Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα άγαλμα Αλεξάνδρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα άγαλμα Αλεξάνδρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

"ΕΙΘΕ ΟΙ ΑΘΙΓΓΑΝΟΙ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ...!"


     Σαν ..."αλογάκι της παναγίτσας" φαντάστηκε ο γλύπτης Γιάννης Παππάς τον Βουκεφάλα και ωσεί ...ανέμελη παιδίσκη τον Μακεδόνα Αλέξανδρο! Ευτελισμένοι ο αναβάτης και ο Ίππος, "αθέατοι" και χωρίς κανένα "ειδικό βάρος" από το συγκλονιστικό ενός στρατηλάτη, αυτό το κατασκεύασμα μας "φορέθηκε" εν μέσω πολλών άλλων συναφών εκτρωμάτων, στην ταλαίπωρην Αισθητική μας σε μια πόλη που μετά την αποχώρηση του Όθωνος δεν έχει κάτι σημαντικό να επιδείξει ως άστυ. 


     32 ολόκληρα χρόνια ο Γιάννης Παππάς φιλο-ατεχνούσε το έκτρωμα το οποίο στήθηκε προ των Στυλών του Ολυμπίου Διός και χρειάστηκαν δεκαετίες, μετά την ολοκλήρωσή του, για να αποφασίσουν τα δημοσιοϋπαλληλικά "τρωκτικά" για την τοποθέτησή του στο οικτρότερο σημείο όπου το πνίγουν τα εναέρια σύρματα ηλεκτροδοτήσεως των τρόλεϋ και οι επιθετικοί φωτισμοί των γύρω κολονών δημοτικού φωτισμού.


     Μπορεί η Ελλάδα να ανέδειξε έναν Ξενοφώντα με τα δύο συγγράμματά του ("Περί Ιππικής" και "Ιππαρχικό") να καθορίζουν την παγκόσμιαν Ιππική, όμως ο πλήρης αφανισμός της μετά την μάχη της Λευκόπετρας κατήντησε την άλλοτε ιπποτρόφο γη έρμαιο γραικύλων οι οποίοι αδυνατούν να συλλάβουν την σημασία του Ίππου με αποτέλεσμα η Ιππική να αποτελεί "άγνωστη λέξη" για τους συγχρόνους εποίκους της άλλοτε Ελλάδος!


     Και κάπως έτσι φτάσαμε το ιστορικό μνημείο του Κ.Ε.ΙΠΠ. στου Γουδή μέσα από το οποίο ανεδείχθησαν βαλκανιονίκες Ιππείς του, πάλαι, Ελληνικού Ιππικού να καταστραφεί και το μοναδικό κλειστό Ιππευτήριό του να μετατραπεί σε ...γραφεία αργομίσθων κομματικών "ημετέρων" , ενώ ο γραφικός "υπουργός αθλητισμού" Παύλος Γερουλάνος ήταν εκείνος που έβαλε, τελικώς, "λουκέτο" στον μοναδικό, αυτό, ιππικό εκπαιδευτικό οργανισμό του απολίτιστου μεταπολιτευτικού κρατικού μορφώματος που δεν πτωχοποίησε μόνον οικονομικώς τους κατοίκους αυτής της χώρας, αλλά και τους εξόντωσε πολιτιστικώς και μορφωτικώς!


     Άλλωστε, η μεταπολιτευτική δημοκρατία περισσότερο από κάθε άλλο τομέα ασέλγησε στον πολιτιστικό με τους κομματικούς εκφραστές της να επιχειρούν λυσσαλέα να "κατεδαφίσουν" κάθε μορφή Παιδείας με αποτέλεσμα, χθες, η "Κομισιόν" να επισημάνει σε επίσημη ανακοίνωσή της ότι οι σύγχρονοι 15χρονοι μαθητές των ελλαδικών σχολείων είναι εντελώς ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ, με τους γονείς τους να επιψηφίζουν δημοκρατικότατα τους δημοκρατικότατους διαφθορείς των παιδιών τους!


     Αλλά, τι να λέμε περί αναγνώσεως και γραφής σε μία δημοκρατικότατη χώρα όπου το σώμα των ψηφοφόρων της ελέγχεται με την ημιεπίσημη χορήγηση πρέζας ...εξ απαλών ονύχων;


     Επανερχόμενοι στο ..."αλογάκι της παναγίτσας" του γλύπτη Γιάννη Παππά που παρήχθη δίκην "προϊόντος" μέσα στο Α-πολιτιστικό πλαίσιο της μεταπολεμικής γραικίας, παρατηρούμε σε αυτό όλη την τραγικότητα της απομακρύνσεως τούτης της χώρας από το ιππικό ιδεώδες το οποίο με μεγάλο σεβασμό διατηρεί ολοζώντανο και παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας, ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος!


