ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΕΣ ...ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

 ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΕΣ ...

...ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

     Στον σχεδιασμό συμμετοχών στα μαθήματά μας, σταθμίζοντας, κατά προτεραιότητα, την ευημερία του Ίππου με την εφαρμοζόμενη Διαλειμματικήν Εξάσκησή του (Διαλ.Εξα.) σήμερα, ο Αρχηγός μας υπελόγισε ακόμη μία νέα συμμετοχή, του Ιωάννη που τον καλωσορίσαμε, σε ένα πρόγραμμα μαθημάτων που, πραγματικά, το θεωρούμε σταθμό!

     Η Ιππασία είναι μια δραστηριότητα, αμιγώς, φυσικού εδάφους και όχι κλειστών χώρων θεωρούμε δε ότι το δικό μας Ιππευτήριο συνδυάζοντας την ασφάλεια ενός εκτεταμένου (52 στρεμμάτων), "πανταχόθεν" περίκλειστου όσο και φυσικού χώρου προσφέρει τις καλύτερες εκπαιδευτικές συνθήκες ώστε να ασκηθεί ο οιοσδήποτε στην Ιππική κατά τον αυθεντικότερο τρόπο. Και όταν αυτό προσφέρεται και υπό την παράμετρο ενός ικανότατου Εκπαιδευτή, τότε μιλάμε γι αυτό που παρατηρούμε σταθερά σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα στη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", όπως και στην τελευταία κατά την οποία παρατηρήσαμε μια, μαζική, "γεωμετρική" πρόοδο! 

      Αιφνιδιαστικός και πάντοτε αποτελεσματικός ο Αρχηγός της Ομάδος μας Αντώνης Διαγούπης, σήμερα, … «έσπρωξε» προς την «Πύλη των Εκπαιδευτών» την μαθήτριά του Δέσποινα ενώ, παραλλήλως, εφήρμοσε και δραστικότατο ασκησιολόγιο ενθαρρύνσεως για την μαθήτριά του Άσπα με αποτέλεσμα να αναδειχθεί μια πολυτάλαντη, μέλλουσα, Εκπαιδεύτρια και μια ικανότατη ισορροπίστρια Γυμνιππευτικής, αντιστοίχως! Πάνω απ΄ όλα, ο ίδιος ο Αντώνης εγγυάται έναν πραγματικά πολυτάλαντο, μέλλοντα, Εκπαιδευτή με έμπνευση εξατομικευμένη για κάθε μαθητή του αλλά και με διαδραστική συνδυαστικότητα η οποία, βεβαίως, επενδύεται στην οικονομία δυνάμεων και, κατά συνέπεια, στην ίδια την ευημερία του Ίππου με παράλληλη πρόοδο των ασκουμένων. Η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» δημιουργεί, αληθή, ιππικό Πολιτισμό! 

      Αξιοποιώντας το επικοινωνιακότατο ταλέντο του, ο Αρχηγός μας παραμένει επεξηγηματικός των τακτικών του αιτιολογώντας τις στο έπακρο, αν και μη υπόχρεως... Πολύ σωστά πιστεύει ότι κάθε συνεννόηση η οποία δεν φείδεται λόγου προλαμβάνει παρεξηγήσεις και εξομαλύνει τις διανθρώπινες σχέσεις. Θα λέγαμε, είναι η Παιδεία του(!) η οποία του συμπαραστέκει στο έργο του και αυτό είναι κάτι το οποίο, όντως, για πρώτη φορά παρατηρείται στη Σχολή μας η οποία φημίζεται για την "ερμητικότητά" της και για το επίμονο "έρκος των οδόντων της" το οποίο υπαγόρευσε η λακωνικότητα του Ιδρυτή της ο οποίος όμως, όχι μόνον δεν αντιτίθεται στην αντίθετη τακτική του Αρχηγού μας αλλά και τον ενθαρρύνει να εκφράζεται όπως το ωραίο περιεχόμενό του, του υπαγορεύει. Κι έτσι, σήμερα, κύλισε ένα ακόμη γεμάτο τετράωρο με ένα δυναμικό ασκησιολόγιο γεμάτο "ουσία" και συλλογική πρόοδο.

     Πρώτη, επί τούτου απ΄ ό,τι έδειξε ο Αντώνης με την σειρά των σημερινών εκπαιδευομένων, η Δέσποινα Μπόνου η οποία, πια, έχει φτάσει σε ένα πολύ σημείο ώστε ακόμη και ως μη "Εφιπποτοξότρια" να μπορεί να χαρακτηρισθεί μια πολύ καλή Αμαζόνα!

     Ο οργανωτικότατος Αντώνης, σήμερα, την "ξετίναξε" ανανεώνοντάς της την "ιππική μνήμη" με ένα προκαταρκτικό πρόγραμμα το οποίο της αναζωπύρωσε όλες τις γνώσεις και την εμπειρία της από την μέχρι τώρα σχέση της με την Ιππασία και όχι τυχαίως.

     Και, βεβαίως, δεν παράλειψε, ο δαιμόνιος Αρχηγός μας να της θυμίσει και τον ..."αρραβώνα" της με την Έφιππη Τοξοβολία με την οποία, η Δέσποινα, έχει θεμελιώσει μιαν ισχυρή σχέση!

