"ΕΙΘΕ ΟΙ ΑΘΙΓΓΑΝΟΙ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ...!"

     Σαν ..."αλογάκι της παναγίτσας" φαντάστηκε ο γλύπτης Γιάννης Παππάς τον Βουκεφάλα και ωσεί ...ανέμελη παιδίσκη τον Μακεδόνα Αλέξανδρο! Ευτελισμένοι ο αναβάτης και ο Ίππος, "αθέατοι" και χωρίς κανένα "ειδικό βάρος" από το συγκλονιστικό ενός στρατηλάτη, αυτό το κατασκεύασμα μας "φορέθηκε" εν μέσω πολλών άλλων συναφών εκτρωμάτων, στην ταλαίπωρην Αισθητική μας σε μια πόλη που μετά την αποχώρηση του Όθωνος δεν έχει κάτι σημαντικό να επιδείξει ως άστυ. 

     32 ολόκληρα χρόνια ο Γιάννης Παππάς φιλο-ατεχνούσε το έκτρωμα το οποίο στήθηκε προ των Στυλών του Ολυμπίου Διός και χρειάστηκαν δεκαετίες, μετά την ολοκλήρωσή του, για να αποφασίσουν τα δημοσιοϋπαλληλικά "τρωκτικά" για την τοποθέτησή του στο οικτρότερο σημείο όπου το πνίγουν τα εναέρια σύρματα ηλεκτροδοτήσεως των τρόλεϋ και οι επιθετικοί φωτισμοί των γύρω κολονών δημοτικού φωτισμού.

     Μπορεί η Ελλάδα να ανέδειξε έναν Ξενοφώντα με τα δύο συγγράμματά του ("Περί Ιππικής" και "Ιππαρχικό") να καθορίζουν την παγκόσμιαν Ιππική, όμως ο πλήρης αφανισμός της μετά την μάχη της Λευκόπετρας κατήντησε την άλλοτε ιπποτρόφο γη έρμαιο γραικύλων οι οποίοι αδυνατούν να συλλάβουν την σημασία του Ίππου με αποτέλεσμα η Ιππική να αποτελεί "άγνωστη λέξη" για τους συγχρόνους εποίκους της άλλοτε Ελλάδος!

     Και κάπως έτσι φτάσαμε το ιστορικό μνημείο του Κ.Ε.ΙΠΠ. στου Γουδή μέσα από το οποίο ανεδείχθησαν βαλκανιονίκες Ιππείς του, πάλαι, Ελληνικού Ιππικού να καταστραφεί και το μοναδικό κλειστό Ιππευτήριό του να μετατραπεί σε ...γραφεία αργομίσθων κομματικών "ημετέρων" , ενώ ο γραφικός "υπουργός αθλητισμού" Παύλος Γερουλάνος ήταν εκείνος που έβαλε, τελικώς, "λουκέτο" στον μοναδικό, αυτό, ιππικό εκπαιδευτικό οργανισμό του απολίτιστου μεταπολιτευτικού κρατικού μορφώματος που δεν πτωχοποίησε μόνον οικονομικώς τους κατοίκους αυτής της χώρας, αλλά και τους εξόντωσε πολιτιστικώς και μορφωτικώς!

     Άλλωστε, η μεταπολιτευτική δημοκρατία περισσότερο από κάθε άλλο τομέα ασέλγησε στον πολιτιστικό με τους κομματικούς εκφραστές της να επιχειρούν λυσσαλέα να "κατεδαφίσουν" κάθε μορφή Παιδείας με αποτέλεσμα, χθες, η "Κομισιόν" να επισημάνει σε επίσημη ανακοίνωσή της ότι οι σύγχρονοι 15χρονοι μαθητές των ελλαδικών σχολείων είναι εντελώς ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ, με τους γονείς τους να επιψηφίζουν δημοκρατικότατα τους δημοκρατικότατους διαφθορείς των παιδιών τους!

     Αλλά, τι να λέμε περί αναγνώσεως και γραφής σε μία δημοκρατικότατη χώρα όπου το σώμα των ψηφοφόρων της ελέγχεται με την ημιεπίσημη χορήγηση πρέζας ...εξ απαλών ονύχων;

     Επανερχόμενοι στο ..."αλογάκι της παναγίτσας" του γλύπτη Γιάννη Παππά που παρήχθη δίκην "προϊόντος" μέσα στο Α-πολιτιστικό πλαίσιο της μεταπολεμικής γραικίας, παρατηρούμε σε αυτό όλη την τραγικότητα της απομακρύνσεως τούτης της χώρας από το ιππικό ιδεώδες το οποίο με μεγάλο σεβασμό διατηρεί ολοζώντανο και παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας, ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος!

