ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ 3.000 ΝΑΩΝ

 ΠΑΙΓΝΙΔΙ 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ 3.000 ΝΑΩΝ

     Γιατί να προσπαθούμε να χτυπήσουμε παλαμάκια με το ένα ...χέρι όταν διαθέτουμε δύο χέρια; Γιατί να μην συνενώσουμε τις ατομικές προσπάθειες των παρισταμένων στη Γραμμή Βολής σε μιαν ενιαία ομαδική ομοβροντία που αποδίδει το μέγιστο μαχητικό αποτέλεσμα; Και, πώς αυτό επιτυγχάνεται εν τέλει; Την απάντηση μας την έδωσε το "Παιγνίδι από την Πόλη των 3.000 Ναών", δηλαδή, την πρόταση ασκήσεως που μας έστειλε ο καλός μας μέντορας από την μακρινή πόλη των 3.000 Ναών της Burma, την Pagan απ΄ όπου, μεθαύριο, θα αναχωρήσει.

     Μια άσκηση την οποία οργανώσαμε σύμφωνα με τις οδηγίες που μας δόθηκαν, δυσκολεύοντάς την κατά την πάγια συνήθεια μιας Σχολής η οποία, μόνη στον κόσμο, διδάσκει κι εκτελεί Έφιππη Τοξοβολία όχι με καλπασμό εντός σκάμματος ή προκαθορισμένης διαδρομής περιβαλλόμενης από κορδέλες αλλά σε ανοικτό πεδίο, για το οποίο προορίζεται κάθε τέχνη Πολέμου.

     Και η επιπρόσθετη δυσκολία της δικής μας τροποποιήσεως ήταν η εξής: Ενώ για την διεξαγωγή της ασκήσεως προεβλέπετο ένας πλαστικός υποδοχέας των σφαιριδίων που δεν θα κινδύνευε από μία πτώση κατόπιν μιας ισχυρής προσκρούσεως σφαιριδίου κατά την υποδοχή του, εμείς αντικαταστήσαμε τον πλαστικόν υποδοχέα με μία ...βαυαρική πορσελάνη επαργυρωμένη εκθέτοντάς την σε κίνδυνο θραύσεως από τις βολές και τους χειρισμούς που θα ακολουθούσαν.

     Κανένα άγχος για κάθε υλικήν απώλεια διότι το προνόμιο της ύλης είναι ο ...αφανισμός της προς επίρρωση του νόμου της αφθαρσίας της ύλης, του Λαβουαζιέ. Η αξία της ζωής επικυρώνεται από τον θάνατο ο οποίος την αναπαράγει χωρίς να εξαφανίζει κανένα από τα υλικά χνάρια της... Και στη περίπτωσή μας, κανένα άγχος από ενδεχόμενη πτώση και θραύση του σπάνιου πορσελάνινου σκεύους στην περίπτωση που μια έντονη πρόσκρουση σφαιριδίου ή ένα κακό κράτημα το μετέτρεπε σε κομμάτια. Χους ην... Όμως, το κράτημα ενός τέτοιου σκεύους αντί του πλαστικού υποδοχέως υπευθυνοποιεί ακόμη πιο πολύ τον Συνασκούμενο και επαυξάνει την αυτοσυγκέντρωσή του κι αυτή ήταν η επιδίωξή μας.

     Ακόμη μια επιπλέον, καλοδεχούμενη, δυσκολία για την εκτέλεση της ασκήσεως ήταν η σημερινή υποδοχή της Εύας η οποία για πρώτη φορά βρέθηκε στην Γραμμή Βολής με ό,τι και όσα αυτό σήμαινε για την επιτυχία του αντικειμενικού σκοπού.

     Και κάπως έτσι αρχίσαμε με βασική όσο κι απαραίτητη προθέρμανση αφήνοντας την περιστροφική στροφορμή να οξυγονώσει ό,τι εν συνεχεία θα πρωταγωνιστούσε στο ασκησιολόγιό μας.

     Εν συνεχεία πήραμε μια "πρόγευση" του αρχικού βαθμού συντονισμού των δύο Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής με, σχεδόν, ...μηδενικό πρόσημο! Δυο Τοξότες που πρωτο - συναντώνται στη Γραμμή Βολής με τον ένα από τα παλαιότερα Μέλη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" και την άλλη πρωτοείσακτη, σήμερα, σε ένα άγνωστο περιβάλλον δίπλα σε κάποιον μέχρι τώρα ...άγνωστο. Όλα φυσικά κι όλα ...δύσκολα! 

