ΜΕ ΤΟΛΜΗΝ ΑΝΤΛΗΣΕΩΣ…

 

ΜΕ ΤΟΛΜΗΝ ΑΝΤΛΗΣΕΩΣ…

     Το υπερ-εκτιμημένο «αφήγημα» του τεκτονισμού (μασονίας) το οποίο, αφού πέρασε από ένα απόγειο ερμητικής «σημαντικότητος» αιώνων στον σημερινό εκφυλισμό της πάνδημης «φανερότητος», εκφυλίζεται στις ημέρες μας σε αυτοσχέδια ιδιωτικά «μαγαζάκια» στα οποία καθένας ανιπτόπους παριστάνει τον «μέγιστο» και «κραταιό» χορηγώντας … «διπλώματα», διδάσκει ότι η επικαιροποίηση της ανθρώπινης προόδου συνεπάγεται αναθεώρηση ιδεολογικών συρμών σε βαθμό πλήρους ανατροπής.

 

     Έτσι, είναι χαρακτηριστικό και το «ξεχείλωμα» της δημοκρατικότητος η οποία αποτελούσε και το βασικό πλαίσιο του διεθνούς τεκτονισμού, όπως αυτό προκύπτει, π.χ., από την καταφρονητική αναφορά του εσωτεριστή Michel Monnerau στον πρόλογο του τεκτονικού συγγράμματος «Για το Ερυθρό Ρόδο και τον Χρυσό Σταυρό» του Jean-Pierre Giudicelli de Cressac Bachelerie.

     Σ’  αυτό το καλώς τεκμηριωμένο σύγγραμμα περί Αλχημείας, Ερμητισμού και Μυητικών Ταγμάτων(...) του σημαντικού Γάλλου συγγραφέως που γεννήθηκε στα Ατλαντικά Πυρηναία (Pau) και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους γνώστες των τεκτονικών παραδόσεων, ο Michel Monnerau, στον πρόλογό του, όχι μόνον επικαλείται θετικότατα τοποθετήσεις του μεγάλου Φασίστα διανοητή (και αντι-τέκτονος) Julius Evola, αλλά και σημειώνει ευθαρσώς:

ενώ, εν συνεχεία, δείχνει και το αντι-τεκτονικό αποκορύφωμα του προσανατολισμού του με μία φράση η οποία, επ΄ ουδενί, συνάδει με την τεκτονική …δημοκρατικότητα:

     Εν τέλει, ο προλογίζων Michel Monnerau καταλήγει με έναν σοφόν αφορισμό:

     Πράγματι, στο Σύμπαν δεν υπάρχουν αποτυχίες, αλλά μόνον ε μ π ε ι ρ ί ε ς, μόνον μαθήματα τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει κάθε σκεπτόμενος και, κυρίως, κάθε αμερόληπτος στοχαστής ο οποίος δεν δεσμεύει εαυτόν με ανθρωποκατασκεύαστα «δόγματα» - παρωπίδες τα οποία καλλιεργούνται τεχνηέντως από τις δημοκρατικές κομματο-μηχανές μαζικής αποβλακώσεως τις οποίες απορρίπτει και η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία δεν διστάζει να μελετήσει ακόμη και ένα τεκτονικό σύγγραμμα το οποίο συνιστά ο Michel Monnerau αντλώντας, από αυτό, ό,τι θετικό διότι κάτι θετικό από παντού μπορεί να αντληθεί!

     Και αυτή η, άνευ παρωπίδων, «τόλμη αντλήσεως» κάθε αγαθού η οποία αποτελεί κανόνα στους «Έλληνες Κενταύρους», είναι κάτι το οποίο συνιστούμε, ώστε οι «εμπειρίες» να αναδεικνύονται ολοένα και σε πολυτιμότερες, επ΄ αγαθώ του Πολιτισμού. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ 2/5/2023:

     To παραπάνω μήνυμα στάλθηκε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση από φίλο αναγνώστη ο οποίος φαίνεται να εντάσσεται (νυν ή και τέως...) στον τεκτονισμό (μασονία) με ...έσωθεν εμπειρία.

