Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

ΚΑΤΙ ΛΕΜΕ ΚΑΙ "ΚΑΤΙ" ...ΚΡΥΒΟΥΜΕ


     Επιδιώκοντας να διατηρούμε τη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" πρωτοπόρο της Ιππικής διδασκαλίας στη χώρα μας, επιμένουμε στη συνεχή μελέτη και εφαρμογή ρηξικέλευθων μεθόδων οι οποίες επιταχύνουν την ασφαλή διασύνδεση του μαθητή με τον Ίππο έστω και αν παραμένουν ...επιμελώς "άγνωστες" στην Ελλάδα. Μία από αυτές τις μεθόδους, όπως η ηχοκινητική ρυθμική, αποτελεί τη βάση της δικής μας έφιππης διδασκαλίας με συνεχείς βελτιωτικές παραλλαγές τις οποίες υπαγορεύει η συνεχής παρατήρηση  και αξιολόγηση των καθημερινών μας μαθημάτων. Έτσι, ο Εκπαιδευτής μας Μάριος επεχείρησε με επιτυχία ένα μάθημα στη Μαριλένα μας του οποίου η εισαγωγή ήταν μία συνδυαστική ηχοκινητική ρυθμική με συζυγές οπτικό ερέθισμα.


     Αξιοποιώντας δύο εμφανώς καλλιτεχνικούς χαρακτήρες της, μαθήτριας αλλά και του Εκπαιδευτή, αλλά και την δεκτικότητα ενός αξιόπιστου Ίππου Σχολής, ο Μάριος με την βοήθεια του Κωνσταντίνου σε ρόλο ...animateur, ανέλιξαν την Μαριλένα σε ένα άλλο επίπεδο, κατά πολύ υψηλότερο μιας αρχάριας Αμαζόνας με απλές ιππικές προσδοκίες...


     Και όταν η Μαριλένα αφίππευσε εξακολουθώντας να παίζει τη φλογέρα της, μπορεί να μην ήταν μία αρχαία αυλητρίς αλλά είχε ήδη κάνει ένα σημαντικό βήμα όχι απλώς για την βελτίωσή της ως αναβάτιδος αλλά και για τη πολύτιμη συμβολή της σε ένα "πλάνο εργασίας" της Ομάδος που σχεδιάζεται για το εγγύς μέλλον...


     Ωστόσο, ο Μάριος, όπως κι ο Κωνσταντίνος μας, αγγίζει ολοένα και περισσότερο τον τίτλο του υποδειγματικού Εκπαιδευτή με εμφανή την ηρεμία, την ευγένεια και την αποφασιστικότητα σε λίαν ωφέλιμες διαρθρώσεις μαθημάτων που γίνονται συνεχώς και αποτελεσματικότερα για τους μαθητές μας. 


     Το μάθημα του Κωνσταντίνου προς την Επιστήμη ακολούθησε διαφορετικό "μονοπάτι" για να καταλήξει στο ίδιο θετικό αποτέλεσμα. Οι μαθητές δεν είναι ίδιοι και πάντοτε στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" λογίζεται η διαφορετικότητα των Ανθρώπων την οποία σεβόμαστε και σταθμίζουμε κηδόμενοι της προόδου της Ομάδος. 


     Η μαθήτρια του Κωνσταντίνου επέδειξε άριστη προσαρμογή στη διαδικασία της εκτελέσεως ενός απαιτητικού μαθήματος αρχαρίου και με έναν πειθαρχημένο χαρακτήρα κατάφερε να εμβαθύνει το "κάθισμά" της και να επαυξήσει την προσοχή και τον συντονισμό της. 


     Αρκεί και μόνον να προσέξει κανείς τα χέρια της Επιστήμης, θα καταλάβει ότι στο τέλος του μαθήματός της ενστικτωδώς "κινήθηκε" προς τον ίδιο "προορισμό" προς τον οποίο κινήθηκε και η Μαριλένα: εντάξει, βάλαμε άνω-κάτω τελεία αλλά μη περιμένετε, προς το παρόν, τίποτε περισσότερο...