     Κι έτσι κι οι δυό τους εισήχθησαν στην εργασία της Γραμμής Βολής πριν ξεκινήσει η κυρίως άσκηση. Ωστόσο, η Τοξοβολία εξ Επαφής που μεσολάβησε για τον Πολυδεύκη και μόνον, αφού η Εύα δεν την είχε διδαχθεί, ήταν απαραίτητη, έστω μονομερώς, ως "υποστύλωμα" της κυρίως ασκήσεως. Κι εδώ δυσκολία, διότι η Εύα δεν μπορούσε να βοηθηθεί αναλόγως αποκτώντας αντίστοιχο "υποστύλωμα", όμως...

     Αρκετά καλός ο Πολυδεύκης ο οποίος με τις συνεχείς παρουσίες του στη Γραμμή Βολής έχει, πλέον, προχωρήσει αρκετά στην Τοξοβολία. Έδειξε ότι παρά την μακρά ενδιάμεσην αποχή από την Τοξοβολία εξ Επαφής, εν τούτοις, διατηρεί νωπή την ενδεδειγμένη προσέγγισή της.

     Σε λίγο, ο πορσελάνινος υποδοχέας ανελάμβανε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του. 

     Μηχανικές οι αρχικές εκτοξεύσεις των σφαιριδίων και ουδεμία σχέση με τον όποιο συντονισμό, πάντοτε, δε, με κυρίαρχο στοιχείο την δυσκαμψία.

     Βαθμιαίως, η εμβάθυνση της "σχέσεως" συνεργασίας των δύο διαφορετικών χειρών σε κοινό "έργο" βελτίωσε, κατά πως ανεμένετο, την κατάσταση και σιγά - σιγά τα δυό χέρια άρχισαν να δομούν τους δυό βατήρες μιας "γέφυρας"...

     Και η "γέφυρα" αυτή, έδειχνε να "δένει" ως συνδετήρας δυό διαφορετικών ανθρώπινων "πόλων" έως που επανήλθαμε στη Γραμμή Βολής για να ξανα - βαθμολογήσουμε το συντονιστικό αποτέλεσμα.

     Από το μόλις 10% της πρώτης μετρήσεως, τώρα οι ομοβροντίες των δύο τοξεύσεων σε ένα άκουσμα προσκρούσεως είχε εκτιναχθεί στο 40% δικαιώνοντας την σημασία του Παιγνιδιού από την Πόλη των 3.000 Ναών.

     Η συνεργασία των Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής η οποία παραγράφει την ψυχοφθόρο ανταγωνιστικότητα συντονίζοντάς τους και επαυξάνοντας την στοχαστικήν αποτελεσματικότητά τους αποτελεί βασικό "πυλώνα" μιας ομάδος συμπολεμιστών εν Πολέμω. Και το "μονοπάτι" πια, για εμάς, είναι οικείο, οικείο και με τον πορσελάνινον υποδοχέα ...ακέραιο!

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, ως "Έλληνες Κένταυροι", μειονεκτούμε στο ...μπάρμπεκιου και στην κατανάλωση ...τσίπουρου, βεβαίως και στο παίξιμο του ...μπαγλαμά, αντ΄ αυτών, πάντως, στο εφιπποτοξοτικό μας αντικείμενο και στις πανέμορφες πτυχές του μάλλον ...πορευόμαστε σωστά!  

     "Eπιστρατεύτηκαν" πολλά γι αυτή την ημερίδα και κάποια ...αναθεωρήθηκαν, ώστε η "ντιρεκτίβα" της Μπούρμα να βρει σωστή εφαρμογή στην Αθήνα και να μας δώσει την χαρά της επαληθεύσεως του αντικειμενικού σκοπού της κυρίως ασκήσεως που διασυνδέει τους Συνασκουμένους της Γραμμής Βολής κάνοντάς τους "έναν". Κι όλα έδειξαν ότι άξιζαν...

     Κι έτσι έγινε ορατό ότι η τροχιά του σφαιριδίου από το χέρι που το εκτοξεύει στον υποδοχέα για τον οποίο προορίζεται είναι μια "γέφυρα" μεταξύ δύο Συνασκουμένων που, ξάφνου, συνδέονται σε μια κοινή προσπάθεια η οποία θα καταλήξει σε ένα κοινό αποτέλεσμα, ό.έ.δ.  

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ"

 ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ"

     H Έφιππη Τοξοβολία είναι ένας διάφανος "δοκιμαστικός σωλήνας" μέσα στον οποίο, το εξασκημένο "μάτι" μπορεί να παρακολουθήσει την αλληλουχία των διεργασιών ενός, αληθώς, μαχητικού χαρακτήρος ο οποίος ανελίσσεται.

