ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ 

ΜΕ ΤΟΝ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ

     Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την Άνοιξη, αλλά όπως διαπιστώθηκε ...τρία, ναι! Σήμερα στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" μετά από αρκετά χρόνια, στον ίδιο χώρο που κάποτε ο Ιδρυτής αυτής της Ομάδος έσπειρε τους σπόρους του, σήμερα ο ίδιος θα μας απολαύσει από το φωτογραφικό υλικό, γιατί, δυστυχώς, μία οικογενειακή του υποχρέωση των κράτησε μακριά μας. Κι έτσι, θα δει εδώ να "φυτρώνουν" και να "καρποφορούν" οι αλλοτινοί καρποί του.

     Εάν κάποιος αναγνώστης παρακολουθώντας μας τόσα χρόνια μας ρώταγε αν έχουμε κάποιο γούρι ή κάποιο μυστικό καλοτυχίας, εμείς θα του απαντούσαμε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο και δεν αρκούμαστε στην μοίρα για να πετύχουμε τον σκοπό μας, αλλά κινούμαστε κάτω από ένα κοινό όραμα και ένα ομαδικό πλαίσιο για να τον επιτύχουμε.

     Γι’ αυτό, λοιπόν, ασχέτως αν σήμερα ξεκινήσαμε από τον ίδιο δρόμο με τους μαθητές μας και περάσαμε από διαφορετικά μονοπάτια για τον καθένα, καταλήξαμε  όμως και με τους δύο στον ίδιο προορισμό ο οποίος δεν είναι άλλος από την Έφιππη Τοξοβολία!

     Έτσι παρόλο που οι δύο Μαθητές ξεκίνησαν με κοινή διδασκαλία εκμαθήσεως δια συραγωγέα, προκειμένου να εξοικειωθούν με τους βηματισμούς του Ίππου τους, ο Γεώργιος βρέθηκε σήμερα με ένα Τόξο στο χέρι έτσι ώστε να εστιάσει στην βελτίωση των βολών του και όχι στον ‘’χειρισμό του Sepp’’,

     Ενώ με την Χρυσούλα εμβαθύναμε ακόμα περισσότερο στις ασκήσεις Γυμνιππευτικής μιας και έχει ζητήσει από τον Εκπαιδευτή της μέχρι και πρόγραμμα γυμναστικής έτσι ώστε αναπτύξει τις ικανότητές της επάνω σε αυτό το αντικείμενο.

     Όμως εδώ ένας αναγνώστης μας θα έφθανε στο σημείο να διαπιστώσει πως το τυχαίο όντως δεν υφίσταται διότι και με τους δύο μαθητές ασχέτως των συνθηκών τα μαθήματα τους συνεχίστηκαν ακριβώς από το σημείο που είχαν μείνει και όλες οι ασκήσεις γίνονται υπό προοδευτικές μεθόδους διδασκαλίας προάγοντας τους στο επόμενο γι’ αυτούς σκαλοπάτι.

     Προχώρησαν Ίππος, Εκπαιδευτής και μαθητές και μαζί άφησαν το περίκλειστο για να καταλήξουν στον κοινό τους προορισμό.

     Ξεκινώντας ξανά μεθοδικά, ο Γεώργιος πέρασε πολύ σύντομα από τοξεύσεις σε βάδην, σε τροχάδην και έφτασε σε σημείο του όχι απλά να εγκαινιάσει το Ιππευτήριο στην Έφιππη Τοξοβολία ρίχνοντας μονάχα ένα βέλος αλλά δύο σε μία διαδρομή!