     Αναπαριστώντας το ψοφοδεές τεκμήριο ραγιαδισμού του κατασκευαστή του, αυτό το "γλυπτό" παραδίδει στη θέαση του περαστικού έναν απομειωμένο αναβάτη επί ενός "εύθραυστου", ίσως και ...υποσιτισμένου, ζώου, το οποίο θα μπορούσε να υποδηλώνει ξύλινο αλογάκι παιδικού παιγνιδοστασίου αλλά σε καμία περίπτωση έναν επιβήτορα Ίππο ενός στρατηλάτη! Και δυστυχώς, εκτός των άλλων, με τα αφτιά του προς τα πίσω ο Ίππος δείχνει φοβισμένος, ενοχλημένος και διστακτικός να προελάσει, αρνείται να πάει ...μπροστά δειλός και κιοτής, αντίθετα με τον Ίππο ενός πολεμιστή! Τι κρίμα τα 32 χρόνια μελέτης να μη βοηθήσουν διόλου τον γλύπτη Γιάννη Παππά να κατανοήσει, τουλάχιστον, το τι σημαίνει τα αφτιά να κλίνουν προς τα πίσω...



     Μακαρίτη Γιάννη Παππά, πως και δεν έμαθες στα 32 χρόνια της μελέτης τουΊππου ότι αυτό το γενναίο πλάσμα προελαύνει, μάχεται και ορμά με τα αφτιά προς τα  ε μ π ρ ό ς; 


     Ο γλύπτης Γιάννης Παππάς μελετούσε, μας λένε και μας δουλεύουν..., ...χρόνια τον Ίππο σε ...Ιπποφορβεία και Σταύλους, από το 1941 μέχρι το 1973 αλλά το τελικό αποτέλεσμα ουδόλως δικαιώνει μια τέτοια "μελέτη" ...32 χρόνων, Χαρακτηριστική η τσαπατσουλιά και του προσθίου δεξιού πέλματος του Ίππου το οποίο είναι ορατότατο στον περαστικό και δείχνει τον γλύπτη άσχετο και με την ανατομία του Ίππου και προχειροφιάχτη! Εν ολίγοις, ο Γιάννης Παππάς στα 32 χρόνια της "μελέτης" του δεν είδε εκείνο που ένας απλός σταυλίτης βλέπει αμέσως μόλις σηκώσει το πόδι του Ίππου του για να καθαρίσει οπλή και ...πέλμα!



     Περισπούδαστη η 32χρονη «μελέτη» του Ίππου από τον γλύπτη Γιάννη Παππά και, επί …32 ολόκληρα χρόνια δεν είδε ούτε τον χαρακτήρα του γενναίου Ίππου, ούτε τον χαρακτήρα του γενναίου αναβάτη όπως τον χαιρόμαστε εμείς, οι «Έλληνες Κένταυροι» καθημερινώς στο Ιππευτήριό μας απολαμβάνοντας τον εντεκάχρονο (μόλις!) Χάρη να υπερπηδά εμπόδια με τον δικό του, εύρωστο και γενναίο Ίππο!


     Κάπως έτσι, αυτό το παραστατικό εξάμβλωμα ταλανίζει την Αισθητική μας στο κέντρο μιας κατεστραμμένης μεγαλουπόλεως, προσβάλλοντάς μας με αδυσώπητη κακαισθησία και χωρίς καν το χιούμορ ενός "Gift Horse" που στήθηκε στη πλατεία Trafalgar του Λονδίνου αλλά το ίδιο αποκρουστικό με αυτό!


     Λέγεται, ..."on dit" όπως λένε κι οι κουλτουριαρέοι, ότι οι αθίγγανοι έχουν ρημάξει τα μπρούτζινα γλυπτά "σηκώνοντάς" τα από τους δημόσιους χώρους και πουλώντας τα σε χυτήρια ως μέταλλο μαζύ με ράγες σιδγηροδρόμων, καλώδια ηλεκτροδοτήσεως της Δ.Ε.Η. και άλλα ...ευφάνταστα υλικά κοινής ωφελείας τα οποία, ρευστοποιούμενα, συντελούν στην ανάδειξη της αίγλης καταυλισμών! Ας είναι! Σε μία γυφτοποιημένη κοινωνία δεν ακούγεται παράτονη η ουρανομήκης ιαχή "Αθίγγανοι welcome!", ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση του κακοτεχνήματος του Γιάννη Παππά ίσως η ιαχή να λαμβάνει και τις διαστάσεις ...ικεσίας! 


    Κακό δεν είναι να μην είσαι γλύπτης αλλά ...κουλουροπώλης. Τίμιο και αξιοπρεπές είναι! Κακό είναι να είσαι κράτος - αποδομητής Πολιτισμού και κακό είναι να πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες παρουσιάζοντας γλειφιτζούρια για ...στρατηλάτες, είτε ως πολιτική εξουσία, είτε ως κατά φαντασία εικαστικός καλλιτέχνης!