     Αναπαριστώντας το ψοφοδεές τεκμήριο ραγιαδισμού του κατασκευαστή του, αυτό το "γλυπτό" παραδίδει στη θέαση του περαστικού έναν απομειωμένο αναβάτη επί ενός "εύθραυστου", ίσως και ...υποσιτισμένου, ζώου, το οποίο θα μπορούσε να υποδηλώνει ξύλινο αλογάκι παιδικού παιγνιδοστασίου αλλά σε καμία περίπτωση έναν επιβήτορα Ίππο ενός στρατηλάτη! Και δυστυχώς, εκτός των άλλων, με τα αφτιά του προς τα πίσω ο Ίππος δείχνει φοβισμένος, ενοχλημένος και διστακτικός να προελάσει, αρνείται να πάει ...μπροστά δειλός και κιοτής, αντίθετα με τον Ίππο ενός πολεμιστή! Τι κρίμα τα 32 χρόνια μελέτης να μη βοηθήσουν διόλου τον γλύπτη Γιάννη Παππά να κατανοήσει, τουλάχιστον, το τι σημαίνει τα αφτιά να κλίνουν προς τα πίσω...

     Μακαρίτη Γιάννη Παππά, πως και δεν έμαθες στα 32 χρόνια της μελέτης τουΊππου ότι αυτό το γενναίο πλάσμα προελαύνει, μάχεται και ορμά με τα αφτιά προς τα  ε μ π ρ ό ς; 

     Ο γλύπτης Γιάννης Παππάς μελετούσε, μας λένε και μας δουλεύουν..., ...χρόνια τον Ίππο σε ...Ιπποφορβεία και Σταύλους, από το 1941 μέχρι το 1973 αλλά το τελικό αποτέλεσμα ουδόλως δικαιώνει μια τέτοια "μελέτη" ...32 χρόνων, Χαρακτηριστική η τσαπατσουλιά και του προσθίου δεξιού πέλματος του Ίππου το οποίο είναι ορατότατο στον περαστικό και δείχνει τον γλύπτη άσχετο και με την ανατομία του Ίππου και προχειροφιάχτη! Εν ολίγοις, ο Γιάννης Παππάς στα 32 χρόνια της "μελέτης" του δεν είδε εκείνο που ένας απλός σταυλίτης βλέπει αμέσως μόλις σηκώσει το πόδι του Ίππου του για να καθαρίσει οπλή και ...πέλμα!

     Περισπούδαστη η 32χρονη «μελέτη» του Ίππου από τον γλύπτη Γιάννη Παππά και, επί …32 ολόκληρα χρόνια δεν είδε ούτε τον χαρακτήρα του γενναίου Ίππου, ούτε τον χαρακτήρα του γενναίου αναβάτη όπως τον χαιρόμαστε εμείς, οι «Έλληνες Κένταυροι» καθημερινώς στο Ιππευτήριό μας απολαμβάνοντας τον εντεκάχρονο (μόλις!) Χάρη να υπερπηδά εμπόδια με τον δικό του, εύρωστο και γενναίο Ίππο!

     Κάπως έτσι, αυτό το παραστατικό εξάμβλωμα ταλανίζει την Αισθητική μας στο κέντρο μιας κατεστραμμένης μεγαλουπόλεως, προσβάλλοντάς μας με αδυσώπητη κακαισθησία και χωρίς καν το χιούμορ ενός "Gift Horse" που στήθηκε στη πλατεία Trafalgar του Λονδίνου αλλά το ίδιο αποκρουστικό με αυτό!

     Λέγεται, ..."on dit" όπως λένε κι οι κουλτουριαρέοι, ότι οι αθίγγανοι έχουν ρημάξει τα μπρούτζινα γλυπτά "σηκώνοντάς" τα από τους δημόσιους χώρους και πουλώντας τα σε χυτήρια ως μέταλλο μαζύ με ράγες σιδγηροδρόμων, καλώδια ηλεκτροδοτήσεως της Δ.Ε.Η. και άλλα ...ευφάνταστα υλικά κοινής ωφελείας τα οποία, ρευστοποιούμενα, συντελούν στην ανάδειξη της αίγλης καταυλισμών! Ας είναι! Σε μία γυφτοποιημένη κοινωνία δεν ακούγεται παράτονη η ουρανομήκης ιαχή "Αθίγγανοι welcome!", ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση του κακοτεχνήματος του Γιάννη Παππά ίσως η ιαχή να λαμβάνει και τις διαστάσεις ...ικεσίας! 

