ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΞΟ

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΞΟ

     Το προσεχές Σάββατο 20ή Μαίου 2023 και σε ώρα απογευματινή η οποία θα καθοριστεί την Παρασκευή (19/5), στην έδρα των «Ελλήνων Κενταύρων» καλούνται όσοι ενδιαφέρονται να δοκιμάσουν το πρώτο αρχαίο Ελληνικό Τόξο που ανακατασκεύασε ο αγαπητός μας Περικλής Τελιορίδης, στο πλαίσιο μιας ειδικής διδασκαλίας στην οποία ενσωματώνονται και στοιχεία της συμπερασματικής του Eugen Herrigel, όπως αυτά προέκυψαν από την ανάλυση του βιβλίου του «Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας» την οποία, προσφάτως ολοκλήρωσε η Σχολή μας η οποία, πλέον, γεφυρώνει την Ελλάδα με την Ασία μέσω της πνευματικής «γέφυρας» του τοξευτικού εσωτερισμού. Η ευρασιατική ατραπός την οποία χαράζουν οι «Έλληνες Κένταυροι» διεισδύει ακόμη βαθύτερα στην Ανατολή και ενισχύει την Ελλάδα ως σταυροδρόμι της.

     Η συμμετοχή, όπως πάντα, είναι δωρεάν, υπό την προϋπόθεση της έγκαιρης ενημερώσεως στο τηλ. 6977764737 και παρακαλούνται τα Μέλη της Ομάδος να φορούν την περιβολή των «Ελλήνων Κενταύρων» κάθε άλλος δε μαύρο σύνολο χωρίς άλλα χρώματα και διαφημιστικές ή λοιπές επιγραφές.

     Ο ανακατασκευαστής Περικλής Τελιορίδης έχει φροντίσει ώστε να διατίθενται αρχαία Ελληνικά Τόξα τριών διαφορετικών ισχύων προκειμένου να είναι ασφαλή και κατάλληλα για όλους.

     Την Παρασκευή, 19^η Μαίου 2023 θα ακολουθήσει αναλυτική ανακοίνωση, ωστόσο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν από τώρα να ενημερώνουν για την προσέλευσή τους στο παραπάνω, φορητό, τηλέφωνο.

ΟΤΑΝ Ο ΟΧΛΟΣ ΔΙΩΚΕΙ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥΣ: "ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ...ΓΥΡΙΖΕΙ!"

 ΟΤΑΝ Ο ΟΧΛΟΣ ΔΙΩΚΕΙ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥΣ:

"ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ...ΓΥΡΙΖΕΙ!"

Joseph-Nicolas Robert-Fleury: "Ο Γαλιλαίος προ της Ιεράς Εξετάσεως" (1847)

     Η "φάμπρικα" παραγωγής αναλωσίμων "κρεάτων", αυτή που ανέκαθεν ως άθροισμα ανοήτων λέγονταν "εκκλησία", δηλαδή, "όχλος", παραμένει αναλλοίωτη στο διάβα της Ιστορίας και, άλλοτε με ράσα, άλλοτε χωρίς, αναζητά για να αποκεφαλίσει εξέχοντες Γαλιλαίους, ώστε τίποτε να μην υπερέχει της ανοησίας της! Αυτός ο όχλος (ρασοφορεμένος τότε...) ως "Ιερά Εξέταση" ήταν ο διώκτης του μεγάλου επιστήμονος Γαλιλαίου Γαλιλέι ο οποίος τόλμησε να θυμίσει στους ανοήτους την κυριαρχία του επιστημονικού ηλιοκεντρισμού του Κοπερνίκου επί των δογματικών ανοησιών του χριστιανισμού.

      Κι όσο κι αν ο μεγάλος Γαλιλαίος επέμενε στην επιστημονική τεκμηρίωση του ηλιοκεντρικού μας συστήματος, όσο κι αν, στο πείραμά του, πετούσε τις σφαίρες του από τον Πύργο της Πίζα για να πείσει τους ανοήτους, αυτοί τον απειλούσαν με την ίδια τη ζωή του! Και κάθε φορά που βρισκόμαστε προ αυτού του αρχιτεκτονικού μνημείου, μας έρχεται στο νου η φράση του Γαλιλαίου:

     Όμως, πολλοί "Γαλιλαίοι" κοσμούν την ανθρώπινη Ιστορία  κι ένας από αυτούς τους "μικρούς", ο σύγχρονος Έλληνας ανακατασκευαστής του πρώτου, μετά από "σιωπή" αιώνων, αρχαίου Ελληνικού Τόξου, ο Περικλής Τελιορίδης ο οποίος δέχθηκε καταιγισμό λοιδοριών, επικρίσεων ακόμη και ύβρεων, όταν πρωτοδημοσιεύθηκαν σε ειδικά δημόσια fora οι φωτογραφίες της ανακατασκευής που επεχείρησε!