     Μέσα σ΄ αυτό τον "δοκιμαστικό σωλήνα" η ανέλιξη του χαρακτήρος του αυθεντικού Εφιπποτοξότη είναι εμφανής, όπως εμφανής είναι και η υπέλιξη, με την ανέλιξη να τεκμηριώνεται από την επιμονή στην κατάκτηση του τελικού σκοπού και την υπέλιξη στην, αργά ή γρήγορα, εγκατάλειψή του.

     Κακό δεν είναι να υστερείς σε μαχητικότητα και να χαρακτηρίζεσαι από περίσσεια υποτακτικότητος και, βεβαίως, εννούμε ότι δεν είναι κακό για τους ...άλλους! Έτσι, δεν είναι κακό να μη σου ταιριάζει η Έφιππη Τοξοβολία ενώ μπορεί να σου ταιριάζει το ...κέντημα ή το πλέξιμο αφού κι αυτές οι δύο τέχνες, έστω ως μη μαχητικές, είναι πολλαπλώς ωφέλιμες για όλους! Κακό κι αυτή τη φορά για σένα τον ίδιο είνα να νομίζεις ότι η κορυφαία των πολεμικών τεχνών, η Έφιππη Τοξοβολία, προσφέρεται για να σε αφήσει λίγη από τη λαμπρότητά της για να συμπληρώσεις την υπαρξιακή σου "γκριζάδα", χάνοντας πολύτιμο χρόνο από το πραγματικό όφελος του εαυτού σου που είναι να ακολουθήσεις αγόγγυστα τη ρότα του DNA σου αφού σε λίγο εκεί θα καταλήξεις συναισθανόμενος ότι, απλώς, αν δεν είσαι αυτόφωτος το "ξένο φως" δεν θα σε φωτίσει.

     Και, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ανάμεσα σε εξακόσιους ...τόσους διελαύνοντες μαθητές, παραμένουμε ευτυχείς διότι αρκετοί, πράγματι, είναι αυθεντικοί Εφιπποτοξότες, με μαχητικότατο DNA και επιμονή στον αντικειμενικό σκοπό της πολεμικής τέχνης μας όπως και ο σημερινός εκπαιδευόμενος ο οποίος βοηθήθηκε να επανεκκινήσει την εκπαίδευσή του μετά από μία μακρά αποχή.

     Ο φύσει μαχητικός ψυχισμός του μας οδήγησε στην απόφαση να επιχειρήσουμε αυτό το επανεκκινητικό μάθημα σε ανοικτό έδαφος και όχι στο Ιππευτήριο ώστε, ταυτοχρόνως, να εξοικειώσουμε και τον νεόλεκτον Ίππο μας με το φυσικό έδαφος της εργασίας του που δεν είναι άλλο από το ανοικτό πεδίο, τον χώρο που συνάδει με τον πόλεμο για τον οποίο προορίζεται η Έφιππη Τοξοβολία!

     Κι αυτή την φορά, ούτε ο Μέλιος στερήθηκε την αγκαλιά του μπαμπά του, ούτε ο μπαμπάς του τον ύπνο του διότι τίποτε το αστρολογικώς δυσοίωνο δεν σκίαζε την ημέρα. Εξαιρετικός Ίππος, εξαιρετικός εκπαιδευόμενος, εξαιρετικό Ιππευτήριο, εξαιρετικό και το πέριξ φυσικό πεδίο κατάφυτο και ήρεμο, όλα συνέτειναν στην οικογενειακή μας χαλάρωση και δίπλα, στο υπόλοιπο σπίτι, στον ..."γυναικωνίτη", η μαμά, η Μέλια και η κουφή τετράποδη μπόρεσαν, επιτέλους, να χαλαρώσουν κι αυτές.

     Ένα ακόμη ιδανικό μάθημα χωρίς κανένα "απρόοπτο" και με τον εκπαιδευόμενο να ξαναβρίσκει όσα είχε αφήσει "πίσω", ένα μάθημα - "διασύνδεση" με την βαθύτερη φυσικότητα της Ιππασίας.

     Ένα μάθημα με πραγματικά δύσκολους χειρισμούς διευθύνσεως επί εδάφους με αντίξοες ιδιαιτερότητες και όχι μόνον...

      Ένα μάθημα επαναζεύξεως με την Έφιππη Τοξοβολία και με όσα την ...αφορούν! 