     Τέλος, ο ευφυέστατος Αντώνης υπέβαλε την ανυποψίαστη Δέσποινα σε προχωρημένες ασκήσεις ισορροπίας οι οποίες είναι ευεργετικές όχι μόνον για τους Εφιπποτοξότες αλλά και για κάθε Ιππέα αξιώσεων. Γιατί, όμως όλα αυτά τα ...πονηρώς σχεδιασμένα από τον Αντώνη για την Δέσποινα;

     Mα, φυσικά, διότι ο Αντώνης συμμερίζεται απολύτως το "Αμμες δε γ' εσσόμεθα πολλώ κάρρονες" θέλοντας τους μαθητές του πολύ καλύτερους όλων των προηγουμένων, όπως κάθε άξιος Εκπαιδευτής θέλει τους εκπαιδευομένους του πολύ καλύτερους του εαυτού του! Και για σήμερα ο Αντώνης ήθελε την Δέσποινα να περνά το κατώφλι της μέλλουσας Εκπαιδεύτριας, αναθέτοντάς της, πάντοτε υπό την επίβλεψή του, μαθήματα που θα ακολουθούσαν! Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιλέγει προηγμένες μεθόδους εκπαιδεύσεως που ελάχιστες Σχολές "υποψιάζονται"! 

     Αν και απροετοίμαστη, η Δέσποινα, δεν αιφνιδιάστηκε από την ξαφνική ανάθεση ενός τόσο υπεύθυνου έργου και "ανασύροντας μνήμες" αμέσως σχεδίασε κατά νου το "δέον γενέσθαι" προχωρώντας χωρίς καμία καθυστέρηση στην εφαρμογή του, ξεκινώντας το μάθημά της. Και ξεκίνησε με την καλότατη Διώνη μας την οποία, η Δέσποινα, βοήθησε να βαθύνει ακόμη περισσότερο το "κάθισμά" της και να απελευθερωθεί από κάθε φόβο ισορροπιστικής ασταθείας. 

     Επόμενος "σταθμός" της Δέσποινας, η Άσπα μας, την οποία αντιμετώπισε με την ίδια προσοχή και υπευθυνότητα.

     Η Άσπα, αν και προσήλθε στο μάθημά της "μεταφέροντας" κάποιους φόβους κι επιφυλάξεις για την ισορροπία της, κάτι που συμβαίνει συχνά με τους μαθητές οι οποίοι "ανακυκλώνουν" στη μνήμη τους αρνητικά στερεότυπα κινδύνων, αντιμετωπίσθηκε εξυπνότατα από τον Αντώνη. Και το "φάρμακο" για την περίσταση το επέλεξε, μεν ο Αντώνης ο οποίος εμπιστεύθηκε την εφαρμογή του στη Δέσποινα και δεν ήταν άλλο από τον ...μουσικό καθησυχασμό. Έτσι, η Δέσποινα έδωσε τη φλογέρα στην Άσπα ζητώντας της να αρχίσει να παράγει ήχους. Πειθαρχημένος χαρακτήρας η Άσπα, πήρε τη φλογέρα και, αυτομάτως, αποδέσμευσε, κατ΄ ανάγκην, το ένα της χέρι για να μπορέσει να κρατήσει το πνευστό. Από την αφετηρία αυτή ξεκίνησε η "ατραπός" της ενισχύσεως της ισορροπιστικής αυτοπεποιθήσεως της Άσπας και, εν συνεχεία θα δούμε "που" κατέληξε.

     Κι ενώ ο υπέροχος Ίππος μας συνέχιζε να κινείται στο Ιππευτήριο, η Άσπα κλήθηκε να χειριστεί τη φλογέρα της κανονικά, με τα δύο χέρια και η Άσπα το ...απετόλμησε! Ακόμη βαθύτερη η ενίσχυση της ισορροπιστικής αυτοπεποιθήσεως της Άσπας, τώρα, που διαπίστωνε ότι δεν χρειάζονταν η στήριξη επί των ηνιών για να ισορροπήσει αλλά η σωστή διαχείριση του κέντρου βάρους του κορμού της. Είπαμε, οι μέθοδοι της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι ρηξικέλευθοι αλλά και "μεταλαμπαδευμένες" ακόμη και στους μαθητές μας.

     Και τώρα που η Άσπα βοηθήθηκε να αντιληφθεί ότι για την ευσταθή ιππικήν ισορροπία της προέχει η σωστή διαχείριση του κέντρου βάρους του κορμού της, θα έπρεπε να "βυθισθεί" σε ακόμη ...βαθύτερα "νερά" ισορροπιστικής κατανοήσεως και, τώρα, θα έπρεπε να νιώσει ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση αποδεσμεύοντας ακόμη και την όρασή της ως έμμεσο υποστήριγμα ισορροπίας. Και τα μάτια της Άσπας έκλεισαν για να εμπιστευθεί η ίδια πολύ περισσότερο τον Ίππο της και την δική του, πλέον, όραση! 

