ΜΕ "ΤΙΝΟΣ" ΤΑ ΜΑΤΙΑ IΠΠΕΥΟΥΜΕ;

ΜΕ "ΤΙΝΟΣ" ΤΑ ΜΑΤΙΑ IΠΠΕΥΟΥΜΕ;

     Με "τίνος" τα μάτια ...ιππεύουμε? Ιππεύουμε με τα μάτια του Ιππέως ή του Ίππου; Έχουμε, άραγε, αναλογιστεί  π ο ι ο ς  είναι αυτός που βλέπει τον δρόμο και τον ακολουθεί;

     Mα φυσικά, ναι, αυτή είναι η απάντηση: Με τα "μάτια" του Andrea Bocelli τα οποία είναι τυφλά και αντ΄ αυτών, με τα μάτια του Ίππου ο οποίος είναι αυτός που βλέπει και στην περίπτωση του τυφλού τενόρου!

     Και πως αυτό το "Journey", αυτή η διάσχιση της Ιταλίας από τον τυφλό Ιππέα Andrea Bocelli, θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, αν τα μάτια του Ίππου του δεν έβλεπαν και δεν ακολουθούσαν τον δρόμο;

     Μια ζεύξη μουσικής και πνευματικότητος το "Journey" του Andrea Bocelli και εύγλωττη η μεταφορική εικόνα του εφίππου τυφλού μας θυμίζει ότι πέραν του  ο ρ α τ ο ύ  υπάρχει και το πολύ δυνατότερο  α ό ρ α τ ο  το οποίο, αν και δεν εμφανίζεται, εν τούτοις υπάρχει και πρέπει να κατακτηθεί από τον Άνθρωπο που νιώθει ανικανοποίητος από το τετριμμένον "εμφαινόμενο"! 

     Και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτός είναι ο κύριος στόχος μας, να ανακαλύψουμε όσα μας κρύβονται και πρέπει να τα απολαύσουμε για να ολοκληρωθούμε ως όντα, αυτή δε την φορά το "κεκρυμμένον" δεν είναι παρά η διεύρυνση της ανθρώπινης οράσεως με ακόμη δραστικότερα μέσα για να "βλέπουμε" και όσα κείνται εν κρυπτώ και παραβύστω... 

     Αυτής της "διψασμένης" ανθρώπινης οράσεως η οποία, όπως δείχνουν τα στατιστικά της Google του Ιστολογίου μας για την χθεσινή ημέρα, στήριξε τις ...3.488 αναγνώσεις των περιεχομένων μας! Των, τόσον εξειδικευμένων περιεχομένων, μιας τόσον εξειδικευμένης Σχολής η οποία αδιαφορεί για τους "αριθμούς", αρνείται την αποστολήν "αιτημάτων φιλίας" και σαρκάζει τα "like" των μέσων κοινωνικής "δικτυώσεως" τα οποία "μέσα" χρησιμοποιεί μόνον προς ανακοίνωση και πρόκληση κριτικής των "βημάτων" της.

     Με "τίνος", λοιπόν, τα μάτια ιππεύουμε; 

     Και η ερώτηση εμπεριέχει το φυσικό αλλά και το μεταφυσικό σκέλος αφού τα "μεταφυσικά" δεν είναι παρά τα φυσικά  μ ε τ ά  τα, πάντοτε, φυσικά τα οποία όμως βρίσκονται στην  ε π έ κ ε ι ν α  των ορατών "κλιτύ" την οποία καλούμεθα να εξερευνήσουμε γι αυτό και φοράμε τα ...σκιάδια, αποκλείοντας την υποστηρικτική συνδρομή του ανθρώπινου βλέμματος σ΄ αυτή την εξερεύνηση...

     Όταν ιππεύουμε, λοιπόν, βλέπουμε με τα μάτια του Ίππου κι αυτό το επαληθεύσαμε και σήμερα, εφαρμόζοντας μία πάγια άσκηση του σχολικού ασκησιολογίου μας με τα σκιάδια στα μάτια μας.