     Τότε, οι διαχρονικώς ανόητοι, χωρίς γνώση, προέβησαν σε διατυπώσεις αρνητικής γνώμης, διαιωνίζοντας τον κανόνα του όχλου ο οποίος συμπεριφέρεται δημοκρατικότατα με μόνο πλεονέκτημα την αριθμητική πληθύ του, αγεληδόν και άνευ νοήσεως! Βεβαίως, πολλαπλασίως περισσότεροι οι νοήμονες, απέδειξαν ότι, όντως, η νόηση κυριαρχεί τελικώς και επήνεσαν το έργο του περιμένοντας τα αποτελέσματα των πρώτων δοκιμών ως άλλο "πείραμα της Πίζα", κάτι το οποίο, εν τέλει, δικαίωσε την ανακατασκευή του Περικλή Τελιορίδη, πιστώνοντάς του την ορθότητα των συλλογισμών, όπως και η Ιστορία δικαίωσε τον Γαλιλαίο!

     "Και όμως, ...γυρίζουν!" και ...τοξεύουν, οι πειραματικές ανακατασκευές του Περικλή Τελιορίδη και για άλλη μια φορά η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αισθάνετα υπερήφανη για την αριστοκρατική αντιδημοκρατικότητά της!  

     Και τα δύο πρότυπα που κατασκεύασε δειγματοληπτικώς και προς δοκιμή ο Έλληνας ανακατασκευαστής, απέδειξαν ότι λειτουργούν επιτυχέστατα κατά την εκηβόλον αποστολή τους, παρά τις περί του ...αντιθέτου "προβλέψεις" των ανοήτων που μιλούσαν για ...ολέθρια ατυχήματα από θραύση χορδής και Τόξου, τροφοδοτώντας την τρομολαγνεία η οποία αποτελεί και το υποστύλωμα της δειλίας των δημοκρατικών όχλων! 

     

Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου αντιλαμβανόμεθα καλώς ότι η Τοξοβολία είναι κάτι πολύ, μα πολύ, περισσότερο από την εγκαθίδρυση ενός βέλους στο κέντρο του στόχου, νιώθουμε την διαρκή επιβεβαίωση των ρηξικέλευθων επιλογών μας, ή, την διαρκή δικαίωση της νοοτροπίας μας η οποία τολμά να απορρίπτει αναφανδόν τις αγελαίες ονειρώξεις ενός καθεύδοντος όχλου ο οποίος, επιλέγοντας, την υποτακτικότητα των (αχ-)αμνών, οδηγείται επί σφαγήν επ΄ ωφελεία των εξουσιαστών του! Διότι, εμείς, τηρώντας το παράδειγμα των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως και Προγόνων μας, δεν εξουσιαζόμεθα όπως αρνούμεθα και να εξουσιάσουμε και, δη, ...αμνοερίφια, αντιλαμβανόμενοι και σεβόμενοι την φράση "Και όμως, ...γυρίζει!". Σημασία έχει η δύναμη ψυχής στην διεκδίκηση της αλήθειας και του Δικαίου και μόνον έτσι, ο ανόητος κατήγορος του Γαλιλαίου δομινικανός καλόγηρος Niccolò Lorini εξαφανίζεται στον χρόνο, ενώ ο Γαλιλαίος θα κυριαρχεί εσαεί!

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΟΞΟΥ

 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ 

ΤΟΥ 

ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΟΞΟΥ

     Η ανοησία δεν επιτρέπει το συμπέρασμα σύμφωνα με το οποίο, πίσω από κάτι που βλέπουμε μπορεί να κρύβεται κάτι που δεν βλέπουμε. Έτσι, την πραγματικότητα του κόσμου δεν την καθορίζει αυτό που νομίζουμε, αλλά εκείνο που δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Και η στοιχειώδης ευφυία είναι εκείνη που μας υποχρεώνει να αποκτήσουμε γ ν ώ σ η  πριν εκφράσουμε  γ ν ώ μ η.