     Όταν όμως στο Ιππευτήριο συγκεντρώνονται πολλές Αμαζόνες και υπάρχουν και σπαθιά μπορεί κανείς να φαντασθεί τις σκηνές που μπορεί να επακολουθήσουν...


     Και αν σε όλα αυτά αναλογισθούμε το πόσο εύκολα οι άνδρες ...παρασύρονται από τις γυναίκες, τότε, ο εντός Ιππευτηρίου "χαμός" είναι δεδομένος...


     Θα μπορούσαμε να πούμε στα δύο αγόρια μας "που πάτε ωρέ παιδόπουλα ανάμεσα στις μανιασμένες κόρες της Πενθεσίλειας", αλλά, τουλάχιστον, ο συνήθως λαλίστατος "παππούς" δεν έβγαλε τσιμουδιά...



     Με χαρά είδαμε να εμπλέκεται στη σύγχρονη Αμαζονομαχία και η Σοφία την οποία μόλις σήμερα υποδεχθήκαμε στην Ομάδα μας ως νέα Συνασκουμένη και της οποίας ο μαχητικός χαρακτήρας φάνηκε από την πρώτη στιγμή. 


     Ο πάντοτε ευγενής και λεπτεπίλεπτος Στέλιος μας προ του επικείμενου ..."χαμού" απομακρύνθηκε σηκώνοντας τα χέρια ...ψηλά, ή μάλλον, εκτάδην.


     Και κάπου εδώ, ο Αρχηγός της Ομάδος μας ανέλαβε ...δράση, επιβεβαιώνοντας ότι ρίχνει εύκολα τις ...γυναίκες...


     Και ο Αχιλλέας μπορεί να κατέρρευσε ενώπιον της πεσμένης Πενθεσίλειας αλλά ο Κωνσταντίνος μας έδειξε αρκετό κέφι ενώπιον των Αμαζόνων που κείτονταν στα πόδια του. Αν οι σημερινοί "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" λάβαιναν μέρος στο Τρωικό πόλεμο η έκβασή του θα ήταν διαφορετική και ίσως σήμερα η Τροία θα ήταν το πλέον προκεχωρημένο ...hotspot μιας αμφιλεγόμενης επικράτειας. Ευτυχώς...


     Ακολούθησε η τακτική εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση στη παραδοσιακή Τοξοβολία στη παρακείμενη του Ιππευτηρίου Κοιλάδα.


     Ο Αρχηγός Ομάδος ...έμφορτος με τον στόχο θα ασκούσε και χρέη Αρχηγού Βολής, με έναν αποτελεσματικότατο προπονητικό σχεδιασμό κατά νου τον οποίο εφάρμοσε με αρκετήν επιτυχία, παρά το ότι σήμερα είχαμε τοξεύσεις επί μακρών αποστάσεων και με την συμμετοχή της Σοφίας η οποία θα τόξευε για πρώτη φορά. 


     Η "ομάδα εργασίας" ρίχθηκε αμέσως στην εγκατάσταση των χρειωδών [στόχος, δίχτυ κλπ] ενώ οι υπόλοιποι προετοίμαζαν τον ατομικό τους οπλισμό διότι ο Κωνσταντίνος δεν ήθελε να χάσει δευτερόλεπτο έχοντας κατά νου, επίσης, να μας ...ξενυχτίσει σε μία Προπόνηση που δεν έλεγε να τελειώσει ακόμη και μετά την δύση του ηλίου.


     Ο Κωνσταντίνος, πράγματι, είχε σχεδιάσει στο νου του με ακρίβεια και ρεαλισμό μία προοδευτική Προπόνηση που θα λειτουργούσε συνδυαστικά κατά ζεύγη και με αύξουσα πρόοδο αποστάσεως.


     Ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε η Προπόνηση αυτή ήταν τόσο χαλαρωτικός που όλη η Γραμμή Βολής είχε την αίσθηση του "καρότου" [τρεις βολές] και του "μαστιγίου" [αναμονή μέχρι την επανάληψη τοξεύσεως από κάθε ζεύγος] με το ενδιάμεσο πλεονέκτημα της παρατηρήσεως των τεχνικών και αποτελεσμάτων των άλλων.


     Στη Προπόνηση αυτή ιδιαίτερη πρόοδο σημείωσαν οι πλέον αρχάριοι των Συνασκουμένων και κάποιοι εξ αυτών οι οποίοι μέχρι προ τινος ένοιωθαν ανασφάλεια ακόμη και στη διατήρηση της οριζοντιότητος του βέλους, έδειξαν να εκτοξεύονται ...πολύ μπροστά.


     Με την βοήθεια της αγαπημένης μας Όλγας, η πρωτοείσακτη Σοφία τόξευσε αρκετά ικανοποιητικά εμφανίζοντας τη μικρότερη δυσκολία που έχουμε παρατηρήσει σε απολύτως αρχάριο για τη διατήρηση της οριζοντιότητας του βέλους κατά το άνοιγμα της χορδής. Ακόμη μία άξια "κόρη" της Πενθεσίλειας ανάμεσά μας.


     Αν και ο Κωνσταντίνος δεν εννοούσε να ολοκληρώσει αυτή την Προπόνηση υπό το αβαντάρισμα όλων των Συνασκουμένων, ο "παππούς" γκρίνιαξε επαρκώς ώστε, μετά δίωρο, να ξεκινήσει και η τακτική εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση Σπαθασκίας προλαβαίνοντας τις τελευταίες αχτίδες του ηλίου ο οποίος ήδη πέσει πίσω από τον Υμηττό.


     Ο Πρωτεσίλαος με τις πάντοτε εντυπωσιακές εμφανίσεις του στα πολλά κέφια του και το μάθημά του όπως πάντοτε αρμονικό και συναρπαστικό με τους Συνασκουμένους να ενθουσιάζονται μα καίριους σπαθισμούς και συνεχείς ζεύξεις.


     Κατά μόνας και κατά ζεύγη [στη ζωή και στην Ομάδα] οι διαξιφισμοί εδώ έχουν ...ιαματικό χαρακτήρα και κατά ένα περίεργο τρόπο όσο εντονότερες οι εμπλοκές τόσο αρμονικότερο το όλο "κλίμα" του μαθήματος.


     Βεβαίως και το ...βαρύτατο "πυροβολικό" πανταχού παρόν, υπόδειγμα φυσικής ευεξίας και μαχητικότητος, δεν παραλείπει να μας προσφέρει ωραίες εικόνες σε όλα τα μαθήματα.


     Το ίδιο χαρήκαμε και την νέα Συνασκουμένη μας Σοφία να αντιμετωπίζει σπαθιστικώς τον Αρχηγό της Ομάδος ο οποίος μάλλον θα πρέπει να αρχίσει να προβληματίζεται σοβαρά για τη μαχητικότητα των πολλών πλέον και αξίων μαθητριών του...


     Η Οικογένεια των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" παρά την εγγενή αδυναμία της [ο Αρχηγός μας ...καπνίζει ακόμη...] καταφέρνει να διαμορφώνει ένα υποδειγματικό "κλίμα" εφιπποτοξοτικής προόδου αλλά. κυρίως, κοινωνικού πλαισίου βασισμένου στις Αξίες της Πλατωνικής "Πολιτείας" που, εν αντιθέσει με τις πολυμασημένες "καραμέλες" περί ...ουτοπικότητος, αποδεικνύεται σταθερά εφαρμόσιμη.


     Και η Πλατωνική "Πολιτεία" με την αριστοκρατική ιεραρχία, την αξιοκρατική ευταξία και την διάχυτην αρμονία της, δεν αποδεικνύεται αποτελεσματική μόνον σε έναν Σταύλο αλλά και στις εκτός αυτού διανθρώπινες σχέσεις, όπου επιλέγεται ως πλαίσιο βίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.