Κάποτε στην Κοιλάδα του Οργανισμού "Kassai" ο Δάσκαλος Kassai Lajos μας αφηγήθηκε τις δικές του περιπέτειες από ευεργετηθέντες μαθητές του, τονίζοντάς μας ότι στην Έφιππη Τοξοβολία υπάρχουν εκείνοι που ασκούνται σε αυτή και πάρα πολλοί άλλοι οι οποίοι προσέρχονται για να δημιουργήσουν παρασυναγωγές προκειμένου να διασκεδάσουν την πλήξη τους. Βεβαίως, ο πρωτοπόρος σκαπανέας μιας Ιδέας (Kassai Lajos) δεν έχει λόγους ανταγωνισμού κανενός και παραμένει αφοσιωμένος στο έργο του, βλέποντας μακριά! Αλίμονο, όμως, σε όσους δεν εννοούν ούτε την Ουγγρική, ούτε, δυστυχέστατα, την Ελληνική, νομίζοντας πάντως ότι είναι ..."Έλληνες"! Και είναι προσυπογεγραμμένο ότι χωρίς ΑΛΗΘΕΙΑ και χωρίς ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ καμία πολεμική τέχνη (και τίποτε άλλο...) δεν υπηρετείται!
Σε περισσότερες από 50 σελίδες τείνει να
ολοκληρωθεί το εισαγωγικό, μόνον, μέρος της ασκήσεως των Σπαθιστικών Αποκρούσεων Βελών
και, ευθύς αμέσως, θα εκδοθεί υπό μορφή pdf, όπως συνηθίζουμε για όλα τα εγχειρίδια
της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων» προς χρήση παντός ενδιαφερομένου.
Αυτό το πρώτο μέρος είναι επαρκές ως "αφετηρία" ώστε κάθε ενδιαφερόμενος να μπορεί να ξεκινήσει την δική του προσπάθεια κατακτήσεως της ασκήσεως με ασφάλεια.
Όλα τα παραπάνω αφορούν σε μία πρώτη
«υποψία» περί την συγκεκριμένη άσκηση η οποία έχει πολλές εκφάνσεις και
προεκτάσεις για τις οποίες θα ακολουθήσουν επιπρόσθετα συμπληρώματα τα οποία θα
προκύψουν από τη περαιτέρω πειραματική της έρευνα η οποία συνεχίζεται.
Προσπαθήσαμε να φανούμε συνεπείς προς όσους
ενδιαφέρθηκαν να ασχοληθούν με την συγκεκριμένη άσκηση και τους καθησυχάσαμε ώστε
να αναμείνουν ένα vademecumπου θα προέκυπτε κατόπιν πειραματικών
δοκιμών οι οποίες θα αποτρέψουν πιθανό ατύχημα, κατόπιν δε αυτών είμαστε σε θέση
να προσφέρουμε, σύντομα, αυτό που υποσχεθήκαμε. Και η σειρά των πειραματικών
προσεγγίσεων που διεξήχθησαν στην Κοιλάδα και στην έδρα της Ομάδος των «Ελλήνων
Κενταύρων» ήσαν πολύ καρποφόρες και ως προς τα εξαχθέντα συμπεράσματα και ως προς
το αρχειοθετημένο οπτικοακουστικό υλικό το οποίο θα μας βοηθήσει στην συνέχιση της
περαιτέρω πειραματικής έρευνας.
Οι σπαθιστικές αποκρούσεις βελών
εντάσσονται σε ένα πολύ κρίσιμο όσο κα σπουδαίο ειδικό ασκησιολόγιο το
οποίοθα πρέπει να «συνταχθεί» πολύ
προσεκτικά και σε βάθος χρόνου πειραματικής βασάνου.
Αθροίζοντας τα συμπεράσματα από την, μέχρι τώρα, διεξαχθείσα έρευνα της ασκήσεως των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών και, όπως θα εξηγήσουμε αναλυτικώς στις γραπτές σημειώσεις που θα δημοσιευθούν, επιλέξαμε ως το ιδανικότερο όπλο την Σπαθομάχαιρα την οποία, σήμερα, εισάγουμε για πρώτη φορά στο πρακτικό πεδίο.