     Και να φαντασθούμε ότι ο συγκεκριμένος Ίππος, σήμερα, είχε μόλις την δεύτερη εμπειρία Έφιππης Τοξοβολίας, εργαζόμενος για δεύτερην ημέρα άνευ στομίδος και, μάλιστα, επί ανοικτού πεδίου, ανταποκρινόμενος με υποδειγματική συνέπεια και ηρεμία στα καθήκοντά του.

     Ακόμη μια επικύρωση του φυσικού εδάφους ως ιδανικού πεδιου εκπαιδεύσεως εφίππων πολεμιστών!

     Βεβαίως δε, ακόμη μία ευκαιρία υπηρετήσεως του υπέροχου Ίππου ως ένδειξη ελάχιστης ευγνωμοσύνης του Ανθρώπου για τις υπηρεσίες και, κυρίως, την αγάπη που μας προσφέρει. Διότι κανένα μάθημα δεν ολοκληρώνεται αν ο Άνθρωπος δεν ιπποκομίσει το πλάσμα που τον διδάσκει όχι μόνον Ιππασία αλλά και άδολον Ήθος, δίδαγμα μέγα το οποίο κανείς όμοιός μας δεν μπορεί να επικαλεσθεί ότι μπορεί να διδάξει.  

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Στην Κέρκυρα, φαίνεται ότι όταν βαραίνει ο ουρανός βαραίνουν και τα ...Τόξα!

     Και, επειδή στην Κέρκυρα ο ουρανός συχνά "βαραίνει",  ολοι σ΄ αυτή την Ομάδα έχουμε μιαν έγνοια για τους Κερκυραίους Συνασκουμένους μας αφού ξέρουμε ότι είναι αρκετά "εξτρίμ" όταν αναφέρονται σε βαρέα ...Τόξα.

     Έτσι κι αυτή την Κυριακή που ο κερκυραϊκός ουρανός βάρυνε κι άρχισε να ψιλοβρέχει, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" άδραξαν τα βαρέα Τόξα τους και, τι άλλο, ...προπονήθηκαν υπό βροχήν!

     Προπονήθηκαν, αλλά δεν κατέληξαν ούτε με μπάρμπεκιου, ούτε με παϊδάκια στο γκριλ, ούτε τυλίγοντας ...σουβλάκια, κάτι καθιερωμένο στις, εν γραικία, "Προπονήσεις". Κατέληξαν με έναν στόχο όπως ο εικονιζόμενος.

WORLD HORSEBACK ARCHERY GROUP

 

     Tην σελίδα ομάδος στο Facebook  "WORLD HORSEBACK ARCHERY GROUP" δεν την ιδρύσαμε εμείς και δεν την γνωρίζαμε καν, αλλά μας την άφησε δίκην "προικός" ένας ξένος Εφιπποτοξότης ο οποίος την είχε προ χρόνων ιδρύσει με τριψήφιο αριθμό μελών, κυρίως, Ευρωπαίων. Σήμερα και υπό την διαχείριση των "Ελλήνων Κενταύρων" η συγκεκριμένη ομάδα αναπτύσσεται αλματωδώς και διαθέτει  3.100 μέλη από όλες τις ηπείρους με διαρκώς αυξανόμενο αριθμό και με ημερήσιο μέσο όρο εγγραφομνένων περισσοτέρων των 15, ενώ η ημερήσια επισκεψιμότητά της ανέρχεται σε χιλιάδες αναγνώσεων, όπως μας ενημερώνουν οι στατιστικές της. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αποδοχή μέλους γίνεται από τους Διαχειριστές με αυστηρά κριτήρια σχέσως με τα αντικείμενα της ομάδος αλλά και χρόνου υπάρξεως του ενδιαφερομένου λογαριασμού στο Facebook (άνω του έτους) ώστε να αποφευχθεί η διείσδυση ασχέτων που ενδιαφέρονται να προωθήσουν αντικείμενα άσχετα με τα αντικείμενα της ομάδος αυτής, έχοντας ήδη μια μακρότατη λίστα οριστικώς αποκλεισθέντων.

     Η εν λόγω σελίδα είναι δημόσια ώστε να μπορούν οι πάντες, απεριορίστως, να ενημερώνονται από τις αναρτήσεις της λόγος και για τον οποίο διατηρεί πολύ υψηλή επισκεψιμότητα!

