ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΚΑΙ

ΣΤΗΝ ΙΠΠΑΣΙΑ!

     Aποτελεί επιλογή μας η αποστασιοποίησή μας από τους δήθεν "αθλητικούς" μηχανισμούς και ανυπόληπτα κυκλώματα του κράτους! Από της ιδρύσεώς της, η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" λειτουργεί αυτόνομα και με τις αποκλειστικές δικές της δυνάμεις καταφέρνοντας, μόνη της, να φτάσει στη κορυφή κατακτώντας ΚΑΙ παγκόσμια διάκριση στη μακρινή Ν. Κορέα στην οποία φτάσαμε με δικά ,μας έξοδα, και κόπους! Οι επιλογές μας δικαιώνονται διαβάζοντας το κρατικό αίσχος ΚΑΙ στην Ιππασία, όπως το περιγράφει μία δημοσιογράφος έγκριτης εφημερίδος: 32 ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ (;) και 1.500.000 ευρώ ετησίως ΠΕΤΑΜΕΝΑ για να καθηλώνουν την Ιππασία στο μηδέν εξαπατώντας τον φορολογούμενο !

Τα άλογα στο Μαρκόπουλο κινδυνεύουν από πλήξη

Της Λινας Γιανναρου
http://www.kathimerini.gr/  

Τόσο βαθιά «ελληνική» η ιστορία ετούτη, κωμική και τραγική ταυτόχρονα. Πρωταγωνιστές, δεκαπέντε γέρικα άλογα, καμιά τριανταριά βαριεστημένοι υπάλληλοι και άφθονα χρήματα (του Δημοσίου). Η σύνοψη; Εδώ και έξι χρόνια, το Κέντρο Εκπαίδευσης Ιππασίας, που σήμερα εδρεύει στο Ολυμπιακό Κέντρο Ιππασίας στο Μαρκόπουλο, λειτουργεί χωρίς πραγματικό αντικείμενο, ωστόσο ποτέ δεν έπαψε να επιχορηγείται αδρά από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Η Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας σήμανε και την έναρξη της «κάτω βόλτας» για το ΚΕΙΠΠ (είναι ΝΠΔΔ). Τα προηγούμενα χρόνια και εν όψει του 2004, βρισκόταν στο επίκεντρο της ανάπτυξης του αθλήματος. Θα θυμάστε, εκείνη την εποχή διανύαμε το απόλυτο momentum για την ιππασία στην Ελλάδα, προς μεγάλη ικανοποίηση της επίσημης Ομοσπονδίας. Με το τέλος της «τρέλας» του '04, όμως, και αφήνοντας τις υπερσύγχρονες (και κεντρικές) εγκαταστάσεις στο Γουδί για το Μαρκόπουλο, το Κέντρο Εκπαίδευσης Ιππασίας πέρασε σε περίοδο μαρασμού. Τα προγράμματα τελείωσαν, οι αθλητές μειώθηκαν, τα παιδιά έπαψαν να έρχονται για να εκπαιδευτούν στα άλογά του.

"Εμείς γιατί υπάρχουμε;"

Οι 32 υπάλληλοι του ΚΕΙΠΠ, ωστόσο, ανάμεσα στους οποίους, κτηνίατροι, νοσηλεύτριες κτηνών, διοικητικοί υπάλληλοι, σταβλίτες, καθαριστές και άλλοι, συνέχισαν να προσέρχονται κανονικά κάθε πρωί στη δουλειά τους. Με εξαίρεση έναν σταβλίτη που 2-3 φορές την εβδομάδα εκαλείτο να βγάλει τα άλογα έξω για να τα δουν οι λιγοστοί φοιτητές των ΤΕΦΑΑ που περνούσαν με τους καθηγητές τους, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, ήταν ωσεί παρόντες, περίμεναν να συμπληρωθεί το ωράριο για να επιστρέψουν σπίτια τους, εγχείρημα όχι εύκολο για πολλούς. Για κάποιες από τις υπαλλήλους στο λογιστήριο και άλλα τμήματα του Κέντρου, η καθημερινή μετακίνηση από και προς το Μαρκόπουλο αγγίζει τα 30 ευρώ. «Γράψτε κάτι να κλείσουμε», θα πουν στην «Κ». «Δουλειά δεν υπάρχει, εμείς γιατί υπάρχουμε;».

