Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ ΙΠΠΗΛΑΣΙΟΥ 
ΚΑΙ ...ΚΑΤΩΦΛΙΟΥ
ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ


ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,
ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ


     Κάθε Ίππος κρύβει σε κάποιο εγκεφαλικό πεδίο του  διαφορετικούς φόβους κι επιφυλάξεις που, ο Ιππαγωγός του, θα πρέπει να εντοπίσει και να θεραπεύσει.Κι ενώ ο δικός μας Ίππος έδειξε να αποδέχεται ευκολότατα το Τόξο και την Σπάθη,  εν τούτοις στάθηκε πολύ δύσκολο να αποδεχθεί τους κρίκους οι οποίοι είναι απαραίτητοι στο Ιππηλάσιο (Giostra) που αποτελούσε βασικό "κεφάλαιο" ασκήσεως για τους έφιππους πολεμιστές και, ούτω πως και για τους μαθητές μας.


     Επίσης, πτυχές του περιεχομένου του Ιππηλασίου έχουν εφαρμογή και στο Ιππικό Θέατρο, κάτι που, επίσης, αφορά στη Σχολή και στην Ομάδα μας!  


     Έτσι, σήμερα αφιερωθήκαμε στην εξοικείωση του Ίππου μας με τους κρίκους και την όλη διαδικασία την συνδυάσαμε ώστε οι τρεις εκπαιδευόμενοί μας, οι δύο Γεώργιοι και ο Παντελής μας να ασκηθούν στην τεχνική διεύθυνση ακριβείας με συνδυαστικούς χειρισμούς Σπάθης, εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών με καλπαστικές στροφές και έξοδο σε προκαθορισμένο σημείο απ΄ όπου άρχιζε καλπαστική ευθεία με επιπρόσθετους χειρισμούς ακριβείας αλλά και "στρογγυλής" κινήσεως κλπ κλπ...


     Κι όλα άρχισαν, όπως πάντα, με ασκήσεις Παραδοσιακής Τοξοβολίας επί μέσων και μεγάλων αποστάσεων, που βοηθούν, πέραν των άλλων, σε χαλάρωση και αυτοσυγκέντρωση.


     Ο Παντελής μας, πάντοτε με αλτρουιστική διάθεση, προτίμησε να καθαρίσει τον στίβο από κάθε υποψία ενοχλήσεως για τα πολύτιμα πέλματα του αγαπημένου Ίππου μας και μετέτρεψε την αργιλώδη επιφάνεια σε "καθρέπτη" απομακρύνοντας κάθε ασήμαντο πετραδάκι με επιμέλεια αποβολής ...μύγας από το γάλα. 


     Η διακριτική και με πολύ "στρογγυλή" κίνηση, εμφάνιση των κρίκων μπροστά στη φάτνη  του Ίππου μας, υπήρξε για όλους μας μία έκπληξη βλέποντας το αγαπημένο μας τετράποδο να υποχωρεί ενοχλημένο έως και ...έντρομο!


      Ακολούθησαν πολλές επαναλήψεις με όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά που να συνδέσουν τους κρίκους με τρυφερότητα, με οσμή τρυφερού καρότου,με την γνώριμη αίσθηση εκείνου του χεριού που μόνο χαϊδεύει και ταίζει, αλλά ...τίποτε! Ώσπου, κάποτε, με τη φωνή ποσταρισμένη  στο πιο τρυφερό ηχόχρωμά της, με κίνηση όχι απλώς "στρογγυλή" αλλά ...Mikhail Baryshnikov και, βεβαίως, με το πάντα αποδοτικό "δόλωμα", τα καρότα, στη παλάμη, η υπέροχη ύπαρξη τιης Σχολής μας παρεσύρθη και πλησίασε το στρογγυλό αντικείμενο του πόθου μας, τους κρίκους! Ναι, απλώς τους πλησίασε αλλά δεν έδειξε διόλου να αναθεωρεί τις ισχυρές επιφυλάξεις της γι αυτούς!