Αυτό το αγχέμαχο, κατά την σημερινή, πρώτη του δοκιμασία, απεδείχθη σωστή επιλογή διότι ευκολύνει τον αρχάριο εκεί που πρέπει και τον δυσκολεύει, επίσης, εκεί που πρέπει!
Έτσι, λοιπόν, με ..."χρησιδάνειο" από την μουσειακή μας συλλογή, επιλέξαμε μία ρωσική σπαθομάχαιρα του 18ου αιώνος και την δοκιμάσαμε για πρώτη φορά στην συγκεκριμένη άσκηση, βαθμολογώντας την αποτελεσματικότητά της κατά τις αποκρούσεις των βελών.
Ευχρηστία λόγω διαμορφώσεως λαβής, επαρκώς πεπλατυσμένο έλασμα και ελαφρύ βάρος τα πλεονεκτήματά της ενω, βραχύτερο μήκος από μια κανονική Σπάθη με μικρότερη κάλυψη προσβαλλομένου πεδίου το μειονέκτημά της, την καθιστούν αρκετά κατάλληλη για αρχαρίους, όπως προείπαμε, διότι τους ευκολύνει στον χειρισμό, αλλά και τους δυσκολεύει στην κάλυψη πεδίου θέτοντάς τους σε υψηλότερο επίπεδο ετοιμότητος.
Οι επικρατούσες χειμερινές καιρικές συνθήκες στη Κοιλάδα της Ομάδος μας, με την ελαφρά χιονόστρωση αλλά και την χαμηλή θερμοκρασία και με επικρατούντα βορειοδυτικό άνεμο 5kts, δεν έδειξαν να εμποδίζουν στο παραμικρό την υλοποίηση του προσχεδιασμένου προγράμματος πειραματικής έρευνας.
Ακόμη και το μη επανδρωμένο αεροσκάφος (μ.ε.α.) που χειρίσθηκε ο τοξεύων Αρχηγός της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότης Αντώνης Διαγούπης, λειτούργησε με αρκετή σταθερότητα και πολύ καλή εικόνα, αιωρούμενο σε ύψος περίπου δύο μέτρων παρά κάποιες υπολογίσιμες ριπές πλαγίου ανέμου. Με την ίδιαν αξιοπιστία λειτούργησε και όλος ο εξοπλισμός της ημέρας, οπλομαχητικός και τοξευτικός.
Συν τω χρόνω, αρχίζει να συντονίζεται ο Τοξότης με τον Σπαθιστή κι αυτό τεκμηριώνεται όταν καθέ φορά πολλαπλασιάζονται οι επιτυχείς αποκρούσεις.
Όμως, σήμερα, για εκπαιδευτικούς λόγους σε κάποια στιγμή άλλαξαν οι "ρόλοι" και ...κεφάλι η προστατευτική προσωπίδα. Σ' αυτή τη άσκηση τα μετέχοντα ζεύγη θα πρέπει να εναλλάσσουν ρόλους ώστε να γίνεται πιο κατανοητή η διάδραση καθενός και να γνωρίζουν το εύρος χειρισμών του άλλου με γνώμονα την τελική επιτυχία κάθε αποκρούσεως.
Κι έτσι, η σημερινή εναλλαγή ρόλων, οδήγησε τελικώς σε καλύτερο αποτέλεσμα! Aλλά, ουδέν καλόν αμιγές κακού και τούμπαλιν.
Ο παιδιόθεν Σπαθιστής και αποκρούων στην παρούσα άσκηση, δυστυχώς και πάλι δεν κατάφερε να κυριαρχήσει επί του "αγρίου" σπαθιστικού ...παρελθόντος του με αποτέλεσμα το ατόπημα της θραύσεως ενός βέλους κατόπιν εσφαλμένης ενστικτώδους τμητικής καταφοράς με την κόψη της Σπαθομάχαιρας αντί της ενδεδειγμένης αποκρούσεως με την πεπλατυσμένη πλευρά του ελάσματός της.
"Όποιος μικρομάθει δε γεροντοαφήνει" και ξανά στο προσκήνιο ο προβληματισμός που μας έδωσε "τροφή σκέψεως" προηγουμένως (βλ.: "ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ"). "Έξις, δευτέρα φύσις!" αλλά, όταν στην Οπλομαχία θέλγεσαι από βίαιες καταφορές δεν ξεμαθαίνεις εύκολα... και τα βέλη κοστίζουν! Θα τα αναλύσουμε όλα τούτα στο εγχειρίδιο της ασκήσεως που συγγράφεται.