     Όντως, σε όσους ενδιαφέρονται για το "φαινόμενο" και διαθέτουν ενημέρωση, ανέκαθεν ο τεκτονισμός αποτελούσε ένα κύκλωμα προωθήσεως ιδιοτελών ατομικών συμφερόντων υπό την επίφαση μιας δήθεν "πνευματικότητος", ένα "κύκλωμα" ψυχοπαθών εξουσιαστών οι οποίοι υπό έναν "μυστηριακό" μανδύα στολίζονταν με τίτλους και παράσημα προς κοινωνικήν αναρρίχηση κι εκμετάλλευση αφελών κοινωνιών.

     Και είναι δεδομένο ότι σε μία ευνομούμενη κοινωνία είναι παράνομα όλα αυτά τα μυστικά  "λαγούμια" που κρύβονται υπό ψευδεπίγραφες ταμπέλες "φιλανθρωπικών ιδρυμάτων" με θεσμοθετημένα άβατα κοινωνικού ελέγχου! Γι αυτό και η απαγόρευση της λειτουργίας τους είναι η ελάχιστη εγγύηση για το ευνομούμενο μιας κοινωνίας κι ενός κράτους Δικαίου το οποίο δεν μπορεί να ανέχεται στο απυρόβλητο μυστικές φατρίες, μυστικές κλίκες, μυστικές συμμορίες κλπ... Και όσο μια κοινωνία ανέχεται παρόμοια μυστικά και ανεξέλεγκτα "στεγανά" χάνει τον τίτλο της "ευνομούμενης" αφού την διοικούν ακόμη και ανώτατοι δικαστικοί εντεταγμένοι σε απόκρυφους μηχανισμούς...διατηρώντας σε λειτουργία  π α ρ α δ ι κ α σ τ ι κ ά  κυκλώματα επί ..."εσωτεριστικώ" προσχήματι!

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΖΕΝ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΖΕΝ

JULIUS EVOLA

  Η κοινωνία των γραικύλων στιγματίζεται από δύο, προφανέστατα, αλληλένδετα χαρακτηριστικά, αφ΄ ενός, ως η πλέον αστοιχείωτη της Ευρώπης, αφ'  ετέρου, ως η ...υπεράγαν ...αντιφασιστική! Και είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια τέτοια κοινωνία η "ευφυία" των μαζών φθάνει μέχρι σημείου να υπηρετεί, ανυποψίαστα, την διαιωνιζόμενη επικυριαρχία των εκμεταλλευτών της, νομίζοντας, μάλιστα, ότι δικαιούται να πανηγυρίζει για "νίκες" που συνιστούν οικτρές ήττες, όπως τούτες τις ημέρες που οι αριστεροί "οδοκαθαριστές" του δεξιού κράτους αγωνίζονται με ...αυταπάρνηση "ναρκαλιευτή" υπέρ της ενισχύσεως των, οσονούπω,  εκλογικών ποσοστών των δεξιών ταξικών εχθρών τους!

     Απαθείς και απολαμβάνοντες την περιρρέουσα παραφροσύνη των ηλιθίων, οι "Έλληνες Κένταυροι", με αυτοσεβασμό, επιμένουμε στην αυτοβελτίωσή μας επικεντρωμένοι στο καθήκον της αφυπνίσεώς μας εν μέσω μιας πανδημίας πνευματικής παρακμής και, τούτο το επιχειρούμε αδιαλείπτως και παραλλήλως με την εφιπποτοξοτική δράση μας, αυτοκαλλιεργούμενοι, μελετώντας και διαλογιζόμενοι, την φορά αυτή δε, ανατρέχοντας στην "Διδασκαλία της Αφυπνίσεως" του κορυφαίου φιλοσόφου των μεταπολεμικών χρόνων Julius Evola και μελετώντας το διδακτικότερο κεφάλαιό της "Μέχρι το Ζεν".

Ο Μεταφραστής Κωνσταντίνος Μαλεβίτης

     Ένας "δικός μας Άνθρωπος" (ικανότατος Ιππέας και Τοξότης) ο μεταφραστής του δυσκολότατου αυτού κειμένου το οποίο ο ίδιος εξέδωσε συντονίζοντας και την Εβολιανή Κοινότητα της Ελλάδος, ο Κωνσταντίνος Μαλεβίτης, μας προσφέρει μια συναρπαστική πνευματικήν άσκηση 310, μεστών, σελίδων, εκ των οποίων οι, εν συνεχεία παρατιθέμενες 14 αποτελούν το κεφάλαιο που παρουσιάζουμε εδώ. 