     Η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» είναι πολύ υπερήφανη διότι, προσφάτως, παρουσιάζοντας το έργο «Πολιτεία» του Πλάτωνος ξεκίνησε με την φράση «Ζούμε εν μέσω ηλιθίων!». Και δυστυχώς αυτή είναι η πλεονάζουσα αναλογία ενός κόσμου του οποίου παρατηρούμε τα ατυχή πεπραγμένα του να μετατρέπουν την ζωή του σε …αβίωτη!

     Έτσι, αποφεύγοντας κάθε δογματισμό που συνιστά ανοησία, επιχειρήσαμε να ερευνήσουμε το αρχαίο Ελληνικό Τόξο όχι αρκούμενοι σε υποκειμενικούς βερμπαλισμούς, αλλά ανακατασκευάζοντάς το και θέτοντάς το σε δράση.

     Για την ανακατασκευή του, αναγκαστικώς, λάβαμε υπ΄ όψη όχι μόνον τις εν σπέρματι λεκτικές περιγραφές του αλλά την πλειονότητα των απεικονίσεών του στην υπάρχουσα Ελληνική αγγειογραφία, βεβαίως, διαχωρίζοντάς το από το Σκυθικό το οποίο και αυτό εμφανίζεται στον ίδιο τομέα.

     Εδώ, θα πρέπει να σημειωθεί η σύγχυση που επικρατεί στις αρχαίες Ελληνικές απεικονίσεις με την συχνή «διασταύρωση» εικόνων αμιγώς Ελληνικού και Σκυθικού ή Ελληνοσκυθικού Τόξου, με δεδομένη την συνύπαρξή τους λόγω των σχέσεων Ελλήνων και Σκυθών.

     Ακολουθήσαμε, λοιπόν, την ανακατασκευή του αρχαίου Ελληνικού Τόξου επί τη βάσει της πλειονότητος των απεικονίσεών του στην αγγειογραφία όπου μας δίνει την εικόνα ενός παράδοξου εκηβόλου που γίνεται ακόμα πιο «δύσπεπτο» επικαλυπτόμενο από την εικόνα όλων των άλλων Τόξων. Έτσι, η αγγειογραφική του απεικόνιση δίνει την αίσθηση ενός λάθους στην όπλιση, κάτι που θα μπορούσαμε να το εκλάβουμε ως λάθος με επικίνδυνες αποκλίσεις.

     Ήδη αναρτήσαμε σε διάφορα διεθνή φόρουμ την εκδοχή του αρχαίου Ελληνικού Τόξου την οποία αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε, χωρίς να προσπαθήσουμε να προϊδεάσουμε για τον σκοπό και την μέθοδό μας και επισημάναμε την ανοησία πολλών οι οποίοι χωρίς γνώση προέβησαν σε δηκτικά έως υβριστικά σχόλια κάτι που όχι μόνον δεν μας ενόχλησε αλλά και μας βοήθησε να εισχωρήσουμε και σε ευρύτερες κοινωνιολογικές παραμέτρους περί ηλιθιότητος των μαζών. Άλλωστε, η Τοξοβολία δεν είναι απλώς η εναπόθεση ενός βέλους στον στόχο αλλά πολύ περισσότερα.

     Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι το αρχαίο Ελληνικό Τόξο ήταν αυτό ακριβώς που βλέπουμε στα περισσότερα αρχαία αγγεία, έτσι όπως φαίνεται στις περισσότερες εικόνες οι οποίες ακόμη και σε στιγμές δράσεως το παρουσιάζουν εντελώς ξένο με ό,τι σχετικό έχουμε υπ΄ όψη μας σήμερα ως «Τόξο». Εμείς, αυτό θελήσαμε να δοκιμάσουμε εάν και κατά πόσον θα μπορούσε να είναι λειτουργικό. Εάν και κατά πόσον αυτή η συγκεκριμένη «εικόνα» του παράδοξου και ξένου προς ό,τι θεωρείται «σωστά κατασκευασμένο Τόξο» θα μπορούσε να είναι, πράγματι, αποτελεσματικό. Και βάσει αυτής της «στρεβλής» εικόνας του, το θέσαμε υπό δοκιμή στη Γραμμή Βολής. Και, ιδού τα αποτελέσματα μετά από σειρά πρακτικών δοκιμών.

     Σήμερα, λοιπόν, στην Γραμμή Βολής, ο ανακατασκευαστής Περικλής Τελιορίδης μας έφερε προς αξιολόγηση, δύο ανακατασκευές του διαφορετικής ισχύος η κάθε μία. Η πρώτη 35# και η δεύτερη 47#.