     Πριν την βγάλουμε για εργασία στο υπαίθριο Ιππευτήριο, επαναλάβαμε τον "κύκλο" εξοικειωτικών αποπειρών  με χλωμά αποτελέσματα! Φαίνεται, οι κρίκοι δεν της άρεσαν καθόλου. Όμως η επιμονή με ...επαυξημένα και βελτιωμένα τεχνάσματα ανθρώπινης πανουργίας, έφεραν τα αποτελέσματά τους. Και, επιτέλους, το ...υψηλόν τετράποδο κατεδέχθη να τους ...οσφρανθεί ταυτοποιώντας τους στο οικείο πεδίο Broca... 


     Στο σημείο αυτό, ο μεν παππούς αισθάνθηκε ό,τι και προ χρόνων, όταν στο Δημαρχείο Αθηνών επισημοποιούσε την σχέση του με την νυν ...Σύζυγό του, ευτυχία την οποία ο φωτογραφικός φακός αποτύπωσε στο, κατά κανόνα αγέλαστο, πρόσωπό του! Κάτι τέτοιες στιγμές που τεκμηριώνεις την επικοινωνία σου με ένα αλογάκι αισθάνεσαι τη νοηματοδότηση της ζωής σου εν μέσω μυριάδων ανοήτων διπόδων!


     Κατόπιν κι ενώ οι εκπαιδευόμενοι ρυταγωγούσαν τον Ίππο προς το υπαίθριο Ιππευτήριο προκειμένου να ξεκινήσει το κυρίως πρόγραμμα της ημερίδος, μετά το εισαγωγικό προοίμιο που προηγήθηκε, ο παππούς προηγήθηκε υποδεχόμενος το τετράποδο πετώντας ψηλά τους κρίκους και συλλαμβάνοντάς τους με ένα ομοίωμα ξίφους κι όσο ο παππούς πετούσε και συνελάμβανε τους κρίκους, ο Ίππος που περιέτρεχε, ρυταγωγούμενος, γύρω του τον στίβο,τον παρακολουθούσε με την περιφερειακή όρασή του. 


     Μετά την στατική επίδειξη των κρίκων στον Ίππο μέσα στον Σταύλο, ο τελευταίος θα έπρεπε να τους αποδεχθεί και ως κινούμενα αντικείμενα σε ανοικτό χώρο, αποδεχόμενος ήρεμα τις αιφνιδιαστικές τροχιές τους. 


     Σε λίγο, επιχειρήθηκε ακόμη μία ..."πλαγιοκόπηση" του Ίππου με τους κρίκους οι οποίοι, αυτή την φορά παρέμεναν πεσμένοι στο έδαφος και, ω!, του θαύματος, ο Ίππος τόλμησε όχι μόνον να τους πλησιάσει αλλά και να βάλει το κεφάλι του μέσα σ΄έναν απ΄ αυτούς ώστε να βοσκήσει! Μόνον τότε θεωρήσαμε ότι θα μπορούσαμε με ασφάλεια των εκπαιδευομένων μας να ξεκινήσουμε το κυρίως πρόγραμμα του οποίου το προοίμιο ήταν η εκ του μακρόθεν αποδοχή της κινήσεως των κρίκων από τον Ίππο. Καμιά βιασύνη στη Σχολή μας, κανένας συμβιβασμός με την ασφάλεια Ίππων και εκπαιδευομένων!


     Οι προσχεδιασμένες ασκήσεις είχαν ως στόχο τους την βελτίωση της διευθυντικής ικανότητος των τριών εκπαιδευομένων, την ασφαλέστερην εμβάθυνση του"καθίσματός" τους, την εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών συνδυασμένων στροφών και την τελειοποίηση της "στρογγυλής" κινήσεώς τους, συνδυαστικά με την χρήση Σπάθης και στους τρεις βηματισμούς του Ίππου.