     Στο εμπνευσμένο σημείωμά του, ο Μεταφραστής Κωνσταντίνος Μαλεβίτης, επισημαίνει:

     "Ο άνθρωπος έρχεται σε αντιπαράθεση με τον ίδιο του τον εαυτό και την εξαρτημένη φύση της ύπαρξής του. Μπαίνει σε μία μάχη καθημερινή, χωρίς ανακωχή, σε έναν ηρωικό αγώνα πνευματικού είδους . Προτιμάει να πεθάνει μαχόμενος για την πραγμάτωση της ύστατης κορύφωσης, παρά να ζει νικημένος. Περπατάει το μονοπάτι της αφυπνίσεως, κατευθυνόμενος προς την φώτιση. Το μόνο που έχει πλέον σημασία είναι η κάθε στιγμή. Έχει αποκτήσει έλεγχο επί του εαυτού του, διακατέχεται από επίγνωση, γαλήνη, αταραξία και αξιοπρέπεια. Katam karaniyam-Θα γίνει αυτό που ήταν να γίνει."  

 

     Ας δώσουμε λοιπόν, κατά την διάρκεια του σύντομου βίου μας, την πρέπουσα έμφαση στην επίγνωση, την γαλήνη, την αταραξία και, κυρίως, την αξιοπρέπεια, κάτι για το οποίο μας ευνοεί η ενασχόλησή μας με την Πολεμική Τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας ώστε, αδιαφορώντας για τα ανθρωποσκύβαλα τα οποία αφανίζονται, αλληλοσπαρασσόμενα γύρω μας, εμείς να κατευθυνόμεθα προς την φώτιση!

     Και στο διάβα του μονοπατιού της αφυπνίσεώς μας ας μας συνοδεύουν στίχοι, όχι σαν εκείνους του ψυχανώμαλου περιθωριακού  για τον οποίο αλληλοδιαγκωνίζονται τα ανθρωποσκύβαλα στους δρόμους, αλλά στίχοι σαν αυτούς, του ευγενούς Ιάπωνος Οτόμο νο Γιακαμότσι (716; - 785) που θεωρείται ο δημιουργός της ανθολογίας "Μανιοσού" (συλλογή δέκα χιλιάδων φύλλων) μέσα στην οποία περιέχονται περισσότερα από πεντακόσια δικά του ποιήματα ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και λαμπρά πεντάστιχα ποιήματα τριάντα μιας συλλαβών (τάνκα):

Γρήγορη και φευγαλέα

Η επίγεια ζωή!

Γι' αυτό θέλω να διαλέξω

Της χαράς βουνίσιο ρέμα

Δρόμο ειλικρινή κι αληθινό...

     Ωστόσο, οι κομπάρσοι της δικής μας καθημερινότητος, τα ανόητα ανθρωπάρια τα οποία θα θορυβούν ως αδειασμένα τενεκέδια μέχρι τον οριστικόν αφανισμό τους, ας μη ταράζουν την σταθερότητα του μονοπατιού μας προς τη φώτιση κι ας τους συγχωρήσουμε την επιλογή τους να χαθούν στη σκόνη των πεζοδρομίων που εναπόθεσαν τις προσδοκίες τους. Εμείς ας κρατήσουμε εκείνο το αισιοδοξότατο "Katam karaniyam" (Θα γίνει αυτό που ήταν να γίνει) όπως μας το σημείωσε ο Κωνσταντίνος Μαλεβίτης, έχοντας κατά νου το αλάνθαστο των φυσικών επιλογών!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

"VOLANCIE"

Julius Evola

     Πραγματικά σπουδαία η εφιπποτοξοτική διαδικασία και προνομιούχοι της ζωής όσοι την υπηρετούμε! Μία αλληλουχία ψυχωφελών διαδράσεων με την Φύση και τον εαυτό μας τα "καρέ" που την συνθέτουν και ένα βασικό, εξ αυτών, που την "σπονδυλώνει" η κατίσχυση της θελήσεως η οποία, αν και καθοριστική για τα επιτεύγματα της ζωής του Ανθρώπου, συνήθως, περνά ...απαρατήρητη!

     Koρυφαίος του νεώτερου ευρωπαϊκού ερμητισμού, ο ευγενής Ιταλός εσωτεριστής Julius Evola, δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει στη λήθη του χρόνου τον Pascal Beverly Randolph, έναν εναργέστατο αποκρυφιστή των τελών του 19ου αιώνος.

