ΜΕ ΤΟΛΜΗΝ ΑΝΤΛΗΣΕΩΣ…
Το υπερ-εκτιμημένο «αφήγημα» του τεκτονισμού (μασονίας) το οποίο, αφού πέρασε από ένα απόγειο ερμητικής «σημαντικότητος» αιώνων στον σημερινό εκφυλισμό της πάνδημης «φανερότητος», εκφυλίζεται στις ημέρες μας σε αυτοσχέδια ιδιωτικά «μαγαζάκια» στα οποία καθένας ανιπτόπους παριστάνει τον «μέγιστο» και «κραταιό» χορηγώντας … «διπλώματα», διδάσκει ότι η επικαιροποίηση της ανθρώπινης προόδου συνεπάγεται αναθεώρηση ιδεολογικών συρμών σε βαθμό πλήρους ανατροπής.
Έτσι, είναι χαρακτηριστικό και το «ξεχείλωμα» της δημοκρατικότητος η οποία αποτελούσε και το βασικό πλαίσιο του διεθνούς τεκτονισμού, όπως αυτό προκύπτει, π.χ., από την καταφρονητική αναφορά του εσωτεριστή Michel Monnerau στον πρόλογο του τεκτονικού συγγράμματος «Για το Ερυθρό Ρόδο και τον Χρυσό Σταυρό» του Jean-Pierre Giudicelli de Cressac Bachelerie.
Σ’ αυτό το καλώς τεκμηριωμένο σύγγραμμα περί Αλχημείας, Ερμητισμού και Μυητικών Ταγμάτων(...) του σημαντικού Γάλλου συγγραφέως που γεννήθηκε στα Ατλαντικά Πυρηναία (Pau) και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους γνώστες των τεκτονικών παραδόσεων, ο Michel Monnerau, στον πρόλογό του, όχι μόνον επικαλείται θετικότατα τοποθετήσεις του μεγάλου Φασίστα διανοητή (και αντι-τέκτονος) Julius Evola, αλλά και σημειώνει ευθαρσώς:
ενώ, εν συνεχεία, δείχνει και το αντι-τεκτονικό αποκορύφωμα του προσανατολισμού του με μία φράση η οποία, επ΄ ουδενί, συνάδει με την τεκτονική …δημοκρατικότητα:
Εν τέλει, ο προλογίζων Michel Monnerau καταλήγει με έναν σοφόν αφορισμό:
Πράγματι, στο Σύμπαν δεν υπάρχουν αποτυχίες, αλλά μόνον ε μ π ε ι ρ ί ε ς, μόνον μαθήματα τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει κάθε σκεπτόμενος και, κυρίως, κάθε αμερόληπτος στοχαστής ο οποίος δεν δεσμεύει εαυτόν με ανθρωποκατασκεύαστα «δόγματα» - παρωπίδες τα οποία καλλιεργούνται τεχνηέντως από τις δημοκρατικές κομματο-μηχανές μαζικής αποβλακώσεως τις οποίες απορρίπτει και η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία δεν διστάζει να μελετήσει ακόμη και ένα τεκτονικό σύγγραμμα το οποίο συνιστά ο Michel Monnerau αντλώντας, από αυτό, ό,τι θετικό διότι κάτι θετικό από παντού μπορεί να αντληθεί!
Και αυτή η, άνευ παρωπίδων, «τόλμη αντλήσεως» κάθε αγαθού η οποία αποτελεί κανόνα στους «Έλληνες Κενταύρους», είναι κάτι το οποίο συνιστούμε, ώστε οι «εμπειρίες» να αναδεικνύονται ολοένα και σε πολυτιμότερες, επ΄ αγαθώ του Πολιτισμού.