Σ΄ αυτή την πρακτική ημερίδα εντοπίσαμε και την ιδανικότερη "γωνία αναμονής βέλους" του αγχεμάχου, λόγω του μικροτέρου τόξου τροχιάς που θα πρέπει να διαγράψει. ώστε να έρθει σε επαφή με το βέλος του οποίου να εξασφαλίζεται, έτσι, η επιτυχής απόκρουση.
Υπ΄ αυτή την γωνία ο καρπός του αποκρούοντος διαγράφει την μικρότερη κίνηση (τόξο) για να αγγίξει το βέλος, με όλα τα συνεπαγόμενα πλεονεκτήματα, αλλά, ενώ η γωνία αυτή θεωρείται ως πλεονεκτούσα (και είναι!) δεν είναι η ιδανική για την "αλήθεια" της ασκήσεως.
Παρά τα πλεονεκτήματά της, αυτή η "γωνία αναμονής βέλους" αποτελεί "στήσιμο" της ασκήσεως και θα πρέπει να αποφεύγεται διότι "εγκλωβίζει" τον αποκρούοντα σε μια περιορισμένη και, κυρίως, τυποποιημένη κίνηση καρπού η οποία, χρονιζόμενη και στους ρυθμούς τοξεύσεως, μετατρέπει την άσκηση σε έναν νεκρό "μετρονόμο" αφαιρώντας της την γοητεία, αληθοφάνεια μάχης αλλά και ωφέλεια την οποία της επιτρέπει η ελεύθερη θέση της σπαθηφόρου χειρός του Σπαθιστή.
Την συγκεκριμένη λαβή και συνεπαγόμενη γωνία θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε "ψευδολαβή" και θα πρέπει να την αποφεύγουμε αφήνοντας ελεύθερη την σπαθηφόρο χείρα μας να αναμένει το βέλος, εάν θέλουμε να εκτελέσουμε με ωφέλεια την άσκηση υπό συνθήκες πραγματικής μάχης! Όμως, ΠΡΟΣΟΧΗ:
Η ελεύθερη σπαθηφόρος χείρα ευνοεί τις τμητικές καταφορές ακόμη και σε Σπαθιστές οι οποίοι δεν έχουν, προηγουμένως, εμπεδώσει την χρήση της Σπάθης "εγγράφοντάς" την στο υποσυνείδητό τους. Οι, δια βίου, προσλαμβάνουσες πληροφορίες και η φύση του όπλου αμέσως μόλις "εγκαθιδρυθεί" στο χέρι, παραπέμπουν σε τμητική καταφορά με καθοδηγητικό στοιχείο την κόψη του αγχεμάχου κι αυτό θα πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία!
Κατά την σημερινή μας ημερίδα μας εξέπληξε η φωτογραφική ικανότητα της δωδεκάχρονης Συνασκουμένης Αγγελικής η οποία χειρίστηκε με ακρίβεια την Οlympus Tough που χρησιμοποιούμε! Η φωτογραφική αντίληψη και η εξάσκησή της είναι πολύ ωφέλιμη στις πολεμικές τέχνες διότι αναπτύσσει στοχαστικό ένστικτο πέραν της αναπτύξεως εικαστικής δημιουργίας, γι αυτό, η Σχολή μας ενθαρρύνει την επικέντρωση των μαθητών της και σ΄ αυτόν τον τομέα.
Η επί του πεδίου έρευνα της ασκήσεως θα συνεχισθεί διότι αναφύονται πολλοί, ακόμη, τομείς οι οποίοι θα πρέπει να "φωτισθούν" και η συγκεκριμένη άσκηση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών δείχνει μιαν εμπεριεχόμενη σημαντικότητα που αξίζει να "χαρτογραφηθεί" σε όλη της την έκταση.