     Με κλειστά μάτια και τα χέρια χωρίς να κρατούν ηνίες, η Άσπα ισορρόπησε άνετα επάνω στον κινούμενο Ίππο της κι έδειξε ότι παραμερίζει αποφασιστικώς φόβους κι επιφυλάξεις κι αυτό είναι και το ζητούμενο!

      Και όπως ήταν φυσικό, το επόμενο βήμα ήταν η Άσπα να ισορροπεί έφιππη και εν κινήσει, παίζοντας τη φλογέρα της, χωρίς στήριξη επί των ηνιών και χωρίς να βλέπει! Τώρα, η αποτίναξη κάθε φόβου και η ανάκτηση της αυτοπεποιθήσεως είχε επιτευχθεί και άρχιζε η υλοποίηση του κυρίως μαθήματος αφήνοντας την Άσπα να ζητήσει η ίδια τα ...παραπέρα! Και, ω, της μεγάλης χαράς μας, ακούγοντάς την να ζητά ασκήσεις ...ακροβατικές!

     Εν κινήσει, πάντοτε, η Άσπα μας έδειξε τη ...σβούρα στη ράχη του Ίππου της ενώ αυτός ήταν εν κινήσει και, μάλιστα, με τέτοια παρόρμηση και ταχύτητα που δεν σταμάτησε ακόμη κι όταν άκουσε την εντολή "Αρκετά!". Η μέχρι τώρα επιφυλακτική έως και φοβισμένη Άσπα μας, είχε μεταβληθεί σε ...αχαλίνωτη Αμαζόνα!

     Και η καταληκτική άσκηση που μας ζήτησε η Άσπα να εκτελέσει ήταν ένα ...ορθοστάδην, κάτι που κατάφερε με ταχύτητα και ακρίβεια! Φόβοι κι επιφυλάξεις, ξάφνου, βρέθηκαν στον κάλαθο ...απορριμμάτων! Αυτά συμβαίνουν στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όταν συμπράττουν ο Αντώνης με την Δέσποινα.

     Ολόσωστη, δυναμικότατη και θεαματικότατη και η αφίππευση εκ του ορθοστάδην της Άσπας, επιστέγασε το μάθημά της, όπως ακριβώς απαιτείται για τον "επίλογο" κάθε μαθήματος της Σχολής μας.

     Τον πρωτοείσακτο Ιωάννη ανέλαβε ο ίδιος ο Αντώνης για το εισαγωγικό μάθημά του και με την δι'  εφάλσεως εφίππευση, αλλά και με την όλη σωματοδομή του ο Ιωάννης έδειξε εξ αρχής ένα γυμνασμένο άτομο. Τι σημαίνει όμως κάτι τέτοιο στην Ιππασία; Δεν είναι κάτι καλό να είσαι γυμνασμένος στην Ιππασία, ή, μήπως, δεν επιδιώκουμε να γυμναζόμαστε κάνοντας Ιππασία, ή, μήπως, η ίδια η Ιππασία δεν μας γυμνάζει εκόντες άκοντες;

     Bεβαίως και είναι προσόν να είμαστε γυμνασμένοι κάνοντας Ιππασία και η ίδια η Ιππασία μας γυμνάζει, όμως, στην Ιππασία θα πρέπει να είμαστε εύκαμπτοι και σ΄ αυτή η ευλυγισία αποτελεί προϋπόθεση, όμως, ο Ιωάννης έχοντας ασχοληθεί με ένα πολύ "βαρύ" είδος γυμναστικής έδειξε ότι είναι, ναι μεν, γυμνασμένος, αλλά σε βάρος της απαραίτητης ευλυγισίας η οποία είναι απαραίτητη για την Ιππασία. Το μάτι του επιμελούς Εκπαιδευτή είναι υποχρεωμένο να παρατηρεί προσεκτικά τα πάντα...

     Έτσι, αμέσως ξεκίνησε ο απαραίτητος "πρόλογος" του εισαγωγικού του μαθήματος, ώστε να προετοιμασθεί καταλλήλως ο Ιωάννης για το κυρίως ασκησιολόγιό του.

     Ερμηνεύοντας επακριβώς την "ψυχολογία" του Ιωάννη και διαπιστώνοντας ότι δεν διακατέχεται από ισχυρούς ανασταλτικούς φόβους ισορροπίας, απελευθερώθηκαν τα χέρια του από τις ηνίες ώστε να ανακαλύψει τον σημαντικότατο ρόλο της διαχειρίσεως του κέντρου βάρους του κορμού του στην ισορροπία του και ακολούθως του ζητήθηκε να εκτελέσει άρσεις των γονάτων προς τα επάνω, χαλαρώνοντας το σώμα του από την μέση και κάτω, όπως και να εκτελέσει ασκήσεις χαλαρώσεως των ώμων με την βοήθεια αμφίδρομης μετατοπίσεως του Τόξου (εμπρός, πίσω).

     Ακολούθησε η άσκηση με τα μπαλάκια η οποία απομακρύνει την αγωνία ισορροπιστικών ασταθειών ενώ, παραλλήλως, διαμορφώνει ψυχολογία παιγνιδιού αλλά και χαλαρώνει, βαθαίνοντας το "κάθισμα", μια άσκηση την οποία ο Αντώνης εκτιμά και, βεβαίως, πολύ σωστά! 

