ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Η ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Αφιερωμένο στα τρία χρόνια λειτουργίας της Ομάδος μας

με ό,τι αυτό σημαίνει.

     Η επιτυχής διεξαγωγή ενός Πολέμου δεν βασίζεται στη δύναμη των μπράτσων αλλά στη δύναμη του νου και της ορθότητος συμπερασμάτων που παράγει. Ο τρόπος σκέψεως καθορίζει εάν κάποιος θα είναι ο νικητής ή ο ηττημένος!

     Οι ΄Εφιππες Μαχητικές Τέχνες, ως Τέχνες Πολέμου, διέπονται και αυτές από την Πολεμική Αρετή η οποία εμπεριέχει εν μέρει την Ηθική του Πολέμου αλλά όχι μόνον. Μιλώντας για «Αρετή» εννοούμε την Ανδρεία συν την Ηθική οι οποίες συνιστούν τις «ρίζες» της πολεμικής πρακτικής και πολύ συχνά, οι περί τον Πόλεμο φιλοσοφούντες διαπράττουν το σφάλμα να μιλούν απλώς για «Ηθική» αντί του ορθού «Αρετή». Η πρώτη αυτή διευκρίνιση κρίνεται ως απολύτως απαραίτητη, προκειμένου να οροθετήσει μια πολύ περιεκτική διάκριση. Η Πολεμική Αρετή θεωρείται ως το σημαντικότερο κριτήριο που καθορίζει την πρόοδο κάθε Μαθητού στις Πολεμικές Τέχνες και θα πρέπει εκ των προτέρων να αποτιμάται και από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο να μάθει αλλά και από εκείνον που θα διδάξει.

     Η δισυπόστατη Πολεμική Αρετή (αυτό το οποίο οι Κινέζοι ονομάζουν «Βούντε» αναλύεται, επίσης, σε δύο τομείς, εκείνο της νοητικής Αρετής ( της νοητικής δυνατότητος αντιλήψεως του θετικού) κι εκείνον της έμπρακτης Αρετής (της έμπρακτης επιτελέσεως του θετικού). Είναι φυσικό οι Μαθητές να μην αντιλαμβάνονται πάντοτε τις ατομικές τους δυνατότητες προς τις προαναφερθείσες δύο κατευθύνσεις, όμως, ο Δάσκαλος είναι υποχρεωμένος διαρκώς να τις αναζητά και να τις προσδιορίζει για τους Μαθητές του αν, φυσικά, ενδιαφέρεται να τους ωφελήσει. 

     Οι Κινέζοι πιστεύουν ότι όλοι διαθέτουμε δύο νοητικές υποστάσεις, την συναισθηματική (Ξιν) και την ρεαλιστική (Γι). Όταν στην εξαγωγή ενός συμπεράσματος κυριαρχεί η συναισθηματική πλευρά του νου τότε ο κίνδυνος αποτυχίας είναι μέγιστος. Αντιθέτως, όταν κυριαρχεί η ρεαλιστική πλευρά μπορούμε να προσδοκούμε νίκη.

      Στις Έφιππες Μαχητικές Τέχνες, όπως ακριβώς και στις υπόλοιπες Μαχητικές Τέχνες, η επιλογή του σωστού Δασκάλου σημαίνει μία αμφίδρομη δυσκολία. Ο μεν Μαθητής θα δυσκολευθεί να επιλέξει έναν σωστό Δάσκαλο, όπως ακριβώς και ο Δάσκαλος θα δυσκολευθεί να επιλέξει έναν σωστό Μαθητή. Η δυσκολία έγκειται στο ότι οι Άνθρωποι έχουμε το φυσικό «προνόμιο» να μπορούμε να αποκρύπτουμε τον αληθινό εαυτό μας πίσω από «μάσκες» που νομίζουμε ότι αποκρύπτουν τον πραγματικό μας χαρακτήρα και το ρήμα «νομίζουμε» δεν αποτελεί τυχαία επιλογή… Τούτο σημαίνει ότι ο Δάσκαλος ουδέποτε θα πρέπει να αρκεσθεί στον αρχικό ενθουσιασμό ενός νέου Μαθητού, όπως κατά κανόνα παρατηρείται. Το βάθος χρόνου υπό την συνεχή επαφή με τον Δάσκαλο και τις ολοένα μεγαλύτερες απαιτήσεις, θα δείξουν εάν πράγματι ο Μαθητής μπορεί να «σηκώσει» στους ώμους του τόσο την σχέση του με τον Δάσκαλο όσο και τον όγκο των συνεχώς αυξανομένων απαιτήσεων.