     Και όλα τούτα, με επίκεντρο τους κρίκους και την απόσπασή τους με ομοίωμα ξίφους χωρίς να προκληθεί τρόμος στον Ίππο από ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κίνηση των κρίκων κατά την διάρκεια των χειρισμών αποσπάσεως!


     Ένα πολύ σύνθετο πρόγραμμα με πολλές αλληλοδιαπλεκόμενες παραμέτρους που, απλά, κρατούν σε εγρήγορση Ίππο και Ιππέα διασυνδέοντάς τους εν εργασία και βελτιώνοντας τόσο τις ιππικές ικανότητες του Ιππέως όσο και την συνεργασιμότητα του Ίππου με τον Ιππέα του, ενώ, ταυτοχρόνως, "λυτρώνουν"  και πολλές επιφυλάξεις, ή και φοβίες, του Ίππου που σχετίζονται με την έφιππη χρήση της Σπάθης ή και την παρουσία των...κρίκων, όπως εν προκειμένω.   


     Και οι τρεις εκπαιδευόμενοι,προ των απαιτητικότατων προϋποθέσεων της σημερινής ημερίδος αυτοσυγκεντρώθηκαν  εγκαίρως και απέδωσαν τα προσδοκώμενα!  


     Όλοι εξετέλεσαν τα πάντα προβλεπόμενα ως μέλη ενός Bolshoi επί ...αγρού! Και όταν λέμε "όλοι" δεν εννοούμε απλώς τους τρεις εκπαιδευόμενους αλλά και τον ...Ίππο, αφού για τον καθένα υπήρχε βλέψη προόδου η οποία και υλοποιήθηκε.


     Είναι εντυπωσιακός και για τους συγκεκριμένους τρεις ο εκτελεστικός δυναμισμός με την παράλληλη στάθμιση όλων των παραγόντων ασφαλείας που, πια, τους "βγαίνει" αυθόρμητα και χωρίς τις γνωστές φλυαρίες των εκπαιδευομένων στην Ιππασία.


     Γνωστής ούσης και της "γεροντοκορίστικης" παραξενιάς του παππού για ευλαβική σιωπή εν ώρα ασκήσεως, όπως πάντοτε έτσι και σήμερα ο στίβος παρέμεινε μία εργώδης, μεν, κυψέλη, αθόρυβη, δε.


     Και το αποτέλεσμα και πάλι λαμπρό με εκπαιδευόμενους ευδαίμονες και ξεκούραστους παρά τις κοπιαστικές ασκήσεις, όπως κι έναν κατάστεγνο Ίππο, κάτι στο οποίο επιμένουμε!Αντί, δε, επιλόγου, ο Παντελής μας έκανε ένα tour de piste σε ανοικτό, εκτενή, καλπασμό, κρατώντας διακριτικά μία τούφα της χαίτης του Ίππου μας! Ακόμη μία υποδειγματική "εικόνα" ιππεύσεως.


Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΣΠΑΘΗ


ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,
ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ


     Η διαφορετικότητα των λειτουργιών των αισθήσεων του Ίππου αλλά και της ψυχολογίας του, καθώς και των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων του θα πρέπει πάντοτε να επισύρει την προσοχή του Ιππαγωγού ώστε να τον εισάγει με ασφάλεια σε κάθε νέα εμπειρία η οποία θα μπορούσε να τον ξαφνιάσει προκαλώντας δυσάρεστες καταστάσεις.


     Κάθε νέα ιππική κατάσταση, κάθε νέο αντικείμενο, κάθε αλλαγή δεδομένων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ψύχραιμα και προνοητικά ως υποχρέωση του Ιππαγωγού να "ενημερώσει" εγκαίρως τον Ίππο περί αυτού του ενδεχόμενου "νεωτερισμού" και να του διαμορφώσει καθησυχαστική ψυχολογία και προϋποθέσεις ήρεμης αποδοχής αυτού του "νέου". Η διαδικασία αυτή καλείται "εισαγωγή" ή "εξοικείωση", διότι ο Ίππος άγεται με ήπια και μόνον μέσα στο να εισαχθεί στην αποδοχή της νεωτερικότητος και να εξοικειωθεί με αυτήν χωρίς το ενδεχόμενο των αντιδράσεων πανικού, αποστροφής και φόβου.