     Η άσκηση της μπάλας αποτελεί δυναμική προέκταση της ασκήσεως με τα μπαλάκια και απαιτεί ανάπτυξη προσπαθειών με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και ο Αντώνης ξέρει τι χρειάζεται ο κάθε μαθητής του.

     Με τον Ίππο, πρώτο να αποκαλύπτει ότι πολλά χαλάρωσαν (αυτά τα πλάσματα είναι πολύ ...μαρτυριάρικα...) ο Ιωάννης έδειξε πολύ πιο εύκαμπτος και χαλαρωμένος αφήνοντας και πολύ πιο ...χαλαρό το κράτημα των ηνιών με αποτέλεσμα ο παρατηρητικότατος Αντώνης να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. 

      Και το επόμενο και, τελευταίο βήμα γι αυτό το, πρώτο, εισαγωγικό μάθημα αρχαρίου, είναι μια "γεύση" Έφιππης Τοξοβολίας με τον Ίππο σε βάδην ώστε ο πρωτοείσακτος να μορφώσει μια "εικόνα" του κυρίως αντικειμένου του. Και σ΄ αυτό ο Ιωάννης τα πήγε θαυμάσια όπως και σε όλο το μάθημά του, όπως θαυμάσια τα πήγαν και ο Αντώνης αλλά και τετράποδος Μπάλιος μας ο οποίος συνεχώς κερδίζει ολοένα και περισσότερης εκτιμήσεως από όλους μας!

     Πραγματική ευλογία για την Ομάδα μας, ένας Αρχηγός που αφιερώνεται ξεχωριστά στον καθένα μαθητή του ώστε να προοδεύει, που φροντίζει με καθήκοντα Εκπαιδευτή αλλά και σταυλίτη τον σχολικό μας Ίππο ώστε να ευημερεί, που μεριμνά για τις εγκαταστάσεις μη διστάζοντας να καθαρίζει τον Σταύλο ακόμη κι όταν είναι κατάκοπος μετά τα μαθήματα μιας "βαρειάς" εκπαιδευτικής ημερίδος όπως η σημερινή! Γι αυτό και στον ανεκτίμητό μας Αντώνη Διαγούπη, ένα ομαδικό «ευχαριστώ» δεν σημαίνει σχεδόν τίποτε…!

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΙΠΠΟΥ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΙΠΠΟΥ

 

     Πάντοτε ευεργετική η επαφή με το θαλασσινό νερό αλλά, δυστυχώς, δεν την αποδέχονται όλοι οι Ίπποι όπως δεν την αποδέχονταν κι ο δικός μας σχολικός Ίππος ο οποίος, όμως, από σήμερα, μετά από μία ειδική εκπαιδευτική διαδικασία διαρκείας δέκα μόλις λεπτών, χωρίς καμία άσκηση βίας ή αιφνιδιασμού και παρά τις αρχικές ισχυρές αντιστάσεις του, την ...καλοδέχθηκε κι έδειξε ότι αυτό θα είναι το πρώτο καλοκαίρι  του που θα χαρεί τη θάλασσα! Διότι, η σωστή εκπαίδευση και μόνον είναι αυτή που φέρνει αποτέλεσμα στη συνεργασία με ένα πλάσμα όπως ο Ίππος. Και, η σωστή εκπαίδευση του Ίππου θέλει τρόπο κι όχι, απαραιτήτως, κόπο!

     Έχοντας το προνόμιο να έχουμε την έδρα μας σε ένα παραθαλάσσιο σημείο της κεντρικής Αττικής το οποίο, μάλιστα, χαρακτηρίζεται και από ένα φυσικότατο περιβάλλον δεν θα μπορούσαμε παρά να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες που μας προσφέρει ώστε ο σχολικός Ίππος μας να είναι υγιής και ευτυχής, εκπαιδευόμενος διαρκώς σε πολλά επίπεδα, ανταποδίδοντας και σε μας όσα εμείς επενδύουμε σε αυτόν. 

     Λίγα λεπτά απόσταση από την παραλία μέσα από μιαν ήπιας κυκλοφορίας διαδρομή, μας επιτρέπουν να προγραμματίζουμε μιαν εκπαίδευση για το αγαπημένο μας τετράποδο που θα βελτιώσει τη στάμινα και τις αντοχές του με την επαφή του με το θαλασσινό νερό κι αυτό θα το βοηθήσει τόσο στην διατήρηση μιας άριστης σωματικής και ψυχικής υγείας.

     Δυστυχώς, όμως, διαπιστώσαμε ότι η θάλασσα τρομάζει το αγαπημένο μας τετράποδο το οποίο, σήμερα, δεν είχε καμία διάθεση να πλησιάσει το νερό κι έδειχνε ισχυρές αντιστάσεις ακόμη και να σταθεί στα άκρα του χειμερίου κύματος για την εναρκτήρια φωτογραφία, όπως συνηθίζουμε σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα!