     Αναλαμβάνοντας έναν καινούργιο Μαθητή ο Δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να τον θέσει υπό παρατήρηση. Το αρχικό ζητούμενο για τον Δάσκαλο πρέπει να είναι εάν ο καινούργιος του Μαθητής είναι πράγματι αξιόπιστος της διδασκαλίας του ή όχι! Κατόπιν θα πρέπει να εκτιμήσει και εάν ο καινούργιος Μαθητής είναι ικανός να διεκπεραιώσει την πολεμική αποστολή του ή όχι. Εδώ, θα πρέπει να αποτιμήσει όσο γίνεται πιο ρεαλιστικά τον βαθμό της Πολεμικής Αρετής του παρατηρουμένου. Γενικά, οι Κινέζοι πιστεύουν ότι για μια ορθή εκτίμηση απαιτείται από πλευράς του Δασκάλου παρατήρηση τριών χρόνων! Στο διάστημα αυτών των τριών χρόνων ο Δάσκαλος θα αποφύγει να ξεκινήσει την πραγματική διδασκαλία της Πολεμικής Τέχνης αλλά θα περιορισθεί , κυρίως , στην παράθεση του προσωπικού του «παραδείγματος» ως διδασκαλίας ζωής αφού, ο Δάσκαλος Πολεμικών Τεχνών δεν διδάσκει απλώς μία Πολεμική Τέχνη αλλά έναν τρόπο ζωής! Σ’ αυτά τα τρία χρόνια ο Δάσκαλος θα πρέπει να καταλήξει εάν ο καινούργιος Μαθητής του αξίζει να γίνει κοινωνός των μυστικών της διδασκαλικής Τέχνης ή όχι. Και, εάν καταλήξει πως «ναι» τότε, εσαεί, δεν θα πρέπει να αποκρύψει τίποτε από τον Μαθητή του τον οποίο θα πρέπει να αισθάνεται ως φυσική συνέχειά του.

     Όμως και ο Μαθητής αντιμετωπίζει, πάντοτε, ένα ανάλογο πρόβλημα, δηλαδή, να μην γνωρίζει εξ αρχής εάν θα μπορέσει να συνεργασθεί με τον συγκεκριμένο Δάσκαλο. Ασχέτως εάν ένας Δάσκαλος είναι κορυφαίος στην Τέχνη που διδάσκει, τούτο δεν σημαίνει ότι μπορεί να την διδάξει σε όλους αδιακρίτως οι οποίοι θα τον πλησιάσουν ως Μαθητές του. Οι Κινέζοι πιστεύουν ότι και ο Μαθητής, επίσης, χρειάζεται τρία χρόνια για να αποφασίσει εάν μπορεί να συνεργασθεί με τον συγκεκριμένο Δάσκαλο τον οποίο θα πρέπει εξίσου να παρατηρήσει προσεκτικά για να καταλήξει σε ένα ορθό συμπέρασμα. Για τον Μαθητή αυτή η τριετία θα είναι μία περίοδος πλήρους υποταγής, κατόπιν δε, αποφασίζοντας ότι η επιλογή του Δασκάλου ήταν ορθή, η υποταγή θα ανελιχθεί σε σχέση πίστεως και συνεργασίας και μόνον έτσι θα μπορέσει να προσλάβει την γνώση! Κι ένας ευφυής Μαθητής Πολεμικών Τεχνών θα προτιμήσει να αφιερώσει τρία χρόνια πριν αποφασίσει εάν ο συγκεκριμένος Δάσκαλος θα του είναι ωφέλιμος παρά να βιαστεί υφιστάμενος μια άγονη περιπέτεια η οποία μπορεί να του κληροδοτήσει ανεπίστρεπτες βλάβες, ψυχικές ή σωματικές, απαιτώντας πολύ περισσότερο χρόνο για να τις επουλώσει.

    

     Η γονιμότητα παρατηρήσεως των τριών χρόνων είναι το θεμέλιο της επιτυχούς σχέσεως Δασκάλου και Μαθητού και προϋπόθεση προόδου στις Πολεμικές Τέχνες του τελευταίου!

_________________________________________

     Τα παραπάνω αποτελούν οδηγίες για την διδασκαλία Πολεμικών Τεχνών οι οποίες προέρχονται ευγενώς από Κινεζικό Μοναστήρι προς την Ομάδα μας. Η συνεχής αγωνία μας να μπορούμε να είμαστε πάντοτε   ευεργετικοί προς τα Μέλη μας, μας κάνει να χτυπάμε σημαντικές «πόρτες» και να ζητάμε υποστήριξη των γνώσεών μας οι οποίες, πάντοτε, θα χρήζουν βελτιώσεως. Εν προκειμένω, η ανάρτηση γίνεται προς ενίσχυση των γνώσεων και των Συνασκουμένων οι οποίοι αναλαμβάνουν την διεξαγωγή Προπονήσεως.