ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

 ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

     Όταν, πρό χρόνων, εκείνον τον ωραίο Σεπτέμβρη, ο εφευρετικός έως και ...πολυμήχανος Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" ενημέρωσε τους μαθητές μας ότι, πλέον, στην Ομάδα μας δεν θα λέμε "περνάμε καλά" αλλά θα λέμε "περνάμε ωφέλιμα", ακούστηκαν ποδοβολητά προς την πόρτα εξόδου... Η φώτιση μιας ήδη μακράς εμπειρίας με την Έφιππη Τοξοβολία και την διδασκαλία της του υπέδειξε και τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθούσε κάμποσους να αυτοβαθμολογηθούν ως προς την πραγματική θέλησή τους να υπηρετήσουν το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο για το οποίο δεν είναι κατάλληλοι όλοι! Πράγματι, τότε, αρκετοί απελευθέρωσαν έναν χώρο που απετέλεσε το δεύτερο σκαλοπάτι ανελίξεως επιτρέποντας την είσοδο σε πολύ καταλληλότερους γι αυτή την απαιτητικότατη πολεμική τέχνη αλλά, στο μυαλό του Ιδρυτή αυτής της Σχολής κυριαρχεί η δίψα της, άπιαστης έστω, τελειότητος την οποία διεκδικεί πρωτίστως για τον ίδιο τον εαυτό του και για ό,τι θεωρεί ότι υπηρετεί. Έτσι κι αυτό το δεύτερο ανελικτικό σκαλοπάτι κρίθηκε ως πόρρω απέχον από προσδοκίες ..."τελειότητος" και σχεδιάσθηκε και το τρίτο ανελικτικό σκαλοπάτι αναβαθμίσεως των ποιοτήτων που συνθέτουν τους "Έλληνες Κενταύρους", κάτι που μετά από πολλές προετοιμασίες να, που ξεκινά τώρα! Κι όσο κι αν είναι βέβαιο ότι η τελειότητα θα απέχει πάντοτε από τις κατακτήσεις μας, εν τούτοις, αυτό δεν θα μας αποθαρρύνει ποτέ από το να προσδοκούμε την κατάκτησή της αφού σημασία έχει αυτός ο "δρόμος" έστω και με, εν τέλει, απροσπέλαστο τον προορισμό.

     Εκείνο, λοιπόν, το "περνάμε καλά" που διεγράφη με μια μονοκοντυλιά ήταν φυσικό να εξοργίσει εκείνους που δεν καταλαβαίνουν την αξία του "περνάμε ωφέλιμα", όμως, όπως και να το κάνουμε στους "Έλληνες Κενταύρους", όσο κι αν θεωρούμε ανθρώπινο το να ψήνεις σουβλάκια, να πίνεις τσίπουρα και ενδιαμέσως να στέλνεις και κάποια βέλη στο φελιζόλ, ουδέποτε δηλώσαμε "διασκεδαστές" συμπαθεστάτων ευωχητών διότι εντελώς διαφορετικοί είμεθα με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο και, το χειρότερο, δεν ξέρουμε να τυλίγουμε και ...σουβλάκια! Οπότε, μετά το "περνάμε ωφέλιμα" η Έφιππη Τοξοβολία και τα "συν αυτή" κυριαρχούν ακόμη περισσότερο στον ορίζοντα της Σχολής μας, ούτω πως δε, σήμερα συνεχίζουμε στο Ιππευτήριο υπό ακόμη υψηλότερες προϋποθέσεις, επιδιώκοντας την έτι περαιτέρω εξύψωσή τους. 

     Ευτυχώς, γύρω μας υπάρχουν υψηλά υποδείγματα εμπνεύσεως ήθους και δυνάμεως ώστε να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε μιαν απαιτητικότατη συνεισφορά Πολιτισμού, ακλόνητοι από τα "ποδοβολητά" που πάντα θα υπάρχουν και είναι απαραίτητα να υπάρχουν, κάνοντάς μας ευγνώμονες γι αυτή την "επωδό" έργου του οποίου την ποιότητα αναβαθμίζουν. Και σήμερα, πατώντας στον 3ο αναβαθμό ποιότητος έργου, μετά από 18 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτά τα "ποδοβολητά" ευγνωμονούμε που μας απελευθερώνουν την δύσβατη κλίμακα της ποιοτικής ανελίξεως των προσπαθειών μας.