     Η σπάθη, ασφαλώς και δεν είναι οικεία στον Ίππο και, μάλιστα, σε έναν Ίππο ο οποίος, διάγοντας σταυλικό βίο δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με το σχήμα της, τις αντανακλάσεις της λάμας της της στον ήλιο, τους ήχους της αλλά και την οσμή της, παράμετροι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρνητικό αντίκτυπο στην συμπεριφορά του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.


     Έτσι ο προνοητικός και προβλεπτικός Ιππαγωγός, κρίνοντας ότι η σπάθη θα είναι απαραίτητη στον Ιππέα ενός συγκεκριμένου Ίππου θα πρέπει, προηγουμένως, να εισαγάγει τον Ίππο στη παρουσία της επάνω και εγγύς στον Ίππο αναπτύσσοντας στο ζώο την εμπιστοσύνη του στην ύπαρξή της στο χέρι του Ιππέως του αλλά και ενώπιόν του όταν κάποιος εκ του εδάφους και όχι κατ΄ ανάγκην ο Ιππέας του, την κρατά και την κινεί ακόμη και προς την κατεύθυνση του Ίππου, ακόμη και κοντά στα μάτια του ζώου,όπως ενδέχεται να συμβεί σε μία ρεαλιστική σκηνή μάχης. 


     Ο, εκ των δύο χρησιμοποιουμένων, Ίππος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" εξοικειώθηκε με το Τόξο και την χρήση του, παραλαμβανόμενος "πράσινος" γρήγορα και με απόλυτην επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με την πρόσφατην εξοικείωσή του με την σπάθη. Και όλα τούτα, όχι διότι ακολουθήσαμε..."μαγικά κόλπα", ή μιμήσεις κινηματο-"γραφικών" ..."ψιθυριστών" αλλά διότι εμείς, απλώς, ακολουθήσαμε το αυτονόητο.


     Η ασφαλής και γρήγορη εξοικείωση του Ίππου με κάτι καινούργιο στη ζωή του προϋποθέτει την, εκ των προτέρων, πλήρη εμπιστοσύνη του προς εκείνον που θα την επιχειρήσει. 


     Ο Ίππος, παρά ταύτα, θα επαληθεύσει την εμπιστοσύνη του προς τον επιχειρούντα, οσφραινόμενος προσεκτικά την αδρεναλίνη του επιχειρούντος και η ύπαρξή της θα δυσχεράνει ή και θα ακυρώσει το εγχείρημα της εξοικειώσεως. 


     Για τον λόγο αυτό, κάθε επιχειρών ανάλογην εξοικείωση, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος φόβου, ανησυχίας, κοπώσεως, βιασύνης, ακόμη και αμφιβολιών, στοιχεί τα οποία θα προκαλέσουν τις αρνητικές αντιδράσεις του Ίππου.


     Το αντικείμενο με το οποίο πρόκειται να εξοικειωθεί ο Ίππος θα πρέπει να πρωτοεμφανισθεί στις αισθήσεις του από αρκετά μακριά ώστε ο χρόνος που θα απαιτηθεί μέχρι να τον πλησιάσει στα χέρια του χειριστή να λειτουργήσει ως χρόνος προσαρμογής του ζώου στο νέο, αυτό, αντικείμενο και στις καταστάσεις που επισύρει.


     Ο χειριστής, ήρεμος, χαλαρός και με αυτοπεποίθηση, πλησιάζοντας το αντικείμενο προς τον Ίππο θα πρέπει να κινηθεί φυσιολογικά, χωρίς μεταβολές συμπεριφοράς, προκαλώντας διακριτικούς θορύβους με το αντικείμενο ώστε να προσδώσει και στην ακοή του ζώου, εγκαίρως, ένα "σινιάλο" υλικής υποστάσεως του νέου αντικειμένου. 



     Ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις,ο χειριστής θα πρέπει να προβεί σε αποενοχοποίηση της συνδυαστικής μνήμης του Ίππου διαχωρίζοντας το νέο αντικείμενο από παρόμοια τα οποία ο Ίππος έχει, εκ της εμπειρίας του, ενοχοποιήσει ως απαρέσκοντα ή και εχθρικά. 


     Στην περίπτωση της σπάθης, ο χειριστής θα πρέπει να την διαχωρίσει από κάθε συνδυαστική ενόχληση μάστιγος ή μαστιγίου, ή και ράβδου τιμωρίας, των οποίων το επίμηκες σχήμα θα μπορούσε να προκαλέσει στον Ίππο απρόβλεπτους συνειρμούς πανικού.


     Και, κατόπιν, οι κινήσεις, κρούσεις κλπ, θα συντελέσουν ώστε η σπάθη και αποδεκτή να γίνει από τον Ίππο και, βεβαίως, αντικείμενο ενεργητικού ενδιαφέροντος.


     Κάπως έτσι και μετά από προσπάθεια ελάχιστου χρόνου ο Ίππος μας εξοικειώθηκε και απεδέχθη την σπάθη ώστε να μπορεί, πλέον, με ασφάλεια να ανταποκριθεί στην αποστολή  του ως Ίππος εκπαιδεύσεως μιας Σχολής Ιππικού Θεάτρου  ή και Ιππηλασίου, εκπαιδευτικοί τομείς που καλλιεργούνται στην Ομάδα μας.




Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"



     O πάγιος βροχερός καιρός ο οποίος αποτελεί το μόνιμο "σήμα κατατεθέν" της χειμερινής Κέρκυρας, ούτε και αυτή την εβδομάδα εμπόδισε τους "Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας" να ασκηθούν.


     Υπό την αναγκαστική τροποποίηση του προπονητικού ασκησιολογίου σε ό,τι αφορά στις κινητικές ασκήσεις και προς αποφυγήν δυσαρέστων ως εκ της ολισθηρότητος, η ανάγκη ...φιλοτιμία ποιουμένη απέδειξε και πάλι ότι μπορεί να αποδώσει ωφέλιμους καρπούς.


     Κι έτσι και ασκήσεις κυριαρχίας επί του Τόξου με την αποφυγή ανεξέλεγκτης αφέσεως έγιναν και ασκήσεις με κλειστά μάτια και πολλά άλλα που σημαίνουν ότι τα εμπόδια για τους, όπου γης, "Έλληνες Κενταύρους" ξεπερνιούνται με γόνιμη σκέψη.


     Συγκρατημένες, για τους λόγους που προανεφέρθησαν και οι κινητικές ασκήσεις και πολύ σοφά...


     Τόσο η πολυπρόσωπη παρουσία Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής όσο και η ολισθηρότητα του εδάφους καλύτερα είναι να αντιμετωπίζονται με σύνεση παρά με ..."αποκοτιές" που περικλείουν κινδύνους απροβλέπτων καταστάσεων.


     Γι αυτό και παραμένουμε θαυμαστές των ..."ζενικών" προπονητικών προσεγγίσεων του επικεφαλής του Παραρτήματος, Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη ο οποίος, εκ του ασφαλούς, μοχθεί για την πρόοδο των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας"! 


ΜΕ ...ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ


     Μια Ομάδα όπως αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αποτελεί ένα viriya-magga (ηρωικό μονοπάτι) δεν μπορεί παρά να ενθαρρύνει την viriya-bala, την πανίσχυρη και θετική, πνευματικήν, ενέργεια η οποία συνιστά μία από τις πέντε αρετές του αρίου πολεμιστή. Kι αυτή η ενέργεια ήταν διάχυτη στο Ιππευτήριό μας την τελευταία Κυριακή κατά την οποία ανεβλήθη η εκδήλωση της εισαγωγής εγχόρδων λόγω βλάβης του βαθυχόρδου αλλά η εκπαιδευτική μας δραστηριότητα υπήρξε, αμείωτα, εντονότατη με μαθήματα και δράσεις που μας οδήγησαν στο vitakka, την αντίληψη, ενός αληθινού satori, μιας πραγματικής φωτίσεως.