Πόσο λίγα γνωρίζουμε
για τον Ίππο και πόσα λιγότερα φανταζόμαστε για την μοναδική σχέση που έχει με
τη φύση… Κυρίως, πόσο λίγα γνωρίζουμε για την ίδια την φύση, πειθόμενοι για τον αυτοαφανισμό μας στον οποίο μας κατευθύνουν εκείνοι που μας τρομοκρατούν με κατασκευασμένες "πανδημίες", εξυπηρετώντας τα δικά τους και μόνον συμφέροντα, χρησιμοποιώντας ως "ορμητήριό τους την ηλιθιότητα των μαζών;
Σήμερα μελετήσαμε ένα μέρους αυτού του ισχυρότατου δεσμού του Ίππου με την φύση, παρατηρώντας τον να απολαμβάνει το χιόνι, να κυλιέται στα χιονόνερα και να μη
λέει να σηκωθεί από το …χιονο-λασπόλουτρο που το καταχάρηκε επί ώρα!
Γι΄ αυτό το νοήμον πλάσμα, εν αντιθέσει με τον ανόητο άνθρωπο, δεν υπάρχει κανένα "covid" κανένα "omikron" και η διατήρηση της υγείας του είναι δεδομένη παραμένοντας μέσα στο φυσικό πλαίσιο και όχι σ΄ αυτό του κάθε εξουσιαστή που τον εξαναγκάζει σε φονικά εμβόλια!
Μελετήσαμε την έξαψή
του με ό,τι χειμωνιάτικο προσφέρει υψηλό επίπεδο οξυγόνου και καταλάβαμε για ο
υποξυγονωμένος άνθρωπος με τη διπλή μάσκα να του παρεμποδίζει την αναπνοή και
να αφήνει ανοξυγόνωτο τον εγκέφαλό του θα καταδιώκεται από επιτήδειους που
κρατούν σύριγγες και πως θα τους απέφευγε αν ο εγκέφαλος ήταν οξυγονωμένος ώστε
να αντιλαμβάνεται τα «σινιάλα» του περιβάλλοντος!
Και σήμερα διδαχθήκαμε πολλά
με Δάσκαλο τον Ίππο και, βεβαίως κι η 12χρονη Αγγελική μας η οποία τον συραγώγησε επιτυχέστατα σε μια τόσο ολισθηρή και, γενικώς, εδαφική αντίξοη επιφάνεια!
Τηρουμένων των καιρικών
αναλογιών, αξιοποιήσαμε κι εμείς, όπως και η μητρική μας ουγγαρέζικη Σχολή την
χιονόπτωση, ώστε να προσφέρουμε στον Ίππο της Σχολής μας την πολυπόθητην απόλαυση
της περισσείας οξυγόνου που συνιστά αυτό το αναζωογονητικό φαινόμενο!
Έτσι,
χαρίσαμε στον Ίππο μας μιαν ευκαιρία ζωτικού «εξιταρίσματος» με την αίσθηση
του χιονιού, όπως την νιώθει χωρίς καμία εργασιακή κόπωση που θα μπορούσε να
του μειώσει αυτή τη χαρά.
Και, στη Κοιλάδα μας, τον ρυταγωγήσαμε και τον συραγωγήσαμε, σκοπίμως, χωρίς να τον ιππεύσουμε, όπως ακριβώς και χωρίς καμία προσυνεννόηση, οι Ούγγροι ομότεχνοί μας έκαναν στη δική τους Κοιλάδα την ίδιαν ημέρα, αφήνοντας "ατόφια" την χαρά της κινήσεως στον ίδιον! Διότι α υ τ ό είναι, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, εκπαίδευση!
Εκείνο που εμείς "εισπράξαμε" ήταν ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο γνώσεων της κινησιολογίας του Ίππου και στους τρεις βηματισμούς του υπό δυσμενείς συνθήκες επιφανείας εδάφους (π.χ. καλπασμός σε λιωμένο χιόνι και αργιλώδες έδαφος) ή κάποιες συμπεριφορικές αλλοιώσεις κατόπιν των επιδράσεων των καιρικών συνθηκών. Εν ολίγοις, διεισδύσαμε ακόμη περισσότερο στην συμπεριφορά του Ίππου και, μετά ταύτα, ξέρουμε πως να του συμπεριφερθούμε σωστότερα και αποτελεσματικότερα.