     Παρά το περιοριστικό πλαίσιο "topics" του τίτλου της, αποφασίσαμε να εντάξουμε σε αυτήν μιαν ευρύτερη θεματολογία ιππικού και τοξευτικού ενδιαφέροντος η οποία παραμένει διαδικτυακώς "άστεγη" ή ..."ολιγόστεγη" και με την οποία καταγίνεται η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως η Φυσική Ιππική, οι Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, η Γυμνιππευτική, το Ιππικό Θέατρο και η Παραδοσιακή Τοξοβολία, διατηρώντας ως κύρια γλώσσα αναρτήσεων την Αγγλική, όπως την είχε ο αρχικός ιδρυτής της, αλλά αποδεχόμενοι και αναρτήσεις στα Ελληνικά τα οποία, μάλιστα, ως Έλληνες προτάσσουμε, καλώντας τα Μέλη της Ομάδος μας να ενταχθούν και να αναρτούν αναλόγως, έχοντας υπ΄ όψη ότι γίνονται αποδεκτές αναρτήσεις επί της συγκεκριμένης θεματολογίας με περιεχόμενο ενημερωτικό και εκπαιδευτικό, προερχομένων μόνον από την δράση διεθνώς ανεγνωρισμένων Ομοσπονδιών, Σχολών και Οργανισμών, όπως και εγκύρων μεμονωμένων Εφιπποτοξοτών, Τοξοτών κλπ. Και αυτό οροθετείται ως κανόνας προς διατήρηση του κύρους όλης της σελίδος σε υψηλό επίπεδο.

     Η σελίδα βρίσκεται ΕΔΩ.  

ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

 ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

     Όταν, πρό χρόνων, εκείνον τον ωραίο Σεπτέμβρη, ο εφευρετικός έως και ...πολυμήχανος Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" ενημέρωσε τους μαθητές μας ότι, πλέον, στην Ομάδα μας δεν θα λέμε "περνάμε καλά" αλλά θα λέμε "περνάμε ωφέλιμα", ακούστηκαν ποδοβολητά προς την πόρτα εξόδου... Η φώτιση μιας ήδη μακράς εμπειρίας με την Έφιππη Τοξοβολία και την διδασκαλία της του υπέδειξε και τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθούσε κάμποσους να αυτοβαθμολογηθούν ως προς την πραγματική θέλησή τους να υπηρετήσουν το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο για το οποίο δεν είναι κατάλληλοι όλοι! Πράγματι, τότε, αρκετοί απελευθέρωσαν έναν χώρο που απετέλεσε το δεύτερο σκαλοπάτι ανελίξεως επιτρέποντας την είσοδο σε πολύ καταλληλότερους γι αυτή την απαιτητικότατη πολεμική τέχνη αλλά, στο μυαλό του Ιδρυτή αυτής της Σχολής κυριαρχεί η δίψα της, άπιαστης έστω, τελειότητος την οποία διεκδικεί πρωτίστως για τον ίδιο τον εαυτό του και για ό,τι θεωρεί ότι υπηρετεί. Έτσι κι αυτό το δεύτερο ανελικτικό σκαλοπάτι κρίθηκε ως πόρρω απέχον από προσδοκίες ..."τελειότητος" και σχεδιάσθηκε και το τρίτο ανελικτικό σκαλοπάτι αναβαθμίσεως των ποιοτήτων που συνθέτουν τους "Έλληνες Κενταύρους", κάτι που μετά από πολλές προετοιμασίες να, που ξεκινά τώρα! Κι όσο κι αν είναι βέβαιο ότι η τελειότητα θα απέχει πάντοτε από τις κατακτήσεις μας, εν τούτοις, αυτό δεν θα μας αποθαρρύνει ποτέ από το να προσδοκούμε την κατάκτησή της αφού σημασία έχει αυτός ο "δρόμος" έστω και με, εν τέλει, απροσπέλαστο τον προορισμό.

     Εκείνο, λοιπόν, το "περνάμε καλά" που διεγράφη με μια μονοκοντυλιά ήταν φυσικό να εξοργίσει εκείνους που δεν καταλαβαίνουν την αξία του "περνάμε ωφέλιμα", όμως, όπως και να το κάνουμε στους "Έλληνες Κενταύρους", όσο κι αν θεωρούμε ανθρώπινο το να ψήνεις σουβλάκια, να πίνεις τσίπουρα και ενδιαμέσως να στέλνεις και κάποια βέλη στο φελιζόλ, ουδέποτε δηλώσαμε "διασκεδαστές" συμπαθεστάτων ευωχητών διότι εντελώς διαφορετικοί είμεθα με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο και, το χειρότερο, δεν ξέρουμε να τυλίγουμε και ...σουβλάκια! Οπότε, μετά το "περνάμε ωφέλιμα" η Έφιππη Τοξοβολία και τα "συν αυτή" κυριαρχούν ακόμη περισσότερο στον ορίζοντα της Σχολής μας, ούτω πως δε, σήμερα συνεχίζουμε στο Ιππευτήριο υπό ακόμη υψηλότερες προϋποθέσεις, επιδιώκοντας την έτι περαιτέρω εξύψωσή τους. 