     Για την φοραδούλα μας  η εξοικείωση με την σπάθη ήταν, μέχρι σήμερα, μια paccavekkhana-nimitta, μια αναδρομική κατάσταση που σήμερα ήρθε σε αίσιο  πέρας.


     Και κάπως έτσι ο Πρωτεσίλαος με  χαρά, μια λυτρωτική pāmujjia, που κατακτάται μετά την επίτευξη μιας nibbāna η οποία συνιστά τον παραμερισμό κάθε αρνητικότητος, ανέλαβε την σπάθη επί του Ίππου ως ένα προοίμιο νέων εκπαιδευτικών εφαρμογών.


     Με φανατική appamāda, την επιμέλεια, μελέτης των ινδιάνικων παραδόσεων, ο Δημήτρης μας δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει κάτω από τον Ίππο και σήμερα τον χάρηκε σε μία ολιγόλεπτη μύηση. Με εμφανή την arupa-rāga, τον πόθο για ανώτερην ευτυχία, στις προσδοκίες του, πιστεύουμε ότι σήμερα έκανε ένα ακόμη βήμα προς αυτήν. 


     Με γαλήνη  και ηρεμία σώματος ως απότοκο πνευματικής καλλιεργείας, passadhi, η Νατάσα διεκπεραίωσε το τρίτο, μόλις, μάθημά της στον υπαίθριο στίβο, αφηνόμενη χαλαρά στους τροχασμούς του Ίππου της.


     Και με μία anuttaram yogakhemam, απαράμιλλη σιγουριά, η Νατάσα, στο τέλος κατάφερε και την πρώτη εν κινήσει έφιππη τόξευσή της, σηματοδοτώντας την "είσοδό" της στην Έφιππη Τοξοβολία.


     Με υποδειγματική dāna, δηλαδή, την  υπέρβαση κάθε εγωισμού ο Παντελής επιδόθηκε στις βασικές προσομοιώσεις που δείχνουν bhakti, αφοσίωση, στην συντήρηση της εφιπποτοξοτικής δεξιότητος.


     Μία νέα μαθήτρια , μία upāsika και, πάντως, ένας άριστος άνθρωπος, ένας uttamapurisa, η Ζηνοβία μας ξεκίνησε σήμερα την ωραία περιπέτειά της στην Ιππική και στην Έφιππη Τοξοβολία μετο εισαγωγικό της μάθημα. 


     Σε κατάσταση pīti, πλήρους ανατάσεως και από την πρώτη στιγμή, η Ζηνοβία απόλαυσε τις διαδοχικές καταστάσεις ισορροπίας που εισάγουν στην Ιππασία. 


     Και η Ζηνοβία κατέληξε με την muditā, την καταυγάζουσα χαρά που μοιραζόμαστε με τους άλλους για την επιτυχή έκβαση αυτής, της πρώτης επαφής της με τον επιβήτορα Ίππο της ο οποίος, πάραυτα,για άλλη μία φορά την δέχθηκε σαν ..."αρνάκι"!


     Μακράν κάθε ātmā, κάθε εγωκεντρικής εκτροπής, ο Πρωτεσίλαος, εφάρμοσε πιστά τις οδηγίες που του δόθηκαν, καταλήγοντας στο ποθητό αποτέλεσμα.


     Έτσι, ως γνήσιος ariya, ένας ευγενής αφυπνισμένος, κατέληξε  σε αρμονική καλπαστική τόξευση!


     Και το "μάτι" της αλήθειας, το dhama-chakkhu, ο αδιάψευστος φωτογραφικός  φακός, κατέγραψε και την άνεση του αποτελέσματος!