ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ, ΠΛΗΝ, ΕΠΙΤΥΧΕΙΣ ...ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΕΣ
Ελάχιστα εικοσιτετράωρα στην Αθήνα από το Λονδίνο όπου διαμένει μονίμως, η αγαπημένη μας Ειρήνη δεν παρέλειψε να προπονηθεί και να γνωρίσει τον αστέρα του Σταύλου μας που ακούει στο όνομα "Λάμπων"!
Ρυταγωγώντας το αστέρι μας προς το Κυκλοτερές για τον απαραίτητο Κύκλο Προσεγγίσεως και το μάθημα, κοντοσταθήκαμε σε απόσταση αρκετών μέτρων από την Ειρήνη, του την έδειξα και του είπα "Αυτή είναι η καινούργια σου φίλη!" οπότε, ο Λάμπων, σαν Άνθρωπος, κάρφωσε το βλέμμα του επάνω της έχοντας καταλάβει... Κι όταν λίγο μετά η Ειρήνη τον πλησίασε για τον Κύκλο Προσεγγίσεως, εκείνος, ακαριαία την αποδέχθηκε γενόμενος ...ακόλουθός της!
Αν και με αποχή αρκετών μηνών από το Ιππευτήριο, η Ειρήνη "κάθισε" άριστα στη γυμνή ράχη του Ίππου για την εισαγωγή των διατατικών ασκήσεων.
Οι "βάσεις" καλού "καθίσματος" και όχι μόνον, που παρέχονται στους μαθητές μας είναι εμφανείς, κυρίως, μετά την επιστροφή τους από μακράν απουσία από το Ιππευτήριο και, σήμερα, η Ειρήνη αυτό ακριβώς επιβεβαίωνε με την στάση και την κίνησή της.
Και, εξ αρχής, ήσαν τόσο σωστές αλλά και τόσο φυσικές και αυθόρμητες οι στάσεις και κινήσεις της Ειρήνης,που σε έκανε να νομίζεις ότι μόλις πριν λίγο είχε ολοκληρωθεί η τελευταία της Προπόνηση.
Αυτός, όμως, ο κοριτσίστικος χαρακτήρας θυμίζει πολύ περισσότερο Ρωμαίο ...μονομάχο παρά ...παιδίσκη, όπως ξεγελάει το παρουσιαστικό της. Νομίζεις ότι στο πρόσωπό της διαβάζεις σελίδες από το έργο του Konstantin Nossov που κοσμεί την Βιβλιοθήκη μας και μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τις μονομαχητικές τεχνικές εκείνων των μαχητών του αμφιθεάτρου. Διότι η Ειρήνη έμαθε να μονομαχεί και να νικά στη καθημερινότητά της όπου κι αν βρίσκεται, είτε στο ιατρείο της στο Λονδίνο, είτε στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων". Και σήμερα μας το ξαναθύμισε όταν...
... Σε κάποια στιγμή ο ευφυέστατος Λάμπων ...διέγνωσε την ...μονομαχητική διάθεση της Ειρήνης και απεφάσισε να ...απαντήσει με τον εξυπνότερο τρόπο ...οικονομίας δυνάμεων που επιλέγουν τα, όντως, ευφυή ιπποειδή. Κοινώς, ...μουλάρωσε! Και η πεισματάρα Ειρήνη όσο έβαζε "πόδια" τόσο εκείνος την αγνοούσε επιδεικτικότατα οδηγώντας την στην παγίδα να εξασθενήσουν τα πόδια της και να μην μπορεί να συνεχίσει το μάθημά της. Αλλά για κάτι τέτοιες καταστάσεις είναι προορισμένος ο Εκπαιδευτής να παρεμβαίνει παρά την άρνηση της εκπαιδευόμενης να δεχθεί βοήθεια. Και ο παμπόνηρος Λάμπων κατενόησε πλήρως ότι το Ιππευτήριο και ο Εκπαιδευτής δε "σηκώνει" δεύτερο ...μονομάχο διότι θα γίνει του ...αιματηρού θεάματος μιας και ο ίδιος έμαθε πολύ καλώς τον ρόλο του αμιρμίλλωτου Θρακός διμαχαίρου στο αμφιθέατρο της ζωής !