Pascal Beverly Randolph

     Προς το τέλος του μνημειακού του έργου "Η μεταφυσική του φύλου", προς την "αυλαία" των τελευταίων σελίδων του, ο Julius Evola ανατέμνει την σεξουαλική μαγεία και τις ποιότητες που την καθορίζουν με πρώτη εξ αυτών την volancie (όπως την κατονομαζει) η οποία δείχνει να συνυφαίνεται με τον κάθε ανθρώπινο χαρακτήρα και το πλαίσιο ζωής που αυτός διαμορφώνει.

     Στο βιβλίο του "Magia sexualis" (Σεξουαλική μαγεία) ο  Pascal Beverly Randolph, όπως μας υπενθυμίζει ο Julius Evola, αναφέρεται στην κατίσχυση της θελήσεως -όπως θα μεταφράζαμε τον όρο 'volancie'- με σημείο αναφοράς το μαγικό "πλαίσιο" της σεξουαλικής πράξεως και ως μία βασική παράμετρο ασκήσεως αυτοελέγχου υφ'  οιανδήποτε περίσταση, ο οποίος αυτοέλεγχος, όμως, δεν έχει εφαρμογή μόνον κατά την διάρκεια της σεξουαλικής εκδηλώσεως.

     Aυτή η άσκηση αυτοελέγχου με την κατίσχυση της θελήσεως εφ' οιουδήποτε περισπαστικού παράγοντος είνα και η "σπονδυλική στήλη" της όλης εφιπποτοξοτικής πράξεως κατά την οποία ο Εφιπποτοξότης κυριαρχεί επί των φόβων του, επί των ισορροπιστικών και χειριστικών αδυναμιών του αλλά και επί κάθε εξωγενούς εκτρεπτικής παραμέτρου ώστε να επιτύχει την επιθυμητή τόξευση.

     O Julius Evola και ο Pascal Beverly Randolph μας εισάγουν σε μία φυσική χαρακτηροδομική συνιστώσα μέσω μιας "πύλης" που μπορεί να ...αιφνιδιάζει, χωρίς, ωστόσο, να χάνει την σημαντικότητά της, αλλά σε κάθε περίπτωση μας διδάσκει ότι τα πάντα είναι "Έφιππη Τοξοβολία" και σε αυτήν συνοψίζονται τα πάντα που καθορίζουν την φυσιολογία και την καθημερινότητα του Ανθρώπου.

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΥΠΟ ΕΞΕΤΑΣΗ

     Kατά τον Σταγειρίτη Αριστοτέλη και σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής του, όλοι οι Πολίτες μιας Πολιτείας όχι μόνον είναι πολιτικά όντα αλλά θα πρέπει να είναι και τέτοια, κηδόμενα των συμφερόντων της Πολιτείας. Ωστόσο, η εξέλιξη η οποία, εν τω μεταξύ, δεν ανεδείχθη σε ανέλιξη αλλά σε υπέλιξη κατά το τεκμήριον των επιπέδων των συγχρόνων κοινωνιών, οπλίζει τον λαμπρό σύγχρονο διανοητή Julius Evola με ισχυρό αντεπιχείρημα το οποίο αξίζει να προβληματίσει τον σύγχρονο Πολίτη της ούτω αποκαλουμένης, "Ελλάδος" και μαζύ μ'  αυτόν κι εμάς τους "Έλληνες Κενταύρους" οι οποίοι υπεράνω της Έφιππης Τοξοβολίας και των καθημερινών μελημάτων μας θέτουμε την Πατρίδα μας και το πατριωτικό καθήκον! Το αντεπιχείρημα του Julius Evola αναλύει ευστοχότατα μια ομάδα συγχρόνων αναθεωρητών στοχαστών που συγκροτούν την "EXIT AREA" και εκτίθεται εν συνεχεία!

Α π ο λ ι τ ε ί α :  Στάση ζωής

     «...έχω ορίσει εντός αυτών των σελίδων έναν τύπο ανθρώπου ενός διαφορετικού προσανατολισμού. [...] Κατανοώντας την κατάσταση, αυτός ο τύπος μπορεί να νιώσει μόνο αδιάφορος και αποκομμένος από ό,τι είναι σήμερα πολιτική. Η αρχή του θα γίνει η απολιτεία, όπως ονομαζόταν στα αρχαία χρόνια.» 