     Μένοντας απόλυτα ικανοποιημένος ο Εκπαιδευτής του πανηγύριζε δίχως να το δείξει στον μαθητή του, γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενα του ‘’μπορούσε και καλύτερα’’ και τον έστειλε ξανά στην διαδρομή για να του αποδείξει πως δεν ήταν απλά τυχαίο…

     Κάνοντας το πράξη για άλλη μια φορά ο Γεώργιος εκμυστηρεύτηκε στον Κωνσταντίνο ‘’είχες δίκιο τελικά δώσε μου και ένα τρίτο’’ και κάπου εδώ τον σταμάτησε για να τον συγχαρεί για τα όσα κατάφερε σήμερα.

     Όμως, όπως είπαμε και στην αρχή, "ένα χελιδόνι δεν φέρνει την Άνοιξη", και γι’ αυτό ήρθε και η σειρά της Χρυσούλας, η οποία βέβαια εάν αφήσει το πόδι από το φρένο μετά δύσκολα σταματάει..

μιας και ήθελε απλά μια μικρή ώθηση προκειμένου να αποδείξει στους άντρες τις ομάδας πως δεν πρέπει να υποτιμάνε καθόλου το γυναικείο φύλο.

     Κατευχαριστημένος και ο Κωνσταντίνος από τους μαθητές του σήμερα δεν παρέλειψε και αυτός με την σειρά του να απολαύσει τους ωραίους βηματισμούς του Sepp τοξεύοντας από την ράχη του.

     Υποδεχθήκαμε σήμερα την Άνοιξη με τον ωραιότερο τρόπο και υποσχόμαστε στους αναγνώστες μας να απολαμβάνετε περισσότερο υλικό και δράση αφήνοντας πίσω τους παλιούς χειμώνες.

Εφιπποτοξοτικά!

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης,

Αρχηγός Ομάδος.

Μόνη ένσταση του Ιδρυτή της Ομάδος το είδος των πουλιών. 
δεν βλέπω 'χελιδόνια" αλλά ...αετογέρακα.
Α.Η.Κ.

ΤΟ "ΟΡΑΜΑ" ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

     Για τον "παθιασμένο" Εκπαιδευτή, κάθε μάθημα έχει ως αφετηρία του ένα "όραμα", δηλαδή, μιαν "οροφή" στην οποία πρέπει να καταλήξει και για την οποία προηγείται προσεκτική "σχεδίαση" πολύ πριν ξεκινήσει το μάθημα.

     Ο Σταύρος μας είναι γενναίος χαρακτήρας αλλά, δυστυχώς, έχοντας υποστεί πολλές επεμβάσεις κατόπιν τροχαίων ατυχημάτων, ούτε η σωματοδομή του, ούτε η ευκαμψία του συνωδά τη ηλικία, τον βοηθούν να σταθεί άνετα επάνω στον Ίππο. Κι όμως, στην Ιππασία δεν υπάρχουν "χαμένες περιπτώσεις" και σήμερα, αυτό επαληθεύτηκε.

     Μια μικρή διαδρομή διαγωνίων βαλβίδων χαμηλού ύψους ήταν το σημείο αναφορά του σημερινού μαθήματος. Και ο Σταύρος, αφού ρυταγώγησε κατά την εισαγωγή του μαθήματός του επί του στίβου, κατόπιν του ζητήθηκε να διέλθει υπεράνω αυτής της διαδρομής ρυταγωγώντας τον Ίππο σε βάδην και τροχασμό ενώ του υπεδείχθη να παρατηρεί ότι ο Ίππος του, διερχόμενος υπεράνω των υπερυψωμένων βαλβίδων ήταν τόσο ελεγχόμενος ώστε ούτε καν έδειχνε να πηδά το ο,τιδήποτε.. Προς τι αυτό;  Μα, είπαμε, "όραμα". Κάπως έτσι ο Σταύρος μας εφίππευσε...

     Σ' αυτό το τέταρτο, μόλις, μάθημά του, ο αρχάριος Σταύρος, εν συνεχεία, διδάχθηκε ένα χειριστικό "ραφινάρισμα" της διευθύνσεως του Ίππου του επί εναλλασσομένων κύκλων, στάσεων και εκκινήσεων.