Αυτή η χειμερινή εκπαιδευτική ημερίδα, εκτός της Ιππικής, περιελάμβανε και Τοξοβολία και ασκήσεις σπαθιστικών αποκρούσεων βελών, ολοκληρώνοντας ένα δυναμικό πρόγραμμα ...παντός καιρού μέσα σε ένα ευρύτερο περιβάλλον πλήρους χάους λόγω μιας ελαφράς ...χιονοπτώσεως η οποία, στην Ευρώπη, καλεί τον κόσμο για ...ηλιοθεραπεία!
Σε μια χώρα αποκλεισμένη στο τάφο των δημοκρατικών επιλογών της, κάποιοι παραμένουμε υγιείς και, κυρίως, αφομοιωμένοι από την φύση της οποίας αποτελούμε συνθέτοντα μέρη, όσο οι πλείστοι συνιστούν εκτοπλάσματά της, όπως δείχνει η ίδια η ειδησεογραφία της ημέρας!
Τραβώντας το δικό μας "δρόμο" οι "Έλληνες Κένταυροι" παρακάμπτουμε τον συρμό που παραπαίει απολαμβάνοντας το οξυγόνο που δικαιούμεθα ως νουνεχείς και κυρίαρχοι της ζωής! Οι υπόλοιποι μπορούν να κατρακυλήσουν στο κατήφορό τους μέχρι, του βεβαίου, πλήρους ...αφανισμού! Καθένας είναι ελεύθερος των επιλογών του και η βούληση αδέσμευτη!
Παρά ταύτα, δε, την χαρά και τις εμπειρίες αυτής της "χιονισμένης" ημερίδος, επαληθεύσαμε και το αντιφυσικό αλλά και νοσηρό επίπεδο "ζωής" ως πρόθυρο θανάτου που επιλέγουν πολλοί, προτιμώντας μια τέτοιαν ημέρα, να μη την αξιοποιούν αλλά να την σπαταλούν "δίπλα στο τζάκι" βλέποντας απ΄ το παράθυρο το σοφό αδέσποτο να αψηφά αυτό που εκείνοι φοβούνται! Αλλά, γι αυτό ο άνθρωπος έχει πολύ δρόμο για να φτάσει το ζώο, αν ποτέ τα καταφέρει...
Θα πρέπει να έχεις Παιδεία πολεμικών τεχνών, αλλά και ...ευρύτερη, για να μπορείς να "αποκρυπτογραφήσεις" την προπονητική "μαεστρία" με την οποία ο Χριστόφορος Κασφίκης αναπτύσσει την τοξευτική δεξιότητα των μαθητών του στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας"...
Θα πρέπει να έχεις βαθιά θεμέλια τοξευτικής προπονητικής για να καταλαβαίνεις την πρόοδο που επιτυγχάνεται στη Σχολή του Χριστόφορου Κασφίκη παρατηρώντας, κάθε φορά, το οπτικοακουστικό υλικό των δράσεών του.
Κυρίως, θα πρέπει να είσαι σε θέση να αντιληφθείς ότι σε μια Σχολή ΕΦΙΠΠΗΣ Τοξοβολίας είναι χρησιμότατη η λειτουργία ενός τμήματος το οποίο καλλιεργεί, αφιερωματικώς, την Τοξοβολία, έστω και στατική και να μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι κανείς προπονητής της ψευδεπίγραφης "ολυμπιακής" Τοξοβολίας "αγκυρωμένος" στις ..."επαφές" δεν μπορεί να συλλάβει το εύρος ελευθερίας χειρισμών της Ενστικτώδους Τοξοβολίας μέσα στο οποίο επιδιώκεται η ευστοχία της και το οποίο διδάσκει ο Εκπαιδευτής και όχι, απλώς, "προπονητής"...της "ολυμπιακής" Τοξοβολίας!
Λεπτομέρειες για τους ασχέτους αλλά παράμετροι που επιβεβαιώνονται και από την τελευταία Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" όταν "ο βοριάς πάγωσε τ΄ αρνάκια" κι απόμειναν να προπονούνται οι Κένταυροι!