     Ευτυχώς, γύρω μας υπάρχουν υψηλά υποδείγματα εμπνεύσεως ήθους και δυνάμεως ώστε να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε μιαν απαιτητικότατη συνεισφορά Πολιτισμού, ακλόνητοι από τα "ποδοβολητά" που πάντα θα υπάρχουν και είναι απαραίτητα να υπάρχουν, κάνοντάς μας ευγνώμονες γι αυτή την "επωδό" έργου του οποίου την ποιότητα αναβαθμίζουν. Και σήμερα, πατώντας στον 3ο αναβαθμό ποιότητος έργου, μετά από 18 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτά τα "ποδοβολητά" ευγνωμονούμε που μας απελευθερώνουν την δύσβατη κλίμακα της ποιοτικής ανελίξεως των προσπαθειών μας.

     Λίαν αντίξοη ημέρα από πλευράς αστρολογικών προγνώσεων και εντελώς αντενδεικνυόμενη για επικίνδυνες δραστηριότητες, κάτι που μετεφέρθη στην Συνασκούμενη της οποίας, όμως το μαχητικότατο ταμπεραμέντο ανεφώνησε "Θέλω να κάνω μάθημα με δική μου ευθύνη!" και όταν η μαχητικότητα του ταμπεραμέντου της Συνασκουμένης συναντά την μαχητικότητα του ταμπεραμέντου του Εκπαιδευτή το μάθημα δεν μπορεί παρά να ...διεξαχθεί κανονικότατα και, όπως πάντοτε, ...επιτυχέστατα.

     Βεβαίως, ο Μέλιος δεν κοιμήθηκε αυτό το βράδυ αγκαλιά με τον ...μπαμπά του διότι ο μπαμπάς έπρεπε να διαλογισθεί επί του μαθήματος και να το προετοιμάσει προσεκτικά... Έτσι, ο μικρός τετράποδος μετέφερε ο ίδιος, όπως συνηθίζει, την ..."τροχοβίλα" του (τη λεκάνη με τα παιγνίδια του, όπως περιπαικτικά την αποκαλούμε...) κοντά στο γραφείο του μπαμπά του και κοιμήθηκε δίπλα του ανάμεσα στα αγαπημένα του λούτρινα... Τα ζώα πάντοτε μας καταλαβαίνουν κι αν καταλαβαίναμε κι εμείς όσα κι αυτά, τότε, ...κάθε μάθημα Ιππασίας θα ήταν σαν το σημερινό, ανεξαρτήτως αρνητικών αστρολογικών οιωνών!

     Και, πράγματι, σ΄ αυτό το μάθημα επαληθεύσαμε και πάλι ότι η "αύρα" της ανθρώπινης Παιδείας διευθετεί τον ίππειο ψυχισμό σε μια τροχιά αρμονικής συνεργασίας με τον Άνθρωπο, άλλως, η Ιππασία καταντά μια τρομαριακή βαναυσία!  

     Μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων μέχρι ποίου σημείου θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέλος του σημερινού εισαγωγικού μαθήματος της Τάνιας, προνοήσαμε για το καλύτερο, την κατάληξη, δηλαδή, σε βαδιστική Έφιππη Τοξοβολία και επειδή η Τάνια ούτε είχε ποτέ ξανατοξεύσει ούτε ξαναϊππεύσει ξεκινήσαμε αυτή την ημερίδα με μία εισαγωγή της στην Τοξοβολία, βεβαίως, με το χειροποίητο Τόξο του αγαπημένου Συνασκουμένου μας Περικλή Τελειορίδη το οποίο αποδεικνύεται ιδανικό για αρχαρίους, δοκιμασμένο από τον Αύγουστο του 2022 σε πολλές ευκαιρίες.    

     Προικισμένη με αντίληψη "σφουγγάρι" και αίσθηση γεωμετρίας σώματος και κινήσεως, η νεαρή Συνασκούμενη απέδωσε ό,τι καλύτερο στην Τοξοβολία και από την πρώτη στιγμή, έτσι ώστε να καταφέρουμε, σχεδόν αμέσως, να περάσουμε από το "εσωτερικό μονοπάτι" του Τόξου, στο "εξωτερικό" της Ιππασίας, με ασκήσεις Προσεγγίσεως Ίππου, ενός Ίππου ο οποίος ουδεμία προηγούμενη εμπειρία ανενστόμιστης εργασίας, Φυσικής Ιππικής και Έφιππης Τοξοβολίας, είχε! 