    Κακό δεν είναι να μην είσαι γλύπτης αλλά ...κουλουροπώλης. Τίμιο και αξιοπρεπές είναι! Κακό είναι να είσαι κράτος - αποδομητής Πολιτισμού και κακό είναι να πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες παρουσιάζοντας γλειφιτζούρια για ...στρατηλάτες, είτε ως πολιτική εξουσία, είτε ως κατά φαντασία εικαστικός καλλιτέχνης!

ΤΟ ΑΛΟΓΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑΣ,

Η ΑΝΕΜΕΛΟΣ ΠΑΙΔΙΣΚΗ 

ΚΑΙ Η ...ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ

     Παρατηρώντας στη σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα μας τον έφιππο Παντελή μας και συγκρίνοντάς τον με την ανέμελον παιδίσκη που μας κάνει "ούου..." πάνω στο αλογάκι της παναγίτσας που στήθηκε στο κέντρο των Αθηνών αντί του Μεγάλου Αλεξάνδρου επισημάναμε ακόμη ένα τεκμήριο "δουλέματος" των κυβερνώντων αλλά και ορθής διδασκαλίας της Ιππικής στη Σχολή μας!

     Διατηρώντας πάντοτε υψηλό το αίσθημα του αυτοελέγχου σε ό,τι αφορά στην απόδοση της Σχολής και των μαθητών μας, κρατήσαμε πολύ "μικρό καλάθι" όταν ακούσαμε ότι ο γλύπτης Γιάννης Παππάς προέβη σε ...βαθυστόχαστες μελέτες και ...βαθυστοχότερες έρευνες για να φιλοτεχνήσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ώστε να ξεπεράσει τον δυσβάσταχτο πόνο του για την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα... Άλλωστε, επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε για "μελέτες" και "έρευνες" σε μία χώρα όπου αμελέτητοι αποφαίνονται επί "αμελετήτων" και πλείστοι όσοι "ερευνητές" ερευνούν τα ανερεύνητα που παραμένουν ως έχουν, όταν ακούσαμε ότι ο Γιάννης Παππάς πήρε ...σβάρνα Ιππικούς Ομίλους για να φιλοτεχνήσει το ...αλογάκι της παναγίτσας απορήσαμε γιατί έκανε τόση διαδρομή και δεν το σκιτσάριζε, για να τελειώνουμε, μέσα από το παράθυρό του παρατηρώντας το στον ωραίο κήπο του εργαστηρίου του ! Και, πράγματι, είχαμε δίκιο...

     Τελικώς, οι ανιδρύσαντες ...συν γυναιξί και τέκνοις το αλογάκι της παναγίτσας μετά του παρελκομένου του, ποσώς απασχολήθηκαν με την "περίπτωση" του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά μάλλον της αυτοπροβολής τους και, παρεμπιπτόντως, άντε και το στοκάρισμα μιας τρανταχτής ελλείψεως που εκκρεμούσε επί αιώνες... Παρά ταύτα, ο Παντελής μας διατηρώντας την περιωπή ενός "βαρύνοντος" Ιππέως επί ...επιβήτορος Ίππου και όχι ιπποφανούς ...εντόμου (όπως αυτό του Γιάννη Παππά), άφησε ωραιότατες σκηνές ρωμαλέων καλπασμών κατά το σημερινό του μάθημα και χωρίς την αλγεινή πλαισίωση από δυσειδείς μουτσούνες συστημικής "επικαιρότητος"!

     Αλλά και η Κατερίνα μας, σήμερα, με τον ένοπλο έφιππο δυναμισμό της επετίμησε την επιλογή του Γιάννη Παππά να αποδώση  ά ο π λ ο  έναν στρατηλάτη! Η γλυκύτατη Κατερίνα σήμερα βελτίωσε την τεχνική της κρατώντας περισσότερα βέλη και τοξεύοντάς τα έφιππη και εν κινήσει με ταχύτητα και ακρίβεια, όσον η ανέμελος παιδίσκη του Γιάννη Παππά μας κουνά το χεράκι αναφωνώντας "ούου..." από την συμβολή των οδών Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας, υπό την βαρύνουσα σκιά του παρακειμένου μνημείου του Λόρδου Βύρωνος το οποίον, σε εποχές πανδήμου ...λόρδας παρέχει προσδοκίες, έστω και φρούδες, στους πεινώντες!