   

     Και για μεγαλύτερη σιγουριά αποτελεσματικής διευθύνσεως, ο μαθητής εξετέλεσε και "σερπαντίνες" τις οποίες κατέγραψε ο φακός για να απολαύσουμε την ακρίβεια εκτελέσεως αλλά και την ήδη βελτιωθείσα ευκαμψία του, ουσιαστικώς, πολυτραυματία μαθητή. 

     Δια των συνεχών διευθυντικών επαναλήψεων, σιγά-σιγά, ο Σταύρος υπεβοήθησε την μυική "μνήμη" να εντοπίσει ακόμη περισσότερα "μυστικά" ισορροπίας ανακαλύπτοντας από μόνος του και χωρίς καμία υπόδειξη από πλευράς του Εκπαιδευτή του, του κανόνος του "Ώμου, εντός" τον οποίο, ασυναισθήτως, εφήρμοσε και όχι μόνον...

     Κατάφερε να βελτιώσει την προς τα πίσω κλίση του κορμού του βαθαίνοντας το "κάθισμά" του κι έτσι να αποκτήσει περισσότερην ευστάθεια.

     Τώρα ο Σταύρος είχε μυηθεί ακόμη περισσότερο ώστε να υλοποιηθεί το ..."όραμα" αυτού του μαθήματος με την επιστροφή του μαθητή στην διαδρομή των υπερυψωμένων διαγωνίων βαλβίδων όπου του ζητήθηκε να τις διέλθει επί ευθείας και πάνω από το χαμηλότερο ύψος τους.

     Κατόπιν, ο Σταύρος εξετέλεσε διελεύσεις διερχόμενος επί ευθείας και πάνω από το υψηλότερο ύψος τους.

     Τέλος ο μαθητής διήλθε υπεράνω διαδρομής βαλβίδων επί γης με το ένα χέρι στην ανάταση και το "όραμα", βήμα με βήμα και με εκπαιδευτική προοδευτικότητα και μεθοδικότητα είχε υλοποιηθεί. Ποιο ήταν αυτό; Η συγκρότηση μιας πρώτης εισαγωγικής ενσυναισθήσεως, μυητικής, στην υπερπήδηση εμποδίων. Και ο Σταύρος, στο τέλος του μαθήματος αυτό το είχε κατακτήσει.

     Τεκμήριο των αποτελεσματικών προσπαθειών του κάθε μαθητή μας το ...παντελόνι του, με τα ίχνη της τριβής του επί του Ίππου. Αυτά τα ίχνη τα χαιρόμαστε πάντοτε γιατί επικυρώνουν την όλη προσπάθεια.

     Μπορεί ο Σταύρος, όπως και όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" να μην προορίζονται για την Υπερπήδηση Εμποδίων, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κατέχουν και την δεξιότητα αυτού του ιππικού δόγματος.

     Και η Ομάδα αυτή απέδειξε ότι δεν υστερεί σε κανέναν ιππικό τομέα.

     

     Μία νεαρή, νεόλεκτη, διετής φοράδα, στην συνέχεια, ήταν η χαρά μας σε εργασία εδάφους.

     Πλάσμα ευγενέστατο, ευφυέστατο, συνεργασιμότατο, όπως όλοι οι Ίπποι οι οποίοι "εισπράττουν" την αγάπη και τον σεβασμό του Ανθρώπου, η νεόλεκτη, αυτή, φοράδα, καθ΄ όλη την διάρκεια της εκπαιδεύσεώς της στην συραγώγηση συμπεριεφέρθη ως ο νοημονέστερος Άνθρωπος.

     Και στο τέλος της υπέροχης εμπειρίας αυτό το τετράποδο "κόσμημα" ...εισέπραξε τα "δέοντα", όπως όλα τα ομοειδή της πλάσματα που αποσπούν την ευγνωμοσύνη και την αγάπη μας για όσα ανεκτίμητα μας προσφέρουν.