      Αν και εμπειρικός κατασκευαστής Τόξων, χωρίς ο ίδιος να είναι και καλός Τοξότης, αφημένος στο δημιουργικό ένστικτό του, ο ανακατασκευαστής του αρχαίου Ελληνικού Τόξου Περικλής Τελιορίδης, χθες μας έδειξε στην πράξη την αποτελεσματικότητα των δημιουργημάτων του η οποία, πράγματι, ήταν αξιοπρόσεκτη.

     Πολύ πριν οι δύο ανακατασκευές βρεθούν σήμερα στη Γραμμή Βολής, είχαν, προηγουμένως, δοκιμασθεί σε τοξεύσεις και κάθε μία είχε ανταπεξέλθει επιτυχώς σε πολλές βολές. Αυτή την πρώτη φορά, περιοριστήκαμε σε 88 τοξεύσεις επικεντρωμένοι στην εκτίμηση της γενικής λειτουργικότητός τους, της ευστοχίας και της διατρητικότητός τους από απόσταση έως 12 μέτρων.

     Ο ανακατασκευαστής και χειριστής των δύο Τόξων του, αν και μέτριος Τοξότης έθεσε τα 87 βέλη του επί του στόχου και μόνον ένα αστόχησε.

     Η ισχύς των δύο ανακατασκευών φάνηκε και στην διατρητικότητα των τοξεύσεων, όταν τα βέλη τρύπησαν χονδρό πλαστικό  θήκης βαρείας κατασκευής για την μεταφορά αθλητικών αλτήρων. 

     Αν και η σημερινή δοκιμασία ήταν στοιχειώδης, εν τούτοις κανένα απολύτως πρόβλημα λειτουργικής αξιοπιστίας και των δύο ανακατασκευών δεν σημειώθηκε. Η χορδή λειτούργησε απολύτως αξιόπιστα και η όλη δομή και των δύο τόξων παρέμεινε αναλλοίωτη καθ΄ όλη την διαδικασία. Τέλος, το αποτέλεσμα της απωλείας εκτός στόχου ενός μόνον βέλους επί 88 τοξεύσεων, ενός μετρίου Τοξότη απέδειξε ότι και τα δύο Τόξα είναι εύστοχα.

     Μετά την σημερινή, πρώτη, δοκιμασία των δύο ανακατασκευών, αυτές εξετάσθηκαν προσεκτικά για τυχόν βλάβες, φθορές κλπ αλλά δεν διαπιστώθηκε τίποτε από αυτά.  Ασφαλώς και τα δύο Τόξα δεν θεωρούνται ολοκληρωμένα αλλά επιβεβαιώνουν ότι η μορφή της απεικονίσεως του Ελληνικού Τόξου στα αρχαία αγγεία ανταποκρίνεται σε τοξευτική λειτουργικότητα, κάτι το οποίο μας απησχόλησε εξ αρχής.

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα ΕΔΩ

__________

Σημείωση: Αυτή ήταν μία πρώτη εντελώς "ενδεικτική" αξιολόγηση της πρώτης ανακατασκευής αρχαίου Ελληνικού Τόξου, προκειμένου να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της, υπό την παράδοξη μορφή που απεικονίζεται στα αρχαία αγγεία. Ασφαλώς και θα ακολουθήσει τεχνική, επιστημονική, τεκμηρίωση η οποία ήδη συντάσσεται.

 

     Stupidity does not allow the conclusion that behind something we see there can be hidden something we do not see. Thus, the reality of the world is not determined by what we think, but by what we cannot understand. And elementary intelligence is what obliges us to acquire knowledge before expressing an opinion.

     The School of "Greek Centaurs" is very proud because, recently, when presenting Plato's work "Republic" it started with the phrase "We live in the midst of idiots!". And unfortunately this is the excess ratio of a world whose unfortunate deeds we observe turning its life into...unlivable!

     Thus, avoiding any dogmatism that constitutes nonsense, we attempted to investigate the ancient Greek Bow not by contenting ourselves with subjective verbalizations, but by reconstructing it and putting it into action.

     For its reconstruction, we necessarily took into account not only its sporadic verbal descriptions but the majority of its depictions in the existing Greek vases, of course, separating it from the Scythian which also appears in the same field.

     Here, it should be noted the confusion that prevails in the ancient Greek depictions with the frequent "intersection" of purely Greek and Scythian or Greco-Scythian Bow images, given their coexistence due to the relations between Greeks and Scythians.