     Το άκουσμα του μικρού κύματος τον τάραζε και, ακόμη και με τα οπίσθια προς την θάλασσα, ο Μπάλιος μας με πολλές προσπάθειες, κατάφερε να σταθεί σε απόσταση από το νερό για να βγάλουμε την εναρκτήρια φωτογραφία με τον ίδιο να προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμμα του από την θάλασσα.

     Από εδώ και πέρα, όμως, τον "λόγο" αναλαμβάνει η εκπαίδευση και δεν μας πήρε παραπάνω από δέκα λεπτά μέχρι να τον πείσουμε για την ωφέλεια και την ομορφιά του θαλασσινού νερού, εξοικειώνοντάς τον με το απέραντο γαλάζιο.

     Βεβαίως και ο Μπάλιος ήταν εντονότατα αρνητικός να μπει στη θάλασσα μέχρι ...μουλαρώματος κάθε φορά που τον στρέφαμε με κατεύθυνση προς αυτήν. Και τι θα έπρεπε να κάνουμε; Μία συνήθης τακτική εισαγωγής δυστροπούντος Ίππου στη θάλασσα είναι δια της ...όπισθεν κατά την οποία, ξαφνικά, τα πίσω πόδια του βρίσκονται στο νερό και αφού τον διατηρήσουμε λίγο σε αυτή την κατάσταση σιγά-σιγά τον στρέφουμε ώστε να δει την θάλασσα και να την αποδεχθεί. Όμως, σήμερα δεν ακολουθήσαμε αυτή την "πεπατημένη" για να μη του προκαλέσουμε την οιανδήποτε ψυχολογική βάρυνση από τον "αιφνιδιασμό", αποφεύγοντας να εγγράψουμε στη συνδυαστική μνήμη του παραστάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την δυσπιστία του απέναντί μας κατά την πρόοδο της εκπαιδεύσεώς του.

     Κι ενώ η προβολή των ισχυρών αντιστάσεων του Ίππου να εισέλθει στο θαλασσινό νερό συνεχίζονταν, εμείς επιλέξαμε την "οδό" της συγχύσεώς του αποεστιάζοντας την προσοχή του από την θάλασσα και μετατοπίζοντάς την στα ...χαρούπια με τα οποία ...ταυτίσαμε την θάλασσα!

     Εφαρμόσαμε, δηλαδή, μία τακτική "overlapping" εικόνων και αισθήσεων κατά την οποία, με τεχνικούς ρυταγωγικούς χειρισμούς και ξεκινώντας από απόσταση "ασφαλείας" από την θάλασσα μπερδεύαμε τον Μπάλιο μας με τις οσμές των χαρουπιών και του θαλασσινού νερού και με τις αντίστοιχες ...γεύσεις, ώσπου τελικώς καταφέραμε να βοηθήσουμε τον Ίππο μας να ταυτοποιήσει ως φίλιο παράγοντα το θαλασσινό νερό δια της οσφρήσεως.

     Ο Αντώνης με την Δέσποινα χειρίστηκαν προσεκτικά την κατάσταση και με σωστούς χειρισμούς αλλά και διάθεση παιγνιδιού αποενοχοποίησαν βαθμιαίως τους φόβους του Μπάλιου εξοικειώνοντάς τον, αρχικώς, με την βάδιση επάνω στο θαλασσινό νερό πριν επιχειρήσουν το ο,τιδήποτε άλλο κι ο Μπάλιος σιγά-σιγά  συνήθισε το θαλασσινό νερό με όσα αυτό σημαίνει.

     Και κάπως έτσι, ο σχολικός μας Ίππος άρχισε να παίζει "σκάβοντας" με το πόδι του το νερό που ξάφνου το είδε σαν ένα διασκεδαστικό παιγνίδι ενθαρρυνόμενος και από τους "συντονισμένους" και χαρούμενους ανθρώπινους συνοδούς του, με αποτέλεσμα να προσεγγίζει ολοένα και περισσότερο στο κρίσιμο σημείο της οικειοθελούς εισόδου του στη θάλασσα. 

     Κι ενώ ο Ίππος καταχαίρονταν με το παιγνίδι του νερού πιτσιλίζοντας τα πάντα, ακόμη και τον φακό της φωογραφικής μηχανής μας η οποία, πραγματικά, ..."τα έχει δει όλα", τότε, η μυρουδιά ενός χαρουπιού που ...οδηγούσε προς τη θάλασσα τον παρέσυρε προς το απέραντο γαλάζιο. 

     Τη γεύση του χαρουπιού την χάρηκε ο Ίππος μας μαζύ με την αίσθηση του θαλασσινού νερού που τον περικύκλωνε, ταυτίζοντας πολύ θετικά την θάλασσα με το εύγεστο του χαρουπιού! Συναδυασμοί αδιανόητοι για τον Άνθρωπο όμως ευεργετικοί για την ρύθμιση δυστροπικών συμπεριφορών του Ίππου βελτιώνοντας την σχέση του μαζύ μας κατα τον καλύτερο τρόπο. 