     Συνεχίζοντας τη δουλειά που είχε ξεκινήσει η μαθήτρια Μαριλένα έτσι ώστε να επανέλθει γρήγορα και αποτελεσματικά στην Έφιππη Τοξοβολία, τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες και τον χορό, όπως εκείνη έχει εκφράσει ότι ποθεί, αναπτύξαμε το ασκησιολόγιο της έτσι ώστε να καταφέρει η ίδια να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Kαι ένα βήμα παραπέρα είναι το λιγότερο που θα πρέπει ένας μαθητής να καταφέρνει να προχωράει σε κάθε μάθημά του, έτσι ώστε ο κόπος του να μην πηγαίνει χαμένος.

     Η Μαριλένα αφού γνωρίστηκε με ένα καινούριο πάλι για εκείνη Ίππο σήμερα, αμέσως εφίππευσε ώστε να εκτελέσει μερικές προθερμαντικές ασκήσεις που τις υπέδειξε ο Εκπαιδευτής της, χρησιμοποιώντας σέλα, συραγωγούμενη βεβαίως από τον ίδιο.

     Εν συνεχεία, η Μαριλένα αφίππευσε από τον «μικρούλη» με τη σέλλα, και αμέσως ανέβηκε στον πλέον γνωστό μας Sepp, άνευ στομίδος, σέλας και γενικώς «άνευ»…

     Προχωρήσαμε, σε ασκήσεις εμβαθύνσεως καθίσματος και σωστής, κάθετης στάσης του σώματος, σε ασκήσεις διευθύνσεως αλλά και σωστού κρατήματος των ηνιών, που φαίνεται πως έχει ανάγκη η μαθήτρια, καθώς προ ολίγων μηνών σχεδόν δε χρειαζόταν καν να τις χρησιμοποιήσει, και κατά συνέπεια η μνήμη της πρέπει να αποκατασταθεί.

     Η Μαριλένα αφού έλυσε και έδεσε τις ηνίες εν κινήσει και εφόσον «ξεκλείδωσε» πάνω στον Sepp, τρόχασε αρκετές φορές επί του στίβου, κάνοντας τοξευτικές προσομοιώσεις…

     Και, ολοκληρώνοντας με μια καλπαστική έξοδο, η Μαριλένα απέδειξε πως επανήλθε δυναμικά.

Mάριος Ευθυμιάδης 

Εκπαιδευτής

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Εφοδιασμένος με τις γνώσεις και τις ικανότητες του Διμήνου Σχολείου Ιππικής [2012] ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος", Εφιπποτοξότης Γεώργιος Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, δίνει την προσωπική του μάχη για την ανάπτυξη της Σχολής του εκπαιδεύοντας στην Έφιππη Τοξοβολία Ίππους οι οποίοι του προσφέρονται από μία ευγενή εντόπια Ιππαγωγό.

     Ο δικός μας Ιφικράτης, ιππεύοντας και τοξεύοντας σε έναν ιδανικό χώρο από πλευράς φυσικότητος δεν παραλείπει να προετοιμάζει τους προσφερόμενους Ίππους για μία αποστολή η οποία, από μόνη της, αποτελεί την καλύτερη εκπαίδευση για τα αγαπημένα μας τετράποδα τα οποία καθιστά ευχείριστα και πειθαρχημένα ακόμη και στον διασκελισμό. 

     Έτσι, ο Ιφικράτης, μοναχικός καβαλάρης σε μιαν υπέροχη Κοιλάδα, συνεχώς ανεβαίνει "σκαλοπάτια"  εκπαιδευόμενος και εκπαιδεύοντας μιας και η εκπαιδευτική αλληλεπίδραση σ΄ αυτές τις περιπτώσεις είναι δεδομένη.

     Και, η κατάληξη αυτών των συχνών εφίππων "εξορμήσεων" του Ιφικράτη είναι, βεβαίως, η Έφιππη Τοξοβολία.