     Λίαν αντίξοη ημέρα από πλευράς αστρολογικών προγνώσεων και εντελώς αντενδεικνυόμενη για επικίνδυνες δραστηριότητες, κάτι που μετεφέρθη στην Συνασκούμενη της οποίας, όμως το μαχητικότατο ταμπεραμέντο ανεφώνησε "Θέλω να κάνω μάθημα με δική μου ευθύνη!" και όταν η μαχητικότητα του ταμπεραμέντου της Συνασκουμένης συναντά την μαχητικότητα του ταμπεραμέντου του Εκπαιδευτή το μάθημα δεν μπορεί παρά να ...διεξαχθεί κανονικότατα και, όπως πάντοτε, ...επιτυχέστατα.

     Βεβαίως, ο Μέλιος δεν κοιμήθηκε αυτό το βράδυ αγκαλιά με τον ...μπαμπά του διότι ο μπαμπάς έπρεπε να διαλογισθεί επί του μαθήματος και να το προετοιμάσει προσεκτικά... Έτσι, ο μικρός τετράποδος μετέφερε ο ίδιος, όπως συνηθίζει, την ..."τροχοβίλα" του (τη λεκάνη με τα παιγνίδια του, όπως περιπαικτικά την αποκαλούμε...) κοντά στο γραφείο του μπαμπά του και κοιμήθηκε δίπλα του ανάμεσα στα αγαπημένα του λούτρινα... Τα ζώα πάντοτε μας καταλαβαίνουν κι αν καταλαβαίναμε κι εμείς όσα κι αυτά, τότε, ...κάθε μάθημα Ιππασίας θα ήταν σαν το σημερινό, ανεξαρτήτως αρνητικών αστρολογικών οιωνών!

     Και, πράγματι, σ΄ αυτό το μάθημα επαληθεύσαμε και πάλι ότι η "αύρα" της ανθρώπινης Παιδείας διευθετεί τον ίππειο ψυχισμό σε μια τροχιά αρμονικής συνεργασίας με τον Άνθρωπο, άλλως, η Ιππασία καταντά μια τρομαριακή βαναυσία!  

     Μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων μέχρι ποίου σημείου θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέλος του σημερινού εισαγωγικού μαθήματος της Τάνιας, προνοήσαμε για το καλύτερο, την κατάληξη, δηλαδή, σε βαδιστική Έφιππη Τοξοβολία και επειδή η Τάνια ούτε είχε ποτέ ξανατοξεύσει ούτε ξαναϊππεύσει ξεκινήσαμε αυτή την ημερίδα με μία εισαγωγή της στην Τοξοβολία, βεβαίως, με το χειροποίητο Τόξο του αγαπημένου Συνασκουμένου μας Περικλή Τελειορίδη το οποίο αποδεικνύεται ιδανικό για αρχαρίους, δοκιμασμένο από τον Αύγουστο του 2022 σε πολλές ευκαιρίες.    

     Προικισμένη με αντίληψη "σφουγγάρι" και αίσθηση γεωμετρίας σώματος και κινήσεως, η νεαρή Συνασκούμενη απέδωσε ό,τι καλύτερο στην Τοξοβολία και από την πρώτη στιγμή, έτσι ώστε να καταφέρουμε, σχεδόν αμέσως, να περάσουμε από το "εσωτερικό μονοπάτι" του Τόξου, στο "εξωτερικό" της Ιππασίας, με ασκήσεις Προσεγγίσεως Ίππου, ενός Ίππου ο οποίος ουδεμία προηγούμενη εμπειρία ανενστόμιστης εργασίας, Φυσικής Ιππικής και Έφιππης Τοξοβολίας, είχε! 