     "All you need is love, love is all you need...!" τραγούδησαν κάποτε οι Beatles κι αυτό ισχύει και στη σχέση μας με την Φύση και τα ζώα! Και, κυρίως, στη σχέση μας με τον Μπάλιο μας ο οποίος και αξίζει κάθε αγάπη την οποία, μάλιστα, μας ανταποδίσει στο πολλαπλάσιο! Και, σήμερα ο Αντώνης και η Δέσποινα τον έπεισαν να χαρεί για πρώτη φορά την θάλασσα όχι μόνον προς όφελος της υγείας του αλλά προς όφελος του ...Ιππικού Θεάτρου μιας και ο Μπάλιος προετοιμάζεται και για τις ...σκηνικές εμφανίσεις του και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να μην μπαίνει και στη θάλασσα! Ρόλοι είναι αυτοί και ποιος ξέρει τι μπορεί να απαιτήσουν... Προηγουμένως, όμως, ο Μπάλιος αφέθηκε να στεγνώσει κατά τον αποτελεσματικότερο ...ίππειο τρόπο, δηλαδή, απολαμβάνοντας ένα ...γενναίο κύλισμα στη παραθαλάσσια άμμο και, πάντοτε, με τα χάδια του Αντώνη! Ούτε στα καλύτερα όνειρά του αυτό το πρώτο καλοκαιρινό αμμόλουτρο!

    Σήμερα, λοιπόν, η Δέσποινα δίδαξε τον Μπάλιο και να ...χαμογελά! Ναι, να χαμογελά, διότι υπάρχει και η ιππική ...κωμωδία! Πως να το κάνουμε...

     Μπορεί τα δίποδα που μας περιστοιχίζουν να παραμένουν κατηφή και ανέκφραστα, όμως ο δικός μας Ίππος θα πρέπει να χαίρεται το …χαμόγελο και η Δέσποινά μας του έμαθε τον τρόπο. 

     Ηθοποιός και σκηνοθέτις η ίδια, η Δέσποινα δεν θα μπορούσε να μην του "περάσει" στοιχεία υποκριτικής τέχνης κάνοντάς τον, μάλιστα, να ...χαμογελά κι ο ευφυέστατος Μπάλιος, σήμερα, εκτός από την θάλασσα χάρηκε για πρώτη φορά και το ...χαμόγελο! Το πρόγραμμα, όμως, της Δέσποινας, περιελάμβανε και κάτι ακόμη, αλλά τα πρώτα παιγνίδια του Μπάλιου με τη θάλασσα τον κούρασαν και, σεβόμενοι το ζώο αποφασίσαμε την επιστροφή στη γαλήνια Κοιλάδα μας όπου τον αφήσαμε σε 52 κατάφυτα στρέμματα να βοσκήσει το ολόφρεσκο γρασίδι του.

     Σε έναν αλληλοσφαζόμενο «ντουνιά» ουδεμία σχέση έχοντα με …κόσμο, σε μια ειδεχθή και, όπως αυτάρεσκα η ίδια αποκαλείται, "δημοκρατική" και "αντιφασιστική" κοινωνία χωρισμένη συνεχώς στα, εξής ...δύο, η οποία κηλιδώνεται από ειδεχθή εγκλήματα, ειδεχθείς πολέμους, ειδεχθή βία, ειδεχθέστατα πρωτοσέλιδα (για όποιον ηλίθιο ακόμη δεν κατάλαβε...) ζούμε κι εμείς οι Άνθρωποι «Έλληνες Κένταυροι» που χωρίς αντιπαλότητες, βία και …μάσκες κατά του κοροϊδοϊού, χαιρόμαστε την φυσιοκεντρική καθημερινότητά μας, υγιέστατοι κι ευτυχέστατοι, παρέα με τα Τόξα και τους Ίππους μας. 

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…!

 15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…!

 

     Ένα και μόνον φύλλο σημειώσεων από ένα και μόνον από τα τρία Σχολεία στα οποία ευτύχησα να εκπαιδευθώ στην Σχολή του Οργανισμού “KASSAI” μας δίνει το μέτρο των εκπαιδευτικών απαιτήσεων της Έφιππης Τοξοβολίας όπως την εννοεί ο Δάσκαλος Kassai Lajos για τους μαθητές του. Κάθε Σχολείο στον Οργανισμό “KASSAI” διαρκεί επτά ημέρες και το πρόγραμμα μιας μόνον από αυτές τις ημέρες (συγκεκριμένα της 8^ης Απριλίου 2007) το βλέπουμε εν συνεχεία:

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ “ΚΑSSAI” 

ΠΡΩΙ: 3ωρη Ιππασία 

Ρυταγώγηση 10 χιλιομέτρων επί ανωμάλου και ομαλού εδάφους, με 46 αναβάσεις και καταβάσεις, διελεύσεις ποταμών και πυκνής βλαστήσεως και συγκαλπασμό επί ομαλού εδάφους.  

ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 6ωρη Τοξοβολία 

Τόξευση 300 βελών σε απόσταση στόχου 100 μέτρων

Τοξόσφαιρο 200 βελών

Τοξομονομαχία 40 βελών

Τόξευση κατά περιστρεφόμενου στόχου 25 βελών

Τόξευση κατά ιπταμένων στόχων 25 βελών

     Τώρα, μπορούμε να κάνουμε τις συγκρίσεις κατά τα … «καθ’  ημάς» για να καταλάβουμε «τι» σημαίνει ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στην Έφιππη Τοξοβολία και πως κάποιοι την συγχέουν με …απασχόληση ελευθέρων ωρών μπαχαλο-παρείστικου χαρακτήρος με ...μπάρμπεκιου και …μπαγλαμά! Κι ας το σκεφθούν καλά όσοι νομίζουν ότι η Έφιππη Τοξοβολία αποτελεί φιγούρα για το Facebook ή «σκαλωσιά» για αυτοπροβολή κι επίδειξη. Η Έφιππη Τοξοβολία αποτελεί κατάθεση ψυχής προς αυτοβελτίωση, απαιτώντας τίμημα μόχθου, όπως όλες οι πολεμικές τέχνες!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

«ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»

     Πάνε χρόνια από τότε που ο Ιδρυτής των «Ελλήνων Κενταύρων», κηδόμενος της ευημερίας του Ίππου, παρακολουθεί στενά, ως άλλος …Ιαβέρης, τον Αρχηγό των «Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας» Εκπαιδευτή Αθανάσιο Ψωρομύτη για να εντοπίσει λάθη του και ο ευτυχής Ιδρυτής ανακαλύπτει ολοένα και περισσότερο ότι ο Αθανάσιος ανελίσσεται διαρκώς σε πολύ καλύτερό του! Και τούτο επιβεβαιώνεται κι αυτή τη φορά με την εισαγωγή και του δεύτερου σχολικού Ίππου στην Έφιππη Τοξοβολία, που επιχειρήθηκε κατά την τελευταία ημερίδα της τοπικής Σχολής όπου ο Αρχηγός της Σχολής με βοηθούς του τους μαθητές του Χρύσανθο και Μελέτη έκαναν το καλύτερο δυνατόν ώστε να μυήσουν τον Ίππο στην πολεμική μας τέχνη, σεβόμενοι την προσωπικότητά του κατά τρόπον υποδειγματικό!

     O καλός Ιππαγωγός δεν βιάζεται και δεν βιάζει τον Ίππο του, σεβόμενος τους χρόνους που χρειάζεται το ζώο για να σκεφθεί, να αντιληφθεί και να ενεργήσει σε ρυθμούς πολύ βραδύτερους από εκείνους που χρειάζεται ο ίδιος. Κι αυτό τον βασικό κανόνα του οποίου κάθε παραβίαση οδηγεί σε εκνευρισμό και αστοχία, τον γνωρίζει πάρα πολύ καλώς ο Αθανάσιος και τον τηρεί με ευλάβεια, όπως και στην παρούσα εισαγωγικήν ημερίδα.

 

     Καμία βιασύνη από πλευράς του Εκπαιδευτή Αθανασίου και στην περίπτωση της νέας μυήσεως στην Έφιππη Τοξοβολία, με το σχετικό οπτικοακουστικό υλικό να δείχνει σταθερώς μια διαρκή πρόοδο κατανοήσεως του Ίππου αναφορικώς με την εφιπποτοξοτικήν αποστολή που του επιφυλάσσεται.

     Ο Αθανάσιος ούτε έχει λόγους, ούτε και την επιθυμία να ...επιδειχθεί ώστε να ...αυτοεπιβεβαιωθεί, όντας βέβαιος για τον εαυτό του. Έτσι, λειτουργεί αργά και μεθοδικότατα, πάντοτε με γνώμονα το συμφέρον του Ίππου και γι' αυτό, πάντοτε, τα καταφέρνει. Και σήμερα, με μιαν υποδειγματική διαδικασία έδειξε ότι όσο βρίσκεται κοντά σε έναν Ίππο θα μοιράζονται κι οι δυο την ίδιαν αρμονία συνυπάρξεως.

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" χαρακτηρίζεται από μία επίπονη εργασία η οποία παραμένει αφανής, όμως, αυτή η αθέατη κοπιαστική εργασία είναι και αυτή που καθορίζει το αποτέλεσμα. Κι αυτό το γνωρίζει πολύ καλώς ο Αθανάσιος ο οποίος επιλέγει με γνώση και τους συνεργάτες του. Και αυτή την φορά όλοι μαζύ κατάφεραν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα σαν μια καλοσυγχρονισμένη "ορχήστρα".

     Σοφότατα, ο νεόλεκτος Ίππος εισήχθη σε μία διαδικασία ομογενοποιημένης συνεργασίας με τον ήδη προχωρημένο ομόσταυλό του, ώστε να "υποψιασθεί" και να προσλάβει από αυτόν αρχές ηρεμίας και συνεργασίας με τον κοινό Εκπαιδευτή. 

     H ρυταγώγηση caroussel επί του στίβου είναι γνωστό πόσο θετικά και γρήγορα αποτελέσματα φέρνει όταν θέλουμε να φέρουμε τον αρχάριο Ίππο κοντά στο επίπεδο ενός προχωρημένου και αυτό ο Αθανάσιος το γνωρίζει και το εφαρμόζει. Και αυτή η προηγηθείσα ρυταγώγηση επετάχυνε την πρόοδο του νεολέκτου πριν ο Αθανάσιος επιχειρήσει την τεχνικότερη συραγώγηση.