     Το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" έχοντας ήδη αξιοσημείωτη δράση στην Παραδοσιακή Τοξοβολία, με την ευγενή προσφορά των Ίππων της φίλης Ιππαγωγού και τις ατομικές προσπάθειες του επικεφαλής του Ιφικράτη, αποκτά και την δυναμική της Ιππικής, κάτι που όλοι παρακολουθούμε με ενδιαφέρον και ολόθερμες ευχές για καλήν επιτυχία.

ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ 

ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ …

     Το Σάββατο που μας πέρασε ξεκίνησε λίγο απότομα για τον Αρχηγό και τον Υπαρχηγό των Ελλήνων Κενταύρων. Στις 08.00 πετάχτηκαν αλαφιασμένοι από τα κρεβάτια τους ακούγοντας τον ήχο από το χαλάζι που χτύπαγε με μανία τα παράθυρα τους. Ο Εφιπποτοξότης Γεώργιος, που προσφάτως ανέλαβε χρέη Υπαρχηγού, και είχε επιφορτιστεί με το καθήκον της σημερινής προπόνησης καθώς η ώρα περνούσε και τόσο ο καιρός όσο και τα συχνά καιρικά δελτία προμήνυαν κακοκαιρία τηλεφώνησε στον Αρχηγό Κωνσταντίνο για να συζητήσουν αν θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί η εβδομαδιαία Προπόνηση.

     – Ακόμα και αν σταματήσει η βροχή, το βρεγμένο χώμα θα είναι πρόβλημα, είπε ο Γεώργιος

     – Άπαξ και σταματήσει η βροχή, η Προπόνηση θα γίνει κανονικά ! απάντησε ο Κωνσταντίνος !

     Η θέληση και η επιμονή των Κενταύρων τους δικαίωσε για άλλη μια φορά και ο ήλιος έλαμψε πάνω από την Αττική και ειδικότερα το κέντρο των Αθηνών όπου πραγματοποιούν τις Προπονήσεις τους. Ο Ιδρυτής της Ομάδος καλωσόρισε τον νέο Υπαρχηγό και του ευχήθηκε καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα. Ο Εφιπποτοξότης Γεώργιος υποσχέθηκε ότι θα τιμήσει τόσο τη θέση που ανέλαβε όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο που του την εμπιστεύτηκε. Και βεβαίως, τον προκάτοχο και αγαπημένο φίλο του, Εφιπποτοξότη Μάριο, ο οποίος διετέλεσε με επιτυχία Υπαρχηγός τον τελευταίο χρόνο.

     Στο προπονητικό κομμάτι, η αγαπημένη μας Χρυσούλα ανέλαβε την προθέρμανση των Συνασκουμένων για τις απαιτητικές ασκήσεις που θα καλούνταν να εκτελέσουν. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η αγάπη της Χρυσούλας για την τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας δεν περιορίζεται σε μια εβδομαδιαία Προπόνηση αλλά επεκτείνεται σε πολλές εκφάνσεις του καθημερινού της βίου. Το Σάββατο κατέφτασε στο χώρο προπόνησης 2 ώρες πριν το προβλεπόμενο ζητώντας από τον Κωνσταντίνο να της δείξει κάποιες ασκήσεις ώστε να βελτιώσει τις ικανότητες τόξο στην τοξοβολία όσο και στην ιππασία. Παρά την κούραση της, η όρεξη της για προπόνηση ήταν για άλλη μια φορά φανερή στο πρόσωπό της. 

     Αφού πραγματοποίησαν τις προθερμαντικές βολές οι Συνασκούμενοι, ξεκίνησαν οι προγραμματισμένες ασκήσεις. Το πρόγραμμα αυτού του Σαββάτου περιλάμβανε ασκήσεις ταχείας όπλισης και ταχυβολίας.