     So, we followed the reconstruction of the ancient Greek Bow on the basis of the majority of its depictions in vases, where it gives us the image of a paradoxical Bow that becomes even more "indigestible" overlapping with the image of all other Bows. Thus, its pottery painting gives the impression of an error in arming, which we could perceive as an error with dangerous deviations.

     We have already posted in various international forums the version of the ancient Greek Bow which we decided to test, without trying to think about our purpose and method and we pointed out the stupidity of many who without knowledge made judgmental or insulting comments which not only did not it disturbed us but also helped us to enter into broader sociological parameters about the stupidity of the masses. After all, Archery is not just about putting an arrow on the target but much more.

     Let us assume, then, that the ancient Greek Bow was exactly what we see on most ancient vases, as seen in most images which even in moments of action present it as completely foreign to what we have in mind today as " Bow". We, this wanted to test if and to what extent it could be functional. If and to what extent this particular "image" of the paradoxical and alien to what is considered a "properly constructed Bow" could, indeed, be effective. And based on this "warped" picture of it, we put it to the test on the Shooting Line. And, here are the results after a series of practical tests.

     Today, therefore, at the Shooting Line, the reconstructor Periklis Telioridis brought us two reconstructions of different strength, each one for evaluation. The first 35# and the second 47#.

     Although an experienced Bow maker, without being a good Archer himself, left to his creative instincts, the reconstructor of the ancient Greek Bow, Pericles Telioridis, yesterday showed us in practice the effectiveness of his creations which, indeed, was remarkable.

     Long before the two reconstructions were on the Shooting Line today, they had previously been tested in "firing" and each had successfully coped with multiple shots. This first time, we narrowed down to 88 bows focused on evaluating their general functionality, accuracy and penetration from a distance of up to 12 meters.

     The re-builder and wielder of his two Bows, though a mediocre Archer put his 87 arrows on target and only one missed.

     The power of the two reconstructions was also shown in the piercing, when the arrows pierced a thick plastic case of heavy construction for carrying sports dumbbells.

     Although today's test was rudimentary, however, absolutely no functional reliability problems of both reconstructions were noted. The string worked absolutely reliably and the overall structure of both bows remained unchanged throughout the process. Finally, the result of losing a single arrow off-target in 88 shots of a medium Archer proved that both Bows are accurate.

     After today's first test of the two reconstructions, they were carefully examined for any damage, wear, etc., but none of them were found. Of course, both Bows are not considered complete, but they confirm that the form of the depiction of the Greek Bow on ancient vases corresponds to Αrchery functionality, something that preoccupied us from the beginning.

A complete photo album HERE

 ___________

 Νote:    This was a first completely "indicative" evaluation of the first reconstruction of an ancient Greek Bow, in order to establish the effectiveness of its function, under the paradoxical form depicted on ancient vases. Of course, technical, scientific documentation will follow, which is already being prepared.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ...ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ:

ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ...ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ

     Σήμερα δοκιμάζουμε στην Γραμμή Βολή το αρχαίο Ελληνικό Τόξο στην εκδοχή του η οποία εμφανίζεται συχνότερα στην διακόσμηση αρχαίων αγγείων και θεωρείται ως "λάθος" των καλλιτεχνών της εποχής. Εμείς, σήμερα, θα εξετάσουμε εάν αυτό το "λάθος" είναι τοξευτικώς αποτελεσματικό και σε αυτή την ανίχνευση είστε όλοι καλοδεχούμενοι.

Τηλ.: 6977764737

Η Σελίδα της Εκδηλώσεως στο Facebook EΔΩ

ΕΓΚΑΡΔΙΕΣ ΓΕΝΕΘΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΕΓΚΑΡΔΙΕΣ ΓΕΝΕΘΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ 

ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" δια του Μέλιου μας, εξέφρασε τις εγκάρδιες γενέθλιες ευχές της προς τον Αρχηγό των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εφιπποτοξότην - Εκπαιδευτήν Αθανάσιο Ψωρομύτη ο οποίος μας έδωσε την χαρά της επισκέψεώς του στην Αθήνα! Ο Μέλιος, όπως και όλοι μας, λυπηθήκαμε για την αναχώρηση του Αδελφού μας Αθανασίου ο οποίος επέστρεψε στην έδρα του και του θυμίζουμε ότι ο Μέλιος αδημονεί να τον ξανασυναντήσει όπως αδημονούμε και όλοι!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Όπου συμπίπτει ένας ιδανικός Εκπαιδευτής να συνεργάζεται με έναν ιδανικό σχολικό Ίππο τότε, το μάθημα Ιππασίας αναδεικνύεται σε ιδανικό!