     Ο συγκεκριμένος Ίππος, εντελώς "πράσινος" για τι;ς απαιτήσεις της Σχολής μας, βρέθηκε σήμερα για πρώτη φορά στα χέρια μας φέρνοντάς μας πιο κοντά στην ολοκλήρωση της πρώτης εκατοντάδος Ίππων που έχουμε εκπαιδεύσει μέχρι τώρα από το 2005 (και σίγουρα πάνω από τον ...90ό) παρέχοντάς μας την ίδια βεβαιότητα ότι όλοι οι Ίπποι μπορούν να συνεργασθούν με τον Άνθρωπο όταν αυτός "μιλά την γλώσσα τους" και τους σέβεται! Κι έτσι, ξεκινήσαμε κι αυτή την συνεργασία μας με τον νέο μας Δάσκαλο-Ίππο ο οποίος, σημειωτέον, από την πρώτη στιγμή έδειξε την πλήρη αποδοχή όχι μόνον προς τον Εκπαιδευτή αλλά και προς την Συνασκουμένη για την οποία, αμέσως, ..."εκφράσθηκε" τόσο θετικά ώστε να το μάθημα να εξελιχθεί σε μιαν αρμονικότατην απόλαυση.

     Κι αμέσως, αυτός ο Ίππος ο οποίος λίγο πριν δεν εδέχετο το χέρι με την πετσέτα να του καθαρίσει το πρόσωπο, τώρα ακολουθούσε τον Άνθρωπο χωρίς καμιά δυσανασχέτηση. "All you need is love...", θυμόμαστε απ΄ τα ...παλιά! Η ρυταγώγηση της Τάνιας άψογη κι εδώ ο Ίππος εισήχθη στο πνεύμα των ορθών αντιδράσεων στις εντολές του Ανθρώπου ακόμη και χωρίς στομίδα! 

     Λες και ίππευε και χθες, η Τάνια κάθισε άψογα στη ράχη του τετραπόδου το οποίο έδειξε αμέσως πόσο ωραία ένιωθε χωρίς τη βασανιστική στομίδα. Πρώτη φορά εργασίας με τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής για τον Ίππο και, βεβαίως, αναμενόμενες οι θετικές του αντιδράσεις μετά από μία προσεκτική εφαρμογή διδακτικών χειρισμών, αθέατων στο κοινό μάτι αλλά σημαντικών για τον Εκπαιδευτή. Και παρά την πνοή ισχυρότατου ανέμου εντάσεως πολλών μποφόρ, τόσο ο Ίππος όσο και η Αμαζόνα μοιράστηκαν τα όμορφα αποτελέσματα μιας άριστης "χημείας" που συνέτεινε στην πλήρη χαλάρωση και τέλεια συνεργασία.

     Όπως προβλέπει η δική μας εκπαίδευση, από το πρώτο κιόλας μάθημα, η Τάνια έμαθε να εγκαταλείπει σωστά τον Ίππο, κάτι πολύ χρήσιμο για την αποφυγή τραυματισμών στην  περίπτωση πτώσεων. Ταυτοχρόνως κι ο Ίππος εισήχθη στην ηρεμία που πρέπει να διατηρεί όταν ο αναβάτης του μετατοπίζεται επάνω στη ράχη του είτε χάνοντας την ευστάθειά του, είτε για οιονδήποτε άλλο λόγο.

     Σήμερα, η Τάνια είχε μια πρώτη "αίσθηση" ώστε, υπό συνθήκες ασταθούς ισορροπίας (πτώση) να κρατά τις ηνίες και να τις αφήνει μόλις "προσγειωθεί" στο έδαφος. Ασφαλώς και το προστατευικό καπέλλο Ιππασίας δεν απαγορεύεται στη Σχολή μας και όποιος θέλει μπορεί να το χρησιμοποιήσει, όμως εμείς δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην βιωματική εξάσκηση για μία ασφαλή πτώση και όχι απλώς σε ένα προστατευτικό μέσο το οποίο, κατά την στιγμή της κρίσεως, μπορεί και να φύγει από την θέση του παύοντας να παρέχει προστασία κατά την στιγμή που χρειάζεται.

     Τότε και μόνον τότε ο Εκπαιδευτής ξεκίνησε την προετοιμασία της καταληκτικής διεισδύσεως στην Έφιππη Τοξοβολία που έκρινε ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει, εξοικειώνοντας τον Ίππο με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση.