     Ο συγκεκριμένος Ίππος, εντελώς "πράσινος" για τι;ς απαιτήσεις της Σχολής μας, βρέθηκε σήμερα για πρώτη φορά στα χέρια μας φέρνοντάς μας πιο κοντά στην ολοκλήρωση της πρώτης εκατοντάδος Ίππων που έχουμε εκπαιδεύσει μέχρι τώρα από το 2005 (και σίγουρα πάνω από τον ...90ό) παρέχοντάς μας την ίδια βεβαιότητα ότι όλοι οι Ίπποι μπορούν να συνεργασθούν με τον Άνθρωπο όταν αυτός "μιλά την γλώσσα τους" και τους σέβεται! Κι έτσι, ξεκινήσαμε κι αυτή την συνεργασία μας με τον νέο μας Δάσκαλο-Ίππο ο οποίος, σημειωτέον, από την πρώτη στιγμή έδειξε την πλήρη αποδοχή όχι μόνον προς τον Εκπαιδευτή αλλά και προς την Συνασκουμένη για την οποία, αμέσως, ..."εκφράσθηκε" τόσο θετικά ώστε να το μάθημα να εξελιχθεί σε μιαν αρμονικότατην απόλαυση.

     Κι αμέσως, αυτός ο Ίππος ο οποίος λίγο πριν δεν εδέχετο το χέρι με την πετσέτα να του καθαρίσει το πρόσωπο, τώρα ακολουθούσε τον Άνθρωπο χωρίς καμιά δυσανασχέτηση. "All you need is love...", θυμόμαστε απ΄ τα ...παλιά! Η ρυταγώγηση της Τάνιας άψογη κι εδώ ο Ίππος εισήχθη στο πνεύμα των ορθών αντιδράσεων στις εντολές του Ανθρώπου ακόμη και χωρίς στομίδα! 

     Λες και ίππευε και χθες, η Τάνια κάθισε άψογα στη ράχη του τετραπόδου το οποίο έδειξε αμέσως πόσο ωραία ένιωθε χωρίς τη βασανιστική στομίδα. Πρώτη φορά εργασίας με τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής για τον Ίππο και, βεβαίως, αναμενόμενες οι θετικές του αντιδράσεις μετά από μία προσεκτική εφαρμογή διδακτικών χειρισμών, αθέατων στο κοινό μάτι αλλά σημαντικών για τον Εκπαιδευτή. Και παρά την πνοή ισχυρότατου ανέμου εντάσεως πολλών μποφόρ, τόσο ο Ίππος όσο και η Αμαζόνα μοιράστηκαν τα όμορφα αποτελέσματα μιας άριστης "χημείας" που συνέτεινε στην πλήρη χαλάρωση και τέλεια συνεργασία.

     Όπως προβλέπει η δική μας εκπαίδευση, από το πρώτο κιόλας μάθημα, η Τάνια έμαθε να εγκαταλείπει σωστά τον Ίππο, κάτι πολύ χρήσιμο για την αποφυγή τραυματισμών στην  περίπτωση πτώσεων. Ταυτοχρόνως κι ο Ίππος εισήχθη στην ηρεμία που πρέπει να διατηρεί όταν ο αναβάτης του μετατοπίζεται επάνω στη ράχη του είτε χάνοντας την ευστάθειά του, είτε για οιονδήποτε άλλο λόγο.

     Σήμερα, η Τάνια είχε μια πρώτη "αίσθηση" ώστε, υπό συνθήκες ασταθούς ισορροπίας (πτώση) να κρατά τις ηνίες και να τις αφήνει μόλις "προσγειωθεί" στο έδαφος. Ασφαλώς και το προστατευικό καπέλλο Ιππασίας δεν απαγορεύεται στη Σχολή μας και όποιος θέλει μπορεί να το χρησιμοποιήσει, όμως εμείς δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην βιωματική εξάσκηση για μία ασφαλή πτώση και όχι απλώς σε ένα προστατευτικό μέσο το οποίο, κατά την στιγμή της κρίσεως, μπορεί και να φύγει από την θέση του παύοντας να παρέχει προστασία κατά την στιγμή που χρειάζεται.

     Τότε και μόνον τότε ο Εκπαιδευτής ξεκίνησε την προετοιμασία της καταληκτικής διεισδύσεως στην Έφιππη Τοξοβολία που έκρινε ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει, εξοικειώνοντας τον Ίππο με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση.

     Μπορεί ο άνεμος που σφύριζε ανάμεσα από τα φύλλα των δένδρων να μην ευνοούσε την διαδικασία, ο Ίππος, χωρίς την άσκηση καμιάς πιέσεως και, πολύ περισσότερο, χωρίς καμία βία και εξαναγκασμό, έδειξε πλήρη εμπιστοσύνη και προς το Τόξο και την τόξευση και η συνέχεια ήταν δεδομένη...