Julius Evola, "Cavalcare la tigre"

     Το παρόν κείμενο γράφεται μόνον εξ αφορμής των επερχόμενων εκλογών στη χώρα μας και όχι για να προσδώσει χαρακτήρα στην εκλογική διαδικασία πέραν από αυτό που πραγματικά έχει. Ούτε ακόμα και στην ίδια την πράξη της αποχής από την εκλογική διαδικασία θέλουμε να προσδώσουμε χαρακτήρα τον οποίο δεν έχει, αφού θεωρούμε ότι η αποχή από τις εκλογές έχει χαρακτήρα αφετηριακό για κάποιον που θέλει να πιστεύει ότι εξεγείρεται, στο βαθμό που αναλογεί σε ένα μεμονωμένο άτομο, κατά της υφιστάμενης τάξης πραγμάτων.

     Η αποχή από την εκλογική διαδικασία για εμάς δεν είναι απλώς μια απόφαση, η οποία προκύπτει από το γεγονός ότι απλώς δεν εκφραζόμαστε από κάποιο κόμμα. Ακόμα και να υπήρχε κάποιο κόμμα με πολτικό πρόγραμμα που θα βελτίωνε είτε την οικονομία, είτε θα ασκούσε «εθνική πολιτική», είτε είχε οποιοδήποτε άλλο χαρακτηρηστικό που θα έκανε πολλούς να το χαρακτηρίσουν διαφορετικό από τα υπάρχοντα η στάση ενός διαφοροποιημένου ανθρώπου, που απορρίπτει εκ θεμελίων το σύγχρονο κόσμο και αμφισβητεί εκ ριζών το αξιακό του σύστημα δεν θα μπορούσε - ακόμα και σε αυτή την περίπτωση - να ήταν διαφορετική.

     Το να απέχει κανείς από τις εκλογές είναι το ελάχιστο, με ιδιαίτερη όμως σημασία, που μπορεί να κάνεις να πράξει σήμερα, εφόσον στέκεται ιδεολογικά πολέμιος έναντι του συστήματος. Εκφράζει ιδεολογική συνέπεια και προσωπική αξιοπρέπεια σε μια κοινωνία που αδυνατεί να δει ολιστικά την παρακμιακή εποχή στην οποία έτυχε να ζούμε και επιμένει να την παρατείνει πορευόμενη με λογικές σαν αυτή του «μη χείρων βέλτιστον».

     Η παρακμή είναι διάχυτη σε όλες τις πτυχές του βίου. Είναι αφέλεια στη «σκοτεινή εποχή» στην οποία ζούμε, να πιστεύει κανείς ότι μπορεί μεμονωμένα το πολιτικό πεδίο να εξαιρεθεί από τη γενικότερη αποσύνθεση που χαρακτηρίζει το σύγχρονο κόσμο και η οποία είναι αισθητή από τις καθημερινές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων μέχρι την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Αν βεβαίως κάποιος επιμένει να μπαίνει στο «τρυπάκι» του να επιλέγει μεταξύ κομμάτων για την λιγότερο χειρότερη δυνατή λύση, στα μάτια μας δεν θα πρέπει να διαφέρει σε τίποτα από τον αστό που είναι για μια ζωή «ταγμένος» να αναζητεί καλύτερες συνθήκες διαβίωσης ανεξαρτήτως συμβιβασμών και υποχωρήσεων σε επίπεδο ιδεολογικό, όποιο πολιτικό πρόγραμμα κι αν έχει το κόμμα που επιλέγει να ψηφίσει και όπως κι αν αυτό αυτοπροσδιορίζεται.

     Ας σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι με την προτροπή μας για αποχή δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι μια μέρα θα αφυπνιστούν οι μάζες και δεν θα πάνε να ψηφίσουν, θα καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και τότε όλα θα είναι καλά και όμορφα. Αναγνωρίζουμε ότι μια κοινωνία για να αλλάξει χρειάζονται σκληρές διαδικασίες και πρώτα απ’ όλα διαμόρφωση ανθρώπων. Παρ’ όλα αυτά δεν είμαστε για κανένα λόγο διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε και να μπούμε στη λογική του ψηφοφόρου. Ούτε επειδή για πολλούς ίσως είναι πιο συνετό, ούτε διότι φαινομενικά δεν έχουμε άλλη επιλογή. H αποχή όχι μόνο από την εκλογική διαδικασία, αλλά γενικώς από αυτό που σήμερα καλείται πολιτική, αν αυτό γίνεται με συνείδηση είναι δείγμα πνευματικής ανωτερότητας και ποιοτικών χαρακτηριστικών, τα οποία απουσιάζουν εμφανώς από τόσο από το μέσο ψηφοφόρο, όσο και από το μέσο «αγανακτισμένο», τον οποίο όλοι έχουμε ακούσει να διαμαρτύρεται για τους «προδότες πολιτικούς» και ο οποίος ως εκ τούτου αδυνατεί να κατανοήσει μια προτροπή σαν κι αυτήν του Ιουλίου Έβολα: «πρέπει να πράττουμε έτσι, ώστε εκείνο επάνω στο οποίο δεν μπορούμε να επιδράσουμε να μην μπορεί και αυτό να επιδράσει επάνω σε εμάς.»