     Κι αυτό δεν έγινε μόνο για να αποδεσμεύσουμε την όρασή μας από μια τόσον απαιτητική διαδικασία όπως η ίππευση γενόμενοι, μόνον, "οπτικώς" αυταρκέστεροι, αλλά και ισορροπιστικώς, αφού, χωρίς την συνδρομή της οράσεως, το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως συνεγείρει επιπρόσθετους "μηχανισμούς" που τελούν εν υπνώσει, όπως π.χ. η μυική "μνήμη", προς διατήρηση του ευσταθούς ιππικού "καθίσματος".

     Συνoψίζοντας, δε, όλα τούτα και μεταφέροντάς τα στην ανθρώπινη καθημερινότητα βλέπουμε ότι η δική μας "Ιππική" και τα οφέλη της δεν παραμένουν στον στίβο του Ιππευτηρίου όταν, μετά το πέρας του μαθήματος, αφήνουμε τον Ίππο στη φάτνη του, αλλά τα "παίρνουμε μαζύ μας" ώστε τα βήματά μας εκτός Ιππευτηρίου να παραμένουν σταθερώς ευσταθή υφ'  οιανδήποτε συνθήκη περιστασιακής ...ασταθείας!

     Η σημερινή, πραγματικά  λ α μ π ρ ή  ημερίδα έγινε, όπως αρμόζει στις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, σε "ανοικτό", υπάιθριο πεδίο όπου κυριαρχεί το πεύκο και ο ...πεντακάθαρος αέρας του Υμηττού που δεν καταφέρνουν οι αθηναϊκοί ρύποι να μιάνουν.

     Άλλωστε, είναι γνωστή η ...απέχθειά μας στις οροθετημένες καλπαστικές διαδρομές που συνηθίζονται από όλες τις ομόλογες Σχολές του κόσμου, προτιμώντας να καλπάζουμε και να τοξεύουμε επί "ανοικτών" πεδίων, όπως ακριβώς συμβαίνει και υπό συνθήκες μάχης της πραγματικής Έφιππης Τοξοβολίας κι έτσι καλπάσαμε και τοξεύσαμε και σήμερα.

     Έτσι, επί "ανοικτού" πεδίου όπως αρχίζουν οι μαθητές μας την εκπαίδευσή τους κάτι που και σήμερα η αγαπημένη μας Εύα συνέχισε με επιτυχία προετοιμαζόμενη σε ένα τέτοιο πεδίο για τους πρώτους τροχασμούς της, όπως τους εξετέλεσε άψογα σ΄ αυτό το δεύτερο μάθημά της!

     Κι ενώ ο Μάνος και η Εύα, με υποδειγματική συνέπεια εξετέλεσαν το ασκησιολόγιό τους, ο Ιωάννης που βρέθηκε κοντά μας για ένα απλό "βάπτισμα" στην ολιγόλεπτη, πρωτόλεια, ίππευσή του όχι μόνον μας εξέπληξε αλλά και μας προσέφερε ένα ανεκτίμητο δίδαγμα που το μελετούμε ώστε να ξεκινήσουμε μιαν ακόμη πιο ρηξικέλευθη προσέγγιση διδασκαλίας αρχαρίων στη Σχολή μας.

     Το σημερινό ασκησιολόγιο του Μάνου, διαρθρωμένο από την "τυφλή ίππευση" ή "ίππευση με την όραση του Ίππου" και την έξοδο σε επάλληλους τοξευτικούς καλπασμούς βρήκε την καλύτερην εκτέλεσή του με την ακρίβεια και τον δυναμισμό που μας έχει συνηθίσει ο Συνασκούμενός μας.

     Αφού ίππευσε με ακρίβεια ανάμεσα από φυσικά εμπόδια φορώντας σκιάδιο που καταργούσε την όρασή του, ο Μάνος "κάθισε" πολύ βαθύτερα και ασφαλέστερα με υποδειγματικό "κάθισμα" το οποίο επέτρεψε στον Ίππο να "βγει" σε έναν εξίσου υποδειγματικό καλπασμό πριν αρχίσουν οι καλπαστικές τοξεύσεις επί "ανοικτού" πεδίου.

     Και οι καλπαστικές τοξεύσεις του με την χαρακτηριστική ...επιθετικότητα που χαρακτηρίζει τον Μάνο όταν αφιερώνεται σε κάποια μαχητική ...περιπέτεια! Ο Μάνος δεν αστειεύεται...!