     Οι πρώτες δύο ασκήσεις δεν περιλάμβαναν βολές με το τόξο. Στην πρώτη άσκηση οι Συνασκούμενοι εξασκήθηκαν στην εγκαθίδρυση του βέλους στην χορδή σε στάση, βελτιώνοντας βαθμιαία τον χρόνο όπλισης. Μόλις ο Αρχηγός Βολής, έκρινε ότι όλοι είχαν φτάσει σε μια ικανοποιητική ταχύτητα προχώρησε στην δεύτερη άσκηση …

… κατά την οποία έπρεπε η όπλιση του Τόξου να γίνει σε κίνηση, ειδικότερα μάλιστα σε δεξιόστροφο κύκλο.

     Και επειδή οι ασκούμενοι δεν συνάντησαν καμιά δυσκολία, ο Γεώργιος έκρινε πως ήταν ώρα να αρχίσουν οι βολές. Συνεχίζοντας τον δεξιόστροφο κύκλο ξεκίνησαν να ρίχνουν από ένα βέλος κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από το στόχο. Όλοι οι Συνασκούμενοι είχαν καλά αποτελέσματα σε αυτή την άσκηση. Είτε επρόκειτο για έναν έμπειρο και ικανότατο Τοξότη όπως ο Πρωτεσίλαος …

… είτε επρόκειτο για τον 13χρονο Ορφέα ο οποίος από την πρώτη του προπόνηση έδειξε ότι μπορεί να τοξεύσει σε κίνηση (στη δεύτερη απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν το αποτέλεσμα αυτό) …

… είτε επρόκειτο για τον Συνασκούμενο Δημήτριο ο οποίος μετά από χρόνια απουσίας από την Τοξοβολία εκμεταλλεύτηκε την ολιγοήμερη παραμονή του στην Ελλάδα για να ασκηθεί ξανά στην Παραδοσιακή Τοξοβολία.

     Και το αποτέλεσμα φάνηκε με μόνο δύο βέλη να φεύγουν εκτός στόχου !

     Η άσκηση συνεχίστηκε με τον Αρχηγό Βολής να ζητάει αυτή την φορά τόξευση σε αριστερόστροφο κύκλο, κάτι που αποτελεί επιπρόσθετη δυσκολία στην απλή τόξευση σε κίνηση. Σε αυτή την κίνηση ο τοξεύων πρέπει είτε να προσεγγίσει το στόχο περπατώντας προς τα πίσω …

… είτε να πραγματοποιήσει μια στροφή 180° μοιρών περνώντας μπροστά από το στόχο. Ο Γεώργιος άφησε το ελεύθερο στους ασκούμενους να χρησιμοποιήσουν όποια από τις δύο τεχνικές προτιμούσαν.

     Η εβδομαδιαία Προπόνηση ολοκληρώθηκε με τους Κενταύρους ξανά στη Γραμμή Βολής να τοξεύουν όλοι μαζί σε στάση πλαγίας. Και αν με το πέρας της Προπόνησης ο Εφιπποτοξότης Γεώργιος άκουσε πολλά ‘’ευχαριστώ’’ από τους Συνασκουμένους του στην πραγματικότητα ήταν εκείνος που ένιωθε ευγνώμων για την προσοχή, την σοβαρότητα και την αφοσίωση που έδειξαν όλοι τους κατά τη διάρκεια της Προπόνησης. Σε μια χώρα ομαδικής παράκρουσης, επίδειξης βαρβαρότητας, οικονομικών σκανδάλων και ημιμαθών που θεωρούν τους εαυτούς τους παντογνώστες είναι ευτυχία να βλέπεις έστω λίγους ανθρώπους να μπορούν να επικοινωνήσουν, να αναπτύξουν τις ικανότητες τους και να συνυπάρξουν αρμονικά.

Γεώργιος Μυλωνόπουλος

Υπαρχηγός  Ομάδος