     "Αντισκωριακή" η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα μας για όλους μας, μετά από μακρά περίοδο αναγκαστικής αποχής (λόγω δυσμενεστάτων καιρικών συνθηκών) από το Ιππευτήριο! Από τον περασμένο Νοέμβριο οι συνεχείς καταιγίδες και πείσμονες όμβροι, θεία προνοία, πασχίζουν να αποπλύνουν το εθνικό μας όνειδος σε όλους τους τομείς αλλά, φευ, η γκίνια ...απείρου κάλλους, μέχρι σημείου και ο διώκτης της "21ης Απριλίου" να καταδικάζεται να εορτάσει την επέτειό της παραμένοντας διωκόμενος στο κελλί ως ...μαφιόζος! Ο tempora ...! 

     Και σε αυτό το "αντισκωριακό" πλαίσιο, κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα επιχειρήσαμε μία "ανακεφαλαίωση" δεξιοτήτων ξεκινώντας από υπερπηδητικές ρυταγωγήσεις ώστε να διατηρούμε αξιομάχους τους δύο Ίππους μας προκειμένου να μη καταντήσουν σαν το αλογάκι της παναγίτσας του Γιάννη Παππά.

     Η νεαρή Κατερίνα, ισάξια του Παντελή, διεχειρίσθη με αποτελεσματικότητα τον Ίππο της (βαρβάτο, παρακαλώ και όχι σαν τον ψοφοδεή επί ...βάθρου στην συμβολή των δύο ...ανασσών) σε ρυταγωγούσα υπερπήδηση, με συγχρονισμό και ο Παντελής την βοήθησε ώστε να εκτελέσει διευθυντικές ασκήσεις επί καθορισμένης τεθλασμένης διαδρομής.

     Και, πράγματι, η νεαρή Κατερίνα μας τα κατάφερε με δυναμισμό και ακρίβεια κι εδώ χωρίς τίποτε από την διακωμώδηση της κινήσεως η οποία παραπέμπει στο ακριβώς αντίθετο, του ατυχήσαντος αγάλματος του Γιάννη Παππά!

     Ιππεύοντας δύο διαφορετικούς Ίππους ο Παντελής προέβη και σε μία σειρά τοξευτικών προσομοιώσεων σε καλπασμό, έτσι για ..."ξεμούδιασμα" με μαχητικότητα και κάθε άλλο παρά ως η ανέμελος παιδίσκη του Γιάννη Παππά αφού, ο μαθητής μας, έδινε την εντύπωση ότι θα μπορούσε να κρατά ακόμη και ...σάρισα εν αντιθέσει με την παιδίσκη του Γιάννη Παππά της οποίας το αβρό χεράκι θα κούραζαν ακόμη και λίγες ...γλαδιόλες!

     Και, τέλος πάντων, στο Ιππευτήριό μας έπεσαν και κάμποσα βέλη, για την Τιμή των όπλων κι όχι απλά ...παλαμάκια αλληλοακκιζομένων παραγόντων οι οποίοι, ώσπερ η επί χρήμασι εκδιδομένη γυνή, επιθυμούν να αποκρύψουν την χαρά της μίζας εκ του οψίμως και προεκλογικώς ανιδρυθέντος εξαμβλώματος, αλλά η χαρά δεν τους αφήνει!...

     Και, μ΄ αυτά και μ΄αυτά, ο Ιδρυτής της Ομάδος, προς αποφυγήν τελετουργικού σεπούκου επί τη χυτευθείση βλασφημία του ανιδρυθέντος τερατουργήματος του Γιάννη Παππά, εφίππευσε του επιβήτορος για να πνίξει τον πόνο του εκ των θύραθεν της Σχολής μας διαπραττομένων κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και της Ιππικής και των Ίππων! 

     Διότι μεταξύ μας και αυτός είχεν ανάγκη αποσκωριασμού ως εκ της αναγκαστικής αποχής του εκ του Ιππευτηρίου, ανεξαρτήτως των αισθημάτων του έναντι της φρικαλεότητος του Γιάννη Παππά εκ της οποίας κινδυνεύει να παρασυρθεί σε ...κλεομένειες ακρότητες τη χρήσει ...βαριοπούλας, όχι επί του αθώου αγάλματος αλλά επί των κεφαλών των αχρείων "παραγόντων" οι οποίοι μας εμπαίζουν καπηλευόμενοι τον Μεγάλο Αλέξανδρο!