

     Έτσι, παρά τον καύσωνα, τρεις θαρραλέοι -έως και ...πωρωμένοι- Τοξότες, στο γνωστό προπονητικό χώρο έδειξαν και πάλι την αγάπη τους στη Παραδοσιακή Τοξοβολία, αλλά και τις τοξευτικές τους ικανότητες.

     Σε μια Προπόνηση με ένα ασκησιολόγιο "κόντρα στη φορά της γης", όπως σημειώνει στην Αναφορά του ο επικεφαλής του Παραρτήματος, Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης, βασισμένο στην 'όπισθεν κίνηση", μια σειρά τοξεύσεων απέδειξε ότι ο καύσωνας δεν βλάπτει καθόλου την ...ευστοχία.

     Με "προσκοπική" εμφάνιση οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοι, προς αντιμετώπιση των υψηλών θερμοκρασιών, κατάφεραν να διατηρήσουν τον "καλό εαυτό" τους και να καταρρίψουν με ακρίβεια σκανδαλώδη, θα λέγαμε, τους ιπτάμενους στόχους του προπονητικού τους προγράμματος.

     Εύγλωττο το οπτικοακουστικό υλικό, μιλά μάλλον για μια έκπληξη ποσοστού επιτυχίας κρινομένου εκ των καιρικών συνθηκών που κάθε άλλο παρά, σε τέτοιες περιπτώσεις, ευνοούν την αυτοσυγκέντρωση και την ταχύτητα αντιδράσεων.

     Όχι μόνον από αυτή τους την "θερμή" Προπόνηση αλλά από όλο το μέχρι σήμερα παραγόμενο έργο τους, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" διδάσκουν προπονητική τακτική στην Παραδοσιακή-Ενστικτώδη Τοξοβολία και, ασφαλώς, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτά τα διδάγματα είναι έτοιμη να τα αξιοποιήσει με την νέα Προπονητική Περίοδο (ΙΑ') που θα ξεκινήσει από 1ης Σεπτεμβρίου.