     "Βήματα" απαραίτητα για την "ευθυγράμμιση" του Ίππου πριν ή αυτός εισαχθεί στο κυρίως εκπαιδευτικό πρόγραμμά του και ο Αθανάσιος τήρησε και πάλι αυτά τα προκαταρκτικά "βήματα" ξέροντας ότι επενδύοντας σε υπομονή και χρόνο κερδίζεις τον Ίππο!

     Βεβαίως, χωρίς και την κατά μόνας ρυταγώγηση του νεολέκτου Ίππου, ο προνοητικός Ιππαγωγός ποτέ δεν επιχειρεί την πρώτην εφίππευση.

     Κατόπιν, τα πάντα είναι ασφαλή και εφικτά με τον Εκπαιδευτή να μπορεί πλέον, έφιππος, να έχει έναν "πρώτο διάλογο" με τον Ίππο! Με τον Ίππο σταθερώς ανενστόμιστο και ανεπίσακτο, με τις ηνίες χαλαρές αλλά και διευθύνουσες, ο άριστος Ιππέας-Εκπαιδευτής μπορεί πλέον, με ευγένεια και πειθώ, να καθοδηγήσει τον Ίππο του όπου θέλει!

     Ευφυέστατες προσεγγίσεις  π ρ ι ν  την, κυρίως, εξοικείωση με το Τόξο το οποίο εμφανίζεται στις αισθήσεις του Ίππου ως μέρος του σώματος του Ιππέως τον οποίο ήδη έχει αποδεχθεί, χαρακτηρίζουν τον Αθανάσιο ο οποίος, ως πολυμήχανος, εφευρίσκει πάντοτε μεθόδους ώστε να προπορεύεται των περιστάσεων...

     Διεξοδικός, ο Αθανάσιος, έφερε σε πλήρη και πολύ ...στενή επαφή τον Ίππο με το Τόξο "εγκλωβίζοντάς" τον στην καθησυχαστική παρουσία την δική του και του βοηθού του Χρύσανθου. "Σάντουιτς" ο Ίππος, δεν του αφέθηκε κανένα περιθώριο ανησυχίας εν μέσω δύο φίλων με τους οποίους  ήδη συνεργάσθηκε.

     Και ο Αθανάσιος συνέχισε με την πλήρη αποδοχή του Τόξου από τον Ίππο, ακουμπώμντας το με κυκλική κίνηση σε όλα τα σημεία του σώματος του ζώου.

     Και όταν λέμε σε "όλα" εννοούμε σε όλα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στα οποία κάθε επαφή ξένου σώματος προκαλεί έντονη ενόχληση.

     Μετά δε το πέρας των "επαφών" του Τόξου στη μία πλευρά του Ίππου, ήρθε η σειρά της επαναλήψεως και στην άλλη πλευρά του, με τον Αθανάσιο να φείδεται χρόνου, κόπου και προσοχής αφού, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ουδέποτε τίθεται τέτοιο ζήτημα και τίποτε δεν αφήνεται στην "τύχη", αυτός δε, είναι ο κανόνας αποφυγής ατυχημάτων για τον οποίο πολλοί διερωτώνται πως τα καταφέρνουμε να μην έχουμε ατύχημα στα 17 χρόνια συνεχούς λειτουργίας μας και γιατί δεν ...φοράμε καπέλλο Ιππασίας. 

     Μετά την εξοικείωση με το αντικείμενο έρχεται και η σειρά της εξοικειώσεως του Ίππου με την λειτουργία του αντικειμένου και τους αιφνιδιασμούς που αυτή μπορεί να προκαλέσει, με πρώτο τον ήχο της χορδής του και με τον Αθανάσιο να τον παρουσιάζει προσεκτικά και να τον αποενοχοποιεί στις αισθήσεις του ζώου.

     Έτσι, όταν έρθει η ώρα της πραγματοποιήσεως τοξεύσεων, ο Ίππος θα είναι απολύτως προετοιμασμένος να δεχθεί την νέα κατάσταση με ηρεμία, έχοντας ήδη "εγγράψει" στην συνδυαστική μνήμη του το Τόξο και την λειτουργία του ως κάτι το ακίνδυνο και φυσικό.

     Η εκπαίδευση ενός Ίππου απαιτεί χρόνο και μόχθο μέσα σε ένα πλαίσιο τεράστιας υπομονής και απέραντης αγάπης και σεβασμού του Ανθρώπου προς το ζώο κι αυτά, σε κάθε περίπτωση, αποτελούν εναρκτήριες προϋποθέσεις στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" κάτι που όλοι οι Εκπαιδευτές μας τα γνωρίζουν και τα ασπάζονται, όπως και ο Αθανάσιος ο οποίος κατάφερε και αυτή την φορά να "μυήσει" στην Έφιππη Τοξοβολία την πανέμορφη φορβάδα την οποία μας χορήγησε  στο Ιππικό Κέντρο Πλατέος το οποίο κι αυτό μας διαθέτει ευγενώς, ο Ιππαγωγός κ. Γεώργιος Τζαβάρας προς τον οποίο είμεθα ευγνώμονες!