     Ο κοινοβουλευτισμός και γενικότερα ο νεωτερικός κόσμος έχει δοκιμαστεί για χρόνια, τον είδαμε, τον γνωρίζουμε. Δεν αλλάζει με εκλογές και δεν ηττάται με τα δικά του όπλα. Οπότε δική μας στάση τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να είναι 0% κομφορμισμός και ιδεολογική καθαρότητα με κάθε κόστος, γιατί αυτό που εμείς θέλουμε να πρεσβεύουμε είναι το ακριβώς αντίστροφο του σύγχρονου κόσμου.

Julius Evola: 

"THE BOW AND THE CLUB"

     O βαυαρικής καταγωγής Έλληνας που ζει στη Βέρνη της Ελβετίας και αναπόσπαστο «μέρος» της Ομάδος των «Ελλήνων Κενταύρων», Χριστόφορος  Neufelt σε πρόσφατο μήνυμά του μας συνιστά την μελέτη ενός σημαντικού έργου του λαμπρού φιλοσόφου Julius Evola το οποίο μας προτείνει σε μορφή  pdf εδώ.

     Προσυπογράφουμε για την αξία της μελέτης αυτού του έργου και διατελούμε ευγνώμονες προς τον δικό μας Χριστόφορο Neufelt ο οποίος, αν και υπέρφορτος σημαντικού έργου στην Ελβετία, τιμώντας την καταγωγή και εθνικότητά του, σκέπτεται πάντοτε την προαγωγή του πνευματικού επιπέδου των «Ελλήνων Κενταύρων» και όσων Ελλήνων …απομένουμε ακόμη δίκην ολιγίστων υποδειγμάτων μιας χώρας η οποία πνέει αξιακά λοίσθια!   

CAVALCARE!

     Σε ένα φιλοσοφικό σύγγραμμα του 20ού αιώνος (1961) που αποτελεί εγχειρίδιο επιβιώσεως πνευματικών αριστοκρατών, ο μέγας διανοητής Julius Evola προστάζει να εφιππεύσουμε την "τίγρη", επικαλούμενος μιαν αλληγορία δαμασμού του διεφθαρμένου μεταπολεμικού (α-)κόσμου μέσα στον οποίο καλούμεθα να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε. Εμείς, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", μιας και στη γεωγραφική μας περιοχή οι "τίγρεις" εμφανίζονται ξεδοντιασμένες και απονευρωμένες, προτιμούμε να εφιππεύσουμε τον υγιή, υγιέστερο και νευρωδέστερο Ίππο κάνοντας πράξη το πρόσταγμα του Julius Evola στον 21ο αιώνα, δίνοντας, έτσι "ζωή" στο πνεύμα του μεγάλου Ιταλού πνευματικού Ανθρώπου ο οποίος, εν μέσω πολλών διανοητών, καθοδηγεί τα βήματά μας!

     Ακολουθώντας το φυσικό "μονοπάτι" της παραδοσιαρχίας των φυσικών Αξιών και της συστηματικής, αδιάπτωτης, ασκήσεως, η ωραία "περιπέτεια" που ξεκίνησε στην Ελλάδα το 2005 και συνεχίζεται κάτω από τον "ουρανό" της αρχέγονης Πολεμικής Τέχνης που λέγεται "Έφιππη Τοξοβολία"!

     Υπόσχεσή μας η διαρκής αυτοβελτίωσή μας μέσα από ό,τι οι δικοί μας Πρόγονοι προενόησαν να μας αφήσουν ως παρακαταθήκη: Την ανέλιξη της ψυχής, του νου και του σώματός μας, κάτι το οποίο υπηρετούν οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"!