Κάποτε, στη
χιονοσκέπαστη Κοιλάδα του Οργανισμού "KASSAI" με -20C ξεκινήσαμε την
Έφιππη Τοξοβολία κι από τότε νιώθουμε ότι το χιόνι ταιριάζει όσο τίποτε με την
πολεμική τέχνη μας! Αύριο στις 11:30 π.μ. Τιμής ένεκεν στο χιόνι, θα
οξυγονωθούμε στη δική μας Κοιλάδα προπονούμενοι σε ένα κατάλευκο, φυσικό,
περιβάλλον! Όσοι ενδιαφερόμενοι ας ενημερώσουν τον Αρχηγό μας στο 6942898982.
Προβλέπεται μια αξέχαστη εκπαιδευτική ημερίδα, με Έφιππη Τοξοβολία, Ιππασία,
Τοξοβολία αλλά και Σπαθιστικές Αποκρούσεις Βελών!
H εισαγωγήαπότην«Κλέφτρακίσσα» («La gazza ladra») τουGioacchino Rossini
Χωρίς ιδιαίτερη ομορφιά, η κίσσα, είναι κι αυτή ένα συμπαθέστατο πτηνό το οποίο με την συμπεριφορά του μας διασκεδάζει, έτσι όπως θέλγεται με άχρηστα, για την ίδια, αντικείμενα τα οποία αρπάζει με το ράμφος της μόνο και μόνο επειδή ...γυαλίζουν! Η λάμψη και μόνον αποτελεί για την κίσσα δόλωμα ...αρπαγής και, φυσικά, το πτηνό δεν μπορεί να αντιληφθεί ούτε το σκεπτικό, ούτε τις διαδικασίες κατασκευής του λάμποντος αντικειμένου το οποίο άλλοι δημιούργησαν! Και το ποθεί ανεξαρτήτως εάν της είναι κατανοητό και χρήσιμο, ή όχι!
Ομοίως και κάποιοι ανόητοι επιθυμούν να σφετερίζονται ακατανόητα κι άχηστα, γι΄ αυτούς πράγματα ή και Ιδέες, νομίζοντας ότι αυτά τους προσδίδουν αίγλη ή κύρος που στερούνται και που ουδέποτε θα αποκτήσουν!
Ο λόγος για όσους νομίζουν ότι "περιβαλλόμενοι" σπαράγματα Ιππασίας ή Έφιππης Τοξοβολίας χωρίς να μετέχουν της παιδείας αυτών των, πράγματι, λαμπρών πολιτιστικών αγαθών, αποκτούν σπουδαιότητα υπάρξεως, καταλήγοντας απλώς να εμφανίζονται ακόμη περισσότερο γκροτέσκοι, προσβάλλοντας βαναύσως αυτό το σημαντικό μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς όπως η διεθνής "Unesco" έχει χαρακτηρίσει την Έφιππη Τοξοβολία.
Προσφάτως σημειώσαμε:
«ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΧΛΕΥΗΣ…
Iδεαλιστική είναι η Σχολή των «Ελλήνων
Κενταύρων» και, στα δέκα επτά χρόνια της λειτουργίας της ουδέποτε κερδοσκόπησε!
Με επιδίωξή μας την ευημερία του Ίππου και την αφιλοκερδή διάδοση της Έφιππης
Τοξοβολίας προσφέρουμε δωρεάν γνώση κι εμπειρία επάνω στο εφιπποτοξοτικό μας αντικείμενο
και απορούμε με την νοοτροπία πολλών συμπαθέστατων Συνελλήνων οι οποίοι παρατηρώντας
το οπτικοακουστικό που αναρτούμε νομίζουν ότι μπορούν να το μιμηθούν χωρίς την
γνώση που απαιτεί η επιτυχής μίμησή του και χωρίς να μας ζητούν να τους βοηθήσουμε!
Και όχι, απλώς, αυτό…, αλλά αναρτούν και φωτογραφίες σε ειδικές σελίδες μέσων
κοινωνικής δικτυώσεως που όχι μόνον δεν κολακεύουν τους ίδιους αλλά απομειώνουν
και την Ελλάδα ως εφιπποτοξοτική χώρα!
Από πλευράς μας, προσπαθούμε να υπηρετούμε
μια πολεμική τέχνη με τον καλύτερο τρόπο, ασκούμενοι και μελετώντας το κάθε τι
που αφορά στον κύκλο των ενδιαφερόντων μας όπως αυτή την περίοδο που ερευνούμε τις
σπαθιστικές αποκρούσεις βελών συγγράφοντας κι ένα εγχειρίδιο το οποίο (και αυτό!)