Κι έτσι, αποκατασταθέντων των ρόλων, το μάθημα βρήκε την αρμονικότατη συνέχειά του με την Ειρήνη κυρίαρχη του Ίππου ο οποίος, παρευθύς, παρεδέχθη, άνευ επιφυλάξεων, τον ρόλο του ως υπάκουης ..."καλογραίας" του Κυκλοτερούς.
Η βασική τακτική του μαθήματος στην Σχολή μας είναι η ώθηση του μαθητή να ανακαλύψει τις δυνατότητές του, προκειμένου, επί τη βάσει αυτών να ενθαρρυνθεί ώστε να προαχθεί κατακτώντας ένα "σκαλί" παραπάνω με την υποστηρικτική παρέμβαση του Εκπαιδευτή. Και σήμερα, ήταν εμφανής η διέγερση της "μυικής μνήμης" της Ειρήνης στην ανάπτυξη εφιπποτοξοτικής δράσεως και τεχνικής.
Έτσι, η Ειρήνη αφέθηκε απερίσπαστη ώστε να "ζωγραφίσει" αρμονία εφιπποτοξοτικής τεχνικής, ταχβολίας, αλλά και ευστοχίας, ενσωματώνοντας και τεχνική "Τοξοβολίας εξ' Επαφής", ώστε να είναι πλήρης η ωφέλεια για μία εκπαιδευόμενη που θα είναι κοντά μας και πάλι μετά από πολλούς μήνες.
Και, συνωδά τη υπακοή της ευσεβεστάτης τετράποδης ..."καλογραίας" του Κυκλοτερούς η οποία τήρησε ακριβέστατο χρονισμό διασκελισμών λες και υπάκουε σε ...μετρονόμο, η Ειρήνη, χωρίς καν να στοχεύει αλλά δι΄ αναπτύξεως στοχαστικού ενστίκτου, έφερε τέτοια αποτελέσματα "συγκεντρώσεως" όπως το, εν συνεχεία, εικονιζόμενο επί του σημείου πτώσεως των βελών.
Και εκεί όπου το, πάλαι, εθνικόν Ανάκτορον ευτελίζεται σε εποχιακή, σουργελώδη, ...χαμοκέλα 301 αφύλων, εμφύλων και ...διεμφύλων, ασυστόλως εκδιδομένων επί δημοσίω και ...πολύ χρήμασι, είναι λίαν ευεργετικό κάποιοι να επιτυγχάνουμε την ψυχοπνευματική αλλά και σωματικήν ωφέλειά μας με τον τρόπο που εμείς γνωρίζουμε.
Και να καταλήγουμε να κατακτούμε τον στόχο (και όχι μόνον αυτόν, εντός Ιππευτηρίου) χωρίς καν να τον ...βλέπουμε!
Κάπως έτσι και η "μονομάχος" μας Ειρήνη αφίππευσε δυναμικότατα, ολοκληρώνοντας το μάθημά της ενώ ο Ίππος της, παραμένοντας πειθήνιος και μετά την αφίππευσή της, είχε "ξεχάσει" κάθε διάθεση να παίξει με τα ...νεύρα της! Και όχι μόνον...
Στο τέλος αυτής της προπονητικής ημερίδος ο Λάμπων με την Ειρήνη έδειξαν να έχουν "δέσει" μια τόσο δυνατή σχέση που δεν έλεγαν να κατευθυνθούν προς τον Σταύλο.
Και όταν η Ειρήνη απεφάσισε να αποδεσμευθεί, ο Λάμπων την ακολούθησε ως ...pet, ενώ ο Ιππαγωγός φώναζε από μακριά έντρομος "Κρατήστε το άλογο θα σας φύγει!" αλλά εκείνο δεν είχε καμία διάθεση να φύγει μακριά από εκείνους που αγαπά και συνεργάζεται
Και Τιμής και εμπιστοσύνης ...ένεκεν, ο Λάμπων αφέθηκε εντελώς ελεύθερος και κατά την διάρκεια της αποθεραπευτικής, μετά από κάθε εργασία, φροντίδος με ανακουφιστικό υδρομασάζ στους τένοντες κλπ, όπως, άλλωστε πάντοτε ελεύθερος αφήνεται να μας ακολουθεί, ενώ ο Ιππαγωγός του διέρχεται κρίσεις πανικού βλέποντάς μας να χειριζόμαστε, "ούτω πως" ...αιρετικώς, τον υπέροχον Ίππο του!