     Με την συνέργεια του Μάνου χάρηκε σήμερα τους πρώτους τροχασμούς της και η Εύα, ολοκληρώνοντας τις διαδρομές της με άψογο "κάθισμα" και, κυρίως, με πολύ κέφι. Λαχανιασμένη, βεβαίως, μιας κι ο τροχασμός πάντοτε κουράζει τον Ιππέα, όμως, καταχαρούμενη γι΄ αυτή την πρώτη γεύση της "ταχύτητος" στην ίππευση.

    Με εφίππευση δι εφάλσεως από την πρώτη στιγμή ο Ιωάννης, τούτη την ημερίδα ήρθε να μας αφήσει ένα σπουδαίο δίδαγμα το οποίο θα επεξεργασθούμε προσεκτικά!

     Οι προκαταρκτικές διατάσεις μάλλον πλεονασμός για την "περίπτωση" και ο Ιωάννης από την πρώτη στιγμή έδειξε άριστη ψυχοπνευματική κατάσταση καθώς και φυσική υπερεπάρκεια για να "ριχθεί" στα πολύ βαθιά και τα ..."βαθιά" άρχισαν ευθύς με μένδειο κάθισμα στο οποίο ...πρωτόπιασε τις ηνίες, εν αντιθέσει με κάθε πρωτοεισαγόμενο στην Ιππασία.

      Η όλη "εικόνα" του εφίππου, πλέον, Ιωάννη δεν άφηνε κανένα περιθώριο χρονοτριβής και το ...πρωτοφανές έλαβε χώρα στο "ανοικτό" πεδίο αυτής της υπέροχης ημερίδος.

     Για πρώτη φορά στην 18χρονη λειτουργία της Σχολής μας πρωτοείσακτος κατά το "βάπτισμα" αναλαμβάνει Τόξο σε μένδειο "κάθισμα" και τοξεύει εν κινήσει! 

     Μια νέα εποχή εγκαινιάζει για τη Σχολή μας ο Ιωάννης πριν, καν, κάνει το πρώτο του μάθημα! Χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία, "βαπτίζεται" στην Ιππασία διευθύνοντας τον Ίππο του σε μένδειο "κάθισμα" και σε αυτό ξεκινά αμέσως την Έφιππη Τοξοβολία και μέσα σε ...δέκα λεπτά, τοξεύει επιτυχώς σε βάδην! Επαγγελματίας πολεμιστής ο Ιωάννης μας διδάσκει ότι ο μαχητικός χαρακτήρας που διδάχθηκε αυτοπειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση σε τάξη μάχης κείται μακράν των "ορίων" που θέτει ο μέσος Άνθρωπος και παραμένει αδίστακτος εκτελεστής του καθήκοντος που απαιτεί η συγκυρία των περιστάσεων. 

     Κατά την επιστροφή στον Σταύλο, ο Ιωάννης αναλαμβάνει τον Ίππο και, μετά τα όσα προηγήθηκαν, τον διευθύνει, επιτέλους, με κανονικό "κάθισμα" περνώντας μέσα από διάφορα φυσικά εμπόδια επί ανωφερειών και κατωφερειών ανωμάλου εδάφους.

     Σε αυτή την διαδρομή της επιστροφής ο Ιωάννης μας θυμίζει τον Μάνο φέροντας έμφορτο σακκίδιο πλάτης χωρίς αυτό να τον εμποδίζει διόλου στους χειρισμούς του. 

     Ένα υγιέστατο ένστικτο αναδύεται από τους χειρισμούς του Ιωάννη ο οποίος χωρίς καμία προηγούμενη διδασκαλία διευθύνει επιτυχέστατα τον ίππο του διερχόμενος από την βλάστηση του δρομολογίου. 

     Και μέχρι να ξαναζυγώσουμε στον Σταύλο, ο Ιωάννης διασχίζει κάθε πρόκληση εμποδίου με τον Ίππο του καλώς διευθυνόμενο απλώς και μόνον από μιαν ορθήν αντίληψη της καταστάσεως.