θα αναρτηθεί σε ηλεκτρονική μορφή προς δωρεάν χρήση από κάθε ενδιαφερόμενο, όπως
ήδη έχουμε κάνει για ακόμη δέκα εκπαιδευτικά εγχειρίδια [https://www.greekcentaurs.org/istoriki-ereyna-historical-research]
τα οποία διατίθενται στο issuuπρος δωρεάν μελέτη. Και ήδη, για την
συγγραφή του τελευταίου μας εγχειριδίου μετρούμε ως Βιβλιογραφία 42 βιβλία, από
το 1615 μέχρι σήμερα, τα οποία κατεβάσαμε από την Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας για
να αντλήσουμε πληροφορίες σχετικές με την άσκησή μας και τις παραμέτρους της.
Είναι, πράγματι λυπηρό να βλέπουμε εφίππους εν στάσει να υποδύονται τον …Εφιπποτοξότη
όταν δείχνουν ότι αγνοούν ακόμη και να «ανοίξουν» το Τόξο τους, είναι λυπηρό να
δεχόμαστε μηνύματα ομοτέχνων του εξωτερικού με χλευαστικά σχόλια διότι κάποιοι
νόμισαν ότι έμαθαν με …υπνοπαιδεία μια πολεμική τέχνη και μπορούν να εισπράξουν
τον θαυμασμό των θαμώνων των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως, εισπράττοντας, τελικώς,
τον σαρκασμό τους! Άλλωστε η σημερινή γραικία χλευάζεται διεθνώς για πλείστα όσα,
ας μη της επιφυλάσσουν κάποιοι και περισσότερα!...»
Δυστυχώς, τα παραπάνω δεν έγιναν -και αυτά!- κατανοητά και η σκουπιδοθηρία των "like" στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως συνεχίζεται σε βάρος της Έφιππης Τοξοβολίας από εμμονικούς επιδειξιομανείς οι οποίοι νομίζουν ότι δια του θαυμασμού των αργοσχόλων θα αποκτήσουν, επί τέλους ...σχέση, αγνοώντας εν τη βλακεία τους ότι αν προορίζονταν να την αποκτήσουν θα την είχαν αποκτήσει προ πολλού και μάλιστα όχι επιδεικνύοντας μιαν υψηλή τέχνη σε ένα κοινό το οποίο αγνοεί τον Rossini και εκτιμά τον Καναράκη και την ..."Μπουρνουζοπετσέτα"!
Κρίμα που οι αφελείς ιθαγενείς δεν αντελήφθησαν ότι οι Μαορί δεν συγκινούνται από την "Τζιοκόντα", αλλά πιο κρίμα που δεν μπορούν να συναισθανθούν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τον ...Leonardo da Vinci, αλλά το πολύ - πολύ με κανα-βίντσι μεταφοράς δεματιών με λαχανίδες!
Κατανοούμε, δε, απολύτως την δυσκολία της κίσσας να αντιληφθεί την Αξία των πραγμάτων αρκούμενη στην λάμψη τους, διότι, διαφορετικά θα ήταν ...αετός και ξέρουμε πολύ καλά ότι τα πλάσματα γεννιούνται και δεν γίνονται, λόγος, άλλωστε, για τον οποίον δεν προσπαθούμε να πείσουμε κανέναν και για τίποτε!
Σε κάθε περίπτωση, συνιστούμε σε όσους ιθαγενείς απομειώνουν την Ιππική και την Έφιππη Τοξοβολία αναρτώντας εμετικής "αισθητικής" φωτογραφίες που τις ευτελίζουν προς άγραν "like", να προτιμήσουν αναρτήσεις άλλου περιεχομένου, όπως, επί παραδείγματι, "selfies" που τους απεικονίζουν να μασούν ...κεμπάπ! Θα είναι πιο ειλικρινές και πλέον ωφέλιμο για την διαφήμιση, τουλάχιστον, του ...κεμπαμπτζίδικου! Και η κλέφτρα κίσσα μπορεί έτσι να ησυχάζει στη φωλιά της με κάτι που της "πάει" κι όχι με ό,τι γυαλίζει και την δείχνει ακόμη πιο ξένη με αυτό!