     Για μιαν, επιπλέον, φορά, έδειξαν ορθές όλες εκείνες οι δοκιμασμένες μέθοδοι καθησυχασμού και εκπαιδεύσεως Ίππου που μας έγιναν κτήμα από τη μακροχρόνια "σχέση" μας με τον Ίππο, εκπαιδεύοντάς τον ακόμη και να ανεβαίνει ...ανθρώπινα μια στενή σκάλα για να μπει μόνος του στο ...σαλόνι της (τότε) έδρας της Σχολής μας (βλ. φωτογραφία τίτλου). 

     Ή, τότε, που εκπαιδεύαμε ένα νεαρό επιβήτορα να περιφέρεται με ασφάλεια μέσα στο ...σαλόνι της πολυβραβευμένης εκτροφέως Malinois, της Gabi, ανάμεσα στις βιτρίνες με τα κύπελλά της, απολαμβάνοντας την ηρεμία ενός ...pet!

     Η Τάνια επανέλαβε προσεκτικά την εξοικειωτική διαδικασία η οποία, βεβαίως, δεν αποτελεί παρά την εισαγωγή του ιδίου του εκπαιδευομένου στην έφιππη τόξευση. Η φάση αυτή εξοικειώνει, αρχικώς, τον ίδιο τον εκπαιδευόμενο με την βιωματικήν αίσθηση του Τόξου και της τοξεύσεως επάνω στην ράχη του Ίππου κι από εδώ αρχίζει η Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και αμέσως μετά, κάπως έτσι ξεκινήσαμε όλοι την Έφιππη Τοξοβολία, με το Τόξο και τα βέλη ανά χείρας επάνω στη ράχη κάποιου Ίππου και ...ιδού η πρώτη έφιππη τόξευση της Τάνιας σε βάδην!   

     Μιά τόξευση άνετη, χωρίς να χαλάσει το "κάθισμά" της και χωρίς να σφίξει τα πόδια της (όπως επιβεβαίωσε το ήρεμο βήμα του Ίππου της!) μια τόξευση που επανελήφθη αρκετές φορές με τα ίδια σταθερώς θετικά αποτελέσματα.

     Και αμέσως μετά αφίππευσε με την ενδεδειγμένη "γεωμετρία αφιππεύσεως" κρατώντας ψηλά το Τόξο της υπό τις επιδοκιμασίες του, μάλλον φειδωλού επαίνων, Εκπαιδευτή της ο οποίος την καταχάρηκε σε όλο το εξαίσιο αυτό μάθημα, όπως καταχάρηκε και τον υπέροχο Ίππο που μας προσέφερε ο φίλτατος Τάσος Μυλωνάκος!

     Κι εμείς και πάλι αναλάβαμε για πρώτη φορά έναν ξένο Ίππο με ό,τι μπορούσε να "μεταφέρει" ως βιώματα, του αφαιρέσαμε την στομίδα και σε λίγα λεπτά του εμπνεύσαμε εμπιστοσύνη ώστε να δεχθεί ακόμη και το Τόξο και την τόξευση, γενόμενος συνεργάτης του Ανθρώπου σε μιαν απαιτητικότατην ιππική διαδικασία. Κι αυτή είναι η "αμοιβή" μας και η χαρά μας! 

     Όταν ο Εκπαιδευτής επέστρεψε σπίτι του, δυστυχώς, δεν του άνοιξε την πόρτα η Σύζυγός του η οποία είχε υποχρέωση βοηθείας άλλου Μέλους της Οικογενείας το οποίο διδάσκει σε άλλο Σταύλο μιας και όλη αυτή η Οικογένεια είναι διακτινισμένη σε ...Σταύλους! Πίσω από την πόρτα τον περίμενε ο ...Μέλιος που ανυπομονούσε να κοιμηθεί, επιτέλους, αγκαλιά με τον μπαμπά του ...όπερ και εγένετο! Διότι σ΄ αυτό το σπίτι πιστεύουμε ότι αν δεν μοιράζεσαι την χαρά της ζωής με τα ζώα, η ζωή παραμένει ανολοκλήρωτη.