     Μπορεί ο άνεμος που σφύριζε ανάμεσα από τα φύλλα των δένδρων να μην ευνοούσε την διαδικασία, ο Ίππος, χωρίς την άσκηση καμιάς πιέσεως και, πολύ περισσότερο, χωρίς καμία βία και εξαναγκασμό, έδειξε πλήρη εμπιστοσύνη και προς το Τόξο και την τόξευση και η συνέχεια ήταν δεδομένη...

     Για μιαν, επιπλέον, φορά, έδειξαν ορθές όλες εκείνες οι δοκιμασμένες μέθοδοι καθησυχασμού και εκπαιδεύσεως Ίππου που μας έγιναν κτήμα από τη μακροχρόνια "σχέση" μας με τον Ίππο, εκπαιδεύοντάς τον ακόμη και να ανεβαίνει ...ανθρώπινα μια στενή σκάλα για να μπει μόνος του στο ...σαλόνι της (τότε) έδρας της Σχολής μας (βλ. φωτογραφία τίτλου). 

     Ή, τότε, που εκπαιδεύαμε ένα νεαρό επιβήτορα να περιφέρεται με ασφάλεια μέσα στο ...σαλόνι της πολυβραβευμένης εκτροφέως Malinois, της Gabi, ανάμεσα στις βιτρίνες με τα κύπελλά της, απολαμβάνοντας την ηρεμία ενός ...pet!

     Η Τάνια επανέλαβε προσεκτικά την εξοικειωτική διαδικασία η οποία, βεβαίως, δεν αποτελεί παρά την εισαγωγή του ιδίου του εκπαιδευομένου στην έφιππη τόξευση. Η φάση αυτή εξοικειώνει, αρχικώς, τον ίδιο τον εκπαιδευόμενο με την βιωματικήν αίσθηση του Τόξου και της τοξεύσεως επάνω στην ράχη του Ίππου κι από εδώ αρχίζει η Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και αμέσως μετά, κάπως έτσι ξεκινήσαμε όλοι την Έφιππη Τοξοβολία, με το Τόξο και τα βέλη ανά χείρας επάνω στη ράχη κάποιου Ίππου και ...ιδού η πρώτη έφιππη τόξευση της Τάνιας σε βάδην!   

     Μιά τόξευση άνετη, χωρίς να χαλάσει το "κάθισμά" της και χωρίς να σφίξει τα πόδια της (όπως επιβεβαίωσε το ήρεμο βήμα του Ίππου της!) μια τόξευση που επανελήφθη αρκετές φορές με τα ίδια σταθερώς θετικά αποτελέσματα.

     Και αμέσως μετά αφίππευσε με την ενδεδειγμένη "γεωμετρία αφιππεύσεως" κρατώντας ψηλά το Τόξο της υπό τις επιδοκιμασίες του, μάλλον φειδωλού επαίνων, Εκπαιδευτή της ο οποίος την καταχάρηκε σε όλο το εξαίσιο αυτό μάθημα, όπως καταχάρηκε και τον υπέροχο Ίππο που μας προσέφερε ο φίλτατος Τάσος Μυλωνάκος!

     Κι εμείς και πάλι αναλάβαμε για πρώτη φορά έναν ξένο Ίππο με ό,τι μπορούσε να "μεταφέρει" ως βιώματα, του αφαιρέσαμε την στομίδα και σε λίγα λεπτά του εμπνεύσαμε εμπιστοσύνη ώστε να δεχθεί ακόμη και το Τόξο και την τόξευση, γενόμενος συνεργάτης του Ανθρώπου σε μιαν απαιτητικότατην ιππική διαδικασία. Κι αυτή είναι η "αμοιβή" μας και η χαρά μας! 

     Όταν ο Εκπαιδευτής επέστρεψε σπίτι του, δυστυχώς, δεν του άνοιξε την πόρτα η Σύζυγός του η οποία είχε υποχρέωση βοηθείας άλλου Μέλους της Οικογενείας το οποίο διδάσκει σε άλλο Σταύλο μιας και όλη αυτή η Οικογένεια είναι διακτινισμένη σε ...Σταύλους! Πίσω από την πόρτα τον περίμενε ο ...Μέλιος που ανυπομονούσε να κοιμηθεί, επιτέλους, αγκαλιά με τον μπαμπά του ...όπερ και εγένετο! Διότι σ΄ αυτό το σπίτι πιστεύουμε ότι αν δεν μοιράζεσαι την χαρά της ζωής με τα ζώα, η ζωή παραμένει ανολοκλήρωτη.