ΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ Τ΄ ΑΦΤΙΑ!
Πάει πολύς καιρός από
τότε που ο άνθρωπος έχασε την επαφή του με την φύση, από τότε που ο, υποτιθέμενος,
«νουνεχής» έχασε το νου του και διέκοψε την επικοινωνία του με τις φυσικές ρίζες
του γενόμενος θύμα μιας, συχνά, παρά φύσει τεχνικής την οποία ο ίδιος εφηύρε ως
ατυχές υποκατάστατο του φυσικού «λίκνου» του. Κι έτσι, ο άνθρωπος, έρμαιο αγνοίας
των φυσικών κανόνων βρέθηκε να παραδέρνει σε μία χαοτική, περί κόσμου, «αντίληψη»
στην οποία κυριαρχεί η αντιστροφή της πραγματικότητος και η παραδοχή του λάθους
ως «σωστού»! Και μέσα σε αυτή την εσφαλμένη περί κόσμου «αντίληψη» του ανθρώπου
κι ένα μεγάλο μέρος της Ιππικής από την οποία, η τεχνολογία, αποκόπτει βαθμιαία
τον άνθρωπο. Τεκμήριο αυτής της αφύσικης αποκοπής του ανθρώπου από την φυσική
πραγματικότητα και το πολυσυζητημένο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου (οι θεοί να
το κάνουν…) που μετά από διενέξεις δεκαετιών έσωσε να στήσει η Αθήνα προς Τιμή
του μεγάλου στρατηλάτη στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας, στο κέντρο
της πρωτεύουσας.
Για τον συγκεκριμένο γλυπτικό ...αστεϊσμό, για τον οποίο έχει γίνει τόσος θόρυβος, σε προηγούμενη ανάρτησή μας έχουμε τοποθετηθεί και δεν σκοπεύουμε να αναλώσουμε χρόνο στα αμέτρητα ιστορικά, ιππολογικά, ιππογνωστικά, αισθητικά και πολλά άλλα λάθη του! Εν προκειμένω θα σταθούμε σε ένα από όλα αυτά το οποίο "βγάζει μάτι" σε όποιον γνωρίζει ελάχιστα από ψυχολογία και χαρακτήρα Ίππου: Στα α φ τ ι ά του Ίππου τα οποία είναι στραμμένα προς τα ...π ί σ ω!
Κάθε, απλώς, υποψιασμένος για τον Ίππο γνωρίζει ότι όταν στρέφει προς τα πίσω τα αφτιά του, ο Ίππος, αισθάνεται φ ό β ο, ν ε υ ρ ι κ ό τ η τ α, α ν α σ φ ά λ ε ι α, θ υ μ ό, ε π ι θ ε τ ι κ ό τ η τ α, δ ε ι λ ί α, α μ φ ι β ο λ ί α, έλλειψη α υ τ ο π ε π ο ι θ ή σ ε ω ς και, γενικώς, δεν είναι σε μία ψυχολογική κατάσταση γ ε ν ν α ι ό τ η τ ο ς η οποία εδράζεται στην αυτοπεποίθηση που χαρακτηρίζει έναν πολεμικό Ίππο όπως ήταν ο Βουκεφάλας ο οποίος υπήρξε ο Ίππος που υπηρέτησε τις απαιτητικότατες ανάγκες ενός μεγάλου στρατηλάτη! Άραγε, αυτό το στοιχειώδες δεν το ανεκάλυψε ο δράστης-γλύπτης Γιάννης Παππάς στις πολυθρύλητες και πολυδιατυμπανισμένες "μελέτες" που έκανε προκειμένου να κατασκευάσει αυτό το ...αλογάκι της παναγίτσας; Ή μήπως, η λεπτομέρεια αυτή σε συνδυασμό με όλο το υπόλοιπο λεπτοφυές και ...εύθραυστο εικαστικό εξάμβλωμα, προτιμήθηκε εσκεμμένα για να αποφευχθεί η ανάδειξη κάθε μεγαλείου Ιππέως και Ίππου στην όλη σύνθεση;
Στο επίσημο εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και σε ειδικό αναδιπλούμενο πίνακα υπάρχει ειδική μνεία που ερμηνεύει την στροφή προς τα πίσω των αφτιών του Ίππου.
Οι αρχάριοι μαθητές μας γνωρίζουν να ερμηνεύουν την λεπτομέρεια της προς τα πίσω στροφής των αφτιών του Ίππου ξεκινώντας την σχέση τους με αυτό το υπέροχο τετράποδο!
Ο Γιάννης Παππάς, δεν έτυχε σε καμία στιγμή των ...βαθυστόχαστων μελετών του να μάθει το "τι" σημαίνει για τον Ίππο να έχει στραμμένα τα αφτιά του προς τα πίσω;
Μήπως, όμως αυτή η λεπτομέρεια δεν αποτελεί ένα εξομολογητικό χαρακτηριστικό του γραικυλισμού ο οποίος στιγματίζει την μετα-Πυδναία Ελλάδα στην οποία κυριαρχεί η ταπείνωση και ο φόβος της διεκδικήσεως του ιστορικού μεγαλείου της πραγματικής Ελλάδος;