Κι όμως, σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, ο εν λόγω φορέας έλαβε για το διάστημα 2005-10 το ποσό των 9 εκατ. ευρώ ως επιχορήγηση, περίπου δηλαδή 1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Γιατί, καθώς φαίνεται, στην Ελλάδα προ κρίσης το μόνο πράγμα που ήταν τζάμπα ήταν το χρήμα, ενώ όποιος ήθελε να δικαιολογήσει έξοδα... έβρισκε. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ ανάμεσα στους 32 υπαλλήλους του Κέντρου Εκπαίδευσης Ιππασίας υπήρχε η ειδικότητα του πεταλωτή, η διοίκηση επέλεγε να φέρνει και να πληρώνει πεταλωτή «απ' έξω»!

Ούτε όμως και τα άλογα είναι σε θέση πια να προσφέρουν το ίδιο έργο. Σύμφωνα με αυτοψίες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, αλλά και όπως επιβεβαιώνει η νυν διοίκηση του ΚΕΙΠΠ, από τα 15 άλογα, μόνο τα 10 είναι «χρησιμοποιήσιμα» για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Τα τρία είναι τόσο δύστροπα που δεν τα κάνεις εύκολα καλά, ένα έχει πρόβλημα με ένα νύχι και δεν μπορεί να ασκηθεί και ένα άλλο είναι πολύ νεαρό. «Και τα άλλα δεν μπορούν να πάρουν πια τα πόδια τους», λένε υπάλληλοι του Κέντρου. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι πριν από λίγους μήνες, αντιστοιχούσαν τρεις υπάλληλοι ανά ενεργό άλογο, αναλογία που θα έκανε την τρόικα να φρίξει.

Η προοπτική

«Ευτυχώς, κάποιοι μόλις συνταξιοδοτήθηκαν», λέει στην «Κ» μεταξύ σοβαρού και αστείου ο πρόεδρος του ΚΕΙΠΠ κ. Σάκης Ψάρρας, ο οποίος διορίστηκε στη θέση αυτή μόλις πριν από δύο μήνες. «Σήμερα οι υπάλληλοι είναι είκοσι, αλλά θα χρειαστεί κάποιοι να μεταταγούν, γιατί και πάλι είμαστε υπεράριθμοι. Και με 15 άτομα θα είμαστε καλά. Η αλήθεια είναι ότι βρήκαμε μια εντελώς ανοργάνωτη κατάσταση. Το Κέντρο ουσιαστικά δεν λειτουργούσε εδώ και έξι χρόνια, χρειάζεται να γίνει ένας εξορθολογισμός της εργασίας και των δαπανών. Εως σήμερα το Κέντρο πλήρωνε ακόμα και για τη μεταφορά της κοπριάς! Ε, νομίζω ότι μπορούμε να την κάνουμε οι ήδη υπάρχοντες άνθρωποι...». Οσο κι αν οι υπάλληλοι ζητούν το Κέντρο να κλείσει οριστικά, ο κ. Ψάρρας, γνώρισμα των παλιών αθλητών ίσως (υπήρξε διεθνής πασαδόρος στην ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού), μοιάζει διατεθειμένος να αγωνιστεί για να κρατήσει το Κέντρο Εκπαίδευσης Ιππασίας ανοιχτό. «Πρέπει να ξανανοίξει προς τον κόσμο, να ξεκινήσουμε εκπαιδευτικά προγράμματα» αναφέρει.

Πάντως, τα άλογα, ακόμα και τα πιο γέρικα εξ αυτών, θα δοθούν σε Ιδρύματα (ίσως στο Χαμόγελο του Παιδιού) και σωματεία. Ας μην ανησυχούν οι φιλόζωοι, οι υπεύθυνοι διαβεβαιώνουν ότι δεν θα θανατωθούν. Από πλήξη μόνο κινδυνεύουν.

     H "EΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" εκτιμά τις ευσεβείς προσδοκίες του διεθνούς "πασαδόρου" (;) κ. Ψάρρα, αλλά θα θυμίσουμε ότι μεταξύ Βόλεϋ και ...Ιππασίας υπάρχει τεράστια διαφορά! Μακάρι να υλοποιηθούν οι προσδοκίες του, αλλά ο Ίππος, εν αντιθέσει με την μπάλλα, προτάσσει άλλες και πολύ σοβαρότερες απαιτήσεις! Και, 32 υπάλληλοι και 1.500.000 ευρώ πεταμένα ετησίως αποτελούν ΕΓΚΛΗΜΑ για το οποίο θα έπρεπε να είχε παρέμβει ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ο Εισαγγελέας (αν , πλέον υπάρχει Εισαγγελέας διότι δεν τίποτε δεν μας πείθει για την παρουσία του!).