     Αυτό επαληθεύεται και στην τελευταία εκπαιδευτικήν ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με ωφελημένη την νεαρή μαθήτρια του επικεφαλής της τοπικής Σχολής, Εκπαιδευτή Αθανασίου Ψωρομύτη.

     Και δεν χρειάζονται πολλά για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει "ιδανικός σχολικός Ίππος" με το οπτικο-ακουστικό υλικό και αυτής της ημερίδος να μιλά από μόνο του για έναν Ίππο ηρεμότατο οποίος, χωρίς κανέναν έλεγχο και καταναγκασμό, αφήνει τη μαθήτριά του να αναπτύξει την σχέση της μαζύ του και να κατανοήσει την αγαθή φύση κάποιων πλασμάτων που μπορεί να τρομάζουν με τον όγκο και την δύναμή τους.

     Θα μπορούσαμε δε, μετά λόγου γνώσεως, να πούμε ότι αυτή η υπέρβαση του φόβου έναντι του "υπερτέρου" σε αυτή την παιδική ηλικία είναι ένα μεγάλο παιδαγωγικό όφελος που διαμορφώνει έναν χαρακτήρα έτοιμο να αντιμετωπίσει με θάρρος τη ζωή!

     Γι αυτό και οι γονείς που επιλέγουν την Ιππασία όχι, απλώς, ως ένα διασκεδαστικό ή αθλητικό "μέσον απασχολήσεως" των παιδιών τους αλλά ως μία παιδαγωγική και ψυχο-σωμασκητική διαδικασία, είναι άξιοι συγχαρητηρίων για την επιλογή τους.

     Τέλος, εδώ είναι που ο μέλλων πολίτης μαθαίνει να γίνεται "ηγέτης" και όχι "εξουσιαστής", μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον που διδάσκει και τους κανόνες της Αισθητικής άνευ της οποίας δεν επιτυγχάνεται ουσιαστική Παιδεία ψυχής! Και, ίσως, αυτό είναι το σημαντικότερο... 

ΠΡΟΣΔΕΤΗΡΕΣ

 ΠΡΟΣΔΕΤΗΡΕΣ

     Η μετά-Πυδναία (και …πυγμαία) «Ελλάδα», δηλαδή, ό,τι απέμεινε ως «Ελλάδα» μετά την κατάληψη της πάλαι Ελλάδος από τους Ρωμαίους, δεν έχει καμία σχέση με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και στο πλαίσιο αυτής της θλιβερής διαφοροποιήσεως δεν μπορεί να επιδείξει και «σίδερα» («ferro» εν. και «ferri» πληθ.) δηλαδή, τους επίτοιχους μεταλλικούς προσδετήρες Ίππων οι οποίοι κατεσκευάζοντο στο καμίνι, από τον Μεσαίωνα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνος, στην κεντρική Ευρώπη.

     Αυτά τα σφυρήλατα και, συχνά, υψηλής αισθητικής, μεταλλικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, πακτώνονταν σε εξωτερικούς τοίχους κτηρίων της κεντρικής Ευρώπης, σε σημεία προσφερόμενα για την πρόσδεση διερχομένων Ίππων (αγορές, κτήρια πυκνής προσελεύσεως κοινού κλπ) ώστε να μπορούν οι Ιππείς να αφιππεύσουν και να κινηθούν πεζή. Αναλόγως δε της διαμορφώσεώς τους, οι προσδετήρες μπορούσαν να υποδεχθούν και πυρσό εν ώρα νυκτός ώστε να φωτίζεται ο δρόμος και τα πέριξ, όμως δεν ήσαν όλοι οι προσδετήρες σχεδιασμένοι και γι αυτή τη δευτερεύουσα αποστολή. 

     Στο νέο PDF που μόλις αναρτήθηκε παρουσιάζονται ιταλικοί προσδετήρες από  πόλεις της Λομβαρδίας και Τοσκάνης που απαθανατίστηκαν κατά την διάρκεια της τελευταίας μελέτης μεσαιωνικών και αναγεννησιακών οχυρωτικών έργων στις εν λόγω περιοχές από τον υπογράφοντα. Στο εξώφυλλο εμφανίζεται ο ένας από τους δύο προσδετήρες κατασκευασμένος τον 19ο αιώνα από χυτοσίδηρο αγορασμένους στην Ελλάδα και φυλασσόμενους στο μουσειακό υλικό της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων». 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΗΡ. ΚΑΛΕΝΤΖΗΣ